ყოველთვის მიყვარდა მოგზაურობა რადგან ეს იყო ის რაც მეხმარებოდა განტვირთვაში ,ცხოვრებისეული სირთულეების დაძლევაში, ყველაფერს რომ თავიდავანებოთ ყველა ადამიანს სიამოვნებს ახალი ადგილების ნახვა კარგი დასვენება.
მაგრამ ეს ჩემში სხვანაერად იდო შესისხლხორცებული მქონდა ქალაქიდან გასვლის სურვილი სადმე შორს მარტო ეს ყველაფერი ჩემთვის როტუალივით იყო.
მოკლედ სულ თავიდან რომ დავიწყოთ მე ლილე ვარ 22 წლის მამასთან და დედასთან ერთად ვცხოვრობ მამაჩემი ბიზნესმენია დედა კი ექიმი მოკლედ მოუცლელი მშობლები მყავს, რომლებსაც ჩემზე მეტად საკუთარი კარიერა აინტერესებთ რაცთავი მახსოვს 4 ძიძა გამოვიცვალე მერე წამოვიზარდე და როცა მიხვდნენ რომ, ძიძა არ მჭირდებოდა სრული თავისუფლება მომცეს უნივერსიტეტი დავამთავრე და მუშაობა დავიწყე ჩემი ოჯახის ფინანსების მიუხედავად მინდოდა საკუთარი ფულიც მქონოდა აქტიური ცხოვრება მიყვარს და სწორედ ამიტომ ვიცვლიდი სამსახურს ხშირხშირად ერთი დღით ვცხოვრობ მინდა ყველაფრის გემო გავიგო ეს იყო ჩემი მიზანი... ჩემ ხელფას 500 დოლარი ემატებოდა თვიურად რომელსაც 18 წლიდან ვიღებ ეს მამაჩემკსგან გამოყოფილი თანხაა რომელსაც საკუთარი სურვილების განსახორციელებლად ვიყენებ.
23 ნოემბერი ამ რიცხვმა შეცვალა ჩემი ცხოვრება.
დამღლელი 3 თვის შემდეგ მივხვდი რომ თავისთვის უნდა მეშველა დაა გავქცეოდი რუტინულ ცხოვრებას ყოველდღე ერთიდაიგივემ გადამღალა დედა და მამა ამის შესახებ გავაფთხილე ვალდებულების მოხდის მიძნით ბარგი ჩავალაგეე ხვალ დილით მარტო ვაპირებდი სადმე შორს წასვლას სიწყნარეში და სიმშვიდეში სიცივეში და თოვლში სიცივე დიდად არასოდეს მხიბლავდა მაგრამ ზამთრის მზეს სუსხი და მოღრუბლული ამინდი მერჩივნა, ჩემი მეგობარი სალი გავაფთხილე რომ ცოტახანი თბილისში არვიქნებოდი მერე ტკბილად დავიძინე დილით 6 იყო რომ გამეღვიძა ყავა დავლიეე ვიბანავე თმა გავიშრე გამოვიცვალე მერე ბლინები შევჩამე და გასასვლელად დავიძარი ჩემ პატარა მანქანაში რომელიც სრულიად კომფორტული იყო ჩემთვის თბილი ტანსაცმლით გატენილი ბარგი ჩავდე მანქანა დავქოქე და გზას დავადექი გარეთ ძალიან ციოდა Arctic monkeys ვუსმენდი მთელ ხმაზე და მეც ვბღაოდი განწირული შველივით.
