-ღმერთო რახან ეს დაწყნარდაა ..შვლის წინ ჩამოჯდა მაკა…თავისმა ძმამ დაარტყა ??
-ჰო ,შევუსწარი თორემ ისე მიახრჩობდა თვალს არ დაახამხამებდა..
-და იქიდან რაც წამოვიდა იმის მერეა ასე წყნარადა ?
-წყნარადა არაა დედა,შესაბამის მომენტს ელოდება და ისევ წამოუვლიან .
-ისევ ყველაფერი უნდა დამიმტვრიოს ?? გულდაწყვეტილმა იკითხა მაკამ
-მიეჩვიოს ცოტა და ქორწილის შემდეგ გავუშვებ ჩემს სახლში..
-იმხელა სახლში ?? სახლი კი არა სასახლეა ის
-ხო და მამიკოს პრინცესა სასახლეში იცხოვრებს.. ირონიამ გადაურბინა ლევანს.
-დარჩი რა ჩვენთან ლევან სადილად ე,რთ საათში მაამაშენიც მოვა და ..გთხოვ რა შეევედრა დედა..
-დავრჩები ..აღარ აწყენინა დედას სამსახურიდან დაბრუნებულ ნიკოლოზს სწარაფად მოახსენმა ცოლმა ამბები და გაგიჟდა კაცი.თან ეცინებოდა იმის წარმოდგენაზე როგოორ ურტყავდა ვინმე ლევანს და თანაც გოგო მაგრამ ბოლოს ლიზას ცოდვით დაიწვა.
-არ ვიცი 4 ჯერ ვთხოვე ჩამოდი რამე უნდა ჭამოთქო მაგრამ წევს და არც მპასუხობს ,სუ დასუსტდება..
-მე დაველაპარაკები ჩადი შენ და ჩამოვალ.. მომავალი რძლის კართან გაჩერდა და დააკააკუნა ,რათქმაუნდა პასუხის გაცემა არ იკადრა ამიტომ ნიკოლოზმა კარი შეაღო და ზურგით მწოლ გოგოს მიმართა..
-მე ნიკოლოზი ვარ ,ლევანის მამა თუ გადმობრუნდებით და ჩემთან ერთად ჩამოხვალთ ქვემოთ დიდად დამავალებთ ლიზას ნაცნობი ხმა ესმოდა მაგრამ უცბად ვერ გაიხსენა ვინ იყო-თუ არ ჩამოხვალ ,იცოდე სემესტრის ბოლოს ნიშანს არ გაღირსებ. გაეცინა ნიკოლოზს და ლიზას რეაქციას დაელოდა რომელიც სწრაფად გადმობრუნდა და პირდაღებული მიაჩერდა საკუთარ პროფესორს რომელიც სამედიცინო უნივერსტეტშო ერთერთ საგანს უკითხავდა..
-ბატონო ნიკოლოზ ??ყურებს და თვალებს არ უჯერებდა…
-რა პატარა არათბილისი ?? თბილად მიმართა გოგოს. ისევე როგორც ცხოვრება და დამიჯერე არ ღირს ტირილში დახარჯო.. ნიკოლოზმა როცა გაიგო ამირანისა და ლევანის მტრობის ამბავი ,მაშინვე გაუჩნდა დაოჯახების იდია რადგან საკუთარ სტუდენტს კარგად იცნობდა.ყოველთვის გამორჩეული იყო ,კარგად სწავლობდა არასდროს სჭირდებოდა სხვების დახმარება და ჯერ არ ახსოვს ერთხელ მაინც უპასუხოდ გამოეჭიროს..-წამოდი,არავის ხათრით ,მხოლოდ შენი მკაცრი და საზიზღარი ლექტორის ხათრით…გაუღიმა გოგოს..
-არ მინდა ,თან ისიც აქაა დაისისინა და მისი სახელის წარმოთქმაც კი გაუჭირდა -მაპატიეთ თქვენი ვაჟია..
-არაუშავს ,გპირდები შენს მხარეს ვიქნები თუ წამოხვალ ,არ დანახო რომ შეგაშინა და მოგერია.. აქ თუ ჩაიკეტები დიდ სიამოვნებას მიანიჭებ,მიდი მოწესრიგდი..
უხალისოდ დაიბანა პირი, თმაზე ხელი გადაისვა და გრძელი აკეცილი თმა მხრებზე ჩამოიშალა .მაკამ სანამ ლევანი და ლიზა ამირანთან იყვნენ, რამოდენიმე ხელი ტანსაცმელი უყიდა .ხო ტანსაცმელუც უნდა წამოეღო . ტანსაცმელის გახსენებაზე ლევანის სიტყვები გაახსენდა « არაფრის მთქმელი სახეოო ? » სარკეში შეხედა თავს ,ვერაფერს იტყვი დღეს კი მაქვს არაფრისმთქმელი სახე.
