მეორე დღეს ლუკა შეშინებული შემოვიდა ოთახში და საწოლის ბოლოზე ჩამოჯდა,მარიამს გაუღვიძია და გაუღია კარი
-ნინუც
თვალები მოვიფშვნიტე და კითხვისნიშნის თვალებით შევხედე
-შენ უნდა დამეხმარო
-რა მოხდა?
-მარიამს შენ უნდა დაელაპარაკო
-მეტყვი რამოხდა?
-მოკლედ,იცი რომ მე ყველაფერი გავაკეთე გიოს გამოსაყვანად,მაგრამ ისეთი ხალხი გადაიკიდა არვიცი რა უნდა გავაკეთო.მოკლედ გიო ჩასვეს გუშინწინ,არ მინდოდა რო მენერვიულებინეთ.წინასწარი პატიმრობის იზოლატორში რო იყო ჩხუბი მოუვიდა დაცვასთან,მაგან უარესად დაამძაფრა მდგომარეობა.შენ უნდა უთხრა მარიამს,დღეს ნახვის დღეა და შეგიძიათ ნახოთ,მეგაგიყვანთ მზათ რო იქნებით დარეკეთ
აცრემლიანებული თვალები დამიკოცნა და წავიდა
-რაშვრები მარიამ?ვეცადე წყნარი,აუღელვებელი ხმით დავლაპარაკებოდი
-რაუნდოდა ლუკას?
-მოდი აქ დაჯექი ვილაპარაკოთ კაი?
-რაზე?რამე მოხდა?მშვიდი ისერი გაუქრა მარიამს სახიდან
-გიორგი დაიჭირეს,ლუკამ თქვა ძალიან ცუდი ხალხი გადაიკიდაო,მაგრამ არინერვიულო,ხო იცი რო ლუკა ყველაფერს გააკეთებს მის გამოსაყვანად?მითხრა დარეკე და გაგიყვანთ სანახავადო-თვალებიდან ცრემლებს ვწმენდი მარიამს და აკანკალებულს გულში ვიკრავდი,ვერაფერი ვერთქვა,ძლიერ უყვარდა მისი ძმა,მისი გაძრდილი და ერთადერთი პატრონი იყო გიორგი
***
შორიდან ვუყურებდით როგორ საუბრობდა და-ძმა აცრემლიანებული თვალებით,როგორ უჭერდა გიორგი მარიამს ხელს და მოჩვენებითი სიმშვიდით ელაპარაკებოდა ერთადერთ საყვარელ დას,ვუყურებდი და მეც მდინარესავით მომდიოდა ცრემლი სახეზე
ლუკამ თავისკენ მიმატრიალა ცრემლი მომწმინდა და გულში ჩამიკრა
-ყველაფერი კარგად იქნება
გავიდა ხუთი წუთი და თვალებ ჩაწითლებული მარიამს გარეთ ხელებგაშლილი შევხვდი.
-მარიამ,ყველაფერს გავაკეთებ გპირდები-ამშვიდებდა ლუკა
-ვიცი ლუკა ვიცი და მადლობა
-რის მადლობა გოგო მეღადავები?-გაეღიმა რაგბისტს და საყვარელი ძმაკაცის და გულში ჩაიკრა-გინდათ სადმე წავიდეთ,ყავა დავლიოთ,ცოტას განიტვირთებით
-მე სახლში მირჩევნია წასვლა,თქვენ გაისეირნეთ-მხარზე ხელი მსუბუქად მომართყა მარიამმა
-არა,მარტო ხო არ დაგტოვებ,სხვადროს გავიეირნებთ მე და ლუკა
-მეწყინება იცოდე!წადით გაისეირნეთ,მე კარგად ვარ
-დარწმუნებულიხარ მარიამ?-იკითხა ლუკამ
-კი,კი წადით,მართლა კარგად ვარ-თბილად გაუღიმა მარიამმა
მარიამი სახლში მივიყვანეთ და სასეირნოთ წავედით,ბევრ რამეზე ვლაპარაკობდით გზაში,მარიამზე,გიოზე და ჩვენზე.ჩვენზე რას?
-ნინუც
-ბატონო-თბილად გავუღიმე
-ჩვენზე რას ფიქრობ?
-ჩვენზე?
