-სად ვარ,,ხავილის მაგვარი სიტყვები აღმომხდადა და საფეთქელი ოდნავ დავიზილე,ტკივილი რომ გამექრო,,ღმერთო როგორ მტკივა თავი
-დამშვიდდი ყველაფერი კარგად არის,,,თვალები მაშინვე ვჭყიტე როგორც კი კრიელას ხმა გავიგონე
-შენ?კი მაგრამ,,,ენა ვერ მოვაბრუნე პირში რაიმეს სათქმელად
-ხო მე ვარ ეკა,აი ეს წამალი დალიე და გიშველის,კიდევ კარგი აკაკი მოგყვებოდა უკან და საჭირო დროს გაჩნდა შენთან,ღმერთმა იცის რა შარს გადაეკიდებოდი ის რომ არა,,,წყალი მომაწოდა და თბილად გამიღიმა
-მადლობა,,თვითონ სად წავიდა
-უკან დაედევნა იმ ტიპს მანქანით,უკვე ორი საათია არ დაბრუნებულა
-ღმერთო რამე რომ დაემართოს,,,სასოწარკვეთილმა და შოკირებულმა წამოვიყვირე,,შევეცადე საწოლიდან ავმდგარიყავი თუმცა ამაოდ,მაშინვე დამაკავა
-არ ადგე ჯერ,საშიშია,თავი ბეტონს დაარტყი და შერყევა გაქვს,კაკისაც არაფერი გაუჭირდება ბიჭები მაშინვე გაყვენენ უკან,ტასოს კიდევ ნანუკა აძინებს,ასე რომ ნუ ინერვიულებს,ყველაფერი მოგვარდება
-როგორ დავწყნარდე,არც კი იცი ვისთან გვაქვს საქმე,,,ტუმბოზე დადებულ ტელეფონს დავწვდი,საყვარელი მამაკაცის ნომერი ავკრიბე თუ არა მოუსვენრად დაველოდე როდის აიღებდა
-კაკი სად ხარ?,,არაფრის თქმა არ ვაცადე ისე ჩავყვირე ყურმილში
-ნუ ყვირიხარ თავი გამისკდა ტო,,,ვიგრძენი როგორ ჩაიცინა,,,მანქანას შემოვაყენებ და მოვალ,,,მშვიდად გამცა პასუხი,,,საწოლში მოუსვენრად ვწრიალებდი,მზერას ხანაც კარს ხანაც იქვე ჩამომჯდარ "'კრუელა"ზე გადამქონდა მშვიდად რომ მადევნებდა თვალს
ოთახის კარზე ფრთხილი კაკუნი შემომესმა თუ არა ოდნავ წამოვიწიე და ზღურბლზე მდგარ ბენდელიანს დავაკვირდი,, განადგურებული, დაღლილი სახით რომ შემოვიდა,,ეკას თავით რაღაც ანიშნა, ეს უკანასკნელიც უკან მოუხედავად აორთქლდა ორ წამში
-კარგად ხარ?,,,საწოლთან ფრთხილად ჩამომიჯდა და თმები ყურს უკან გადამიწია,,სიტყვის თქმა ვერ მოვახერხე მისი სიახლოვისგან დამუნჯებულმა,მხოლოდ თავი დავუქნიე დასტურის ნიშნად,,შუბლზე ოდნავ შემახო გავარვარებული ტუჩები და მის მკლავებში გამახვია,,,სალაპარაკო გვაქვს ტასუ
-სულ ცოტახანი ვიყოთ ასე,საუბარს ყოველთვის მოვასწრებთ,,,ღრმად შევისუნთქე სურნელი,სიამოვნებისგან გამაკანკალა
-ვიყოთ,მე არანაირი პრობლემა არ გამაჩნია,,მძლავრად მიმიკრა მკერძე
-ჩაეძინა,,უი ბოდიში,,,ოთახში შემოვარდნილი ნანუკას შემხედვარემ ოდნავ ჩავიცინე,,,დაიჭირეთ ის კაცი?
