ასე ვიდექით ჩახუტებულები სანამ სამარადისო სიჩუმე ჩემმა ხმამ არ დაარღვია;
-მერე მე შენზე პატარა რომ ვარ?
-მერე რამოხდა, იმოქმედე გულით და არა გონებით: ორივეს გაგვეცინნა თვალებიდან ცრემლი გადმომივარდა.
-შენ ტირი?
-ხოო ამ ბოლოდროს.
-მერე რა გატირებს სულელო
-ჰმ არვიცი ალბათ სიხარული.
-სოფო არასდროს არსდროს არ მიგატოვებ რაც არუნდა მოხდეს სულ შენთან ვიქნები მიყვარხარ. ::: იმედია ეს სიტყვები სიმართლე იყო
-ხოო იმედია- ვუთხარი ნაზად. იცით ყველაზე გასაკვირი რაიყო???
როცა მან მიყვარხარ მითხრა საშინელი ქარი ამოვარდა ვერ მივხდი რატომ მაგრამ ამას ახსნა უნდა ჰქონოდა.
გათენდა ჩავიცვი და სკოლაში წავედი გული რაღაცნაირად მიცემდა. ალექსი მომეგება
-ჩემო სიხარულო მოხვედი?
-კი მოვედი : ერთ სიცილი აუტყდა
-რა გაცინებთ? ჰკითხა ალექსიმ
-არაფერი შენ რა მაგ გოგოსთან ხარ?
ვიცოდი ჩემი თავის დაცვა ვისწავლე და ვუთხარი
-იცით ამ გოგოს სახელი რომ აქვს მას სოფო ჰქვია. იცი როცა ერთი იცინის თავის თავს დასცინის გამონათქვამია ასეთი.
ის გგოგო გაჩუმდა მედა ალექსი დავდიოდით ერთად ნამდვილი შეყვაერებულებივით მოსაღამოვდა იცი ეჭვში ვიყავი როცა ალექსისთან ვიყავი ქარი ქროდა როცა შევეხებოდი კი გრიგალი ნეტა რას უნდა ნიშნავდეს?
ალბად არაფერს ასე ასე ვიყავით 2 კვირა შეყვარებულები სანამ ერთი გოგონა არ გამოჩნდა მას ლიკა ერქვა ჩვენ სკოლაში შეყვარებული ყველას წაართვა და ალბად გამონაკლისი არც მე ვიქნებოდი. მასზე ძალიან ვეჭვიაანობდი მე და ალექსის არ ვშორდებოდა სულ ჩვენთან ერთად იყო ლიკამ შემოგვთავაზა გაგვესეირნა მე ვერ წავედი ინნგლისური მქონდა ამიტომ ალექსი წაყვა მიდიოდნენ
-ალექს იცი რა მაინტერესებს ის გოგო გიყვარს?
-არა უბრალოდ ვეღადავები მიყვარს როცა ადამიანით ვერთობი ეს სიტყვები ჩემმა მეგობარმა გაიგო მაშინვე ჩემთან მოვარდა და მითხრა
-შეეშვი მაგ ბიჭს კარგ არაფერს მოგიტანს შენით ერთობა
-ჩემი გშურს ხოო : გავაგდე ჩემი საუკეთესო მეგობარი
მერე ქუჩაში რომ მივდიოდი ლიკა და ალექსი ერთად დავინახე ეს სიტყვებიც გავიგონე და ჩავილაპარაკე ქვების მოგროვებაში ბრილიანტები დამიკარგა