ჯერ კიდევ სულ რამედენიმე საათი იყო გასული მას შემდეგ რაც გაბრიელმა ფიქრი შეწყვიტა და თავი ძილს მისცა. მოულოდნელად გაისმა ლიზის მობილურის ბზუილი თავიდან ეგონა მესიზმრებაო მაგრამ მალე ხელი ამოსწია საბნიდან და იქვე დადებულ მობილურს მისწვდა.
-გისმენთ,-უპასუხა ისე არც დაუხედავს ვინ იყო
-გაბრიელ? ლიზი სადაა,-მოესმა დაბნეული ლაზარის ხმა და უეცრად მოეგო გონს ლიზას ხელები შეუშვა თითქოს ლაზარი ოთახში მდგარიყო და გულის ცემა გაუხშირდა
-ლი..ლიზის სძინავს სიცხე აქვს,-გაეპასუხა დაბნეული გაბრიელი და საწოლზე წამოჯდა
-რა დაემართა ჩამოვიდე?-აღელდა ლაზარი
-არა მალე გადაუვლის არაა საჭირო თანაც რამდენიმე დღეში დავბრუნდებით
-კარგი გაბრიელ იცი რატომ გირეკავ?
-მოხდა რამე?-დაინტერესდა ბიჭი
-მოკლედ დავალება მინდა მოგცეთ ვიცი ასეთი რაღაცეები შენთვის არაა მაგრამ ლიზას უთხარი და დაგეხმარება
-მითხარი რა ხდება
-მოიცა ერთი წამით რატომ ჩურჩულებ?-ეს გაბრიელისათვის ბოლო წვეთი იყო საბოლოოდ დაიბნა
-ლიზას სძინავს,-აღიარა და პასუხის მოლოდინში გაირინდა
-ერთ ოთხში გძინავთ?
-რათქმაუნდა ჩვენ ხომ „დანიშნულები“ ვართ
-გაბრიელ იცოდე,-დაიწყო ლაზარიმ მუქარის კილოთი,-იცოდე ლიზას თითი რომ დააკარო არცკი დავფიქრდები ისე გაგაფრთხობინებ სულს
-ლაზარი რას ბოდავ არ გრცხვენია ლიზა ხომ სარას მეგობარია
-მე გაგაფრთხილე
-კარგი გეყოს მითხარი რა საქმეა
-მისამართებს ახლავე გამოგიგზავნი მოკლედ მანდ ახლოს ერთი მდიდარი ბიზნესმენი ისვენებს ოჯახთან ერთად მას საათი აქვს ყველანაირი ოქროს სინჯის და ბრენდის დასახელების გარეშე საათში გადამცემია მხოლოდ გადამცემი გვჭირდება რომ წამოხვალთ წამოიღეთ ესაა და ეს
-დაცვა არ ჰყავთ?
-კი მათ განრიგს გამოგიგზავნი ხვალ ღამით სახლში მოახლე ქალის გარდა არავინ იქნება გარეთ სამი დაცვის წევრი დგას ყოველ ორ საათში იცვლებიან დაცვის სისტემა მოძველებულია ლიზა ადვილად გატეხს საკეტს. დანარჩენი თქვენზეა საათის ადგილმდებარეობა სამწუხაროდ არ ვიცი
-გასაგებია ბოს,-ჩიცინა გაბრიელმა
-ვინ ჯანდაბას ელაპარაკები ამ შუა ღამეს?
-შენს საქმროს,-გაეპასუხა გაბრიელი ახლად გაღიძებულ ლიზას
-მომეცი მობილური,-მობილური ხელიდან გამოგლიჯა და ლაზარის ხმა რომ გაიგონა თითქოს გამოცოცხლდაო გაეღმა
-როგორხარ ჩემო პატარავ?
-ვბრაზობ შენზე მაგრამ ახლა არ წაგეჩხუბები მომენატრე და იმიტომ,-დაიჩურჩულა ლიზიმ
-კარგი რა ლიზი ხომ იცი რომ ამას ადვილად გამოვასწორებ?
-მისმინე ლაზარი ყველაზე მეტად მეზიზღები დედამიწაზე
-მეც მიყვარხარ ლიზი მურ,-ჩაიდუდუნა ლაზარიმ
-კარგი რომელი საათია მიდი დაიძინე ხვალ ხომ შეხვედრა გაქვს
-ჰო... ლიზა
-რა?
-თუ გაბრიელი არასათანადოდ მოიქცევა მე როგორც მისი ერთადერთი მეურვე უფლებას გაძლევ ხელები მოამტვრიო
-კარგი ძილინების მიყვარხარ
-ტკბილი ძილი ჩემო სიცოცხლევ,-ლიზამ მობილური გათიშა გადაო და ისევ თბილ საწოლში მოიკალათა
-ახლა გული ამერევა,-ჩაიდუდუნა გაბრიელმა რომელსაც სიამოვნება და წყენა ერთდროულად ჩაეღვარა გულში. პირველი იმიტომ რომ როდესაც გაიგონა როგორ უყვარდა წყვილს ერთმანეთი გონს მოეგო და თითქოს რაღაც ჩასწყდა თანაც ეს რაღაც ისეთი მტკივნეული იყო იმედი რომ უკან დაბრუნება შეეძლო სამუდამოდ დაეკარგა.წყენა იმიტომ იგრძნო რომ მიხვდა ის რაც ბოლო საათების განმავლობაში ასეთი ძალიათ სურდა შეუძლებელი იყო მიეღო.
-რატომ დარეკა ამ შუა ღამეს?-ლიზამ მის სისულელეს ყურადღება არ მიაქცია
-რაღც საქმეა ხვალ გეტყვი და გეგმაც შევადგინოთ
-კარგი ახლა ძალიან მეძინება
-კარგი ძვირფასო ტკბილი ძილი,-ლიზა დაეჭყანა ზურგი შეაქცია ისევ გაეხვია საბანში და თავი ძილს მისცა.


