*თავი 8*
გქონიათ ისეთი მომენტი,როცა ვერიგებ რა უნდა ქნა.როცა არიცი როგორი გადაწყვეტილება მიიღო.რა არის სწორი ან არასწორი.არაფერი ვიცი,საერთოდ არაფერი.დივანზე მძიმედ დავეცი და თავი ხელებში ჩავრგე.რაუნდა ვქნა?ფაქტია ის გოგო მართალიიყო,მაგრამ მაშინ ვინ ვარ მე? ან ნიკას ორი ცოლი ჰყავს? ეს ხომ არშეიძლება.მაგრამ მაშინ მთვრალები ვიყავით.და კვლავ 'მაგრამ' რატომ მომიყვანა თავის სახლში?რატომ არგამშორდა?ფიქრისგან თავი ამტკივდა,სწრაფად წამოვდექი და ოთახში შევედი .ჩემი ისედაც ცოტა ტანსაცმელი სწრაფად ჩავყარე ჩანთაში.ყველა ნივთი მოვაგროვე და მასაც ჩანთაში ჩავუძახე.სწრაფად გამოვედი ოთახიდან და მანქანაში ჩავჯექი.
-გააღეთ ჭიშკარი-დავიყვურე და მანქანა ჭიშკართან გავაჩერე
-ბატონმა ნიკამ გვიბრძანა არსად გაგვეშვით
ტვნიში ამასხა.ის რა კვლავ ჩაკეტვას მიპირებს?იმის შემდეგ რაც თვითონ გააკეთა ბედავ და მკეტავს?მანქანიდან გადმოვედი და უკანა ეზოში გავვარდი.კარგიიი დეა ტანვარჯიშზე ტყუილად არგივლია მიდი შენ შეძლებ და აცოცდები.ოჰ მაგრამ იმხელა გალავანია რომ ჩამოვვარდე ტვინს დავაფშხვნი.ყველანაირად ვუტრიალე გალავანს მაგრამ გასაძრომი ვერსად ვიპოვე.ამაზე აქამდე უნდა გეფიქრა დეა!!
სახლში შევვარდი და გაბრაზებულმა ფეხი პუფს გავარტყი.ანა ,ანა მიშველის.ხელის კანკალით ავკრიიფე ანას ნომერი და დაველოდე სანამ გავიდოდა.
-ანააა უნდა მიშველო-ტელეფონში ჩავყვირე და თმის წვალება დავიწყე
-რამოხდა?-სრული სერიოზულობით მკითხა
-ნიკამ სახლში ჩამკეტა .როგორღაც უნდა გამომიყვანო დანარჩენს მერე აგიხსნი.
-მოვქრივარ-გაბრაზებულმა ჩაილაპარაკა და გამითიშა.
რა კარგია გვერდით ისეთი ადამიანი რომ გყავს რომელიც შენს გამო ყველაფერს გააკეთებს.ანაც ასე იყო.ერთმანეთის გამო შეუძლებელსაც კი ვაკეთებდით.ალბათ საათ ნახევარი მაინც ვიცადე როცა კარი ანამ შემოგლიჯა.წარბაწეულმა გავხედე და მის სახეზე გამეცინა(ნეტავ რამაცინებს).
-აბა წავედით?-შემომხედა და ხელკავი გამომდო
-და იმათთან გვერდის ავლას როგორ აპირებ?
-გოგო მსრიდავრჩე აქ და შენ წახვიდე? რასგაგვარჩევენ მაინც ერთმანეთს ვგავართ პროსტა ქუდს და სათვალეს გაგიკეთებ რო ვერგიცნონ .შენიქმარი კიდე მე უპრობლემოდ გამომიშვებს -მხრები აიჩეჩა-ანდაც შენ რომ წახვალ ნახევარ საათში წამოვალ მეც .მეხოარ გამაკავებენ აქ -გამიცინა
-გაამართლებს?
