მირა კიდევ ფიქრობდა,ფიქრობდა მხოლოდ ცუდზე...
მიდიოდა ცუდ დასკვნამდე, აღარ უნდოდა სიცოცხლე,დედ მამას მისთვის არ ეცალათ,ბიჭს,რომელსაც მთელი 1 წელი შეალია ეხლა ძუკნას ეძახოდა და რატომ ? დაიმსახურა კი ეს ყველაფერი მირამ ?!
ტიროდა,ყვიროდა,მთელი გულით სურდა სიცოცხლის დასრულება,მაგრამ ვერ ბედავდა,უნდოდა მაგრამ არ შეეძლო.თურმე რა ძნელი ყოფილა ცოხვრება,რა რთული ყოფილა ვარდისფერი სათვალის მოხსნა და მხოლოდ შავი სათვალით ყურება და გააცნობიერო ის,რომ ყველაფერი დამთავრდა,ყველაზე ბედნირი წამები მის ცხოვრებაში,რომლიც იყო და იქნებოდა,რომ არა ეს ინციდენტი ჩაიშალა.ალბათ არც არასდროს არ ყვარებია გოგას მირა,რომ ყვარებოდა არ გააკეთებდა ამ ყველაფერს. უბრალოდ მირა ვერ ხვდებოდა იმდონემდე იყო გოგაზე შეყვარებული.
ამ დროს კი მირა შევიდა სააბაზანოში უჭირავს რაღაც ბევრი აბი, და გულში ითვლის...
1...2...3...
და გაბედა,რატომ ? ვის გამო? რატომ არ ფიქრობს ამაზე?
მაგრამ რაღატო უნდა იფიქროს ეიფორიაში,ეხლა მხოლოდ ფიქრობს სიკვდილზე,ეხლა გონია რომ არავის არ უყვარს,არავინ მოვა მის საფლავთან და არავინ იტირებს,ეხლა როდესაც მარტოა უფროდაუფრო უცრუვდება გული ყველაფერზე.უცრუვდება გული სიყვარულზე,ცალმხრივს სიყვარულზე! უცრუვდება გული დედაზე,მამაზე,ნიაზე,ყველაზე ვისთვისაც მნიშვნელოვანი იყო მირა.
1...2...3...
დავარდა,მოკვდა? აღარაა მირა? თუ სუნთქავს ?
მოიცა მოიცა,უბრალოდ წაიკცა ჯერ არაა დრო.
ნეტა გადაიფქრებს? უნდა გადაიფიროს ნეტა ნია სადაა ეხლა ? რატომ არ მოდის ჩქარა? ნეტა არ უგრძნობს გული,რომ შესაძლოა მისმა დაქალმა გადადგა უკვე ნაბიჯი და სიკვდილს გაუსწორა თვალები? რომ უკვე კვდება,პულსი ნელდება.

-მირააააააა!!!! სად ხარრრრ???
-ვაიმეეეეეეე მირააა, არა მირა გთხოვ თვალები გაახილე მირა არ დამტოვო,რა ვქნა მერე მე უშენოდ ?

***
-სასწრაფოა ? სწრაფად თვითმკვლელობის შემთხვევაა დიდუბეში წერეთლის 72ში 1 სადარბაზო,მეორე სართული,ჩქარა!!!
-ორ წუთში მანდ ვართ,არ ინერვიულოთ!
-მირა,მირა გადაგარჩენ,ყველაფერი იქნება კარგად,ისევ ვივლით ერთად სკოლაში,ისევ ვიჩხუბებთ და შევრიგდებით,ისევ გეყოლება მირა შეყვარებული და ისევ იქნები ბედნიერი,ისევ ჩაეხუტები დედას,მამას,მე და ყველა შენს საყავრელ ადამიანს,ჯანდაბაშიც წასულა ეგ !!

-რა კარგია ჩქარა შემოდით!
-დააწვინეთ,კარგია რომ ხელი არ მოკიდეთ თქვენით.
-უკაცრავად მარტო დაგვტოვეთ ვეღარ მოვაწრებთ გადაყვანას,ჯობია აქვე მივხედოთ...

არ ვიცი რა გააკეთეს,მაგრამ ის დანამდვილებით ვიცი,მირას ისევ ტირილი,რომ გავიგე სიხარულისგან სად წავსულიყავი აღარ ვიცოდი..

-ძალიან დიდი მადლობა ექიმო.
-არაფრის,ეხლა შედით არ არის სახარბიელო პაციენტის მარტო დატოვება.
-კარგით,ნახვამდის.

-რა გინდოდა ნია ? რატომ გადამარჩინე ? ჰო ვკვდებოდი არა? რა გინდოდა? რატომ გადაწყვიტე ჩემს მაგივრად ყველაფერი ?
-კარგი მირა დაწყნარდი გთხოვ მირა.
ორივე დაქალი ტიროდა ისე იოროდნენ,რომ ვეღარ ჩერდებოდნენ. ბოლოს მირა დამშვიდდა და ჩახუტებუბლებმა დაიძინეს.

