1 კვირის შემდეგ :

-1 კვირაა განსაკუთრებული არაფერი არ მოხდარა ნოეს ცხოვრებაში. ყოველ დღე ერთიდაიგივე ხდება. იღვიძებს მიდის მიმისთან. გვიანობამდე იქ არის და სადღაც 12 1 საათისთვის ბრუნდება სახლში . ბიჭები ეხვეწებიან რომ ერთი ლუკმა მაინც ჭამოს მაგრამ უშედეგოთ. ამბობს : ,,თუ შევჭამ მხოლოდ მიმისთან ერთად“.
ამ 1 კვირის განმალობაშ საშინლად შეიცვლა ნოეს გარეგნობა. ადრე თუ მის თვალებში სიმშვიდეს და სიხარულს წაიკითხავდი , ახლა მხოლოდამხოლოდ სევდა მოჩანს. მართალია ნოე არც ადრე იყო მსუქანი მაგრამ, ამ ერთ კვირაში უკვე 10 კილო მოიკლო. ძალიან დაასუსტებულია და არაფრის თავი არ აქვს.
არა მარტო ნოე. იოც ამ დღეშია. მას მიმის გარდა არავინ არ ყავს. ის არის მისი ოჯახი და სიცოცხლის აზრი. მმის გარეშე ის ვერ იცოცხლებს. ნოესთან განსხვავებით ის ჩვეულებრივად იკვებება ,მაგრამ ყოველთვის მხიარული იო თითქოს სადღაც გაქრა. ისიც ნოეს მსგავსად თითქმის ყოველთვის მიმისთან არი და მას არ შორდება.
მიშო ... ყოველთვის მხიარული, ხუმარა და ბავშური მიშო თითქოს სადღაც გაქრა. მხიარულება სევდამ ჩაანაცვლა. ხუმარას მაგივრა სერიოზული გახდა,ხოლო ბავშურის მაგივრავ ზრდასრული მამაკაცი,რომელიც 1 კვირის წინ თუ სიცილით იკლებდა მთელ სახლს და სხვებსაც იყოლებდა ახლა პირიქითაა.

გიო... ის ყოველთვის ამოუცნობი პიროვნება იყო უცნობებისთვის, მაგრამ ნოემ და მიშომ ყოველთვის იცოდა მისი ხასიათები. როცა საჭირო იყო სერიოზული ,როცა საჭირო იყო მხიარული. ის ყოველთვის გულში იკლავდა მის ტკივილს და არსდროს არავის არ უმხელდა თუ ვინმე არ ჩააჯინდებოდა. ახლაც ყველას როგორც მას ისე ტკივა მიმის ამბავი, მაგრამ არაფერს არ იმჩნევ. თითქოს არაფერი არ მომხდარაო ,მაგრამ გულისიღმეში ყველააფერი სულსხვანნაირადაა.

ნოე ახლაც როგორც ყოველთვის მიმის პალატაში ზის. მისი საცოლის ხელი უკავია და ტირის ... დიახ არ მოგესმათ. ნოე ტირის. ის ნოე რომელიც ერთ დროს ამაყად დააბიჯებდა ახლა თავდახრილი დადის. ადრე თუ არასდროს არ ტიროდა, ახლა ცრემლემლად იღვრება.
-მიმი ძალიან მჭირდები. შენს გარეშე ჩემმა სიცოცხლემ აზრი დაკარგა. არავინ არ მოდის დილას და სხვადასხვა ოინებს არ მიწყობს. არავინ არ მებუზღუნება და არავინ არ მეჩხუბება. არვიცი როდის ან როგორ მოახერხე ჩემ გულში შემოღწევა , მაგრამ აშკარაა რომ ჩემ გულს დაეპატრონე. იცი მე შენი შემოქმედება წავიიკითხე. ძალიან მომეწონა თითოეული ლექსი და მოთხრობა, მაგრამ განსაკუთრებით ერთი ლექსი მომეწონა:

ფიქრში ჩაძირული სიტყვებს გაურბიხარ,
მთვარეს სიჩუმეში რატომ ეჯიბრები,
თქვი და გაამხილე, გულზე მოგეშვება,
იქნებ ვინმეს ტანჯავ,ვინმეს ეფიქრები.