სიამოვნებით შეილამაზებდა თავს ,ბოლოსდაბოლოს თავს ყოველთვის განსაკუთრებულად უვლიდა რაც მისი აღმზრდელის სოფოს და დედამისის დამსახურება იყო ,ბავშვობიდან პრანჭია გოგოთ ზრდიდნენ და ამ წამს სულ თუ არაფერი მხოლოდ იმიტომ გამოიპრანჭებოდა რომ იმ ველური კაცისთვის დაემტკიცებინა,რომ სულაც არ იყოო უსახური მაგრამ თან თავისი არცერთი ნივთი არ ქონდა ამიტომ ახლა გახეთქილი ტუჩით და ჩალურჯებული ხელებით მოუწევდა ყოფნა.პირველი რაც მოხვდა ხელში ის გადაიცვა და წარბი აწია, როცა მიხვდა მაკას ნაჩუქარ კაბაში მკერდს ძლივს ატევდა.. ნელი ნაბიჭით გამოვიდა და მამამთილს რომელიც მოთმინებით უცდიდა ოთახთან თავდახრილი დუდგა წინ.კვდებოდა სირცხვილით,მთელი სახე უხურდა და ამ წამს თავში მარტო ის უტრიალებდა რომ მალე მთელი ქალაქი გაიგებდა მის ამბავს, ალბათ დათოც.. გული უცნაურად ჩხვლეტდა დათოს გახსენებაზე და თავს მაინც იმედს აძლევდა რომ ბიჭი გაუგებდა. ნიკოლოზმა ხელმკლავი გამოსდო გოგოს და ნელი ნაბიჯით შევიდნეენ სასადილო ოთახში .მაკას ბედნიერი თვალების დანახვისას ვერ გაერკვა რამ გააბედნიერა ასე ეს ქალი,ვერ უგებდა ამ ოჯახისას ვერაფერს როგორ შეეძლოთ მისთვის ეღიმათ მაშინ როცა ყველაფერი დაწვრილებით იცოდნენ,მაგრამ ლევანის მშობლები მისებისგან მაინც განსხვავდებოდნენ ბოლოსდაბოლოს შვილისთვის არაფერი დაუძალებიათ.არც ლევანს ქონდა მადაა და არც მას ,უხალისოდ ატრიალებდა მამაკაცი ჩანგალს ხელში და მის დალურჯებულ მკლავებს ხელი შეავლო..არა ნამდვილად მისი ნამოქმედარი იყო და საკუთარ თავს ეკითხებოდა როგორ ვერ გააკონტროლა ძალა..
-ფეხი როგორ გაქვს ?? დაინტერესდა ნიკო
-კარგად არაფერიაა ისეთი არც ისე ღრმა ჭრილობა იყო..წვენი მოსვა და ფრთხილად დააბრუნა ჭიქა თავის ადგილას..
-პირველი პრაქტიკის გავლა მოგიწია საკუთარ თავზე არა ? გაუცინა მაამამთილმა-ელიზაბედი ჩემი სტუდენტია.. ახლხანს გამოტყდა მამა და შვილს თვალი გაუსწორა..
-მართლაა ? არ ვიცოდი ,რა კარგია ესეგი შენც მომავალი ექიმი ხარ.მაკამ გაუღიმა
-მომავალი და თან როგორი?ყველაზე ჭკვიანია მთელს ჯგუფში და თანაც ყველაზე ხმაურიანი..ლიზას გაახსენდა რამდენჯერ დააკლო ქულა ხმაურის გამო პროფესორმა და გაეღიმა.
-მისი გაჩუმება ,ნახევარი კურსის დროდ მიჯდება და მერე ახალი თემის ასახსნელად 20 წუთი მრჩება..ლევანი ეხლა მიხვდა რატომ იყო მაამამისი ასე მონდომებული რომ ეს გოგო მისი რძალი გამხდარიყო.
-ესეგი მომავალი ქირურგი ხარ,ჩალაპარაკა ლევანმა და ღვინო მოსვა-ანუ მორიგი ისტერიკის დროს ყურადღებით უნდა ვიყო რომ რამე სამედიცინო იარაღი არ გამიყარო..
-ლევან ..დედამ სიტყუაცის განმუხტვა სცადაა და შვილის გაჩუმება..
-შემდეგზე უფრო დიდ რამეს ვიპოვი ვიდრე ლანგარი და სამედიცინო იარაღია.. დაისისინა ლიზამაც..
-პასუხი სულ მზად აქვს ,მართალი ხარ მამა ლაპარაკში ვერავინ აჯობებს ,წარბი აწია ლევანმა და სკამის საზურგეზე გადაწვა..კარგად შეათვალიერა უმაკიაჟო მისი სახე და თვალი გრძელ ყელს ჩამოაყოლა ბოლოს მკერდამდე ჩავიდა და რომ მიხვდა როგორ აერია სისხლი მზერა მოაშორა..
-მოდი სადღეგრძელო შევსვათ..ჭიქას წამოავლო ხელი ლევანმა და ღვინის ერთი ბოკალი გოგონას გაუწოდა
-არ ვსვამ .. ხმა ჯიბრიანი გაუხდა
-დალევ..
-არაა
-კიი.
-გეყოფათ,ნიკოლოზმა გაიმკაცრა ამჯერად ტონი თითო ჭიქა არავის არაფერს ავნებს რაც იმას ნიშნავდა რომ ყველას უნდა შეესვა.. აკანკალებული ხელი წაიღო და ბოკალს ჩაავლო..-აბა გისმენთ ლევან..
-მოდი ჩემს ახლად შექმნილ ოჯახს გაუმარჯოს .მოულოდნელად თქვა და ცინიზმით აღსავსე ხმით გააგრძელა..-მინდა ჩემს თავს გამძლეიბა ვუსურვო და შენ დაჭკვიანება,რომ ქორწილამდე ტვინი არ გაგასხმევინო..ლიზა მიხვდა როგორ აეწვა თვალები სიბრაზისგან როგორი დამცინავი და ამაზრზენი იყო ეს წინადადება და როგორ უნდოდა ეს კაცი აქვე მის წინ მომკვდარიყო თუმცა სამწუხაროდ ვერაფერი მოიფიქრა გარდა იმისა რომ წითელი ღვინით სავსე ბოკალს წვდა და პირდაპირ სახეში შეასხა. ხმაურით დაახეთქა ჭიქა მაგიდაზე და გაკვირვებულ ლევანის მშობლებს შეხედა-რა ქორწილი ?? თითქმის დაუყვირა ყველა გააგიჟდით მგონი. ლევანმა ნაჭრის ხელსახოცი გაისვა სახეზე და თეფშზე მოისროლაა კისერზე ყველა ძარღვი ერთიანად დაბერვოდა,რადგან ამ გოგოს სითავხედეს საზღვარი არ ქონდა ხმაურით გაწია სკამი და წამოდგა .ლიზა სწრაფად გაერკვა რომ მადლობის სათქმელად არ წამომდგარა და სწრაფი ნაბიჯით გავარდა სასადილო ოთახიდან მისაღებში ერთი უკან გამოიხედა რომ დარწმუნებულიყო იქნებ მომეჩვენა და მე არ გამომყვააო ,მაგრამ გამოყვა კი არაა თითქმის სირბილით მოყვებოდა უკან ლევანი.
