გაკვეთილები უაზროდ გაიწელა სახლსი წავედი მოვემზადე და როგორც გუგამ მითხრა მათ მწვრთნელთან შესახვედრად მოვემზადე შესულს რამოდენიმე ბიჭი დამხვდა ყურადღებით მიმზერდნენ მაგრამ არაფერს ამბობდნენ
-უკაცრავად გოგონების ოთახი საით არის
-ახალი ხარ?დღეს გოგონებს ვარჯიში არ აქვს
-არ ვარ ახალი
ბიჭებმა მიმასწავლეს გამოვიცვალე ჩემი ფორმა ჩავიცვი და ისევ გავედი მთელი გუნდი შეკრებილიყო მათ შორის ალექსანდრე გუგა თვით გიორგიმ მწვრთნელმა შემამჩნია
-გამარჯობა პატარა ქალბატონო ემილი ხომ ასეა?
-გამარჯობატ დიახ ემილი
-ძალიან მიხარია რომ მოხვედი შენი კოლაჟი ვნახე საინტერესო მოთამაშე ხარ
-ალბათ
ალექსანდრე გაკვირვებლი მიყურებდა გუგა მიღიმოდა
-კარგი დღეს შეგიძლია ჩვენთან ერთად ივარჯიშო?
-ცოტა ხნით შემიძლია შვიდზე გოგონებთან მაქვს ვარჯიში
-როგორც გავიგე კაპიტანი ხარ
-დიახ
ვარჯიში დაიწყეს მეც ავყევი საკმაოდ კარგად გამომდიოდა ალექსადნრეს და გიორგის მზერას ვგრძნმობდი ვარჯიში შემდეგ მწვრთნელმა ერთმანეთ დაგვაპირისპირა ალექსანდრე გუგა ერთან მე და გიორგი ერთად ვხვდებოდი ალექსანდრეს არ სიამოვნებდა გიორგისთან ერთად რომ მიწევდა თამაში
თამაში დაიწყო პირველი ბურთი მე მოვიპოვე საკმაოდ საინტერესოდ მიდიოდა შერკინება თითქმის თანაბრად მივიწევდით წინ რამოდენიმეჯერ მომიხდა ალექსანდრეს შეკავება გაკვირვებული შემომხედა ისე ავართვი ბურთი გიორგი ცდილობდა ალექსანდრეს დაჯახებოდა ამას მეც ვამჩნევდი რამოდენიმეჯერ წამაქციეს მაგრამ სერიოზული არაფერი იყო თამაში ჩვენ მოვიგეთ
-კარგით მე უნდა წავიდე
-არ დაიღალე?
-კი მაგრამ აუცილებლად უნდა ივარჯიშოს გუნდმა
-კარგი ემილი სასიამოვნო იყო შენი გაცნობა
-მადლობთ ჩემთვისაც
გოგონებთან ისე აღარ მივარჯიშია ძალიან დაღლილი ვიყავი ყველაფერს რომ მოვრჩი სახლისკენ დავადექი გზას ტელეფონზე შეტყობინება მომივიდა
-შეგიძლია შემხვდე?-გიორგი
-ძალიან დაღლილი ვარ სხვა დროს იყოს
-აუ წამოდი რა სადმე დავსხდეთ მშიერი ვარ მეც
-კარგი ჰო სად?
მისამართი მომწერა მეც მალევე მივედი გარეთ მიცდიდა
-მოდი აქ შევიდეთ
შემწვარი კარტოფილი და ბურგერი შეუკვეთა
-აბა როგორ ხარ?
-რავი კარგად შენ?
-შენგან მივიწყებული
-თუ მოკითხვა გინდოდა დამირეკავდი
-კარგი ჰო..რაღაცას შეგეკითხები
-გისმენ
-რა ურთიერთობა გაქვს ალექსანდრესთან?
-ერთ სკოლაში ვსწავლობთ
-ნუ იტყუები
-ასე გგონია?
-ვიცი რომ ასეა ძალიან ახლოს ხართ ერთმანეთთან
-თუნდაც ასე იყოს შენ რამე გაკლდება>?
-გაგიჟდი?არ გაეკარო გაფრთხილებ როგორც გინდა ისე გაიგე ჩემი ნათქვამი ახლოს არ მიხვალ მასთან
-ეს მხოლოდ ჩემი საქმეა
ვხედავდი როგორ ბრაზდებოდა გიორგი მაგრამ უკან არ ვიხევდი
-არ არის-თითქმის ყვირილით მითხრა
-ჩუმად ჩვენს გარდა აქ სხვებიცაა
-წამოდი
ხელი ჩამავლო და გარეთ გამიყვანა
-ხელი გამიშვი-სწრაფად გავაშვებინე ხელი
-ნუ ცდილობ ჩემს გაბრაზებას დამიჯერე არ ღირს-ჩემი სახე ხელებში მოიქცია და ტუჩემთან ჩამჩურჩულა
-ხელი გამიშვი-ვცადე გავქცეოდი მაგრამ ამაოდ
-გიყვარს?
არ ველოდი ამ კითხვას არაფერი მიპასუხია ისევ თავის გათავისუფლებას ვცდილობდი
-გეკითხები გიყვარს>? ემილი გიყვარს?>-მიყვიროდა სახეზე და ყელზე ხელს მაგრად მიჭერდა იმდენად მტკივნეული იყო ეს ჩემთის თავისდა უნებურად დამიფარა სახე ცრემლებმა
-გამიშვი მტკენ
-ეს ტკივილი არ არის ტკივილს ალექსანდრესთან ურთიერთობა გაჩვენებს
-თავი დამანებე გამიშვი

