- რა სულელი და დაუკვირვებელი გოგო ხარ მია , არ შეგიძლია თვალი გაახილო და ისე იარო ? - მეტიტინება დედაჩემი და მეც სიცილით ვუქნევ თავს უარყოფის ნიშნად.
- დედა , რა ჩემი ბრალია ... ის მოდიოდა , მე ჩემს გზაზე ვიყავი ! - ვიჯგიმები და თვალებს ვატრიალებ , ვხვდები რომ ამ სისულელით ვერ გამოვძვრები.
- მია , შვილო დალტონიზმზე ხომ არ შევემოწმოთ ექიმს დედიკო ?- მეკითხება ირონიულად . - კვატო ! ის მწვანეზე მოდიოდა , შენ გადაჭექი წითელზე ! - მხარზე მიჯიკა და მეც ბოლო ხმაზე ავკისკისდი. - ამხელა იურისტი ქალი ხარ , რით ვეღარ უნდა ისწავლო ჭკუა ?- ხელებს ასავსავებს და გაჩერებული მანქანიდან გადადის .- აბა შენ იცი , იმედია მწვანე და წითელი აღარ აგერევა ! - დამცინის და სიცილით გარბის სადარბაზოსკენ.
კისკისით ვძრავ მანქანას და სიმღერას ბოლო ხმაზე ვუწევ , დროა
მეც გავრთო , არა ისედაც ყოველთვის ამის დროა მაგრამ ახლა მიტუმეტეს.
მობილურის ხმა მესმის და მუსიკას ვუწევ , ღიმილით ვუსვავ ეკრანს თითს და კაწიუშას ვპასუხობ.
- ხო კაწუნა , რა მოხდა? - ვეკითხები დაქალს და თან ვცდილობ შუქნიშანს გადავასწრო , სანამ წითელი აინთება.
- მია , მომისმინე სასწრაფოდ წადი სასტუმროში დოკუმენტები ხომ თან გაქვს ?
- კი რა იყო ? - სიმღერას საბოლოოდ ვრთავ და შუქნიშანზე ვჩერდები.
- სასწრაფოდ მიდი და ხელი მოაწერინე ... დეა ხომ იცი , მაგან დარეკა და თქვა , რომ კიკნაძის კომპანია აპირებს იგივეს ხვალ ... შეხვედრა ზეგ გვაქვს დანიშნული ... კონტრაქტი დასწრებაზეა , მამუკა გაგიჟებულია დროზე დაარწმუნოს მიას გარდა ვერავის ვანდობ მაგასო , რედისონში მიდი იქ ყოფილა ეგეც გავრკვიე , მიმღებში გოგოს არ კითხო ვისთან მიდიხარ , არ აგიშვებს და ხელს შეგიშლის , ინფორმაციას გადმოგიგზავნი და ვიჩალიჩებ , რომ ნომრის კარი ღია იყოს , მაშინვე შეაჭერი გაიგე?, მამუკამ შენს იმედზე ვარო...წავედი ახლა გკოცნი და კოორდინატებს დაგიმესიჯებ!- რომ დაიწყო , ძლივს გაჩუმდა.
სიცილით დავხედე მობილურს და მანქანა რედისონთან გავაჩერე , იქიდან გადმოვედი და კაბის სწორებით წავედი კაკუნებით შესასვლელისკენ .
ფორმაში ჩაცმულმა ბიჭმა კარში შემატარა და მეც ღიმილით წავედი ლიფტისკენ , მიმღებში მჯდომმა უცნაურად გამომხედა და წარბები ასწია ზემოთ ... ირონიული ღიმილით შევედი ლიფტში და სიცილით ავბობღდი ზემოთ.
რა მაცინებს ? კონტრაქტი ჩემნაირ , როგორც დედაჩემი იტყოდა კვატ-ბატას როგორ ანდეს?
კართან ვჩერდები , ღრმად ვსუნთქავ და შიგნით ვაჭრი გაღიმებული სახით.
ამ მომენტში ყველა გაამართლებს ჩემი თმის ფერს , ქერააო იტყვიან ... სამსახურში პირიქით მეკითხებიან , შეღებილი ქერა ხომ არ ხარ , ეგეთი ჭკვიანი როგორ ხარო ...
ახლა კი სრულ დომხალში შევაჭერი და თვალებგაფართოებული ვცდილობ , სუნთქვა დავირეგულირო ...
ქალის კვნესა , მამაკაცის გაშლილი მხრები და ვ ა ი მართლა მ ე !

გაოგნებული ტრიალდება ჩემსკენ ერთ ფორმაში გაშეშებული მამაკაცი და მის მოქმედებას ქალის გაცოფებული თვალებიც მოყვებიან უკან .
რომ არა , ჩემი მდგომარეობა ამ სცენაზე იმხელა ხმით ავკისკისდებოდი , მამა ზეციერი ვერ მომასულიერებდა ...
"ჯანდაბა შენს თავს კატო , ჯანდაბა მამუკას და ჯანდაბა მე !"
- მე ბოდიში ... ჩემი ნომერი მეგონა და ...- ინგლისურ ენაზე ვლუღლუღებ თითქოს დარცხვენილი და ვცდილობ ქართულ მამა-პაპურ ხმაზე არ ავხარხარდე.
- რა ხდება აქ ?- ფეხზე დგება საბან მოხვეული დავითი და ჩემსკენ ინგლისურად მოლაპარაკე მოდის .
მის უკან ვაპარებ თვალებს და ვცდილობ ტუჩებში ღიმილი არ გამეპაროს , შიშველ ქალს რომ ვუყურებ ...
- დავით , საბანი ... - გაბრაზება ეტყობა ხმაში ქალს , მაგრამ ვამჩნევ როგორ ვერ უბედავს ტონის შეცვლას მამაკაცს.
- ჩაიცვი ლენკა , დღეისთის საკმარისია ! - ეუბნება ისე , რომ ზედაც არ უყურებს და თვალებს ვატრიალებ ... - რა მოხდა ? - ცინიკური ღიმილით მეკითხება ინგლისურად და მეც გაშეშებული ვუყურებ ნახევრად შიშველს.
- მე ... უბრალოდ , არ მესმის რა ენაზე საურობთ და დავიბენი ... ბოდიში არ მინდოდა , ასე გამომსვლოდა წავალ ... - კარისკენ ვბუნდები მაგრამ მისი ქართულად ნათქვამი სიტყვები ადგილზე მაშეშებს.
- სიამოვნებით დაგიტოვებდი , იმ დანაკლისის ასანაზღაურებლად რასაც ახლა მიტოვებ! -გაოგნებული ვტრიალდები მისკენ და თვალებს ვაფართოებ.
- რამე მითხარით ? - ვეკითხები ძლივსშეკავებული ემოციებით.
- ისე მიყურებთ თითქოს ქართული გესმოდეთ ... - მიღიმის და ხელს ჰაერში ჰაეროვნად ატირალებს.
- ეს რაზე შემატყვეთ ?- ირონიული ტონით ვეკითხები და ღიმილი დამთამაშებს სახეზე , ვგრძნობ როგორ მიხარია კარში გასული "ლენკას" დანახვა და ვცდილობ თავი დავიძვრინო ამ უხერხული სიტუაციიდან.
- კარგი , მოდი გულახდილად მითხარი აქ რატომ შემოვარდი ... - პირსახოცს იღებს და საბანს ხელს უშვებს.
დენდარტყმულივით ვიფარებ თვალებზე ხელებს და უკან ვბრუნდები.
- შემობრუნდი ... - ტონზე ეტყობა იღიმის, უკან ვტრიალდები და ვცდილობ მის სექსუალურობაზე ქართულად რამე არ დამცდეს.
"ინგლისურად , ხომ ჩამოაბულბულებ" -ჩემს თავს ვკბენ და ოდნავ ვიღიმი.
- მე , მია ვარ ... იმ კომპანიის იურისტი , რომელთანაც ზეგ უნდა გაგეფორმებინათ კონტრაქტი ... - ვლუღლუღებ და იქვე ვერანდაზე გასული ვჯდები.
- და ? აქ რამ მოგიყვანა ... რატომ არ დაელოდე ზეგინდელ დღეს ? -მკითხა
October 26

გაკვირვებულმა და ოდნავ ამათვალიერა . - არ ვიცოდი , ამ კომპანიას უცხოელი იურისტიც თუ ყავდა ... ეს არ უთქვამთ ჩემთვის !
- იცით ... მოდი დაუფარავად ვისაუბროთ , მე ვიცი რომ ხვალ შეხვედრა ყაველაშვილის იურისტთან გქონდათ ... ეჭვი არ მეპარებ , რომ ჩვენი კომპანია უფრო დიდ და ორივესთვის დამაკმაყოფილებელ ხელშეკრულებას გთავაზობთ , ამას წყალი არ გაუვა ... თუმცაღა , ძალიან კარგად ვიცნობ მის იურისტს და ისიც ვიცი , რა გაიძვერა ვინმეა ... არ მინდოდა ასე შემოვჭრილიყავი და უზრდელურად გამომივიდა , ამისთვის ბოდიშს გიხდით ... მაგრამ დრო არ ითმენდა , ალბათ ჩემზე კარგად იცით ეს , რადგან ასეთმა ახალგაზრდამ დიდი წვალებით მიაღწიეთ ამდენ რამეს , სულ ეს იყო რისი თქმაც მინდოდა , ახლა დაგტოვებთ და კიდევ ერთხელ დიდ ბოდიშს გიხდით ასეთი უხერხული ინციდენტისთვის ! - კარისკენ მივდივარ და ოდნავ ვბუნდები მისკენ.
ჩუმი , ჩაფიქრებული და ვერაგული თვალებით მიყურებს ... თითქოს რაღაცაზე ფიქრობს , რაღაცაზე ყოყმანობს.
- რა სიამოვნებით დაგიმარტოხლებდი ... - თქვა ქართულად და ისე შემომხედა , თითქოს არაფერი ისეთი არ ეთქვასო .
თვალები ავატრიალე და ჩემი ნასწავლი ესპანურისთვის ლალიკო "მასწი" მოვიხსენიე გულში .
- იდიოტი! - ვთქვი ესპანურად და შევამჩნიე , როგორ ასწია ჰაერში წარბები .
ტუჩზე ვიკბინე , რა დაუკვირვებელი ხარ მია !
- რამე თქვით ? - მეკითხება და ჩემსკენ ერთ ნაბიჯს დგავს.
- არა ... ეს თქვენ თქვით რაღაც ხო ? - კითხვას ვუბრუნებ და სახელურს ვწევ.
- არა , შეგიძლიათ მშვიდად იყოთ ... კონტრაქტი თქვენს კომპანიასთან გამოფრმდება , ჯერ-ჯერობით მინდა ეს ამბავი არ გახმაურდეს ! - ჩუმად მეუბნება და მეც თავს ვუქნევ დაბნეული.
კარი გამოვიხურე და ზედ ავეკარი ანერვიულებული , გულზე ხელი მივიდე და ერთი მაგრად ამოვიქშინე.
- ჯანდაბა , ეს რა იყო ! - ამოვთქვი დაღლილმა და უცებ ვიგრძენი, როგორ გადავვარდი უკან .
რომ არა ცხელი ხელების შემოხვევა უკვე , ნომრის იატაკზე სირაქლემას პოზაში ვიქნებოდი გაშხლართული.
- ეს ... რა ხდება ! - დაბნეული ვწევ თავს იატაკიდან და ტკივილისგან თავბრუდახვეული ხელებს მკერდზე ვაბნჯენ , ჩემს სხეულზე გადმოწოლილ დავითს.
- არ დამესიზმორებოდა ჩემი ნომერის კარზე , თუ იქნებოდი აკრული ! - მიჭრის მოკლედ და სიცილით მიწვდის ხელს , ფეხზე წამომდგარი.
- თავი ... - ამოვიკრუსუნე და უცებ დავფიქრდი , "მიაკო რამე არ წამოგცდეს ქართულად"
- ცივებს დაგადებ ...-იქვე ჩამომაჯინე და უცებ წამოვხტი ფეხზე . - არა , არა ისედაც მოგაცდინეთ ...მადლობა და კარგად ! - ჩანთას დავავლე ხელი და იქიდან უკანმოუხედავად გამოვიქეცი.
ესღა მაკლდა , თავხედი და სექსუალური კლიენტი , რომელიც თვალებით მჭამს და გამოდუმებით იმაზე ბურტყუნებს

თუ როგორ სასიამოვნო დროს გაატარებდა შენთან !
ან ეს ინგლისურად რეები იბურტყუნე ... რა სულელი ხარ მია , რა სულელი ?!
ერთი ტყუილი უკვე თქვი , ახლა მიყვება მეორე და მესამე მიდი ახლა და იძახე და ერიჰა !
- რა მოხდა აბა ? - კატო მირეკავს და მეც დაბღვერილი ვისრესს თავს.
- ბნედა და ჯარხანა , კარგს ცუდი მოყვება , ცუდს კარგიო გაგიგია შენც ხო ? ვეკითხები სასაცილოდ გაბრაზებული კილოთი.
- რა ბნედა , რა ჯარხანა ... რა კარგი და ცუდი ? ,რა არგადარჩენა გლეწა ამ უბადრუკმა ცხოვრებამ დაბეგვილ თავში ? - მეკითხება სიცილით და მეც მეკისკისება.
- არაფერი არ ულეწია , კი არადა ანუ ... მე ვლეწე თავი ნომრის იატაკს ! - ირონიული ღიმილით ვაკანტურებ თავს და ვგრძნობ , ტკივილს იწვევს ჩემში.
- გაგიყვანთ ...- ჩემსკენ მოდის დავითი და მობილურს მაგრად ვუჭერ , იმედია ვერ გაიგო ქართულად დანალაპარაკები.
- არ მინდა , მანქანით ვარ ... მადლობა ! - მოკლედ მოვუჭერი და საჭესთან შევძვერი.
- ინგლისურში პრაქტიკებს ამერიკაში არ მორჩი ?- კისკისებს კატო . -მოიცა ... მია , რატომ ელაპარაკები დავითას ინგლისურად?!
- დენმა დაგარტყა და მაგიტომ ჩამყვირე ? - მობილური ოდნავ უკან გავწიე.- მოგიყვები , რომ მოვალ ... გადააყენე შე მიწადასაყრელო , რას ჩამოდექი მანდ ბებერი ყიყლიყოსავით !
- ვაიმე თამრიკო მგონიხარ , დამრიგებელი ჩვენი ! - სიცილით ჩამყვირა კატომ.
- კატო , თავს გაგირიჯგვინებ ტონს თუ არ დაუწევ , ისედაც გამდის ლიწინ-ლიწინი !
- გაგდის თუ გამოგდის ? - მეკაიფება დაქალი.
- რავარც გუთანი ? - მეცინება და გაზს ფეხს მთელი ძალით ვაჭერ.
- მოეგუთანე აქ ერთი , მომიყევი რა მოხდა !

^^^
- ვაიმე , ყველაზე მეტად იმ მომენტზე გამეცინა ... საბანი , რომ წამოიღო და ის ქალი შიშველი რომ დატოვა ...- აკისკისდა კატო და ყავა მოწრუპა. - მერე ?
- დაჯექი და კერე , ან რა ვიცი კემსე თუ გინდა ... - მხრებს ვიჩეჩ და მეც მას ვბაძავ .
- როგორც მე ვიმსჯელე და გამოვიტანე დაკსვნა , მგონი მალე შენ მოგიწევს დაკემსვა შენი "აპკუკების" - მის ჩაფხუკუნებას და იუმორს , რომ ვწვდები სახეზე ვწითლდები და ყავა სასულეში მცდება.
- ყველაზე გარყვნილი არსება ხარ , მთელს გალაქტიკაზე ! - ვეუბნები ხრიალით და გულმკერდზე ხელს ვიტყაპუნებ.
- ტრაკ*ზე გადააცურე ხელი და იქ იტყაპუნე გიჟო! - სიცილს აგრძელებს და მეც გაბრაზებული ვაბრიალებ თვალებს. - ნელა , ზემდეტი სიამოვნებისგან არ დაელამდე !
- კატო , რამეს ჩაგკრავ მაგ გამოჩერჩეტებულ თავში და მერე უყარე კაკლები ! - გაბრაზებული ვურტყავ მაგიდას მუშტს.
- ვგიჟდები ქალი , რომ იტყვის დაარტყავს მაგიდას ხელს და იქვე გაათავებს ! - ჯერ სერიოზულად ზის , შემდეგ კი ოდნავ დამშვიდებული მის ბოლო სიტყვას , რომ ვატრიალებ გონებაში უფრო ვბრაზდები.
- გაგათავებ აქვე ახლა ! - ისევ ვყვირი.
- შენი გათავება რათ მინდა , ანგელოზივით ქმარი მყავს !
- სულ მასხარაობის ხასიათზე , როგორ ხარ ? - ვეკითხები გაშტერეული.
- კაცის ალერსი , რომ მაქვს ნაგემი მაგოტომ...დაგუგლე , მანდედან მაინც გაიგე როგორი არომატის არსებობს ... - გაგრძელებას აპირებდა ფეხზე , რომ წამოვხტი.
- ჯანდაბა გაჩუმდი , ისედაც თვალწინ მთელი დღე შიშველი დავითი მიტრიალებს ! -ვხრიალებ და თმაზე ხელებს ვისვამ.
- ძლივს ... - შეჰკივლა და ფეხზე წამოდგა . - ძლივს არ გათქმევინე ? - კისკისებს და ყავის ჭიქას იქვე დებს.
- რა გინდა ქალო , არ ამწიო ჭკუიდან ახლა ! - ვამბობ გაბრაზებული და ჩემს თავზე მეცინება . - ვაიმე ... რა მჭირს ? - ვკითხულობ გაბრაზებული.
- რა გჭირს და "დავასებული" ხარ რა ! - ხითხითებს და თმაზე ხელს მისვამს . - მისმინე ... - ისეთი ტონით დაიწყო სუაბარი , სერიოზული და თბილი მეგონა ისევ რამით მანუგეშებდა . - შემიძლია , მართლა შემიძლია ამაზონიდან კარგი რაღაც გამოგიწერო ... - შემპარავი ტონით მეუბნება და ჩემს ატრიალებულ თვალებზე და საცემად გაწვდილ ხელებზე უცებ ხტება ხარხარით უკან .- აპ , შენს ნათლულს მუცელშივე ნუ ჩაკლავ ! - თითს გამაფრთხილებლად აფრიალებს და მეც თვალებმოჭუტული ვაბრუნებ ხელს უკან.
- მასხ ... მოიცა რა ? - გაგიჟებული ვტრიალდები მისკენ და თვალებგანათებულს თმაზე ვკიდებ ხელს . - მეკაიფები არა ? ისევ მეკაიფები ?!
გაგიჟებული ვეხუტები დაქალს და ისიც ბოლო ხმაზე კისკისებს , ხან მუცელზე ვადებ ხელს ხან სახეზე .
- ვაიმე , რას მეთომარები ... გაიწიე იქით ! -ხელი მკრა და მეც კისკისით გავხტი უკან.
- შენ მაინც მოგეთომაროს ! - კაბინეტში შემოდის მარიამი და კატო გაწვდილ ხელზე უტყაპუნებს თითებს. - რავა გადონდლოებულხარ კატუსი , რამფერ ხარ რა ხდება ? - გველურად უყურებს და მეცინება , ერთადერთი ადამიანია , რომელსაც კატოც კი გამოჰყავს წყობილებიდან ... ამიტომ გვიყვარს ორივეს ასე ძალიან !
- რავი ორსულად ვარ და მაგის ბრალია ალბათ ...-უცინის და იქვე ჯდება.
- ეგ ენა რომ არ გქონს ... მოიცა ჰაა ? - დამჯდარი ფეხზე წამოხტა და მისკენ გაიქცა. - რაო , რაო რა ვარო ? რამდენ სულად ვარო ?
- ორიო , ორიო ... - ვუცინი და უკანალზე ვუტყაპუნებ ხელს.
- გადი შე ატეხილო ! -ხელს მკრავს და მეც კისკისით ვდგები განზე . - ვაიმე , კატო... რატიმ იცის ?- დაქალს ეხუტება და მუცელზე უსვამს თითებს .- დეიდას და ნათლის სიყვარულო , რაო ბუშტო ... ვინ ხარ მანდ ბიჭი თუ გოგო ?, მომსიმინე შვილო ... რომელიც არ უნდა იყო , ბიჭი ძაან სიმპატიური თუ გამოძვრები და მიაკო ნათლია თუ ისევ გაუთახოვარი იქნება უფრთხილდი ... - ჩურჩულებს და მეც გაბრაზებული ვწიწკნი თმაზე. - ხედავ ? უყვარს სადო-მაზოხისტური რაცხა-რუცხები !