-კაი ,ენას არ აჩუმებ არ აჩუმებ ,გავიგე რომ ლაპარაკი გიყვარს,მაგრამ აი ზღვარს რო გადადიხარ საქციელებით ეგ ვერ გავიგე.. მისდევდა უკან და თან ხმამაღლა ეუბნებოდა.
-არ მომეკარო თორე ვიყვირებ.. თავი დაიცვა თავის ჭკუით
-და ვის გააგებინებ ? ჩემს ბიჭებს ?თუ მაკას და ნიკოს ? ხედავ ვინმეს რომ გესარჩლებოდეს ? ააა გამახსენდა შენს ოჯახს ხო ? შენზე გაგიჟებული მამა მოვა და გაგამართლებს არა ?წიხლს აჭერდა მტკივნეულ წერტილზე ლევანი-უკეთეს გეტყვი მოდი ივანეს დაურეკე,იქნებ არ გეყო ერთი ტუჩის გახეთქვა ? ადგილზე გიყინა ლიზა..მართალი იყო რა უნდა ეთქვა ყველამ ისე გაწირა არც კი დაფიქრებულა ან როდემდე ექნებოდა აზრი მის ბრძოლას და ასეთ საქციელს ? ახლა თმის ღერიდან ფეხამდე ამ კაცის საკუთრება იყო და გასაგებად აუხსნეს თავისებმა,მაგრამ ვერაფერს უხერხებდა მოწოლილ სიბრაზეს არ შეეძლო ხელები დაეკრიფა და ამ კაცის მონა გამხდარიყო ,ადრე თუ გვიან დაღლიდა თავის ჭკუით და თავს დაანებებდა.ისევ დილანდელი ამბავი გაახსენდა როგორ გამეტებით გაარტყა ივანემ ,ძმამ რომელიც აქამდე ტონს არ უწევდა მასთან, »ამ კაცის შიშით მთელმა ჩემმა ოჯახმა ერთხმად დამთმო « კარგად დააკვირდა და ცდილობდა გაერკვია რა ჰქონდა ასეთი საშიში ,გარეგნობაზე ვერაფერი შეატყო და ახლაღა შენიშნა ლევანის მწვანე თვალები რომლებიც მას არ შორდებოდნენ და თითქოს აფრთხილებდნენ დროა დამშვიიდე თორე ავფეთქდებითო. ერთადერთი რაც ნათელი იყო ამ კაცის სახეზე გაყინული მზერა და დაბერილი ძარღვები იყო.
-შენი ბრალია,ყველაფერი შენი ბრალია,შენ რომ არ გამოჩენილიყავი არც მე ვიქნებოდი ასეთ დღეში ყვირილით გააღო ბაღში გასასვლელი კარი და გავარდა..-შენ რომ არ გეარსება არც ივანე გააკეთებდა იმას რაც გააკეთა და არც მე მომიწევდა ამდენი რამის გადატანა აგრძელებდა თავისას და გამალებით ათვალიერებდა ეზოში რაღაცას რითიც თავის დაცვას შეძლებდა რადგან სულ რამოდენიმე ნაბიჯში ლევანი მასთან იქნებოდა უკვე..
-ანუ რომ დავიბადე ეგაა ჩემი შეცდომა ?? ხელები გადაიჯვარედინა და დაბნეულს გაუღიმა კიდეც ..
-დიახაც ,შენ მოვარდი ჩემს დაბადებისდღეზე ,მერე ,მერე ისე ქენი რომ ყელას სიმპატიები გასჩენოდა ,მერე ის საჩუქარი და თურმე რა ვიცოდი ვინ ჯანდაბა იყავი,ხომ გეცეკვე კიდეც და??
-აბა ,აბა..თავი გააქნია დამცინავად რომ გცოდნოდა ვინ ჯანდაბა ვიყავი ხომ არ მთხოვდი კეკლუცად საჩუქარს.-და ეხლა იცი ვინ ჯანდაბა ვარ ?
-ვიცი დიიკივლა და ქარისგან ჩამოგდებულ პატარა ხის ნატეხს დასწვდა რომელიც თოკის სისქისაც არ იყო და 20 სანტიმეტრიც არ იქნებოდა სიგრძეში..
-არ მგონია იცოდე ,თორემ ამდენს ვერგაბედავდი,ეგ ჯოხი არ გამიძლებს ,რამე უკეთესი უნდა იპოვოო.ანიშნა ხმელ ტოტზე..
-მაგ მწვანე თვალებს კი ამოგთხრის .ენაზე იკბინა ,ახლახანს თავი გაყიდა რომ მისი მწვანე თვლები შეამჩნია და მოეწონა კიდეც .
-აჰა,ანუ შეამჩნიე რომ მწვანე თვალები მაქვს და ამოთხრაც კი გინდა..
-ხო მინდააა.. თაავი დაუქნია და ჯოხი მოიმარჯვა..
-მოდი ხელები გაშალა ლევანმა..-მოდი აქ ვარ ,ხელს არ შეგიშლი ,მოხიბლული ვარ შენი გამბედაობით და მაინტერესებს სად მთავრდება..