-რომ გეუბნება გამიშვიო ესეიგი უნდა გაუშვა-ზურგს უკან ბოხი ბარიტონო გაისმა ალექსანდრე ჩემს უკან იდგა სწრაფად გააშვებინა გიორგის ხელი ზურგს უკან დამაყენა
-ვაა ეს ვინ მოსულა რა საყვარლები ხართ?-დიდი ცინიზმით წარმოთქვა თითოეული სიტყვა
-ემილისგან რა გინდა?
-მინდა შენგან შორს იყოს
-იმისთვის რომ ხელში ადვილად ჩაიგდო?
-თუნდაც ხომ იცი რომ ბოლოს მაინც ჩემი გახდება
გავშრი ნუთუ ასე მიყენებს ყველა შემეშინდა ალექსანდრეს მოვშორდი ვუსმენდი მაქ საუბარს ვერ გავიგე მე არაფერს მეკითხებიან? ერთი იძახის ემილი ჩემიაო მეორე იძახის ჩემიო
-ახლავე გაჩუმდით-დავიყვირე
-მომბეზრდა თქვენი სისულელეებიი ვინ ვისია ან რას ბოდავთ გაგიჟდით?ახლავე შეწყვტეტ ეს მასკარადი
-ემილი შენ არ გესმის...-ალექსანდრემ ამოიღო ხმა
-არ მაინტერესებს არაფერი
ორივეს ზიზღით სავსე თვალებით შევხედე და ზურგი ვაქციე