- ცოლო , ცოლის მარტოხელა დაქალო და ჩემო მარტოსულო დაო ... მიმიშვით ცოლთან და შვილთან , მამიკო შე საწყალო , ჯერ არ გამომძვრალხარ და მანდაც მოგაგნეს ხო ? - კატოსთან მიდის რატი და გვერდით უჯდება.
- რატი რა ტრ*კია შეხედე რა , შეგარყევ ახლა მანდ შე კაცის იმიტაციავ ! -მარიამი თავში უტყაპუნებს ძმას ხელს.

- ახლა არ გამოგეკიდები , მერე მოგხვდება ერთ ადგილზე ისე როგორ დაგმრგვალებია , რა იყო დაო ბევრს გაჭმევს დედა სახელოვანი ჩვენი? - წაკეიაფა და მეც სიცილით დავჯექი სკამზე.
- მართლა ? - მარიამი ჩემსკენ მობრუნდა და უკანალი კინაღამ , სახეში გამარტყა.
- არა ... - ჩავიფხუკუნე და ცხვირზე ხელი ავიფარე.
- ეგ ხელი პირზე უნდა აიფასო , ხოლმე ! - წამიტყაპუნა დაქალმა და ძმას მიუბრუნდა. -იქნებ მამობამ მაინც დაგაჭკვიანოს !
- იოცნებე ! - ენა გამოუყო რატიმ და მე უფრო ხმამაღლა ავხითხითდი.
- ვგიჟდები შენზე რა ! - მისკენ მივიდვარ და მთელი ძალით ვეხვევი.
- არ გამჭყლიტო შენი ჭირიმე , ცოლ-შვილი არ დამიტოვო უპატრონოდ ! - ჩაგუდული ხმით ამოთქვა და ოდნავ მკრა ხელი.
- უჯიშო ფუ ! - მოვცილდი და ოდნავ გამიღიმა თავზე , რომ მაკოცა უკნიდან. - მაინც ვერ მომქრთამავ !
- უი ქალებო , თქვენი კომპანია დავითასთან რომ აფორმებ კონტრაქტს , გამოდი მთავარო იურისტო აქეთ დამენახე ! - მის სიტყვებზე ფეხები ჰაერში გამიშეშდა მისკენ სახე ალეწილი მივუნრდი . - რა იყო , რა მკვ"ტ"რის ფერი დაგედო , რა გეტაკა ? - სიცილით მოვიდა ჩემთან და თმა უკან გადამეწია.
- ბნედა ეტაკა მაგას , ტკბილი ბნედა ! - კატომ ჩაიჩურჩულა , მაგრამ უცებ ჭყიტა თვალები და-ძმამ.
- ენა გაქვს ამოსაძიძგნი სალამიძე ! - კბილებში გამოვცერი გაბრაზებულმა.
რატის ყბიდან რაღა ამოვა .
- აუ დაევასა , ცვეტში დაევასა ! - ტახტზე გაგორდა და მუცლის ატკიებამდე იხარხარა.
- ვფიქრობ ახლა , ამ პასტით გამოგასალმო სიცოცხლეს თუ ამ ფურცლების საჭრელი დანით ? - ქვედა ტუჩი გადავატრიალე და ჩანთას ხელი დავავლე . - ხმა არ გამცეთ თქვე სარეცელის ჭიებო !
- მოდი გოგო აქ , სად მიდიხარ ! - ორსული კატო ხელზე მექაჩება და მეც ვერ ვუწევ წინააღმედეგობას.
- კაი მოდი აქ , რა იყო ვიხუმრე ... რანაირი თვალებით მიყურებ კი არ ვეტყვი ! - სერიოზული , ოდნავ ბრაზიანი სახით მითხრა სიძემ და მეც მომლბალი იქვე ჩამოვჯექი. - აუ მომიყევი ძმობას გაფიცებ ,როგორ გაიცანი !
- სასტუმროში შეუვარდა , სექსის დროს ! - სიცილით წამოიყვირა კატომ და თვალები ავატრიალე ჰაერში.
- ენა დაიმოკლოს უთხარით ვინმემ ! - დავიყვირე და ისევ ავდექი.
- ორსულადაა ნუ გავიწყდება ! - სერიოზული სახით მითხრა მარიამმა და მეც წარბაწეულმა გადავხედე , საეჭვოდ დადუმებულ დაქალს.-მიყურე ხო სანამ ცოცხალი ხარ , მალე ისე დაგადუმებ ვერც გაიზრებ ...არა მე როგორ არ მითხარი ?! - გაბრაზებულმა ისევ თავში წამკრა ხელი.
- ე გოგო , დამემართა ტვინის შერყევა რას შეჭამე ჩემი თავი ! -გაბრაზებულმა ვკარი ხელი . -სათქმელი არაფერი არ იყო და რაც იყო გეტყოდი , შენი ბედოვლათი ძმა , რომ არ შემოვარდნილიყო !
- მოიცა , მართლა შეუსწარი ? - შემპარავი ტონით მითხრა და უცებ იმხელა ხმაზე ახარხარდა , ხელი გულზე მივიდე. - ვაიმე დათის სახე წარმომიდგენია მაგ დროს ! - ხარხარებს ბოლო ხმაზე. - მოიცა უნდა დავურეკო !
- სად ... - თქმა არ დამცლდა უკვე , რომ დაურეკა და სპიკერზეც ჩართო მობილური.
- რა გინდა ! - მოესმა გაბრაზებული ხმა და რატიმ რაც შეიძლებოდა ხმადაბალ ხმაზე ჩაიფხუკუნა.
- რა იყო შეჩ*ემა ისეთი ხმა გაქვს , თითქოს ვიღაცამ სექსის დროს შემოგისწრო და არ დაგაცადა ! - სერიოზული ხმით უთხრა და პირზე ხელი მივიდე , ბოლო ხმაზე რომ არ ავჭიხვინებულიყავი.
- აუ თან რა ქალი იყო , უნდა გენახა ! - სახეზე ავწითლდი და რატის თითი დავუქნიე.
- რა ქალი ? გინდა კატომ მიმაკლას ბუზივით ? - გაიჯგიმა ცოლის სკამთან და კატომაც ფეხზე ხელი მიკრა.
- მართლა მიგაკლავ !
- ნელა ქენი!- კოცნა გაუგზავნა ჩუმად .
-

^^^
- ძლივს,რა იყო მშბიარობდი თუ რატო არ აღებდი ?!- საღამოს კატოს დაადგა სახლში და ისე შეაბიჯა , არც კი შეუხედავს დაქალისთვის.
მისაღებში შეულს თვლები გაუფრთოვდა და ერთ ადგილზე გაშეშდა.
- მია , მოდი ! - ინგლისურათ მითხრა კატომ და მეც წარბებაწევით შევედი .
- გამარჯობა ...-მეც ამავე ენაზე ავჭიკჭიკდი და მოხარხარე რატის თვალები დავუბრიალე.
- მიაკოც მოსულა ... რას შვები მია , რა ხდება ახალი ? - შუბლზე მაკოცა და მეც გამეღიმა ისიც , რომ ინგლისურად ალაპარაკდა.
- რა ვიცი , დღეს ძალიან დავიღალე ... მარიამი სად არის კატო?- ვეკითხები დაქალს და ვცდილობ თავი ავარიდო დავითის გამჭოლ მზერას.
- ზემოთაა , ჩამოვა მალე ... შენ რას შვები , მარტო მოხვედი თუ მამუკამ მოგიყვანა ? -სიცილით კითხა და ცივი ყავა მიაწოდა.
- მამუკას მოყვანა რათ მინდა , ჩემი მანქანა ვერ მყავს ?! - წარბი ავწიე და ყავა მოვწრუპე ... - რა ... -ქართულად წამომცდა "რა"და უცებ ვიკბინე ენაზე . - რა გემრიელია კატო ! - ენის მოტეხვით ვთქვი ქართული წინადადება და შევეცადე სახეზე შიშისგან შეპარული სიწითლე არ დამტყობოდა.
დავითმა ეჭვისთვალით გადმომხედა მეც უხერხული ღიმილით ავიჩეჩე მხრები .
მთელი საღამო დაძაბული ვიჯექი და ვცდილობდი არაფერი წამომცდენოდა ზედმეტი , ბოლოს რომ დავიღალე ამ უარყოფითად დამუხტული გარემოსგან ფეხზე წამოვდექი და ოდნავ გავიღიმე.
- წავალ მე ხო?- ჩანთას დავავლე ხელი და კატოს უკან შემობრუნებულმა თვალებით ვანიშნე არ შემიშალო ხელითქო.
- წადი სიყვარულო , ხვალ სამსახურში შევხვდებით ! - გოგონებს ლოყებზე ვაკოცე , რატისაც ვაკოცე და დავითს უხერხული ღიმილით დავემშვიდობე.
მამაკაცმა ტუჩის ცალი კუთხე ჩატეხა და თავი დამიკრა , დამშვიდობების ნიშნად.
გულაჩქარებულმა დავიწყე სვლა კარისკენ და თვალები მაგრად დავხუჭე.
ჯანდაბა , რატომაა ასეთი მომხიბვლელი ?!
მე ხომ სულ ასე ვარ , თუ რამე ან ვინმე ამოვიჩემე მერე მტრისას და ავისას , ჩემი ფიქრებიდან და გონებიდან ვერანაირი ძალა ვერ გააგდებს .
ლიფტიდან გამოსული მანქანისკენ წავედი და ჩემი ადგილი დავიკავე .
დავქოქე და ...მოიცა ვერ დავქოქე !
- რა ბნედა გეტაკა ?! - საჭეს ხელი დავარტყი და სავარძლის სათავეზე თავი გადავაგდე. -ჯანდაბა , დღეს ყველაფერი ჩემს წინააღმდეგაა ...
მანქანიდან გადმოვედი და ადგილზე შევდექი.
ტაქსი უნდა გამოვიძახო , ხო უნდა გამოვიძახო !
- რამე პრობლემაა ?- უკნიდან დავითის ხმა მომესმა და მისკენ გავბრუნდი.
- უბრალოდ მანქანა გამიფუჭდა ... - ხმადაბლა ჩავიჩურჩულე და მისი მანქანის გამოღებულ კარს ეჭვის თვალით შევხედე , ჩემთვის რომ იყო ღია აშკრად.
- ჩაჯექი გაგიყვან ! -მითხრა და თავი მანქანისკენ გააქნია. -ჩაჯექი , ნუ გეშინია ბიძია სამაგიეროს გადახდის მიზნით არ მოგიტაცებს ....- ირონიულად ჩაიხითხითა და მეც მისკენ წავედი გათამამებული.
ეს მე მეთამაშება ?
ჰმ ... ალბათ ჯერ არ იცის , ვინ ვარ !
- სიტყვაზე გენდო ? - ახლოს მივიწიე მის სახესთან და გამომცდელად მოვჭუტე თვალები.
- სხვა გზა გაქვს ? - უფრო ახლოს მოიწია ჩემსკენ და ოდნავ დაიხარა ტუჩებისკენ.
არ გავნძრეულვარ , ვიცოდი არ მაკოცებდა ... ან უბრალოდ თავს ვიმშვიდებდი.
- რომც მქონდეს , რაღა შორს წავიდე ... როცა შენ ხარ აქ ! - ოდნავ გავუღიმე და ცხვირით ცხვირზე წავეთამაშე.
ცალი ტუჩის კუთხე ჩატეხა და ოდნავ გადამატარა ლოყაზე ცხვირთან ერთად ტუჩები.
- გინდა გავიპაროთ ? - მკითხა ჩუმად ქართულად და უცებ დავიბენი.
არც ლოყები ამწითლებია , არც მთვრალი ვყოფილვარ ... არც რამე მომლანდებია ... აი ასე უბრალოდ გავიგე "გინდა გავიპაროთ?"
- სად გააჩნია ! - უჩვეულოდ თამამი ვიყავი და მგონი ცოტახანში დედაჩემი კიდევ მეტყოდა , როდემე გემუქრო ამხელა ქალს თმებისგან გაპუტვითო.
- ჯერ ძაან ბევრი დავლიოთ , მერე სადაც გინდა იქ ! - კიდევ ერთხელ მომაკრო ტუჩები ლოყაზე და თვალები მიმენაბა.
ვგრძნობ ამდენს ვერ გავუძლებ .

- სადაც მინდა ?- ვკითხე და ოდნავ შევახე , ლოყაზე ფრჩხილები.
- სადაც გინდა ! - დამიზუსტა და ამჯერად ტუჩები , ბაგეების კუთხეებში გადმოასრიალა.
- სადაც მინდა ! - ჩავიჩურჩულე და ოდნავ გამოვწია თავი .
ლოყაზე მაკოცეო , თითით მანიშნა.
ოდნავ გავიღიმე და ტუჩები მისი ლოყებისკენ წავიღე , თუმცა მანდ თავი შემოაბრუნა და ისე უნებურად დაეჯახა ჩვენი ტუჩები ერთმანეთს ჩემს სხეულში ელეთ-მელეთი დატრიალდა.
ხელები ჰაერში გამიშეშდა , ვიგრძენი მისი თლილი თითები წელზე და განაბულმა მოვხვიე ჩემიც მის კისერს.
- წავედით , სადაც გინდაში ! - ტუჩები კისერში მომაკრო და სწრაფად ჩამსვა წინ.
კარი მომიკეტა და საჭესთან დაიკავა ადგილი.
- საიდან მიხვდი , რომ ქართველი ვარ ... - ჯერ კიდევ გონს ვერ მოსულმა , ვუთხარი "მამა-პაპურ" ენაზე და ძლივს ამოვისუნთქე.
- თავიდანვე ვიცოდი ! - თვალი ჩამიკრა და ბართან გააჩერა.
- საიდან ! - უკან ავედევნე და მასზე პირველი , შემატარა თუ არა მოსაცმელი გავიხადე.
- ქართული სილამაზე მია ! - მისი ბაგეებიდან წამოსული ეს სიტყვები და ჩემი სახელი , სულ სხვანაირად და თავბრუსდამხვევად მივიდა ჩემს ყურებამდე.

