.ნაზად მიაკაკუნა ხის კარზე ,შემხტარი ლიზა დადუმებული იდგა კედელთან აყუდებული ,თავი საშინელებათა ფილმში წარმოიდგინა ,როგორ მისდევს მანიაკი ოთახში მთავარ გმირს და ენაზე ისე იკბინა სიმწრისგან ცრემლები წამოსცვივდა.
-გამიღე ლიზა.ხმა მშვიდი და გაწონასწორებული ქონდა.თავი კარს მიადო და სცადა დამაჯერებელი ყოფილიყო.-ვიცი რომ არ გძინავს და ზუსტად ვიცი შიშისგან კრთიხარ.გეცინა ლევანს.ეხლა რამეს ეძებ რომ იმ შემთხვევისთვის თუ შემოვალ ჩამარტყა ,ისედაც დაძაბული გოგო უფრო დაიძაბა თითქოს შიგნით იყო ისე მარტივად ახმოვანებდა გარეთ მყოფი ლევანი მის მოქმედებებს.ჩემო ლამაზო ,შენი სუნთქვაც კი მესმის ასე ,რომ თუ არ გამიღებ ვფიქრობ უფრო დაძაბავ სიტყუაციას.
-არ მინდა ლაპარაკი დაღლილი ვარ .აკანკალებული ხმა ძლივს გაისმა.
-მერედა ვინ გითხრა რომ სალაპარაკოდ მოვედი ? დავიჯერო ასეთი გულუბრყვილო ხარ ?
-თავი დამანებე.
-არ შემიძლია ახლა არა და დღეს არა,აი ხვალიდან რაც გინდა ის გიქნია. ისევ დაკაკუნა -ნუ მაყურყუტებ აქ უფრო ვბრაზდები და უფრო მეტად მინდება შემოსვლა თუ გააღებ იქნებ უკანაც გავბრუნდე,მაგრამ ერთი ცუდი თვისება მაქვს რაც უფრო რთულდება სიტყუაცია უფრო და უფრო მიმზიდველი ხდება ჩემთვის.
-არ შეგიძლია რომ უბრალოდ თავი დამანებო ? სწრაფად წასკდა ცრემლები და გამბედაობა მოიკრიბა , ორი ვარიანტი მიაწოდა ტვინმა ან ძალით შემოვიდოდა და გაბრაზებული მართლაც რას იზაამდა კაცმა არ იცის ან თავად უნდა შემოეშვა ისევ მაგრად დახვედროდა და ბოლოს მისი საქციელით განხიბლული მარტივად მოშორდებოდა. ნელი ნაბიჯით მივიდა კართან და საკეტისკენ ხელი 3 ჯერ მაინც გაწია და უკან აიღო ბოლოს ინსტიქტურად გადაატრიალა და ლევანისდა გასაოცრად კარი ოდნავ კი არა ფართოდ გააღო.

პატარა თავისთვის ბოდიში უბრალოდ შეუძლებელი იყო მეტი მეწერა დღეს,მადლობა კეთილი სურვილებისთვის ნამდვილლად მჭირდება ახლა გამოჯანმრთელებაში და მაპატიეთ რომ გალოდინეთ და თან ასეთ პატარა თავს ვდებ . როცა მომვლელში დავწერე ანას კუჭის პრობლემის შესახებ მაშინ წარმოდგენაც არ მქონდა რა იყო და ეხლა ვხვდები კარგად ვერ ავღწერე ის განცდა, აი ისეთი უბედურებააა მტერსაც რომ არ ვუსურვებ. მიტხარით თქვენი აზრი რატომღაც ძალიან დამეძაბა სიტყუაცია ბოლოში და არ ვიცი მოგწონთ თუ არაა ეს ,მოკლეთ არ მოგერიდოთ.

