33.
პატრონი და დადა არ შემცდარან. სალონის ვიტრინიდან დანახული კაცი, მართლაც რომ უგო იყო.
სწორედ იმ დღეს უგო მოულოდნელად თავს დაადგა საშიშ თვალება კაცს.
მანქანა ადგილიდან დაძვრას აპირებდა, რომ მოულოდნელად უგო ჩაუხტა...
საშიშ კაცს ცივმა ოფლმა დაასხა, უგო დიდი ხნის მკვდარი ეგონა და უკვე კარგა ხანია, რაც ახალ გეგმაზე მუშაობდა, ახლა კი მისმა გამოცხადებამ და მუქარით სავსე თვალებმა შიშის ზარი დასცა...
ერთხელ მის სახლში შესული მძარცველები თავადვე გააპარა...
სამაგიეროდ ისეთი საჭირო ინფორმაცია მიიღო, რომ სიხარულისგან ლამის გული გაუსკდა...
პოლიცია უკვე გამოძახებული ჰყავდა, რომ მძარცველებმა მაინც მოასწრეს მის კაბინეტში შეჭრა და გათოკვა... წამიც და სიცოცხლეს გამოასალმებდნენ, რომ სახლის პატრონს მძარცველებში ბოშები არ ეცნო. სიხარულით მოიშველია პატრონის სახელი, და უფრო მეტ დასამტკიცებელ საბუთად კი ზოგიერთი დარბეული სახლიც კი უხსენა. საშიშ თვალებას ეგონა პატრონის ხათრით დამინდობენო, მაგრამ ბოშებს სასაცილოდაც არ ეყოთ, და პირიქით უფრო გააფრთებით დაუწყეს ცემა. სიცოცხლის სანაცვლოდ კი პატრონის ადგილსამყოფელის გაგება მოითხოვეს.
საშიშ თვალებამ - შვილთან ერთად ცხოვრობსო აუწყა და როცა თავად შეიტყო, რომ ეს შვილი კი არა სწორედ იმ დღეებში ნაპოვნი გოგონა იყო, ახლა თავად აწრიალდა...
სახლი პოლიციის ალყაში გაეხვა, მძარცველებს გასაქცევი აღარსაით ჰქონდათ, და აქეთ გაუხდათ თავისუფლება სახვეწარი. საშიშ თვალებამ ამით ისარგებლა და ბოშებს გაურიგდა... პოლიციას კი ცრუ განგაშისთვის მოუბოდიშა...
მაპატიეთ მძარცველები მეგონა და მეზობლის კატა ყოფილა, მის დევნაში კიბეზე დავგორდიო... გატეხილ ცხვირზე ცივ ტილოს იფენდა... თუმცა ტკივილს ვეღარც გრძნობდა ისეთ ეიფორიაში იყო... თავში სულ დადა უტრიალებდა... აი თურმე რატომ იზიდავდა ის გოგონა ასე, ისიც კი რაღაცნაირად შეჰყურებდა...
გოგონა არც მალავდა, რომ ეშინოდა ამ კაცის, თუმცა კაცი თბილად ექცეოდა, ტკბილეულის გარეშე არც სტუმრობდა მათ, მაგრამ გოგონა ყოველთვის გაურბოდა და ეშინოდა მისი, მას კი ყოველთვის უკვირდა ეს შიში...
ბევრი რამ გაახსენდა... როგორ იდგა თავისი ძმის სახლის წინ და როგორ ბურტყუნებდა ,,დამაცადეთ ყველას ამოგხოცავთო... შენს ყველა ნაშიერს ზედ დაგაკლავო...“ მოულოდნელობისგან გაშეშდა, როცა შეამჩნია პატარა გოგონა როგორ იდგა მის უკან და ყველაფერს როგორ უსმენდა..
კაცი გოგონასკენ გაიწია, მაგრამ შეშინებული ბავშვი გაექცა და სწორედ იმ სახლში შევარდა, რომელსაც ემუქრებოდა. ამიტომაც იყო, რომ კატეგორიულად მოითხოვა იმ სახლიდან არავინ დარჩენილიყო ცოცხალი... ცოცხალი მოწმე, ბავშვიც კი საშიში იყო...
,,აი თურმე ვინ ყოფილა...“
პატრონმა მოატყუა, დავალება ნახევრად შეასრულა...
„ჩემი წყალობით გამდიდრდა და თავს იწონებს... არამზადა... და ვინ იცის კიდევ რა დროს გამოიყენებს დადას ჩემს წინააღმდეგ, ვინ იცის რამდენს ჩურჩულებენ და რა გეგმებს მიწყობენ..“
პირველ რიგში, როგორმე ჯერ დადა უნდა მოეშორებინა და მოგვიანებით კი მისი პატრონი... რადგან კარგად უნდოდა ეჩვენებინა თუ რა მოსდევდა დავალების „არაკეთილსინდისიერად“ შესრულებას.
თავიდან უნდოდა მასთან „შეამხანაგებული“ ბოშები მოეშველიებინა, მაგრამ უფრო მზაკვრული გეგმისათვის ბევრად გამოცდილი კაცი სჭირდებოდა, იმ მტრად გადაქცეულ ბოშებს კი ნებისმიერ დროს მიუსევდა...
,,რა ჯადო აქვს ასეთი იმ წყეულ გოგოს?“ ცოფებს ყრიდა საშიშთვალება... თავის დროზე პატრონმა მწარედ მოატყუა... უგომაც არ გაუმართლა, რა ჯანდაბა დაეტაკა ასეთი?... ალბათ ის გაქნილი ავაზაკი პატრონი მიუხვდა... იქნებ ორჯერ მეტი შესთავაზა?... მას კი კატეგორიული უარი შემოუთვალა, რის გამოც დასაჯა და ისევ იმ ბოშების ხელით სიცოცხლეს გამოასალმა. მაგრამ აქაც უმტყუნა ბედმა.. უგო საიქიოდან გამოეცხადა...
გამოეცხადა და დავალების თავიდან შესრულება ითხოვა... საკუთარი პირადი შურისძიება მოიმიზეზა...
„იქნებ არც კი იცის, რო მე გავიმეტე მოსაკლავად... ან იქნებ სულაც ჩემს მოსაკლავადაა მოსული.... გასამრჯელო ხომ არ ეცოტავა ნეტავ... მერე ეთქვა და კიდევ დავუმატებდი... “ - ასე ფიქრობდა საშიშ თვალება... ,,არც იმდენად უჭკუო კაცი ჩანს, მაგრამ იქნებ აქვს მართლაც რაღაც პირადული... თუ კი პირადი ინტერესები აქვს, მაშინ რატომაც არა..“
არ ენდობოდა, მაგრამ მაინც უგოს წინადადებას დათანხმდა, მხოლოდ იმ პირობით, რომ მარტო აღარ იმოქმედებდა და საქმეში ბოშებსაც გვერდით დაიყენებდა.
უგოს დიდად არ ესიამოვნა ეს, მაგრამ სხვა გზა აღარ ჰქონდა... სხვანაირად ეს კაცი საქმეში არ ჩაახედებდა და ახალ გეგმასაც არ გაანდობდა...

LEX·2016 წლის 21 მარტი, ორშაბათი