არ ვიცი რამდენი დავლიე ასე , რომ გავგიჟდი მაგრამ ფაქტია სიცილისგან უკვე მუცელი მტკიოდა.
საჩვენებელი თითი ჰაერში აღვმართე და სახეზე გიჟის გამომეტყველება ავიკარი ლამის.
- ალბათ ლამაზი დასანახი ვარ .- ჩავილაპარაკე და სარკეში თავი შევათვალიერე , არანორმალურმა სიცილმა შემომიტია და იმხელა ხმაზე ავკისკისდი ბარმენმა მთელი გრძნობით შეიცხადა , ამის დანახვაზე დავითს გაეცინა და მის სიცილზე მე გამიჩერდა გული .- ასე ნუ იცინი ! - ტუჩებზე თითი მივადე და წარბები შევკარი.
- როგორ ასე ? - ოდნავ ჩაიღიმა და თითის ბალიშზე ვიგრძენი , როგორ მომეკრო გახურებული ტუჩები.
- აი ასე ... - ამოვიკვნავლე და ოდნავ მისკენ წაწეულმა თავი ვეღარ შევიკავე , რომ არა მისი ხელები ახლა ძირს ვეგდებოდი .
- მგონი წასვლის დროა ... - ჩაიღიმა და ფეხზე წამოდგა .
სანამ მე გონს მოვედი , ანგარიშიც გაასწორა და ჩემი მოსაცმელიც მომაწოდა.
- აბა , სად მივდივართ ? - მკითხა და მანქანაში თვითონაც ჩაჯდა.
- მმმ ... სად და , აუ მოდი მთაწმინდაზე ავიდეთ რა ! - პატარა ბავშივით ვთხოვე და მანაც სიცილით დაქოქა მანქანა.
- ცოტა ფრთხილად იქნიე ეგ ხელები , არ მინდა სადმე გადაგჩეხო ... ისედაც ვრისკავ მთვრალი , რომ ვმართავ მანქანას ! - გამაფრთხილა ღიმილით და სიმღერას ოდნავ ჩაუწია.
- ასე კარგია ? - ხელი ფეხზე დავადე და ოდნავ ავაცურე ზემოთ , შემდეგ კი ბავშივით გავასავსავე თავისუფალი ხელი ჰაერში და გაკრეჭილმა გავხედე სახეზე თვალებანთებულს. - რა ?-გულუბრყვილოდ ამოვილუღლუღე და ოდნავ შევხტი , მანქანის დამუხრუჭებაზე.
თვალი გარემოს მოვავლე , მანქანები არ მოძრაობდნენ ... ჩვენ კი გზიდან ვიყავით გადასულები , სიბნელეში მხოლოდ მის სახეს ვარჩევდი და ვგრძნობდი , როგორ მიჩქარდებოდა თანდათან გული.
- სად ... - ხმის ამოღება ვერ მოვახერხე ტუჩებზე , რომ დამაცხრა და ნელა ააყოლა ჩემს ფეხს ხელი.
- მინდიხარ ! - ხრიალით ჩაიჩურჩულა ჩემს ყურთან და თავი გადამივარდა მის ხელებში.
- დათი... -ხმაგაპარულმა ამოვილუღლუღე მისი სახელი და მივხვდი რამდენად დიდ ვნებასა და განცდას ტოვებდა ჩემი სხეულის თითოეულ უჯრედში მისი შეხება. - აქ არა ...- ტუჩებზე თითი მივადე და მეთვითონ ვაკოცე მოწყვეტით.
არ ვიცი რამდენ ხანს ვედექით გზას , რამდენ ხანს ვითმენთდით ან ვერ ვითმდენდით ...
სიმღერის ხმასაც კი ფარავდა ჩვენი ღრმა ქშენა და ხრიალით ამონასუნთქი ჰაერი.
თითქოს ლოდი მომესხნა , ბინის კარს რომ ამაკრო და თმაში ხელი შემიცურა.
იმდენად ვიყავი მისით მონდომებული , რომ გააზრებულადაც კი ვაკეთებდი ამ ყველაფერს , იმდენად გააზრებულად , რომ ჩემივე თავზე ვიღებდი ყველაფრის ინიციატივას.
არ ვიცი ის რატომ აკეთებდა ამ ყველაფერს , თუმცა ფაქტია ისიც ისეთი მონდომებით მეფერებოდა სხეულზე , როგორც მე მას.
შემდეგ კადრებად მახსოვს რა მოხდა , საწოლი ...
ბუნდოვნად მახსოვს , როგორ დამაგდო საწოლზე და როგორი სიამოვებით დაიწყო ჩემი სხეულის შესწავლა და დაგემოვნება.
დრო და დრო რაღაც სიტყვებს გაუგებრად მებურტყუნებოდა ყურთან , კაი სტაჟიანი მოფლირტავე კაცივით და ჭრიდა კიდეც.
მართალია ნახევარი არ მესმოდა , მაგრამ ისე მსიამოვნებდა მის ხელებთან ერთად მისი სიტყვების გაგება , თითქოს ღრუბლებს ვწვდებოდი და მათზე ვიჯექი.
სულ ცოტა ხანში პატარა ტკვილი ვიგრძენი , თითქოს რაღაც დიდი ლოდი მომეხსნა გულიდან და რაც კი ხმა მქონდა , მთელი გრძნობით გამოვიყენე.
ვიგრძენი , როგორ დაიძაბა ჩემს ხელებს ჩაფრენილი მისი თითები და როგორ კი ავხედე გამეღიმა , თბილად და რაღაცნაირად მიყურებდა.
დაბინდული მზერა მოვაშორე , როგორც კი მისი ტუჩები ჩემსაზე ვიგრძენი და სიამოვნების ზენიტს დაუკაკუნებლად შევეჭერი სამფლობელოში.
მისი შეხება , მისი სიტყვები , მისი სუნთქვა ასე ახლოს და რაც მთავარია მისი მზრუნველობა , რომელიც ჯერ პირველ რიგში ჩემს სიამოვნებაზედა შემდეგ მისაზე მეტყველებდა.
ეგოისტურად მესიამოვნა მისი ეს ქმედება და მთელი ძალით ავეკარი სხეულზე .
ასე ტკბილად ღამით ჯერ არასდროს მძინებია , საყვარელი სხეულის ხელებში გახვეულს , თითქოს ვერაფერი მეკარებოდა და ისე დაცულად ვგრძნობდი თავს , რომ მეტი არც კი შეიძლება.

მზის სხივების სახეზე დაცემამ გამომაფხიზლა , თითქოს ისინი დათარეშობდნენ ჩემს სახეზე ასე ნაზად და მსუბუქად.
ღიმილით წამოვწიე თავი და თვალები ნელა გავახილე.
დავითი დავინახე , ხელებში ჰქონდა თავი ჩარგული და ღრმად სუნთქვადა , შემდეგ საწოლზე დაარტყა მუშტი და ფეხზე წამოდგა.
სწრაფად დავხუჭე თვალები და შევეცადე იქვე , ხმამაღლა არ ავტირებულიყავი.
გავიგონე , როგორ მიიხურა სააბაზანოს კარი და როგორც კი წყლის შხრიალის ხმა მომესმა ფეხზე წამოვხტი.
უცებ დამეხვა თავბრუ და ის ის იყო საწოლზე უნდა დავვარდნილიყავი, კარიდან პირსახოცის ამარა გამოსულმა ხელით წამში დამიჭირა.
თავბრუდახვეული დავეყრდენი მხარზე და შევეცადე თვალები არ გამეხილა ჩემი ცრემლები , რომ დამემალა.
- მია , მია კარგად ხარ ?ჯანდაბა გამეცი ხმა მია ! - დაიღრიალა და იქვე მიმაწვინა.
- კარგად ვარ !-ხელი მოვაშორებინე და თვალები ნელა გავახილე , მზერა მოვაცილე და როგორც კი წითელ ლაქას მოვკარი თვალი მაშინვე ხველა ამიტყდა . ზეწარი ლაქას გადავაფარე და ისევ ფეხზე წამოდგომა ვცადე.
- მე ... რამე გტკივა ? , რამე გატკინე მია ? - ხელები მხრებში ჩამავლო და ასე დამიჭირა ადგილზე შექანავებული.
- არ ხარ ვალდებული , ჩემს გამო ინერვიულო ! - თითები მხრებში ჩავავლე და როგორც კი თვალი ჩემს არათითზე წამოცმულ კალიცოს მოვკარი , გუგები გამიფართოვდა . - ღმერთო შენ მიშველე ! - მის თითზეც , რომ დავინახე ესღა ამოვილუღლუღე და ისევ უკან გადავვარდი , იმ განსხვავებით , რომ ახლა ზემოდან დავითი დამეცა.
- ჯანდაბა მია , რა ჯანდაბა გჭირს ტოო ... ამიხსენი რა გჭირს ! - სახეზე შემომილაწუნა მსუბუქად.
- მითხარი ... ჯანდაბა , მითხარი რომ ახლა ეს ბეჭდები ჩვენი არ არის და ჩაგვიდეს ! - ამოვთქვი გიჟის სახით და მეც არ ვიცი რა მეხუმრებოდა ამ დროს.
- არ ჩაუდიათ არა , მეც დღეს დილით აღმოვაჩინე ... ეს კადრი საერთოდ არ არის ჩემს მეხსიერებაში , ამის გარდა ყველაფერი მახსოვს ! - ხელით მკერდზე დამეყრდნო და ასე წამოიწია.
- ჯანდაბა , გაწიე ხელი ! - წამოვიკივლე და შიშველ მკერდზე ხელები ავიფარე.
- ვითომ ჯერ არ მინახავს ! - ამოთქვა ირონიული ღიმილით და იქვე ბალიშს მიეყრდნო.
- მე მივდივარ !-ფეხზე წამოვდექი და ისევ თავბრუდახვეული დავეგდე საწოლზე . - ღმერთო რა მჭირს ? - ამოვიტირე და თავი ხელებში ჩავრგე .
- ქალიშვილობა დაკარგე გუშინ , არ გახსოვს ? -სერიოზული ტონით მითხრა და ჩემს სახეზე ტუჩის კუთხე ჩატეხა. - კარგი რა გატირებს ტოო , მერე რა ... ვის არ დაუკარგავს ! - ჩაიფხუკუნა და ხელი მხარზე ვკარი .
- შენ რა გენაღვლება ! - ამოვისქუტუნე და ჩემსავე ნათქვამზე მევე გამეცინა.
- მე ქალიშვილობა არ დამიკარგავს და ვერ გაგიგებ ? - შეიცხადა და ოდნავ გამიცინა .
- იდიოტო , ქალიშვილობა რა შუაშია ! - წამოვიკივლე და ისევ ფეხზე წამოვდექი.
- ე გოგო დაჯექი ან ადექი ... ან რა ვიცი რამე ქენი ! - წამოიძახა და იდაყვში მოქაჩული ხელით გვერდით დამისვა . - საქმე ამ ბეჭედშია ? - მკითხა და თმა გამისწორა. - ყველაფერი კარგად იქნება , ნუ ნევიულობ და დამშვიდდი ... ყველაფერს მოვაგვარებთ კარგი ? - თვალებში ჩამხედა და ცრემლები მომაშორა.
- არაფერი აღარ იქნება კარგად დათი ... - ამოვიქსუტუნე და ამჯერად მყაარად დავდექი ფეხზე . - ნუ გავახმაურებთ ... უბრალოდ ხელი გავაწეროთ ... ძალიან გთხოვ ნუ იმოქმედებს ჩემი ქალიშვილობა გაყრის ფაქტზე , გთხოვ წინააღმედეგობა არ გამიწიო ... - ვთქვი და კაბა გადავიცვი.
- მია ასე არ გაგიშვებ ! - გამომეკიდა შემოსასვლელში და ის ის იყო გარეთ უნდა გავსულიყავი , რომ გაღებულ კარში საშუალო ასაკის ქალი გამოჩნდა , სახეზე ღიმილი წაეშალა და დაბნეული მიაჩერდა დავითს.
- დავით ? - ქალმა ხმის კანკალით ამოთქვა მისი სახელი და მეც განზე გავდექი , რომ შემომეშვა.
ხელი ჰაერში ავაფრიალე და უხერხული ღიმილით გავუღიმე ქალს.
- მე წავალ ... უკაცრავად ბოდიში ... - მოვიბოდიშე და ხელი დათიმ დამიჭირა , გასვლას რომ ვაპირებდი.
- ერთი წამით , მია ... - მკაცრი სახით დაიღრიალა და კარი ცხვირწინ დამიკეტა , შეშინებული ავიწურე ადგილზე და მის გამგელებულ მზერას ბაჭიის თვალებით შევხვდი. - ნუ მაბრაზებ მია , მორჩა და გათავდა ! - ყურში ჩამჩურჩულა და ოდნავ მიშვა ხელი.
- კი მაგრამ ... რა ხდება ვინმე ამიხსნის ? - შეიცხადა მშვიდად ქალმა . - რას ნიშნავს ეს ბეჭდები ... დავით ჩემთვის არ გითქვამს არაფერი შვილო ...
- დედა , მია ჩემი ცოლია ... ვაპირებდი გამეცნო , ზუსტად გუშინ ... მაგრამ ისე დაემთხვა , რომ ჯერ მოვიყვანე ცოლად და ეხა გაცნობ ! - ქალს შუბლზე აკოცა და მანაც ოდნავ მიიდო გულზე ხელი.
- მართლა ჩემი დათის ცოლი ხარ ? - ცრემლიანი თვალებით მკითხა და ადგილზე გავშეშდი , ვერც გავიღიმე , ვერც დავილაპარაკე ... თავიც კი ვერ დავუქნიე.

- იცით ... - დაბნეული ავლუღლუღდი და დათის გაბრაზებულმა გავხედე.
- დედა , მასხარას ვგავარ ? - კითხა ნაწყენმა და სპორტული შარვლით გამოვიდა ოთახიდან . - ჩემი ცოლია , ჩემი !
- მართლა ? - ისევ მე მომიბრუნდა და ინსტიქტურად დავუქნიე თავი .
- მართლა ... - ჩავიჩურჩულე და ისე შემრცხვა ჩემი თავის , ჩემი საქციელის ... ჩემი ტყუილის , რომ ვინატრე მიწა გამსკდომოდა და შიგ ჩავეტანე.
- ვაიმე , შვილო ... გილოცავ ჩემო გოგო , ამ ბედვლათმა არც კი გამაცნო შენი თავი , დათი კი მაგრამ ... მოიცა შვილო შენმა ოჯახმა იცის ? - მისაღებისკენ გავყევი და სავარძელთან გაჩერებულმა მეც დავასტოპე.
- იცით ... - ამოვილუღლუღე და სახეზე ალმური მომედო , დათი კი შორიდან იღიმოდა ცინიკურად ნასიამოვნები.
- არ იცის არა , უთხარი ! - სიცილით მომხვია ხელი წელზე და ლოყაზე მაკოცა.
დავლილი ჟრუანტელი დავაიგნორე და სახეზე ისევ ავხურდი.
ჩემს წინ მდგომ ქალს სახეზე ღიმილმა გადაკრა და თავიდან ფეხებამდე ამათვალიერა.
მერე თვალები აუცრემლიანდა და იქვე ჩამოჯდა.
- ძალიან მეწყინა , რომ არ მითხარი დათი !-ატირებულმა ამოთქვა და დავითმა თვალები აატრიალა.
- კარგი რა მანო , გუშინ მოვიყვანე და როდის მეთქვა ? - დედასთან ჩაიცუცქა და შუბლზე აკოცა.
- მისი ბრალი არ არის ... მე ვთხოვე არავისთვის ეთქვა ! - ვიგრძენი , როგორ ჩაწყდა ქალს შვილისგან წამოსული "ტუილი" და შევეცადე რაღაცით მაინც მომეხსნა მისი ეს დარდი გულიდან.
- რატომ ? - გაკვირვებულმა ამომხედა და მზერა დათიზე გადავაჩოჩე , რაღანცაირი ღიმილით , რომ მიღიმოდა და რომ არც უკვირდა ჩემი ეს საქციელი.
- იცით , დათის კომპანია ... ანუ თქვენი ოჯახის კომპანია , ჩვენს კომპანიასთან თანამშრომლობს ...მე მთავარი იურისტი ვარ , არ მინდოდა ჭორები გავარდნილიყო , რომ მას ვხვდებოდი ... - ტყულს ტყუილზე ვამატებდი და თვალებში ვერ ვუყურებდი ქალს.
სულ ასე ვიცი , ტყუილს რომ ვამბობ თვალს ვერ ვუსწორებ ვერავის.
ახლაც ასე დამემართა , მთელი ყურადღება ჩემს ახლადშეძენილ ბეჭედზე მქონდა გადატანილი და ვცდილობდი ტირილი არ დამეწყო , ჩემი ასეთი უპასუხისმგებლო საქციელისგან ... თავს დამნაშავეთაც , რომ ვერ მაგრძნობინებდა.
- კარგი არაუშავს , მთავარია უკვე ერთად ხართ და არავისთან არაფრის ახნა არ მოგიწევთ ... დათი , როგორც წესი მის ოჯახში უნდა წავიდეთ და ხელი უნდა ვითხოვოთ მშობლებისგან ... - შვილს გახედა და მანაც თავი დაუქნია.
- დე , მიას მხოლოდ დედა ყავს ... მამა სამი წლის წინ გარდაეცვალა . - ამის მოსმენამ სრული შოკი მომგვარა , სიადან იცოდა ჩემზე ეს ... დამშვიდდი მია , აბათ გუშინ უთხარი შუა დალევის დროს ... ხო ასე იქნებოდა , აბა რომელი ჩემზე შეყვარებული კაცი დავითია , რომ ასეთი ინფორმაცია მოეპოვებინა ჩემზე ... თუმცა ამის გაგებას რაღა უნდოდა , ბოლოსდაბოლოს რატის უახოესი ძმაკაცია.
- უი ... ვიზიარებ შვილო ! - შუბლზე მაკოცა დადარდიანებულმა და მეც ოდნავ შესამჩნევად გავუღიმე.
- ბოდიში , ასე უემოციოთ რომ ვდგავარ ... თუმცა ხვდებით , ალბათ როგორ მიჭირს თქვენთან ასეთ უხერხულ სიტუაციაში შეხვედრა ... ცოტა დრო გავიდეს და აუცილებლად დაგელაპარაკებით ნორმალურად ... - მისი ხელი ჩემსაში მოვიქციე და მანაც ბედნიერმა გამიღიმა.
- ნეტავ იცოდე , როგორ მიხარია , რომ გულდამშვიდებული შემიძლია წავიდე ამ ქვეყნიდან ! - თმაზე ხელი გადამისვა და დათის დაბნეულმა გავხედე.
- დედა , ახლა არ დაიწყო იცოდე ! -ქალმა თავი სიცილით დაუქნია და მეც ღიმილით ვუპასუხე , მის ჩახუტებას დავითს კი გაბრაზებულმა გავხედე და თვალებით ვანიშნე "ვერ გადამირჩებითქო"

თინეიჯერ დედაჩემს რას გამოაპარებ და მაინც ეჭვისთვალით გვიყურებდა ერთმანეთზე აკრულებს , მაგრამ დროდადრო ღიმილი ეპარებოდა ბაგეებში და ბედნიერი ღიმილით ეჭუკჭუკებოდა მანოს.
იმ ორს უფრო უნდოდათ , ჩვენი წორწილის გადახდა ვიდრე ჩვენ , ნეტა რატომ არ მიკვირს ...
დავითის მამა , ერეკლე ღიმილით მიყურებდა და აქეთ-იქით აცეცებდა თვალებს.
ჩარჩოში ჩასმული ჩემი ფოტო , რომ დაინახა ხმამაღლა გაიცინა მანჩესტერის ფორმაში ჩასმულს , რომ მკიდა თვალი.
- ფეხბურთი გიყვარს და თან იუნაითედის ფანი ხარ ? - მკითხა სიცილით და მეც სიცილითვე დავუქნიე თავი.
- მე და მამა ხშირად დავდიოდით ფეხბურთზე , სულ მასთან ერთად ვუყურებდი ფეხბურთს , ორივე იუნაითედს ვგულშემატკივრობდით ... მამა წითელ ეშმაკუნას მეძახდა , ისინიც ხომ წითელი ეშმაკუნები არიან ... - ღიმილით გავიხსენე ბავშვობა და ცრემლები მომერია თვალებზე.
დავითმა ხელი მომხვია და ვიგრძენი , რამხელა მხარდაჭერა მოდიოდა მისი სხეულიდან .
ოდნავ გავუღიმე და როგორც კი შუბლზე მაკოცა , მოდუნებულმა გადავატარე თითები მის ლოყებს.
ბედნიერმა გადავხედე ისევ ერეკლეს და დავინახე , როგორი თბილი მზერით გვიყურებდა ორივეს.
- ერთმანეთს გავუგებთ , ალბათ გეცოდებინება რომ მე და დათიც მანჩესტერის გულშემატკივრები ვართ ! - გამიღიმა და მეც შევეცადე არ შემეცხადებინა.
- კი , კი ...რა თქმა უნდა ვიცი ... სულ მეუბენბოდა დათი ოჯახი ჩავუჯდეთ და ვუყუროთო , ასე არ არის საყვარელო ? - ნიშნისმოგებით გადავხედე ქმარს და მანაც თავი დაბნეულმა დამქნია.
- კი , მა ერთი სული ჰქონდა როდის გაგიცნობდა , ასე ამბობდა როგორც კი გავიცნობ მაშინვე მოვუყვები ჩვენი სიყვარულის ისტორიასო ... - ლოყაზე მაკოცა და გაოგნებულმა გადავხედე ისე , რომ წამში დაისერიოზულა სახე. - ასე არ არის საყვარელო ? - ახლა მანდ გადმომხედა ნიშნისმოგებით და ვიგრძენი , როგორ ამომივარდა გული საგულედან.
- უი ისე მეც უნდა მეკითხა ეგ ... როგორ გაიცანით , ან სად ერთმანეთი ? - მკითხა მანომ და დედაჩემმაც.
- შეხვედრაზე ... - ამოვილუღლუღე და ვანიშნე დამეხმარეთქო , მან კი ხელები მომაშორა და გულზე დაიკრიფა მშვიდად. - ორი წლის წინ ... - ვთქვი შიშით , ვაი თუ ამ დროს სადმე იყოთქო .
- უი , სიღნაღში , რომ გქონდათ შეხვედრა მაშინ ხო ? - იკითხა მანომ და დაბნეულმა გავაცეცე თვალები , სიღნაღში ორი წლის წინ მართლა გვქონდა შეხვედრა.
დავითი უემოციოთ იჯდა და არაფერს ამბობდა.
მე კი შიგნიდან კითხვები მღრღნიდა და იმის მაგივრად მათზე პასუხი მომეთხოვა , აქეთ ვცემდი პასუხებს ყველა კითხვას.
- მეც არ გამიკვირდა , ვისზე ლაპარაკოს ასეთი აღბრთოვანებული ეს ბიჭითქო ? - თქვა მანომ და მეც გაოცებულმა გავაცოცე მზერა ქმრისკენ.
- დედა კარგი , ისედაც იცის როგორ მიყვარს ... მალე თავში აუვარდება ! - ღიმილით მომხვია ხელი და დავლილი ჟრუანტელი ძლივს მივჩქმალე , თუმცა ამოღებულ ადგილებში მაინც მეხებოდა მისი თითები , ალბათ მისი ღიმილიც მეტყველებდა იგრძნო თუ არა ჩემს კანზე დატყობილი ცვლილება მისმა სხეულმა.

