დილით ლეამ აქსანას წინაღამით მომხდარი უამბო, აქსანა უფრომეტად აღფრთოვანდა ალექსანდრეთი, თუმა ფეგმა შეახსენა დაქალს და სთხოვა ცივი გონებით ემოქმედა..
შუადღის შემდეგ ალექსანდრემ მიაკითხა.
- ლეა საღამოსთვის არაფერი დაგეგმო , მინდა სავახშმოდ წავიდეთ. უფროსმა მთხოვა ორი დღე მის სახლში დავრჩენილიყავი და მარტო არმინდა ასვლა,
- - კაი სანდრო საღამოს მოგაკითხავ და წავიდეთ.- ლეამ ეს სასიამოვნო სიახლე სჭირდებოდა მათი გეგამ რაც მალე განხორციელდებოდა მით მალე დამთავრდებოდა ეს ფარსი.
-ბატონო ლაშა.-ალექსანდრემ დილით უფროსს დაურწკა.- წუხელ გვიან დავბრუნდი და ვეღარაფერი გაგაგებინეთ. - სანდრომ წინა დღით მომხდარი ფაქტები დაწვრილებით მოუყვა და ლაშამაც ახალი ბრძაბება გასცა.
- სანდრო, მეშენში ეჭვიც არმეპარებოდა რომ , მოახერხებდი რეციდივისტის გულის მოგებას. ამიტომ, ჩემო სანდო ამაღამ , ,,ჩიტს'' ზუსტად იმ საკენკთან მიიყვან რომელიც ასე სწადია, აი ზუსტად მანდ ჩავაგდებთ გალიაში.... - კიდევ რამოდენიმე წუთი აძლევდა მითითებებს უფროსი ალექსანდრეს მერე , დანაღვლიანებულმა, სანდრომ ტელეფონი გათიშა. საავაზანოში შევიდა და იმ სინდისის ჩამორეცვა სცადა რომელიც გულზე აწვებოდა. თუმცა სულტყუილად, თავს უფრო ცუდად და ცუდად გრძნობდა, ტანი შეიმშრალა, ორთოპედიული მოირგო, თბილად ჩაიცვა და ლეას სახლისჯენ წავიდა.
ლეას საღამოსთვის ელოდა, ამიტომ დრო კოდევ ჰქონდა მოსამზადებლად. ბატონი დავითის აგარაკზე წავიდა სადაც პრცრაზმი, თავიაანთ ადგილებს უკვე იკავებდნენ და კამერებს ადევნებდნენ თვალს.
- ეს რა არის?!- სანდრომ თავი ვეღარ შეიკავა როცა დაინაზა ერთერთ საძინებელში , რომელიც დაგეგმილად ბატობი დათოს კაბინეტთან იყო ახლოს, კამერებს რომ აყენებდნენ. - ერთი უბრალო გოგოა!!!! ტერორისი ან კიდევ კამიკაძე ხომქრაა! არ გაბრდოთ საძიბელში არ დააყენოთ არცერთი კამერა. - გაავებული სანდრო ცოფრბს ყრიდა. ოთახიდან ყველა გაყარა და კარი შიგნიდან გადაკეტა.
- ფარდები ჩამოუშვა, რამოდენიმე სანთელი დადო , ზედმეტი ჭურჭლეული მოაცილა. საწოლიდან ძვირფასი ატლასი გადააძრო. ნაქსოვი პლედი გადააფარა . იატაკიდან დათვის თეთრი ბეწვი კარადაში შეტენა და ბალიშები დაყარა.
ლეამ წინასწარ გამზადებული აქსანას მიერ მოპოვებული, ჭიქიდან თითის ანაბეჭდი, წებოვან ლენტზე გადაიტანა და საგულდაგულოდ, დამალა შარვლის პატარა ჯიბეში.
შავი ჯინსი გამოიღო, მუქი შინდისფერი კუბოკრული პერანგი და თეთრი კედები მოირგო და ალექსანდრეს სასტუმროსკენ წავიდა.
სანდრო სასტუმროს კართან დახვდა, მუქი ფერის ჯინსი ეცვა, მაღალ ყელიანი როლინგი ასევე ლურჯი შავი ბოასი, და მიხლლამდე მანტო. ლეას ტვინმა იმპულსები იგრძნო, ტანში გააჟრჟოლაკიდეც. სანდრომ გადაკოცნა. და მანქანაში ჩასხდნენ.
- ცოტახანს მოიცადე.- სანდრომ ლეას გასაღები გამოართვა- პროდუქტებს გამოიტანენ და მანქანის საბარგული გქხსენი.
- ლეას გაეღიმა, მართლაც თვრამეტიოდე წლის ბიჭმა ორი სავსე ცელოფანი ჩადო საგარგულში , ხმაური დახურა და სარკეში ცერა თითი ასწია, ლეას გაეგიმა და მანქანა დაძრა.
- - აბა სად მივდივქრთ?!- ისეჯითხა სანდროს ლეამ რომ ვითომდა არშეპარვოდა ეჭვი.
- ზემოთ ერთი სახლი, დგას და იქ....
მთელუ გზა ჩყმათ იყვნენ, ორივემ იცოდა დღე რითი დამთავრდებოდა.
ორივრ თითქოსდა მოვალეობას ასრულებდა, მაგრამ ეს სულაც არიყო მართალი, ერთმანეთი იმდენად მოსწონდათ რომ ერთმანეთის მეტი ქრაფერი უნდოდათ.