-რავი,ცუდად იყო,ტიროდა რაღაცაზე და არ მითხრა რატო
-აა - უპასუხა ზურამ და შეწუხებული სახე მიიღო,ვითომ არ იცოდა რა ხდებოდა.როგორც კი თეკლა თვალს მიეფარა კარისკენ აიღო გეზი.გავიდა და იქვე მდგარი მარიამი დაინახა.კარის ხმა გაიგო თუ არა,მაშინვე მიიხედა და ზურა რომ დაინახა,ისევ მიატრიალა თავი.ზურა მასთან მივიდა,გადაიხადა და ლოყაზე აკოცა,შემდეგ ტუჩებში და მარიამმა შეაწყვეტინა,თან ეტყობოდა,რომ ნამტირალევი იყო.
-კაი,რა იყო,რა გჭირს
მარიამი ხმას არ იღებდა.ზურამ ისევ აკოცა
-დაწყნარდი რა - უთხრა ზურამ,როცა ნამტირალევი მარიამი დაინახა და თავზე აკოცა
-გეწყინა?
მარიამმა ხმა არ ამოიღო,დუმილით კი დაეთანხმა.ზურაც მიხვდა.
-კაი,ბოდიში,უხეშად მომივიდა
-და რატო მელაპარაკებოდი ეგრე?
-ის ბიჭი რო გეხვეოდა - უთხრა სერიოზული ტონით ზურამ,თან გაუჭირდა იმის აღიარება,რომ იეჭვიანა - შენც ხო იეჭვიანე მაშინ ქეთაზე,მეც ვიტირო?
-მე ეგრე არ გელაპარაკებოდი მერე
-კაი,ბოდიში ხო მოგიხადე.შემირიგდი ეხლა - უთხრა ზურამ.თავისკენ გადააბრუნა და აკოცა.მარიამმაც აკოცა და ერთმანეთს ჩაეხუტნენ.ზურამ დაინახა,რომ კლუბიდან თეკლა და მამამისი გამოდიოდნენ და გვერდით გაიწია.წავიდნენ და თეკლა მამამისმა წაიყვანა.მარიამი კი ზურამ.
ზურასთან მივიდნენ.მარიამი უკვე ძალიან მთვრალი იყო.სახლში მივიდნენ და ზურას გვერდით მიუჯდა.ზურას გაეღიმა როცა შეხედა
-მთვრალი ხარ?
-ხო - ამაყად განუცხადა მარიამმა
ზურას გაეცინა და კოცნა დაიწყეს.ზურამ წელზე შემოჰხვია ხელები და ლოგინზე დააწვინა.დიდხანს კოცნიდნენ ერთმანეთს.მარიამმა ფეხები წელზე შემოჰხვია და პიჯაკის გახსნა დაუწყო,თან მკერდზე კოცნიდა.ზურამ შეატყო,რომ აგზნებული იყო და თვითონაც აღიგზნო,თუმცა მარიამი ზედმეტად მთვრალი იყო
-ბანაობა ხო არ გინდა?
მარიამმა თავი დაუქნია
-წამოდი - უთხრა და სააბაზანოში მისვლაში დაეხმარა.თბილი წყალი მოუშვა და გასვლა დააპირა.მარიამმა მიატრიალა და აკოცა.ისე დადგნენ,რომ ორივე საშხაპის ქვეშ აღმოჩნდა და დასველდნენ.
ზურამ უხეშად მიატრიალა და კედელთან მიაყუდა,სინამდვილეში კი ძლიერად მიეხექა.საკმაოდ ძლიერად ეკვროდნენ ერთმანეთს.ზურამ მისი მაისურისკენ წაიღო ხელი,რომელიც ხელის ერთი მოსმით გახადა და მის მკერდს შეავლო თვალი.კუთხეში მიმწყვდეული მარიამის ბარძაყი ხელში მოიქცია,შემდეგ მეორე ფეხიც და კედელზე აყუდებული მის ხელში აღმოჩნდა.მარიამმა მალევე იგრძნო,თუ როგორი აგზნებული იყო ზურა.ორივეს მსუბუქი კვნესა აღმოხდათ,მიუხედავად იმისა,რომ წელს ქვემოთ ჩაცმულები იყვნენ.