- რას აიტეხე ეს ქორწნიება , გავშორდებოდით და იქნბოდა ეს ... დათი რატომ გაართულე საქმე , რა გინდოდა ! - დავიწუწუნე და ფანჯარაში გავიხედე.
- ნუ ართულებ საქმეს , იქნები ერთი წელი ჩემი ცოლი და მერე გამშორდები ... დედაჩემს , რომ არ დაენახა მშვიდად მოვგვარდებოდით და საერთოდ რა საჭიროა ამდენი ლაპარაკი ? ვთქვი და მორჩა ხო?- აგრესიულად მიპასუხა და მეც ნაწყენმა ჩავყლაპე ბრაზი ნერწყვთან ერთად. -მაპატიე , მაგრამ არ შემიძლია ერთი და იგივეს გამეორება ცხრაასჯერ , ძალიან გთხოვ მეტჯერ აღარ მათმქევინო ! - თავზე უცებ მაკოცა და ისევ გზას მიუბუნდა.
^^^
იმ ღამეს გადაწყდა , რომ მე და დავითი ქორწინებამდე დარჩენილი დრო ბაბლუანებთან ვიცხოვრებდით.
დედაჩემისა და მანოს მოთხოვნით რა თქმა უნდა , ალბათ ხვდებით , რომ მე და დავითს ცალკე ცხოვრება უფრო გაგვიადვილდებოდა , ვიდრე მისი მშობლებშის სახლში , ისიც ერთი ოთახის ჭერქვეშ.
ადეკვატური კითხვაც დაგებადებოდათ , რატომ არის იძულებითი ქორწინება , როდესაც სრულიად გააზრებულად გვქონდა სექსი , თუმცა ჩვენ გვქონდა ურთიერთობა ყველანაირი პასუხისმგებლობის გარეშე.
რა თქმა უნდა ბაბლიანი , ტიპიური ქართველი "მუჟიკი" აღმოჩნდა და თქვა , რომ ასე შუა გზაში არ მიმატოვებდა.
თქვა , რომ ამ ქორწინებას ასე არ დაასრულებდა და ერთი წელი მაინც უნდა ვყოფილიყავი მასთან.
ვერაფრის კითხვას ვეღარ ვახერხებდი , როცა ვეკითხებოდი რა საჭიროა მე არ მანაღვლებსთქო მაშინვე ღრიალზე გადადიოდა და ამბობდა , რომ ერთხელ თქვა და მეორეჯერ გამეორება არ უყვარს.
მეც ბოლოს ფარ-ხმალი დავყარე და მეორეჯერ აღარც მიკითხვას მანქანაში დასმული კითხვის შემდეგ იგივე.
როგორც კი სახლში მივედით , ჭიშკარი გაიღო და დავითმაც მანქანა ეზოში შეიყვანა.
ახლა გამახსენდა , რომ არც გოგონებმა და არც რატიმ არ იციან არაფერი , ალბათ სამსახურშიც გაოცებულები მეეძებენ ... ჯანდაბა ეს ყველაფერი სულ ამომივარდა თავიდან .
- მოვედით ! -მისმა ხმამ მომიყვანა გონს და ფიქრებს თავი ვანებე . - რაზე ფიქრობ ?
- სამსახურში არაფერი იციან , მე კიდე ასეთი უპასუხისმგებლობა არ მიყვარს ... არც რატისთვის და გოგონებისთვის მითვქამს და საერთოდ ჩვენი ხელისმომკიდეები ვინ იყვნენ ? - ვკითხე და მასაც გაეღიმა.
- გავარკვიე , სამსახურშიც დავრეკე და ყველაფერი რიგზეა იციან და ქორწილს ველოდებითო ... რატიმ მითხრა , შენი მეჯვარე გუგააო , მაგისი კიდე მარიამიო, როდის მოვახერხერთ ამდენი გონზე არ ვარ ! - ამოილაპარაკა და მეც გახევებული შევდექი ადგილზე.
- ღმერთო ჩემო , მალე გავაფრენ ... ჩვენ ერთ ოთახში უნდა ვიწვეთ ? - ვკითხე და მანაც ჩემი ბარგი ძირს დადო და ოდნავ მოტრიალდა ჩემსკენ.
- შენ წარმოიდგინე არა მარტო ერთ ოთახში , არამედ ერთ საწოლშიც , რადგან არსად გადაწოლას არ ვაპირებ და არც შენ მოგცემ სადმე ძვლების დამტვრევის უფლებას ! - მითხრა და ისევ აწია ჩემოდნები. - რა იყო , ერთი წლით გადმობარგდი თუ მთელი ცხოვრება ? - მკითხა სიცილით და სახლში შევიდა.
- ღირსი კი ხარ ისე , მთელი ცხოვრება არ გაგეყარო ! - ჩუმად ვუთხარი და ოდნავ გავუღიმე მანოს და ერეკლეს.

ზემოთ ასული ძალიან დაღლილი ვიყავი , როგორც კი ოთახში შევედი გარდერობისკენ წავედი და ჩემოდნის ამოლაგება დავიწყე.
როგორც კი ყველაფერი დავაბინავე , უკან გამოვბრუნდი და დავინახე დავითის ერთი დიდი ჩემოდანი.
თავი გადავაქნიე და გარდერობისკენ გამოვაგორე , ერთი ცარიელი გრძელი ადგილი მისი ტანისსამოსისთვის გამოვყავი და ყველაფერი ადგილზე დავალაგე.
მისი საცვლები , როგორც კი დავინახე სახე ამიწითლდა და თაროს დავეყრდენი.
- ჯანდაბა , ბოლოს მომიღებს ! - ამოვიხრიალე და ვიგრძენი , როგორ შეცურდნენ ხელები ჩემს მუცელზე.
- ასე იცის, გაუგებ გემოს და მერე ვეღარ იკავებ თავს !- ყურში ჩამჩრჩულა და თავისკენ მიმაბრუნა. - რაო , რას მიზამსო ? ბოლოს მომიღებსო ? - მკითხა და აკანკალებულმა ძლივს გადავუშვი ნერწყვი სასულეში.
- დათი ... - ამოვილუღლუღე და კინაღამ წელში გადავტყდი . - დათი ვინმე შემოვა , სირცხვილია გამიშვი ...
- ჩემი ცოლის მოფერების უნდა შემრცხვეს ? - მკითხა და ყურზე ტუჩები მომაკრა. - ძალიან საყვარელი ხარ , როცა ჩემს ხელებში კანკალებ .- ჩაიღიმა და კისერს ტუჩებით დაუყვა.
- შენ კი ძალიან სასაცილო ხარ , როცა გგონია , რომ შენთან სიახლოვის გამო ვკანკალებ ! - ნიშნისმოგებით ვუთხარი და მკერდზე ხელები მივადე.
- ეგ მე არ მითქვამს , შენ თქვი ! -თვალი ჩამიკრა და გაოცებულს გამშორდა. -ხო მართლა , შეგიძლია ჩემი და შენი საცვლები ერთ უჯრაში მოათავსო ! - მომაძახა და მეც აწითლებულმა ჩავიხედე გარდერობის სარკეზე. - კარგი იქნება , შენი ლოყებივით წითელ საცვალს თუ ჩაიცმევ დღეს ! - მომაძახა და სიცილით შევარდა სააბზანოში.
- ვაფშე არ ჩავიცვამ და ვნახოთ როდემდე გაძლებ და არ გადაწვები ! - ჯიბრზე ჩავილაპარაკე და ბოლომდე დახურული საღამურები გადმოვიღე. - ეგღა მაკლია , შენთან გავშიშვლდე ! - ჩავიფრუტუნე და მიკიმაუსიანი პიჟამა გადავიცვი.
^^^
საბანი კარგად ამოვიკეცე და კომფორტულად მოვთავსდი ჩემს მხარეს , სანათი ჩავაქრე და ღრმად ჩაისუნთქე.
არც კი გამიგია , როგორ შემოწვა ლოგინში , დილით კი უკვე მარტო გამეღვიძა , იმ განსხვავებით , რომ საბანი გადახდლი მქონდა და ძირს ეგდო სავარაუდოდ მთელი ღამე.
აბა რა იქნებოდა , ამ პაპანაქება სიცხეში ამ სისქე პიჟამოები მეცვა და კიდევ საბანი მქონდა ამოკეცილი მაგრად.
თვალები მოვისრისე და ფეხზე წამოვდექი , თმა ავიწიე და აბაზანისკენ წავედი.
იქიდან კი მომზადებული გამოვედი და სარაფანით შემოსილი ქვემოთ ჩავფარფატდი.
- დილამშვიდობისა ! - ღიმილით ვაკოცე მანოს ლოყაზე და მანაც სიცილით გადააქნია თავი.- სადაა დათი?-ვიკითხე და ჩემს ადგილზე დავჯექი.
- მოვა მალე , სავარჯიშოდ იყო და ალბათ უკვე შხაპის ქვეშაა შემხტარი .- ღიმილით დამამშვიდა მანომ და ერეკლეს გადავხედე.
- ახალ ამბებს ვკითხულობ , ნეტა როდის მოიხოდება ჩვენი იუნაითედი ჰა ? - მკითხა ჩაფიქრებულმა და მეც გემრიელად გავიქანე მარწყვი პირში.
- მოიხოდება მალე , დავიბრუნებთ ძველ სიდიადეს ! - დავამშვიდე და ფორთოხლის წვენი მოვწრუპე.
- მეც მოვედი ! - შემოვიდა მხიარულად დათი და გვერდით დამჯდარმა ლოყაზე მაკოცა.
წვენი კინაღამ გადამცდა , შემდეგ მისი ოჯახისწევრები რომ გამახსენდა მეც ვაკოცე და წვენი ისევ მოსვსვი.
- მგელივით მშია ! -თქვა და იმდენი რაღაც გადაიდო თეფშზე , გაოცებულმა გადავხედე.
- ქორწინებამდე ამდენს არ ჭამდი...- ფხუკუნით ვთქვი და მანაც წარბაწეულმა ამომხედა , ჩემს სახეზე და ჩანაფიქრზე ტუჩის კუთხე ჩატეხა და მაგიდის ქვეშ ფეხზე ხელი აასრიალა.
- არც შენ იყავი , ასეთი დაბნეული ქორწილამდე ...გადაიღე და ჭამე რამე , სულ ნუ იკენკები !- ღიმილით მითხრა და კინაღამ სული განვუტევე , მისი თითები რომ მოეჭიდნენ ჩემს ბარძაყს.

- ხო შევჭამ... -ვთქვი ძლივს და ხელი რა ძალით მოვაშორებინე ფეხიდან ნუ მკითხავთ.
- ჭამე , ჭამე ! - თმაზე ხელი გადამისვა და თვითონ გადმომიღო თეფშზე ენრაოდენობით საჭმელი.
- დათი , როდის იყო ამდენს ვჭამდი ? - ჯუჯღუნით ვკითხე და ამრეზიით დავხედე თეფშს.
- ცოტა უნდა მოგასუქო და მოგიშინაურო გოჭო ! - ლოყაზე მაკოცა და ჩანგალი აიღო . - აბა გამიღე პირი , მოვიდა თვითმფრინავი ! - ჩემსკენ წამოიღო და მეც სიცილით გავუღე პირი . - აი ასე , შენ მოიგე დამატებით ოთხი ჩანგალი ჩემი თეფშიდან ! - ისეთი სახე მივიღე ყველა ახარხარდა , მე კი უკმაყოფილოდ შევკარი წარბები.
- უსამართლობაა ! -გავიბუტე და ისევ მარწყვი გავიქანე ყბაში. - აი რა შემიძლია ვჭამო , შენი თეფშიც , ჩემიც , მანოსიც და აი ერეკლესიც ... - სიცილით ვთქვი და ისევ მარწყვი გადავსანსლე.
- ეგ კერძი ... - თქვა და ისევ საჭმელი მაჭამა ძალით . - მია , მიდი ჭამე მართლა თორე ძაან მოიკლებ ! - მითხრა და შუბლზე მაკოცა. - გავდივარ მე , გახვალ შენ სამსახურში თუ რას იზავ ? - მკითხა და ფეხზე წამოდგა .
- კი , კი გავალ აბა რას ვიზავ...-ვუთხარი და მეც წამოვდექი.
- კარგი , შენი მანქანა გავაკეტებინე და ეზოში აყენია , გასაღები ოთახში დევს ტუმპოზე და აბა შენ იცი , სახლში დამხვდი იცოდე ! -მითხრა და ისევ მაკოცა შუბლზე.
ღიმილით გამოვედით და უცებ ვუშვი ხელი.
- შენ ძაან შეიჭერი როლებში !

- მთავარია სხვა რამეში არ შევიჭრა !- თვალი ჩამიკრა და უკანალზე ხელი მომცხო , ის ის იყო უნდა გავკიდებულიყავი კარი , რომ მოიხურა და სიცილით ავეყუდე უკანა მხარეს.
- გიჟი !- ჩავიფრუტუნე და ჩემს ოთახში ავედი .
საერთოდ არ გამჭირვებია ახალ სახლთან, ახალ ოთახთან და ახალ ოჯახთან შეჩვევა.
იმდენად შებყრობილი ვარ დავითით , რომ სულ აღარ მახსოვს როგორ სიტუაციაში მივთოხვდი მას.
სწაფად მოვემზადე , ჩანთას და გასაღებს ხელი დავტაცე და უზარმაზარი კიბეები მაღლების კაკუნით ჩავირბინე.
შემოსასვლელში ერეკლე და მანო დამხვდნენ , რაღაცაზე იცინოდნენ და აქეთ-იქით დარბოდნენ , ჩემს დანახვაზე ორივე გაჩერდა და ერთმანეთს სიცილით გადახედეს.
- მიდიხარ უკვე ? - მანომ მკითხა და ქურთუკი მომაწოდა.
- კი , მივდივარ ... არ მინდა ეგ , ისედაც ძალიან ცხელა გარეთ!- მთლიანად ჩამინული ადგილიდან გავიჭვრიტე და სიცილით წავედი კარისკენ . - ისე ... ყველაზე საყვარელი წყვილი ხართ ! -ლოყაზე ორივეს მაგრად ვაკოცე და ბედნიერი გამოვედი სახლიდან.
- გიჟმაჟო , მალე მოდით სახლში ! - გამომძახა ერეკლემ და ცოლს ხელი გადახვია.
ღიმილით დავუქნიე თავი და მანქანაში ჩავჯექი , სამსახურთან მისულმა იქვე გავაჩერე და გასაღები ჩანთაში ჩავიგდე.
მობილური ხელში დავიკავე და შიგნით შევედი , ყველა რაღაცნაირად მიყურებდა , ბოლოს რომ მიხვდნენ მართლა მე ვიყავი ერთ-ერთი მომვარდა , მისაღებში რომ იჯდა ის და მთელი ძალით ჩამეხუტა.
- ძალიან გამიხარდა თქვენი გაბედნიერება ! - კიდევ ერთხელ ჩამეხუტა და იქიდან გაქრა.
გაოცებული ავედი ჩემს კაბინეტამდე და გზად კატოს შევუარე , ფეხზე წამოხტა და მთელი ძალით შემომახტა სხეულზე.მეც მოვხვიე ხელები და წამში შემოვარდა მარიამიც კაბინეტში , მასაც მივეხუტე და ღიმილით დავჯექი მაგიდასთან.
ორივე ისეთი სახით მიყურებდა , რომ სიცილი ვერ შევიკავე და ბოლო ხმაზე გადავიკისკისე.
შემდეგ ყველაფერი თავიდან ბოლომდე მოვუყევი , სიცილით ვხვდებოდი მათ წამოსროლილ რეპლიკებს და ისევ ვაგრძელებდი მოყოლას.
რომ დავამთავრე , ჩემთან ახლოს გადმოჯდნენ და ორი წუთი გაუჩერებლად მიყურეს.
- გიყვარს ხომ ?! - მკითხეს სინქრონში და მეც დაბნეულმა გავაცეცე თვალები.
- მართლა ვერ ვიტყვი , რომ მიყვარს ... გეფიცებით ძალიან მომწონს , მაგრამ სიყვარული ... ხომ იცით ეს სულ სხვა რაღაც არის ...-თავი ვიმართლე და მობილურს დავაკვირდი , ის მირეკავდა. -გისმენ ...-აწითლებულმა ვუპასუხე და თითების წავლება დავიწყე , ჩემი გულის ხმა ყურებში მიბაგუნებდა და ძლივს მესმოდა რას მელაპარაკებოდა ბაბლუანი .
- სახლში საღამოს 7 საათზე ხომ იქნები ?-მკითხა და გაჩუმდა.
- კი , კი ისედაც სულ ეგრე ვამთავრებ ხოლმე ... რა მოხდა ?- ვკითხე და გავიტრუნე.
- საღამოს კლუბში წავიდეთ , გოგოებსაც უთხარი მე ბიჭებს ვეტყვი და სადმე გავიდეთ , ცოტა გავერთოთ ! -მითხრა და გათიშა.
- გაკლია გართობა ხო ! - ჩავიფრუტუნე და გაბადრულმა დავაგდე მობილური მუხლებზე.
- მერე იტყუვის არ მიყვარსო ! - თქვა მარიამმა და სიცილით დამეყრნო ფეხებზე იდაყვებით.
- გოგოებს უთხარი , დღეს სადმე გავიდეთ საღამოსო , მე ბიჭებს დავურეკავ გავერთოთო!-ვუთხარი და ფეხზე წამოვდექი . - გავალ ჩემს კაბინეტში , ათასი საქმე მექნება დაგროვილი ხო ვიცი ...
^^^
ჭიშკარი გაიღო და მანქანა უცებ შევიყვანე ეზოში , იქიდან კი ძალიან დაღლილი გადმოვედი და სახლში შევპრაკუნდი .
ყველა მისაღებში ისხდა , მივესალმე და დავუბარე , რომ მალე ჩამოვიდოდი.
დავითი არ მინახავს , ალბათ ჯერ არ მოსულა და მალე დაბრუნდება სახლში .
ოთახში შესულმა , გზაში გავიხადე ტანისსამოსი და პირსახოცი გადავიგდე მხარზე.
ის ის იყო , კარი უნდა გამომეღო , რომ უცებ თვითონ გაიღო და გაოცებული შევდექი ადგილზე.
გონს მხოლოდ მაშინ მოვედი , როცა შიშველ წელზე დათიმ შემომხვია ძლიერი ხელი და სველ ტანზე ამიკრა.
თვალებს აქეთ-იქით ვაცეცებდი და ვცდილობდი გონს რაც შეიძლებოდა მალე მოვსულიყავი.
წამით თვალები დავხუჭე და , რომ გავახილე მეგონა რამეს ვიტყოდი , თუმცა მისმა სიახლოვემ უარესად ამირია გზა-კვალი .
ოდნავ გამიღიმა და მეც უნებურად გამეღიმა , ხელი ოდნავ ვკარი შიშველ ზედატანზე და განზე გავიწიე.
რომ გამახსენდა სრულიად შიშველი ვიყავი , პირსახოცი ავიფარე და უკუსვლით წავედი კარისკენ.
შიგნით შევედი და ის ის იყო სიცილით უნდა შემოსულიყო ჩემთან , ბაბლუანი რომ კარი ცხვირწინ მოვუხურე და წყლის ხმას ჩემი სიცილის ჰანგებიც გაერია.
გადავწყვიტე შარვალი ჩამეცვა , გარდერობში შესულმა შავი ვიწრო , ტანზე მომდგარი შარვალი ამოიცვა და შავი მოკლე ტოპი გადაიცვა .
ოდნავ მაღალზე შუზიც მოირგო ფეხზე და მალე მზად იყო.
შავი ტყავის ქურთუკი მოიცვა და თმა ზემოთ აიწია.
ჩანთას და მობილურს ხელი დაავლო და ყელში სუნამო მიიპკურა.
სარკეში საკუთარი თავი შეათვალიერე და ქერა თმაზე ხელი გადავისვი.
ტუჩები ერთმანეთს გავუხახუნე და მსუბუქი მაკიაჟი