იქნებ შენი ნახვა ვინმეს ენატრება,
შენი თბილი გულის გულში გამეფება,
იქნებ სიყვარულის ალი დაუნთე და
უკვე ძნელი არის ცეცხლის განელება.
hიქნებ ვინმეს გულში ჰპოვე სიყვარული,
იქნებ მალამო ხარ,ტკივილს ნუ მოუტან,
თორემ გვიანია მერე სინანული.
სულში ფორიაქობს გრძნობა მიმალული,
ძარღვებს ეხეთქება სისხლი მოწოლილი,
ისე ძნელი არის გრძნობა სიყვარულის,
მასთან ყველა გრძნობა არის მოგონილი!
-ამის გაგონებაზე კი ...
მიმიმ გამოიღვიძა. აიი ეს არის ბედი. მიმიმ გაიგონა მისი ლექსი თუ არაა გაეღვიძა. თქვენ წარმოიდგინეთ და ამას მეც არ მოველოდი. ნოეს თავაი ჩაქინდრული ქონდა და ვერ გაიგო მიმის გაღვიძება.
-მიმიკო იცი როგორ მინდა ახლა შენ გაიღვიძო და ყველაფერი სულ-სულ თავიდან დავიწყოთ. იცი მე შენ ძალიან მიყვარხარ და არ შემიძლია უშენოდ. ძალიან გთხოვ გაიღიძე.- თქვა ნოემ ტირინარევი ხმით ისე რო თავი არც აუწევია. მიმიმ ამ სტყვების გაგონებაზე მეცხრე ცას ეწია. ის დიდი ხანია ნოეს მიმართ რაღაც გრძნობებს გრძნობდა, მაგრამ ვერ უმხელდა. ახლა კი თუ ნოეც იგვეს გრძნობს მათ არაფერი დაუშლით სრული ბედნიერებისთვის.
-მინდა გაჩუქო სითბო,
ოღონდ სიყვარულის მსგავსი,
ჩემო ერთადერთო მსუხარ,
როორც უდაბნოში წყალი. -თქქვა მიმიმ და ამ სიტყვებით ყველაფერი გამოხატა. ნოეს ჯე არ ჯეროდა და გაოცებულმა წამოყო თავი. შემდეგ როცა დაინახა მიმი როგორ აციმციმებდა მის ლამაზთვალებს აღარ იცოდა რა ექნა.
-ვაიმეეე მიმიკოოოო!-თქვა ნოემ და მიმის ჩაეხუტა.
-რას გავხარ რა არის ეს? -დაიბუზღუნა მიმიმ როგორც ჩვევია ხოლმე.
-აუუუ როგორ მომენატრა შენი ბუზღუნი შენ ხომ არ იცი.-ნოე
-კითხვაზე პასუხი მინდა-ხმა გაიმკაცრა მიმიმ
-რაიყო ასეთი არ მოგწონვარ?
-აუუუ რა არის ეს ამხელა წვერი , ამხელა თმები. რაარი მღვდლობას ხომ არ აპირებ? ...-კიდე რაღაცის თქმა უნდოდა მიმი მაგრამ ნოე მის ტუჩებს დაწვდა და სათქმელი არ დაამთავრებია. ორივე ისე მონატრებული იყვნენ ერთმანეთით რომ მთელი გრძნობით კოცნიდნენ ერთმანეთ.
-აუუუ წვერი მერჭობაა -ისევ დაიბუზღუნა მიმიმ რაზეც ნოეს გაეღიმა.
-ოვიპარსავ ხო რა იყო ტო? მოიცა ჯერ უნდა გავაგებიო შენი ამბავი ყველას. -თქვა და ტელეფონი ამოიღო. ბიჭებს ამცნო ეს ამბავი და ექიმს დაუძახა. ისიც მალევე შემოვიდა.
-აპა როგორ გრძნობს ჩვენი პაციენტი თავს?
-კარგად
-ძალიან კარგი! რაღაც ანალიზებს აგიღებ და თუ ყველაფერი კარგად იქნება დღევე გაიშვებთ.
-ძალიანაც კარგი. - მიმი ფეხზე წამოდგა და ექიმს გაყვა. ყველა პროცედურა გაიკეთა და აღმოჩნდა რომ ყველაფერი კარგად იყო. დღეს ამდენი ხნის შემდგ სახლში მიდიოდა.
