-მისტერ საილას რახდება?-დეფინემ კარი შეშინებული სახით გააღო და იქ ტონიო რომ დაინახა კიდევ უფრო შეშნდა
-ვალერია სადაა?
-ოთახშია, ყველაფერი რიგზეა
-ჰო დანიელს უნდა რომ მოვიდეს ასე რომ,-ტონიომ გოგონას გაუღიმა და ზრდილობიანად მოიშორა.
დაფინეს დიდად არც აინტერესებდა მაშინვე შებრუნდა თავის ოთახში და კარი ჩაკეტა.

ტონიო ფეხაკრეფით შეიპარა ვალერიას ოთახში კარადის კარი გამოაღო ზურგჩანთაში გოგონას ნივთები ჩატენა, ჩანთა ზურგზე მოიგდო, ვალერიას ფრთხილად გადახადა დასაფარებელი გოგონა ხელში აიყვანა და ისე ჩასვა მანქანაში არაფერიც არ გაუგია.
-შესრულებულია აგენტო ვანილის ნაყინო,-თვალი ჩაუკრა დენიელს და საჭეს მიუჭდა
-კარგი ხარ ამიგო,-დენიელმა ჩაიცინა უკანა სავარძელზე მწოლიარე ვალერიას შეხედა და პიჯაკის საყელო გაისწორა,-წავედით.
ტონიოს გზაში ეღიმებოდა როცა უკან გაიხედავდა და დაინახავდა როგორ ეძინა ვალერიას კუნგ ფუს უცნაურ პოზებში და როგრი მოთმინებით ელოდა დენიელი მის გაღვიზებას ბოლოს როგორც იქნა ვალერიას მაღვიძარა ახმაურდა.
-რა ჯანდაბაა,-გაისმა ვალერიას ხმა მაგრამ თვალები არ გაუხელია
-ახლა უნდა ავდგე, ჩავიცვა, ვიბანაო არა არა პირიქით ცოტას კიდევ დავიძინებ,-ხელი რომ მოატარა და მიხვდა არც მამიდამისის სახლში იყო და არც თავის ოთხში მაშინვე წამოხტა
-სადვარ?
-გეყოფა აგენტო თეთრთავა ყვავო ისე მოიქეცი როგორც გეკადრება,-დენილი ვალერიასკენ შებრუნდა და გაუღიმა
-რამოხდა?
-სოფელში მივდივართ აი ნახავ მოგეწონება,-ვალერია ტონიოს დაემანჭა სარკეში და ისევ უკანა სავარძევზე მიწვა.

..................................................................
ნიკი დილას ტონიოს ზარმა გააღვიძა
-ბავშვს ხომ არ შეემთხვა რამე?-სანამ ტონიო პასუხს გასცემდა ნიკმა უამრავი საშინელევის გაფიქრება მოასწრო
-არა ნიკ დენიელი კარგადაა იმის სათქმელად დაგირეკე რომ მე დენიელი მიმყავს სოფელში ნათესავებთან და რამდენიმე დღე თავისუფალი გექნება
-მე არ ვიყავი საჭირო?
-მე მასთან ვიქნები ნიკ ასე რომ მადლობა
-კარგი ტონიო მადლობა რომ გამაფრთხილე კარგ დასვენებას გისურვებ
ნიკი ცოტახანს ოთახში დააბოტებდა მერე საათს გახედა მიხვდა რომ უკვე არც ისე ადრე იყო მობილურს დასწვდა და ყურზე მიიდო
-გაგაღვიძე?-იკითხა ფრთხილად
-არაუშავს,-გამოეხმაურა ღიმილნარევი ხმა
-დღეს რა გეგმები გაქვს?
-სავაჭრო ცენტრი, მერე კლუბში მივდივარ და მერე ვივახშმებ სადმე ესეიგი მნიშვნელოვანი არაფერი
-მაშინ მოემზადე გამოგივლი და სანაპიროზე წავიდეთ
-მოიცა სამსახურში არ მიდდიხარ?
-არა დღეს ვისვენებ
-ანუ დღეს ჩემი ხარ?
-მე დანარჩენ დღეებშიც შენი ვარ,-დემონურად ჩაიცინა ნიკმა და მობილური გათიშა.
მერე სააბაზანოში შევიდა და იქედან მხოლოდ მისი სიმღერა გაისმა