გავიკეთე , შემდეგ ოთახის კარი გამოვიხურე და მობილური მოვიმარჯვე , რომ ფოტოები გადამეღო.
ის ის იყო ბოლო კიბეზე უნდა დამედგა ფეხი , რომ ვიგრძენი როგორ გადავვარდი წინ და ნათლად აღვიქვი ჩემს სხეულზე შემოხვეული , დაძარღვული და გახურებული ხელები.
შოკირებულმა ავხედე ბაბლუანს და ჩემს მდგომარეობაზე ახარხარებულს კისკისით ვუჩქმიტე მხარზე.
- ნუ დამცინი !- ღიმილით დავიჭირე მობილური და მოხუტებულთან ერთად ფოტო გადავიღე , მანაც გადაღების დროს ისე უცებ მაკოცა , რომ გაზზრებაც ვერ მოვასწარი ისე გადავიღე ათამდე ფოტო.
მობილურიანი ხელი განაბულმა მოვათავსე მის კისერზე და ნელა ავყევი ამბორში.
ისე ვნებიანად და თავდავიწყებით მკოცნიდა , საერთოდ არ მახსოვდა სად ვიდექი და რას ვაკეთებდი.
ნელნელა დავუყევი მის ტუჩებს და ნიკაპზე კბილები მოვდე.
ღრმა ოხვრა აღმოხდა ბაგეებიდან და ვიგრძენი , როგორ დაეჭიმა ჩემს წელზე მოხვეული თითები , მთელი ძალით მიჭერდა თეძოებზე და მეც დანისლული თვალებით ძლივს ვხედავდი მის გახსნილ კუშტ წარბებს.
ოდნავ ჩამეღიმა და მშვიდად მოვშორდი , ტუჩსაცხი ტუჩებიდან მოვაშორე და ოდნავ მოვდე ქვედა ტუჩზე კბილები.
- გეყოფა პატარავ , დოზა მიღებული გაქვს ! - თვალი ჩავუკარი და აჩქარეული სუნთქვით გავედი გარეთ.
გარეთ გასული , აუზის კიდესთან შევჩერდი და კიბის სათავეს , ხელები მაგრად მოვუჭირე.
- ჯანდაბა , ასე ერთი წელი კი არა ორი წუთიც კი ვერ გავძლებ,რას მიშვება ...-ამოვიხრიალე და მაშინვე შევხტი , როცა მუცელზე მოხვეულ ხელებში ჩავესვენე.
- მშვიდად , წასვლის დროა !- ყურთან მიჩურჩულა და მეც გატრუნული გავყევი მანქანამდე.
^^^
ვხედავ როგორ უვლის წრეებს შავგვრემანი ლამაზმანი და ნერვები თანდათან მიტოკდება ერთმანეთის მიყოლებით.
იმასაც ნათლად ვხედავ , როგორ ადებს მხარზე ხელს და თითებს მის კისერზე ასრიალებს.
ბაბლუანი არც კი მიყურებს , მშვიდად იშორებს მის სხეულს და ჩემსკენ მოდის.
ქალი ღვარძლიან მზერას მაყოლებს , მე კი ნასიამოვნები ვიდებ ფეხზე ფეხს და მის მოხვეულ ხელებში განაბული ვიტრუნები.
- არასდროს იფიქრო , რომ შენთან ყოფნის პერიოდში...ვინმე ზედმეტად შემეხება! არასდროს შეგილახავ სახელს ,გჯერა ჩემი ?- მეკითხება და მეც გაბადრული ვუკრავ თავს , შემდეგ კი ოდნავ წამოწეული ცხვიზე ვკოცნი.
- მჯერა !
- ხო და სულ ტყუილად ! - ისევ მასხრობის ხასიათზე მოდის და მეც გაბრაზებული ვჩქმეტ გვერდში. - ნუ დამასინიაკე , ზურგი ახლაც არ მაქვს კარგ დღეში ! - მკბენს და მეც ნასიამოვნები ვიღიმი.
- შენ თუ გგონია , ახლა სახეზე ავხურდები და ღაწვები შემეფარკლება ძალიან ცდები , მეტის ღირსი ხარ ... რატომ უარესი არ გიქენი !- ენას ვუყოფ და ისიც გამხიარულებული იწყებს ხარხარს.
- მაგისთვის ეს და ყველა ღამეც წინ გაქვს ! -ჩუმად მეჩურჩულება და ვგრძნობ , როგორ მემატება ტემპერატურა სხეულში.
- ხვალ კონსულტაციაზე ჩაეწერე , ლოდინი უფრო აგიწვავს ზურგს !- გათამამებული ვპასუხობ და ფრჩხილებს მის მხრებზე ვათამაშებ.
გამომცდელად მიყურებს , ტუჩის კუთხეს ტეხს და ფეხზე ხელს ასრიალებს.
განაბული ვუყურებ და ვაკვირდები მის ყველა მოქმედებას , შემდეგ კი გაბადრული ვხუჭავ თვალებს და საზურგეზე ვაგდებ ამ უკანასკნელს.
- ამ ღამეს ცოცხალი თუ გადაურჩი , ყველაზე ბედნიერი დილა გაგითენდება ! - ირონიულად მეუბნება და ღიმილით მკოცნის კისერში.
- რაც მოგივა დავითაო , ყველა შენი თავითაო ! - ცინიკურად ვიღიმი და ორივეს გვეცინება , ჩამჯდარ მის სახელზე.
- ეგ გამოთქმა ჩემზეა , პროსტა ისეთი პონტია რო ამ საღამოს საქმე სიტყვის ნაცვლად უნდა გამიკეთო ! - უფრო ახლოს იწევა ჩემთან და მეც უკვე თვალებანთებული ვცდილობ გრძნობების დაოკებას.
- რა თქმა უნდა უფროსო , ჩემი ბოსის ყველა სურვილი ასრულებულ იქნება დღეს ღამით !- ირონიულად ვქირქილებ.
დედაჩემი ტყუილს კი არ მეუბნებოდა გიჟი ხარო ... ახლაც მთელი სხეულით , სულითა და გულით ვგრძნობ , რომ არასწორს არაფერს ვაკეთებ.
მივყვები დინებას და ვცდილობ ეს ერთი წელიც მთლიანად შევირგო.
სიმართლე გითხრათ ეჭვი მეპარება , მასზე მიჯაჭვული მას როდესმე გადავეჩვიო... თუმცა ამის საჭიროების დადგომაში უფრო მეპარება ეჭვი!
ასეც , რომ მოხდეს მასთან გატარებული მხოლოდ ერთი წამიც კი მიღირს მთელი ცხოვრების წამებათა და ცრემლებათ.

რაც არ უნდა გასაკვირი იყოს , არც ერთს დაგვილევია ბევრი.
მეგობრები გიჟებივით გვიყურებდნენ , მხოლოდ ერთმანეთის ალერსით დაკავებულებს სხვა არავინ გვახსოვდა.
ცოტა კი მრცხვენოდა ასეთ ხალხმრავალ ადგილას ყველა გრძნობისა და მოქმედების გაშიშვლება , თუმცა ისეთი არაფერი გაგვიკეთებია , რომ ასეთი შეგრძენება მქონდეს.
საცეკვაოდ ამდგარ წყვილებს ჩუმად გამოვეპარეთ და მანქანაში ჩამსხდრებმა მუსიკას ხმა მაღლა ავუწიეთ.
მისკენ გავიხედე , თვალებანთებული მიყურებდა და საერთოდ არ ახსოვდა საჭესთან , რომ იჯდა.
ჩემს ღიმილზე გაახსენა მისი პასუხისმგებლობა და სწრაფად დაუბრუნდა თავის საქმეს.
სიცილით გადავაცოცე თითები მის თითებზე და ვიგრძენი , როგორ ძლიერ მოუჭირა ჩემს ქვემოთ მოქცეული თლილი არსებები საჭეს.
ნასიამოვნებმა ჩავიღიმე და მოუთმენლად გადავწვდი მის ყურს , ყურის ძირში სველი კოცნა დავუტოვე და ისევ ჩემს ადგილს დავუბრუნდი.
თითები ჩემი ხელებიდან გამოაძვრინა და ფეხზე მაგრად მომიჭირა.
მის მოქმედებაზე კვნესა აღმომხდა და მოუთმენლად ჩავეჭიდე ჩემს ფეხზე მოქცეულ თითებს მაგრად.
უკაცრიელ ადგილას გააჩერა და მოწყურებულმა გადამისვა კალთაში.
დაბნეულმა მიმოვიხედე თუმცა , ადგილსამყოფელის დათალიერებაც არ მაცადა ისე მეცა ტუჩებზე და ხელები ტოპის ქვემოთ ამოღებულ ადგილზე აათამაშა.
ნაისმაოვნებს სულ დამავიწყდა , სად ვიყავი გატრუნული ავყევი ალერსში.
- ვერ ვითმენ !-მიჩურჩულა ყურში და უფრო მაგრად მომიჭირა ხელები ფეხებზე.- და ეს შენი ბრალია ! - ყურზე მაგრად მიკბინა და ხელებით მაგრად მივაწექი მხრებზე. -ახლავე და აქვე მინდიხარ ! - თქვა თუ არა სიდენია უკან გადაწია და საჭის ზედაპირს მაგრად ამაკრა.
- ახლავე და აქვე ! - ამოვიხრიალე და ალერსში ავყევი.
ეს იყო ყველაზე ექსტრემალური შეგრძნება რაც კი ოდესმე გამჩენია და დამბადებია სხეულში.
უბედნიერეს ადამიანად ვგრძნობდი თავს , არც კი მახოსვს გათიშული როგორ დავეგდე საწოლზე და ზემოთ მოქცეულის კიდევ ერთხელ დაგემოვნების ინიციატივა გამოვიჩინე.
^^^
- კარგი , კარგი შეჩ*მა თქო კარგი , ნუ გაახურე ... აუ რა ხისთავიანია ჩემი , ბიჭო მოვდივართქო და რა ჩემი ფეხები გინდა კიდე , რომ გითხრა ... მაცადე შენი , თორე სახეს გაგაძრობ !- მისმა ლაპარაკმა გამაღვიძა , ნელა გავახილე თვალები და მთქნარებით წამოვჯექი საწოლზე. - გაგაღვიძე? აუ ბოდიში რა ... რატიმ მომიშალა ნერვები ! - შემომხედა და ტრუსის ამარა წარმიდგა წინ.
ნერწყვი ძლივს გადავაგორე სასულეში და თვალებმინაბულმა გავუსწორე თვალი.
ჯერ დაბნეული მიყურებდა , მერე რომ მიხვდა რაც მჭირდა ტუჩის კუთხე ჩატეხა და სიცილით ჩამომიჯდა საწოლთან.
- ანუ გემო გაუგე და ვეღარ ჩერდები არა? - გამომწევად მითხრა და მეც გაბრაზებულმა კუშტად შევკარი წარბები.
- რა შუაშია ?! - ვთქვი თუ არა შიშველი წამოვდექი და მერე , რომ გავიაზრე , როგორი ვიდექი მისკენ ზურგით სისხლმა ტვინში ამასხა.
მაშინვე ვიგრძენი გახურებული ხელების შესრიალება მუცელზე და თვალებმინაბულმა გადავაგდე კისერი მის მხარზე , როცა მისმა ტუჩებმა კისერში დაიწყეს სეირნობა.
- რას მიშვები ... - ამოიოხრა და მისკენ შემაბრუნა. - როგორ მინდიხარ , ყოველ წამს ...დაუკმაყოფილებელს მხდი ... არ შემიძლია შეგელიო , ყოველ წამს შემიძლია შეგეხო და შეგიგრძნო ! - თქვა თუ არა საწოლზე გადამდგო და ზემოდან მომექცა.
მინაბულმა ღიმილით მოვათავსე მის კისერზე თითები და თავიდან გადავეშვი სიამოვნების მორევში.

ქვემოთ ჩასული მაგიდასთან მოვთავსდი და ჭამა დავიწყე.
მანო და ერეკლე გაოცებულები მიყურებდნენ , მე კიდევ ენერგია დაკარგული ვჭამდი და ვჭამდი.
დათი გვერდით სიცილით მომიჯდა და შუბლზე ტუჩები მომაკრა.
- როგორ გაერთეთ გუშინ ? - გვკითხა მანომ და მეც აკიაფებული თვალებით ავხედე მას.
- ძალიან კარგად !-ფეხზე ფეხი დავაჭირე დათის , რადგან მივხვდი რაიმე უხამსობას წამოროშავდა.
- ანუ კარგად ? - შვილს ეჭვით მიაჩერდა მანო და ერეკლეს სიცილით გადახედა.
- რა კითხვებია მანო ?! - ერეკლმე ეშმაკური სახით გადახედა ცოლს და დათიმაც სიცილით მიმიხუტა მხარზე.
- მივდივარ და ჩემს ცოლს თქვენ გიტოვებთ , კარგად მოუარეთ იცოდეთ ! -დედ-მამას გადახედა და შემდეგ მე მომიბრუნდა.- მე გაგიყვან და სამსახურში მეც მოგაკითხავ კარგი?- მკითხა და მეც ბედნიერმა დავუქნიე თავი.-მიდი აცუნცულდი!- ფეხზე ხელი დამკრა და მეც სიცილით წამოვდექი .