თბილის გავცდი გავცდი მის დამღლელ დინამიკას, ხმაურს, კორპუსებს, ახლობლებს, მშობლებს მოვწყდი ყოველივეს უკვე ვგრძნობდი როგორ მივსებდა სუფთა ჰაერი ფილტვებს მინა ჩამოვწიე და ჰაერი ხარბად ჩავისუნთქე 7 საათი ვიმგზავრე დილის პირველ საათზე უკვე იქ ვიყავი დიახ იქ მესტია თეთრი წარწერა შემომეგება ლურჯ ბანერზე მანქანა სასტუმროს წინ გავაჩერე გადმოვხტი გარეთ მინუს 8 გრადუსი იყო უცებ შევარდი სასტუმროში და ნომერი შევუკვეთე ამდროს ბევრი სტუმარი არყავდა სვანეთს და ზოგადად არცერთ ტურისტულ კურორტს სწორედ ეს მომწონდა ბარგის გადმოტანაში დაცვა დამეხმარა ჩემი ოთახი მეორე სართულზე იყო საკმაოდ მყუდრო ხის ოთახი ტელევიზორი, wi-fi, ბუხარი და ჩემს მიერ წამოღებული უამრავი წიგნი რომლის წაკითხვასაც ვაპირებდი ყველაფერი ამვალაგე თანსაცმელი უჯრაში გავანაწილე კბილის ჯაგრისი და სხვა ჰიგიენური ნივთები სააბაზანოში.მგზავრობისგან დაღლილი რბილ ლოგინზე დავეშვი და მალევე გავითიშე 4 იყო რომ გამეღვიძა თავი მოვიწესროგე ლიმონიანი ჩაი გავიკეთე რბილად კოვკალთდი ბუხართან და დოსტოევსკის "ძმები კარამაზოვების" კითხვას შევუდექი...
ისევ დავიძინე ამდღეს განტვირთვის დღე ერქვა მინდოდა ძალები აღმედგინა ბევრი მეძინა ამენაზღაურებინა ჩემი დამღლელი ცხოვრების დამღლელი დღეები და დავმტკბარიყავი ჩემთვის ყველაზე ძვირფასით.
მეორე დღე გათენდა დილით გავიღვიძე კარგ ხასითზე ენერგით სავსემ ქვევით ჩავედი ჩაი და კენკრის ნამცხვარი შევუკვეთე სასტუმროში არაჩვეულებროვო მომსახურება იყო და ბევრი გემრიელობები ყველაფერი კარგად იყო სანამ ჩემკენ მოზიდული მზერა არ ვიგრძენი და თვალი გავუსწორე იმას ხო აი იმას იქ რომ დგას და მიყურებს გამალებით.
თორნიკე ბასლაძე და მისი მშვენიერი შეყვარებული ქეთი ამაღლობელი გვერდში ის უდგას მხარზე ჩამოკიდებული მინდოდა ნაკლებად შემემჩნია რას ვგრძნობდი მაშინ როგორ თვალები ცრემლით ყელში ბურთი გამეჩხირა უცებ შინაგანმა გამოძახილმა გამომაფხიზლა რომ ეს არ უნდა მექნა რომ აღარვარ პატარა გოგო რომელიც თავს ვერ თოკავს... უცებ მომაშორა მზერა მე ჩაის ჭიქას დავწვდი ხმაურიანად მოვხრუპე და ძლივს გადავუშვი საყლაპავ მილში,
და მოხდა ის რაც ასე ძალიან არმინდოდა ქეთი მან დამინახა და ჩემკენ გამოიქცა დიდი სიხარულით თორნიკეც ძაღლივით წამოათრია ფორთხა ფორთხით ჩემსკენ ეტყობოდა როგორი შერცხვენილი იყო ამის დანახვა მესიამოვნა ეს გოგო ან დებილია ან მართლა გიჯია ვფიქრობდი.
ალბათ დაგაინტერესათ ვინ არის თორნიკე...
გრძელი ისტორიაა მაგრამ მოკლედ მოგიყვებით თორნიკე ჩემი პირველი სიყვარულია ერთად 2 წელი ვიყავით მეგონა ყველაფერი კარგად მიდიოდა სანამ ჩემ მეგობრბთან ერთად ბედნიერი გზად მიმავალი მას არ მოვკარი თვალი ქეთისთან ერთად ალბათ ბედია ჯობდა მე მენახა ვიდრე სხვას ეთქვა ვერასოდეს ვერ ვხვდებოდი რატომ ერქვათ ქალებს სუსტი სქესის წარმოადგენლები ყოველთვის ვთვლიდი რომ ქალი ძლიერი არსებაა რომელსაც მეტი ტკვილის ატანა შეუძლია, შეუძლია იყოს პირდაპირი, გახსნილი მართალი.