ამასობაში ბიჭებიც მოვიდნენ.
-დაიკოო! -დაიყვირა იომ და მიმის მთელი ძალით ჩაეხუტა. მას მიბაძეს ბიჭებმაც.
-რაღანც თქვენ მოხვედით მე წავალ და მალე დავბრუნდები. -ნოე
-სად მიდიხარ?-მიმი-მალე გაიგებ- უთხრა ნოემ თვალი ჩქუკრა და გავიდა.
მიმი და ბიჭები ძალიან არგად ერთობოდნენ. ბერვს იცინოდნენ და მხიარულობდნენ. ამასობაში ნოეც მოვიდ აპარკებით დამშვენებული.
-აპა შემიფასე ჩემი ახალი სტილი-ტქვა ნოემ და დატრიალდა- რომ მეუბნებოდი გაიპარსე გაიპარსეო. აჰა გავიპარსე -გაიცინა ნოემ და 4 აიყოლა.-დღეს ჩემი მშობლები უნდა გაგაცნო და პირდაპირ მათთან მივდივართ ბიჭებთან ერთად.
-მერე ჩასაცმელები?
-აპა ესენი რა იქნება შეი აზრით? ჩვენ გავალთ და გამოდი მერე შენც. -ბიჭბი პალატიდან გამოვიდნენ. მიმიმ პარკებიდან ამოიღო და ტანზე მოირგო. ღია მწვანე კაბა და შავი კედები. თმა დაივარცნა და გავიდა.
-კიდევ კაი მაღალქუსლიანები არ არის თორე ვერ გადამირჩებოდი- გადაიკისკისა მიმიმ.

ბევრი რომ არ ვიბოდიალო ვიტყვი,რომ მალევე მივიდნენ ნოეს მშობლების სახლში. მიმიმ გაიცნო ისინი და ქორწილის დღეც დათქვენ. ზუსტად 2 კვირაში ნოე და მიმი უკვე ცოლ-ქმარი იქნებოდნენ. იმ საღამოს ისეთი არაფერი არ მომხდარა. 2 საათი იქნებოდა რომ დაიშალენ. მიმი და ნოე რათქმაუნდა ნოესს სახლში წავიდნენ. შიგნით შევიდნენ და მათ თვალწინ ულამაზეი ოთახი გადაიშალა,რამაც მიმის ცრემლებიც კი გამოიწვია.
მალევე დაწვნენ ოღონდ სხვადასხვა ოთახებში. არვიცი რატომ მაგრამ არცერთს უარი არ უთქვია. დილას ნოეს უფრო ადრე გაეღვიძა ვიდრე მიმის რაც ძალიან უჩვეულო იყო.
-მიმი მიმი გაიღვიძე!- ოთახში შეუვარდა ნოე
-აუუუ კაი რა 10 წუთიც და ავდგები.-დაიბუზღუნა მიმიმ
-კაი რა . რა 10 წუთი ჩქარა ადექი. უამრავი საქმე გვაქ ქორწილთან დაკვშრებით.
-კაი კაი ვდგები. ოღონდ გადი და 10 წუთში მზად ვარ.
-ვერ გავიგე მე შენი საქმრო ვარ თუ ძმა?! დიდი ამბავი ახლა თუ შიშველი დაგინახე-ცოტა გაბრაზდა ნოე.
-ებიჭო გადი და გამოვალ არ შეიძლება?!-გაბრაზებულმა თქვა მიმიმ
-კარგი ხო ! - დანებების ნიშნათ ხელები აწია ნოემ და ოთახიდან გავიდა. მიმი ადგა ჯინსის შარვალი და ტოპი ჩაიცვა. ფეხზე ადიდასები . თხელი ნაქსოვი მოიცვა და ნოესთან გავიდა.
-ჰე წავედით?-მიმი
-რავიცი არამგონია ჩემთან ერთად წამოსვლა გინდოდესდა.
-კაი რა. რა ბავშვივით იქცევი. მაპატიე ! -საპატიებლად მიმი ნოეს ტუჩებს დასწვდა და აკოცა.
