დილით ადრე ვერ გავიღვიძე, თურმე გუკასაც უცდია ჩემი გაღვიძება 7 გამოტოვებული ზარიდა რამოდენიმე მესიჯი
”კაწ დილამშვიდობის”
”კაწკა სად ხარ?”
”კაწ ხო მშვიდობა გაქვს?”
”რატომ არ იღებ?”
გამეცინა და გადავწყვიტე გადამერეკა
-გუკა დილამშვიდობის
-გოგო შენ ნორმალური ხარ?
-რაარი?
-სადხარ?
-მძინავს ადამიანო
-აუ მართლა? გაგაღვიძე?
-ვერა საბედნიეროდ
-არ ვიცოდი
-ხო ნუ, როგორ დაუშვებდი რო შეილება 12 საათამდე
მეძინოს
-კაიკაი ნუ მებუზღუნები, რას შვები დღეს?
-ხვალ პროცესი მაქ, და დღეს რელაქსი უნდა მოვიწყო
-შე 15 წლის გაბურძგნულო ბავშვო რა იცი რა არი რელაქსი?
-გაბურძგნული ბავშვი რატო შეგიყვარდა ამხელა კაცს?
-დამადებილა და იმიტო
-ამო ჩემთან ყავა დავლიოთ და მაკას გაგაცნობ
-არ ტეხავს?
-არა მიდი ამო
-ოქეი ჩემო ლამაზო
ბედნიერებისგან ჩამეღიმა ავდექი სააბაზანოში შევედი თავი მოვიწესრიგე, იმის
მიუხედავად რომ დეკემბერი იყო და მალე ახალი წელიც დადგებოდა განწყობა მქონდა 0. და თანაც სულ არ მეცალა ახალი წლისთვის, რას მოვაყოლე ეხლა ეს, სახლში ძალიან თბილოდა და მოკლე
შორტები და ბრეტელებიანი მაიკა ჩავიცვი თან ზაფხული გამახსენდა და ერთი ორი წავიწუწუნე. მერე ბედნიერი სახით გავედი მაკასთან
-დეე რას შვები?
-კაწია რავი შენ?
-ჩემი შეყვარებული ამოდის
-ვინ გოგო?
-ხო რაიყო გაგაცნობ, გუკა ქვია
-აქამდე რატო არ ვიცოდი?
-შენც კარგად იცი, რატოც
-კაი ჩემოლამაზო, ხოკაი ბიჭია?
-რათქმაუნდა დეეე
-ბედნიერი მინდა რო იყო, არაფერს გიშლი კატერინა მაგრამ ბოროტად არ ისარგებლო ჩემი ნდობით
-მაკა კარგი რა
-არ უნდა მაგას კარგი რა, ჯერ პატარა ხარ, გული რომ გატკინონ ცოტა ემოციურად გადაიტამ ხომ იცი შენი ამბები, მეკი არ მინდა ინერვიულო
-არა დე დაწყნარდი
-მიყვარხარ
-მეეეეც
კარზე ზარი იყო, გუკა იქნებოდა სავარაუდოდ ამიტომ მეც ბედნიერად გავაღე
-პრინცესს
-გუკსონ შე ძველო
-წესიერად გოგო, აჰა გამომართვი ესენი
-რად გინდოდა ვერახარ რა
-ბევრი არ იტლიკინო და შეაცუნცულე სამზარეულოში
-მოდიმოდი რა ვიდზე ხააარ, სასიდედროს დაშოკავ, აუ თან თითქმის ერთი ასაკის ხართ და დედიკო არ დამიკერო
წავსისინე ენა გამოვუყავი და სამზარეულოსკენ წავედი
-აუ რა ბატი ხარ, არაფერი გეშველება
-კაი მოიცა მაკაზ დავუძახებ
-მიდი
-მაკაააა
ბოლო ხმაზე დავიყვირე
-მისულიყავი და ისე დაგეძახა სუფთა მამაკაცი ხარ რა
-წესიერად ბიჭო
-რა გაკნავლებს კაწ რაარი
გამოქოთქოთდა მაკა
-ნახე რა ბიჭი მყავს დედუუს
ვათბალიერებინებდი გუკას ვითომ საგამოფენო ექსპონატი იყო ისე
-გამარჯობა გუკა ხო?
-დიახ მაკა დეიდა
-რა დეიდა ბიჭო ლამის შენი ასაკისაა წავკბინე მე
-კაწერინა წერიერად გაეცინა მაკას
-დაჯე გუკა, და დეიდა ბებია და მსგავსი რაღაც ფორმალობები არ გვინდა ახალგაზრდა ვარ ჯერ
-კარგით
-ხო და არც თქვენობით
-მაშინ კაი
გაეცინა გუკასაც
-ყავას დალევ გუკსონ?
-კი, რა იყო კაწ ნაჭერი არ ეყოთ ამ შორტებზე?
ეს ისე სერიოზულად იკითხა რო სიცილი ვერ შევიკავე
-ღრუზინ ნუ
-წესიერად ბავშვი
ესე კბენა კბენით გავატარეთ თითქმის 2 საათი, მერე გუკაც წავიდა ლექცია ქონდა და ისევ მედა მაკა დავრჩიგ მარტო
-დე მოგეწონა გუკა?