აბაზანის სქელ ხალათში გახვეულ გოგოს ,მშიერი თვალები აავლო და შეშინებულ თვალებს მზერაგაუსწორა.უცნაური ფერი დადებოდა მის მწვანე თვალებს
-რა გინდა ? დაიღრინა ლიზამ
-არაფერი ისეთი რაც ქმარს არ უნდა უნდოდეს.
-ლევან ,საცოდავად ამოიკნავლა და საკუთარი ხმის გაგონებაზე მიხვდა რა უმწეო იყო ამ კაცის წინაშე.
-არა რა ,არ იტირო თითი ამოსდო ნიკაპქვეშ.-ნუ მაიძულებ რომ რამე გაიძულო.
-და თუ არ გინდა შენ რატომ მაიძულებ ,რომ მე რამეგაიძულო.ძლივს მოუყარა თავი სიტყვებს რომ წინადადება ეთქვა.
-მე ერთი რამე ვიცი რომ ამ წამს შენ მინდიხარ და თავს რომ ვერაფერს ვუხერხებ რა გავაკეთო ? ჩამოშლილი თმა შეუსწორა.-ასე უღმერთოდ ლამაზი რომ არ იყო ,ხმა აემღვრა და თითქოს ბოდვასავით გამოუვიდა ნათქვამი.-ასეთი ასეთი რომ არ იყო ნაზი და ველური ,ქალური და არა ქალური აი ასეთი რომ არ იყო როგორც ახლა დგახარ ძლიერი და სუსტი ,მაგრამ რომ ხარ ? არ გინდა მაგრამ მაინც რომ მიწვევ ? არა შენ არ მიწვევ აი ეს შენი ტუჩები რომ მიწვევს და რა გავაკეთო რომ ყველაზე უძლური ვარ ლამაზი ტუჩების წინ ? თითქოს ახსნას ცდილობდა რატომ უნდოდა ეს გოგო.
-არ შემიძლიხარ გესმის ? არ მინდა, არ მინდა არ მინდა.. გაბრაზებული შეტრიალდა უკან რომ მოშორებოდა. სწრაფად წვდა ისევ მხრებში ჩერ მკერდზე აიყუდა მერე ხელები მოხვია კარგად და თავი მის თმაში წარგო ცხვირი.გრძნობდა როგორ ხარბად სუნთქავდა მის სუნს და ვერაფრით აეხსნა ასეე უცებ რამ გაგიჟა ასე ლევანი სულ ცოტახნისწინ მახინჯსაც კი უწოდებდა. მთელი სხეული დაჭიმვოდა და თვალის დახამხამებასაც კი ვერ ბედავდა.ამ წამში მილიონჯერ მაინც მოუვიდა თავში აზრად რომ ცხოვრების დასასრული ზუსტად ეხლა იყო და არა მის დაბადებისდღეზე. მისი შანსები სულ უფრო მეტად მცირდებოდა ლევანის ხელების სიმჭიდროვესთან ერთად. რა უნდა ექნა ? საკუთარ თავს ეკითხებოდა და ცრემლებს რომ არ დაეხრჩო პირით სუნთქავდა. ვერ გაასწრებდა ,ვერც გაექცეოდა ბოლოსდაბოლოს ძალადობის მსხვერპლი გახდებოდა და მერე რა ? ვინმეს ანაღვლებდა მისი ბედი? ვისთან გაიქცეოდა ხვალ საშველად და სატირლად? რაც უფრო მეტად იწევდა მისი კისრისკენ მამაკაცი მით უფრო მეტად ემატებოდა ზიზღი შიში და უსუსურობისგანცდა.