დრამიონი (თავი 1)
როგორც იქნა დამთავრდა მაგლური ცხოვრების დღეები და მოახლოვდა ჰოგვორტსში გამგზავრების დღეც ჰერმიონი ძალიან ნერვიულობდა თითქოს პირველად მიემგზავრებოდა ჯადოქრების სკოლაში! დილას ადრიანად გაეღვიძა რაც ძალზედ უცნაური იყო რადგან ის ძილისგუდა გახლდათ და მისი გაღვიძება არც ისე ადვილი იყო.
მატარებელი გადავსებული იყო ადგილის მოძებნა ძალიან გამირთულდა რონი, ჰარი, ჯორჯი და ფრედი ერთ კუპეში მოთავსებულიყვნენ ჩემი ადგილი იქ აღარც იყო.... თუმცა მალევე ერთი კაცი გამოჩნდა რომელმაც მითხრა ერთ კუპეში ადგილიაო და მიმაცილა კუპემდე, გავაღე კარი და ვინ დამხვდა დრაკო მალფოი უკვე ვნატრობდი მიწა გახსნილიყო და შიგ ჩავეტანე. დრაკო ქედმაღლური ღიმილით შემეგება და ჩაიწია მანიშნა მის გვერძე დავმჯდარიყავი არც იოცნებო ვუთხარი მე და მის პირდაპირ დავჯექი. დიდხანს შევყურებდით ერთმანეთს მოსისხლე მტრებივით! უცებ მან ლაპარაკი დაიწყო.
დრაკო: იცი მგონი წინა ორი კბილი დაგიპატარავდა მითხრა და გაიღრიჭა
მე: შენ კიდე თვალებში მგონი დირი გაქვს.
დრაკო: ამ ზაფხულს მგონი ცოტა ზრდილობა მოგემატა.
მე: როგორ შენიშნე სპეციალურ კურსებზე დავდივარ "როგორ გავუმკლავდეთ იდიოტებს" მგონი ასე ქვია
დრაკო: არა, შევცდი ისევ ისეთი ენაკვიმატი ხარ
მე: მგონი არც შენ განიცდი უმაგისობას.
დრაკო:ისე როგორ გაატარე ზაფხული?
მე: შესანიშნავად ვატარებდი სანამ ერთი უსიამოვნო ფაქტი არ შემემთხვევოდა.
დრაკო: მგონი ეს უსიამოვნო ფაქტი მე ვარ ხო?
მე: ვააა, ამ ზაფხულს ტვინი მოგმატებია.
დრაკო: სამწუხაროა, რომ იგივეს შენზე ვერ ვიტყვი.
რაღაცის თქმას ვაპირებდი თუმცა მატარებელი უცბად გაჩერდა თავის შეკავება ვერ მოვასწარი და ზედ დრაკოზე აღმოვჩნდი.
თავს ძალიან უხერხულად ვგრძნობდი უცბად წამოვხტი და დრაკოს შევხედე ის თვითკმაყოფილი ღიმილით მიყურებდა.
დრაკო:გრეინჯერ ასე მოგენატრე?
მე: არც იოცნებო და სხვათაშორის ეს შემთხვევით მოხდა.
დრაკო: მე ვფიქრობ რომ შენც გინდოდა.
მე: ფრთხილად იყავი თორემ ღრუბლებზე ფეხი აგიცდება და დაცემისას რაღაცას მოიტეხ :დდდ ეხლა მე ვიღრიჯებოდი.
დრაკო: მგონი თავადაც მიხვდი რაც ვიგულისხმე.
მე: ვერა ვერ მივხვდი!
დრაკო: მე სხვანაირად ვფიქრობ!
მე: იცი ფიქრს ტვინიც უნდა დაატანო.
დრაკო: მადლობა რჩევისათვის მის გრეინჯერ. ახლა კი ჯობს გამოიცვალო თითქმის მივედით.
უკვე ჰოგვორტსს მივუახლოვდით მე კიდე ჯერ არც გამომიცვლია არამგონია დახეული ჯინსით და მაიკით წარწერით "დაიკიდე" სკოლაში შემიშვან წამოვხტი ტანსაცმელები ავიღე თან ვბურტყუნებდი იდიოტი, დეგენერატი , როგორ გამომეპარა რომ მოვედით სულ იმ დებილის ბრალია დრაკო მიყურებდა და იცინოდა.
დრაკო: იმედია ამ სიტყვებით მე არ შემამკე.
მე: დიახაც შენზე ვლაპარაკობდი.
დრაკო: მე კი მეგონა საკუთარ თავს ელეპარაკებოდი.
მე: გინდ ხეს ელაპარაკე გინდ შენ რა ვუთხარი და გამოსასვლელად მოვემზადე მაგრამ ხელი ჩამავლო და მომატრიალა რაღაცის თქმას აპირებდა მაგრამ ვერ მოასწრო რონი გამოჩნდა მან ჩემს ჩანთაში რაღაც ჩააგდო და მითხრა გთხოვ წაიკითხე არ გადააგდოო.
განაწილების ცერემონიაც დამთავრდა საერთო ოთახში ავედი წერლი ამოვიღე ზედ ეწერა "ჰერმიონს" დრაკოს ნაწერი ვიცანი სწრაფად გავხსენი და დავიწყე კითხვა.....

თუ მოგეწონებათ ხვალაც დავდებ