-ლაილა,კესანე(ე)
-ჰმმ(ორივემ ზმუილი ამოვუშვით)
-აეგდეთ ფეხზე დაგვაგვიანდება უნიში თქვენს გამო,თანაც დღეს პირველი დღეა და…(ე)
-ამ უნამუსოს შეხედე რა,შენც რო წევხარ არა?(კ)
-ლაილა უთხარი ამას რამე თორე შემომაკვდება(ე)
-ეს მემგონი ამ ქვეყნად სულ არაა(კ)
-თეთრ რაშზე ამხედრებულ პრინცს ხედავს მგონი(ე)
-აჰაჰაჰაჰაჰაჰაჰჰა
-მესმის იდიოტებო(ლ)
-ხო კარგით ავდექით!ეველინა სამზარეულო შენია,ლაილა შენ მომეხმარები!
-ოჰ გასცა გოგომ ბრძანებები(ლ)
-აუ ისე გუშინ რა გაგვიმართლა,კიდევ კარგი კესო შენები სოფელში არიან,თორე რა უნდა გვეთქვა(ე)
-ვაიმე ნუ მახსენებ იმ DK ბიჭს(კ)
-კარგით დროა მოვემზადოთ(ლ)
Es Sheeran-ის Shape Of You ჩავრთეთ და მზადებას შევუდექით.
ალბათ გაინტერებთ ვინ ვართ ჩვენ და საერთოდ რა ხდება აქ.მოკლედ მოგიყვებით ყველაფერს,ისეთი არაფერია.მე კესანე ავალიანი ვარ,18წლის,ვსწავლობ თსსუ-ში მედიცინის ფაკულტეტზე ჩემ საუკეთესო მეგობართან-ლაილა აბაშიძესთან ერთად,ჩვენი საუკეთესო მეგობარი ეველინა ლოლაძე კი თსუ-ში სამართალზე,სამივე 100%-იანი გრანტით.იჰუუ.ლაილა და ეველინა ბაღიდან ერთად არიან,შემდეგ კლასელებიც გახდნენ და სამუდამოდ დაუკავშირდნენ ერთმანეთს,მე კი მათთან მე-10 კლასში გადავედი პარალელურიდან და მაშინ დაიწყო სიგიჟის ხანა.არ ვგავართ დანარჩენებს,თავისებურები ვართ,როგორც ვგავართ ერთმანეთს,ისევე განვსხვავდებით(ვფიქრობ ეს საჭიროცაა),აქედან გამომდინარე ყველაფეი რიგზე გვაქვს,ერთმანეთზე ვგიჟდებით და უერთმანეთოდ არ შეგვიძლია.მყავს დიდი და-ძმა ოჯახებითურთ,ლაილას პატარა და-ძმა და ეველინას მხოლოდ პატარა და.სამივეს ცხოვრებაში იყო ბიჭი:ანუკის 4წლიანი სიყვარული “ყავდა”,მაგრამ საბოლოოდ “გადააგდო” და სადაც ნაგავის ადგილია ის მოისროლა!
სრულიად თავისუფალი იწყებს სტუდენტურ ცხოვრებას და ე.წ. “ს*რთა ბელადი” აღარც ახსოვს!მოდით ეველინას პირველ,ავად სახსენებელ ლავჩოზე მხოლოდ იმას ვიტყვი,რომ ნამდვილი *** იყო.რაც შეეხება მეორეს მასთან დაშორება არც ისე ადვილი იყო,მაგრამ ახლა ჩვენი ევე კარგადაა და ჩიტივით თავისუფალიც.ჩემი ჯერიც დადგა.მყავდა ვითომ სამი შეყვარებული,მაგრამ დამიჯერეთ ბავშური უაზრობა იყო.ჩემი ბოლო ლავჩო ახლა ჩემი ყოფილი “დაქალის” ლოვეა.ბევრი მეგობრები გვყავს და რა თქმა უნდა ერთმანეთს ვაცნობთ,მათ შესახებ დროთა განმავლობაში მოგიყვებით.უი სულ დამავიწყდა მეთქვა ჩემ პოზიტივზე,ჩემ კრეაწივზე,ჩემ ბიჭ BFF-ზე,დემეტრე ქვია,ერთმანეთი სკოლაში გავიცანით,კლასები პირდაპირ გვქონდა და ერთ დღესაც დავმეგობრდით,აბიტურიენტია ბიჭი და იტანჯება,მოვუკვტი.დემეს ჩემ დაქალ ალისას ვაჯახებ,მაგრამ ჯერ ვერა და ვერ დავაჯახე.ალისა ძალიან მიყვარს,ერთურთი FB-ზე გავიცანით და საბოლოოდ ისე გამოვიდა,რომ ახლო მეგობრები გავხდით.მისი ორი საუკეთესო მეგობარი გამაცნო:ნაკა და ლენკა.