^^^
სამსახურში მისული კარს ვაღებდი , უხეშად რომ შემაბრუნა თავისკენ და მონდომებით დამაცხრა ბაგეებზე.
ნასიამოვნებმა დავუნრუნე საალერსო კოცნა და სასწრაფოდ გადმოვძვერი იქიდან.
კაბინეტისკენ მივიდიოდი ბაბლუანის ხმა , რომ გავიგე და უკან მივიხედე , მე მომვყვებოდა და დროდადრო ღიმილით აქნევდა თავს.
ყველა ჩვენ გვიყურებდა , მე კი გაშტერებული ვუყურებდი დავითს და დროდადრო მის ხელში მოქცეულ ჩემს პატარა ჩანთას ვაკვირდებოდი.
უნებურად გამეღიმა ახლოს , რომ მოვიდა და ჩანთა ხელში მომაჩეჩა.
ღიმილით ვაკოცე ლოყაზე და გამობრუნება დავაპირე , ხელი რომ მომხვია და ისევ დაეპატრონა მისი ტკბილი ტუჩებით ჩემს ტუჩებს.
ნასიამოვნებმა მოვიშორე და თვალებისციმციმით წავედი კაბინეტისკენ.
- 7 საათზე გამოგივლი ! - მომაძახა და კინაღამ ფერი წავკარი დაბნეული ღიმილით მოცქირემ რაღაცას.
ჩემს საქციელზე ჩაეღიმა და უკან გაბრუნდა.
ვუყურებდი მის აღნაგობას და ტუჩებს ვიჭმდი , არა მარტო მე ... ყველა ქალი გაშტერებული უყურებდა ჩემს ქმარს და ახლა შემომიტია ეგოისტურმა მეორე მემ.
მერე გამახსენდა აქ მე , რომ ვიყავი უფროსი და სწრაფად დავკერე გაბრაზებული სახე.
პირველად ცხოვრებაში მიწევდა ჩემი სტატუსის გამოყენება.
რას არ გააკეთებინებს ეჭვიანობა ქალს?!
- ყველამ საქმეს მიხედეთ ! - დავჭექე და უნებურად შეხტნენ ადგილზე.
კარიდან დავითმა გამომხედა და ირონიული ღიმილი მაჩუქა , მე კი სწრაფი ნაბიჯებით დავიძერი მისკენ და კარში აყუდებულმა წამშივე მომხვია ხელი წელზე.
- როგორ გიხდება ეს სიმკაცრე და ეჭვიანი ქალის სახე ... როგორ მაგიჟებ ამ დროს ! - მიჩურჩულა ყურში და იქვე დამიტოვა ცხელი სუნთქვა.
- დრო თუ გაქვს ყავა დავლიოთ , ჩემს კაბინეტში ... - გამომწევავად ჩავილაპარაკე და ყველას დასანახად ვაკოცე ტუჩებზე მოწყვეტით.
- კი ბატონო ... სიამვონებით მივიღებ მოწვევას შენს კაბინეტში ... - თვალი ჩამიკრა და მასზე აკრული წამიყვანა კარისკენ.
არავისთვის შემიხედავს ისე შევედით კაბინეტში , თეოს ვთხოვე ორი ყავა შემოეტანა ... მე კი დივანზე ჩამოვჯექი და საბუთებს ამერეზიით დავხედე.
გვერდით მომჯდარმა ფეხზე ხელი დამადო და თავი მხარზე მომადო.
მეც ღიმილით შევასრიალე მის თმაში თითები და ასე განაბულ-გატრუნულები ვისხედით რამდენიმე წუთი.
ცოტა ხანში თეომ ყავა შემოგვიტანა , მინის პატარა მაგიდაზე დატოვა და თვითონ გარეთ გავიდა .
კარი , როგორც კი მოიხურა წამოვჯექი და გაბრაზებულმა მოვიყუდე ცხელი ყავა.
იმდენიც კი ვერ გავაცნობიერე , რომ ცხელი იყო და დამწვავდა.
კივილით გადავყლაპე ცხელი სითხე და აცრემლიანებული თვალებით გავხედე ჩემს წინ მჯდომს , რომელიც გაოგნებული ღიმილით მიყურებდა და არ იცოდა უნდა გასცინებოდა თუ ენერვიულა.
- ჩშ ჩშ ... - წელზე მოხვეული ხელებით თავისკენ დამქაჩა და ნელა შემეხო ტუჩებზე.
წამიერად ის განცდილი ტკივილიც კი დამავიწყდა , თვალები დავხუჭე და ვეცადე ის სიამოვნება მიმეღო , რასაც მაძლევდა თავისი ტკბილი ტუჩების მეშვეობით,
ცოტა ხანში გამგელებულები ვკოცნიდით ერთმანეთს , მან დივანზე მიმაწვინა , მე კი საროჩკის რამოდენიმე ღილი ჩავუხსენი და ხელები შიშველ გულ-მკერდზე ავასრიალე.
ნაისამოვნებმა ამოიგმინა და მონდომებული ჩამოვიდა ტუჩებით კისერზე.
- შემოვლენ ... - ამოვიკრუსუნე და წამში გადაკეტა ხელებწაგრძელებულმა კარი.
ცოტა დამშვიდებული მოვექეცი მოდუნეულს ზემოდან და ტუჩებზე ისეთი სიველურით ვეცი , ნასიამოვნებმა ირონიულად ჩაიღიმა და მისი თითები ჩემს უკანალზე ასრიალდნენ .
ვკოცნიდი ყველაზე დიდი სურვილით , რაც კი ოდესმე ცხოვრებაში გამჩენია და სულ მავიწყდებოდა სად ვიმყოფებოდი.
ქშენით წამოვხტი ფეხზე და ისედაც მოკლე კაბა , რომელიც აქაჩული იყო ქვემოთ ჩამოვიწიე.
წამომჯდარმა თავისკენ დამქაჩა და უნებურად მოვხვდი მის კალთაში.
- ჯანდაბა დათა , ჯანდაბა!-ხელი მხარზე ვკარი და ისევ მე ვეცი საკოცნელად.
- ეს გაფუჭებული , ლაწირაკი ბავშვი!-ფეხზე წამოდგა და პერანგი შეიკრა.
- ბავშვი არა?- ირონიულად ჩავიღიმე და ბოლომდე შემოვიგლიჯე პერანგი.
სახე ეცვალა,მაგრამ ადგილიდან არდაძრულა.
- ბავშვი...-მის ყურთან ჩავიჩურჩულე და იგივე პერანგი გადავიცვი , შემდეგ კი ღილები შევიკარი და მაგიდასთან დავჯექი.

^^^
ზოგჯერ ისე ბედნიერად ვგრძნობ თავს მეშინია მთელი ცხოვრება ჯოჯოხეთად არ მექცეს , მართალია ცოტა პანიკიორობა დამჩემდა ამ ბოლო დროს , თუმცა უნდა ვაღიარო რომ მართლა სერიოზულად ბედნიერი ვარ ...
არც ერთი ვლაპარაკობთ რა იქება ამ ერთი წლის შემდეგ , არც მე ვნანობ ჩემს არცერთ მოქმედებას ...ყველაფერი იმდენად მებედნიერება , რომ ზოგჯერ მინდა უბრალოდ ჩამოვჯდე და ვიტირო ... დავიხარჯო ემოციებისგან და ბედნიერებისგან ვიტირო ...
მახსენდება ის ღამე " გავაკეთოთ ეს" ნათქვამი ორი სიტყვა და აფსურდულად არეული და ძალიან მაგრად დაწყობილი ცხოვრება!
ყველაზე ტკბილი და ბედნიერების მომტანი შეცდომა , ყველაზე მაგარი ქმარი და ზე ოჯახი!
მეტი რა უნდა ინატროს ქალმა ?
მართლა ცხოვრებაში ვერ წარმოვიდგენდი თუ ასეთი ბედნიერი ვიქნებოდი... იცი ყველაზე მეტად რა მინათებს სახეს ?მისი გამოხედვა და ანთებული თვალები ,თვალები რომლებშიც ვნების გარდა ბევრ რამეს ვკითხულობ ... თვალები , რომლებიც მთელ სხეულს და სულს მიფორიაქებს და რომლებსაც იმ მომტენტშიც კი ვეძებ , როცა მიყურებენ.
ყველაზე დიდი ბედნიერებაა დაინახო საყვარელი ადამიანის თვალებში შენი თავი , იყოს მისი სული გამჭირვალე და ამავდროულად ამოუცნობი, მებედნიერება მისი ორი სფერო ...სფერო , რომელებშიც საკუთარ თავს ვხედავ და რომლებიც სიტყვების ნაცვლად მეტყველებენ .
სული აგფორიაქებიათ ?
მისი დანახვისას ყველა გრძნობა თავს იყრის ჩემში ... სიყვარულისა და ბედნიერების ჰორმონები იღვიძებენ , იშლებიან თითქოს ვარდი იფურჩქნება ,ჩემს სახეზე ღიმილის ათამაშება მხოლოდ მის ერთ გამოხედვასაც კი შეუძლია ...
არ ვიცი მის გარეშე ვიარსებებ თუ არა...არსებობით რომც ვიარსებო , ერქმევა კი ჩემს სიცოცხლეს სიცოცხლე ?
არა ... ვიცი მისი გამოხედვის გარეშე ვერ ვისუნთქებ ... ვიცი თვალებს , რომ გავახელ და გვერდით არ დამხვდება ის დღე ჩემთვის კოშმარული სიზმარივით იქნება ...
ყველაზე დიდი შვება მისი მხრები იქნება , მის მხრებში მოქცეული ჩემი მთრთოლვარე სხეული კი ყველაზე დიდი ემოციით მომტანი იქნება მისთვის.
მგონი ვგიჟდები ... მგონი ვგიჟდები ...
___
ბოლო ასოს ვწერ და დაწერილ წინადადებებს თვალს ვავლებ ...ღიმილი მეფინება სახეზე და დღიურს ვხურავ , უჯრაში ვდებ და სანათს ვაქრობ.
თავს ბალიშზე ვდებ და ენითაღუწერელ ემოციებს ვგრძნობ ჩემს სულში , აფორიაქებული ვჯდები საწოლზე და ვგრძნობ , როგორ მინდა მასთან მისვლა , მისი შეხება ...
სახლში მარტო ვართ , ფეხზე ვდგები და ჩქარი ნაბიჯებით ჩავრბივარ კიბეებზე , რა დიდი ბედნიერებაა როდესაც გინდა და თავისუფლად ისრულებ სურვილს არა?
ტელევიზორთან წაწოლილს ზემოდან ვახტები და შემცბარს კისერში ცხვირ ვუყოფ.
ნასიამოვნები მიცურებს წელზე ხელებს და მეც ვცდილობ მის ხელებში განაბულმა მაქსიმალური სიამოვნება მივიღო.
- რამე მოხდა ?-მეკითხება და ყურთან ცხელ კოცნას მიტოვებს.
თვალებანთებული ვწევ თავს და ისე ვუყურებ , რომ იბნება... თვალების ცეცებას იწყებს და ტუჩებს ხსნის , რომ რაღაც მითხრას.
- მზად ხარ ? - ვეკითხები და ისიც ღიმილით ჭუტავს თვალებს.
- რისთვის ? -მეკითხება გამომცდელად და მეღიმება.
- ცეცხლოვანი ღამ ...-სიტყვას არ მამთავრებინებს ტუჩებზე მეტაკება და აკრუსუნებული ვცდილობ ხელების მართვას.
მისი მაისური ყელამდე ადის , მე კი მის ყელს ვერ ველევი და ისევ უკან ვაბრუნებ ხელებით .
სიცილით იხდის მაისურს და ფეხებზე ხელებს მიჭერს ... მე კი ზემოდან ვაჯდები და ოდნავ ვშორდები .
- არასდროს ვინანებ ამ ღამეს ! - ვეუბნები ჩურჩულით და ყურთან ვკოცნი .-არასდროს ვინანებ არც ერთ მომენტს ...- ხელებს მაგრად ვუჭერ კისერზე და თვალებს ვუსწორებ . - ვერასდროს დაგივიწყებ ... - კოცნა კოცვნით ვეუბნები და ვგრძნობ , როგორ ეცვლება თვალების ფერი.
გაშეშებულს თვალებში ცრემლები უდგება და ხელებს მაგრად მიჭერს წელზე.
- ცეცხლოვანი ღამე გადაიდება ხვალისთვის ... - ოდნავ მიშორებს და კომფორტულად მათავსებს მის მუხლებზე . - რა ჩანაფიქრი გაქვს აბა ?- მეკითხება გამომცდელად და თითის ბალიშებზე მკოცნის.
- რას გულისხმობ ... - ვეკითხები ისე თითქოს ვერ ვხვდებოდე .
- იცი რასაც ! მეუბნება და ფეხზე თითებს ათამაშებს.
- მეშინია ... - ვსრუტუნებ და ვცდილობ ფეხზე წამოვდგე , თუმცა ხელებით მიჭერს და ამის უფლებას არ მაძლევს.
- გეშინია იმის რაც წინ გელოდება ? - მეკითხება და მეც თავს უსიამოვნოდ ვუკრავ. - და შენ გგონია სადმე გაგიშვებ ? - ამ სიტყვებზე ვცბები . - მოდი ყველაფერი გავარკვიოთ , არის სიტყვები საჭირო ? დავიჯერო ვერ ხვდები რას ვგრძნობ ? ვერ იაზრებ შენს გრძნობებს ? - ნიკაპზე თითებს ათამაშებს , მეორეთი კი თმაზე მეფერება.
- მე მხოლოდ ერთი ვიცი ...- გაუბედავად ვწევ თავს და მის გამჭირვალე თვალებს ვუყურებ . - არ შემიძლია შენს გარეშე ცხოვრება , შემიყვარდი ... - ვეუბნები და ვგრძნობ , როგორ ვიძირები მორევში , მორევში რომელშიც ცეცხლი ანთია .
- არსად გაგიშვებ და ამაზე ლაპარაკი მეორეჯერ აღარ იყოს , შენ ჩემი ცოლი ხარ , ცოლი რომელიც მიყვარს და ცოლი რომელიც მხოლოდ ჩემია , ჩემია და სხვისი არასდროს გახდება გესმის ? - ტუჩებზე მკოცნის და უსაზღვროდ ბედნიერი ვხვევ ხელებს კისერზე . - ახლა კი მოემზადე , ცეცხლოვანი ღამე ისევ გადმოიდო პირვანდელ ვადაზე !

^^^
- აი ნახე თუ არ დაარტყას ! - სავარძელზე ვიწევი და ხელებს ვაჭერ მუცელზე .
- გეუბნები რო აკოცებსთქო რა მყავხარ ასეთი შეუგნებელი ? - მეკითხება და ხელებს მუცელზე მხვევს.
- როდის მნახე პირველად ... - უცებ მივუბრუნდი და სახეზე ფერი ეცვალა .
- ნომე ... - სიტყვა შევაწყვეტინე.
- ვიცი , რომ ნომერში შემოვარდნის დღემდეც მიცნობდი ! - ვუთხარი და კომფორტულად მოვთავსდი.
- სიღნაღში ... იმ შეხვედრაზე დედაშენთან , რომ ვიყავით მანომ ახსენა ! - ამბობს ხელების აწევით.
- ესეიგი მე ვარ ის ქალი , ვისზეც აღბრთოვანებული საუბრობდი გაუთავებლად ? - ვამბობ ნასიამვონები.
- კი შენ ხარ ! - ტუჩებზე მკოცნის და ცხვირს კისერში ყოფს.
- ყველაზე ბედნიერი ადამიანი ვარ შენს გვერდით ... - ჩავიჩურჩულე და ხელები მაგრად მოვხვიე . - ვაიმე დაარტყა დათი ... - მაგრად მივკარი ხელი და გახარებული წამოვხტი ფეხზე.
- გამტანჯა ! - შემოსულ მანოს ანიშნა ჩემზე თავით და მეც სიცილით დავებერტყე სავარძელზე.
- ერთი სურვილი მოგიგე ! - ენა გამოვუყავი და საყვარელ მანოს გადავხედე. - წავიდეთ?
- წავიდეთ ! - თავი დამიქნია და დაბნეული დათიც წამოგვეწია.
- მოიცა , მოიცა სად მიბრძანდებით ბაბლუანების სიამყე ქალბატონებო ? - მამა-შვილი გამოვიდნენ ეზოში.
- საქმეზე ! - ვყვირი სიცილით და მანოც მანქანაში ჯდება. - დარწმუნებული ხარ , რომ მომეწონება ? აუ , რომ არ მომეწონოს ? - ვამბობ შიშით.
- მოგეწონება აი ნახავ ... ისეთია შენ როგორიც გინდოდა ზუსტად ! - ამბობს და სახეზე ღიმილი მედება.
- შენ და ერეკლემ სად დაიწერეთ ჯვარი ? - ვეკითხები და საჭეს ვატრიალებ .
- ჩვენ სვანეთში ... - გაბადრული ამბობს . -ჩვენ გავიპარეთ ...ჯვარი იქ დავიწერეთ , შემდეგ ჩვენი სახლის ძალიან დიდ ეზოში გადავიხადეთ ქორწილი ...შენ არ იცი რა სიმწვანე და სილამაზეა იქ ... მთელი ბაღებით ! -ამბობს ამაყი .
- მანო ...- ვიწყებ საუბარს. - მეც მინდა , მაგრამ არ ვიცი დათის რამდენად მოეწონება ეგ აზრი ... - ვეუბნები და ტუჩს ვიჭამ.
- გინდა ძალიან მაგარი რაღაც გირჩიო ? -მეუბნება გაბადრული.
- მიდი აბა ...
- წაიყვანე ისე , რომ ვერაფერს მიხვდეს და ღამით იქ დაიწერეთ ჯვარი ... მეორე დღეს კიდე სტუმრებიანად ყველას ჩამოვიყვანთ მაგას მე და ერეკლე მოვაგვარებთ და შენი თინეიჯერი დედიკოც!- მეუბნება და ვგრძნობ ,როგორ მიტანს აჟიტირება.
- არა ,იცი რა ჯობს? ჩვენ იქ ყველაფერი გავამზადოთ ...პატარა სპექტაკლი მე მომანდე!- ვიცინი ეშმაკურად.
- შვილი არ დამიცოფო!-მაფრთხილებს და ერთ ხმაში ვიცინით ორივე.

" არ მინდა დაგტანჯო , ვიცი ჩემს გვერდით ბედნიერი ვერ იქნები...ამომძებნო!"
წერილს საწოლზე ვტოვებ და კიბეებს ელვისსისწრაფით ვირბენ.
იქვე მძინარე ქმარს ტუჩებზე მოწყვეტით ვკოცნი და ტერიტორიას ვტოვებ.
^^^
- როგორ მიდის აბა საქმე?- მანოს ვურეკავ და სარკის წინ გაშეშებული ვიწურები... ყველაზე მეტად დათის რეაქცია მაინტერესებს როცა კაბაში დამინახავს.
- სამი საათის წინ გაიღვიძა , მაშინვე რეზოს მიაკითხა სად წავიდაო გაგიჟბული ღრიალებდა...- ფხუკუნებდა ჩემი დედამთილი. - რეზოც გაფრთხილებული მყავდა და უთხრა,რომ სვანეთში წაგიყვანა. ამ სულელს იმაზეც არ უფიქრია რა როგორ მოვასწარით... იცოდე სტუმრებთან არ გახვიდე...ჩვენც მალე ჩამოვალთ , ხო ნინოც ჩვენ მოგვყავს!- გამარკვია დედაჩემის ადგილსამყოფელში.
^^^
ნერვიულად მიმოვდივარ ოთახში და კატოს და მარიამს საერთოდ არ ვუსმენ.
ისე ვნერვიულობ ,რომ ლამის ჩავიკეცო მეშინია დათის რეაქციის და ყველაფრის ...ვნერვიულობ,როგორც პატარძალი,ვნერვიულობ ყველაფერზე რაც არის და არ არის სანერვიულო.
- დაჯექი , ჩამოგეშლება მაკიაჟი არ გაოფლიანდე!- კატო მაჯენს და მარიამი ფხუკუნს იწყებს.
- რა გაცინებს?-გაოცებულები ვტრიალდებით მისკენ.
- არა ეს მაკიაჟი მაინც ჩამოგცდილდება,გაოფლიანება დღეს ღამეც არ აგცდება!-კისკისებს და ირონიულად ვიღიმი.
- მე უკვე დავბერდი მაგ საქმეში,შენ გირჩევნია ჩემთვის კბენას ვინმეს დაადგა თვალი ,თორემ დარჩი გაუოფლიანებული!
ფანჯრიდან ვხედავ გაჩერებულ მანქანას და ისე გავრბივარ კარში , რომ არავის ვიმჩნევ.
ყველა იფანტება , ეზოში დათი შემოდის მე კი გაშეშებული ვუყურებ მთელი სხეულით დაძაბულს და ვცდილობ ცრემლები შევიკავო , რასაც ბაბლუანი ვერ ახერხებს.
ადგილზე იყინება და თვალებჩაწითლებული ცდილობს რეალობის აღთქმას.
მისკენ მივდივარ და ხელებს კისერზე მთელი გრძნობით ვხვევ , ლოყაზე ვკოცნი და ვგრძნობ , როგორ მეხვევევიან მისი ტორები წელზე.
- გილოცავ ჩვენი ქორწინების დღეს ... - ვჩურჩულებ და ხელებს მაგრად ვუჭერ ბედნიერებისგან გაბერილი.
- გული გამისკდა ... - ლუღლუღებს და მაგრად მიხუტებს . - ყველაზე დიდი შიში ვჭამე , შენი დაკარგვის შიშმა გამაგიჟა ... - ხრიალებს და უფროდაუფრო მიჭერს ხელებს . - ღმერთო ანგელოზი მომყავს ცოლაც ... - დაიღრიალა და ხელში აყვანილი დამაფრიალა .
სიცილით მოვხვიე ხელები მაგრად და ვიგრძენი , როგორ დაიპრო ყურთასმენა მქუხარე ტაშმა.
დათი მთელი გრძნობით მატრიალებდა და თავბრუდახვეუოლი მეც ემოციების კორიანთელს ვაფრქვევ თვალებიდან.
ცოტახანში კლასიკურ ფორმაში გამოწყობილი დავითი გამომეცხადა , ხელი ჩამკიდა და ბედნიერები გავემართეთ მამაოსკენ.
ჯვრისწერის მომენტში თვალს არ ვაშრებდით ერთმანეთს , ისეთი გაგიჟებული და დაუჯერებელი თვალებით მიყურებდა მომენტებში სიცილი მეპარებოდა ბაგეებში.
მთელი დღე ერთმანეთზე მიხუტებულები ვისხედით და მხოლოდ საცეკვაოდ ვდგებოდით , მხოლოდ ორი წუთით დაიკარგა საეჭვოდ , შემდეგ რატისთან ერთად მობრუნდა.
ეჭვით გადავხედე ორივეს და ცოტახანში ცაზე აკიაფებულ ყველა "ფერს" გაოგნებულმა ავხედე , თვალებიდან ცრემლები ღაპაღუპით მომდიოდა , ზუსტად მაშინ აინთო უზარმაზარ ტორტზე შუშხუნები დაუკებელმა სურვილმა შემიპყრო.
ზურგიდან მთელი ძალით მოვხვიე საყვარელ სხეულს ხელები და მიკროფონი ხელში მაგრად დავიჭირე.
- ყოველთვის მებანალურებოდა მსგავსი მოქმედებები ... თუმცა ნათქვამია რაც ბანალურია , ყველაფერი სიყვაულის გამოხატულებაოო ... შეიძლება არ გაგიგიათ , მე ვთქვი ... - სიცილი მივაყოლე და ყველა ამყვა , დათი კი ქვემოდან საოცრად მშვიდი და ემოციური სახით ამომყურებდა. - მინდა ყველაზე ბედნიერი დღე მივულოცო ჩემს მეორე ნახევარს , მინდა ყველაზე მაგარი დღე ყოველ წელს ჩვენს პატარა-დიდ ოჯახში ავღნიშნოთ , მინდა პირველად და ყველას თვალწინ ვთქვა , რომ ... ხალხნო უზომოდ ბედნიერი ვარ ...