-გაგვექცა,თუმცა სალო და მისი ბიჭები მიხედავენ ამ საქმეს,მთავარია ჩვენ ვიყოთ ფრთხილად,იმედია უტვინოდ სიარულს კიდევ არ დაიწყებ,,,გაბრაზებულმა გადმომხედა,კიდევ ერთხელ შეეხეხო მისი ტუჩები ჩემს თმებს
-ამიტომ უნდა იყო მის გვერდით,სისულელე რომ არ გააკეთოს ხოლმე,,,გამარჯვებული სახით გადახედა მამაკაცს ჩემმა დაქალმა და ოთახი მოათვალიედა,,,ხო მართლა ის კრუელა სად წავიდა
-კრუელა? ვინ არის 'კრუელა?,,,ახარხარებულმა შემომატრიალა მისკენ და ჭინკებ ათამაშებული თვალებით დამიწყო ბურღვა
-მე წავალ,მშვიდად ილაპარაკეთ,,,ჩუმად გაიძურწა ნანო ოთახიდან,არც ერთს მიგვიქცევია მისთვის ყურადღება,ერთმანეთს თვალებით ვბურღავდით,შევხედე როგორ აწია ტუჩის კუთხე,თვალებს სახეზე ერთი ნაკვთიდან მეორეზე დაატარებდა, რაღაც მომენტში დავინახე როგორ დამასო ტუჩებზე მზერა და მეც მაშინვე ავაცმაცუნე,,,აღიარე რომ ეჭვიანობ ჯუღელის ასულო,ორი დღეა როგორც შენ ეძახი "კრუელა" აქაა და უკვე იმდენი საზიზღრობა გააკეთე,ოღონდ მასთან მარტო არ დავრჩე და
-მე ჩემს ტერიტორიას ვიცავ ბენდელიანო გასაგებია?ჩემს ტერიტორიას,,,თითები მკერძე საკმაოდ უხეშად მივარტყი და გააზრებაც არ ვაცადე ისე დავეტაკე მონატრებულ ბაგეებზე
-მმმ,,რა ტკბილი ხარ,,,დამჩურჩულა ჩუმად თან ქვედა ტუჩის ოდნავ დააშორა კბილები,ჩემმა კრუტუნმაც არ დააყოვნა
-როგორ მომენატრე,,,ღრმად ამოვისუნთქე თუ არა კიდევ ერთხელ დავწვდი მის ტუჩებს,,რაღაც მომენტში ხელი მაისურის ქვეშ შემიცურა,ვიგრძენი როგორ გამიხარდა მთელი სხეული,,ის იყო ტუჩების ჩაცურებას ყელისკრნ ვაპირებდი,გააზრებაც ვერ მოვასწარი ოთახში მარტო რომ დავრჩი"იდიოტო"ჩავიბურდღუნე ხმამაღლა და სახე ბალიშში ჩავრგე ბედნიერებისგან გამოწვეული კივილი არავის გაეგონა

მთელი ორი კვირა ეკლებზე მჯდომმა გავატარე საწოლში,,მართალია კრუელას ნახვის "ბედნიერება"არ მღირსებია მაგრამ სახლში თავისუფლად რომ დაპარპაშებდა სუნთქვა მეკვროდა,,მხოლოდ ტასოსთან ლაპარაკში და ზღაპრების მოყოლაში ვირთობდი თავს,ისიც რამოდენიმე საათი,,გაბოროტებული ვუყურებდი ბენდელიანს გაბადრული სახით როდესაც მისურვებდა ტკბილ ძილს და თავის ოთახში მის საყვარელთან ერთად ჩაიკეტებოდა,,დიდხანს მესმოდა ხოლმე მათი ხარხარი მე კიდევ ღამეებს ტირილში ვატარებდი,როდესაც წარმოვიდგენდი როგორ ეხებოდა ის ალქაჯი საყვარელი მამაკაცის ტუჩებს და სხეულს წლების წინ ჩემად რომ ვიგულე ჭკუიდან ვიშლებოდი

-შეიძება,,,კარში ღიმილით შემოყო თავი დაშნიანის ცოლმა და საწოლზე ჩამომიჯდა,,ბოდიში ვერ მოვედი ეს დღეები,ისედაც ცუდი ფეღმძიმობა მაქვს,თან საქმეები ხომ იცი?,,,თავის მართლებასავით გამოუვიდა
-ნუ ღელავ კარგად ვარ,,,სევდიანმა გავუღიმე თუ არა წამოზრდილ მუცელზე დავაკვირდი
-ბიჭია,,წამოიძახა აღფრთოვანებულმა,,ჩემი ხელი თავისაში მოაქცია და გამობზეკილ მუცელზე მიმადებინა,,,ნახე როგორ მოძრაობს?