.....
შებინდებისას გაბრიელი და ლიზი ოთხში იყვნენ გამოკეტილები და ისე ჩხუბობდნენ ლამის ჭერი ჩამოანგრის
-არა ლიზი შენ სახლში დარჩბი და მშვიდად დამელოდები,-დაიღრიალა გაბრიელმა
-არაფერიც თუ ასე გინდა თავად დარჩი სახლში და სერიალს უყურე მე დავალება მივიღე და შევასრულებ კიდევაც
-თუ შენ წამოხვალ მაშნ მიჩიც წამოვა რომ თავი დავიძღვიოთ
-მე ორივე თქვენგანზე უკეთ გამომივა
-არა რაც უფრო ცოტანი ვიქნებით მით უკეთესი. გვეყო ისე იქნება როგორც ვთქვი
-მეზიზღები,-დაიყვირა გაბრიელმა და სააბაზანოში შევიდა.

ლიზა აუჩქარებლად ღიღინით ემზადებოდა და 8 საათზე მაღალ ქუსლიან ფეხსაცმელსა და გრძელ ტანზე მომდგარ კაბაში გამოწყობილი ლიზა თეთრ ქურქში გამოწყობილი გამომწვევი მაკიაჟით დაეშვა კიბეებზე.
-როგორც იქნა,-აღმოხდა გაბრიელს და როგორც კი „საცოლე“დაინახა მაშინვე შედგა, ენა ჩუვარდა და ნერწყვი ხმაურით გადაყლაპა.
-შვილო ეს რა არის?
-რამოხდა მამა არ მიხდება? მე და გაბრიელი კინოში მივდივართ
- 12 საათზე?
-ჰო სემ იცი რა მე კინოთთეატრი დავიქირავე ლიზის საყვარელი ფილმი უნდა ვნახოთ
-მშვენიერია,-აღმოხდა ინგრიტს და ქურთუკი გაბრიელსაც მიაწოდა
-წავიდეთ საყვარელო,-ოჯახმა წყვილი ცნობის მოყვარე თვალებით გააცილა და მათი წასვლის შემდეგ ჭორაობას შეუდგა