აი ისეთი გრძნობა ხომ ყველას გქონიათ , ერთხელ მაინც ... გულზე რაღაც ,რომ გაწვებათ და გინდათ ყველას უთხრათ ... უთხრათ და რაიმეთი მაინც დაიცალოთ , გაუზიაროთ ის ბედნიერება , რომელსაც ასე მძაფრად გრძნობთ ... ზუსტად ასე ვარ ახლაც , მინდა ვთქვა და ვიყვირო ... თუმცა ერთფეროვნული სიტყვების გარდა არაფერი მაგონდება , უბრალოდ მინდა ვთქვა , რომ აი ასე ბანალურად ყველაზე ბედნიერი ადამიანი ვარ ჩემს ქმართან ერთად და მინდა , რომ ძალიან ბევრმა ჩემსავით ადვილად მიაღწიოს ამას ... მინდა , რომ ყველა იყოს ისეთი ბედნიერი , როგორიც მე ვარ ... ნუ მართალია ასეთი ქმარი მხოლოდ მე მეყოლება მაგრამ ... - სიცილს ვურევ ცრემლებს და უცებ ვჩერდები . - მიყვარხარ ჩემო ცოხვრება !- ვყვირი და ვგრძნობ , როგორ მიყვანს ხელში ბაბლუანი , მთელი სისწრაფიც მაფიალებს და ისე მაგრად მიხუტებს გულში , რომ ვგრძნობ გავიგუდები .

- აუ დათი ... - ვწუწუნებ და ხელებს ვაჯვარედინებ . - გადაახვიე ! - ხელზე ვექაჩები და ისიც პულტიან ხელს განზე წევს. - დათი გადაახვიე ! - მისკენ ვიწევი და ისე უცებ მექცევა ზემოდან მხოლოდ სიცილს ვასწრებ . - ნუ ცუღლუტობ ! - თითს ტუჩებზე ვადებ და სახეს გვერდით ვწევ.
- რატომ ახლა იმენა საცუღლუტე საათია ! - ამბობს და დივიდის რთავს .
- აუ დათი ... რას აკეთებ მე მინდოდა ამ ფირის ნახვა ! - ვბუზღუნებ და წამში ვგრძნობ ტუჩებზე მის ბაგეებს , ხელებს ნაისამოვნები ვხვევ კისერზე და ცოტახნით ვცილდები . - კარგი ფირი მერე იყოს ... - ვბურტყუნებ და გატრუნული ვეშვები სიამოვნების მორევში.

კაბინეტში ვზივარ და ათასი საქმისგან თავი მისკდება , ქეთის ვთხოვ ყავის შემოტანას და საბუთებს ვურევ ერთამენთში.
- ვაიმე ქეთი , შენ თუ ახლა ამაში მე არ დამეხმარები და არ დამახარისხინებ გავაფრენ ! - ნერვებ მოშლილი ვბურტყუნებ და ყავას ვიყუდებ.
- დაგეხმარები რა იყო...-სიცილით ჯდება მაგიდასთან და საბუთების დახარისხებას იწყებს.- მია რა იყო ,კარგად ხარ ? - დასიცხულს ფურცელს მინიავებს და ჩემთან მოდის.
-ფანჯარა გამოაღე რა ...- ხელებს უმისამართოდ ვიქნევ და პერანგის ღილებს ვიხსნი .
- მოიცადე ... -უცებ გარბის და კატოსთან ერთად ბრუნდება , უკან კი მარიამი მოყვებათ.
- რა გჭირს გოგო ! - პიჯაკს მხდის გაბერილი კატო ,რომელიც უკვე ლამის მეცხრე თვის ბოლოშია.
- გამოიწი კატო... -მარიამი გვერდით წევს და საეჭვოდ მიყურებს უცებ მოფერიანებულს .- დღეს რამე ჭამე ? - მეკითხება გაბრაზებული.
- არა ვერ მოვასწარი ... - ყავას ვსვავ და უკვე ვგრძნობ უკეთ ვარ.

- ერთი ამას შეხედეთ რაა ... - წაიწკმუტუნა კატომ.- ქალბატონო თავს იცავთ შენ და შენი დავით პირველ ხანი ? - ფხუკუნით მკითხა და ხველაამტყდარმა , თვალებჩაწითლებულმა დაგაოგნებულმა ახვედე დაქალს . - სულთანო მომიტევეთ ჩემი ცნობისმოყვარეობა , მაგრამ რაღაც ეჭვები მაქვს ...- აგრძელებდა მასხარაობას.
- თუ გაგიდე აქვე მერე გქონდეს ეგ ეჭვები!- ჩავიბურდღუნე და პირზე ხელი მივიდე , გულის რევის შეგრძნების დაუფლებისთანავე. - ღმერთო დიდებულო...
- ალაჰი შე ქალო , ალაჰი!- კატო არ ჩუმდებოდა , მე კი გული რისგან მერეოდა ვეღარ ვიგებდი. -- ტაშტი ტაშტი!- კივის სიცილით .
- რა ტაშტი გამატარე ! - ტუალეტისკენ მივრბივარ და მუცელზე ხელს ვიჭერ.
- ვაიმეე ორსულადაა ! - შეჰკივლა მარიამმა და კატოს ხელები მოხვია . - ორსულადაა ? - კივილს აგრძელებდა და გაღებულ კარში ისე გამოვვარდი და სავარძელში ისე ჩავეშვი არაფერი გამხსენებია.
- აუ ძააან ცუდად ვარ...- წავიწუწუნე და მუცელზე ხელები დავიდე.
^^^
შეგპირდი ყველა მნიშვნელოვან დეტალს გეტყვითქო , ყველაზე ლამაზი და მაგარი დილა გამითენდა ... ყველაზე მნიშნველოვანი წამი და მომენტში დადგა ჩემს ცხოვრებაში ... ყველაფერი იცვლება, მე აღარასდროს ვიქნები ის ვინც ვიყავი ... ოცნება მისრულდება ... ბავშვობის ოცნება ,მყოლოდა შვილი და მეტარებინა ჩემს მკერდზე მიხუტებული მთელი დღე და ღამე ...
ყოველთვის ვვოცნებობდი ჩემი პატარა მყოლოდა , ჩემი და ჩემი სიყვარულის ნაყოფი , ვერც კი შემეძლო იმაზე ჩაფიქრება რომ ეს ასე მალე მოხდებოდა ... ჩემი გათხოვებიდან ჯერ მხოლოდ თითქმის წელიწადი გავიდა ... მე კი ყველაზე საოცარი საჩუქარი მარგუნა ბედმა , მეშინია რამე ისეთი არ მოხდეს ამდენი ბედნიერი წამი ფერფლად , რომ მიქციოს ...იმდენად ბედნიერი ვარ , მეშინია ... მგონი გავგიჟდი ...ვგრძნობ შიგნით ყველაფერი ცეცხლისგან იწვის და ეს ისე მსიამოვნებს , ყველაზე საოცარი გრძნობა ყოფილა გრძნობდე , რომ შენში შენი ნაწილი ზის ... ნაწილი , რომელიც შენია და შენშია ... ღმერთო , როგორი ბედნიერი ვარ!
ნაწილი , რომელიც ჩემით ცხოვრობს და ჩემით საზრდოოობს , ნაწილი რომელიც ჩემში უნდა გაიზარდოს და იქიდან გამოძრომით ყველაფერი თავდაყირა უნდა დამიყენოს ...
ნაწილი , რომელიც ...
- რა ? - მესმის ბოხი ხმა და ადგილზე ვშეშდები . - რა თქვი ? - მკითხა და ჩემთან ჩაიმუხლა.
- რა ვთქვი ? - ნერწყვი ძლივს გადავაგორე და დღიური დავხურე.
- კი არადა ... რა დაწერე? - დღიურს წაეპოტინა მაგრამ უკან გადავაგდე და კისერზე ბედნიერმა მოვხვიე ხელები .
- დავწერე...- თავი დავუქნიე და ოდნავ უკან წაწეულმა გავუღიმე .- დაინახე რა დავწერე? - ეჭვისთვალით შევხედე და თმაზე ხელები გადავაცოცე.
- შენ ... - ჩაიჩურჩულა და სახე ხელებში მოიქცია. -შენ მართლა ორსულად ხარ ? -მკითხა ჩურჩულით და ხელები მიშვა.
- ორად კი არა სამსულად ვარ ! - გავუღიმე და საწოლზე ფეხებით დავდექი. - არ ჩაეხუტება მამიკო დედიკოს ? - ხელები გავშალე და მალევე ვიგრძენი , როგორ შეეხნენ ჩემს სხეულს მისი ხელები .
ცხვირი კისერში ჩავრგე და იქვე გავუხახუნე .
- ყველაზე ბედნიერ კაცას მაქციე ... არ ვხუმრობ , აი ასე ბანალურად ყველაზე ბედნიერი კაცი ვარ ... კაცი , რომელსაც ყველაზე მაგარი ცოლი ყავს ! - ჩურჩულებდა და ისე უცებ გამწია უკან სიცილი დავიწყე. - აუ მართლა სამსულად ხარ ?- მკითხა მეც კისკისით დავუქნიე თავი . - აუ მენძრევა ტოო ... - თმაზე ხელები გადაისვა . - ბიჭო არ მჯერა ! - უკან წავიდა და ისე მალე გავარდა ოთახიდან და ისე მალე შემობრუნდა , ამოსუთქვაღა მოვასწარი და მის ხელებში აღმოვჩნდი , მშობლების ოთახთან გაჩერდა და იმხელა ხმაზე დაიღრიალა დედა მამაო გულზე ხელი მივიდე.
- რა გაყვირებს შვილო ომია ? - ერეკლე ოთახიდან გამოვარდა და მას უკან თმაარეული და ანერვიულებული მანო მოყვა.
- ომზე მაგარი და ხმაურიანი რაღაც ხდება მამაჩემო ! - ცალი ხელი მხარზე დაჰკრა და სიცილისგან ძლივს ამოვისუნთქე.
- რა იყო შენმა ძმამ ცოლი მოიყვანა? - ჰკითხა და ერთად დაუქნიეთ თავი.
- არა მთლად მაგ დონემდეც არ მიგვიღწევია ... - ახარხარდა და ვაიმე ხალხნო ,რით ვერ მივეჩვიე ამ წუნკალის ასეთ ლამაზ სიცილს?!
- აბა რა მოხდა თქვი შე კაცო გავთავდი ქალი ადგილზე ! - წაიპრუტუნა მანომ და ხელით ერეკლეს მხარს დაეყრდნო.
- რა დროს შენი გათავებაა გოგო , შვილიშვილები გყავს გასაზრდელი ! - შეჰყვირა ომახიანად ჩემმა ქმარმა და მშობლებმაც ხელი აიქნიეს.
- ხო ვთქვი მასხარაა თქ...მოიცა რა თქვი?- ოთახისკენ გაბრუნებული მანო უკან მობრუნდა და შეურაცხადის სახით მოგვაშტერდა.
- რა და შენი რძალი ტყუპებს ელოდება ! - დაუზუსტა და უცებ მე მომიბრუნდა . -ისე გოგოები არიან თუ ბიჭები ? მოიცა ასე მალე როგორ გაიგე , ჯერ მუცელიც არ გეტყობა ... - მე მომიბრუნდა და სიცილისგან მომანჭულმაც მისი კისრიდან ამოვწიე თავი.
სამივე იმდენ კითხვას მაყრიდა სული ვერ მოვითქვი.
მისაღებში ჩასულმა თავის კალთაში მომათავსა და ნება დამრთო მეც ამომეღო ხმა.
- ბევრი არ ილაპარაკო ,არ გადაიღალო თავი!-ისეთი სერიოზული სახით მითხრა , რომ არგასცინებოდა დავიჯერებდი .
- მოკლედ დღეს ოფისში ვიყავი და უცებ შეუძლოდ გავხდი , კატომ და მარიამმა აიტეხეს გინდა თუ არა ექიმთან წავიდეთო ,წავედით და ექიმმაც დამიზუსტა , რომ ფეხმძიმედ ხარო ... თანაც სამი თვის და როგორ ვერაფერი გაიგეო ... - სიცილით ვთქვი და მოყოლა გავაგრძელე. - ისე უცებ მაჯახა სქესი და ბავშვების რაოდენობა , რომ ლამის ადგილზე მიმებნიდა თვალები , ტყუპები გყავს პატარა პრინცესა და პრინციო...ყველაზე მაგარი შეგრძნება დამეუფლა რაც კი მიგრძვნია და განმიცდია ...ახლა მესმის შენი მანო ... დედაჩემისაც და ყველა ქუჩაში მოხავლე დედის , რომელიც ბოლო ხმაზე გაჰკივის დამელოდე სად მირბიხარო ... წამში ისე გაფერადა ჩემი ცხოვრება ... იმდენად ძლიერად ვიგრძენი თავი , რომ ასეთი სასწაული თუ არსებობდა და მე განვიცდიდი ამაზე ოცნებაც კი არ შემეძლო ...

- აუ თუ მჯეროდეს ჩემი კაი ! - კატო წამდაუწუმ ამას გაიძახოდა და ჩვენს მეათეჯერ ვატრიალებდით თვალებს. - დარჩი ჩემო სიყვარულო შენ შინაბერა ... - უთხრა მარიამს და ისიც ფეხზე წამოდგა.
^^^
- მე კი არ დავრჩი შინაბერა ,თქვენ გათხოვდით ადრე ! - დასკვნა დადო და წვენი მოიყუდა. - მაცადეთ ცხოვრება ,რა დროს ოჯახია ! - თქმა და წვენის გადაცდენა ერთი იყო.
- აბა შენ როდის გადაეჩვევი პოხუისტობას ! - ირონიული ხმის გაგონება და მისთვის ხველის ატეხვა ერთი იყო.
ყველამ კარისკენ გაიხედა , იქ კი აწურული სპორტულებში ჩაცმული უმცროსი ბაბლიანი იდგა , რუგზაკი ჰქონდა მოგდებული მხარზე და თმაზე სქელი შავი ქუდი ეკეთა.
მარიამი სასაცილოდ გაქვავებული იდგა და ნაბიჯს ვერ დგავდა , თალსაც კი ვერ ახამხამებდა , თორნიკე კი საერთოდ არ იმჩნევდა მის ემოციურ მდგომარეობას , სახლში შემოვიდა და პირველი მისი უფროსი ძმისკენ წავიდა , დათი გახარებული წამოდგა ფეხზე და ძმას მთელი გრძნობით ჩაეხუტა.
უმცროსი ბაბლუანი მეორედ რძლისკენ წავიდა , მია ფეხზე წამოდგა და ღიმილით ჩაეხუტა ახლადნანახ ბიჭს , მართალია მანამდე ჰქონდა კონტაქტი ინტენეტით თანაც ძალიან უშუალო , თუმცა რეალურად ნახვა მაინც სულ სხვა იყო.
ბედნიერი ჩაეხუტა და ხელები მაგრად მოხვია.
მერე თორნიკემ ყველას დაუარა , ბოლოს მარიამთან მივიდა და იგივე ფორმაში მდგომს თვალებმოჭუტულმა დახედა ზემოდან.
- არ ჩამეხუტები ? - ჰკითხა ირონიულად და თავი ოდნავ გვერდით გადახარა.
- თორნიკე ...-ჩაიჩურჩულა და ჭიქა მაგიდაზე დადგა. - როგორ დაკაცებულხარ ... ვერ გიცანი აქედან ისე წახვედი მახსოვს ნიორს ისვავდი , რომ წვერი ამოგსვლოდა ... - როგორც იქნა ინება დაბრუნება სააქაოსკენ და ბაბლუანს მაგრად ჩაეხუტა. - არ მომნატრებიხარ , ისე მოვალეობის გამო გეხუტები ! - უთხრა და ბაბლუანმაც ცინიკური ღიმილით მოხვია ხელები.
- მახსოვს ნივრის წასმა არ გჭირდებოდა , წვერის ამოსაყვანად ... - თქვა ცალწარბ აწეულმა და მარიამი სახეზე ბრაზისგან აორთქლდა.
- ბევრი რაღაც მახსოვს ,შენგან განსხვავებით რეალური ... არამგონია გახსნეება გინდოდეს ! - უთხრა და თვალი ჩაუკრა.
- არა რატომ , რაღაც რაღაცეებს სიამოვნებით გავიხსენებდი ... - მხარზე თითი ჩამოაყოლა და მარიამიც უცებ დაუსხლტა ხელიდან .
- დვესწი მილიარდავ ალიგარხავაში იცი რა წერია? - ჰკითხა და წარბი ზემოთ აწია. - ერთი ადგილი დააყენე , თორემ რა პირკატა გეცემა არავინ იცისო ! - ბოლო სიტვები გამოკვეთილად თქვა და უკან დაიხია.
- შენ სულ "გეცემა"-ზე როგორ უნდა ფიქრობდე ...- თავი დანანებით გადააქნია და ტუჩები ყურთან მიუტანა .- ჩემს მერე არავინ "გცემია" ?- ირონულად ჩაიქირქილა და აალებული მარიამი ადგილზე გაქვავებული დატოვა.
- მახსოვს პირველი მე ვიყავი! -მიაძახა და ამჯერად თვითონ დატოვა ნასიამოვნებმა გაქვავებული თორნიკე.
- იგივეს თქმა შემიძლია ჩიტო! - თორნიკეს ბოლო სიტყვები და ახარხარებული სამეგობრო.
მარიამმა ყველას გამწარებულმა გადახედა და კატოს თვალები დაუბრიალა.
- შენ ენას ყვავები დაესეოდნენ , მეტი არ მინდოდეს არაფერი მე ! - ჩაიქირქილა და უცებ მოუჯდა რატის. - ეგ ვაჟიშვილი მაიმუნი ვირიშვილი ! - წაიწკმუტუნა და მოფხუკუნე კატოს ფეხზე ფეხი მიკრა.
- წარბები , რომ არ გქონდეს ჩვენი კლიმაქსიანი თამრიკო მასი იქნებოდი ...- ჩაიფხუკუნა კატომ და მიას გადახედა. - რას იტყვი მიაკო ?
- კლიმაქსიანი ეძახე და ... - დაიწყო და მაშინვე იფეთქა მარიამმა.
- აღარ გააგრძელო! - შესძახა და სიცილით მიიდო გულზე ხელი.