-ხო მენდე-თავზე შლიაპა დამახურა და სათვალე გამიკეთა -აბა მიდი არშემარცხვინო .
-ანიკო ჩემი მანქანა წამოიყვანე რაა
-აბა რასვიზავ -თვალი ჩამიკრა და კარიდან გამაგდო.აუჩქარებლად ავუარე დაცვას გვერდი და უთწმელად გამიღეს ჭიშკარი.არა რა ესგოგო ხან რა ჭკვიანია.გარეთ გავედი და პირველივე შემხვედრ ტაქსში ჩავჯექი .მაშინვე ჩემი სახლისკენ ავიღე გეზი .ხო შეიძლება იქ მოვიდეს ,მაგრამ მისგამო იმბინას ვერგავყიდი .ან სადღა უნდა ვიცხოვრო მაშინ.თუ მოვა კარს არგავუღებ და ეგაა ან პოლიციას გამოვიძახებ რაპრობლემაა.ფიქრებში ისეგავერთე ვერცკი მივხვდი როდის მივედი სახლამდე.ფული გავუწოდე და სწრაფად გადავხტი მანქანიდან .კიბეები ავირბინე და 5 სართულზე ჩემს ბინასთან შევჩერდი.ჩემი გაკეთებული სამალავიდან გასაღები გამოვაძვრინე და კარი გავაღე.როგორ მომენატრა სახლი.მერწმუნეთ საკუთარს არაფერი სჯობს.მძიმედ დავეცი დივანზე და თვალები დავხუჭე.ჩამეძინა.ძილი კარზე ბრახუნმა დამირღვია.ბუზღუნით წამოვდექი და ჭუჭრუტანაში გავიხედე ,შემდეგ კი კარი გავაღე.ქარბორბალასავით შემოვარდა ანა და დივანზე დაჯდა.
-აბაა?-შევხედე
-რავიცი სანამ ნიკა მოვიდოდა წამოვედიმაუ დაცვას ისეთი სახე ჰქონდა-გაიცინა
-ისე კი ცოდოები არიან იმის ხელში -დავიჭყანე
-აბა მოყევი მიდი
-მოკლედდ....-ყველაფერი დაწვრილებით მოვუყევი და ტუჩი მოვიკვნიტე.
-ო ბოჟე მოი.რაარი თურქული სერიალია თუ ბრაზილიური?-სრული სერიოზულობით წარმოთქვა ანამ
-ბრაზილიური უფრო-გამეცინა-აუ რავქნა?
-ჯერ დაელაპარაკე ,გაარკვიე
-ხო ვიცი.თან ისეთი მომვარდა სანდროსთან რაურთიერთობაგაქო გეგონებადა მემყავს მეორე ქმარიც და ვუმალავდი.ეგ ხეპრე
-კაი გოგო დაწყნარდი-მხარი გამკრა.-გოგოების წვეულება?-თვალებში ჭინკებ ათამაშებულმა შემომხედა.
-გოგების წვეულება .მე გოგოებს დავურეკავ,შენ მიდი მაღაზიიდან სასმელი და სასუსნავები ამოაცუნცულე
-რა ვირი არსებახარ -თავი გააქნია და წამოდგა.აუ გოგო ჯერ სახლში გავივლი ლაშას ვეტყვი და ბარემ ისე წამოვაყოლებ.
