სიმპათიური სტუმარი ( 26 თავი )
თავს უკვე მოკლულად, გატყავებულად და მოხარშულად ვთვლი აი ბოდიშსაც ვერ გიხდით უკვე ერთი თავიც და დავასრულებ. რაღაც გეგმები მაქ დასასრულთან მიმართებაში და ვფიქრობ მოგეწონებათ. მალე არდადაგებიც იქნება და ახალ ისტორიასაც დავიწყებ. მაგრამ იმას აღარ დავდგვიანებ. მიყვარხართ მაგრაა! დუბაი! რატომღაც პატარაობიდანვე ჩემი საყვარელი ქალაქია. ყოველთვის მინდოდა რომ აქ ჩამოვსულიყავი. აქ ჩამოსვლაზე მეტად იცი რა გამიხარდა? ის რომ გაბროს ჩვენი ერთ-ერთერთი საუბრისას უმნიშვნელოდ წამოსროლილი ჩემი სიტყვები გაახსენდა და სიურპრიზი გამიკეთა. გათენებისას ჩამოვედით. ანუ მეორე დღეა ჩვენი ქორწინებისა. - ბოდიში რომ პირველი ღამე გამოვტოვეთ, მაგრამ გპირდები ავანაზღაურებ.- ფანჯრიდან ულამაზეს ხედს გავყურებდი როცა გაბრო მომიახლოვდა და წელზე ხელები შემომხვია. მისკენ შევბრუნდი და სახე მის სახესთან ახლოს მივიტანე. ჩემი ტუჩები მის ბაგეებს გავუხახუნე, ჩემი ქმედებით ცოტა გაკვირვებული იყო ამიტომ მხოლოდ დაძაბული იდგა. მისი გაწვალება მინდოდა მთელი აქ ყოფნის განმავლობაში. ხელები მაისურის ქვეშ შევუცურე და სახე კისერში ჩავურგე, იქვე სველი კოცნა დავუტოვე და სააბაზანოში შერბენა მინდოდა, როცა ხელი ჩამავლო და კედელს მიმანარცხა. - გეგონა გამეთამაშებოდი და გაიქცეოი?! - მე...- ტუჩებზე მეცა და ვნებიანად დამიკოცნა, მოკლე ტოპი მეცვა და მის ხელებიდან წამოსული სიმხუვალე მთელ ტანს ედებოდა. ტუჩები არ მეყოფოდა?! კისერზე შოვხვიე ხელები და კოცნაში ავყევი მისგან განსვავებით გამოუცდელმა. ისეთი ვნების მკოცნიდა, დადნობაზე რა საუბარია, ლამის სული დავლიე მის მკლავებში.ნელ-ნელა საწოლისკენ წავედით. ზედა ამხადა,საწოლზე ნელა დამაწვინა და ზევიდან მომექცა. ყელს მიკოცნიდა. უკვე აღარ არსებობდა ის გაბრო, რომელმაც კედელს მიმანარცხა და ტუჩებს გიჟივით დაეწაფა. უფაქიზესად მიკოცნიდა ყელს და ნელ-ნელა მკერდამდე ჩადიოდა. სველ კვალს ტოვებდა, რასაც საბოლოოდ გამოვყავდი მდგომარეობიდან. მუცლამდე რომ ჩააღწია, უდიდეს სურვილმა შემომიტია. ამის შემდეგ იყო უდიდესი ნეტარება, გაერთიანებული სხეულები, დაცვარული და ერთმანეთს მიკრული სხეულები, საოცრად სასიამოვნო სიტყვები და შეუმჩნევლად მოპარული მშვიდი ძილი. რომ გავიღვიძე ფეხები ერთმანეთზე გვქონდა გადახლართული, თავი კი მის გულმკერდზე მედო. ნიკაპით დავეყრდენი და გაბროს ავხედე, რომელსაც უკვე გამოღვიძოდა და თითებით თმებზე მეფერებოდა. - საღამო მშვიდობისა- მითხრა და არამქვეყნიური ღიმილით გამიღიმა. ფანჯარას გავხედე, მართლაც დაღამებულიყო. - გავისერნოთ რა- თვალებში ავხედე და ამით ვემუდარე. - კარგი, მიდი შხაპი მიიღე- თავზე მაკოცა და მისგან გამანთავისუფლა. სააბაზანოდან რომ გამოვედი გაბრო ისევ საწოლში კოტრიალობდა. კარადასთან მივედი და მისგან ზურგით დავდექი. - რატომ არ მითხრარი?- ღიმილიანი სახით მკითხრა და ჩემკენ წამოვიდა. - რა უნდა მეთქვა?- მისკენ შევბრუნდი და ვითომ გაკვირვებულმა ავხედე. - ვიცი რომ იცი რაზეც ვამბობ. - გეგონა ვინმესთან ვიქნებოდი, მაშინ როცა მთელ ღამეებს შენზე ფიქრში ვატარებდი?! გეგონა ტკივილის დასავიწყებლად სხვასტან მივიდოდი?!- სევდიანად ვუთხარი და თვალებში ავხედე თვალცრემლიანმა. შუბლი შუბლზე მომადო და თვალები მილულა. - ყოველ დღე, ყოველ წამს უფრო და უფრო მიყვარდები, სესილი! - მე თავიდანვე უსაზღვროდ მიყვარდი!- ვითომ ნაწყენმა ტუჩები გამოვბრუცე სასაცილოდ და ზურგით დავდექი ისევ. კისერში სიცილით მაკოცა და სააბაზანოში შევიდა. მალე სასტუმროს გამოსასვლელში ვიდექით, მალე კი ღამის დუბაის სანახავად გავემართეთ. |
ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.