-მაინტერესებს ასე გამოწყობილი რისი მაქნისი ხარ?-დაისისინა გაბრიელმა
-დაცვის წევრები კაცები არიან ხომ ასეა
-მერე,-გამოსცრა კბილებს შორის გაბრიელმა
-მერე კაცებს უყვართ როცა ძლიერები არიან,-ლიზამ წარბი ასწია სარკე დაიჭირა და მაკიაჟის გათხაპნას შეუდგა
-რას აკეთებ?
- ჯერ მე შევალ მოსამსახურე ქალს გავაუვნებლებ და სახლს დავათვალიერებ როცა მოგწერ მაშნ შემოხვალ გასაგებია?
-ლიზა რას აპირებ?-გოგონამ კაბას ქვედა ბოლო შემოახია მერე საყელო და გაბრიელს უბრძანა მანქანა გააჩერეო
-ლიზა რას აპირებ?
-ჩემს ნიშანს დაელოდე,-ისევ ბრძანა ლიზამ მანქანიდან გადავიდა და გიგიანტური სახლისაკენ წავიდა რომელსაც თეთრი ფასადი ჰქონდა

ლიზიმ სახლთან დაცვის წევრები რომ დაინახა რომელებიც იქეთ-აქეთ ბოდიალობდნენ წაიქცა და ხმამაღლა ამოიკვნესა.
-ვინ ხარ,-მოესმა მარჯვნიდან
-დამეხმარეთ,-ლიზამ თვალებზე მომდგარი ცრემლი მოიწმინდა და ისე საცოდავად შეხედა დაცვის წევრი ბიჭი ლამის ჩამოდნა
-რა მოგივიდა?-გაიმეორა კითხვა ბიჭმა
-დაბეხმ....-ლიზამ თალები დახუჭა და ქურქში გახვეული დაეშვა თოვლზე

გაბრიელი დაბნეული უყურებდა როგორ შეიყვანეს ლიზი სახლში და შემდეგ როგორ გამობრუნდნენ უკან.


ლიზა მასპინძლებმა რბილ საწოლში ჩააწვინეს რამდენიმე სიტყვა გაცვალეს მის შესსახებ და სახლიდან რამდენიმე მანქანიაგან შემდგარი ესკორდი გამოემართნენ.
ლიზამ თავი მარტო რომ დაიგულა ოთახიდან გამოვიდა და დიასახლისის ოთახიდან ტანსაცმელი მოიპარა შემდეგ ღიღინითვე გამოვიდა სამზარეულოს მაგიდასთან მოფუსფუსე მოახლეს რაღაც ნემსი ჩაარჭო ყელში, სამართვი ოთახის გასაღები ამოიაცალა ჯიბიდან და კამერებს საქმეც მოაგვარა.

-აი ხომ ხედავ რა მარტივია თქვენით მანიპულირება,-ლიზას არცკი უფიქრია ფანჯარაში გაჩხერილ გაბრიელს დახმარებოდა. გაბრიელი ფანჯარაში იყო გადაკიდებული და ოთახში ასვლას ცდილობდა.
-ხო როგორ არა,-დაიბუზღუნა მან და როგორც იქნა ოთხში შეძვრა
-ახლა სადაა საათი?
-მე საიდან უნდა ვიცოდე? ლაზარი თვის საქმეში ძლაიან მაგარია მაგრამ ეგ არ უთქვამს
-მისმინე სად ინახავთ ხოლმე კაცები საათს
-ეს საათი თუ ოქროსია ან ხელზე ეკეთება და ან სეიფში ექნება შენახული
-მაშინ საქმეს მიხედე ვიპოვოთ სეიფი.-გამოაცხადა ლიზამ და საქმეს შეუდგა.

