-გამარჯობა...-დაბნეულმა ამოვილაპარაკე და მოსალოდნელ შტორმს დაველოდე.
-გაგიმარჯოს-ო,ბოჟე რა ხმა აქვს!რა დროს ხმაა,კატო?სიცოცხლის ბოლო წუთები დაგრჩა და რა ხმა?!არა მაინც და მაინც ქორწილის დღეს რატო უნდა ვკვდებოდე,თან ქმრის ხელით?მაგარი ბედი მაქვს ძააან,ვაღიარებ!
-გიხდება ეს კაბა.უფრო სექსუალურს გხდის,მაგრამ იმედი მაქვს ძნელი გასახსნელი არ იქნება ჰო?-რაო?მოიცააა...ანუ გადავრჩი,ჰო?აჰ...ჰო ეს კი კარგია,მაგრამ რა მითხრა?თავხედი სუფთა!ისე გავბრაზდი სულაც არ ვნანობდი ბალიში,რომ მას მოხვდა და მეორესაც დიდი სიამოვნებით გავუქანებდი.ისე რას ვერჩოდი?მომავალი ქმარი იყო და ვერაფერს შევცვლიდი.
-არა,რას ამბობ.პირადად მე შევარჩიე შენთვის სპეციალურად.ვიცოდი ძნელად გასახსნელი კაბა რომ არ მოგეწონებოდა-ირონიულად გავუღიმე მე.
-ძალიან კარგი!-ჩემსკენ წამოვიდა და თვალებში ჩამაშტერდა.თითქოს ჩემ გათიშვას ცდილობდა და გამოუვიდა კიდეც.როცა წელზე ხელი შემიცურა და კოცნა დააპირა ზუსტად ამ დროს შემოვიდა ნინა ოთახში.ღმერთო ეს გოგო ჩემი მოუშორებელი ჭირია!რა მოხდებოდა ახლა,რომ არ ამოსულიყო?როგორ მინდოდა მისი ტუჩების გემო გამეგო...ვაიმე!რაზე ფიქრობ კატო გაგიჟდი ხო?მართლა გამთიშა ამ იდიოტმა!
-ოუ,არ მინდოდა თქვენთვის ხელი შემეშალა,მაგრამ ყველა თქვენ გელოდებათ და სანამ ჯერ კიდევ მოწესრიგებულები ხართ ჩამოდით.მაგისთვისაც გექნებათ დრო-აკისკისდა ნინა.მე სიბრაზისგან ძარღვები დამებერა.რა საჭირო ახლა ამის თქმა?
-ეს გოგო უკვე მიყვარს!-ჩემმა თავხედმა "ქმარმაც" გაიცინა და ნინასთან მივიდა-შენ ნინა,ხო?
-ჰო.შენ დემეტრე?
-დიახ-წარბები აათამაშა დემეტრემ-კაი ნუ მიყურებ ეგეთი თვალებით,ვიცი რომ სიპმატიური ვარ-ეშმაკურად გაუღიმა და ზემოდან დახედა-შენც ლამაზი ხარ და ჩემი მომავალი ცოლის დაქალი რომ არ იყო ვიცი როგორც გაგრძელდებოდა ჩვენი ურთიერთობა-ლოყაზე წაეთამაშა და ახლა მე შემომხედა.ალბათ უნდოდა ჩემი რეაქცია ენახა.ო,ბოჟე ხომ ვამბობ თავხედია-მეთქი?სწორად სემირჩევია სახელი რა გინდა!მოიცა,ჩემ დაქალს ეფლირტავეება?ეს დებილიც სიცილის მეტს არაფერს აკეთებს.
-ტასო წამოდი მალე ხო გაიგე ყველა ჩვენ გველოდება თურმე.
-ტასო არ მქვია მე.კატო ვარ!
-ძალიან კარგი სახელია,მაგრამ ჩემთვის ტასო იქნები-თვალი ჩამიკრა და გამიღიმა.ოხ,როგორ მინდა მაგრად გცემო!
