ომლეტის შეწვას დაველოდე, შემდგე ლარნაკზე ფორთოხლის წვენთან ერთად დავაწყე და თითის წვერებზე ავიპარე "ურჩხულის" საძინებლისკენ, კარი ფრთხილად გავაღე, თუმცა თავში ბალიში მომხვდა და ყველაფერი გამივარდა. წვენი ზედ გადამესხა და სიმწრით შემწვარი ომლეტიც ძირს დავარდა.
- შენ ხომარ გაკლია?
მივვარდი დანტეს და მთელს ხმაზე ვუყვირე, არც მან დამაკლო ღრიალი
- შენ რამდენს ბედავ ვიღაც მათხოვარი ხომარ გგონივარ?როგორ გაბედე და მსგავსი სიტყვები მითხარი
ცოფებს ყრიდა ბიჭი და მემუქრებოდა, მე კი ირონიული სახით ვუყურებდი
- იცი რა?არ ეღირსები საჭმელს, უმადურო ვირო. არგინდოდა?ხოდა ახლა ისე ვიზავ მემუდარო გაჭამო
არ შევიმჩნიე და ოთახის კარი გამოვიჯახუნე, გაწუწული ჩამოვედი და მოწყვტით დავჯექი დივანზე
- რამოხდა შვილო?
მზრუნველად მკითხა სტელამ და მისი სევდიანი თვალების დანახვისას გულში ყველაფერი ჩამწყდა.
- სტელა არაფერი აჭამო. ვიცი, რომ გიჭირს ამის შესრულე, მაგრამ დრო მომეცი კარგი ?მე მივხედავ აი ნახავ ყველაფერს გავაკეთებ,რომ აზრზე მოვიყვანო, მაგრამ გთხოვ უნდა დამიჯერო.
- კარგი შვილო, ღმერთმა გაგახაროს
მზრუნველად მომითათუნა ხელი ლოყაზე. არ მახსოვს, როდის ჩამეთვლიმა კისერი მტკიოდა, ყვირილმა მომიყცვანა გონზე. სტელას ესმოდა, მაგრამ ჩემი თხოვნით არ მიდიოდა მასთან მე კი წვენი დავლიე, მობილუზრ ვითამაშე გავიარ გამოვიარე და მერე ავედი მასთან სპეციალურად კარი გავაღე და გააფთრებულ დანტეს წავაწყდი.
- შე პატარა ძუკ ნა აქედან ავდგები და მოგტ ყნავ აქედან აახვიეეეეე
ყვიროდა ბოლო ხმაზე მე კი მის გაღიზიანებას ვაგრძელებდი.
- არ გადამრიო?ადგები ?რასამბობ შეგიძლია?
ვითომ განცვიფრებულ სახეს ვიღებდი.
- დაჟე შეგიძლია მომ ტყნა? ღმერთო დიდებულო ამდენი შეგიძლია?აბა რას ხარ მიჯაჭვული მაგ ეტლს სწრაფად წამოხტი მიდი აგერ ვარ
ხელი მაისურისკენ წავიღე და მკერდში ჩავიცურე.
- მნაააჰ რატომ მალოდინებ
მის ცისფერ თვალებში ჭინკები ათამაშდნენ, თვალები აემღვრა წამიერად, მაგრამ მხოლოდ წამიერად შემდეგ ისევ ის ურჩხული დაბრუნდა
- რატომ გგონია, რომ დაგნებდები ?აქედან ატირებული გაიქცევი პატარა ძუკ ნა, დაიღლები ამ თამაშით, რატომ გგონია რომ განსხვავებულიხარ და იმას მოახერხებ რაც ამდენმა ექიმმა და მომვლელმა ვერ შეძლო?
- რატომ ყვიროდი?
არ შევიმჩნიე მისი მუქარა
- მეფსია
გამიღიმა უდარდელად
- ადექი და მოფსი
- შენ ხომ ჩემი მომვლელი ხარ ხოდა მოდი ამომიღე და მომაფსმევინე
ერთმანეთს იარაღს არ ვესროდით ერთი დანარჩენი ყველანაირად მოვკალით სახით, მიმიკით, მზერით, ირონიით ერთმანეთი.
- კარგი
დავთანხმდი უდარდელად, არადა გული საგულეს არ მქონდა წამიერად შემეტო კიდევაც ნერვიულობა, თუმცა მალევე დავილაგე სახე და საპირფარეშოში შევაგორე ეტლი
- რას დგახარ ახლა ჩამხადე და დამეხმარე
ნამდვილად ჩემს ნერვებზე თამაშობდი, ხელის კანკალით წამოვაყენე და შარვლის ელვა გავუხსენი, ის კი იდგა უძრავად და მიღიმოდა, უნდოდა დამეწუწუნა და მეღიარებინა, რომ ეს არ შემეძლო, თვალი ავარიდე და დაველოდე, როდის დაასრულებდა.