სეიფის ძებნა ადვილი საქმე სულაც არ აღმოჩნდა ყველა სურათის უკან ნახეს ყველა წიგნი შეამოწმეს იქნებ საიდუმლო ოთახი ან რამე მსგავსი აქვო მაგრამ ვერაფერიც ვერ იპოვეს.
-ახლა რა ვქნათ?-ლიზი სკამზე დაეშვა საათ ნახევრიანი ამაო ძებნის შემდეგ
-იქნებ ხელზე უკეთა?
-არა ამ კაცს სადღაც აქვს სათვსო ნივთებისთვის ვერაფერი შენიშნე?
-რა უნდა შემემჩნია?-გაბრიელმა მდიდრულად მოწყობილი ოთახი კიდევ ერთხელ მოათვალიერა
-ყველა სამკაული რომელიც ვნახეთ ბიჟუტერიაა ეს სურათები კი ყალბია თუ ეს კაცი მართლაც წინდების ბიზნესით ახლად გამდიდრებულია მაშნ უეჭველად უნდა ჰქონდეს ძვირფასი ნივთები ან ყველა ეს ნივთი ზედ აქვთ ასხმული ანდაც სადღაც მალავენ.
ლიზას მოხსენების შემდეგ ცოტახანი ორივე ჩუმად იჯდა მაგრამ სულ მალე ლიზამ მხიარულად შეჰყვირა სკამიდან წამოხტა და გარდერობისაკენ გაიქცა
-რას აკეთებ?
-აქედან შარველი რომ ავიღე რაღაც შევნიშნე
-რა?-გაბრიელმა ძლივს იპოვა ჩამრთველი და შუქი აანთო
მათ წინ მთელი ოთახი იყო რომელიც გარდერობად დაგაეკეთებიათ
-შეხედე ნივთები როგორ არის დაწყობილი კაბები ფერების გარდამავლობის მიხედვით არის ჩამოკიდებული ასევე მაისურებიც და ფეხსაცმელი მაგრამ იქ ზემოთ სადაც ჩემოდნები აწყვია უწესრიგობაა
-რას გულისხმობ
-ცისარტყელას სპექტრის ფერებში წითლის შემდეგ ნარინჯისფერი მოდის აქ კი წითლის შემდეგ იისფერი დევს ეს სპექტრის ბოლო ფერია
-მერე იქნებ ეს არ იცის
-შეუძლებელია კაბები ამ თანმიმდევრობით უკიდია მიდი ამწიე,-გაბრიელი დაიხარა ლიზას მუხლებზე შემოხვია ხელები და მაღლა ასწია
-აბა არის რამე?
-კიიი,- წამოიძახა ლიზიმ და გაბრიელს იისფერი ჩემოდანი მიაწოდა
-რა არის,-გაბრიელმა ლიზას შეშინებულ თვალებს თვალი გააყოლა გოგონა გაშტერებული უყურებდა ნაცრისფერ კატას რომელიც მათ უახლოვდებოდა
-ლიზა რა ხდება?
- ვიღაც მოდის,-მალე გაბრიელმაც გაიგონა ქუსლების კაკუნი და სასწრაფოდ ჩაკეტა გარდერობის კარი მერე კი შუქი ჩააქრო
-გაბრიელ,-ოთხში ვიღაც იქეთ აქეთ აწყდებოდა
-რა არის ლიზი
-კატის ბეწვზე ალერგია მაქვს,-გაბრიელმა მობილურის შუქზე დაინახა როგორ ცდილობდა ლიზა ცემინების შეკავებას სასწრაფოდ მიიკრა გოგონა გულზე და მისი დაცემინებაც სუსტად გაისმა
-ლიზა უნდა დამშვიდდე არ იფიქრო კატაზე შეგვნიშნავენ შენ ხომ ძლიერი ქალი ხარ მისიას ვერ ჩავაგდებთ
-გაბრიელ,-გოგონას ხმაში ცრემლი იგრძნობოდა
-რაიყო
-მომაშორე ზედ მეტმასნება,-ბიჭმა ფეხი კრა კატას და ისიც გახსნილ ჩემოდანში შეაგდო
-კარგად ხარ?
-ჰო,-დაიჩურჩულა გოგონამ და ღრმად ჩისუნთქა
-გლორია ვერაფრით ვპოულობ ჩემს ხელჩნთას სადაა
-არვიცი ქალბატონო იქნებ გარდერობში იყოს,-გამოეხმაურა ქალი და ისიც ქუსლების კაკუნით შემოვიდა ოთახში
-ჩემოდანი უნდა დავაბრუნოთ,-გაბრიელმა ლიზა უანგარიშოდ ასწია და ჩემოდანი შეაჩეჩა
-მორჩა ჩამომსვი,-ლიზას ამ სიტყვებს ჩემოდნიდან კატის ამოძრომა მოჰყვა და ლიზას ცხვირი პირისპირ აღმოჩნდა მსუქანი კატის ცხვირთან. კატამ ამოიკრუტუნა და ლიზას ცხვირზე კუდი აუსვა.
-გაბრიელ ჩამომსვი სასწრაფოდ,-ლიზამ ლამის გონება დაკარგა. იგრძნო როგორ ვერ სუნთქავდა ცხვირით მერე რაღაცამ სასიამოვნოდ მოუღიტინა და ის იყო უნდა დაეცემინებია რომ გაბრიელის ხელებზე აღმოჩნდა ჩამომჯდარი მასპინძლის კაბების უკან და გაბრიელის ტუჩები სასწრაფო წესით იგრძნო თავისაზე.
ლიზას აღარც დაცემინება ახსოვდა და აღარც ის სად იყო. გაბრიელის მკერდზე მუშტების ცემა დაიწყო და სცადა ბიჭი გაეწია მაგრამ ის არ შორდებოდა.
-სადაა ჩვენი სტუმარი?-მოესმა წყვილს აჩქარებული გულის ცემის მიღმა
-ოთახშია და ისვენებს,-გაეპასუხა ქალი. ლიზა ისე იყო დაინტერესებული რას ლაპარეაკობდნენ ქალები მასზე გაირინდა და თავის და უნებურად გაბრიელს აჰყვა ამაზე ბიჭს გაეცინა და კიდევ უფრო ძლიერად მიიკრა გოგონა მკერდზე.
ქუსლების კაკუნი მალე შეწყდა და საუბარიც მიჩუმდა ლიზამ უხეშად მოიშორა გაბრიელი და სახეში ისეთი სთხლიშა ბიჭს რამდენიმე წუთით ორიენტაცია დაერღვა.
-აუჩ,- ამიკვნესა ბოლოს,-ესაა შენი პასუხი
-არა ჯერ არ დამიმთვრებია აი მაგ ტუჩებს რომ მოგაჭრი მერე დავამთვრებ შეპასუხებას
-შენ ყურადღების გადატანა გჭირდებოდა რას მირჩევ სხვა დროს რა გავაკეთო
-ახლა სჯობს დამეხმარო და სასწრაფოდ წავიდეთ აქედან სანამ შემომაკვდი.
ჩემოდანი ისევ ჩამოიღეს გაბრიელმა ლიზას მუქარის შემდეგ კატა ფანჯრიდან ისროლა
საათი მართლაც აღმოაჩინეს ერთ პატარა ყუთში ჩადებული. გაბრიელმა ლიზას უთხრა რომ ამჯერად თვითონ გახსნიდა საათს დაზღვევის მიზნით.