.....................................................
-გეყოფათ რააა,-პედრო ბავშვებს გაურბოდა რომლებიც წყალს ასხამდნენ
-პედრიტო,-მოესმა ნაცნობი ხმა ბიჭს მაგრამ ვერ იხსენებდა ვინ იყო
-დიახ,-ბიჭი მივარდა და მოსაუბრეს ამეფარა,-აჰ მელისა შენახარ?
-ხო პედრო გახსოვარ? რახანია არ დაგირეკავს
-რავქნა საყვარელო არ მცალია თანაც მე და შენს შორის ყველაფერი დასრულებულია ჩემს შეყვარებულს ვერ ვუღალატებ ისედაც ყოველ დღეს ვნანობ რაც მისგან შორს გამიტარებია
-შეყვარებულს?
-გოგონამ პედროს სილა გააწნა და ერთი კარგად უთავაზა ცხვირში მუშტი
-მადლობა,-დაუძახა პედრომ გაბრაზებით მიმავალ გოგოს და რომ შემობრუნდა გაშეშდა
-აგიხსნი სესილია,-დაისისნა ბიჭმა და თვალები დახუჭა როცა დაინახა როგორ მიდიოდა გოგონა მისკენ
უეცრად სილის გაწვნის მოლოდინში მდგარმა პედრომ ლოყაზე კოცნა იგრძნო და გაოცებულმა ამოიხედა
-არ მიბრაზდები?
-რისთვის ეს საშინლად მიმზიდველი გოგონა რომ არ მამჯონბინე?-ჩაიცინა სესილიამ და პედროს კისერზე ჩამოეკიდა
-მიყვარხარ,-ამოიოხრა პედრომ და გოგონას ტუჩებს მისწვდა თუმცა მეორესმხრივ წყლის ნაკადი იგრძნო რომელიც ზურგიდან შეესხა.

......................
ისევ გატაცებულ ვალერიას დავუბრუნდეთ რომელსაც სოფლის გზაზე მიმავალს ფეხები აქვს გადმოყოფილი მანქანის ფანჯრიდან და ბოლო ხმაზე მღერის
-ტონიო გინახავს მულტფილმი ფოსტალიან მტრედებზე?-იკითხა თვალებჩაწითლებულმა დენიალმა
-არა,-დაიმანჭა ტონიო
-იქ ერთ მტრდს რაღაც წამალს გაუკეთებენ და ისიც ასე საშინლად მღერის,-დენილმა მუსიკას აუწია იქნებ ხმა გადაფაროსოს მაგრამ ვალერიამაც მოუმატა ხმას.
-ვალერია მორჩი რატომ გვსჯი ასე?
-ჩემს გატაცებას ვეავინ გაბედავს
-ვერავინ გაბედავს კი არა არავინაც არ მოგიტაცებს შენში გამოსასყიდს აბა ვინ გადაიხდის?-ტონიომ გოგონას სარკეში გახედა
-არის ერთი ის გადაიხდის მემგონი
-ვითომ?-ცალი თვალი გაუწვრილდა ტონიოს
-არა და,-გოგონამ ისევ გააღო პირი და ახალი ძალით დაიწყო სიმღერა.

-როგორც იქნა,-დენილს ბენზინგასამართი სადგურის დანახვისთანავე თვალები გაუნათდა,-ახლა გაჩუმდება
ვალერია მართლაც გადავიდა მანქანიდან ცოტა გაიარა მერე საპირფარეშოში შევიდა ტონიოს ფული გამოართვა და მაღაზიაში შევიდა
-ხელფასზე დაგიბრუნებ ბოს,-გოგონამ ბოსს ჩიფსიანი პაკეტი ესროლა და ქილით კოლა მიაწოდა,-ცოტას კიდევ გავივლი.