-მიდი იბანავე და გამოდი - უთხრა აგზნებული ხმით ზურამ
-კაი
გავიდა და ცოტა ხნის შემდეგ მარიამი ბანაობას მორჩა და ყველანაირი ჰიგიენური პროცედურა ჩაიტარა.ბანაობა დაასრულა პირსაცოხშემოხვეული იდგა სააბაზანოში და ვერ გაიგო თუ როგორ შევიდა ზურა და უყურებდა.დაინახა და უცებ შიშისგან შეხტა
-შემაშინე
-ბოდიში - გაეცინა ზურას
-რატო დგეხარ აქ?
-ისე,გიყურებ
-ნუ მიყურებ,უნდა ჩავიცვა
-რა უნდა ჩაიცვა?
-ტანსაცმელი
-წამოიღე?
-აუ კი,მაგრამ მაისური დამრჩა
-თუ გინდა მოგიტან რამეს
-კაი
ზურა გავიდა და მალევე დაბრუნდა
-შენი ზომა მაისური არ იყო და არაუშავს?
-არაუშავს - გაეცინა მარიამს
-კაი,ეს ჩაიცვი მაშ - უთხრა და თავისი სუფთა პიჯაკი გაუწოდა
-ქალის ტანსაცმელი არ გაქვს? - ღიმილით უთხრა მარიამმა
-როგორ არა,მაგრამ გოგოებს ხო გიყვართ პიჯაკები
მარიამს გაეცინა და გამოართვა.ზურა გავიდა და მალე მარიამიც გამოვიდა.ზურა ფანჯარასთან იდგა და სიგარეტს ეწეოდა.მის პიჯაკში გამოწყობილი მარიამი მიუახლოვდა და აკოცა.სიგარეტი გადააგდო და წელზე ხელები შემოჰხვია.შემდეგ მკვრივ საჯდომზე ხელი ძლიერად მოუჭირა.ცოტა ხანს ილაპარაკეს,გაერთნენ.2 საათი ხდებოდა და მარიამი დაიღალა,ძილი უნდოდა.
-აუ,დავიძინოთ - უთხრა მარიამმა
-რა დროს ძილია ჯერ,ვიყოთ კიდევ
-მეძინება
-ვიყოთ ჯერ და მალე დავიძინოთ - უთხრა და დივანზე მოკალათებულმა ზურამ კოცნა დაუწყო.თავისკენ მიიძიდა და ერთი ძლიერი მოძრაობით მარიამი მის კალთაში აღმოჩნდა.ზურა ფეხზე წამოხდა,ისე,რომ მარიამი არ დაუსვამს და საძინებლისკენ აიღო გეზი.სწრაფად შევიდა და ლოგინზე დააგდო.თვითონ ზემოდან მოექცა და სხეულზე დაუწყო ფერება.მარიამის თეხო ხელში მოიქცია და წელზე შემოიხვია,თან კისერში კოცნიდა.მისი ღრმა ხვნეშა ესმოდა და გრძნობდა,თუ როგორ აღიგზნო ზურა.მარიამს მოტკეცილი ჯინსი ეცვა,რომლისკენაც ზურამ ხელი წაიღო და სწრაფად ჩააცურა ხელი.მარიამს სიამოვნებისგან და სურვილისგან კვნესა აღმოხდა,რაც კაცს უფრო აღაგზნებდა და პიჯაკისკენ წაიღო ხელი.სწრაფად გაუხსნა,თითქოს მასში მხეცს გაეღციძა.ლიფიც ხელის ერთი მოსმიშ შემოაცადა და მისი მრგვალი,მკვრივი მკერდი ხელში მოიქცია,უჩებში კოცნის შემდეგ მკერდზე გადაინაცვლა,რამაც უფრო აღაგზნო ორივე.მარიამმაც უფრო ხმამაღლა დაიწყო კვნესა.მარიამმა თავი ააწევინა,თავისკენ მიიზიდა და პიჯაკის ღილები სწრაფად შეუხსნა,რაშიც ზურაც დაეხმარა.მწოლიარე მარიამის შარვალიც გახსნა და რათქმაუნდა ისიც ხელის ერთი მოსმით გახადა.ორივე ლოგინში აღმოჩნდა.მარიამმა ზურას შარვლისკენ წაიღო ხელი და ერთი წამით ზურა შეჩერდა
-მართლა გინდა?