მოერე დილა.
-მირა გაიღვიძე დეე,სკოლაში გაგვიანდება,ნია ადექით
-მაა ადექით ,25 უკლია უკვე ცხრას
-მაკა დეიდა ალეკო ბიძია დღეს ჯობია არ წავიდეს სკოლაში,გუშინ ცუდად გახდა გული წაუვიდა,ჯობია დარჩეს სახლში
-რა მოხდა ნია? რას მიმალავ? რატომ ინერვიულა ჩემმა გოგომ ?
-წამოდით და მოგიყვებით ყველაფერს

-მოკლედ დაშორდნენ მირა და გოგა,გოგამ უღალატა და რომ გაიგო ეს მირამ გული წაუვიდა,ინერვიულა მაინც, ცოტახანი არ ყოფილან ერთად. და ჩემი აზრით ჯობია არ წავიდეს დღეს სკოლაში და ერთი თხოვნა მექნება თქვენთან ერ შეიმჩნიოთ მირასთან,რომ რამე იცით, არ გოგაზე კითხოთ არაფერი,თუ მოუნდება მოგიყვებათ თვითონ.
-მოვკლავ მაგ ნაბიჭვარს,ჩემი ხელებით დავახრჩობ,რა დღეში ჩააგდო ჩემი გოგო !
-არა ჯობია არაფერ არ გააკეთოთ,ამით მხოლოდ მირას ანერვულებთ. ყველაფერი ისე იყოს,როგორც არის უბრალოდ გოგას გარეშე.
-ჭკვიან გოგო ხარ ნია დეიდა,მირასთან იყავი რამე სისულელე მაინც არ ჩაიდინოს და დედაშენს მე დაველაპარაკები და ეს ორი დღე იყავი აქ, მირას ჭირდები მხოლოდ შენ დარწმუნებული ვარ.
-კარგით მაკა დეიდა.
-კარგი ადი რამე არ იეჭვოს,ჩვენ გავალთ ვითომ არ ვყოფილვართ და არ ვიცით,რომ არ წასულა სკოლაში,
-კარგით.

***
-ნია გაიღვიძე
ნიას ასეთი მირა არასოდეს არ უნახავს თვაკები სულ ჩალურჯებული ქონდა და ეხლაც ტიროდა,რა ქნას არ ჯეორდა ეს ყველაფერი მის თავს,რომ გადახდა.
-დაწყნარდი ჩემო გოგო,ყველაფერი კარგად იქნება,დაწყნარდი,ვცი ძნელია,მაგრამ შენ ყველაფერს გაუმკლავდები ჩემო ძლიერო!
-ბოდიში გუშინდელისთვის არ ვიცი რა დამემართა,საშინელებებზე ვფიქრობდი.
-კარგი დაწყნარდი,მიდი დასვენე მე საჭმელს გავაკეთებ,მერე გინდა მოტოების შეჯიბრია სარამოს დღეს და წავიდეთ? გამიგია კაი ბიჭები არიანო.
-გოგა იქნება იქ
-მერე დაანახე,მას მაინც რომ მის გარეშე სულაც არ გიჭირს და ყველაზე მაგრად ხარ !
-მართალი ხარ.
-ჰოდა ძალიანაც კარგი,გამოვიპრანჭოთ,ეხლა დასვენება გეყოოო,ადექი ჩავიდეთ ქვევით რამე გემრიელი გავაკეთოთ.
ამ დღეს ნიამ როგორ არ ვიცი,მაგრამ მოახერხა და მირა გაამხიარულა ბევრი იცეკვეს,დალიეს,იმღერეს კიდეც,მიუხედავად იმისა,რომ არცერთს არ ქონდა ხმა.
მოვიდა საღამოც და მომზადების დროც.

მირამ შავი შარვალ ჩაიცვა,წითელი მაიკა და წითელი კეტები.
ნიამ დახეული მუქი ლურჯი შარვალი,ბენსიმონები და შავი მაიკა.

-ოჰ სად მიდიხართ მამი ?
-რავი მა რაღაც შეჯიბრია და ნიამ გავერთობით წამოდიო. შენ რატო მოდი ესე მალე ?
-რავი მა არ მქონდა ბევრი სამუშაო და წამოვედი.
-როგორ მოხდა? დედა მალე მოვა?
-არ ვიცი
-კარგიი,წავედ შეიძლება დავიგვიანო
-კაიი მა

***
-აი მოვედით მირა
-ვაიმე რა მაგარიააა
-ოო ნუ ხარ ეგრე მეტი პოზტივი!!!
-მარტო შენ შეგიძლია ჩემი გამხიარულება რა.
-დაიწყო უყურებ, მე ძალიან მაინეტერესებს ვინ გაიმარჯვებს
-ოჰ ის ემაბობ გეგონება,რომელიმეს იცნობდე რა.
-და რააა მერე, რა პრობლემაა გავიცნობ.
-ჰო შენ ეგეთები არ გიჭირს :D
-აი ჰო გაგამხიარულე, მაგარი ვარ რა
-ჰო აბა რა უმაგრესი
-უიმე სწერვაჩკა უყურე
უყურებდა ნიაც და მირაც,ორივეშევიდა იმის მუღამში რომ სულ დაფარული როიყო და საერთოდ არ ჩანდა იმას მოეგო, ესე გადაწყვიტეს,ბოლოს მრა დაიღალა და ნიამ ნაცნობი ნახე,ამიტომ მარტო აღარ იყო და მირამ წასვლა გადაწყვიტა.

-აუ ნია მე წავალ რა დავიღალე,რაღაც არ შემიძლია რა.
-არა შანსი არაა ვერ გაგიშვებ მარტო,მეც მოვდივარ.
-არ მინდა,ვიცი როგორც გაინეტერესებს და მე წავალ მარტო გოგო .
-არა თქო! მოვიდავრ მეც, კარგად ანი უნდა წავიდე
-კარგი მიდი შემეხმაინე მერე.
-აუცილებლად.

-ოხ ნია
-წავედით?
-წავედით
-მიდიოდნენ,ბავშვობას იხსენებდნენ,მღეროდნენ კდიეც დააყრუეს ქუჩა,ვიღAცამ ისი მოაძახა ყრუებოო და ნია დასაკავებელი გაუხდა მირას,ბოლოს კი სიცილი აუტყდათ და უცებ ორი ნაცნობი ხმა მოესმათ უკნიდან...