-მაპატიებ?-მიმი
-ოოო ეს უკვე სხვა საქმეა- გაიცინა ნოემ- კაი წამო წავედით დიზაინერთან გვეჩქარება- 3 საათის განმალობაში ნოე და მიმი დიზაინერთან ერთად სხვადასხვა დეტალებს ათანხმებდნენ. რა როგორ და რანაირად უნდა ყოფილიყო. როგორციქნა გამოახწიენ და გეზი სახლისკენ აიღეს.
-ეს ვინიყო ტო?-ნოე
-აუუუ როგორ დავიღალე! წარმოიდგენია 3 საათია უკვე რაც დიზაინერთან ერთად ქორწილის საქმეს ვარჩევდით. რაარი კაცო ეს? უკვე 2 საათია მე -დაიბუზღუნა მიმიმ.
-ხო მართლა დღეს საღამოს დაპატიჟებული ვართ ერთი ჩემი მეგობრის სახლში. დაბადების დღე აქ და.
-მაგარია. აუუუუ იმედია დღესაც მაღალქუსლიანებით და კაბით არ გინდა რომ წამოვიდე თორე ! აი აქიდანვე გაფთხილებ მე არ მოვდივარ! - დაიწუწუნა მიმიმ და ბინაში შეაბიჯა.
-რავი რაც გინდა ის ჩაიცვი. შენ ხო იცი ყველაფერში ლამაზი იქნები - წაიაფირისტა ნოემ და მიმი ერთი ხელს მოსმით კალთაში ჩაისკუპა.
-ნუმეაფირისტები ერთი თუ ძმა ხარ. -უთხრა მიმიმ და ენა გამოუყო.
-ენა გოგო.
-თორე რა?!
-ენას მოგაჟამ -ნოემაც გადმოუყო ენაა. -ასე კინკლავში გაატარეს 3 საათი. ხან ერთმანეთს ეჩუბებოდნენ,ხანაც ეხუტებოდნენ. 6 საათიც მოვიდა. მიმი და ნოე უკვე ნოეს მეგობრის სახლის კართან იდგნენ და იუბილარს ელოდებოდნენ.
-ვააა ვინ მოსულა ტო!-წამოიყვირა სავარაუდოდ იუბილარმა.
-როგორ ხარ ძმა? აი ეს ჩვენგან -უთხრა ოემ და საჩუქარი გადასცა.
-ვაა ეს რძალია ხო? არა რა გემოვნება მართლაც რომ იდეალური გაქ. მე ნიკა მქვია ამ არსების ძმაკაცი ვარ.
-მე ამ არსების საცოლე ვარ - გადაიკისკის მიმიმ. ძალიან ბევრი იმხიარულეს. იმ ღამეს ნიკას დაჟინებული თხოვნის გამო მიმი და ნოე მასთან დარჩნენ. რათქმაუნდა ერთ ოთაში მოუწიათ დაწოლა.
მიმისთვალთახედვით
ნოე რაც არუნდა ჩემი საქმრო იყოს მაინც მრცხვენია . არ შემიძლია მასთან ერთად დაწოლა და არვიცი ამ გრძნობას რა მოვუხერხო. დღეს კიდე ერთად უნდა დავიძინოთ. თითქოს ჩემი სიმორცხვე ნოემ შეამჩნია და ჩემსკენ წამოვიდა.
-რამე მოხდა?-ნოე
-არაფერი. მე უნდა დავწვე მეძინება- ვთქვი და საწოლისკენ წავედი.
-კაი როგორც გინა,მაგრამ ტასაცმლით ხო არ წვები?-ჩაიცინა ნოემ.
-შესაძლბელია-ვთქვი და ტუჩები დავბრიცე.
-კაი რა ჩემი როგორ გრცხვენია?-გაიკვირვა ნოემ
-აუუუუ ასე უბრალოდ მრცხვენია და ვსიო. შებრუნდი უკან რა
-არა. რაც არ უნდა იყოს მაინც ჩემი ხარდა.
-ოოოო. კაი რა შებრუნდი თორე ახლა გავიქცევი აქიდან.
-კაი რა შენ ყველაფერზე როგორ უნდა ბუზღუნებდე?-ხელები აწია დანებების მიზნით და შებრუნდა.-მიმიმაც გამოიცვალა და უცებ შეწვა ლოგინში. ნუ ნოე ახლა რა ნოე იქნებოდა თუ არ იეშმაკებდა და სარკიდან უყურებდა მიმის. ნოემაც გაიძრო და ლოგინში შეწვა.