მარიამმა თავი დაუქნია
-არ მინდა მერე ინანო
-რატომ უნდა ვინანო,არაფერს ვაშავებ.ვიცი რასაც ვაკეთებ და შენთან მინდა
ზურამ თვითონვე შეიხსნა შარვალი და უცებ გაიხადა.მარიამმა ფეხები წელზე შემოჰხვია.ზურა ცდილობდა ფრთხილას მოქცეოდა,მაგრამ ვნებისგან თავი ვეღარ მოითოკა და უცებ შეიჭრა მასში.ზურამ სიამოვნებისგან,ხოლო მარიამმა ტკივილისგან ხმამაღლა ამოიკვნესა.ზურამ ნელი ტემპით დაიწყო მოძრაობა,მაგრამ ისევ გაუჭირდა თავის შეკავება და სწრაფად დაიწყო მოძრაობა,რასაც მარიამის უფრო ხმამაღალი კვნესა მოჰყვა და რიტილს ცოტაღა უკლდა.მომაკვდავი ცხოველივით ფართხალებდა.იცოდა,რომ მტკივნეული იქნებოდა,მაგრამ ასე ძალიან - არა.სურდა სიამოვნება შეეგრძნო,მაგრამ ტკივილი დიდხანს გრძელდებოდა.მხოლოდ იმის ყურება აღაგზნებდა,თუ როგორ მოძრაობდა ზურა,როგორ სუნთქავდა და როგორ იღებდა სიამოვნებას.მარიამი უცებ აზრზე მოვიდა და შეაჩერა
-პრეზერვატივი გაქვს?
-კი - უპასუხა,შეჩერება გაუჭირდა,მაგრამ აუცილებელი იყო.იქვე მდგარი უდრიდან პრეზერვატივი ამოიღო და რამდენიმე წამში ისევ გააგრძელეს.მარიამს ტკივილი სიამოვნებაში გადაეზარდა და როცა ორივე მიხვდა,რომ ატავებდნენ,ზურამ ტემპს უმატა,მარიამმა უფრო ხმამაღლა დაიწყო კვნესა და ორგაზმის მიღწევისას ორივეს ცხოველური ხმები აღმოხდათ.ზემოთ მოქცეული და დაღლილი ზურა მის გვერდით დაწვა.ცოტა ხანს ჩუმად იყვნენ,
-მოგეწონა? - კითხა ზურამ?
მარიამმა ღიმილით დაუქნია თავი.ზურასაც გაეღინა
-დიდი ხანია ეგეთი სიამოვნება არ მქონია - უთხრა ზურამ და თმაზე დაუწყო ფერება
-რატო?
-ცოლთან სექსი მოვალეობის მოხდის მიზნით მაქვს და ალბათ თვითონაც.
