ლიზა:მადლობა,რომ ასე ცდილობ ჩემს გამხნევებას ლუკა. ახლა შენ ხარ ჩემს ცხოვრებაში და მინდა,რომ გავუფრთხილდეთ ერთმანეთს,ღმერთმა არ ქნას და შენც რომ ასე დაგემართოს ნამდვილად ვერ გადავიტან კიდევ ერთი საყვარელი ადამიანის დაღუპვას.
ლუკა:მე არაფერი მომივა ჩემო ლამაზო, ნუ იღელვებ ამაზე. შენ თუ არ მიმატოვებ არც არაფერი მოხდება.
ლიზა:აუ ლუკაა!!ნუ ლაპარაკობ მასე თორე!
ლუკა:თორე რა?
ლიზა:არაფერი ისე ვთქვი.
ლუკა:ისე თქვი?
ლიზა:ხოო.
სინამდვილეში კი სხვა რამე მიტრიალებდა აზრად,მაგრამ აღარ მინდოდა მეთქვა,ენის წვერზე ეს სიტყვები მედგა-თორემ არც მე ვივოცხლებთქო თავს,მაგრამ არ მინდოდა ზედმეტად გამემძვიფრებინა სიტუაცია.
ლუკა:ხვალ გნახავ ლიზ?
დედა ხვალ ლეილა დეიდასთან იყო დაპატიჟებული და ამიტომ ვფიქრობ შემეძლო მისი ნახვა.
ლიზა:კი ხვალ გნახავ))
ლუკა:კარგი,მაშინ ხვალამდე.
მდც დავემშვიდობე და ვფიქრობდი თუ რაოდენ სასვსეა ცხოცრება სიურპრიზებით,მოულოდნელად გამოჩნდება ისეთი რამ,რასაც არ მოელოდები. მოულოდნელად დაკარგავ ისეთ ადამიანს რომელიც ყველაზე ძალიან გიყვარდა. რატომ?! თუმცა ბედისწერას ვერსად გაექცევი. ამიტომ არ უნდა ინანო არაფერი ცხოვრებაში, უნდა იცხოვრო დღევანდელი დღით, რადგან წარსულში დაშვებულ შეცდომებზე დრო მალე გადის, თანაც სინანულში.. ცხოვრება ისედაც მოკლეა და არ ღირს მისი კიდეც უფრო დამძიმება. ამ ფიქრებში უცბად გამახსენდა,რომ ხვალ ლუკა უნდა მენახა და დავიწყე იმაზე ფიქრი თუ რა ჩამეცვა. გარდერობი გამოვაღე და გამოვალაგე ჩემი ყველა ტანსაცმელი და არჩევას შევუდექი. ამ დროს ანიმ მომწერა(დაქალმა) და მოვუყევი ჩემი ამბები და ძალიან გაეხარდა. შემდეგ კი გავუგზავნე კაბების სურათები და როგორც იქნა ავარჩიეთ. არჩევანი წითელ, მუხლებამდე სოგრძის,უკან ამოღებულ ზურგიან კაბაზე შევაჩერეთ. ვფიქრობ კარგი არჩევანი გავაკეთეთ. ერთი სული მქონდა როდის დადგებოდა ხვალინდელი დღე. სასადილოდ რომ ჩავედი ქვევით,დედამ მკითხა შემოპარვით ლუკაზე,რა ხდებოდა ახალი და არ დამიმალავს,ყველაფერი მოვუყევი და ვკითხე შეიძლებოდა თუ არა მენახა. ნუ ყოყმანით,მაგრამ მაინც დამთანხმდა. მიხაროდა მისი ასეთი დამოკიდებულება. დედას შევთავაზე ზღვაზე გასვლა და არც უფიქრია მაშინვე დამთანხმდა.თან წამოღებული გორგოლაჭები(როლიკები)გამოვიტანე და ჩავიცვი. ბულვარის გზაზე ვკატაობდი,უამრავი ბავშვი იყო დაკავებული ამგვარი გართობით. ზოგი ველოსიპედზე კატაობდა,უმეტესობა ბათუმისა ველოსიპედით მგზავრობს. სიმღერები ჩავრთე ჩემს აიპოდში და ვკატაობდი. ყურადღებას არავის ვაქცევდი, ლეილა დეიდაც გამოსულიყო სასეირნოდ თავის შვილიშვილთან ერთად,რომ დავინახე გავჩერდი და.მიველსალმე. გამაცნო თავისი შვილიშვილიც 17წლის ბიჭია, სახელად რეზი.კაეგი შეხედულების ბიჭი იყო,ვფიქრობ მის გაცნობას ცდილობდა ჩემთან ახლოს.ამიტომ გამოვეპარე მალე და კატაობას შევუდექი,როგორც კი მოვტრიალდი ვიღაც ბიჭი შემეჯახა,ეტყობოდა რომ დამწყები იყო.. ჩხუბი არ დამიწყია,აი რეზი კიიი!!ჩემს მაგივრად დაუწყო ჩხუბი.
