(ბოდიში დაგვიანებისთვის და შეცდომებისთვისაც)

10--------------------------------------------------------------------

იმწუთას ნინის გარშემო თითქოს არაფერი აღარ არსებობდა,თითქოს სადღაც დაფრინავდა. თვალები გაახილა და უცებ გონს მოეგო
-რას აკეთებ ვინმე რომ შემოვიდეს?!-უსაყვედურა ჩუმად გეგას და შემდეგ უნებურად გაეღიმა.გეგა გაღიმებული სახით შესცქეროდა.
-კარგი,დავიწყოთ. დღეს მე გავაკეთებ პიცას!-გეგა საქმეს შეუდგა,ამასობაში სალი და ლილეც სამზარეულოში პარკებით ხელში დაბრუნდნენ.წინსაფარში საქმოსანი გეგა რომ დაინახეს სიცილის შეკავება ვერ მოახერხეს.
-თქვენც დამცინით ?-იწყინა გეგამ.
-რახდება რა კისკისია..-კარში სანდრო და იკა გამოჩნდნენ და გეგას დანახვაზე ახარხარდნენ.
-გიხდება ხოიცი -შეაქო სანდრომ
-რაგინდა ტო უნდა დაგვწამლო?-სერიოზული სახე მიიღო იკამ.
-დამეკარგეთ ეხლა აქედან!–წარბი ასწია გეგამ,
-კარგი,გელოდებით-ბიჭები სასტუმრო ოთახში დაბრუნდნენ.სალი პარკიდან პროდუქტს ალაგებდა თეფშებზე და უცებ მსხვრევის ხმა გაისმა,გეგამ და ნინიმ ერთდროულად გაიხედეს მისკენ.სალი გატეხილ თეფშს დასჩერებოდა შემდეგ კი მათ ამოხედა
-სალ რაგჭირს რაიყო?
-არაფერი ავკრეფ...
გეგამ ჩაიცინა -ბედნიერების ნიშანია!-ნინის გადახედა,ნინისაც გაეღიმა.
სალიმ ნამსხვრევები შეაგროვა და გადასაყრელად მიჰქონდა ნინი დაეწია
-სალ ხო ყველაფერი რიგზეა
-ჰო უბრალოდ...
-ნინიი-გეგამ დაუძახა ნინის და სალიმ სიტყვა გაწყვიტა.
-მერე ვილაპარაკოთ ნინ ჰო?
-კარგი...
ორივე სახლში შებრუნდნენ, კარში სანდრო შეეფეთათ
-სალი დარჩი ცოტახანს საქმე მაქვს..-სალიმ ნინის შეხედა ნინიმაც მსუბუქად დაუკრა თავი და შიგნით შევიდა.
-ნინ მოვრჩი აბა ნახე!-გეგამ მაგიდაზე დადგმულ მადისაღმძვრელ პიცაზე მიუთითა.
-მმმმ რა გემრიელად გამოიყურება..ყოჩაღ !
-აკი არ გჯეროდა!-ნინის მოეხვია და თავი მხარზე დაადო.
-რაღაც სასწაულებს ახდენ შენ,მაოცებ მოკლედ.
-ჯერ სად ხარ შენ..-გაუღიმა და ლოყაზე ბფთხილად აკოცა.
მისაღებში შევიდნენ და გეგამ პიცა მაგიდაზე დადგა.ლილე და იკა დივანზე ისხდნენ.
-ესეც ჩემი ნამუშევარი,სამართლიანად შემიფასეთ.
-ვაუ..-აღმოხდა ლილეს
-ვააჰ შენ აღარ ხუმრობ!-შენიშნა იკამ და გეგას შეხედა.
-არ მაფასებთ და რა გავაკეთო..-გაიკრიჭა და აქეთიქით მიმოიხედა
-სანდრო სადაა ?
ოთახში სალი და სანდროც გამოჩნდნენ.პიცა მოიწონეს და სუფრას მიუსხდენ.სახლი ხალისმა მოიცვა,ბევრი მოგონება გაიხსენეს და ერთმანეთი ყველამ უკეთ გაიცნო გეგა და ნინის სიყვარულით სასვსე მზერა ყოველ წუთს ერთმანეთს ხვდებოდა.ლილეს და იკას მორიდებული და თბილი გამოხედვა სუფრას კიდევ იფრო ალამაზებდა.სალი რომელიც ამ საღამოს უცნაურად იქცეოდა ხშირად ჩაფიქრებული იყო,მისკენ რამოდენიმეჯერ იდუმალად იხედებოდა სანდრო და რაღაცაზე ფიქრობდა რაც მის სახეზე ფიქრებს ირეკლავდა.