მარიამს გულწრფელად შეეცოდა ზურა და აკოცა.წამოდგა და მის ზემოდან მოექცა,თან კოცნიდა
-კიდე? - კითხა ზურამ
კოცნისას მარიამმა თავი დაუქნია და ახლა ამ პოზაში განაგრძეს.ზემოდან მოქცეულ მარიამს კოცნა არ შეუწყვეტია,თან სიამოვნებდა და კულმინაციას ისევ ერთდროულად მიაღწიეს.ზურას ცოტაა ხანში ჩაეძინა.მარიამს კი სინდისის ქენჯნა არ ასვენებდა იმაზე,რომ ახლა ცოლიან კაცთან იწვა,მისი ცოლის საწოლში ქონდა სექსი.ძილი არ მიეკარა და წამოდგა.სიგარეტი აიღო და მოწევა დაიწყო.ზურას გაეღვიძა.
-რატო არ გძინავს?
-ვერ დავიძინე?
-რატო?
-ვფიქრობ
-რაზე?
-იმაზე,რომ შენი ცოლის საწოლში მე მძინავს და ჩემი თავის მრცხვენია
-ხო გთხოვე,დღეს მაინც ნუ ფიქრობ მაგაზეთქო
-რა მნიშვნელობა აქვს,ხვალ ხო ვიფიქრებ.ხვალ რამე შეიცვლება?
-არაფერი,მაგრამმაშინ ბევრ რაღაცას არ უნდა ვაკეთებდეთ.როცა შენთან ვარ,არ მინდა მაგაზე ფიქრი.რატომ ეძებ ყოველთვის პრობლემას?დაიძინე რა
მარიამმა სიგარეტი ჩააქრო და ისევ ლოგინში დაწვა.ზურას უკვე ჩასძინებოდა და ზურგზე მას მიეკრო და თვითონაც დაიძინა.
შემდეგ დღეს დილით ადრე ადგნენ და ერთად მიიღეს შხაპი.
-ხვალ ცოტა გვიან გეცლება? - კითხა მარიამმა
-არ ვიცი და გვიან რატო?
-დაბადების დღეზე მივდივარ და ხვალაც მინდა გნახო
-ვის დაბადების დღეზე?
-ქეთამ დამპატიჟა
-იმ ქერამ?
-კი
-რატო?
-მეგობარია და დამპატიჟა - გაუკვირდა შეკითხვა ზურას
-აა,თუ მეგობარია
-რატო მპასუხობ ეგრე?
-ჩვეულებრივ გპასუხობ
-ეხლა არ მპასუხობ ჩვეულებრივ
მარიამი ხმას არ იღებდა
-დავაშავე რამე? - კითხა ზურამ გაღიზიანებული ტონით
-არა
-და რატო მესწერვები?დაბადების დღეზე რომ მივდივარ?
-ქეთას დაბადების დღეზე რომ მიდიხარ
-და რა მოხდა?
-მოსწონხარ და გეპრანჭება
-რას მეპრანჭება,დაბადების დღეზე დამპატიჟა მარტო - თავს იმართლებდა ზურა
-ხო,როგორც მეგობარს ისე გიცინის და გიყურებს ხოლმე
-რა მნიშვნელობა აქვს,მე ჩვეულებრივ ვუყურებ
მარიამი ისევ გაჩუმდა.ისევ ზურა აგრძელებდა ლაპარაკს
-ეჭვიანობ?
-არა
-აბა რა გჭირს? - მისთვის დამახასიათებელი სითბოთი კითხა ზურამ და თან უკნიდან ჩაეხუტა სველ სხეულზე
-არაფერი - უპასუხა და ცრემლები ახრჩობდა,თუმცა შხაპის ქვეშ ვერ დაინახავდა მის ზურგს უკან მდგარი ზურა.მისი ხელები ზურგიდან მოიშორა,პირსახოცი აიღო,შემოიხვია ტანზე და სააბაზანოდან გავიდა,ზურა კი მიმავალ მარიამს უყურებდა და თავს დამნაშავედ გრძნობდა,თითქოს მართლა რამე დაეშავებინა.