მე ჩემი დემე,ევე და ლი.მგონი მოვიდა დრო აგიხსნათ ვინ არის DK ბიჭი(DK-ს განმარტება არ ითქმება,საიდუმლოა!).ღმერთო იმ თავის თავში დარწმუნებული და ნარცისი,მაგრამ საზიზღრად სიმპათიური ბიჭის ხსენებაც კი არ მინდა.იოანე ნაკანი,25 წლის.მის შესახებ მხოლოდ ეს ვიცი.ჩემ ცხოვრებაში სულ რაღაც რამოდენიმე დღეა გამოჩნდა და უკვე ყველაფერი ამირია.ნუ რეალურად წლების წინ იყო ჩემ ცხოვრებაში,მაგრამ ამის არ მჯეროდა.ჩემმა დამ მითხრა,რომ მის მეგობარს ვუყვარდი(მას მოსწონდა ეს ბიჭი “სასიძოდ” რაღა თქმა უნდა)და ჩემზე ყველაფერი იცოდა,თოთოეული ნაბიჯი და მხოლოდ მაშინ გამოჩნდებოდა,როცა სკოლას დავამთავრებდი.რა თქმა უნდა ეს უაზრობად ჩავთვალე,მეგონა ჩემი და მეღადავებოდა,ასერომ ყურადღება არც მივაქციე და პირველად ალისას მეგობარ და-ძმასთან ვნახე.კაწიას უფროსი ძმა დემნა იმ ვაჟბატონის ძმაკაცია,ამიტომ მათთან სახლში ამოვიდა.მე აივანზე ვიყავი და ვერ დავინახე,როდესაც გამოვდიოდი პირდაპირ შევეჯახე:
-წინ რო იყურო არა?(ი)
-უკაცრავად?მე გამოვდიოდი და გზა შენ უნდა დაგეთმო,თანაც მხარი მატკინე და კიდევ აქეთ გაქვს პრეტენზიები?(კ)
-რა გრძელი ენა გაქვს და რამდენს ტლიკინებ.მაგას ჯობია ბოდიში მომიხადო და მერე ჩვენ ჩვენ გზაზე წავიდეთ(ი)
-რა სითავხედეა,როგორ ბედავ,უზრდწლთან ერთად ყეყეჩიც ყოფილხარ(კ)
-რა დამიძახე?!(ი)
-ამასთანავე სმენის პრობლემებიც გქონია,ან ნეანდერტალელი ხარ,შენი ტვინის უჯრედებს არ ჩასწვდა ჩემი ნათქვამი
-გაფრთხილებ ჩემთან….
-მეგობრებო რა გჭირთ კაი რა.კეს შეეშვი.(დ)
-დემნა შენი ხათრით(კ)
-იცოდე ეს ასე არ შეგრჩება(ი)
-ვაიი როგორ შემაშინე(კ)
ესე შედგა ჩვენი პირველი შეხვედრა,არც თუ ისე კარგად.მეორე შეხვედრა კი,ღმერთო გახსენებაც არ მინდამოკლედ მოგიყვებით:მე,ლაილა და ევე ჩვენი მეგობრის დაბადების დღეზე ვიყავით ერთ-ერთ ბარში,კარგ დროს ვატარებდით,ვცეკვავდით,ვმღეროდით,ნუ მოკლედ ვერთობოდით.ამასობაში ჩემთან ერთი იდიოტი მოვიდა და ცეკვა მთხოვა და მეც მისი უარით გასტუმრება დავიწყე,მაგრამ ნასვამი იყო და ვერაფერიც ვერ გავაგებინე,მეტიც მკლავზე ხელი მომიჭირა და ძალით სცადა საცეკვაოდ გაყვანა,როცა იოანე მოვოდა და უთხრა,რომ მე უარი ვუთხარი და პრობლემები არ სჭირდებოდა.ბიჭი წამებში გაუჩინარდა,აბა რა იქნებოდა ისე დაუბღვირა
-ჩემ საქმეში რატომ ერევი?მეთვითონაც მოვიშორებდი(კ)
-ჰმ(ი)-ტუჩის კუთხე ჩატეხა და ირონიულად გამიღიმა
-რა გაცინებს იდიოტო?(კ)
-მივდივართ,ჩაიცვი(ო)
-ჰაჰა არ გამაცინო.შენ სადაც გინდა იქ წადი(კ)
-კესანე მეორედ არ გავიმეორებ,მივდივართ(ი)-ხელი ჩამკიდა და იქედან ჩემ გაყვანას ცდილობდა
-გაგიჟდი?გამიშვი ხელი,მოიცა შენ მანქანასთან რა გვინდა(კ)
-ჩაჯექი და ნუ ყვირი(ი)-და ძალით ჩამსვა მანქანაში
-ნორმალური ხარ?სად მიგყავარ?(კ)
-ჩემთან სახლში,მოგიტაცე(ი)
-ცუდი მატყუარა ხარ,სად მიგყავარ?
