როცა სამყარო დაკარგავს ფერებს... (1)
საუკეთესო მეგობრები..... შენ გიყვარდი მე..... მეც მიყვარდი შენ.... მაგრამ მაინც ყველაფერი გავართულეთ..... ხალხიც ამბობდა , რომ გვიყვარდა ერთმანეთი...... ყველა ასე ფიქრობდა.... მეც და შენც..... ჩვენ არ ვიცოდით თუ ამ ამბავს ტრაგიკული დასასრული ექნებოდა.... ჩვენ არ ვიცოდით საით მივყავდით ცხოვრებას..... უბრალოდ მივყვებოდით დინებას..... ჩვენ არასდროს ვყოფილვართ ერთად.... მაგრამ შენ ჩემი ბიჭი იყავი...... მე შენი გოგო...... არაფერს ვიმჩნევდით..... თბილი ყურადღების გარდა..... არ ვამბობდით სიმართლეს..... სიამაყე ყველაფერს ძლებდა..... თუმცა სიამაყე ჩვენს სიყვარულს ვერ ერეოდა.... იმის მიუხედავად , რომ არასდროს გითქვამს... მე ვიცოდი..... ვიცოდი , რომ გიყვარდი... ვიცოდი სამარადისოდ გიყვარდი.... ბოლოს კი .... ბოლოს ჩვენი სიამაყის გამო.... ვერაფერი ვთქვით და აი ასე.... დავასრულეთ...... ღრმა ძილს მივეცით თავი..... წამით...წამით..... შეგვეკრა სუნთქვა.... წამით გვეტკინა........ და დასრულდა..... სამუდამო ძილს მივეცით თავი.... სამუდამოს...... ალბათ ეს არც გვინანია..... იქ შენ ჩემთან იყავი...... აი მაშინ დავრწმუნდი ჩემი გადაწყვეტილების სისწორეში .... მაშინ როდესაც ვთქვი.... "ეს შენ!" და პირველი ნაბიჯი შენსკენ....... პირველი ნაბიჯი ..... და სამუდამოც..... ბოლო ტკივილი.... ბოლო სიმწარე.... ბოლო სულის შეკვრა.... და საერთოდ.... ყველაფერი ბოლო იყო მაშინ.... შენ მაშინ დამტოვე მე..... და მეც დავტოვე სამყარო..... უშენოდ სამყარომ დაკარგა ფერები..... ეს ასეა...... როცა სამყარო დაკარგავს ფერებს.....როგორია ეს?-მკითხე შენ..... და ჩემთვის მაშინ დაკარგა სამყარომ ფერები..... როდესაც შენ სამუდამოდ წახვედი...... დამტოვე...... წახვედი...... და თან გამიყოლე...... შენი წასვლის შემდეგ დაკარგა სამყარომ ფერები... აი კითხვაზე პასუხი.... არასდროს მეგონა თუ ასეთი მწარე იქნებოდა ეს.... ველოდი რაღაც მსოფლიოს აღსასრულის მსგავსს.... მაგრამ ვერანაირი მსოფლიოს აღსასრული ვერ შეედრება შენი დაკარგვით მოყენებულ ტკივილს.... ვერანაირი.... როდესაც დავხუჭე თვალები და გადავხტი...მაშინ ალბათ აღდგა ჩემს თვალში სამყაროს ფერები.... ამიტომ მოდი ვთქვათ ჩვენი სიტყვები.... როცა სამყარო დაკარგავს ფერებს.... მე მაშინაც შენთან ვიქნები..... *** ყველაფერი იყო ასე: დიდი ხნის მეგობრობა..... არასდროს ზედმეტი სიტყვები....არასდროს სიტყვა "მიყვარხარ" და მაინც....ყველაზე თბილი სიყვარული მთელ მსოფლიოში.....ასეთი მხოლოდ ჩვენ გვაქვს. ზედმეტი სენტიმენტალურობის გარეშე....არაფერი გვქონია ზედმეტი....მხოლოდ თბილი ღიმილი...ღიმილი რომელიც არავის აქვს.....მხოლოდ შენ.........ღიმილი რომელიც მხოლოდ შენ იცი ასეთი........ყველაზე ტკბილი ჩემთვის....