სწრაფად ჩაიცვა ტანსაცმელი.უნდოდა რაც შეიძლება მალე წასულიყო,რომ ზურა აღარ დაენახა,მაგრამ როცა წასვლას აპირებდა სწორედ მაშინ გამოვიდა პირსახოცის ამარა ზურა
-დამელოდე და მე გაგიყვან - ისევ დამნაშავედ გრძნობდა ზურა თავს
-ფეხით გავივლი - უპასუხა,ჩანთა აიღო და სახლიდან გავიდა.ახლა კი ვეღარ შეძლო ცრემლების შეკავება.ტიროდა იმიტომ,რომ მისი დაკარგვის ეშინოდა,იმის,რომ მასავით სხვასაც შეხედავდა.ბოღმა აწვებოდა მისი ცოლის და იმ ქალის გამო.თავი ნაგავი ეგონა,იმის გამო,რომ იმალებოდა,ვიღაცას ემალებოდა და ფარული ურთიერთობა ქონდა იმასთან,ვისთანაც არ შეიძლებოდა.ამ მომენტში საკუთარი თავი შესძულდა,რადგან ისეთი ურთიერთობა ქონდა კაცთან,როგორ ურთიერთობასაც ვერასდროს იტანდა.მას თვალწინ დაუდგა ყველა ის მრავალჯერ განმეორებული შემთხვევა, როცა მათთვის აუცილებელი ხდებოდა სიცრუე და ტყუილი, რასაც ვერ ეგუებოდა მისი ბუნება.გაახსენდა, როგორი სირცხვილი ერეოდა მას,როცა გრძნობდა ამ სიცრუისა და ტყუილის აუცილებლობას, რაც მრავალჯერ
შეუნიშნავს ზურასთვისაც.ზურაც ხშირად განიცდიდა რაღაც უცნაურ გრძნობას,
რომელიც დღიდან მარიამთან ურთიერთობისა,დროდადრო დაეუფლებოდა ხოლმე. ეს
იყო ზიზღი რაღაცისადმი.
სახლში დაბრუნებულ მარიამს დედამისი შინ არ დახვდა.ცუდ ხასიათზე იყო და საუზმის შემდეგ ფილმების ყურება გადაწყვიტა.უყურებდა და თან ფიქრებში იყო გართული.ნანობდა,ასე რომ მოიქცა,ასე რომ ელაპარაკა და ცრემლები წამოუვიდა.ამ მომენტში საშინლად მოენატრა,უნდოდა ჩახუტებოდა.ისევ ის გრძნობა დაეუფლა,როგორც ყოველთვის - თითქოს დაკარგა.მისი დაკარგვის საოცარი შიში .
მთელი დღე უაზროდ იყო სახლში.შემდეგ მეგობრებთან ერთად კაფეში წასვლა გადაწყვიტა,თან გვიან შეიძლებოდა ზურასაც დაერეკა.
ვერც მეგობრებთან ერთად გაერთო.ყველა ერთობოდა მის გარდა.იჯდა ჩაფიქრებული და გონებით სხვაგან იყო.ბოღმა ახრჩობდა.თვითონ ტირილის ზღვარზე იყო,ზურა კი ერთობოდა,თანაც იმ ქალთან.გვიანობამდე იყო მეგობრებთან ერთად,თუმცა ზურას არ მიუწერია.ბავშვები დაიშალნენ,მარიამმა კი გარეთ ყოფნა ამჯობინა.განათებულ,ხალხით სავსე ქუჩებში დადიოდა და თავს მაინც მარტო გრძნობდა.შურდა,როცა მის გარშემო ამდენ ბედნიერ ხალხს ზედავდა.ახლა ზურაზეც ბრაზდებოდა.ბრაზდებოდა და თან ნანობდა.ძალიან ენატრებოდა,თუმცა ბოღმა მაინც ახრჩობდა.იმედს იტოვებდა,რომ ისიც მასავით გრძნობდა თავს.ყურსასმენები გაიკეთა და ცოტა ხანში სიმღერის ხმა მესიჯის ხმამ შეცვალა.ზურა იყო
,,რას შვრები?“
,,არაფერს,შენ?“
,,არაფერს.გცალია?“
,,კი“
,,სად ხარ?“
მარიამმა მისამართი უთხრა და ცოტა ხანში ზურაც მასთან გაჩნდა.მანქანაში ჩაჯდა და წავიდნენ.ორივე ჩუმად იყო.მარიამმა იგრძნო თუ როგორ დაადო ზურამ ფეხზე ხელი
-რას შვრებოდი?