კაცები კი მხდალი არსებები არიან ავამენ უამრავ კითხვებს რომელზე პასუხიც პარტივია მათ სიბრიყვეს კითხვა რა სურთ ქალებს ადასტირურებს არასოდეს მესმოდა რასურთ ქალებს ცხადია რომ არსურთ უღალატონ გაწირონ მორტოობისთვის დაჩაგრონ და მოექცნენ როგორც სათამაშოებს.
და უბრალოდ იყვენენ ისინი ვინც არიან და მაინც როდის აქვს გამართლება იმას რომ კაცები ძლიერი სქესის წარმომადგენლები არიან?! მაშინ როცა ყველაფერს ცხოველურ დონეზე დავიყვანთ და ხორციელი ტკივილის ატანა იდგება ბევრად მაღლა. ხო ეს არის მოღალატე თორნიკე და ქეთი კიდევ უფრო მოღალატე გოგო რომლისთვისაც არფერს წარმდგენდა ღირსება, ჩემი ყოფილი მეგობრების სიის თამადა ქეთი...
მომვარდა და მაგრად მომეხვიაა თორნიკემაც გადამკოცნა როგორმინდოდა ახლა ორივე გამეგლიჯა არასოდეს გამვირჩეოდი პუნქტუალურობით და მოთმენის უნარით მაგრამ თავი შევიკავე და ყალბი ღიმილი ვესროლე.
-როგორ გამიხარდა შენი ნახვა მე და თორნიკე ამ სასტუმროშივართ როგორც ჩანს შენც რამდენიხნით რჩები?(ქეთი)
-ჰმ. მეც გამიხარდა თქვენი ნახვა როგორც ჩანს კარგად ისვენებთ( თორნიკეს ვაჩუქე მკვლელი მზერა მის გაუბედურებულ სახეს ვუყურებდი და მეცოდებოდა როგორ დადიოდა ამ გოგოს ჭკუაზე, ეცებ გული სიხარულით ამევსო რომ ამ ბიჭის გვერდით მე არვარ და სწორედ ისაა ვისაც იმსახურებდა). -კი ძალიან კარგად ჩემა თორნიკემ წამომიყვანა კიდე ერთი კვირა აქ ვიქნებით და ხშირად გნახავთ.
-ხო ძალიან მიხარია, მე სამწუხაროდ დღეს მივდივარ უკან საქმეები გამომიჩნდა.(არვიცი ეს რატომ ვთქვი, ალბათ არმინდოდა მათვის მეყურებინა)
-ოჰ როგორ მეწყინა.
-ხო ცუდია (თქვა თავდახრილმა თორნიკემ)
კარგი უნდა წავიდე გამიხარდა თქვენი ნახვა ურცხვად ვცრუოდი ისინიც დამემშვიდოვნენ და მალე გავეცალე იქაურობას ხოს კიბეები ავიებინე მომხდარი გავაანალიზეე და მივხვდი რომ აქედან უნდა წავსულიყავი ამასობაში 3 საათი გახდა.
სასტუმროს მფლობელს ვაცნობე რომ წასვლას ვაპირებდი ფულის საფულიდან ფული ამოვიღე მან ხელი მომკიდა და მთხოვა დღეს არსად წავსულიყავი დიდი თოვლი იყო გამოცხადებულიი და ერთი კვირა აქედან ვერც ვერავინ გავიდოდა თუ არა მეტი, ასეთი თოვლი ჯერ არ ყოფილა სვანეთშო ჯერ ახლა რომ იქნებაო.
მისი დარიგების მიუხედავად ჩემა ჯიუტმა თავმა სხვარამ მოიფიქრა მადლობა გადავუხადეე ფული მივეცი დავემშვიდობე და წამოვედი დაცვამ გამომატანინა ბარგი მანაც არ დააყოვნა.