ტონიომ ავზი გაავსო და ვალერიასკენ გაიხედა რომელიც ის იყო ვიღაც ბიჭს ზურგიდან დაეჯახა და ისე ეჩხუბებოდა ლამის მოკლა
-ვალერია რა ხდება აქ?-ტონიომ გოგონა რომელიც უცნობის მიმართულებით ხელებს იქნევდა ხელში აიყვანა და გვერდზე გამოსწია
-ამ გაუზრდელმა ვირმა ქაღალდები დაყარა დაბლა გესმის ტონიო დაბლა როცა ურნა აქვე იდგა,-გოგონამ სანაგვისკენ გაიხედა და ისევ შეუტია ბიჭს
-ვირი ხარ ნამდვილი ვირი,-კიდევ ერთხელ მოუქნია ხელი ბიჭს
-რა გინდა გიჟია თეთრი პერანგი ჩააცვით და ფსიქიატრიულ კლინიკაში წაიყვანეთ
-მისმინე ნორმალურად ილაპარაკე ჩვენ უფროსები ვართ და ასე არ უნდა გველაპარაკო გაიგე? რაც შეეხება ნაგავს აქაც მართალია რა წესია ნაგვის ქუჩაში დაყრა
-გაიგე,-გოგონა დაიხარა ქაღალდი აიღო და ბიჭს ჯიბეში ჩაუდო
გიჟური გამოსვლების შემდეგ დენილმა ვალერიას თავისი ადგილი დაუთმო იმ პირობით რომ ტვინს არ შეუჭამდა. ასე რომ დარჩენლი გზა ბავშვებს თითქმის ეძინათ და ტონიოც ხან ერთს უყურებდა სიყვარულით გაბრწყინებული თვალებით და ხან მეორეს.
-ბავშვებო ჩამოვედით,-ტონიომ როგორც კი დიდი აბრა დაინახა წარწერით გრეგორიო საილასის მამული მანქანა გააჩერა და ბავშვები გააღვიძა
-მერე რა აუცილებელი იყო ჩვენი გაღვიძება,-ვალერია ჯერ კიდევ ბრაზობდა რომ გაიტაცეს
-გეყოფა პატარავ სჯობს გამოიცვალო დამიჯერე ინანებ ბიცოლაჩემის პიჟამათი გაცნობას
-ფეხზე ,-ტონიომ გოგონას ხელი დაავლო მანქანიდან გადმოიყვანა და ზემოდან გაბრაზებული დააცქერდა
-ასე ნუ მელაპარაკები
-შენ გაბრაზებაც იცი?-არ ეშვებოდა ვალერია
-ნუ მანანებ აქ რომ წამოგიყვანე ვალერია ვალენსა
-შენს თვს დააბრალე,-გაბრაზებულმა ტონიომ მანქანას მუშტი დასცხო და ვალერია ისე ააკრა მანქანაზე რომ გოგონა ვეღარც სუნთქვადა
-გამიშვი ახლავე,-წარბი აზიდა ვალერიამ
-მაკოცე და გაგიშვებ,-იგივე გაიმორე ტონიომაც
-ახლა შენს კოცნას მირჩევნია ვირს ვაკოცო
-მაშინ ვიდგეთ აქ სულ მალე დაბნელდება და ტყიდან ტურებიც გამოვლენ
-შენ მე ვინ გგონივარ ვალერია ვალესას აღარაფრის ეშინია დედამიწაზე მისი ნეირონები გმირულად დაიღუპნენ
-მაკოცე მეთქი ვალერია,-ტონიო გოგონას მიუახლოვდა ქვედა ტუჩზე აკოცა და ღიმილით დააკვირდა თვალებ მილულულ ვალერიას
-არმინდა შენი კოცნა და ნუ მეხები,-თქვა მტკიცედ გოგონამ
-ან მე მაკოცებ და ან იმ ძაღლს იქ რომ დგას
-ძალიან კარგი,-ვალერია ძალიან ჯიუტი იყო და ამავდროულად ამაყიც ერჩივნა ყველაზე დამამაცირებელი რამ გაეკეთებინა ოღონ არა ის რაზეც ერთხელ უკვე თქვა უარი. ტონიოს მკლავებიდან გათვისუფლდა, ძაღლს დაუძახა მოეფერა და აკოცა ძაღლმაც თავის მხრივ ალოკა გოგონა და ასე გულმხურვალედ გამოეთხოვნენ ერთმანეთს.
ახლა ტონიო გაბრაზდა თანაც ისე რომ ლამის გოგონა იქ დატოვა
-ამას არ შეგარჩენ ვალენსა
-რას?-გაიკვირვა გოგონამ
-იმას რომ ტილიანი ძაღლი ამჯობინე ჩემს კოცნას,-ტონიოიმ ისე მიადგა ფეხი გაზის სატერფულს ლამის გასცდა დანიშნულების ადგილს მაგრამ გონს მალევე მოეგო ის ტონიო რომელიც ფსიქიატრიულ კლინიკაში დატონა გონებიდან სწრაფად განდევნდა და სახეზე ოდნავ რბილი ღიმილი გამოესახა.