-ვსეირნობდი,არ მინდოდა სახლში.შენ გაერთე დაბადების დღეზე?
-რავი ვერ გავერთე,ადრე წამოვედი
-რატო?
-რავი
მანქანა გააჩერა,სიმღერები ხმადაბლა იყო ჩართული და სიჩუმეში მარიამმა LP - Lost On You-ს მოკრა ყური,ესიამოვნა,თითქოს მის მდგომარეობას ზუსტად შეეფერებოდა და ხმას ოდნავ აუწია,შემდეგ კი ზურამ სულ გამორთო
-რატო გამორთე - გაკვირვებულმა კითხა
-თავი ამტკივდა
მარიამს ხმა აღარ მოუღია.ზურამ სიგარეტი ამოიღო და მარიამსაც შესთავაზა
-არ მინდა
-კიდე იბუტები?
-არ ვიბუტები
-მოდი ჩემთან
მარიამი მისკენ გადაიხარა და აკოცა.ზურამ თავისკენ მიიზიდა და თავის სავარძელზე გადაიყვანა.ასე გააგრძელეს კოცნა და შემდეგ ერთმანეთს მაგრად ჩაეხუტნენ.მარიამმა თავი მკერდზე დაადო და ცოტა ხანს ასე ჩუმად იხსდნენ.ქეთაზე ფიქრები მაინც არ შორდებოდა.
-რამდენი წლის გახდა ის შენი დაქალი?
-28 და ჩემი დაქალი არაა
-გათხოვილია?
-არა
-მივხვდი
-საიდან?
-შენ გეპრანჭება
-საიდან მოგაქვს ეგ სისულელეები?
-კიდე რა სისულელე ვთქვი?
-მაგ სისულელეზე ვამბობ
-არაა სისულელე,მართლა გეპრანჭება,ისეთი ბედნიერი თვალებით გიყურებს ხოლმე
-სულ რაღაცაზე ჩხუბს რატო ცდილობ?
-არ ვჩხუბობ
-აბა რანაირად მელაპარაკები,არ მაქვს ჩხუბის თავი და მოვრჩეთ რა - უხეშად უპასუხა ზურამ და შეეცადა მარიამი თავის სავარძელში დაებრუნებინა,მაგრამ შეეწინააღმდეგა და მის მკერზე დადო ისევ თავი.ამჯერად ცრემლების შეკავება ვეღარ შეძლო.ტირილი დაიწყო,თუმცა უხმოდ,მხოლოდ ცრემლები სდიოდა.ცდილობდა ზურას არ შეემჩნია,მაგრამ მისი ღრმა ამოსუნთქვა იგრძნო,თვალებთან თითი მოუსვა და მიხვდა,რომ ტიროდა.ხმა არ ამოუღია და ლაპარაკის მაგივრად მაგრად ჩაეხუტა და აკოცა.ცოტა ხანს ასე იყვნენ,შემდეგ მარიამს დედამისმა დაურეკა და წავიდნენ.ზურამ მარიამის ბინასთან გააჩერა.ორივე ცუდ გუნებაზე იყვნენ.არც მარიამს უნდოდა წასვლა და არც ზურას უნდოდა მისი გაშვება.ორივეს ერთმანეთის დაკარგვის გრძნობა კლავდა.