- ქალბატონო იცით რას აკეთებთ?
-ჩემი აზრით თქვენ უბრალოდ აჭარბებთ აი სინობტიკოსები კი ცდებიან კანკალით ვამოძრავებდი ყბას მადლობა გადავუხადე და იქაურობას გავეცალე თბილისისკენ ავიღე გეზი 1 საათი ყველაფერი რიგზე იყო მალე დაგამდა თოვლმა დაიწყო არჩერდებოდა საქარე მინდა თოვლით ივსებოდა თოთქოს შისმა შემკბყრო სრვიცოდი სად ვიყავი გზას ვეღავ ვიკვლევდი ბენზინი გამითავდა მანქანაც ვეღარ მოძრაობდა ნახევარი საათი მამასთან დაკავშირებას ვცდილობდი ტელეფონი არ იჭერდა ვი აღარ დავურეკე რამის ტირილი დავიწყე აქ ვერგავჩერდებოდი მანქანაში სითბო არ იყო ვიყინებოდი ძილისაც მეშინოდა. მანქანიდან გადმოვედი და მაღლა ავუყევი დიდხანს ვიარე ცივილიზაციის ნიშნებისკენ და აი ისიც აევიცოდი რა იყო თავი რომელიმე ზღაპარში მეგონა გაოცებისგან გაყინული ყბა დაბლა დამივარდა თვალები მოვიფშვნიტე ხომ არ მეჩვენება მეთქი ერთადერთი სახლი რომელიც ამ შუა ტყეში იდგა თოვლი მუხლებამდე მწვდებოდა ძლივს მივხოხდი იქამდე მეშინოდა შესვლის ამ ლამაზ თეთრ საძლში რომელიც პირდაპირ ანათებდა თან ინთერესი მღრნიდა ვისი იყო ან როგორი იყო შიგნიდან და სხვაგძაც არ მქონდა უნდა მივსულიყავი და დახმარება მეთხოვა, კიბეებზე ავხოხდი და კარზწ ხმაურიანად დავაკაკუნე თან შარვალს ვიბერტყავდი უკვე ყველანაერი სირცხვილის გრძნობა გამიქრა არ მინდოდა აქ დამესრულებინა სიცოცხლე სულ რომ ფანჯრის ჩატეხვა დამჭირვებოდა შევამტვრევდი და იქ შევიდოდი სადაც სითბო მეგულებოდა ფეხების კაკუნის ხმა გავიგე და კარის გაღება თვალებში ვეღარ ვიყურებოდი ვიღაც ახალგაზრდა გოგონამ შემიყვანა სახლში ვხედავდი როგორ მძდიდა ტანსაცმელს ჩაი მომაწოდა გავთბი ასამიანს დავემსგავსე აქ როგორ აღმოჩნდით? ტანსაცმელი ან რაიმე ხომ არ გაქვთ იცით მაინც სას მიდიოდით თქვენ რა გადაწყვიტეთ?
მაპატიეთ მე მითხრეს მაგრამ არ დავუჯერე ჩემი ტანსაცმელი მანქანაშია რომელიც აქვე ახლოს გაიჭედა
-კარგი მაგას ბატონი დამიანე მიხედავს
-ვინ არის ბატონი დამიანე ან გამარკვიეთ სად ვარ.
-სვანეთში ხარ დამიანეს სახლში არასოდეს გაგიგია მისი სახელი?
-არა მე აქაური არვარ უბრალოდ დასასვენებლად ვიყავი სანამ იმ ორ ადამიანს არ გადავეყარე მათ გამო რა დღეში ვარ.
-აჰა პირადი ტრაგედიები (გაეღიმა) არც დამიანეს სახელია მხოლოდ აქ განთქმული, მოკლედ მილიონერთან ხარ სახში მე მისი დამხმარე ვარ სახლს ვალაგებ საჭმელს ვაკეთებ და ასე შემდეგ.