......
-მადლობა ყველაფრისათვის,-ლიზამ პატიოსნად გაუღიმა მოახლე ქალს და ბევრი ხვეწნის შემდეგ ქალმაც გამოუშვა გოგონა.
-შენ ძალიან საშიში ხარ ლიზი
-მერე შენ რა ყველას არ მოსწონს საშიში ქალები
-ლაზარის მოსწონს არა,-ლიზამ მხოლოდ მხრები აიჩეჩა და მუსიკას ბოლო ხმაზე აუწია მერე კი თვითონაც აჰყვა მომღერალს.
სახლში დაბრუნებულებს მიჩი ჩაბნელებულ ოთახში ელოდა
-მადლობა ღმერთს საღ სალამათები ხართ,-წარმოთქვა როცა გაიგონა როგორ შემოვიდა წყვილი სახლში ხმადაბალი ჩხუბის თანხლებით
-მიჩ? რატომ არ გძინავს შენ რა შენი დის იმედი არ გაქვს
-ლიზა შენ ყველაზე მაგარი დამსჯელი ხარ სამყაროში
-ვიცი,-ლიზიმ ძმას მხრებზე ძლიერად მოჰხვია ხელი და ისე ჩაეხუტა თითქოს ამას უკანასკნელად აკეთებსო
-მიყვარხარ არანორმალურო
-მეც მიყვარხარ მიჩ.