უსიყვარულოდ არ არსებობს არაფერიო დაახლოვებით ამ ფრაზის მონა იყო და წარმოუდგენლად ეჩვენებოდა როგორ უნდა დანებებოდა ამ კაცს რომელსაც სულ არ აინტერესებდა ამ წამს ლიზას ფიქრები სურვილები ,დარწმუნებული იყო კარგად იცოდა რომ წინააღმდეგობას გაუწევდა ,მაგრამ რადგან მოვიდა ესეგი არც ძალის გამოყენებაზე იტყოდა უარს . წამით სცადა მიზეზი ეპოვნა რაიმე დადებითი რის გამოც შეძლებდა უბრალოდ მოდუნებულიყო და თავის ნებაზე მიეშვა ლევანი რომელმაც ნაზად სცადა ხალათი მხარზე გადაეწია და შიშველ კანს ცხვირს უხახუნებდა.ვერაფერი იპოვაა გარდა იმისა რომ ცეცხლივით მწველი იყო მისთვის მისი შეხება. ტვინი რმელიც გამალებით მუშაობდა 2 ვარიანტს სთავაზობდა ან უნდა ეცადა და შეეწინაღმდეგებოდა რასაც აღი არ ქონდა და მაინც განადგურებული დარჩებოდა ან უნდა მოდუნებულიყო და საკუთარი სხეული წინააღმდეგობით არ დაეტანჯა ,თუმცა შედეგი აქაც იგივე იყო მორალურ განადგურებას ვერსად წაუვიდოდა ამიტომ საკუთარი თავისთვის ყბელაზე კარგი აირჩია და იმაში დარწმუნებულმა რომ თუ ერთხელ დააკმაყოფილებინებდა ჟინს ხვალ დილიდან სამუდამოდ გაქრებოდა და მხოლოდ ფურცელზე დარჩებოდა მათი კავშირი ან თავად გაქრებოდა.უკვე წარმოიდგინა რა კარგი უნდა ყოფილიყო თვალის დახუჭვა და ყველაფრისგან მშვიდად ყოფნა ან როგორ უნდა გაეხილა თბალი და შეეხედა სარკეში საკუთარი თავისთვის ,ვინც ეგინანრომ უყვარდა ისიც კი არ მოუშვა ასე ახლოს და ახლა კაცთან უნდა დაწოლილიყო რმელიც ყველაზე მეტად ეზიზღებოდა ,არა სწრაფად შეცვალა სიტყვა ზიზღი რადგან ზიზღზე მეტი შიში იყო მის სხეულში. გაუჭირდა მაგრამ აღიარა რომ სულ მარტო იყო ამ სცოცხლეში და ალბათ რამე რომ დაჭირვებოდა მხოლოდ ლევანთან ქონდა მისასვლელი და ამ აზრმა უფრო დაასუსტა და მასში მცხოვრები ამაყი გოგო სააბოლოდ დაშალა ნაწილებად.ჩათრევას ჩაყოლა ამჯობინა და ფიქრებიდან გამოერკვა ვერც კი მიხვდა რომ უკევე წინ ედგა ლევანი და მისი ერთადერთი დამცავი ფუმფულა ხალათი ფეხებთან ეგდო. რომ გაანალიზა სრულიად შიშველი იდგა და როგორი მონუსხული ათვალიერებდა მის სხეულს თვალები დახუჭა და სიბნელეში ჩაკარგული ცდილობდა დაევიწყებინა სად იდგა .