-არ გადავარდე ცოტა მოიწიე - ჩაიხითხითა ნოემ
-შენი ხმა არ გავიგო რა -დავიბუზღუნე მე. ნოემ ხელი მომკიდა და მისკენ მიმიზიდა. მის შეხებაზე კი ტანში დამარჯოლა.
-ახლა მე არ გავიგო შენი ხმა . -მითხრა ნოემ და მთელი ძალით ჩამეხუტა. მე კი დანებების ნიშნათ გავისუსე.
ასე ჩახუტებული ვყავდი ნოეს როცა გავიღვიძე. არ მინდოდა ეს სიტვაცია დასრულებულიყო მაგრა, უნდა ამდგარიყავით,ამიტომ ნოეც დიდი წვალების შემდეგ გავაღვიძე და სახლშიც წავედით.
თქვენ წარმოიდგინეთ და ჩემი მეჯვარე ალექსი იყო. ყველამ კარგად იცის რომ დაქალი არასდროს არ მყოლია და ამიტომ გადავწყვიტე ჩემი ეგრეწოდებული ტრუსიკის მეგობარი ყოფილიყო ჩემი მეჯვარე. ალექსიც დიდი სიამოვნებით დამთამხდა და დღეს კაბაზეც უნდა გამომყოლოდა...
2 კვირის შემდეგ:
როგორციქნა მოვიდა ქორწილის დღეც. ყველაფერი მზად არის. მე და ნოე უკვე ცოლ-ქმარი ვართ . 300 კაცის წინაშე ვცეკვათ და ერთმანეთით ვტკბებით.
ნოეს დაჟინებული თხოვნით მიკრაფონი დამაკავებია ხელში და ლექსის თქმა მომთხოვა. პირველად უარზე ვიყავი მაგრამ ბევრი ბუზღუნის შემდეგ მაინც დავთახმდი. მკროფონი ავიღე ხელში და დავიწყე:
-ააჟღერეთ სიყვარულის მელოდია,
გულს დარდები მოაშორეთ თავიდან,
იოცნებეთ, აიხდინეთ ოცნებები ...
სიყვარული გააღვივეთ თავიდან.
ააჟღერეთ, რომ ჰანგები ცას წვდებოდეს,
გულის გულში სიმებად რომ ჩაიბნეს,
ჟრუანტელა გვირილებად იფეთქონ და ...
სულში მუდამ იაპრილოს აისმა.
ააჟღერეთ, ააჟღერეთ მაღალ ხმაზე,
ეს ცხოვრება მართლაც ერთი წამია,
შეიყვარეთ, მოეფერეთ, ჩაეხუტეთ,
სიყვარულით სამყაროც კი მთვრალია,
ააჟღერეთ, რომ ძარღვებში სისხლი ჩქეფდეს,
ააჟღერეთ, გულმა იგრძნოს სილაღე,
სიყვაარული არასდროს არ დამალოთ,
და არასოდეს ხელი არ ჰკრათ, ინანებთ.
ააჟღერეთ სიყვარულის მელოდია,
რომ გრძნობებმა კვირტებივით იფეთქოს,
ააჟღერეთ სიყვარულის მელოდია,
გულს დარები მოაშორეთ თავიდან,
იოცნებეთ, აიხდნინეთ ოცნებები,
სიყვარული აამღერეთ თავიდან.


აი ასეთი იყო ჩემი და ნოეს თავგადასავალი. მის შემდეეგ 3 წეელი გავიდა და უკვე ვართ ერთი მთლიანი ოჯახი. 2 კი არა 4. დიახ ჩვენ გვყავს ორი ტყუპი ბავში. სანდრო და ნია. მოკლედ ძალიან მაგარი არის ცხოვრება. მართალია ზოგჯერ არის უბედური წუთები, მაგრამ არსებობს უმაგრესი წამები რომლებიც მთელ ჩვენს ცხოვრებას ცვლის, ამიტომ უნდა იცოდეთ რომ
ც ხ ო ვ რ ე ბ ა მ შ ვ ე ნ ი ე რ ი ა !!!