- აუუ გახსოვთ ... - კატომ ლაპარაკი დაიწყო თუ არა მარიამი ფეხზე წამოენთო.
- გვახსოვს ! - დაუბრიალა დაქალს თვალები და მანაც წამში ატეხა სიცილი.
გაგიჟებული გავარდა სამზარეულოში და ისეთი სისწრაფით დაცალა წყლით სავსე ჭიქა თავის თავის გაუკვირდა.
ანდაც რა გაუკვირდა , ის სიყვარული ჩამოუსახლდა რომელსაც ამდენი წლის განმავლობაში იგდებდა და იგდებდა თავიდან.
ახოვს პირველად , როდის და როგორ დაინახა ... მერე გაახსენდა პირველი დიალოგი და პირველი შეტოკებული ნერვი , პირველი კოცნა და პირველი ალერსი , რომელიც უკანასკნელი აღმონცდა მისი 25 წლიანი ცხოვრების განმავლობაში.
ასე უცებ "სასწავლებლად" წასული ბაბლუანი და მარიამის გაცამტვერებული გრძნობები.
19 წლის ისე განადგურებული დარჩა მარტო ,პირისპირ თავის გრძნობებთან , რომ ძლივს გამვიდა მდგომარეობიდან.
ყველას კარგად ახსოვს რაც გააკეთა თორნიკემ , როგორც ბრალდებულს მასაც ჰქონდა ამისთვის ახსნა განმარტება , ორ თვეში დაბრუნებულს თუმცა მარიამმა ყურიც არ ათხოვა .
ისე იყო გამწარებული და გაბრაზებული , არავის დანახვა არ უნდოდა , დაახლოებით რამდენიმე თვეში გამოვიდა მდგომარეობიდან , თორნიკეც დაბრუნდა უცხოეთში სასწავლებლად და მასაც უფრო გაუადვილდა იქ ცხოვრება , სადაც მისი ამონასუნთქი ჰაერი არ იმოძრავებდა.
იმის შემდეგ არც არავისთან ჰქონია ურთიერთობა და არც არაფერი მსგავსი.
ცდილობდა საბოლოოდ ამოეგდო თორნიკე თავიდან , მოახერხა კიდეც მისი გონების ყველაზე ბნელ კუნჭულში მიჩქმალვა თუმცა როგორც ყოველთვის ხდება ისევ გამოჩნდა წლების შემდეგ უმცროსი ბაბლუანი და დააყენა მარიამის გრძნობები ყირაზე.
არა თან როგორ თავხედურად ააწიოკა და აურია ყველაფერი ?
მშვიდად შემოსულიყო , ლაპარაკი ეცადა ... მაგრამ როგორც გარეგნულად ისე სულიერადაც ძალიან შეცვლილა.
გაზრდილა , დაკაცებულა ... ძალიან დაკაცებულა.
კისერში ხელი შეიცურა და თავი გადააქნია.
- ჯანდაბა ... - ჭიქა დაახეთქა და გამოტრიალდა თუ არა ვიღაცის გულმკერდს დაეჯახა ცხვირით.
მაშინვე იგრძნო ნაცნობი სურნელი და ჰაერში გაიყინა.
ცხვირი თითებით დაიზილა და მაშინვე შეტევაზე გადავიდა.
- წინ ვერ იყურები ?!
- ვიყურები და ვის ვხედავ ? - შეიცხადა ირონიული სახით და უფრო აუვარდა სისხლი თავში დოლიძეს.
- გამატარე ! - გასვლა დააპირა თუმცა ბაბლუანმა მაჯახი წავლებული ხელით სხეულზე აიკრა და ხელი მძლავრად მოხვია წელზე.
ტანში ისევ იგრძნო ძველი ამაფორიაქებელი გრძნობები , ჭიანჭეველების არმია და გული ისეთი სიჩქარით აუჩქარდა ლამის საგულედან ამოუხტა.
ღრმად ჩაისუნთქა და შეეცადა მობილიზება გაეკეთებინა საკუთარი თავის , თუმცა ისეთი ძნელი იყო მონატრებულის ასე გაშვება და თავის დაღწევა , რომ შეუძლებლადაც კი მოეჩვენა.
იმდენად მონატრებული ყავდა , იმდენად მონატრებული ქონდა მისი თითოეული შეხება და კოცნა , რომ მის ხელებს და ტუჩებს თვალებს ვერ აშორებდა.
გაშტერებული უყურებდა ერთ ადგილზე მდგომი და ვერაფერზე ახდენდა რეაგირებას.
- ანუ არ მოგნატრებივარ ? - მისკენ დაიხარა და ლოყაზე ლოყა გაუხახუნა. - სულ არა?
- არა ... - ნერწყვი ძლივს გადაყლაპა და ისე ამოილუღლუღა. - და საერთოდ გამიშვი ხელი - უცებ დაიძვრინა თავი და კარისკენ წავიდა.
- სულ ხო ვერ დამემალები ? - მიაძახა და მარიამსაც ჰაერში გაეყინა გადადგმული ნაბიჯები.
- მე გემალები ? - ცინიკური სახით იკითხა და ოდნავ ნაღვლიანად ჩაიღიმა. - თოკო მე აქ ვიყავი და არსად წავსულვარ ... ეს შენ აორთქლდი 7 წელი გაზაფხულის კუილივით ...- მისი სახელი მკაფიოდ გამოთქვა და უკან გაბრუნდა . - ძალიან გთხოვ წარსულის დაბრუნებას ნუ ეცდები , არაფერი გამოვა !-მკაცრად თქვა და დამაჯერებლად გაიღიმა.
- და ვინ გითხრა , რომ წარსულიც დაბრუნება მინდა ?- მისი სიტყვები გულზე ისრებივით მოხვდა , თუმცა ჩაწითლებულ თვალებს ცრემლებიც გადმოსვლის საშუალება არ მისცა.

- მითუმეტეს , შემეშვი ! -თქვა ბრაზმორეულმა და კარში გავარდა.
ჩანთას ხელი დასტაცა და ყველას ერთი სიტყვით დაემშვიდობა.
მეგობებმა გაოგნებულებმა გადმოხედეს , ის კი უკანმოუხედავად გაქრა და კარი უკან მოიჯახუნა.
ყველამ თორნიკეს გახედა , მან მხრები აიჩეჩა და მიას გვერდით მიუჯდა.
- რძალო შე ძველო ,ერთი თხოვნა მაქვს შენთან ... -ხელი გადახვია და მის ყურთან მიიწია. - შენი ქაჯი დაქალის ნომერი მომე რა...-ღიმილით თხოვა და მიამაც ჩუმად ჩაიღიმა.
^^^
მანქანისკენ აღელვებული წავიდა და საჭეს გაბრაზებული მიუჯდა.
ჩანთა გვერდით მიაგდო და თავი საზურგეზე გადააგდო.
გული ისეთი სიჩქარით აუდ-ჩაუდიოდა , ლამის ტკივილისგან გააფრინა.

- არა რას მიბედავს , რას მიბედავს! - გაგიჟებულმა დაძრა მანქანა და ცოტახანში თავში რაღაცამ წაკრა. - მე რატომ უნდა წამოვიდე? ადგეს და გადაებრიყვოს სადაც უნდა ! - ისევ უკან მოაბრუნა მანქანა და სახლში ლაღად შეაბიჯა. - წავიდეთ დღეს რა სადმე , გამოვყვრეთ !
- რამ გაგაგიჟა? - მიამ სიცილით კითხა და მუცელზე ხელები გადაისვა. - რა უსინდისობაა ცოტაც დაიცადეთ , მე ცოდო არ ვარ?!
- კარგი , მაშინ დავბოლდეთ ! - მხრები აიჩეჩა და მაშინვე დაისვა რატიმ გვერდით .
- შენ კიდე დაბოლება გინდა ? - კითხა და ხელი გადახვია. - დაბოლებას გირჩევნია , სხვა დააბოლო თორე დარჩი შინაბერა !
- პირველად ვნახე ძმა დას ეუბნებოდეს მსგავს რაღაცას , ძმაო ჩემი დაბოლებულის მეტი რა გიცემია? - იკითხა ნიშნისმოგებით და მანაც სიცილით ასწია ხელები ჰაერში დანებების ნიშნად.
- ამჯერად ვინ ცემე ? - კითხა კატომ ეშმაკურად ქმარს.
- ვინ და თქვენი ზურიკო , ძაან ცუდად უჟუჟუნებდა თვალებს !
- რაო ? - თვალები გაოცების ნიშნად დააკვესა მარიამმა . - გააფრინე ბიჭო შენ ? - სიცილი ატეხა.
***
პირველი პირი
***
- ვაფშე არ ვაპირებ მაგის განხილვას შენთან , ასე რომ ადექი და წყალი მომიცუნცულე ! - წამომაგდო და გაბრაზებული ქშენით წავედი სამზარეულოსკენ.
დეჟავუს გრძნობამ დაისადგურა , შემობურნებულმა ისევ მის გულმკერდს ვატაკე ცხვირი , წყალი კი სულ მე გადამესხა და გაოგნებულმა დავიხედე ზედას , რომელიც გამჭირვალე გახდა და ნათლად ჩანდა უარაფროდ შემოსილი მკერდი.
სიცივისგან ამაძაგძაგა თუ სირცხვილისგან ეგეც ვერ გავარჩიე , ისე გავბრაზდი ჭიქა იქვე მივაგდე და გაბრაზებულმა მივაჯახე თორნიკე კედელს , ის კი ღრმა სუნთქვით მითვალიერებდა ტანს ... ზურგის ტკივილსაც კი ვერ გრძნობდა , მისი მზერა კი ყველაფერს მიწვავდა.
- შენ ნორმალური ხარ ?! - მაქსიმალურად გავაკონტროლო ტონი , თუმცა არ ვიცი რამდენად გამომივიდა ეს.- რა გინდა აქ ,რატომ მიქნი ყოველთვის პრობლემას ?!
- პრობლმების გარდა სხვა რაღაცასაც სიამოვნებით შეგიქმნიდი ... - ამოიხრიალა და ჩემსკენ გამოწეულ ხელზე ისე დავკარი ,რომ მაშინვე უკან წაიღო.-როგორ გაველურებულხარ ? - ირონიული მზერა ამოაჩოჩა და ძლივს შემომხედა თვალებში.
- შენ კიდევ არ იცი რა ველური ვარ ! - ქამარში ჩავავლე ხელი და გაოგნებული ჩემსკენ მოვწიე. - კიდევ ერთხელ ...- სიტყვის თქმა არ დამცალდა მონატრებული ტუჩები , რომ აღვიქვი ჩემზე და სიამოვნებისგან განაბულმა სამოთხის კარს რამდენჯერმე მივუკაკუნე.
- როგორ მენატრები ... არ მინდა წარსულის დაბრუნება , შევცვალოთ აწმყო და გავხადოთ მომავალი ბედნიერი ... - ხრიალებდა და მოთმინების უნარს თანდათან მიკარგავდა.
- ნერვებს მიშლი...- ამოთქვა გაბრაზებულმა და ხელი კრა.
- დიდი ამბავი , შენ ყველაფერს მიშლი ! - სიცილით ჩაილაპარაკა და ამჯერად მე მიმიმწყვდია კედელთან.
- გარყვნილი ხარ !- მკერდზე ხელები მივაბჯინე.
- შენ უარესი ! - მითხრა და ენა გამომიყო .
- მეზიზღები ! - ხელებით ტუჩებზე მივადე.
- მეც მიყვარხარ ... - სიცილით ამოიხრიალა და მეც ყურთასმენა გამეყინა. - გთხოვ ნუ დავკარგავთ დროს , ისედავ ბევრი გავფლანგეთ ჩემს გამო ... იცი , რომ სიცოცხლეს მირჩევნიხარ ... მოვკვდები და აღარ გაგიშვებ !
- მე არც წავსულვარ ! - ვთქვი გაუაზრებლად გონებადაბინდულმა.
- გოგო ,ნუ გამაგიჟე მე რას გეუბნები და შენს რას მპასუხობ ?! - თეძოებში ხელები ჩამავლო და მეც ღიმილით მოვჭუტე თვალები.
- იდიოტი ხარ ! - მონატრებული ჩავეხუტე ძალიან მაგრად და მალევე ვიგრძენი სველ მაისურზე მისი თითები.
- გაცივდები ... - სიცილით ამოიბურდღუნა ზედა გადამაძრო.
-რას შვები ... - დაბნეულმა შევყვირე და ვიგრძენი , როგორ ჩამომაცვა თბილი მაისური. - გინდა , რომ გაპატიო?- შიშველ ზედა ტანზე ეშმაკური მზერა ავატარე.
- თუ იმის თხოვნას აპირებ , რომ შენი მაისური უნდა გადავიცვა მაშინ არა არ მინდა ! - სიცილით გასწია ჩემი მაისური.
- ხო და იყავი ეგრე , არ გაპატიებ! - გაბუტულმა შევკარი წარბები.
- კარგი ხო ! - ჩაიბურდღუნდა და ჩემი სველი ვარდისფერი მაისური გადაიცვა , სიცილისგან მოგუდულმა ტუჩები მოვკუმე და ხელ-ჩაკიდებული გავიყვანე მისაღებსი.
იქ მსხდომებმა გაოგნებულებმა გადმოგვხედეს და მეც კბილებით დავიჭირე ქვედა ტუჩი , რომ ბოლო ხმაზე არ დამეწყო სიცილი.
- აუუუუუუუ .... - ახარხარდა რატი და მეტს მართლა ვეღარ გავუძელი .- რას გავხარ შეჩე*ა რა პიდარას*ის ვიდზე გაიჩითე ? - ფეხზე წამოდგა და გაბრაზებულ თორნიკეს წინ ჩამოდუგა. - ძმობას გაფიცებ , თუ ძმობა მოსული პონტია შენთვის და სხვანაირად არ მიყურებ ... - ხარხარებდა ბოლო ხმაზე და ყველა ვხაოდით . - კაი არ დაგაფიცებ ძმობას , მაგრამ აი ეს ძუძუს თავები მაინც უნდა დაგაფიცო ... - სიცილისგან ორად მოიკეცა რატი .
- რა არი მამა , ესეთი გაგიშვი მე შენ ?-წარბაწეული შემოვიდა ერეკლე და ეს უკვე ბოლო წვეთი იყო.
- აუ ყველას გაგიდებთ ფეხქვეშ ! - დაიღრიალა და მაისური ტანიდან გადაიძრო !
^^^
ყველა მშვიდად ისხდა და ერთმანეთში ჩურჩულებდნენ , კატომ საეჭვოდ დადო მობილური თავის ადგილზე და რატის კისერში აკისკისებულმა ჩარგო თავი.
ეჭვნარევი მზერით გადახედა მიამ დათის და მანაც სიცილით აჩვენა მობილური ცოლს.
მიას სახეზე ფერები გადაუვიდა , მარიამს რაღაც ანიშნა და მანაც მაშინვე მობილურს დაავლო ხელი.
შემდეგ თორნიკეს ტელეფონის ეკრანი განათდა და მანაც დახედა წამსვე ამ უკანასკნელს.
- ვაა კატო , რაზე დამთაგე ? - კითხა და შეყვარებულის მხრიდან ხელი აიღო.მარიამმა სახეალეწილმა გადახედა კატოს და თვალები დახუჭა.
- ერთი ... ორი ... სამი ! - დამთავრებული არ ქონდა დათლა მთელ სახლში თორნიკეს ღრიალის ხმა , რომ ისმოდა.
- სალამიძეეეეეე ! - მთელი ხმით ღრიალებდა კოტოს გვარს და მანაც დასერიოზულებული სახით ამოყო ცხვირი ქმრის კისრიდან.
- ხო კნუტო ? - იკითხა მშვიდად და ქვედა ტუჩს კბილები დააჭირა.
- ეს რა არის გოგო ! - მობილური ცხვირწინ აუფრიალა და ყველამ ნათლად დაინახა ინტერნეტში ატვირთული თორნიკეს ფოტო , რომელიც საყვარლად იდგა სველი ვარდისფერი მაისურით , ტოპისავით რომ ჰქონდა და ქვემოთ კუბიკები მოუჩანდა.
- ჩემი არაა ... ჩამიდეს ! - სიცილით ახავლდა კატო და მობილურს ხელი დაავლო.


***

- დათი , რა ფერის გგონია სიყვარული ?
- წითელი შენ ?
- მეც ...
- მია , და შენთვის რა არომატისაა სიყვარული ?
- შენი ...
- ანუ ?
- ბედნიერების !

****


ყველანაირი დაძაბულობის გარეშე დავწერე ეს ისტორია , აი იცით რისთვის ... ზუსტად განწყობისთვის , მინდოდა კიდევ გაგრძელება მაგრამ მგონი ასეთი დასასრული უფრო მოუხდა ...
ძალიან მინდა მოგეწონოთ ეს "ჩემებური" და "ჩემი სტილის" ისტორია , აქ ის ვიყავი ვინც შემოდგა საიტზე ფეხი და არა ის "ვინც დაიხვეწა" და "გარდაიქმნა" ...
უყვარხართ ნუცას !