-და ეას წარმოადგენს ეს დამიანე და სად არის ახლა.
-ოჰ დამიანე ბიზნესმენია განთქმული პირია თავის საქმეში თან მის ასაკს თუ გავიფვალისწინებთ ის მხოლოდ 26 წლისაა. ზევითაა სავახშმოდ ჩამოვა და თქვენც მიწესრიგდით თქვენ ამბავს შევატყობინებ უარს არ გეტყვით აქ დარჩენაზე.
სიმართლე გითხრათ დიდი ინტერესით გავიმსჭვალე
დამიანე სახელიც მგონი პირველად გავიგე მაინტერესებდა როგორი იყო ვინ იყო და რატომაა აქ მარტო ერთ მოხახლესთან ერთად მოახლემ თავისი კაბა მათხოვა რომლის ჩაცმასაც აქ ნამდვილად ვერ მოახერხებდა საძში იმდენად თბილოდა დამცხა კიდეც.
ზევით ავედი მეორე სართულზე გამოსაცვლელად იმ ოთახში რომელიც მიმასწავლა თაკომ.
ძალიან კარგი გოგო ჩანდა აერთმანეთსაც გავეცანით და თავისი ტანსაცმელიც მიწილადა. უცებ გამოვიცვალე შავი კაბა ჩავიცვი წაბლისფერი თმა შევიმშრალე რომელიც თოვლმა დამიხვია. წინდები ამოვიცვი და ასე დავეშვი კიბეებზე სამზარეულოსკენ გავექანე ჩემ წინ ზურგით კლდესავით ბიჭი იდგა განიერი მხრებით გამოყვანილი ფორმებით შავი თხელი გრძელმკლავიანი მაისური ეცვა ქვევით ჯინსის შარვალი ფეხზე კი კეტები.
აი მასზე გეუბნებოდით სწორედ ეს გოგონაა. ნელა შემოტრიალდა ჩემკენ როცა დამინახა მუქი ფვალები აუბჭყვიალდა მიყურებდა და ურცხვად მათვალიერებდა მერე სიგარეტის ღერი აათამაშა ცალყბად გაიღიმა სამზარეულოს მიეტრდნო სიგარეტს მოუკიდა მეც დაკვირვებით ვადევნებდი თვალყურს მის მოქმედებას ნერწყვი ხმაურიანად გადავყლაპე ნაპასი დაარტყა და თაკოს გადახედა ანუ ეს არის ჩემი საჩუქარი მომწონს მომიახლოვდა ნელი ნაბიჯებით თვალებში მომაშტერდა და ყურთან ახლოს ძალიან ახლოს ჩამჩურჩულა ალაბათ გამბედავი ხარ რისკიანი აქ რომ მოხვედი დაუკითხავად იცი რომ აქ 2 კვირაზწ მეტი მოგიქევს ყოფნა?
ყელზე მისი ცხელი სუნთქვა მეფქვეოდა ამ მაღალი მომხიბლავი ბიჭის რომელმაც ალბათ კარგად იცოდაა რომ ყველა გოგოს აუბნევდა თავგზას მისი მოხიბლავი გარეგნობით და არანაკლებ მომხიბლავი მანერებით.
ჰმ ჩავახველე და ხელი გავუწოდე მე ლილე გაკვირვებულმა და დაბნეულმა ხელი გამომიწოდა დამიანე
- სვანი ხარ?
-არა
-ალბათ მიხვდი რატომ გკითხე სვანური სახელი გაქვს ლილე ანუ მზე.
-ხო ვიცი და მომწონს ჩემი სახელი უბრალოდ არვინ მყავს სვანი ეს ისე სპონტანურად მოხდა ალბათ.
-კარგი მოდი დავჯდეთ და ვივახშმოთ.
სამივე მივუჯექით მაგიდას ყველაფერი ისეთი გემრიელი იყო ჭამით ვერ ვძღებოდი თაკოს შევუქე კიდეც ნახელავი...