-შენ! ვნებას მოეცვა ლევანის ხმა და სუნთქვაც კი აჩქარებოდა -შენ იდიალური ხარ. პასუხად დუმილი მიიღო თუმცა არც უნერვიულა რადგან დუმილი ერჩივნა მასზე ძალადობას და დარწმუნებული იყო რაც უფრო მეტად შეეწინაღმდეგებოდა უფრო მეტად გაცხოველდებოდა სასურველ ნაყოფს რომმიწვდომოდა.კიდევ ერთხელ აეფარა ლევანის სინდიდისი ფარად ლიზას თუმცა მამაკაცმა მალევე დაჯაბნა თავისივე გრძნობა და თავი დაიმშვიდა რომ ორივე სასურველს მიიღებდა ის ლიზასს ლიზა კიდევ მარტო და დამოუკიდებლად ცხოვრებას მისგან რამოდენიმე კილომეტრიდან თუმცა მაინც შორს. თვალი არ გაუხელია ისე აესვეტა წინ ლევანი როცა მის თვალიერებას მორჩა , კარგი იქნებოდა რომ შეძლებოდა გრძნობებს „დახუჭვაც“ რომ შეძლებოდა თუმცა მაინც გრძნობდა როგორ დასრიალებდნე მის ზურგზე ხელები როგორ იგრძნო მისი სუნთქვა და ალკოჰოლის და იმსუნამოს სუნი ასე ძალიან რომ მოწონდა მერე ტუჩებიც იგრძნო და თან როგორ იგრძნო ,სასწაულებს რომ უკეთებდა მის ტუჩებს და ისეთი ცხელი იყო წვავდა კიდეც. სიმსუბუქე სხეულში ძლიერად რომ ყავდა ხელში აყვანილი და საწოლზე რომ დაეცა მსუბუქად მაშინ მიხვდა რომ ბოლო იმედი რომ მისი ასეთი უინტერესო დამოკიდებულებით განხიბლული ლევანი მოშორდებოდა სამუდამოდ გაქრა და იმ სიბნელეში ჩაიკარგა თვალებში რომ ედგა. მძიმედ გადაყლაპა ნერწყვი და ზეწარს ჩააფრინდა სიმწრისგან ასობდა ფრჩხილებს და საკუთარ თავს გულში ტირიოდა რომ არა ლევანის ტუჩებისგან გამოწვეული ჟრუანტელი რომელსაც ხან მუცელზე კოცნის გამო გრძნობდა ხან მკერდზე და ყელში.ნბისმიერ რაღაცას დააბრალებდა ამ ჟრუანტელს მაგრამ მოიტყუებოდა რომ ეთქვა ზიზღი იგრძნო.ლევანს ეშმაკურად ჩაეღიმა გახორკლილი კანის შემჩნევისას და საკუთარი თავი კიდევ ერთხელ აღიარა გამარჯვებულად. უკვირა რატომ არ ურტყავდა ხელებს ,ფეებს ,რატომ არ აკწრავდა სახეს რას მოუტანდა ეს უეცრად დადუმებული და დანებებული ლიზა ხვალ ,მაგრამ არც სურვილი ქონდა დაა არც თავი რომ დღეს ეფიქრა შედეგებზე ,ერთადერთი ის ადარდებდა რომ თავი ოსე არ დაეკარგა რომ შეეწუხებინა გოგო თავისი ცეცხლით ,მაქსიმალურად ცდილობდა რაც კი სინაზე დააკლო მის ხელში გავლილ ქალებს ამ ერთთან აენაზღაურებინა ალბათ იმიტომ რომ გულისიღრმეში თავს მაინც მოძალადედ თვლიდა რადგან ლიზას ასეთი მდუმარება სულ.არ ნიშნავდა მისთვის იმას რომ ამას თავის ნებითაკეთებდა.თუმცა მთელი სამაყრო გაქრა ამ ღამეს და ვერაფერს ამჩნევდა მის ქვემოდან მოქცეული გოგონას გარდა. მიხვდა ლიზაც რომ დრო იყო როგორმე ხელი ეკრა და გაქცეულიყო მისგან შორს თუმცა გვიანი აღმოჩნდა და შეუძლებელი ლევანისთვის ხელი კრა ,ნაზად მოიქცია მიჭში ორივე მისი ხელი და მსუბუქად გააკავა კიდევ ერთხელ რომ გაებრძოლა ალბათ გააჩერებდა რადგან რაც უფრო მეტად გებულებდა მის გემოს მამაკაცი მით უფრო მეტად გრძნობდა როგორ აჯადოვებდა და ტკივილი არ ემეტებოდა ამ გოგოსთვის თუმცა აღარც განძრეულა,შემდეგ არ ახსოვს არაფერი მცირე ტკივილის და მამაკაცის სიმხურვალისა.