-გვიანი წავალთ ჩვენ -გეგა ფეხზე ადგა და ბიჭევიც მას მიჰყვნენ.გარეთ გასვლისას ერთმანეთს დაემშვიდობენ და გეგა ნინის მოუახლოვდა.
-დაგირეკავ..-ჩაულაპარაკა დათვალი ჩაუკრა.გოგონები სახლში შემობრუნდნენ და ფანჯარიდან გადაიხედეს,მაქანა ნელა დაიძრა და კორპუსებში დაიკარგა.
მაგიდა აალაგეს,იქაურობა მოაწესრიგეს და დასხდნენ
-სალი რაღაც უნდა გეთქვა მგონი-თქვა ცოტა ხნის შემდეგ ნინკმ და სალის გახედა.
კვლავ ჩაფიქრებული გამოერკვა
-ჰო..
-სანდროზე რას იტყვი?დიდიხანია იცნობ?
-სანდროს..-დაიწყო სალიმ-ადრე ასეარ ვიცნობდი უბრალოდ ვხედავდი ხოლმე,ამ ბოლო დროს დავახლოვდით.მასმერე რაც ერთიანი პროექტი დავასრულეთ უნივერსიტეტში.
ნელნელა დავმეგობრდით მაგრამ რატომღაც სულ სხვანაირად ვგრძნობ თავს მასთან თითქოს...
-თითქოს მოგწონს სალ?
-ლილე!არა...
-სალ გაწითლდი
-ნინი აყევი შენც ჰო!
-კარგი გააგრძელე
-რა გავაგრძელო რამოდენიმეჯერ გავიგე ჭორი ვითომ მოვწონდი მაგრამ სისულელეა..-თავი გააქნია სალიმ-დღეს კი საერთო ლექციაზე რაღაც ინციდენტი მოხდა,ერთი ბიჭს ოდნავ ზედმეტი მოუვიდა...
-რა?ვინაა?-აენთენ გოგონები.
-არაფერი ისეთი-გაიცინა სალიმ-ჰო და ამ კრების მერე გაქრა სანდრო აღარ მინახავს და ახლა აქ ვნახე
-გაქრობა ეხერხებათ კი.-გაეღიმა ნინის და ჩაფიქრდა-ანუ იმ ლექციის მერე აღარ ჩანდა?
-ჰო რაიყო?
-არა არაფერი..-ნინი ეჭვით სავსე გამოხედვა აღებეჭდა სახეზე და ოდნავ გაეღიმა.
-რა გვემართება სამივეს?-გაკვირვებით და ბედნიერებით სავსე ღიმილით თქვა ლილემ
-რაღაც ძალიან კარგი.-უპასუხა ნინიმ.
-ჰო აშკარად!-სამივეს გაეღიმა.
-უნდა წავიდე ეხლა-წამოდგა ლილე და ჩანთა აიღო.
-აუ ყოფილიყავი ჯერ.
-არა გვიანია ისედაც .ტაქსით წავალ
ლილე გააცილეს და სახლშიშემობეუნდნენ.ცოტახანში ტელეფონმა დარეკა
ნელნელა დავმეგობრდით მაგრამ რატომღაც სულ სხვანაირად ვგრძნობ თავს მასთან თითქოს...
-თითქოს მოგწონს სალ?
-ლილე!არა...
-სალ გაწითლდი
-ნინი აყევი შენც ჰო!
-კარგი გააგრძელე
-რა გავაგრძელო რამოდენიმეჯერ გავიგე ჭორი ვითომ მოვწონდი მაგრამ სისულელეა..-თავი გააქნია სალიმ-დღეს კი საერთო ლექციაზე რაღაც ინციდენტი მოხდა,ერთი ბიჭს ოდნავ ზედმეტი მოუვიდა...
-რა?ვინაა?-აენთენ გოგონები.
-არაფერი ისეთი-გაიცინა სალიმ-ჰო და ამ კრების მერე გაქრა სანდრო აღარ მინახავს და ახლა აქ ვნახე
-გაქრობა ეხერხებათ კი.-გაეღიმა ნინის და ჩაფიქრდა-ანუ იმ ლექციის მერე აღარ ჩანდა?
-ჰო რაიყო?
-არა არაფერი..-ნინი ეჭვით სავსე გამოხედვა აღებეჭდა სახეზე და ოდნავ გაეღიმა.
-რა გვემართება სამივეს?-გაკვირვებით და ბედნიერებით სავსე ღიმილით თქვა ლილემ
-რაღაც ძალიან კარგი.-უპასუხა ნინიმ.