დამიანე ჩუმად იჯდა და ნელა ილუკმებოდა ზოგჯერ ჩემკენ გამოაპარებდა თვალს.
შავი თმები წაბლისფერი თვალები შავი ოდნავ მოშვებული წვერი გამოყვანილი ნაკვთები.
რომელ გოგოს არ მოხიბლავდა ამას დამატებული კისი სტატუსი რაც ჩემთვის უმნიშვნელო იყო დამიანე თითქოს გულში ჩამივარდა არვიცოდი რა მინდოდა ალაბათ ბედი იყო აქ ჩემი მოხვედრა.
თორნიკემ ჭამა დაამთავრა ფეხზე წამოდგა და თაკოს უთხრა მკაცრად ლოგინი გაუმზადე და სტუმრების ოთახში დააწვინე ახალი თეთრეული პირსახოცი და ყველა საჭირო ნივთი მიეცი კარგით ყველაფერს მივხედავ თავი დაუქნია
ჰმ ჩავახვალე და ფეხზე წამოვდექი მადლობელი ვარ გულისხმიერებოსთვის დამაინეს თვალებში ვუყურებდი
ხო შემომხედა მანაც სხვა რა გზაა ცალყბად გაიღომა და გაუჩინარდა გაშტერებული ვუყურებდი ცარიელ სივრცეს სულ ესეთი უხეშია თაკოს მივუბრუნდი, შენ გგონია მე ვიცნობ? ერთი გოგო გაექცა და მე აქვე ვცხოვრობ ამ სახლთან ახლოს დროებით ამიყვანა 2 დღეში მეც წავალ ასეთი იყო ჩვენი შეთანხმება.
მოიცაა და მე აქ მტოვებ? მე მე რაუნდავქნა?
თაკო ხელებს იმტვრევდა მერე ძლივს ამოიშვა სიტყვები რომ შემეძლოს წაგიყვანდი მაგრამ ჩემებს ძაან უჭირთ ადგილები სახში ვერსად მოგათავსებ ერთადერთი ვინც გვეხმარება დამიანეა მეც ამიტომ გავუწიე დახმარება მას აქ უკეთ იქნები დამიჯერე საშიში არაფერია გაიცნობ დამიანეს და დარწმუნდები თან მეც აქ ვარ ჯერ... მართალიხარ ბოდიში უტაქრობისთვის არუნდა მეთქვა არხარ ვალდებული შემიფარო დამიანეს კი როგორ ვუთხრა მადლობა არვიცი მართლაც კარგი ბიჭი ჩანს მე უნდა დავიძინო თუ წინააღმდეგი არხარ გავუღიმე თაკოს.
არა დაისვენე ხომ ნახე შენი ოთახი სადაც გამოიცვალე იქ არის დამიანეს ოთახის გვერდზე
დამიანეს ოთახის გვერდზე ეს სიტყვები მიტრიალებდა დაქანცული ნელა მივაბიჯებდი დამიანეს ოთახიდან ტელევიზორის ხმა გამოდიოდა. ჩემოთახში არც ტელევიზორი იყო მარტო ბუხარი გიზგიზებდა და ბევრი წიგნი ალბათ მიხვდნენ რაც მჭირდებოდა თავს ცუდად ვგძნობდი თავი ამტკივდა ყელი ამეწვა.
ტელევიზორის ხმა აღარმესმოდა ტელეფონი დამტენზე შევაერთე მალევე ჩამეძინა ღამე ხველებამ გამაღვიძა ვკანკალებდი ისე მციოდა არვიცი რადამემართა ბუხარი ჩამქვრალი იყო ცენტრალური გათბობა შევამოწმე ისიც გამორთული თავს ვერ ვითბობდი სპაზმური ხველება დამეწყო...
2 წუთში კარზე კაკუნის ხმა გაისმა ვიფიქრე თაკოა რომელსაც 1 სართულზე ეძინა მაგრამ ხელში დამიანე შემხვდა გაკვირვებული სახეს მთვარის შუქი უნათებდა
-ახლავე ჩაწექი შენმა ხველებამ გამაღვიძა
-ხო მაპატიე ვერჩავწვები ვიყინები.