არ ახსხსოვს როდის დაცხრა ზღვარს იქით გასული ლევანი ,როგორ მიუწვა გვერდით და როგორ ჩაბღუჭა მისი სხეული თითქოს ვინმე ართმევდა და როგორ ბედნიერს ჩაეძინა იმაზე ფიქრში რომ როგორც მის პირველ მამაკაცს ვერასდროს დაივიწყდებდა სამუდამოდ რომ შეძულებოდა სულ რომ გაექრო მისი არსებობა თავის თავიდან მაინც განსაკუთრებული იქნებოდა. უაზროდ მიჩერებოდა ძალა გამიცლილი ჭაღს და ყურს უგდებდა სიჩუმეს როგორ არღვევდა ლევანის სუნთქვა.თითქოს ტვინმა და მისმა სხეულმა ერთიანად დაიწყო მუშაობა და საღაზრ წართმეული ფრთხილად გამოუძვრა ხელებიდან და სწრაფად წამოხტა იატაკზე მიგდებული ხალათი შემოიცვა და ისე მაგრად გაიჭირა სუნთქვა შეეკრა ,თითქმის სირბილით გავიდა ჭიშკრამდე და საწყალ მძღოლს რომელსაც მანქანაშივე ჩაძინებოდა მანქანაში ჩაუხტა და უბრძანა წასულიყო ისეთი ხმით რომ შეკაამათებაც ვერ გაუბედა და კითხვაც კი იცოდა მისმა უფროსმა თუ არა. სწრაფად უკარნახა თინას მისამართი და მანქანის სავარძელში მოიბუზა. თინას კართან იყო აყუდებული და დის გაკვირვებულ თვალებს მზერას არიდებდა.
-ლიზა,მოდი მოდი სწრაფად შეიყვანა ფეხშიშველი და ხალათში გამოწყობილი და რომწლიც გიჟს გავდა . ტახტზე ჩამოსვა და წინ პირდაღებული ჩამოუჯდა ,აკვირდებოდა წაშლილ დას და ნერვიულად აათამაშა მუხლი -რა მოხდა ? ბოლოს ამოთქვა
-გეხვეწები ნუ მეკითხები ამოიკვნესა ლიზამ და თვალები დახუჭა
-რა მოხდა საყვარელო ,გვერდით მიუჯდა და ხლი მოხვია.
-მან მაიძულა ,მაიძულა რომ მასთან დავწოლილიყავი ,არა ძალა არ უხმარია დის გაფართოვებულ თვალებს რომ შეხედა სწრაფად მიხვდა რაც გაიფიქრა თინამ -მე თვითონ არ შევეწინაღმდეგე ,ვერ გავბედე.მხრებში მოიკუზა და ფეხწბი დივანზე შემოაწყო ნიკაპი მუხლებს ჩამოადო და იატაკს მიაჩერდა.-აზრი არ ქონდა,არ შემეძლო ის ,ის ისე გამოიყურებოდა ვერ გავბედე ,ძალა არ მეყო და..თინა რატომ ვარ ასეთი უბედური ? ხომ შეიძლება ეს მაინც არ დაეძალებინა ?
-ჩემო პატარავ,ზურგზე უსვამდა ხელს-შეიძლება იფიქრა რომ რადგანნშენი ქმარია..
-ჩემი ქმარი არაა ,ამოიკივლა -ჩვენ იმიტომ დავქორწინდით რომ მამამ და მან გადაწყვიტეს
-იქნებ მოწონხარ ან უყვარხარ? ჰაერზე ხომ არ დათანხმდა ამ ქორწინებას ? თითქოს ცდილობდა დადებითი მიზეზი მიეცა დისთვის თორემ ჯერ კიდევ დაბადებისდღეზე მიხვდა მთელი ოჯახი რომ მამაკაცს ლიზა მოეწონა და მათი ხსნაც ამის დამსახურება იყო.