-დამცინი ? შენ გგონია დაგინდობ ? შენ თუ არ მინდობ მე რატომ უნდა დაგინდო ? ზედმეტად უშიშარიც ნუ იქნები რადგან ჩემს გამბედაობას საზღვარი არ აქვს..შენ თუ გგონია შენი მეშინია მწარედ შემცდარხარ. გაიელვა და ისე შეხტა გულისბაგიბუგის ხმა ყურებში ესმოდა..ლევანს უკვე გულიანად ეცინებოდა..
-გეტყობააა ,კი გეტყობააა . ელვის ეშინია ჩემი არაა ,ნამდვილად გამბედავი ხარ კი.. გაღიზიანდა დაცინვაზე თითქმის დარწმუნებული იყი რომ ვერაფერსაც ვერ შეძლებდა ,მაგრამ ზურგზე არ დაეცა და ჯოხი დანასავით შემართა აწია და ლევანთან ისე სწრაფად გაჩნდა თვითონაც გაუკვირდა. მაგრამ პრობლემა ის იყო რომ მასზე საკმაოდ მაღალი მამაკაცის თვალებთან ჯოხის მიტანა არცისეთი მარტივი იყო და ზუსტად მის წინ გაჩერდა ..
-მაღალი ხარ ,მხრები აიჩეჩა და ბავშვურად ჩაილაპარაკა სიმართლე თქვა არ უნდოდა მშიშარა გამოჩენილიყო ამიტომ გაარკვია თავის მოკლე ჭკუით რატომ არ ამოთხარა თვალები..
- იქნებ შენ ხარ ძალიან პატარაა ? ხელიდან გამოგლიჯა ჯოხი და ერთი ხელითგაადამტვრიაა..რაო ? ისევ მის მტკივნეულ წერტილს შეეხო ლევანი ახლა დაბალიც მიწოდა ? გაწიწმატდა
-დილას მახინჯი ვიყავი , ეხლა დაბალიც ვარ ? ხეპრე უზრდელი და გაუთლელი ხარ მუშტი მოუქნია.
-რა უფრო გეწყინა თვალები რომ ვერ ამომთხარე თუ შენი გარეგნობა რომ არ მომწონს ? მუშტი გაუკავა და მაგრად მოიმწყვდია ხელებში..
-ფეხებზე მკი****ა შენ მოგწონს თუ არაა ,მთავარია მე მომწონს და კიდე ვისაც უნდა მოწონდეს იმას .. ფართხალებდა და არ ჩერდებოდა.ლევანი წამოენთო კიდევ ერთხელ თავის შეყვარებული შეახსენა გოგომ..
-ჯიბია აღარ მოწონდეს ,არ ვიცი გახსოვს თუ არაა, ახლა ჩემი ხარ..
-მირჩევნია მოვკვდე ვიდრე შენი ვიყოო..
-მიგიწევს შეეგუოო წესიერადაც მოიქცევი ,ქორწილიც იქნება ,ცოლადაც გამომყვები და, და შენს მივალეობებსაც შეასრულებ.ეუცნაურა თავის ნათქვამი რატო წაამოროშა რაში ჭირდებოდა ამ გოგოსთან სექსი არც უფიქრია თანაც დიდად არ მოწონდა მისნაირები საწოლში.ქალურობას და სექსუალურობას უფროო აფასებდა ეს კიდე ვეფხვს უფრო გავდა ვიდრე ქალს..
-არც იოცნებოო,თავს მოვიკლააავ ,ერთხელ მაინც თუ შემეხები და რამეს მაიძულებ თავს მოვიკლააავ. ამიხსენი რათ გინდა ცოლი რომელსაც ეზიზღები რათ გინდა იმასთან დაწოლა თუ შენთან იქნება და სხვაზე იფიქრებს ,მეზიზღები გესსმის ? მისი კივილი სახლის მეორე მხარეს მდგარ ლევანის დაცვასაც კი ესმოდა..-მე დათო მიყვარს ,სუ მეყვარება და 100 ჯერ რომ მაიძულო მაინც იმაზე ვიფიქრებ.. დანასავით ესობოდა ყველა სიტყვა ლევანს.. ისევ თითქმის ძალით მოიქცია მისი კისერი ხელებში თუმცა ისე იკლაკნებოდა ვერ მიახერხა რგორმე მიწვდომოდა მის ტუჩებს ბოლოს იძულებული გახდა ორივე ხელი ერთი ხელით შეეკრა ზურგს უკან და მეორე ხელით მისი ყბა დაიჭირა,რამდენი ქალი არ ყოლია და რამდენისთვის უკოცნია ,მაგრამ ამ გოგოს სიველურეს და სითავხედეს თავის ხიბლი ქონდა ,ტუჩებიც ისეთივე დაუმროჩილებელი ეჩვენებოდა როგორც თავად ის და თითქოს აზარტში შევიდა,ამ წამს რომ ეთქვა შხამი მისვია ტუჩებზეო ,ყურადღებას არ მიაქცევდა და მაინც იგივეს გაიმეორებდა,მიხვდა როგოორ კარგავდა თავს და დრო იყო მოშორებოდა გაუჭირდა მის წითელ ტუჩებთან განშორება ,მაგრამ სხვა გზა არ ქონდა.თავი გაწია და თვალებჩაწითლებულ გოგოს სახეზე დამცინავღიმილ აკრულმა გადმოხედა ზემოდან,ხელი შეუშვა და ერთი ნაბიჯით უკან გაიწია -რაზე გეტირება ,იმაზე რომ იმან გაკოცა ვინც გეზიზღება თუ იმაზე რომ შენც მოგეწონა ??
-ეშმაკი ხარ შენ , გული მერევა ,შენზე გული მერევა.. ამოისლუკუნა და სახლისკენ გაიქცა..