-მიხარია,ვერც კი წარმოიდგენ როგორ მიხარია ლევანის ბედნიერება,,დაშნიანმა იმდენი ტკივილი გადაიტანა ცხოვრებაში,ყველაფერი ამად ღირდა,შენისთანა კეთილი და კარგი მეუღლე რომ შეხვედროდა მხოლოდ ამად ღირდა ის ყველაფერი
-არ ყოფილა ადვილი ჩვენი ცხოვრება,იმაზე რთული იყო ვიდრე წარმოგიდგენია,,ძალიან ბევრი ტკივილიც გვქონდა,ნაკლები სიხარული, მაგრამ ხომ ხედავ ორივემ გავუძელით ყველაფერს და ერთად ვართ,დამერწმუნე ყველაზე ბედნიერი ქალი იქნები როდესაც ეს ყველაფერი მოგვარდება,როდესაც შენს სხეულში თქვენი სიყვარულის ნაყოფს იგრძნობ
-მე არ ვარ სრულფასოვანი ქალი სალო,ასე რომ ვერც ბედნიერებას ვიგრძნობ და ვერც იმას როგორ გაიზრდება ჩემს სხეულში ჩვენი სიყვარულის ნაყოფი,,,ცრემლიანი თვალები მოვიწმინდე და მზერა ერთ წერტილს გავისწორე,,,ავარია რომ მოხდა რამოდენიმე თვის წინ,არც კი ვიცოდი ორსულად თუ ვიყავი, ექიმმა გამოფხეკვის შემდეგ მითხრა რომ შვილი შეიძლება არასოდეს მეყოლოს,ეს იყო მიზეზი რის გამოც აგვერია ურთიერთობა მე და კაკის,,შვილზე ყველა ოცნებობს,გამონაკლისი არც კაკია,რანაირადაც არ უნდა ვუყვარდე მას გულში მთელი ცხოვრება ექნება ტკივილი რომელსაც ჩემი უშვილობა ქვია,,გეფიცები ვცდილობდი თავს მოვრეოდი მაგრამ ეგოისტი გავხვდი,მიუხედავად ამ ყველაფრისა მინდა ჩემთან იყოს,მხოლოდ ჩემი,,ვერც კი წარმოიდგენ რა მემართება სხვა ქალის გვერდით როდესაც ვხედავ,,ჯობია ისევ ისე დარჩეს ყველაფერი როგორც არის
-კი მაგრამ ტასო,რატომ არ ეტყვი ამ ყველაფერს მას,ხომ იცი მაგას არანაირი მნიშვნელობა არ აქვს,,თქვენ ანასტასია გყავთ და ესეც საკმარისია ორივესთვის
-ანასტასია რომელსაც,ჩემს მოყოლილ ზღაპრებზე მეტად ეკას ზღაპრები მოწონს ძილის წინ,მისი მომზადებული საუზმე და არჩეული ტანსაცმელი,,ხვდები ეხლა როგორ ვგრძნობ თავს?მე უნდა ვაკეთებდე ამ ყველაფერს და არა ეკა,მე უნდა მიმყავდეს ბაღში,მე უნდა ვკოცნიდე დამშვიდობების წინ,,მე უნდა ვიყო როდესაც გამოსაყვანად მიკითხვისას გახარებული რომ გამოიქცევა ჩასახუტებლად,,ძალა აღარ მაქ ბრძოლის,,კაკის ბედნიერი თვალების ყურება მკლავს იმ ქალის გვერდით
-მარტო დაგვტოვე,,გავიგონე საყვარელი მამაკაცის ცივი ხმა და მზერა მასზე გადავიტანე,შეშლილი სახით რომ იდგა კართან
-კაკი ეხლა არ გინ..