-არ ქონდა უფლება ,არა არა იმეორებდა გაუთავებლად და საკუთარ თავს უფრო ტიროდა რომ ასე დაჩაგარა ცხოვრებამ ვიდრე იმას რაც მოხდა.
-არ შეიძლება,ასე ნუ ტირიხარ.
-აბა რა გავაკეთო ? რა გავაკეთო თინა რომ თავი ვისხსნა ? რა ვქნა მითხარი რომ ასე ცუდად აღარ ვიყო ? ვიბრძოლე , ყველაფერი ვქენი.დამჯერიც ვიყავი ,ველურიც ჭკუა იხმარეო ხომ დამარიგეთ ?ეგეც ვქენი მაგრამ ამ კაცთან არაფერი ჭრის.
-არაფერი არ უნდა გააკეთო ,ხმა აუკანკალდა თინას -უბრალოდ უნდა დინებას მიყვე , არაფერი არ ჭრის და არც არაფერი ქნა თავად გადაწყვიტავს თავად დაგანებებს თავს. ადრე თუ გვიან ხომ გაუვლის ბრაზი ?
-და ამ ადრეთუ გვიანის მოლოდინში მე ნაკუწებად მჭრიან გესმის ? დაგლეჯილი ვარ და მგონია რომ ვეღარასდროს გავმთელდები.არც მინდა,რისთვის შევიკრა ერთ მთლიანობად თუ გამუდმებით ვიღაცის მონა უნდა ვიყო? თოჯინასავით უნდა მატრიალონ თითებზე?
-იცი რამდენი წყვილია რომელსაც ერთმანეთი არ უყვართ ,მაგრამ კარგად არიან?
-შენ კარგად იქნებოდი? რატომ არ გაყევი კახას მაშინ ? მდიდარი ხო იყო ? გაცხოვრებდა და
-მე მიყვარდა და ვუყვარდი . შენ არაფერი არ გაკავებს რომ დადებითად შეხედო შენს ქმარს
-ამას დადებითად როგორ შევხედო ?შემომხედე რას ვგავარ რას დამამსგავსეს.ადამიანად ვეღარ ვგრძნობ თავს .ყვირილე გადავიდა და სწრაფად დამშვიდდგა რადგან აზრი არ ქონდა მისი აზრი ვინმესთვის საკუთარი გასაჭირი ეხსნა სანამ საკუთარ თავზე არ ამოსცდიდნენ ვერავინ გაიგებდა რა ორომტტიალი იყო მის ტვინში და რას არ მისცემდა რომ როგორმე ჩაეცხრო თავისი შინაგანი სამყარო.რა ბედნიერი იქნებოდა რომ აღარ ეარსება და რა სწრაფად გაქრებოდა ყველა მისი პრობლემა. არ ახსოვს როდის მოუვიდა თავში ახლა თუ ჯერ კიდევ გზაში მაგრამ უკვე მეასედ უმეორებდა საკუთარ თავს რომ ყველაფერი უკეთესად იქნებოდა თუ არ იარსებებდა. სპეციალურად არ უფიქრია რა დაემართებოდათ მისებს მის გარეშე მხოლოდ იმაზე ფიქრობდა თვითონ რა კარგად იქნებოდა დამაჯეებელი და დამშვიდებული ხმით აიღო დისგან ნებართვა-შეიძლება წყალი გადავილო?