ღრმად ამოიოხრა ლევანმა და ტუჩზე ხელი გაისვა.. არც ისეთი უინტერესო ხარ..გემო ნამდვილად კარგი გაქვს და საკუთარ თავზე გაეცინა როგორ უწოდა მართლაც ქალღმერთივით გოგოს მახინჯი.. -გული მიგრძნობს კიდე ბევრ სისულელეს მათმქევინებს ეს გოგო.ჩაიცინა და სახლში შებრუნდა ცივად ჩაუარაა სასადილო ოთახს და ისე წავიდა სახლიდან არც კი გამოემშვიდობა მშობლებს იმის შიშით რომ გრძელ ტექსტს წაუკითხავდნენ რატომ ექცეოდა ცუდად ამ გოგოს ,რომ უნდა მოფერებოდა გააენებივრებინა.. არა უარს არ იტყოდა სიამოვნებით გაანებივრებდა და მოეფერებოდა კიდეც გარშემო უამრავი ქალი ყავდა ასე ბედნიერად და კმაყოფილი არჩევანის საშუალება ყოველდღე ჰქონდა, თავად ლიზა რომ არ ყოფილიყო ასეთი დაუმორჩილებელი და ბოლოს და ბოლოს მის ცოვრებაში ამ გოგოს ყველასგან განსხვავებული მისი ცოლის სტატუსი ექნებოდა..
მეორე დილით უფრო დამშვიდებული იყო და მაკას რომელიც ახალგაღვიძებულ გოგოს თვალებში შესციცინებდა ფაქტიურად უბრძანა,რომ თავისი ნივთები ჭირდებოდა და დედამისის ნახვა უნდოდა დაბნეულმა მაკამ უარის თქმა ვერ გაბედა,თუმცა არანაკლებ უკმაყოფილო ტონით უპასუხა -ჯერ ლევანს უნდა ვკითხოვო. ვერ იგებდა რა დაუშავა ამ თითის სიგრძე გოგოს რომლისთვისაც ყველაფერი კარგი უნდოდა და რატომ ელაპპარაკებოდა ასეთი ტონით,ისევ გამართლება მოუძებნა,რომ რთული პერიოდი ქონდა და გულისიღრმეში იმედოვნებდა ,რომ მთლად ასეთი თავხედიც არ იყო მისი მომავალი რძალი. როცა მისმა შვილმა დაქორწინება გადაწყვიტა პირველად ,არ მოეწინა ის გოგო ლამაზ თოჯინას გავდა და უტვინო იყო,მაგრამ მას როგორც დედას ისე ექცეოდა,ურეკავდა და ზრდილობიანად კითხულობდა ყველაფერს აკეთებდა რომ მომავალ სადედამთილოსთან კარგი ურთიერთობა ქონოდა ,არც მაკა იყო უხასიათო ქალი ამიტომ შვილის არჩევანს პატივი სცა და თავადაც კარგად ექცეოდა,მაგრამ ლიზასთან ყველაფერი სხვანაირად იყო ,არ იცნობდა ამ გოგოს თუმცა იმის გამო რომ მდგომარეობა რთული იყო მას უდანაშაულოდ მიიჩნევდა და სცადა თავიდანვე დედასავით მოქცეოდა,მაგრამ ვერაფერს იგებდა ამ გოგოსას რომელსაც არავის აზრი არ აინტერესებდა ,მოურიდებლად ბედავდა ყველაფერს და მშობლების თვალწინ ღვინოც კი შეასხა მის შვილს. ვერ იგებდა როგორ მოქცეოდა მისთვის მიბარებულ გოგონას ,რომელიც მის შვილს აშკარად აინტერესებდა და არც ის უნდოდა ლევანის უკმაყოფილება გამოეწვია.გადაწყვიტა რამოდენიმე დღე მოეთმინა სანამ გადაუვლიდა გოგონას გაბრაზება და იმ იმედით რომ შეწყვეტდა თავხედურ გამოხტომებს ნაწყენმა ისევ გაჩუმება არჩია ,ლევანის გაბრაზება რომ არ გამოეწვია და ზსტად იცოდა გაბრაზდებოდა მამამისის სახლში თუ წავიდოდა ,პირდაპირ ლიზას დედასთან დარეკა და აუხსნა რომ მის შვილს მისი ნახვა უნდოდა და თავისი ნივთები..ნატალიამ გაჭირვებით ჩაულაგა ბარგი,მის ყოველ კაბას თუ მაიკას ეფერებოდა და იხუტებდა დაცარიელებულ ოთახს თვალი მოავლო და სინანულით გახედა ასევე ატირებულ სოფოს რომელსაც თითქოს გულისნაწილი წაართვეს..თითქოს მისი აღზრდილი სადღაც შორს წაიყვანეს და ვეღარასდროს ნახავდა. მაკა სიხარულით შეხვდა ნატალიას და ლიზას და თინას ამ ორი ქალის შეხვედრა დაძაბულიც იყო და თბილიც ,ორი დედა იჯდა ერთმანეთის პირისპირ ერთი საკუთარი შვილის ტანჯვას გლოვობდა ,მეორე საუთარი ვაჟის სისასტიკეს. ესმოდათთქო ერთმანეთის ვერ იტყოდით რადგან ნატალია ლევანს ადანაშაულებდა ,მაკა კი ლიზას სითავხედეს ვერ ინელებდა თუმცა ერთმანეთს სიტყვას არ ეუბნებოდნენ და ფარულ ფიქრებს ყვავილებზე ,ავეჯზე და ათას სისულელეზე ლაპარაკით ფარავდნენ.მაკასთვის განსაკუთრებით ემოციური აღმოჩნდა დედა-შვილის შეხვედრა , დედას კისერზე ქონდა ხელები მოხვეული და თითქოს სამუდამოდ უნდოდა მიწებებოდა. ნატალია გაუჩერებლად ეფერებოდა თმაზე და მისთვის გნსაკუთრებულად მოვლენილ და თოჯინასავით გაზრდილ გოგოს ისე ეფერებოდა თითქოს 10 წლის შემდეგ ნახა. მაკამ რტომღაც იფიქრა რომ მარტო მოუნდებოდათ ყოფნა და სამზარეულოში მოიმიზეზა გასვლა.