-ხო მიდი.იცოდე ჩემს პატარას ნაკაწრიც რომჰქონდეს არვიცი რასგიზამ-დავენუქრე და ლიზის ნომერი ავკრიფე
-ხო ვიცი ხო-გაიცინა და უკანმოუხედავად გავიდა .კარს მივვარდი და მაშინვე გადავკეტე.იმ გიჟისგან მოსალოდნელია მომივარდეს.გოგოებს დავურეკე და ჩემთან დავპატიჟე.სანამ ისინი ამოვიდოდნენ სახლის დალაგება დავიწყე.ვცდილობდი არ მეფიქრა ნიკაზე ,მის ცოლზე,სანდროზე მაგრამ თავში მათი სახელები მიტრიალებდა სულ.დალევაა მჭირდებაა დალევა.კარზე ზარის ხმა გაისმა ,ტილო ერთხელღა გადავუსვი მაგიდას და კარის გასაღებად წავედი.ჭუჭრუტანაში გაუხედავად გავაღე კადი .წინ ჩემი გოგოები მედგნენ.ყველა სათითაოდ მოვიკითხე და სახლში შემოვუშვი.რამდენიმე წუთშიც ანიც მოვიდა პარკებით დატვირთული.
-ესეა დაქალებიის დავიწყება?-გაბუტულმა ამოიბურტყუნა ლიკამ
-აუ გოგო ისეთები გადამხდა ,მარა ვერმოვახერხე მოყოლა
-აუ მიდი მოყევ რაღას უცდიი
-სხვა დროს-ხელი ავიქნიე-ნერვები უნდა მომეშალოს მერე ვიცი.ხოდა დავლიოოთ ახლა.
თავს არშეგაწყენთ იმით თუ რა და როგორ გავაკეთეთ.მაგრამ აშარად კვლავ ბევრი მომივიდა.
დილით კარზე ბრახუნმა გამაღვიძა.ვიფიქრე ვინმე გააღებს მეთქი მარა შენც არ მომიკვდე.ზლაზვნით წამოვდექი და საღამური შევისწორე.ფლარტუნით გავედი მისაღებში,კარზე მიწებებულ ქაღალსდ მოვკარი თვალი და სანამ გავაღებდი ჯერ ის წავიკითხე
"სამსაზურში გვეჩქარებოდა და აღარ გაგაღვიძეთ,ნაბეღლავი მაცივარშიდევს.
პ.ს უფროს მეგავაფრთხილებ რომ ცუდადხარ-ლიზი "
ოჰჰ როდისიყო ესენი მე მიფრთხილდებოდნენ.ხან დილის 6 საათზე დამადგებოდნენ გინდა თუარა უნდა ირბინოვო .არადა ისეთი თბილად ვიყავიხოლმე ჩაფუთნული.კვლავ ძლიერმა ბრახუნმა გამომარკვია ფოქრებისგან.ჭუჭრუტანაში გავ8ხედე და ნიკა დავინახე ..არგავაღებ და ეგიქნება აბრახუნოს
-ვიცი,რომ კარებთან დგახარ-ამოიღრინა და ხელი კარებს დასცხო
-წადი -ამოვიოხრე და კარს მივეყუდე.დადუმდა .ალბათ წავიდა.გამოვეცალე და დივანზე დავჯექი .მაგრამ ჩემს გაოცებას საზღვარი არჰქონდა როდესაც ჩემა საკეტმა ტკაცანი დაიძახა და გაიღო .ის რა სახლში მივარდებაა?სწრაფად შემოვიდა შიგნით და კარი დახურა.
-შენ რა გაგიჟდი?-გაბრაზებული წამოვხტი.
-სალაპარაკო გვაქვს -მომახალა და წინ დამიდგა.
-აბა გისმენ
-რა ურთიერთობა გაქვს სანდროსთან-ეს რა კიდევ თავისას უბერავს?
-ცოლი გყავს?
-კი - ჩაიცინა
-მე რაღად გინდივარ
-შენ ხარ ჩემი ცოლი და რასმიქვია რად მინდიხარ -საყვარლად ჩაიცინა.ახლა ისეთი საყვარელი იყოო.... ოო გაჩერდი დეა საყვარელი არა ის სუფთა ვირია.