...................
დარჩნილმა ორმა დღემ ისე გაიარა მნიშვანი არაფერი მომხდარა თუ იამს არ ჩვთვლით რომ გაბრაზებულმა ლიზამ გაბრიელს წყალგამძლე მარკერით ულვაშები მიახატა და ბიჭიც მას მთელი ორი დღე ატარებდა ეს ოჯახისათვის კარგი გასართობი აღმოჩნდა და გაბრიელიც რამდენჯერაც სარკეში ჩაიხედავდა ლიზის და კატის შეხვედრა ახსენდებოდა.
-ლიზა ფუნთუშა მომაწოდე თუ შეიძლება,-საშობაო ვახშამზე ოჯახი გამოპრანჭული მიუჯდა სუფრას და ცდილობდა რომ ყოველგვარი კონფლიქტის გარეშე ევახშმათ
-აიღე ვერა,-სარკასტულად შეხედა ლიზამ რძალს და ფუნთუშებით სავსე პატარა კალათი გაუწოდა
-მადლობა საყვარელო,-გაუღიმა ვერამ
-ლიზი ქორწილს როდის გეგმავთ
-მალე, ერთ თვეში დედა
-სულ ცოტა დარჩენილა შვილო ჩვენ კი რამდენი საქმე გვაქვს კაბა, ფეხსაცმელი, ვარცხნილობა, ტორტი ლიზა რატომ ზიხარ ასე მშვიდად?
-დედა მე უკვე ყველაფერი შევარჩიე მხოლოდ მოზომებაა საჭირო
-და გაბრიელი?
-გაბრიელისთვისაც შეუკვეთა სმოკინგი ლაზარიმ,-ლიზამ მხრები აიჩეჩა
-ლაზარი ვინაა?-ჩაეკითხა სემი
-ლაზარი ეს გაბრიელის საუკეთესო მეგობარია
-აი თურმე რა

შობის საღამოც მოსაწყენი აღმოჩნდა და ოჯახი უკმაყოფილოდ დაიშალა
-ყველაფერი მორჩა ,-გაბრიელმა ღრმად ჩაისუნთქა და საწოლზე გადაეშვა
-ჰო რთული კვირა იყო
-ლიზი რატომ მოიწყინე?
-ძალიან გამიბრაზდებიან მე ყველა მოვატყუე
-დამშვიდდი მე დაგიცავ
-შენ როგორ დამიცავ,-მოწყენილად გადახედა ბიჭს
-ცოლად მოგიყვან ლიზ
-ჰა, ჰა, ჰა, ძალიან გავერთე
-რატომ არ გჯერა რომ შენი ცოლად შერთვა მინდა?
-გაბრიელ შენ მგონი ჯერ კიდევ ვერ ხვდები რომ მე ლაზარის საცოლე ვარ
-იცი რატომ მიჰყვები ცოლად ლაზარის?
-რა საინტერესო კითხვაა გისმენ განმანათლე
-შენ ძალიან ძლიერი ქალი ხარ თუ არ ჩავთვლით კატებს და ვერას,-ლიზიმ თავი დააქნია,-ასე რომ გჭირდება კაცი რომელიც შენზე ძლიერი იქნება და ასე ვთქვათ მოგათვინიერებს ასეთი კი როგორც ჩანს ლაზარის გარდა ვერავინ იპოვე
-ხო და როგორც ხვდები ეს კაცი ჩემთვის ლაზარია დეა არა შენ ასე რომ მომშრდი გაბრიელ.-ლიზამ მხარი იცვალა და შუქი ჩააქრო.
„-რატომ აკეთებს ამას?-ეკითხებოდა ლიზი თავის თავს და თან ცდილობდა მშვიდად ესუნთქა“.
.........
დილით ოჯახი ერთად გაემართა შინისაკენ და სახლის კარი სადაც ლიზასათვის ბევრი უსიამოვნო რამ მოხდა სამუდამოდ გამოიხურეს ისინი აღრასოდეს არ დაბრუნდებოდნენ ამ სახლში და ყველაფერი რაც აქ მოხდა აქვე დარჩებოდა.

თოვლიანი მთები მალე შეცვალა მზიანმა ამინდამ და საგრძნობლად დათბა კიდევაც საოცარი იყო ორმა საათმა როგორ შეცვალა სიცივე სითბოთი.


.............
მემგონი სხვებთან შედარებით დიდი თავი გამოვიდა აბა რას ფიქრობთ?????????