-ძალიან დედი
-კაი მე დარბაზში წავალ ცოტას ვიცეკვებ
-მიდი დე
სარეპეტიციო ფორმა ჩავალაგე და დარბაზში წავედი, სიმღერა ჩავრთე და რეპეტიცია დავიწყე
ცეკვის დროს ყველაფერი მავიწყდება, სამყარო უკეთესი ხდება ყველა ემოციისგან ვიცლები თავიდან
ბოლომდე და უფრო უკეთესი ახალი ადამიანი ვხდები თითქოს, ცეკვაზე დიდი ადგილი ალბათ არაფერს უჭირავს ჩემს ცხოვრებაში, გადავწყვიტე ბავშვების რეპეტიციაც მე ჩამეტარებინა და ბოლომდე დავრჩენილიყავი დარბაზში, დღევანდელო დღე მთლიანად ცეკვისთვის დამეთმო და ამ სამყაროს მოვწყვეტოდი, ბავშვები ხმაურით შემოლაგდნენ დარბაზში და ჩემი დანახვისას თვალები გაუბრწყინდათ, განსაკუთრებით ემილის ეს პაწაწკუნტელა გოგო ისე გამოიქცა რომ კინაღამ წამაქცია
-კაწკა მას
-ემილი, ჩემო ლამაზო
-ჩემა ძმამ მითხრა კაწკა მიყვარსო და მალე სულ ერთად ვიცხოვრებთო
აამაზე გამეცინა და თბილად ვაკოცე ლოყაზე
-გაიქეცი დაიკავე შენი ადგილი
ცოტახანი ველოდე ბავშვებს სანამ ყველანი მოვიდოდნენ
გუკას მივწერე
”რეპეტიცია მაქ მე გუკსონ, მომავალი 3 საათი გასული ვარ მომსახურეობის ზონიდან”
”მიდი პატარა, მიყვარხარ”
”მეც”
გავხედე ბავშვებს და თითქმის ყველა მოსული იყო ამიტომ სიის კითხვა დავიწყე, ბოლოში ჩავედი და რეპეტიციაც დავიწყეთ რიგის მიხედვით მივყევი
ტრენაჟი - აუცილებელია რომ
თავიდან კუნთები გახურდეს
აჭარულს ახალი ელემენტები დავამატეთ
შემდეგ მთიულური და კავკასიურიც და ეს 3 საათი ისე გაფრინდა რომ ვერც კი ვიგრძენი, გუკა მოსულა ემილის წასაყვანად მეკი ისეთი გაოფლილი ვიყავი რომ მართლა გამიტყდა მისი ამ
მდჰომარეობაში ნახვა
-ჩემი ბავშვებიი
-საშინელი ოფლიანივარ
-მაინც ულამაზესი მყავხარ
-იი გაჩელდი ბიწო
-რა ქენი დღეს?
-არაფერი მთელოდღეა ვცეკვავ
-მომენატრე
-აუმეც
-მოდი რა ჩემთან
მივედი და ძააალიან მაგრად ჩავეხუტე, ხელი არ გამიშვია ისე ვკითხე
-სახლში წამიყვან?
-ჩემთან?
-ნუ სულელობ
-კაი ხო ეხლა შენთან წაგიყვან მაგგრამ მალე ჩემთამ წავალთ და მერეეიმსახლიდან ვერსად გამექცევი
-კაეეე
დავეჭყანე და ლოყაზეხმაურიანად ვაკოცე
მანქანისკენ წავედით და ჩავჯექი თუ არა ისეთი დაღლილი ვიყავი მაშინვე გავითიშე დილით ჩემს ლოგინში გამეღვიძა და
მივხვდი რომ გუკამ ამომიყვანა სახლში, საათს დავხედე და 8საათი იყო ღმეეეერთო 10ზე პროცესი მეწყებოდა გიჟივით წამოვარდი საწოლიდან სააბაზანოში შევედი გადავივლე და ყავის გასაკეთებლად მაკას გავძახე
-მაკუუუშ
-რაარი გოგო
-მეჩქარება მე და ყავა გამიკეთე რა
-კაი
ტანსაცმელი გადმოვალაგე შავი მაღალწელიანი ნაჭრის შარვალი და თეთრი შიფონის საროჩკა ტყავი მოვიცვი ფეხზე კლასიკური ბათინკები ამოვიცვი და სამზარეულოში გავედი
-აუ მაკა მიყვარხარ რა
-შვილო, 20 დეკემბერია გაიყინები კაწკა გაცივდები
-აუ დედა არგავცივდები
-არაფერი დაგრჩეს
-ხოარა
ყველაფერი გადავამოწმე დასკვნითი, დაკითხვები ყველაფერი მედო მაკას ფული გამოვართვი, ხმაურიანად ვაკოცე და უზენაესი სასამართლოსკენ გავსწიე ეს შენობა საუკუნეზე მეტს ითვლის, რაღაც სასწაულია, ულამაზესი, უმდიდრესი აი არ ვიცი ძალიან მომწონს. უზენაესის კარებთან ჩამოვედი და ჩემი ბავშვებიც იქ იდგნენ
-კაწ მოხვედიი
-ჰო ელე რას შვებით
-გოგო რავი ვნერვიულობ
-კაი დაწყნარდი პირველი შენ გადიხარ შესავალზე სა უნდა იყოჩაღო
-ჰოო ვიცი, აუ გოგო ის შენი ტრენერი მოვიდა, შენ უკან არი და არ გაიხედო, მაგარ ვიდზეა
-ვაიმე მოგკლავ ელეენე
-გამარჯობათ ბავშვებო
-გამარჯობათ თორნიკე ბიძია
გველურად გავხედე მე
-ნუ მაკომპლექსებ ჩემი ასაკით კატერინა
-როგორ გეკადრებათ
-კარგი, წარმატებები და ჰო კიდევ, მე ვარ თქვენი მოსამართლე და ძალიან მკაცრი ვიქნები
-მთავარია ობიექტურობა თორნიკე ბიძია
გაეცინა და წავიდა
-ვაიმეეეე კატერინა რა გველი ხარ გოგო
-ძაალეააან რომელი საათია?