-ჩემთან სახლში-მიცინის-ხომ გითხარი არა?(ი)
-ახლავე სახლში წამიყვანე,გოგოები ინერვიულებენ.(კ)
-დაწყნარდი!ჯერ არ ვაპირებ ჩემთან შენს დატოვებას,მალე დაგაბრუნებ სახლში.გოგოები კიდევ გააფრთხილე(ი)
-ჰაჰ,თურმე ჯერ არა.ეგ არასდროს მოხდება.(კ)
-Oukay-ირონიულად მიღიმის-ვნახოთ მომავალი რას გვიმზადებს.
მე აღარაფერი მითქვამს,გოგოებს მივწერე,გავაფრთხილე და ამასობაში უკვე იოანეს სახლშიც მივედით.აღარ გავჯიუტდი და შიგნით შევყევი,მაინტერესებდა რას მეტყოდა და საერთოდ აქ რატომ წამომიყვანა.არ შემიმჩნევია ტერიტორიულად სად მოვედით,აშკარად გარეუბანია,რადგან ჩემ წინ უზარმაზარი სახლია და გსრშემოც მისი მსგავსი სახლებია,ეზო განათებული იყო და მშვენივრად ვამჩნევდი მის სილამაზეს.სახლისკენ წავიდა და მითხრა გავყოლოდი.შიგნით ნამდვილი სილამაზე დამხვდა,ძველებური და ახლებური სტილი ერთმანეთთან გემოვნებით იყო შერწყმული.
-მოგწონს?(ი)-ფიქრებიდან მისმა ხმამ გამომარკვია.
-ძალიან ლამაზია აქაურობა(კ)
-ჩემი დიზაინია!(ი)
-არაა,შანსი არაა.შენნაირს ასეთი გემოვნება საიდან?(კ)-როგორმე ხო უნდა წამეკბინა,ჩემი ნათქვამი გაატარა
-დაჯექი(ი)
-მითხარი რა გინდა და საერთოდ აქ რისთვის მომიყვანე(კ)
-ვერ ხვდები რა მინდა?(ი)-ირონიულად იღიმის
-ვანგა არ ვარ,ასე რომ თქვი რა გინდა(კ)
-შენ!(ი)
-რა მე?(კ)
-ხომ თქვი რა გინდაო,შენ მინდიხარ!(ი)
-ღმერთო!გიჟი ხარ,საერთოდ ვინ ხარ და რას გადამეკიდე,ამ სისულელის გამო მომიყვანე აქ?(კ)
-ვერც იმას ხვდები ვინ ვარ(ი)
-კი,იდიოტი❗(კ)
-ჰმ,საინტერესოაა-კვლავ ირონიულად იცინის-არ იცვლები,პირველად როდესაც ჩემზე გაიგე,მაშინაც “ლამაზი” სიტყვებით შემამკე შენ დასთან(ი)
-რაააა?არა შეუძლებელია,შენ ის ვერ იქნები,არა შენ საერთოდ არ არსებობ,ეს აფსურდია,მითხარი რომ ტყუილია-ჩვეულებრივი პანიკა დამეწყო(კ)
-მორჩი უაზრო პანიკას,მგონი ყველაფერი გასაგებია-დამცინის,ეს ეს საზიზღარი არსება დამციმის-(ი)
-ახლავე წამიყვანე აქედან!(კ)
-ჯერ ყველაფერი არ მითქვამს…(ი)
-არ მაინტერესებს,ახლავე სახლში წამიყვანე(კ)
-კარგი(ი)
სახლში მივედი,გოგოები მელოდნენ,რა თქმა უნდა ყველაფერი მოვუყევი და გაოცებულები დარჩნენ,ბევრი ვილაპარაკეთ,ბოლოს კი დაწოლა ვამჯობინეთ.ვერ დავიძინე,მასზე მეფიქრებოდა,თურმე მართალი იყო ჩემი და,სწორედ მაშინ გამოჩნდა,როცა სკოლა დავამთავრე,მართლაც ჩემზე ყველაფერი იცის...ამაზე ფიქრი აღარ მინდოდა,ამიტომ თავი ვაიძულე დამეძინებინა.