-როგორ ხარ ?? ძლივს გასაგონად ჩაეკითხა ქალიშვილს ,თუმცა იცოდა როგორც იყო.
-მართალია ,რომ ქორწილი იქნებაა ?? ყველაზე მეტად რაც ადარდება იმ კითხვით დაიწყო დედასთან ლაპარაკი
-ხო,ჩვენ არ გვინდოდა ,მაგრამ ლევანმა ასე გადაწყვიტა..
-და რატომ წყვიტავს ყველაფერა ის ?? ვინაა ის ?? რატომა ასეთი საშიში?? რატომ არ შეიძლება რომ მამამ ..
-არ შეგვიძლია,ჩემო საყვარელო ,არ მინდა რამე დაგაძალო ,არ მინდა მეც გული გატკინო ,არ მინდა რომ მეც დამკარგო ,მაგრამ უნდა სცადო და რამე საერთო იპოვო მასთან ,ამ ოჯახთან და ახალ ცხოვრებასთან თუ არადა დავიღუპებით..
-არ მინდა ,არ მინდა საერთო მქონდეს ამ ხალხთან,არც ქორწილი მინდა და არც ახალი ცხოვრება ,დათო მიყვარს.. ტიროდა გულამოსკვნილი..დათო ,ახლახანს გაახსენდა დათო-ნახე ?? გაიგო ?? არ მირეკავდა ? არ მომაკითხა??
-მამაშენმა აუხსნა ყველაფერი ,გაუჭირდა შვილისთვის თქმა თუმცა არააფერი მოუტყუებია-ჩვენთან მოვიდა,მაგრამ ისეთი გამწარებული წავიდა არ მგონია შენი დანახვა უნდოდეს..ლიზამ ტირილს უმატაა და უკვე ხმამაღლა ბღაოდაა..
-რატომ დამინგრიეთ ცხოვრება?? რატომ?? რა დაგიშავეთ? ყოველთვის დამჯერი შვილი ვიყავი ერთხელაც არ გამიკეთებია ისეთი რამე რაც მამას შეარცხვენდა და მაინც მე რატომ გამომარჩია??? უნდა ვნახო ,დათო უნდა ვნახო დედა,დამეხმარე გეხვეწები რამე გააკეთე..
-მისმინე ლიზა ,დედამ შვილის სახე ხელწბში მოიქცია -თუ გინდა რომ დათოც ცოცხალი დარჩეს ,შენც , ჩვენც და სიმშვიდე იყოს თავიდან ამოიგდე.. შეიძლება შენთვის ჯერ არაფერი დაუშავებია და იტანს კიდეც შენს დეპრესიას ,მაგრამ მის თავმიყვარეობას თუ შეეხები..
-არ მაინტერესებს მისი თავმოყვარეობა .ჩემს თავმიყვარეობაზე ვინ იფიქრეთ ? რას იფიქრებს დათო ??
-ლიზა დაივიწყე გესმის ?? ხმამაღლა მოუვიდა ნათქვამი დედას. თავის სახელის შეურაწყოფას არ გაპატიებს ,სახელის გამო მოხდა ეს ყველაფერი მეტი კი არააფრის.
-ლიზა მისმინე ჩემო პატარაავ ახლა და ჩამოუჯდა გვერდით ვიცი არარეალურ რაღაცას გეუბნები ,მაგრამ რეალისტურად უნდა შეხედო ყველაფერს სიყვარული მესმის ,მაგრამ შეხედე აქ ყველას უყვარხარ და რაც არ უნდა გასაკვირი იყო ისიც კარგად მიგექცევა თუ შენც დათმობ ,შეიძლება სიყვარული არ იყოს თქვენს შორის მაგრამ ხომ შეიძლება ??
-რას მეუბნები? ხელი მიკრა დას ..შენ ხომ გათხოვდი სიყვარულით ,ხომ ხარ ბედნიერი?? და მე მეუბნები რომ იმ კაცთან ვიყო,ვიცხოვრო და შვილები გავუჩინო?
-შვილების გაჩენას არავინ გთხოვს .ლევანის ხმა გაისმა ოთახში და ყველას ერთიანად გააციააა..-შვილების კი არაა ,შვილისაც კი.ხმაში ბოღმა გაერია ლევანს ,იმის გაფიქრებაზე როგორ უჩიჩინებდნეენ დედა და დაა ამირანის დანაბარევს რომ ლევანისთან მჭიდრო ურთიერთობა ქონოდა ,პირველი რაც თავში აზრად მოუვიდა ის იყო რომ შვილიშვილი სამუდამო გარანტია და ფარი იქნებოდა.-საერთო მემკვიდრე მოუნდა ბატონ ამირაანს ?? დამცინავად გადახედა ნატალიას,ჭკვიანია შენი ქმარი ვერაფერს ვიტყვი..
-არასწორად გაიგეთ,ჩვენ მხოლოდ ლიზას ვეუბნებოდით ,რომ საერთო ენა უნდა გამონახოთ და ცუდი ქცევა არაფერს არგებს ..
-ვის არ არგებს არაფერს? ამირანს ?ივანეს ?
-ლიზას..