-წავედით?
-წავედით-"პადრუშკა" გავუყარე და ქვემოთ ჩავედით.სახლი მთლიანად მორთული იყო.თავი ინდურ ქორწილში მეგონა.ბევრი ხალხი ირეოდა აქეთ-იქით.ყველამ ყურადღება ჩვენზე გადმოიტანა და 1000 კაცის თვალი მაინც გვამოწმებდა ახლა.რაც ყველაზე მეტად მძულს ის არის,რომ ვიღაც მამოწმებს იმისთვის რომ მერე დააასკვნას როგორი ვარ ფიზიკურად ან ხასიათებით,ქცევებით,როგორი ღიმილი მაქვს,რა მიხდება და ა.შ. კიბეებზე,რომ ჩავედით პირველი მამაჩემი მოვიდა ჩვენთან,მოგვილოცა.მერე სხვებიც და ასე.ერთ საათსი უკვე რესტორანში ვიყავით.საკმაოდ ძვირადღირებული იყო,თუმცა ჩემი ოჯახიდან ეს არც მიკვირს.არასდროს ყოფილა შემთხვევა ჩვენ უბრალოდ სავახშმოდაც იაფფასიან რესტორანში წავსულიყავით.ჩემთვის მაგალითად არ იქცევს ასეთი რაღაცეები ყურადღებას,თუმცა ბანალურობა არ მიყვარს.
რესტორანი იმხელა იყო ყველა მოთავსდა.ამ ხალხს ისეთი სახეები აქვთ ვერ გავიგე რისთვის მოვიდნენ აქ,ჩემი "ბედნიერების" გასაზიარებლად თუ კუჭის ამოსავსებად?ალბათ,უფრო მეორე.
ყველაფერი ისე მიდიოდა,როგორც ქართულ ქორწილებს შეეფერებათ.მე და დემეტრემ ბევრი ვიცეკვეთ.პირველი ცეკვა სწორედ ჩვენ შევასრულეთ და დიდი ოვაციებიც დავიმსახურეთ.ვგიჟდები,ყველაფერი როგორ გამოდის ამ ვაჟბატონს?ბევრი დავლიე ძალიან.ნინამ მითხრა უკეთესია თუ დალევ,მერე ნერვიულობითაც ვეღარ ინერვიულებ,მაგრამ გათიშვამდე არ დალიო,თორე პირველ ღამეს შეიძლება შერცხვეო.მოკლედ ეს გოგო!ჰო გეუბნებით გიჟია-მეთქი?
უკვე ღამის ორი იწყებოდა.ხალხი კიდევ არ იშლებოდა.ძალიან დავიღალე და საპირფარეშოში გავედი.ცივმა წყალმა ცოტა გამომაფხიზლა და როცა სახეს ვიმშრალებდი კარის საკეტის ხმა გავიგე.შემეშინდა,მაგრამ უკვე ჩემი ქმარი რომ დავინაზე დავმშვიდდი.
-აქ რა გინდა?დავიჯერო ისეთი მთვრალი ხარ საპირფარეშო აგერია?
-არაფერიც არ ამრევია.
-აბა აქ რას აკეთებ?
-შენთან მოვედი-მომიახლოვდა და ხელი წელზე შემიცურა.ჯერ ისევ თვალებში მიყურებდა.ვერ ვხვდები,ასე რატომ აკეთებს?ალბათ ასეთი "სტრატეგია" აქვს შემუშავებული.ღვინისგან გათიშული მისმა შავმა თვალებმა უფრო გამთიშა.ვიგრძენი როგორ დამიარა სასიამოვნო ჟრუანტელმა მთელ სხეულში მისი შეხებისას და როცა მაკოცა,მაშინ იმხელა მუხტმა გაიარა ჩემში მეგონა ვერ გავუძლებდი და ხელში ჩავაკვდებოდი "ქმარს".მეც ავყევი და მალე ჩვენი ენები ერთმანეთს შეეხო.მაგიდაზე შემომსვა და მთელი ველურიზმით მკოცნიდა ბაგეებს.ტუჩებიდან ყელზე გადავიდა.ყოველი მისი შეხებისას ვგრძნობდი როგორ მიჩქარდებოდა პულსაცია და სუნთქვაც მიხშირდებოდა.საროჩკის ღილების გახსნა,რომ დავიწყე გამაჩერა და საერთოდ მომშორდა.მე გაკვირვებული ვუყურებდი.