-ჰო აშკარად!-სამივეს გაეღიმა.
-უნდა წავიდე ეხლა-წამოდგა ლილე და ჩანთა აიღო.
-აუ ყოფილიყავი ჯერ.
-არა გვიანია ისედაც .ტაქსით წავალ
ლილე გააცილეს და სახლშიშემობეუნდნენ.ცოტახანში ტელეფონმა დარეკა
ტელეფონს დახედა.გეგა რეკავდა.ტელეფონი აიღო და ოთახში შევიდა.
-როგორ ხარ?
-კარგად..შენ როგორ ხარ გტკივა სახეზე იარა?
-არა საერთოდ არა.მაგაზე არ ინერვიულო...დღეს გეგმები,რომ ჩაგვეშალა..
-ეგ არაფერი სხვა დროს წავიდეთ.
-შენ თუ გინდა ახლაც წავიდეთ!
-არა სხვა დროს იყოს..-გაიცინა ნინიმ
-მისმინე ხვალ გცალია?
-კი რაიყო?
-ქალაქ გარეთ გვინდა გასვლა და წამოდით თქვენც,თან სხვებსაც უნდათ შენი გაცნობა
-ჰოო?მეც მინდა..კარგი ალბათ წამოვალთ ვეტყვი გოგონებსაც..
-კარგი ჩემო გოგო..ტკბილი ძილი..
-შენც..ძილინებისა.
მეორე დღეც დადგა გოგონები გამზადებულნი ელოდებოდნენ ბიჭებს ქალაქ გარეთ გასასვლელად.ნინიმ კარი გააღო და გეგას შეეგება მას უკან იკა და სანდრო მოჰყვნენ.
-როგორ ხარ ნინ?-იკამ სათვალე თავზე აიწია.
-რავიცი კარგად,თქვენ როგორ ხართ?-ნინიმ იარაზე ანიშნა იკას და სანდროს.
-კარგად გაგვიარა,ასე გვეტყობა?-გაიცინა სანდრომ.
-შედით თქვენ და მოვალ
-მოიცა მეც მოვიდივარ!-გაეკიდა გეგა.
-აუ ტელეფონი დამრჩა!მიდი და მოვალ-იკა კარში გაბრუნდა
ოთახში სანდრო შევიდა, სალი იქ დაუხვდა.შებრუნებულს ცალ ხელში ყავა ეკავა ცალი ხელით კი ჩანთას კრავდა.
სანდრო ჩუმად მიუახლოვდა.
-გამარჯობა სალი!-დაიყვირა მთელი ხმით.სალი შეხტა და სანდროს ყავა მაისურზე გადაავლო.სანდრომ თავის მაისურზე გაკვირვებით დაიხედა და სალის შეხედა,თვალებ გაფართოვებული შესცქეროდა თავის ნამოქმედარს .
-ვაიმე..ბოდიში არ მინდოდა.-პირზე ხელი აიფარა სალიმ
-არაუშავს კაი.
-შენი ბრალია რომიცოდე.
სანდრომ ცალი წარბი ასწია .
-რას მეუბნევი?
-აბა რატო შემაშინე,რაგინდოდა?
კარში გეგა და ნინი გამოჩნდნენ,ჯერ სანდროს და სალის მიაშტერდნენ შემდეგ სანდროს დამშვენებულ,მაისურს
-მოიცა მოიცა აქ რა მოხდა?-დაიწყო გეგამ და მზერა კვლავ სანდროს მაისურზე გადაიტანა და სიცილი დაიწყო-რა გჭირს შენ?
-დამაზარალა!რა ჩავიცვა ახლა მე?თან მე მაბრალის.
-როგორ მოახერხე სალ?-გაიღიმა ნინიმ.
-ამის ბრალი იყო-განაგრძო თავის დაცვა სალიმ.
ამასობაში ოთახში იკა შემოვიდა და სანდროს შეხედა.
-რას გავხარ ბიჭო
-კარგი.მანქანაში გეგას მაისური იყო იმას ჩავიცვამ.
-არც მეკითხება ტო-გადახედა ნინის იკას.
-აბა შიშველს ხოარ ვატარებთ-დაიცვა ნინიმ სანდრო.
იკამ ოთახი მოათვალიერა
-ლილე?
იქ მყოფებმა ერთმანეთს გადახედეს და ჩაიცინეს.
-ლილემ ვერ მოვდივარო..-დაიწყო დანანებით სანდრომ.
იკას სახე მოეღუშა,
-მეც მზად ვარ!-ლილეც გამოჩნდა.