და აი ესეც!უნივერსიტეტის პირველი დღე.მე და ლაილა შენობაში ერთად შევდივართ,ცოტას ვღელავთ რა თქმა უნდა,ევეს სულ მარტო წავიდა,კიდევ კარგი ლი მყავს!ხალხი აქეთ-იქით ირეოდა,პირველ კურსელებს ყველა აკვირდებოდა.
-აუ რაა მაგარია კესანე,უკვე სტუდენტები ვართთ!(ლ)
-არ მჯერა!ეხლა იწყება რაც იწყება(კ)
-წამოდი განრიგი ვნახოთ(ლ)
იქეთ წავედით,სადაც ყველა იყო.
-გამარჯობა გოგოებო,მე საბა ვარ თქვენი კურსელი.
-ჰალოო!მე კესანე,ეს კი ჩემი ბესთ ფრენდია ლაილა
-ოჰოო,რა უცნაური სახელებია,მოგეესალმებით ძევაჩკი,პირველკურსელთა შორის N1 უსიმპაწიურესი ბიჭი დათა-გვეკრიჭება ორივეს
-რა მასხარა ხარ,რა გელველება შე უბედურო.არ მიაქციოთ ყურადღება ამას,მე გიგი ვარ-გვიღიმის
-სასიამოვნოა-ორივე ერთად ვპასუხობთ-როგორც მივხვდი თქვენც ახლო მეგობრები ხართ(კ)
-სამწუხაროდ ბავშვობიდან მიწევს ამათი ატანა(დ)
-ეს რო ამას ჩვენზე იტყვის(ს)
-კარგი პირველი ანატომია გვაქვს ჯობია შევიდეთ(გ)
ერთად დავსხედით,სანამ ლექტორი შემოვიდოდა ბევრი გვაცინეს,გოგოებიც გავიცანით:თიკა და ანა,საყვარელი გოგოები იყვნენ და არა გადატყლარჭულები,რომლებიც მრავლად არიან.პირველი ლექცია ჩვეულებრივი იყო,მოთელვას გავდა,გაგვეცნო და ზოგადად გველაპარაკა.
-ნეტა სულ ესე იყოს(ა)
-მაგას ვინ გვაღირსებს ჩემო ანა(გ)
-ქიმია წინაა,ჯერ სად ვართ!(დ)
-რატო ეგრე?(კ)
-შენ რა არ იცი?(თ)
-რა უნდა ვიცოდეთ?(ლ)
-ყველა ქიმიის ლექტორზე ლაპარაკობს(ს)
-ვინაა ასეთი?(კ)
-ვიღაც ახალგაზრდა ბიჭია(დ)
-ბიჭი?ქიმიის ლექტორად?(კ)
-ამბობენ ძალიან მკაცრიაო(გ)
-და საშინლად სიმპატიურიო(თ)
-ეგ ტიტული მე მეკუთვნის(ს)
-როდის გვაქვს ქიმია?(ლ)
-ეხლა(ა)
-ვნახოთ რა იქნება(კ)
-კეს,მომწყურდა და წავალ კაფეტერიაში რამეს ვიყიდი(ლ)
-გამოგყვები(კ)
-არ მინდა,მიდი შენ და მალეე მოვალ(ლ)
ქიმიაზე შევედით,ლექტორს ყველა დიდი მოლოდინით ელოდა,ლაილა რაღაც მოსვლას აგვიანებდა,დროის გაყვანის მიზნით
მობილურში ვიქექებოდი,ამასობაში ვიღაც დინჯი ნაბიჯებით შემოვიდა,ლექტორია,იმწამსვე გავიფიქრე,თავი ავწიე და რას ვხედავ:იოანე ნაკანი,ქიმიის ლექტორი,ჩემი ლექტორი!!