საშინლად არ მინდოდა გუშინდელის შემდეგ სკოლაში წასვლა მაგრამ შესარჩევი შეჯიბრები იწყება ამიტომ უნდა წავიდე..ისე გავიარე დერეფანიო ყურადღება არავისთვის მიმიქცევია
-რა გჭირს?-უცებ მომისკუბდა ნატა გვერდით
-მერე მოგიყვები ხო?გახსენებაც არ მინნდა
-კარგი ჰო აუ ნუ ხარ ეგრე რა
წინა კვირაში მომმზადებული პრეზენტაციით პირველ ადგილი ამიღია აღმოსავლეთ საქართველოს მაშტაბით უხასიათოდ გავყევი მასწავლებელს ჩემი პარალელების კლასში, შესვლა არ მინდოდა ვიცოდი ალექსანდრე მოსული იყო სკოლაში შევედი თუ არა მის თვალებს შევეჩეხე სწრაფად მოვაშორე მზერა მთელი გაკვეთილი არ გამიხედია მისკენ ზარი დაირეკა თუ არა სწრაფად გავედი კლასიდან დერეფანშიც არ შემინელებია სვლა ვიღაცამ გამაჩერა წონასწორობა ძლივს შევინარჩუნე
-ასე სად მიიჩქარი?-გიორგი მიღიმოდა
-ხელი გამიშვი-სწრაფად მოვიშორე მისი ხელი ისევ წასვლას ვაპირებდი მაგრამ ახლა წინ დამიდგა
-ნუ ფიცხობ,გუშინდელის გამო ბრაზობ ხომ ასეა?
-შენი აზრით?
-ჯერ სად ხარ ემილი ყველაფერი წინ არის არც კი იოცნებო ჩემგან თავის დაღწევაზე-ავის მომასწავებლად გაიცინა და წავიდა შემეშინდა მაგრამ მოვახერხე თავის ხელში აყვანა გაკვეთილები ისე დამთავრდა საერთოდ ვერაფერი გავიგე მხოლოდ მაშინ გამოვფხიზლდი შესარჩევი ტური რომ დაიწყო ბოლო თამაში იყო ჩვენი ნინის გუნდმა მოიგო ოთხი გუნდი უკვე შეირჩა ახლა ჩვენი ჯერია ვარჯიში ჩავატარე მესმოდა გუგას ყვირილი მხარს გვიჭერდა მეცინებოდა მის შემხედვარეს თამაში ჩვენს სასარგებლოდ წავიდა ძალიან უხეში გოოგნები კი უყვნენ მაგრამ მოვახერხეთ გამარჯვება მეხუთე გუნდი ჩვენ ვარ ასეა შრომა დაგვიფასდა
-ჰო ბურტს კი ცნობთ-ნინიმ დაისისინა ყურადღებას არ მივაქციე მაგრამ გავიგონე ნატას სიტყვები
-იატაკის ცნობას ისწავლის შენი სახე თუ არ გაჩუმდები-გამეღიმა ჩემი გოგო სულ სტარტზეა
გახარებულებმა ავღნიშნეთ გამარჯვება ყველა მატყობდა უხასიათობას მაგრამ არავის უკითხავს რა ხდებოდა ამიტომ მიყვარს ისინი იციან რა დროს არის კითხვები საჭირო გვიანი იყო სახლებში რომ წავიდნენ ბოლოს მეც გამოვედი დაფარული ნომრიდან მირეკავდნენ არ ვპასუხობდი მაგრამ ზარი რამოდენიმეჯერ განმეორდა ბოლოს ვუპასუხე
-გამარჯობა ემილი!-შემზარავი ხმა გაისმა
-ვინ ხართ?>
-საკმაოდ საინტერესო ადამიანი ვარ
-რა გნებავთ
-ქუჩის ბოლოს რომ მოსაცდელია იქ რაღაც დაგიტოვეთ
-და თვქნი აზრით დავიჯერებ?
-არაფერი მოგივა სიმართლეს გაიგებ მიხვდები ვინ არის დამნაშავე ალექსანდრე თუ გიორგი
-უნდა ვიცოდე ვინ ხართ?-დავიძაბე
-ამის ოდნა არაფერს გარგებს
-რა გარანტია მაქვს რომ იქ რაიმე ცუდი არ დამხვდება
-დამიჯერე არაფერს დაგიშავებთ
ძლივს გადავდგი ნაბიჯები გონებას იქ მისვლა უნდოდა გული კი რაღაც ცუდ მიგრძნობდა გამიკვირდა ასეთ დროს ქუჩაში ბევრი ადამიანი მაგრამ ახლა არა სიჩუმე მაშინებდა ადგილს ვუახლოვდებოდი უკნიდან ჩარტყმა ვიგრძენი საშინელი ტკივილი და სიბნელე

ალექსანდრე
ბიჭები კლუბში ვიყავით დავინახე ნატა როგორ შემოვარდა სწრაფად გამოიქცა ჩვენკენ მივხვდი რომ რაღაც ცუდი მოხდა
-ბიჭებო ემილი ხომ არ გინახავთ-სულს ზლისვ ითქვამდა
-არა სახლში ხომ წავიდა-გუგა
-მეც ეგრე მეგონა ბოლოს მითხრა წადი შენ და მეც წავალო დედამისმა დარეკა არაფერი იცის სახლში არ მისულა
-რას ნიშნავს სახლში არ მისულა-ცოტაც და ცუდად გავხდებოდი
-არ ვიცი არაფერი
ბიჭები მანქანებში გადავნაწილდით გუგა ემილის დედასთან წავიდა საბა იმ ადგილას სადაც ემილის უნდა გაევლო გაიკითხავდა ვინმემ თუ დაინახა მე გიორგისკენ ავიღე გეზი არ მინდოდა პოლიციის ჩარევა თუ გიორგის ხელი ურევია ემილის გაუჩინარებაში რაშინ დარწმნებული ვარ ამ შემთხვევაში პოლიცია არ გვაწყობს....ცუდად ვხდები იმის წარმოდგენაზე როგორ არის ახლა ემილი ჩემი პატარა ვინ იცის სად და როგორ არის აუცილებლად ვიპოვნი აუცილებლად