-ლიზას მივხედავ როგორმე და თავად გამოვძებნით საერთო ენას. საკმარისად დიდი გოგოა რომ თავად გადაწყვიტოს როგორი ურთიერთობა ექნება ქმართან და უღირს თუ არა ნორმალურად მოქცევა ოჯახის ფასად.ლიზას მისამართით ნასროლი მუქარა სწრაფად გაიგო გოგომაც და დარწმუნდა რომ მართალს ამბობდა დედამისი ლევანის უარყოფის მიუხედავად რომ არ აიძულებდა და ვითომ მას აარჩევინებდა როგორ მოქცეულიყო ,მაინც დაემუქრა და მისი ზემოთ ნათქვამი ყველა წინადადება ყალბი იყო..
-ყავა მოვიტანე ,მაკა შემოვიდა და ლანგარი მაგიდაზე დადო.ლევანს ნერვები აწყდებოდა დედამისმა საკუთარი ხელით რომ მოართვა ყავა თითქოს განსაკუთრებული სტუმრები იყვნენ.-შეც მოგიტანეე ლიზას მიაწოდა ერთი ფინჯანი და გაუღიმა კიდევ ერთხელ სცადა კარგად მოქცეოდა და იმის შიშით რომ შეიძლება ყავა სახეში შეესხა თვალი ვერც კი გაუსწორა სარძლოს.
-მადლობთ.მაკას ისე ესიამოვნა ერთი უბრალო სიტყვა გაღიმებულ სახეს ვერაფერს უხერხებდა.
-მადლობა მაკა ,ნამდვილლად მშვიდად ვარ როცა ვიცი რომ შენ ხარ მის გვერდით,ნატალიას სპეციალურად არ უთქვამს რომ ლევანისთვის მიენიშნებინა შენ რომ ხარ ვდარდობო ,მაგრამ მაინც ასე გამოუვიდა..
-რას ამბობ ნატო ,ეგ რა სალაპარაკოა ბედნიერი ქალი ხარ ორი ქალიშვილი რომ გყავს .ღმერთმა იცის როგორ მინდოდა გოგინა .ლევანმა თვალები აატრიალაა იცოდა ეხლა დედამისის სევდიანი ისტოორის მოსმენა მოუწევდა თუ როგორ ცდილობდა მეორე შვილის გაჩენას.
-გუშინ ჩემი სამაჯური დავკარგე ,ლევანმა შეაწყვეტინა სიტყვა.. მაკა და ლიზა მიხვდნენ ალბათ მაშინ ჩამოაწყვიტა როცა ოთახში მამაკაცის ცემას ცდილობდა.
-ოთახში იქნება ,თუ ვიპოვი მოგცემ შვილის დამშვიდება სცადა მაკამ.
-ჯობია იპოვოთ და რაც შეიძლება მალე.არც კი გამომშვიდობებია ისე გაბრუნდაუკან.კრში ვარდისფერ ჩემოდნებს მოკრა თვალი და დაინახა ამირანის მძღოლი როგორ მოოათრევდა კიდევ რამოდენიმე ჩემოდანს ეჭვი არ შეპარვია ,რომ ლიზას ნივთები იყო მაგრამ მაინც იკითხა
-ეს რა არის ??
-ქალბატონი ელიზაბედის ჩემოდნებია გაოფლილმა მძღოლმა ქოშინით უპასუხა.
-მოაშორეთ!!!
-კი მაგრამ ..დაიბნა ახალგაზრდა ბიჭი.
-გაიტანე უკან სანამ თავი გაგიტეხე..ხმა გაიმკაცრა .აფორიქაებულმა მძღოლმა ისევ უკან გაათრია ძლივს სახლამდე მიტანილი ჩემოდნები და ახლა სახლში შებრუნდა რაც სეტანილი ქონდა უკან რომ გამოეტანა. -ზაზა ბენზინი და ასანთი მომიტანე..
-რას აკეთებ დაბნეული დემნა ლევანს მიაჩერდა
-კოცონს ვანთებ..
-არ გინდალევან..გაფრთხილა დემნამ თუმცა გვიანი იყო ბენზინი მიასხა გამწარებულმა ლევანმა ჩემოდნებს ..დემნა მანქანაში დაბრუნდა რადგან იცოდა ისევ დიიდი ამბავი ატყდებოდა როცა დაინახა როგორი გამწარებული მორბოდა ლიზა..
-რას აკეთებ ,რას აკეთებ ?? გაკიოდა და თითქმის გაამოფრინდა რკინის კარში..
-მამაშენის ფულით ნაყიდი ერთი ნივთიც კი არ იქნება ჩემს სახლში. სრულიად ჩვეულებრივად მიუგო და ასანთი ააანთო.
-გაგიჟდი ხელწბში წვდა ლიზა და ასანთი გამორთმევა სცადა .
-გაიწიე იქით.. ხელი მიკრა გოგოს.კიდევ ერთხელ აანთო ასანთის ღერი და დაუფიქრებლად მოისროლა ჩემოდნებისგან გაკეთებული გროვისკენ. გაშეშებულმა უყურა როგორ იწვოდა მისი ტანსაცმელი რომელშიც ათასობით ფული ქონდა გადახდილი.ჯიბეებში ხელები ჩაიწყო და გაშეშებულ გოგოს მიაშტერდა იმის მოლოდინში რომ რამე საოცრებას იზამდა თუმცა არც კი განძრეულა თვალი გაუშტერდა და შავ კვამლს თვალი აავლო რომელმაც ყელი ჩაუწვა და ხველა აუტყდა.
-კმაყოფილი ხარ??
-ძალიან ,ერატი თეტრიც კი არ მინდა გქონდეს მისი. შეგიძლია წაბრძაანდე და ახლები იყიდო.