-10ს აკლია 15 წამო შევიდეთ
-წამოდი
სასამართლო დარბაზში შევედით და ჩვენი ადგილებო დავიკავეთ, თორნიკემ სხდომა გახსნა და დაიწყო ყველაფერი
დაახლოებით 15 წუთი ელენეს შესავალი სიტყვა იყო, მაგდენივე იყო დაცვის მხარის შესავალიც, შემდეგ იყო მტკიცებულებათა გამოკვლევის ეტაპი ანუ დაკითხვები, ჯვარედინი დაკითხვა მე მმქონდა ანუ დაცვის მოწმეებს მე ვკითხავდი ღრმად ჩავისუნთქე და ამაყად გავედი მოწმის დასაკითხად
”ბრალდებულს” დაახლოებით 40 კითხვა დავუსვი და თან
თორნიკეს ვუყურებდი ხოლმე მაკვირდებოდა მკაცრი მზერით ჩემს თითოეულ მიხვრა მოხვრას აკვირდებოდა
-ბატონო მოსამართლევ ბრალდების მხარეს მეტი შეკითხვა აღარ აქვს
-მადლობთ, გთხოვთ დაიკავოთ თქვენი
ადგილი
ამაყად წავედი ჩემი ადგილისკენ სულ ორი
მოწმე დავკითხე კიდევ და დასკვნითი სიტყვის დროცმოვიდა, ვნერვიულობდი თანაც ძალიან
ვნერვიულობდი, ყველა სიკეთესთან ერთად თორნიკეს მოსამართლეობაღა დამემატა ახლა უფრო ვინერვიულებდი, გადავწყვიტე 10 წუთიანი შუამდგომლობა მეთხოვა
-ბატონო მოსამართლევ ბრალდების მხარე შუამდგომლობას გთხოვთ 10 წუთიანი შესვენების სახით
-კარგით სასამართლო 10 წუთიან შესვენებას აცხადებს.
დასკვნითი გადავიმეორე და ეს 10 წუთი ისე გაფრინდა რომ მეტი არ შეიძლებოდა ყველამ თავისი ადგილი დაიკავა და ახლა ჩემი ჯერი იყო
-გადავდივართ დასკვნითი სიტყვების წარმოთქმის ეტაპზე, პირველი თავის დასკვნით სიტყვას წარმოგვიდგენს ბრალდების მხარე
-თუ შეიძლება წინ გამოვალ
-მობრძანდით
გავედი და გულში ჩემს თავს ვუთხარი რომ ახლა ბევრი იყო ჩემზე დამოკიდებული, ძალიან ბევრი და თავდაჯრებულად დავიწყე ჩემი დასკვნითის ”მოყოლა”. თორნიკე მიყურებდა თითქოს მზერით მბურღავდა მაგრამ არ შემიმჩნევია თავდაჯერებულად განვაგრძე და 20 წუთის განმავლობაში ზედმიწევნით ჩამოვარაკრაკე ყველაფერი, ბოლოს ჩეზარე ბეკარიას სიტყვებით და განაჩენის მოთხოვნით დავასრულე და ჩემი ადგილი დავიკავე კმაყოფილი მზერა ვესროლე გაოგნებულ
თორნიკეს და ბავშვებს გავხედე
-შოკი იყო კაწ, ძალიან მაგარი
-ვაიმეეე მართლა
-გოგო კი
დაცვის მხარის დასკვნითიც მოვისმინეთ, გოგოს
ნასწავლიც კი არ ჰქონდა დაასრულეს თავისი სიტყვა და ახლა გადამწყვეტი მომენტი იყო... განაჩენი
-დავასრულეთ სასამართლო განხილვის ეტაპი, სასამართლო გადის განაჩენის გამოსატანად
ჩაქუჩი დაარტყა დაა სათათბირო ოთახში გავიდა.