რეზი:ეე ჩემი ძმა, ცოტა ფრთხილად რომ უნდა იყო არ იცი? გოგოა ძმაა!
უცნობი:ბოდიში მომიხადა,მაგრამ მასთანაც გაიმეორა.. ბოდიში დამწყები ვარ და ამიტომ სპეციალურად არ მინდოდა.
რეზი:რა გქვია?
უცნობი:ალექსანდრე მქვია.
რეზი:ხოდა ჩემო ალექს
გინებები გაუმართა...!
არ შემეძლო არაფერი მეთქვა მისთვის!!ამიტომ..
ლიზა:ჩემო რეზიკოოო,შენი დაცვა არ მჭირდება,შენზე კარგად დავიცავ თავს.ქალისავით მაგ ენის ტრიალს ჯობია შენს თავს მიხედო გასაგებია? ახლა კი ბოდიში მოუხადე ალექსანდრეს.
რეზი:ბოდიში ძმაო.
მე კი ალექს მივუბრუნდი..
ალექსანდრე:არაფერია))ასეთებს თუ მივაქციე ყურადღება და თანაც ავყევი, ჩემი საქმე ცუდად ყოფილა(იცინის)შენი სახელი თუ შეიძლება?
ლიზა მქვია))სასიამოვნოა ლიზა შენნაირი ლამაზი გოგოს გაცნობა.
ლიზა:ოჰ ალექს))მადლობთ.სანდროს დაგიძახებ შეიძლება?
სანდრო:შეიძლება ოღონდ თ-ებით ნუ მივმართავთ ერთმანეთს რაა))
ლიზა:კარგით))
სანდრო:აი კიდეე))(იცინის)
ლიზა:კარგი კარგი. სასიამოვნოა ჩემთვისაც შენი გაცნობა.
ერთად გავაგრძელეთ როლიკებით სრიალი, თან მალ მალე მეყრდნობოდა..ბევრს ვიცინოდით,სასაცილო ისტორიებს მიყვებოდა,როგორც აღმოვაჩინე კარგი იუმორის გრძნობა გააჩნდა,რითაც მოვიხიბლე.
ლიზა:კარგი სანდრო, ჩემი წასვლის დროა,სასიამოვნი იყო შენი გაცნობა.
სანდრო:კარგი ლიზა,მაგრამ მინდა,რომ ჩვენი გაცნობა ასე არ დამთავრდეს და მინდა რომ გავაგრძელოთ მეგობრობა.იქნებ მითხრა როგორ ხარ სოციალურ ქსელზე?მოგძებნი და ვიმესიჯოთ.
ლიზა:კარგი რა პრობლემააა,შენნაირი მეგობარის ყოლას ვინ არ მოისურვებდა(იცინის).
ვუთხარი როგორ მოვეძებნე და დავემშვიდობეთ ერთმანეთს. ბოლოს კი ჩემი ხელი აიღო და მეამბორა. ოჰჰ,რა საყვარელი იყოო,თან მისი თვალებიიი!! ღია,მწვანე ფერის თვალები ჰქონდა და ქერა თმა. ეს იყო და ეს, წამოვედი და თან მასზე ვფიქრობდი რა საყვარელი და ხუმარა იყო. სახლის გზას გავუდექით მე და დედა,გზაში მასაც მოვუყევი სანდროზე,აი რეზი კი კარგად გაგილანძღეთ!!აუტანელი ბიჭი! ლეილას შვილიშვილი სხვანაირი ვერც კი წარმომედგინა(იცინის).
მადლობა რომ კითხულობთ,იმედია მოგეწონებათ ❤ დაელოდეთ შემდეგ თავს)) სადაც ლუკას და ლიზას შეხვედრა შედგება ❤