-არც მე მჭირდება შენი ნაყიდი არაფერი დაუკივლა ,მოვკვდები და თუ საჭირო გახდა შიშველი ვივლი მაგრამ შენი არაფერი მინდა.. ეზოშიი გაშეშებული მაკა ,თინა და ნატო გასვლას ვერ ბედავდნენ რომ გაერკვიათ რა ხდებოდა.
-შიშველი ?? ტუჩები გაბზიკა ლევანმა და თავი დაუქნია -დამავალებ,მე უნდა მეთხოვა შენთვის ,მაგრამ თუ თავადვე აპირებ შიშველი სიარულს მთლად უკეთესი დავტკბები მაინც. დემნნამ უხერხულად ჩაახველა და მანქანის შუშა აწია მისთვის უხერხულ თემას რომ მოკრა თვალი. ლევანმა მკაცრად მოავლო თვალი თავის ამალას და მიხვდა ყველამ გაიგონა თავი უხერხულად ჰქონდათ ჩახრილი და თავს აჩვენებდნენ ვითომ არც მოუსმენიათ. ერთიანად აუწითლდა ლოყები სირცხვილისგან და შეურაწყოფილმა თვალები მოჭუტა
-ასე არაა?
-ხო ასე ,მამაშენზე მეტი ფული მაქვს არ მგონია პრობლემა შეგექმნას რამიის ყიდვისას.
-შენი არაფერი მინდა ,ჩემით ვიყიდი.
-და შენით რამდენს იყიდი ? ალხეინად მიეყუდა მანქანას და ფეხი გადააჯვარედინა კომფორტულად ჩაილაგა ისევ ჯიბეში ხელი და სახეზე დამცინავი ღიმილი აიკრაა ლევანმა .ამ წამს სულ დაავიწყდა სირცხვილი ერთადერთი იმაზე ფიქრობდა რითი შეიძლება მოეჭრა თავი ამ კცისთვის ,თავის თავის შერცხვენისთვის..
-მაშინ შიშველი ვივლითქო ,გამოცრა კბილებში -თან დაგატკბობ ,შენც და მთელს შენს ხროვასაც . მითუმეტეს ესევ შენი ფულით მოთრეულია,სწრააფდ მოკიდა ხელი მაკას ნაყიდ სვიტრს ხელი და აიძრო ცეცხლში მოისროლა ერთი ხელის მოძრაობით.ლევანის ამარამ სწრაფად დახარეს ისედაც დახრილი თავები და რამოდენიმე წამით მის თეთრ მკერდს მიშტერებული ლევანი გამოფხიზლდა ლიფის ამარაა დარჩენილი ლიზა ჯინსს ეცა როცა გაცეცხლებული ლევანი ჩააფრინდა და ახლოს მოწია .სწრაფად გაიხადა პიჯაკი და მოახურა.
-ღმერთო რა გიჟი ხარ.. უნდოდა ეყვირა მაგრამ თვალწინ ისევ რამოდენიმე წუთისწინნანდელი სცენა ადგა და მონუსხულმა ხმაც ვერ ამოუშვა ყელიდან.-მოდი აქ,ხელწბი მოხვია და თითქოს მიხუტებას ცდილობდა იმის მოლოდინში რომ მუშტი მოხვდებოდა თუმცა თავად ლიზა მიიწია მისკენ და სახე ჩამალა მის მკერდში სირცხვილისგან ალმოდებულმა რომ თითქმის ათამდე კაცმა ნახა მისი მკერდი..
-რა დაგიშავე ? რატომ მტანჯავ?? მოილუღლუღა ძლივს.
-არაფერი..თმაზე ჩამოუსვა ხელი ,სერიოზული სახით მოავლო თვალი თავის დაცვას და დაუღრიალა -იქნებ აწიოთ თავები და ჩაეწუწოთ მანქანაში..სწრაფად მიიფანტნეენ და გადანაწილდნენ თავის ადგილებზე.-ჩაიცვი ,არანაკლები მკაცრი ტონით უთხრა გოგოსაც და დაეხმარა მკლავები გაეყო მის პიჯაკში. ხელი მკლავში წაავლო და ეზოში შეიყვანა . ლიზა ისევ დედას მიეკრო-ჩახუტების ნაცვლად ,კარგად რომ გეცემათ ბავშვობაში ურიგო არ იქნებოდა.ჯიბიდან საფულე ამოიღო და ლიზას დას ხელში შავი საკრედიტო ბარათი მიაწოდა სწრაფად მიახალა კოდი და ასევე სწრაფად წავიდა .მანქანაში მოუსვენრად იჯდა და ბოლოს ამოიღრიალა -ყველაფერზე სამაგიერო რომ არ გადამიხადოს მოკვდება ?? -ოჰჰ ამირან შენი დედა მო**** . ეს რა შარია ტოო ნერვები მომი***ა .დემნა ხმას არ იღებდა -ამოიღე ხმა დემნა თორე არ ვიცი რას ვიზავ.
-რა გითხრა ლევან?? შენთვითონ აირჩიე ეგ გოგო ხო და ეხლა უნდა..
-დამშვიდდიო არ მითხრა თორე სათითაოდ დაგკლავთ ყველას..
-მაშინ ჩუმად ვიქნები..ამოიოხრა დემნამ და მძღოლს გახედა რომელიც დაძაბული ჩაფრენოდასაჭეს.

კიდევ ერთხელ ბოდიში შეცდომების ,გამო ძალიან მიჭირს ქართულად წერა ასე რომ მე მაპატიეთ,რაც ეს რომანი დავიწყე სულ უკმაყოფილების გრძნიბა მაქვს ,რაღაც მაკლია და არ ვიცი რა,თუ თქვენ გაქვთ რამე იდიააა ან შენიშვნაა გელოდებიიით,მიყვარხართ და მადლობაააა:*