სამეული სოფელში რომ ჩავიდა უკვე ბინდდებოდა ტონიო ბიძასთან ერთდ დადიოდა და ყველაფერს ათვალიერებდა დენილი ბიძაშვილთან ერთად თამაშბდა და ვალერია არც ახსენდებოდა ვალერია კი იჯდა სამზარეულოში და სამი შუახნის ქალის ჭორაობას უსმენდა აქედან ერთი ტონიოს ბიცოლა იყო ორი კი მამიდა.

-თქვენ გათხოვილი ხართ მის ვალენსა?-დაინტერესდა ვახშმობისას ბიცოლა და გოგონა შეათვალიერა მერე ტონიოს გადახედა უცნაურად რომელსაც მთელი ეს დრო ვალერიასკენ არ გაუხედავს და თავად გოგონაც არიდებდა თვალს
-არა მისის საილას,-ვლერია მიხვდა ახლა დაკითხვა ელოდა და ჩანგალი დადო მერე დენიელს მიუბრუნდა რომელიც უხალისოდა ჭამდა
-გინდა მე გაჭამო საყვარელო?
-არა ვი მე სათამაშოდ მინდა წასვლა თანაც ეს საჭმელი არ მომწონს,-გადაულაპარაკე დენილმა გოგონას
-არც მე მაგრამ კარგმა აგენტმა სამუშაო უნდა შეასრულოს,- გაამხნევა ბავშვი ვალერიამ და კალთაში ჩისვა
-რატომ არა შვილო ნახე როგორ კარგად უგებ ბავშვებს არც ქვრივი კაცის შებმა გაგიჭირდება და არც თვისუფალის
-ხო მაგრამ მისის საქმე იმაშია რომ მე ახლა ამის დრო არ მაქვს
-ტონიოს მეგობრბიდან არავინ მოგწონსა?
-ტონიოს მეგობრებიდან?-გოგონამ წარბები შეიკრა
-თუმცა გასაგებია შვილო შენ ხომ ძიძა ხარ თანაც როგორც თქვი მექსიკელების უბანში ცხოვრობ ასე რომ
-ვერ მიგიხვდით?
-მაპატიე შვილო მაგრამ რთულია პატიოსანმა და სახელიანმა ოჯახმა მიიღოს გოგონა რომელიც ასეთია
-ასეთი როგორი,-ვალერია კითხვებს არ წყვეტდა
-შვილო რა ვერ გაიგე იმას ამბობს რომ შენ ღარიბი პროვინციელი ხარ და ჩვენნაირ ოჯახში შესვლის ღირსი არ ხარ
-მაპატიეთ მე დაგტოვებთ,-ვალერიამ დენილი სკამზე გადასვა და თვითონ ოთახისკენ წავიდა რომელიც მისცეს მსახურების სართულზე.
-მადლობა მამიდა,-ტონიო გაღიზიანებული წამოდგა დენიელს ანიშნა მომყევიო და ვალერიას აედევნა.
-რა ვთქვი ასეთი არ მინდოდა ფუჭი ოცნებები ჰქონოდა.-ქალმა მხრები აიჩეჩა და ჭამა განაგრძო


-დენიელ მოდი დავიძინოთ კარგი?-მართალია ტონიო ვალერიას გაჰყვა მაგრამ გზაში მიხვდა რომ ამით კიდევ უფრო მეტ საჭორაოს მისცემდა მამიდებს და ბიცოლას
-მე ბენთნ ერთდ მინდოდა დაძინება
-კარგი საყვარელო მაშინ წამოდი და ბენთნ ერთდ დაიძინე,-ტონიოს სახე გაუნათდა იცოდა დენიელი მარტო სხვის სახლში ვერ დაიძნებდა და მასთნ უნდა ყოფილიყო ამიტომ ძმა ბიძაშვილის ოთახში წაიყვანა და ტკბილი ძილი უსურვა მერე თავის ოთახში დაბრუნდა საწოლზე გაიშოტა და თვალები დახუჭა.