-ნუ მიყურებ ეგრე.აქ პირველი ღამის გატარებას არ ვაპირებ,ამიტომ რომ წავალთ მერე გავაგრძელოთ.ნუ შენთვის გეუბნები თორე მე პრობლემა არ მაქვს,ჩემთვის პირველი არ იქნება ასეთ ადგილას სე***.თან ხალხიც შეწუხდება იმხელაზე მოგიწევს კვნესა-თვალი ჩამიკრა და ტუჩზე მიკბინა-მოწესრიგდი და გამოდი.ესენი მალე დაიშლებიან და თუ არ დაიშალეს ჩვენ მაინც წავიდეთ-კარი გააღო და გავიდა.მე გამოშტერებული ვიჯექი და არაფერს,უფროსწორად ვერაფერს ვაკეთებდი.მოიცა...ასე ადვილად როგორ დამტოვა?ჩემ ისედაც არეულ ჰორმონებს კიდე ეს უნდოდა?სულ გავგიჟდი მე!უცებ ჩამოვხტი მაგიდიდან,მოვწესრიგდი და დარბაზში დავბრუნდი.დემეტრეს ვიღაც გოგო ეკიდებოდა კისერზე და ისე გავღიზიანდი,ერთიანად დამეჭიმა სხეული.თან ეს თავხედიც,რომ არ ცდილობდა მის მოშორებას ამა უფრო გამაცოფა.რა უნდა ახლა მივიდე და ისე გამოვლანძღო ის გოგო თავის არსებობაში ეჭვი შეეპაროს თუ უბრალოდ ჩემს ადგილზე დავბრუნდე?მე პირველი ვარიანტი უფრო მომწონს.მაგრამ...რა?მოიცა.რატომ უნდა ვუთხრა რამე?დემეტრე ჩემთვის არაფერს წარმოადგენს და რატომ უნდა ვანახო რომ ვეჭვიანობ?ან საერთოდ რატო ვეჭვანობ?ო,ბოჟე!რა არეული ვარ.ახლა რა დამალაგებს მე?
-ნუ ორჭოფობ კატო თორე აგახევენ ამ ანგელოზივით ბიჭს და დარჩები ხახამშრალი.ხო ხედავ ყველა თვალებით,რომ ჭამს?-როგორც ყოველთვის ჩემი გიჟი ნინა მეხმარება გადაწყვეტილების მიღებაში.
-მართალი ხარ.რაც არ უნდა იყოს ჩემი ქმარია უკვე!
დემეტრეს და იმ გოგოსკენ წავედი.ჩემმა თავხედმა ქმარმა(რაშიც კიდევ ერთხელ დავრწმუნდი),რომ დამინახა გაეღიმა.ალბათ მიხვდა იქ რატომაც მივდიოდი,მაგრამ ახლა ყველაფერი მეკიდა,თან მთვრალი ვიყავი და ეს უფრო მათამამებდა.
-ტასო აქ რას აკეთებ?-რაო?მომესმა ხო?მე რას ვაკეთებ აქ და ეს ზოიას ფერმიდან გამოქცეული ძროხა აკეთებს ხო?
-რას ქვია აქ რას ვაკეთებ,დემე?მომენატრე და შენთან მოვედი-ტუჩებზე დავეწაფე და გამოვაშტერე დემეტრიუსი.ის გოგო წავიდა და მე ორი კურდღელი ერთად მოვკალი.