-იყავი ცოტა ხანს,მოვწიოთ
-კაი
მარიამმა სიგარეტი გამოართვა.ეწეოდა და ფანჯარაზე წვიმის წვეთებს შჰყურებდა.ზურამ ხელზე ხელი დაადო,ოდნავ მოუჭირა და ეფერებოდა.მარიამი ხვდებოდა,რომ მის გვერდით მჯდომ ადმაიანზე შეყვარებული იყო,ადამიანზე,რომელთანაც არანაირი სამომავლო გეგმები არ ქონდა,ადამიანზე რომელიც მთელ მსოფლიოს ერჩივნა.ეს ადამიანი იყო ის,ვისთანაც თავს ყველაზე კარგად გრძნობდა და ადამიანი,რომელიც ნებისმიერ წუთს შეიძლებოდა დაეკარგა.
-სიგარეტი გაქვს? - კითხა ზურამ
-ნწ - თავი გააქნია მარიამმა
-აჰა,აიღე
-არ მინდა,მადლობ
-აიღე რა
-არ მინდა მართლა
-კაი,გამომართვი რას იპრანჭები
-კაი,მადლობა - გამოართვა მარიამმა.მისკენ შეტრიალდა და აკოცა
-ხვალამდე - უთხრა თბილად ზურამ
-კარგად - გაუღიმა მარიამმა და გადავიდა.
ზურა წავიდა.სახლში მისვლა,მითუმეტეს იმ ქალის გვერდით,არ უნდოდა.ახლა მისთვის სიკვდილის ტოლფასი იყო,თუმცა სხვა გზა არ ქონდა.
მარიამი სახლში ავიდა.დედამისისთვის ხმა არ გაუცია ისე შევიდა თავის ოთახში.თვალები ცრემლებით ევსებოდა,ზურა რომ ახსენდებოდა.ფიქრობდა,რომ ალბათ ზურაც იგივეს გრძნოდა.იცოდა,რომ მარტო არ იყო,მაგრამ მაინც ცუდად იყო.ფიქრებში იყო გართული,როცა ტელეფონზე ზარის ხმა გაისმა.მამამისი იყო.
-გისმენ
-ცოტა ხანს გამოდი,გნახავ - სთხოვა მამამისმა
-არ მცალია ეხლა
-როდის გეცლება
-არ ვიცი
-არ იცი - ამოისუნთქა -რაღაცას გკითხავ,ეგ გეცოდინება და მიპასუხე ერთი
-რა?
-ვისი მანქანიდან გადმოდიხარ ხოლმე ყოველდღე?
-რა?
-რა კი არა,ვისი მანქანიდან გადმოდიხარ ხოლმე?
-რა მანქანიდან,არავის მანქანიდან არ გადმოვდივარ
-რას მატყუებ გოგო,რამდენჯერ დაგინახე.ვინ არის ეგ კაცი?რამხელაა,რა საქმე გაქვს მაგასთან? - უთხრა მკაცრი ტონით,რომელშიც ზიზღიც ერია
-ჯერ ერთი არავის მანქანიდან არ გადმოვდივარ,მერე კიდევ,რომც გადმოვდიოდე შენი საქმე არაა.როდის აქეთი გახდი მზრუნველი მამა?არ გიხდება მამობრივი მზრუნველობის გამოჩენა.ეხლა ფიქრობ ჩემზე?მე რას ვაკეთებ,ეგ შენი საქმე არაა,გაიგე?
-ცოტა ფრთხილად იყავი იცოდე,არ ინანო ეგ შენი სიტყვები და მაგ ვიღაცასთან ურთიერთობაც - უთხრა მამამისმა და გაუთიშა.
მარიამს სერიოზულად შეეშინდა.მართალია მამამისის საქმე არ იყო,მაგრამ შეიძლებოდა როგორმე დედამისისთვის გაეგებინებინა,თუმცა მამამისი ამისთვის არ გაიმეტებდა.ძალიან დაბნეული იყო.