-აბა ისგოგო ვინაა
-არმინდა მაგაზე ლაპარაკი
-მაშინ როცა მოგინდება მერე მომაკითხე-ცხვირი ავიბზუე
-წამოდი ახლა სახლში
-არწამოვალ
-არცგეკითხები-მაჯაში ხელი ჩამავლო და კარისკენ წამიყვანა
-გამიშვი ნიკა ,გამიშვი გთხოვ.რატომ იქცევი ასე?ჩემგან გინდა მიიღო ყველა დათმობა მაგრამ შენ საპასუხოდ არაფერს თმობ!მხოლოდ ყვირი ,მეჩხუბები და ჩემგან პასუხებს ელი.და მე? მერამდენ ხანს უნდა ვიყო გაურკვევლობაში? არმინდა შენსახლში!არმინდა შენსიახლოვეს გაიგე?არმინდა ერთწამს ძუკნასავით მექცეოდე მეორე წამს კი თითქოს ჩემზე ღელავდე!დავიღალე გაიგე?-წამოვიყვირე და ხელი გავაშვებინე.გაოცებული იდგა და ვერაფერს ამბობდა.ერთი ამოიღმუვლა და გარეთ გავარდა.-ხო მიდი გაიქეცი.ამაზე კარგად რაიცი-მივაძახე და კარი ძლიერად მივაჯახუნე.არშეიძლება გაქრეს?რატომ არმანებებს თავს?
ნერვებმოშლილი დავებერტყე დივანზე და საფეთქელი დავიზილე.რომიყოს ნომინაცია 'ყველაზე ნერვებმომშლელი პიროვნრბა ' ან 'ყველაზე უხეში ადამიანი(ნუ თუ ნიკას ადამიანი ეთქმის ,უფრო მონსტრია) ' აუცილებლად ის მოიგებდა.ალბათ ჩვევად აქვს ჩემი ნერვების მოშლა .წამოვდექი და თავის ტკივილის გამაყუჩებელი დავლიე,შემდეგ კი ჩავიცვი.რაგავაკეთო ახლა?.თავი გავაქნიე და სახლიდან გავედი.სახლთაბ მდებარე პარკში შევედი და გაცალკევებულ ადგილას ,ხის ქვეშ ვარსკვლავივით გავწექი და თვალები დავხუჭე.რამდენიმე წუთი სრულ ნეტარებაში გავატარე.ბოლოს ასეთი თავისუფლად როდის ვიყავი არც კი მახსოვს .ალბათ ჩამეძინებოდა კიდეც ვიღაცა თავზე რომ არ წამომდგომოდა და არ ჩაეხველებინა.ჯერ ერთი თვალი გავახილე ,შემდეგ კი მეორე.მზის სხივებმა თვალები მომჭრა ,ამიტომ რამდენჯერმე დავახამხამე და წამოვჯექი.გვერდით მომიჯდა და შემომხედა
-დაიწყე
-არვარ რა ახლა ხასიეთზე სანდრო
-არმაინტერესებს-თვალები აატრიალა
-სხვა დროს რა -ამოვიოხრე
-როვამბობ ახლა ესეიგი ახლა დაიწყე მიდი-გაბრაზებულმა შემომიღრინა.
-ჰო მისი ცოლივარ.
-რატომ გაყევი
-მთვრალი ვიყავი
-სერიოზულად?-ჩაეცინა
-კი-თავი დავუქნიე
-რატომ ხარ მაშინ მასთან
-არვიცი-მხრები ავიჩეჩე
-გიყვარს?
-არა
-აბა?
-არვიცი
ამოიოხრა და თავი გააქნია
-მის ცოლზე რამე იცი?-შევხედე
-ვიცი-თავი დამიქნია
-რამდენი ხანია ერთად არიან?
-დეა ეგ შენ და ნიკამ უნდა გაარკვიოთ !მე ნუ გამრევ-დამიყვავა და ამოიგმინე
-კარგი-ღრმად ჩავისუნთქე-რატომ მოხვედი აქ?
-შენთან ლაპარაკი მინდოდა
-უკან გამომყევი?