-სალო მარტო დაგვტოვე გთხოვ,,,არც კი შეუხედავს ისე წამოვიდა ჩემსკენ და მხრებში ჩამაფრინდა,,,გაიმეორე რა თქვი?გაიმეორე მეთქი,ნუთუ იმდენად არ მიცნობ და არაკაცი გგონივარ რომ მაგ მიზეზის გამო მომინდება შენთან დაშორება,რატომ ხარ ჩუმად ამის დედა შევ...ი,მიპასუხე,მიპასუხე მეთქი,წეღან ხომ კარგად ტლიკინებდი,ნუთუ ვერ ხვდები რა დონეზე მიყვარხარ გოგო,გგონია რამე მნიშვნელობა აქვს გვეყოლება თუ არა შვილი?ჩემთვის შენ და ტასოც საკმარისი ხართ,ამას რატომ ვერ ხვდები ამის დედაც,რაც შენ გინდა მხოლოდ იმას რომ უყურებ და შენ მელაპარაკები სიყვარულზე? ადამიანი რომელმაც დაკრა ფეხი იმის გამო თითქოს ვუღალატე და ათი წელი მოანდომა გააზრებას რომ მიყვარდა,შენ რა გული გაქვს ტო,ერთი პატარა პრობლემა და ყოველთვის გარბიხარ, უნარიც კი არ გაქვს ჩემ თვალებში ჩაიხედო,ჩემი თვალებით შეხედა ყველაფერსმე რას განვიცდი,როგორ გიყურებ,ისიც კი არ იცი რამდენ რამეზე ვარ წამსვლელი შენს გამო,,ამოგიჩემებია ეს ეკა და ატრიალებ პლასტინკასავეთ,დავიღალე შენი ზდევნით,ყოველთვის მე როგორ უნდა მიგახვედრო რამდენს ვნიშნავთ ერთმანეთისთვის,რა გინდა ვერ ვხვდები,ნუთუ არ დაიღალე,ნუთუ ვერაფერს ვერ ხვდები
-წასვლა მინდა და მეტი არაფერი,,მინდა მშვიდად იცხოვრო და ბედნიერი იყოთ შენ და ტასო,,,,თვალებიდან ცრემლები გადმოვუშვი თუ არა მის შეშლილ სახეს მოვავლე მზერა
-აქედან ფეხსაც ვერ გაადგან,,იქამდე სანამ ჭკუას არ ისწავლი და იმას ვერ მიხვდები რაც ხდება სინამდვილეში,იცოდე გაპარვა რომ გაბედო მიწიდან ამოთხრილი,მერე უკვე საკუთარ თავზე არ ვაგებ პასუხს,,დაიმახსოვრე რასაც გეუბნები,თუ დაუფიქრდები და დაინახავ სინამდვილეში რაც ხდება დამავალებ,,,ხელები შემიშვა და უკანმოუხედავად გავარდა გარეთ
-ჯანდაბამდე,ჯანდაბა,როგორ მიყვარს ღმერთო,,,ბალიშს აღრიარებულმა დავუშინე მუჭები

მთელი სამი დღე ისე გავატარე ბავშვი არ უნახვებია,როგორც ნანუმ მითხრა სახლში არ ყავდა,შემდეგ ყველას უკრძალავდა ჩემთან შემოსვლას,მხოლოდ თავად მესტუმრებოდა ხოლმე დღეში რამოდენიმეჯერ ლანგრით ხელში და ორ სიტყვას მომიგდებდა
"ბოლომდე გაათავედა",,წამოდგომაც ვცადე,თუმცა ამ შერყევის გამო ჩემი მცდელობა იატაკზე ჩახუტებით დასრულდა,,მეც შევეგუე ბედს,დაველოდე თავად როდის მობეზრდებოდა ეს ყველაფერი და სახლში გამიშვებდა
-ტასოს ნახვა მინდა,,,მორიგი სტუმრობის შემდეგ პრენეტზიით წავრდექი მის წინაშე,,ცალი წარბი მაღლა აწია და რამოდენიმე წამი მომაჩერდა სევდიან თვალებში
-ნახავ,აუცილებლად ნახავ,მაგრამ მხოლოდ მაშინ როდესაც დაიმსახურებ,,საჭმლით სასვე თეფში ტუმბოზე დადო,გასვლამდე კიდევ ერთხელ შემობრუნდა და ცალყბათ ჩაიცინა,,,რომ მოვალ ეს ყველაფერი ნაჭამი დამახვედრე
-არ გაქვს მაგის უფლება,,ხმაჩამწყდარმა ამოილაპარაკა და თავი ჩავღუნე
-რომელ უფლებებზე მეპატარაკები აბა?
-ჩემი შვილის ნახვა რომ ამიკრძალო და ირონიულად ნუ მელაპარაკები,,ძალიან კარგად იცი რასაც ნიშნავს ტასო ჩემთვის და სარგებლობს ამით,,,მის რეაქციას დავაკვირდი გიღს რომ ვგავდი,მეგინა მწყობილებიდან გამოვიყვანდი,ამყვებოდა მაგრამ ამაოდ
-მორჩი ისტერიკას?,,ხელები შარვლის ჯიბეში ჩაიწყო და ისე შემომხედა,,,საღამოს მოვიყვან ტასოს,გააჩნია როგორ მოიქცევი და როგორ დაიმსახურებ,,იცოდე როდესაც შემოვალ თეფშზე არაფერი დამხვდეს,,,თვალების ბზრიალით გადმომხედა თვალი მხიარულად ჩამიკრა და ფშტვენა ფშტვენით გავიდა გარეთ

პ.ს...ბოდიში,ბოდიში და კიდევ ბოდიში,,,სავარაუდოდ ორ თავში დავასრულებ არ ვიცი თუ ღამემ არ წამომიარა კიდევ,,,ხო და კიდევ ხვალ ამ დროისთვის იქნება აუცილებლად მომდევნო თავი