და ალბათ ყველაზე მწარეც....... ჩვენ უსიტყვოდ გვესმოდა ერთმანეთის....შენ ჩემი....მე , კი შენი....აი ასე.....გვესმოდა.......გვესმოდა და ვსო...... არ ყოფილა ზედმეტი სიტყვები....არასდროს.....მაშინაც კი როდესაც ბოლო სიტყვები მითხარი სამყაროს დატოვებამდე.....შენი ბოლო სიტყვები იყო "იქნები ჩემთან მაშინ როდესაც....როცა სამყარო დაკარგავს ფერებს?" მე კი ღიმილი შემოგაგებე და გიპასუხე "როცა სამყარო დაკარგავს ფერებს.....". აი რა იყო ბოლო......არავისთვის მითქვამს ჩვენს ბოლო და სამარადისო სიტყვებზე რამე.......ან უბრალოდ ვერ მოვასწარი.....ალბათ ვერც შენ....ხო , ხო ....ვერ მოასწარი....შენ ხომ ყველა ასე დაგვტოვე....შემდეგ კი მეც შენსავით მოვიქეცი....დავტოვე ყველა და წამოვედი შენთან.....წამოვედი და ამას არასდროს ვინანებ....არაფერი მინანია რაც შენ გიკავშირდება.....ამაში ვრწმუნდები....მე შენ არასდროს მყვარებიხარ ისევე როგორც შენ....ეს სიყვარულზე ბევრად მეტი იყო.....ყოველთვის..........ჩვენ მოვუყვებით სხვა სამყაროში....სხვებს....ამ დიდ სიყვარულის ემოციურ ამბავს....სიყვარულს რომელმაც არ დაკარგა ფერები....ეს სიყვარული ერთი მთავარი აზრისგან შედგებოდა "როცა სამყარო დაკარგავს ფერებს..." და ეს იყო უკვე ყველაფერი....ჩვენთვის..... და მაინც...... 1998 წელი . 15 სექტემბერი -გოგონაა.-დაიძახა გახარებულმა ელენემ. -მამას გოგოა!-შესძახა ირაკლიმ და პატარას ფერებას მოჰყვა..... იმ დღეს ყველამ გაიგო....პატარა ანგელოზი დაიბადაო.... 1998 წელი . 15 სექტემბერი. 4 საათით ადრე. -გილოცავთ ,ვაჟი შეგეძინათ.-უთხრა ექთანმა დავითს....თვალებგაბრწყინებულ დავითს....რომელიც თავისი ბიჭისკენ მიიჩქაროდა.... მთხრობელი: 1998 წლის 15 სექტემბერს ორი ულამაზესი ბავშვი დაიბადა..... ნანკა რომელიც 15 სექტემბერს დაიბადა 1998 წელს....და ალექსანდრე .... რომელიც დაიბადა 1998 წლის 15 სექტემბერს....რამოდენიმე საათით ადრე ნინამდე..... ნანკა-2017 წელი. 15 სექტემბერი. უზრუნველყოფილი ბავშვობა....ჩემი მეგობრების და ოჯახის გარემოცვაში.... დღეს მე და ალექსანდრეს დაბადების დღეა..... ალექსანდრე ჩემი საუკეთესო მეგობარია....ხო მეგობარს ვერ დავარქმევ.... მე მიყვარს ალექსანდრე.... შეიძლება ის ვერ ხვდება ამას , შეიძლება ამიტომ დადის ყოველდღე სხვადასხვა გოგოსთან ერთად........არვიცი....უბრალოდ ყელში ბურთი.... დღეს მეც და სანდროც 19 წლისები ვართ......მე უკვე მომბეზრდა უიმედო სიყვარული....მინდა გადამიყვარდე....აღარ მინდა ტკივილი....აღარ მინდა ცრემლები.....ბევრი მეგობრები მყავს......მაგრამ ვერცერთს ვეუბნები რამეს სანდროზე.....რადგან მე და ალექსანდრეს სამეგობრო წრე ერთი და იგივე ბავშვებისგან შედგება.....მხოლოდ ანუკია გამორჩეული....ანუკიმ ყველაფერი იცის....