-სამწუხაროს ძლიერმა ყინვამ მილები გაყინა ხვალამდე ვერ შევაკეთებ სიბნელეა.
მოულოდნელად მომიახლოვდა და ტუჩები შუბლზე მომაწება ცხელი ხარ მითხრა თბილი ხმით სიცხე გაქვს ჩაწექი 5 წუთში მოვალ, მართლაც ხუთ წუთში ამოვიდა ეხა შევამჩნიე რაც ეცვა შავი სპორტულები და თწთრი გრძელმკლავიანი საძილე მაისური ჩაით ხელში მოღუშული სახით აი ეს გაგათბობს ხელში კომაწოდა ხელით ჩემხელს შეეხო სულ გაყინულიხარ მითხრა უხეშად მერე საბანი გადამხადაა სულ გაგიჟდი შესინებული ვცქმუტავდი რასაკეთებ? ფეხებზე შემეხო ფეხებიც გაყუნილიხარ ესე გაიყინებიი ჩემოთახში წამოხვალ!
მოიცა მოიცა... თვალები გავუსწორე და მის თვალებში პატარა ეშმაკუნები დავინაძე რომელიც დასთამაშებდნენ. ფეხს არმოვიცვლი მირჩევნია აქ მოვკვდე ვიდრე შენთან დავიძინო
ნება შენია ფეხის დადგმა არც დაგჭირდება თავნება ქალბატონო, ამის თქმა იყო და ხელში ამიტაცა თავის ოთახში შემიყვანა თავის ლოგინში ჩამაწვინა რომელიც ჯერ კიდევ თბილი იყო.
გვერდით მომიწვა და მაგრად მიმიხუტა თავის მკერდისკენ მომიქცია მეც გავიტრუნე ეს ჩემთვის რაღაც ახალი იყო პირველი კაცი რომელთანაც ასე ახლოს ვარ.
.....
სულგაყინულიხარ ნუ ფართხალებ მაინც ვერ დამისხლდები ბოხმა ხმამ გამომაფხიზლა.
-გათბი?
-კი უკეთ ვარ
-რომშემეძლოს უფრო გაგაღბობდი არა შეიძლება დაგცხომოდა ისე გააგხურებდი აი მაწამს.
-მოიცა რასგულისხმობ?(თვალები შუბლზე ამივიდა)
-რა უნდა ვიგულისხმო ვივარჯიშებდით მარა სიცხე გაქვს სერიოზული სახით ჩამომხედა.
-რა უძლურიხარ ჩემ მკლავებში(იღიმის)
ასე ლაპარაკის უფლება არგაქვს ვკანკალებდი ჩუ ტუჩებთან თბილი თითები მომიტანა ტუჩებიც რა ცივი გაქვს ნაზად მითხრა მერე გაჩუმდა და ასე ჩამეძინა დილით ადრე გამეღვიძა მაგრამ ის აღარ იყო ჩემგვერდით ცუდი გრძნობა დამეუფლა სანამ ჩაით ხელში და ჯემიანი პურით არ გამომეცხადა გათბობა ჩაირთო ცალყბად ჩაიღიმა და მიმართვა პოდნოსზე დალაგებული საუზმე.
მადლობა დაბნეულმა გადავუხადე ყველაფრისთვის და ჩაი მოვსვი მერე პოდნოსზე დავაბრუნე
-ხო ეს თაკოს ნახელავია სანამ წავიდოდა გავამზადებინე.
-მოიცაა წავიდოდა? სად წავიდა?
-არგითხრა რომ მიდიოდა?
-კი მაგრამ ორ დღეშიო.
-ხო მის მშობლებს დახმარება ჭირდებათ და ამიტომ ადრე მოუწია წასვლა.
დავიბენი, შევშინდი ყველაფერი ერთად დამემართა მეშინოდა უცხო კაცთან უცხო სახლში.