იკას სახე გაუნათდა და სანდროს მკვლელი მზერა ესროლა.
-ოუ ვინ გაგალამაზა ასე?-ლილემ თითით ანიშნა მაისურზე სანდროს.
-აბა თუ გამოიცნობ!-სანდრომ თვალი სალისკენ გააპარა.
-არა ეგ ვერ იზამდა!-ყველას სიცილი აუტყდა.
-აბა წავდით?-იკითხა გეგამ.
სახლიდან გამოვიდნენ,დაბლა მაქანებთან მოგროვდნენ.
-მაშ ასე!ახლა გაგანაწილებთ და შეპასუხება არ მიიღება!-დაიწყო გეგამ.
-მის ნინი დაბრძანდით!-თავისი მანქანის კარი გაუღო ნინის.
-სალი იქით,სანდროს მანქანაში.
-აუ სანამ ჩავალთ დავხოცავთ ერთმანეთს.
-შეპასუხება არ შეიძლება!-სალი.დანებდა და მანქანაში ჩაჯდა.
-ლილე დაჯექი.-იკას გვერდზე მოათავსა.
ლილემ გეგას მკაცრად ამოხედა გეგამ თავი შემწყნარებლურად დაუქნია და კარი დახურა.
თვითონ საჭესთან დაჯდა და ნინის გადახედა.
-წავედით?
-ჰო.წავედით!-თბილად გაუღიმა და გზას გაუდგნენ.სამივე მანქანა ერთდროულად დაიძრა .ჯერ გეგას შემდეგ იკას და ბოლოს სანდროს მანქანები ერთმანეთის მიყოლებით მოძრაობდნენ.
ქალაქიდან რამოდენიმე კილომეტრის მოშორებით ფართო გზაზე სამივე მაქანა ერთ სისწორეზე მიიწევდა. შორიახლოს გზის სამი გასაყარი გამოჩნდა,გეგამ დაასიგნალა და ბიჭებმაც,ერთდროული სიგნალით უპასუხეს.შუაში მოქცეული გეგა პირდაპირ სწორ გზას დიდი სიჩქარით დაადგა,ხოლო იკა და სანდრო აქეთ იქით მოქცეულ გზებს გაუყვნენ.ეშმაკური ღიმილით და სიამაყით მიუყვებოდა გეგა გზას და საოცრად ბედნიერი ჩანდა ესკი კიდევ უფრო მიმზიდველს ხდიდა.
გაოცებულმა ნინიმ ჯერ რამოდენიმეჯერ უკან გაიხედა და შემდეგ გეგას მიაშტერდა
-გეგა..ეს რაიყო..რა ხდება?ერთად არ მივდივართ?-დააყარა კითხვები ნინიმ.
გეგამ შემოხედა გაიცინა.
-არაფერი ნინ..ვაცადოთ ახალგაზრდებს-ეს სიტყვები გამოთქმით წარმოსთქვა-და გვაცადონ ჩვენც ბოლოსდაბოლოს!-ფართოდ და თბილად გაუღიმა მისი ხელი აიღო და ნაზად აკოცა.
ნინიმ ჯერ გაკვირვებით შეხედა და მერე გაუღიმა
-შენ რა მყავხარ!..
გეგას სახეს ღიმილი არ შორდებოდა,ნინის ხელი ოდნავ მოუჭირა .
-მიყვარხარ ყველაზე და ყველაფერზე მეტად!
ნინის ტუჩები გაეფანტა და თვალები აუციმციმდა.
-მეც მიყვარხარ!...ძალიან!
გეგას გაბრწყინებული და ბედნიერებით სავსე თვალები ნინისას შეხვდა და ორივეს სიხარულის ღიმილმა გადაურბინა სახეზე.
-და ჩვენ სად მივდივართ?
-ერთ ლამაზ ადგილას!
-როგორ ლამაზ ადგილას?-შეხედა ნინიმ.
-შენ ვერ შეგედრება!მაგრამ თუ იქ იქნები ყველაზე ლამაზი იქნება..გზა სიცილით განაგრძეს.გეგას ნინისათვის ხელი მაგრად ჩაეჭიდა და დროდადრო ეალერსებოდა.მათ თვალებში ბედნიერებას საზღვარი არ უჩანდა და ამ გრძნობას ,რომელსაც სიყვარული ჰქვია ვერაფერი შეედრებოდა მათთვის.ახლა როცა უსაზღვო სიხარულში მიიკვლევდნენ გზას ორივეს ერთი ოცნება ჰქონდა-ეს დრო არასოდეს დასრულებულიყო...