აი დღეს გადავწყვიტეთ აღსანიშნავად წავიდეთ რესტორანში და ჩემს ბედნიერებას საზღვარი არ აქვს..... მიხარია..... მთხრობელი. -ინფორმაცია. ნ.ა. ნანკა და ალექსანდრე ზედმეტად ახლოს იყვნენ ერთმანეთთან...ამიტომ იყო, რომ ყველას შეყვარებულები ეგონათ .... არც ნანკა და ალექსანდრე აპირებდნენ ვინმესთვის რამის ახსნას....ამბობდნენ "არ გვაღელვებს რას იტყვის ხალხი"-ო. სინამდვილეში ასე არ იყო. უყვარდათ ერთმანეთი და ძალიანაც მოსწონდათ , რომ ამბობდნენ უყვართ ერთმანეთიო... პირიქით სპეციალურად ხელიხელგადახვეულებიც კი დადიოდნენ..... ნანკა ახალი ურთიერთობის დაწყებას ცდილობდა....მაშინ ახალი გადმოსული იყო გიორგი ბარათაშვილი.... მოსწონდა გიორგის ნანკა....ძალიან მოსწონდა....თუმცა ხანდახან ამაში ეჭვი ეპარებოდა....ნანკა და გიორგი მეგობრობდნენ....კარგი მეგობრები იყვნენ....გიორგის დამოკიდებულება მოწონებიდან დროდადრო ნამდვილ მეგობრობაში გადაიზარდა.....შეეძლო გიორგის ღამის 3 საათზე მისულიყო ნანკასთან, თავი კალთაში ჩაედო და მოეყოლა ყველა მწარე პრობლემა.....ასე იყო და ხალხს ვერ გაეგო ვისთვის დაეძახათ ნანკას შეყვარებული... ზოგი იმასაც ამბობდა ბო*იაო. თუმცა ნანკა არც ამაზე აძლევდა ვინმეს ახსნა განმარტებას.....არასდროს არ ფიქრობდა ხალხის აზრზე....უბრალოდ სწავლობდა არაჩვეულებრივ ქულებზე უნივერსიტეტში და ცდილობდა მიეღწია წარმატებისთვის....ცდილობდა ყოფილიყო წარმატებული ფსიქოლოგი.... ალექსანდრეც ძალიან კარგად სწავლობდა, რომ ქირურგი გამოსულიყო. ერთ უნივერსიტეტში სწავლობდნენ ალექსანდრე და ნანკა....აბა წარმოიდგინეთ რა იყო ეყურებინათ ერთმანეთისთვის და ნერვები არ მოშლოდათ.....ნანკა ყველა ბიჭთან კარგად იყო....ულამაზესიც იყო და ყველასთანაც მეგობრობდა.....ალექსანდრეც უსიმპათიურესი იყო და ყველა გოგო ეკიდებოდა....პოპულარული ბიჭი იყო...თან ყველაზე პოპულარული. ახლა კი დავიწყოთ დაბადების დღეზე საუბარი: 2017 წელი. 15 ოქტომბერი. ნანკას და ალექსანდრეს დაბადების დღე: მეგობრებო, თქვენ მიცნობთ როგორც hopeless და როგორც neneus ხოდა ნენეუსიდან ვდებ "დრო მხოლოდ სიყვარულს დაინდობს" და აქედან კიდე ვდებ ისტორიას "როცა სამყარო დაკარგავს ფერებს..." გაფრთხილებთ ვისაც არ გიყვართ დრამები მოერიდეთ , აი ვისაც გიყვართ ეს იქნება ყველაზე მაგარი დრამა რაც კი წაგიკითხავთ ამ საიტზე....გამორჩეული , უცნაური , სასიამოვნოდ უცნაური....და საინტერესო.... დიდი გეგმები მაქვს და ვიცი, რომ თუ მომცემტ სტიმულს , რომ განვაგრძო გამომივა....ეს მოთხრობა ამტკიცებს , რომ "საუკეთესო სიყვარული მეგობრობით იწყება". აბა შემიფასეთ ჩემო ტკბილებო... |
 |
 |
 |
ტესტები
სხვა გვერდები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
გჯერათ ბიჭის და გოგოს მეგობრობის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.