ლევანმა თვალი მძიმედ გაახილა და გვერდით გააპარა მზერა,ცხოვრებაშიპირველად არ იცოდა როორ უნდა დაეწყო დილა და მითუმეტეს საწოლში სადაც მისივე ახლანუკვე ცოლი უნდა წოლილიყო.პირველინაზრი რაც თავში მოუვიდა ის იონრომნყველაზე დიდი შეცდმა დაუშვა ,არა არ ნანობდა გუშინდელ ღამეს მხოლოდ ის ინანა დასაძინებლად რომ დარჩა და მაშინვე არ წავიდა.თითქოს საკუთარ თავს უღალატა ,მაგამ იმნაზრსაც ვერსად გაექცეოდა რომ განსაკუთრებული ღამე იყო და არ იმსახურებდა მაშინვე მიოვებას .თითქოს ამოისუნთქა გვერდით რიმ ვერ ნახა და ახლა ოთახს მოავლო თვალი. ვერავინ დალანდა და წამოდგა.სახეზე წყალი შეისხა და საკუთარ გამოსახულებას დააკვირად.ერთიანად ხარშავა გუშინდელს და ვერაფრი აეხსნა რამ გააგიჟა ასე თუმცა ურესად ლიზას გუშინდელი რეაქცია ეჩვენებოდა. უცნაური და გაურკვევლი ემოცია არ ანებებდა თავს. სწიკლავდა ? ლევანს ჩაეცინა .სახეზე ისეთი ირონია აეკრა და თვალებში ბოღმა დემნამ გაკვირვება ვერ დამალა-დავიჯერო ისეთი ცუდი ვიყავი ,რომ თავს იკლავდი? ხმამაღლა დასვა კითხვა ლევანმა . მის ადგილზე ნებისმიერი გოგო ინატრება ყოფნას ის იყო და მერე თავს იკლავდა. ისტერიკული სიცილი ატეხა ლევანმა . ხარხარებდა და დემნას უცნაური სახის დანახვაზე დამშვიდდა -არანორმალურია ,ხო ვამბობ ?
-ის არა ,შენ ხარ ! მკაცრად გამოსცრა დემნამ.-შე ტვნგაყინულო ლამაზ ქალს რომ ხედავ და რო კაგავ ყველაფრის აზრს ,ცოტა მაინც არ უნდა დაფიქრებულიყავი როგო სტკივა ამ გოგოს ყველაფერი ?როგორ შეაწმინდა ყ ველამ ხელი და ეხლა კიდე შენ? რაფად გადაიცვა და ქვემოთ ჩავიდა.სახლი როგორც ყოველთვის უმი და მდუმარე იყო ეჭვიც არ შეპარვია რომ სადმე გაექცა და ალბათ სამუდამიდაც კი გადაიკარგებოდა ,მაგრამ ძალიან შორს ვერ წავიდოდა რადგან თითქმის ყველგან იდგა დაცვა. დამშვიდებულმა მოსვა წყალი და ჩაიცინა “რა ბავშვი ხარ”თავი გააქნია -ალბათ სადღაც ზიხარ და სირცხვილისან იწვი ? ხმამაღლა დასცინა და სიამოვნებისგან ტუჩი გაილოკა იმის გახსენებაზე რა სიამვნება მიიღო გუშინ. ფიქრებიდან დემნამ გამოაკვია რომელიც უცნაურად გამოიყურებოდა და ყოველდილას საგულდაგულოდ რომ იწესრიგებდა თმას ახლა აშკარად საწოლიდან ამდგატს და გამოქცეულს გავდა.
-აქ რა გინდა დემნა ? რას გავხარ საწოლმა გამოგაგდო?
-წამოდი მივდივართ.ჩაახველა დემნამ და მხიარულ ლევანს მზერა აარიდა.
-სად ? რა ხდება ? ამში დასერიოზულდა ლევანი
-საავადმყოფოში.