ემილი
თვალებს დიდი წვალების შემდეგ ვახელ სიბნელეა ძლივს ვარჩევს ხელზე გაკეთებულ ბორკილებს ფეხებიც შეკრული მაქვს შიშის ნოტებმა მოიცა ჩემი გონება სად ვარ? რა მოხდა? ვცდილობ დავწყნარდე და ყველაფეროი გავაანალიზო მომატყუეს სულელი ვარ როგორ დავიჯერე ახლა რა ვქნა? ნეტა რა დროა? ან დედა როგორაა საერთოდ რას მიპირებენ ან რა უნდათ? ვინ მოაწყო ეს ყველაფერი?
მალევე იღება კარი შუქი აანთეს თვალები სწრაფად დავხუჭე მაღალმა განათებამ თვალები ამიწვა ახლა უკვე კარგად ვარჩევ ჩემს წინ მდგარ ორ მამაკაცს ერთი მოდის და საჭმელს წინ მიდებს
-ვინ ხართ
-არავის უთქვამს შენთვის ილაპარაკეო
-სად ვარ რამე მითხარით
ყურადღება არ მომაქციეს გავიდნენ რათქმაუნდა საჭმელს თითი არ დავაკარე ფეხები და ხელები რკინის ბორკილებით მაქვს შეკრული სხვა გზა არ მაქვს ასე ვერ დავრჩები ძალა უნდა მოვიკრიბო ყვირილს ვიწყებ ხელებს და ფეხებს კედელზე ვურტყამ შეძლებისდა გვარად ახლა ოთახში სამი ახალგაზრდა ბიჭი შემოვიდა შავებში ჩაცმულები
-მოკეტე-მიყვირა ერთ ერთმა
-არა სანამ არ გავიგებ რა გინდათ ჩემგან მანამდე არ მოგასვენებთ
-შენთვის აჯობებს ქალბატონო მოკეტო
-არა-ისევ ყვირილს ვიწყებ ვერ მაჩერებენ ერთ ერთი გაბრაზებული მოდის და სახეში მირტყამს ძირს ვეცემი სახე მეწვის ვგრძნობ როგორ მომდის ტუჩიდან სისხლი თმაში მწვდა თავი ამაწევინა
-ახლა მაინც გაჩუმდები
არაფერი მითქვამს მხოლოდ შევაფურთხე ისევ მეწვის ლოყა ისევ ძირს დავარდი ამჯერად ვეღარც ვინძრევი თავი ძირს ტავარტყი სისხლი მომდის თვალების გახელა მიჭირს გადიან ისევ მარტო ვრჩები არაფერი შემიძლია სუსტი ვარ ვფიქრობ ვის ვჭირდებოდი პირველი ვიზეც ვიფიქრე ალექსანდრეა მაგრამ არა ალექსანდრე ამას არ გააკეთებდა იქნებ გააკეთა? არ ვიცი ფიქრიც კი მიჭირს

ალექსანდრე
გიორგი სახლში არ არის ვიცი მან მოაყო ყველაფერი ვფიცავ ვანანებ არ შევარჩენ ემილის თმის ერთი ღერი თმაც რომ ჩამოუვარდეს მისი ფინია ვნახე კარგადაც ვცემე არაფერი თქვა არც იცოდა გუგამ ძლივს შეძლო ემილის დედის დაწყნარება სავარაუდოდ ემილის სადაც უნდა გაევლო ის ადგილები შევამოწმეთ ყველა ვიდეო ჩანაწერი კარგად ჩანს როგორ ესაუბრება ტელეფონზე ვირაცას მანქანას ტოვებს და მოსაცდელთან მიდის მეტი არაფერი საერთოდ არანაირი კვალი იმ ადგილიდან ქრება ყველაფერი არც ტელეფონი გვაქვს ემილის ნომრიდან გასული ან შემოსული ზარების შემოწმება გვინდოდა მაგრამ ვერ შევძელით ამ შემთხვევაში პოლიცია ჩაერევა საქმეში ყველა ადგილი შევამოწმეთ სადაც სავარაუდოდ უნდა ყოფილიყო ის ნაძირალა არსად არ არის არც მისი რომელიმე მანქანა სადაცაა გავგიჟდე

-ემილი
ცრემლებს ძლივს ვიკავებ არ მინდა ვიტირო ახლა ყველაზე ძლიერი უნდა ვიყო უნდა გავუმკლავდე კარებს ისევ აღებენ ზევით ახედვის თავიც არ მაქვს ვიღაც შემოდის სკამზე ჯდება
-გამარჯობა ემილი-ეს ხმა საშინლად მეცნობა არააა

მეტი ვერ მოვახერხე გილოცავთ დღევანდელ დღეს ველი კომენტარებს