-არა,უბრალოდ მივხვდი სადაც იქნებოდი
-საიდან?
-ყველანაირად შესწავლული მყავხარ
-კიმაგრამ ჯერ ხომ რამდენიმე დღეა მიცნობ
-შენზე ყველაფერი გამივიკვლიე
გამეცინა.ნეტავ რამაცინებს გამაგებინა.
-წამოდი წავიდეთ-მხარი გამკრა და წამოდგა.
-რა არაჯელტმენი არსებახარ -ცხვური ავიბზუე და თვალები დავაკვესე -განა წამომაყენებ ახლა -გაიცინა და ხელუ გამომიწოდა.ხელი ავკარი და ჩემით ავდექი.-მასე არმინდა-ენა გამოვუყავი .გაიცინა და ხელი გადამხვია.
-წამო კაი კაფე ვიცი იქწავიდეთ.
-კარგიი
მის მანქანასთან მივედით .
-ქალბატონოო-რევერანსი გააკეთა და კარი გამიღო.გამეცინა და მანქანაში შევხტი.სწრაფად დაიკავა თავისი ადგილი და მანქანა დაძრა.მალევე მივედით კაფეში და შიგნით შევედით.ჩემი საყვარელი ნამცხვარი და წვენი შეუკვეთა .კიმაგრამ საიდან გაიგო.რასგაუგებ ამ კაცებს.ხმას არცერთი ვიღებდით და წყნარად მივირთმევდით ნამცხვარს .
-რასაპირებ -შემომხედა
-არვიცი,გავაგრძელებ ჩვეულებრივ
-ცხვირზე კრემი გისვია -გაიცინა და კრემიანი თითი ცხვირზეე თითი ჩამომკრა
-გაგებუტე-გაბუტულმა.შევხედე და ცხვირზე თითი ჩამოვისვი.გაეცინა და თავი გააქნია
-რა სულელი ხარ.
-აა ახლა სულელიც ვარ? ხოდა აღარ გელაპარაკები-ხელები გადავაჯვარედინე..სკამით ჩემსკენ მოჩოჩდა და ლოყაზე ხელი მომიჭირა
-ბუტიავ-გაიცინა და თმა უკან გადამიწია.იდელეა ვიღაცის ჩახველებამ გაგვაწყვეტინა.უკან მივიხედე და ნიკა დავინახე .ოო სერიოზულად?
-სალაპარაკო გვაქვს-ფეხზე წამომაგდო და გასასვლელისკენ წამიყვანა
-გაუშვი -სანდრომ გააჩერა.ოო ისეთი სახით უყურებდნენ ერთმანეთს მტრისას.კიმარა მეგობრები არარიან?ოო რავქნაა ახლა?სჯობს გავყვე თორემ დაატრიალებენ აქ ...
-სანდრო წავყვები არაუშავს -ძალით გავუღიმე და ხელზე ხელი დავადე.
-დარწმუნებული ხარ?-დაეჭვებულმა შემომხედა
-კი
-დამირეკე მერე
თავი დავუქნიე და ნიკას უკან გავყევი.მანქანაში რასაცჰქვია ჩამტენა და თვითონაც დაჯდა.ისეიყო გაბრაზებული ყელზე და ხელებზე ძარღვები ეტყობოდა.კიმაგრამ რამ გააბრაზა?გაად ბლეს მი.



ბოდიშით გუშინ ვერ დავწერე ისეთი ცუდად ვიყავი.ხვალიდან ვუბრუნდები სკოლას და ისევ უნდა გადავეშვა სწავლაში ამიტომ ზუსტად არვიცი როდის დავდებ ხოლმე.როცა დრომექნება რათქმაუნდა გამოვიყენებ მაგრამ ნუუ არვიიცი იმედია გამიძლებთ აბაა რასფიქრობთ ამთავზე? რასფიქრობთ როგო განვითარდება მოვლენები?