-და საავადმყოფოში რა გვინდა ? თითქმის მხვდა მაგრამ არ დაიჯერა რომ შეიძლებოდა ის ყოფილიყო ,არ დაიჯერა იმიტომ რომ ამ წამს საკუთარმა სინდისმა შიგნიდან რტყმა დაუწყო და ერთიანად მოაწვა სიბრაზე თვალებში.ვისზე ბრაზობდა არ იცოდა მაგამ იცოდა რომ ალი ეკიდა და მალე აფეთქდებოდა-არ დემნა არ გაბედო არ მითხრა რომ სახლში არაა და სავადმყოფოშია
- ხო.მოკლედ მოუჭრა. უხმოდ მივიდა მანქანამდე და გზაშინმხოლოდ ერთი კითხვა დასვა
-შენ საიდან გაიგე? მე რატომ ვერ გავიგე და საერთოდ სახლში ჩემთან ერთად არ იყო ? არც კი უკითხავს რა ჭირდა? მხოლოდ იმას დარდობდა როგორ დაეძინა ისე და როგორ დაუშვა რომ ლიზა სავადმყოფოში აღმოჩნდა.ერთადერთი ცოლი ყავდა მისახედი საკუთარი თავის გარდა და მაინც საავადმყოფოში აღმოჩნდა.
-ამირანმა დამირეკა.
- რაა? წამოიყვირა ლევანმა .
-კაი ეხლა ,მშვიდად შეიძლება საავადმყოფოშიც შეხვდე და ნუ გაგიჟდები.
-რა მოხდა? გამაგებინებთ ? საერთოდ როგორ აღმიჩნდა ამირანთან ამ დედამო***ლი სახლიდან როგორ გავიდა ?
_მძღოლს სთხოვა თინასთან წაეყვანათ,არ ვიცი რა მოხდა თქვენთან მაგრამ სააბაზანოში თინამ ნახა.დემნას გაუჭირდა პირდაპირ მიეხალა ვენები გადაიჭრაო ისედაც დარწმუნებული იყო რომ ლევანი იყო ყველაფრის შუაში.
- იკლავდა ? ლევანს ჩაეცინა .სახეზე ისეთი ირონია აეკრა და თვალებში ბოღმა დემნამ გაკვირვება ვერ დამალა-დავიჯერო ისეთი ცუდი ვიყავი ,რომ თავს იკლავდი? ხმამაღლა დასვა კითხვა ლევანმა . მის ადგილზე ნებისმიერი გოგო ინატრება ყოფნას ის იყო და მერე თავს იკლავდა. ისტერიკული სიცილი ატეხა ლევანმა . ხარხარებდა და დემნას უცნაური სახის დანახვაზე დამშვიდდა -არანორმალურია ,ხო ვამბობ ?
-ის არა ,შენ ხარ ! მკაცრად გამოსცრა დემნამ.-შე ტვნგაყინულო ლამაზ ქალს რომ ხედავ და რო კაგავ ყველაფრის აზრს ,ცოტა მაინც არ უნდა დაფიქრებულიყავი როგო სტკივა ამ გოგოს ყველაფერი ?როგორ შეაწმინდა ყ ველამ ხელი და ეხლა კიდე შენ?
-მოკეტე დემნა.
არ ახსოვს როგორ გაიარა სავადმყოფოს დერეფანი ,როგორ ჩაუარა თავ აწეულმა ამირანს და მთელს მის ოჯახს .როგორ მიუახლოვდა მამამის და ჩახრინწული ხმი ამოთქვა რომ მისი ნახვა უნდოდა.არ უკითხავს როგორ იყო ? რა ჭირდა და საერთოდ ცოცხალი იყო თუნმკვდარი მხოლოდ ის უნდოდა რომ დაენახა ,კიდევ ერთცელ ენახა . არც ის ახსოვს როგორ შევიდა პალატაში და დახურულ კარს აეკრა და გამოტყდა საკუთარ თავს გამოუტყდა რომ უსუსური იყო ,პირველად ცხოვრებაში და ისიც ვის წინ ? გოგონას წინ რომელიც სულ რაღაც 2 კვირაა მის ცხოვრებაში გამოჩნდა.
ბოდიში პატარაა თავისთვის გამიზიარეთ თქვენი აზრი მოგწონთ თუ არა??