.............................
სასიმაოვნო დღის შემდეგ ჩვენი ქალაქში დარჩენილი წყვილები ერთმანეთს შემთხვევით შეხვდნენ არც არაფერი გაჰკვირვებიათ და არც სულელური შეკითხვები დაუსვამთ ერთმანეთისათვის ნიკმა ყველა ბარში დაპატიჟა და შესანიშნავად გაატარეს დრო
-იცით რა მოდით ახლმა იმ ადამინს გაუმარჯოს ვისაც თქვენ ვერ იტანთ,-მიმართა გოგონებს,-მაგრამ მე და პედროს საკუთარი დასავით გვიყვარს და რომ არა ის ჩვენ ერთმანეთს ვერ შევხვდებოდით. მე და სკარლეტი თუ არა სესილია და პედრო ვერასოდეს შეხვდებოდნენ ასე რომ მოდით ვალერია ვალენსას გაუმარჯოს
-იცი რა შენ მართლი ხარ ის თქვენ გიყვართ ასე რომ ჩენც შევეცდებით მოგვეწონოს მაინც,-სესილია წამოდგა და კოქტელის ჭიქა მიარტყა ნიკის გაწვდილ ჭიქას მერე კი ტუჩებთან მიიტანა და მოსვა.

.....................
ტონიომ ოთახში დიდხანს ვერ მოისვენა და ფრთხილად გამოყო თავი იქედან როცა დარწმუნდა რომ ყველა იწვა. ტონიო ფეხაკერით მივიდა ვალერიას კართან და ოთახში შეიპარა.
გოგონა მკლავებში მოიქცია და ჩაიხუტა
-სულ გაყინულა ჩემი პატარა ჭირვეული გოგო
-ტონიო?-ვალერიამ თავი ასწია და ჩაბნელებულ ოთახში ტონიოს დააცქერა
-ჰო მე ვარ ვი
-ტონიო რატომ დატოვე დენიელს ხომ შეეშინდება.
-არა ბენთან ერთდ დაიძინა ნუ დარდობ
-მაპატიე ზედმეტი მომვიდა მამიდაშენთან
-შენ შესანიშნავი იყავი,-გოგონა ტონიოს მხარეს შებრუნდა და თავი მის კისერში ჩარგო
-მიყვარხარ,-ამოიბლუკუნა
-დღეს ჩემს კოცნას ძაღლის კოცნა რომ ამჯობინე?
-შენ ჩემი პირველი კოცნა მოიპარე და მინდოდა სამაგიერო გადამეხადა,-ტონიომ გოგონას თავი ააწევინა და დააცქერდა
-მეკაიფები?
-არანაირად,-ვალერიამ თავი ჩახარა და ტუჩებით ტონიოს მხარს შეეხო
-აბა რანაირად ხომ მითხარი ჩემმა ყოფილმა შეყვარებულმა ცოლი მოიყვანაო
-მერე ის მითქვამს რომ იმ დებილს ვლოღნიდი?-იწყინა ვალერიამ
-ვერაფრით დავიჯერებ
-ხო და იყავი ეგრე
-ვი მართლა?
-ჰო
-ჩემს სიცოცხლეს გაფიცებ,-ტონიომ წარბი ასწია
-გეფიცები,-ახალი აღმოჩენით გაოცებულმა ტონიომ გოგონა კიდევ უფრო მიიკრა გულზე.
-ტონიო
-ჰო
-გადავბრუნდები რა
-ვითომ რატომ?-ვალერიას ხმამ საცოდავად გაიჟღერა
-ვერ ვსუნთქავ ასე კლაუსტროფობიასავით რაღაც მჭირს.
ტონიმო გოგონა ზურგით მიიკრა მკერდზე ვალერია კი მის გადახვეულ ხელს ჩაეჭდა და თავი ძილს მისცა. ტონიო დიდხანს ფიქრობდა ვალერიას სიტყვებზე და ვერაფრით ვერ იჯერებდა რომ სიმართლე უთხრა რაც უფრო უკეთ იაზრებდა სიმართლეს ხვდებოდა რამდენად მსხვრევადი და ფაფუკი შეიძლებოდა ყოფილიყო ვალერია და კიდევ უფრო იკრავდა გულში.
-მაგიჟებს ეს ბავშვი.-ჩაილაპარაკა ბოლოს გოგონას მხარზე აკოცა და თვითონაც გაემგზავრა მორფეოსის ქვეყანაში.
...............
იმედი მაქვს მოგეწონებათ ჩემო სიყვარულებო.
და ერთი რაღაც უნდა გთხოვოთ თუ დამაგვიანდა არ გამებუტოთ იმიტო რო გამოცდა მეწყება მალე .......
ვეცედი ყველანაირად რომ დიდხანს არ გალოდინოთ მიყვარხართ.