-ხო,ვიცი რომ მოგწონვარ-თავდაჯერბული ჩანდა ბატონი ლუკა
-საიდან იცი-ეშმაკური,მომღიმარი სახე მივაბყარი ვიბლიანს
-შენი საქციელებიდან ქალბატონო-ღიმილი შეეპარა სერიოზულ სახეზე
-ძლიერ შემცდარხართ-მე ვიცინოდი მანამ სანამ ლუკას გაბრაზებული სახე არ დავინახე,ისევ დამშვიდდა და თავისკენ შემაბრუნა
-მადლობა მოუხადე გიოს ციხეში რომაა და ვერ დავტოვებ,თორემ მერე განახებდი როგორ უნდა მომატყუო
-და რაიცი რომ გატყუებ?-სიმშვიდე დავკარგე და ავნერვიულდი მის სიტყვებზე
-როცა გიახლოვდები შტერდები,ჩემს ღიმილზე იბნევი-ნელ-ნელა ახლოს მოდიოდა-გული გიჩქარდება-ახლა უკვე ისე ახლოს იდგა ცოტაც და ჩემს ტუჩებს შეეხებოდა,ისევ დავიბენი და გამოვშტერი
-აი ხედავ პატარა ქალბატონო?ახლაც ასე მოგივიდა,გეგონა გაკოცებდი ხო?-გადაიხარხარა და ჩამეხუტა
-თავი დამანებე რა-მოჩვენებითი სიბრაზით მოვიშორე მისი ძლიერი ხელები
-კარგი ჰო,მაგრამ აღარ შემეწინააღმდეგო არ მომწონხარო
არაფერი მითქვამს,ან რაუნდა მეთქვა?მართლაც მშეშდებოდი მის დანახვაზე და შოკში მაგდებდა მისი ღიმილი
***
სალში რომ მივედი მარიამს ეძინა,წყალი გადავივლე და საჭმელი მოვამზადე,მალე ლუკა უნდა მოსულიყო და ფილმს გვეყურებინა ერთად.მარიამმა გაიღვიძა და მაგიდის გაწყობაში დამეხმარა
-აბა რაფილმი აარჩიეთ გოგოებო?კარებიდანვე ყვიროდა ლუკა
მივედი და კისერძე ჩამოვეკიდე პატარა ბავშვივით
-შენ გელოდებოდით
-კარგი,მაშინ წამოდი და ავარჩიოთ,რამე საშინელება
-არა რა,რა საშინელება,მეშინია
-რა სულელიხარ,მე ხომ შენთანვარ-დაიხარა და ნაზად შემეხო ტუჩთან ახლოს
''რა ქნა ახლა ეს,თუ კოცნაა კოცნა იყოს რა,უფფ''ვბურტყუნებშ ჩემთვის.სანამ ლუკა და მარიამი ფილმს არჩევდნენ მზესუმზირა და ლუდი ამოვიტანე მაღაზიიდან და ლუკას გვერდით მოვკალათდი
მალე დიდ ეკრანზე საშინელი სურათი გამოჩნდა,თეთრებში ჩაცმულ ქალს სახე საშინლად ქონდა დამახინჯებული,მთელი ძალით ვიყვირე და ლუკას კისერში ჩავრგე თავი.დამცინა ორივემ
-ეს რა მშიშარა მყავს-თბილად მაკოცა შუბლზე და ღიმილ მორეულმა უფრო ახლოს მიმიხუტა.ისეთი საშინელი პერსონაჟები იყვნენ მთელი ფილმის განმავლობაში შიშით ვკანკალებდი,ლუკა კი უფრო და უფრო მიხუტებდა და მამშვიდებდა ''მხოლოდ ფილმია ნუგეშინია''
ფილმის დასასრული ვერ ვნახე იმიტომ,რომ ლუკას ძლიერ მკლავებში გათიშულს მეძინა,რომ გავიღვიძე ისევ მის გვერდით ვიწექი,მასაც ეძინა
ვუყურებდი მის ტუჩემს და მინდოდა ნახად დავწაფებოდი მათ,არვიცი რა მომივიდა,თავი ვეღარ მოვთოკე და მის დაბურთულ ტუჩებს ძალიან ნახად შევეხე და მაშინვე მოვშორდი
ფუი ჯანდაბა გაეღვიძა,იღიმოდა...რა სულელი ხარ ნინუც რა გააკეთე
-ვიღაცას კოცნა მოუნდაო ხო?-გამომწვევად მიყურებდა და ფართოდ იღიმოდა
-არა უბრალოდ
-უბრალოდ რა?-ცდილობდა ღიმილი შეეკავებინა,მაგრამ ჩემი დამფრთხალი სახის დანახვაზე ისევ ეცინებოდა
-რა და...ტუჩზე რაღაც გქონდა და
სიტყვა არ დამამთავრებინა უბრალოდ გაიღიმა ჩემს დაბნეულობაზე და ნაზად შეეხო ჩემს გახურებულ ტუჩებს,მეგონა გული წამივიდოდა,ან გავიგუდებოდი.სასიამოვნო ჟრუანტელმა დამიარა მთელ სხეულში
შემდეგ ხვირზე მაკოცა და სასწაულად გამიღიმა.და მე?განა კი მქონდა რამის შნო?ვერცკი გავიღიმე...უბრალოდ ღონემიხდილი მივესვენე მის სხეულზე



______
პირველ რიგში ძალიან დიდი მადლობა მათ ვინც კითხულობთ ისტორიას რაღაცნაირად არ მომწონს ეს თავი,არვიცი თქვენ შეაფასეთ და გამიზიარეთ აუცილებლად