- აი ასე მომეშვა, ახლა შეგიძლია უკან ჩადო და შარვალი ამიწიო
- მემგონი ძალა ფეხებში არ გაქვს და არა ხელებში
ვუთხარი გაკაპასებულმა და ოთახიდან გამოვედი, ცოტახანში ისიც დაბრუნდა. ვიცოდი, რომ შიოდა დილიდან არაფერი ჰქონდა ნაჭამი, მაგრამ არ მეცოდებოდა მეტის ღირსი იყო ტირანი. კაბის გახდა დავიწყე და მის წინ უნაკლო სხეული გამოვაჩინე. მოტკეცილი, მაქმანიანი, წითელი საცვალი მეცვა. ამ ყველაფრის გაკეთა საშინლად მეუხერხულებოდა, თუმცა ყველანაირად ვცდილობდი მასზე რაიმე ზემოქმედება მომეხდინა, რომ მიზანი დაესახა. ვარდისფერი თმა გავიშალე და მისი რეაქციისთვის არ მიმიქევია ყურადღება ისე დავწექი მის საწოლში.
- რა ჯანდაბას აკეთებ?
გამოსცრა კბილებში
- უი ხო სულ დამავიწყდა
ვითომ არ მახსოვდა, წმაოვდექი და საწოლამდე მივიყვანე
- მე ვიგულისხმე აქ რატომ წვები?
ნერვიულად მითხრა და შევატყე, როგორ უჭირდა ქალთან ერთად წოლა. ამიტომ ეს მეტად დამეხმარებოდა მის "გაცოცხლებაში"
- მე შენი მომვლელი ვარ დანიკოო, რავიცი ღამე რა დაგჭირდეს, ამიტომ გადავწყვიტე შენთან ერთად დავიძინო ხოლმე
გავიბადრე და საწოლისკენ ვუბიძე, ღმერთო რა საშინლად მიმზიდველია, რატომ არის ასეთი ურჩხული.
- გგომნია გამტეხ ?მოდი დავნიძლავდეთ ვინც პირველი დანებდება ერთი სურვილი ექნება მოგებულს
თანხმობის ნიშნად ხელი ჩამოვართვი და ნერწყვი მძიმედ გადავყლაპე.
- დამეხმარე და შარვალი გამხადე
მის წინ ნახევრად შიშველი ჩავიმუხლე და ახურებული ლოყევით გავაშიშვლე, საწოლში დავაწვინე თან ამ ყველაფერს საცვლებით ვაკეთებდი და ღმერთს მადლობას ვწირავდი, რომ შუქი არ ენთო და ჩემს ახურებულ სახეს ვერ ხედავდა, მაგრამ ვინ გაგახარებს.
- ანნა ?უშუქობაში ვერ ვიძინებ მიდი ერთი შენს გახარებას შუქი ამინთე
უკანალზე ხელი წამარტყა და ასანთებისკენ მიბიძგა თან ტუჩის კუთხე ჩატეხა
- არანორმალური, საძაგელი
ჩავიბურტყუნე და შუქი ავანთე, დაგენიძლავებით ჩემი სახე ახლა ამ ტრუსის ფერი იყო, მერომ ნახევარ ტრა კს მიფარავდა მხოლოდ. სასწრაფოდ გამოვბრუნდი უკან, თუმცა კვლავ გამაჩერა
- წყალი დამალევინე რა ვიხრჩობი
- ნეტა დაიხრჩო
მივაძახე ჩურჩულით და უკან გავბრუნდი დოქისკენ, მის მწველ მზერას ვგრძნობდი სხეულზე თვალებს, რომ დააცეცებდა და აკანკალებული ხელით წყლის დასხმას ვცდილობიდ. რა მინდოდა?რას ავიჩემე. უძელი ახმა ამის ხუშტურებს.
- დალიე არ დაიხრჩო
მივაჩეჩე ხელში და სანამ კიდევ რამეს მოიმიზეზებდა საწოლში შევხტი, წყალი სწრაფად გამოცალა და უკნიდან ამეკრო
- ასეთი ჩვევა მაქვს თუ ვინმე წევს ჩემთან ერთად ზედ უნდა მივეკრო ხოლმე ანნა
ეს უკვე ბოლო წვეთი იყო, უკვე ყველაფერს ვნანობდი. ადგომასაც კი ვაპირებდი, მაგრამ წაგებული გამოვიდოდი და თან სურვილს წააგებდა ჩემთან არა არა. დავნებდი და ვითომც არაფერი ისე გავაგრძელე "ძილი" მაგრამ ვაი ასეთ ძილს, უაღრესად სიმპათიური მამაკაცი ეკვროდა მთელს ჩემს სხეულს და მეც სირცხვილისგან თუ ვნებისგან საშინლად ვხურდი.



ნუ მიიღებთ სერიოზულად და ნუ გამკიცხავთ "საღადაოდ" ვწერ, წაიკითხეთ და ისიამოვნეთ უბრალოდ