-შეიძლება ტელევიზორი ჩავრთო და გავიგო როდის გაიხსნება გზები შეიძლება დღესაც წავიდე.
-ვერსად ვერ წახვალ ვერსად არმინდა მოკვდე, ჩართე და ნახე რახდება.
თვითონ სწვდა პულტს და ტელევიზორი ჩამირთო მთელი ქალაქი ამაზე ლაპრაკობდა ყველა მიმოსვლის გზა გადაკეტილი დაითოვლა მესტია, ზვავჯ ჩამოწვა გაიყინა, ავარია მოხდა...
ამის მეტი ვერფერი გავიგე ტელევიზორი გამოვრთე და ლოგინდან წამოვხტი გასვლას ვაპირებდი წელზე თბილი ხელი რომ შემეხო თავისკენ ნაზად მიმიზიდა და ჩამჩურჩულა საყავრელო აქ დარჩენას თუ აპირებ ბანაობა მოგიწევს.
განაბული ძლივს გამოვერკვიე უხეშად მოვიშორე უტაქტო ჩავიბურტყუნე და გავეცალე
მანაც არ დააყოვნა უი ხო შენი ჩემოდანი გასაღები მათხოვე და ამოგიტან მეც ჩემოთახში გავედი გასაღები კივაწოდე მერე უხმოდ გავედი ჩემ გამთბარ ოთახში.
20 წუთის შემდეგ კარის ჯახუნის ხმა გაისმა მერე ფეხების ბაკუნი მოჰყვა ქვევით ჩავირბინე.
მე ვარ არ შეგეშინდეს მოხი ხმა მელაპარაკება ჩემი ყვითელი ბორბლებიანი ჩემოდანი მოხვდა თვალში მოგიტანე შენი ჩემოდანი მერე ჩემოდანს თვალი მოვწყვიტე და მის სახეზე წითელი ფერი მოხვდა თვალში შენ რა მოიცა რაგჭირს ინსტიქტურად მივადე ხელი სახეზე შეცბა მერე სახე გაუთბა ... ერთ წამში კი ჩვეული ცივი სახით მოიტანა თავისი გრძელი ნათალი თითები სახესთან და ხელი ჩამომაწევინა სორცხვილისგან თითებს ვიმტვრევდი არ გინდა ისევ ბოხი ხმა...
მოიცადე აფთიაქი გექნება სახში კი მაქვს მეთვითონ მივხედავ ყველაფერს ჩემოდანს დავავლე ხელი გაბრაზებულმა ამასაც მე ავიტან ისევ ხრიწიანი ბოხი ხმა.
როგორც თქვენ იტყვით ბატონო დამიანე ამის თქმა იყო და ისე კოულოდნელად მოიჭრა ჩემთან გონზე მოსვლა ვერ მოვასწარი კედელზე ამაყუდა თვალები მოვჭუტე შისისგან კურდღელივით ავეკარი კედელს რამის კედელში გავძვერი ხო აი ესე მისი სურნელი თავბრუს მოხვევდა ეს კაცი იდეალური იყო ყველაფეით იცოდა რა უნდა გაეკეთებინა და როდის მე სულელი გამოუცდელი და ბრიყვი მაგრამ არც ისეთი.
მომწონს სახელით რომ მომმართავ, თმა ნაზად გადამიწია მერე ცხელი ტუჩებით მომიახლოვდა მეც მივუახლოვდი ეს იყო ყველაზე ცუდი მომენტი მინდოდა მიწა ჩამსკდომოდა არა ეს მე არვარ.
ვითომც არფერიო მეგონა მაკოცებდა ხელი ისევ თმისკენ გაიშვირა და ხარბად შეისუნთქა ჩემი სურნელი შეგიძლია იბანაო.
გავწითლდი კიბები სწრაფად ავირვბინე ოთახში შევარდო და კარი გავიხურე კიბეებზე მისი ფეხის ბაკუნი ისმოდა ჩემი ჩემოდანი ამოჰქონდა...