-რავიცი არამიშავს შენ როგორ ხარ?
-მეც რავიცი ვარ რა. უკვე გამოხვედი თუ ციხიდან მირეკავ?
-არა რა ციხიდან გამოვედი უკვე და მამაჩემის კომპანიაში დავიწყე მუშაობა. რამდენიმე წელში კი თბილისში გადმოვალ. მამაჩემს არ უნდა რომ ტყუილად ვიყო მთელი ცხოვრება.
-გასაგებია. ძალიან კარგი. გამიხარდა შენი ამბავი.
-მელანო როგორაა იკა?
-რავიცი არაუშავს. სწავლობს და არის. თან ჩემს პატარა ტასოს უვლის.
-უი შენ ბავშვი გყავს ხო? გილოცავ ძმაო. მელანოს იმედი მაქვს არ დავვიწყებივარ.
-არვიცი შოთა შენზე ერთი წელია აღარ ლაპარაკობს.
-ანუ მას შემდეგ რაც შენ ჩემი სახელით აღარ წერ არა?
-ხო რა ეგრე გამოდის. შენი აზრით ვინმე ყავს?
-არვიცი არამგონია, მაგრამ შემიძლია გაგიგო.
-კარგი დიდი მადლობელი ვიქნები შენი. რამდენიმე დღეში შევეცდები დაგირეკო.
-კარგი შოთი. აბა წარმატებები.

-უკაცრავად ბატონო შოთა შეიძლება?
-კი მობრძანდ.... ვა ლაშა? როგორ ხარ?
-კარგად შოთ შენ როგორ ხარ? გამიხარდა შენი დანახვა.
-რავიცი მეც არმიშვს. აქ საიდან მოხვდი?
-რავიცი მამაჩემს ვეხმარები ზოგჯერ. ისე თბილისში ვარ. იქ ვსწავლობ ხო იცი?
-ვა ძალიან კარგია. ესეიგი აქ ზოგჯერ გნახავ ხო?
-ხო ეგრე გამოდის. ისე გავიგე რამდენიმე წელიწადში თბილისშიც ხსნის მსგავს კომპანიას მამაშენი და მართალია.
-ხო რავიცი იმედი მაქვს ეგრე იქნება. ძალიან მინდა თბილისში დაბრუნება.
-ხო ალბათ მოგენატრა სახლი.
-ხო რავიცი სახლი მეგობრები და რავიცი.
-კარგი ეხლა უნდა წავიდე რაღაც საქმე მაქვს და მერე გნახავ. ერთი კვირა აქ უნდა ვიყო მაინც.
-კარგი ლაშა დროებით.

-ვინ იყო ირაკლი?
-მე მეკითხებით რამეს?
-ხო ვის ელაპარაკე?
-არავინ ნიკა იყო რაღაც საქმე ქონდა.
-ხომ მშვიდობააა სიყვარულო?
-კი. მელანო ჩვენ ერთი წუთით დაგტოვებთ კარგი?
-კარგი რა პრობლემაა.
-ირაკლი უკვე მაშინებ რა ხდება?
-რა ხდება და შოთიკო იყო. მას ველაპარაკე. გამოვიდა ციხიდან და მამამისის კომპანიაში დაიწყო მუშაობა.
-ღმერთო ჩემო რა კარგია. შენ ვერც კი წარმოიდგენ როგორ გამიხარდა. თბილისში ჩამოსვლას არ აპირებს?
-არა ჯერ არა. მამამისი ერთ წელიწადშითბილისშიც აშენებს მსგავს კომპანიას და ამკომპანიის უფროსი შოთა უნდა იყოს ალბათ ამ დროისთვის ჩამოვა. მანამდე კი მინდა გამიგო მოსწონს თუ არა მელანოს ვინმე. შოთა ფიქრობს რომ საერთოდ დაივიწყა.
-იკა მაპატიე მაგრამ ვერაფერს გეტყვი. არა ის კი ვიცი რომ ჯერ-ჯერობით არავინ ჰყავს, მაგრამ შოთიკო უკვე ერთი წელიწადია არ უხსენებია. ალბათ მკვდარიც კი ჰგონია. არვიცი მეშინია ამაზე მასთან საუბარი.
-იმედი მაქვს ყველაფერი დალაგდება.
-მეც დიდი იმედი მაქვს ამის.

1თვის შემდეგ:
-მელანო დროზე წამოდი თორემ დაგვაგვიანდება.
-ერთი წამით მანქანაში რაღაც დამრჩა და გადმოვალ ახლავე.... აუუუ
-ვაიმე დიდი ბოდიში არ მინდოდა.
-კარგი არაუშავს. დიდი მადლობა.
-მელანო სად ხარ ამდენი ხანი? რაიყო გოგო სულ რაღაც როგორ უნდა დაამტვრიო?
-არა ჩემი ბრალია...გამარჯობა ჩემი სახელია ლაშა.
-მე თამუნა მქვია. სასიამოვნოა. ეს კი მელანოა.
-დიდი ბოდიში მელანო არ მინდოდა.
-კარგი არაუშავს. მაპატიე ეხლა უნდა წავიდეთ თორე დაგვაგვიანდება.

1კვირის შემდეგ:
-გამარჯობა მელანო როგორ ხარ?
-ვაიმე როგორ შეგაშინე.
-დიდი ბოდიში როგორ ხარ?
-არამიშავს ლაშა შენ როგორ ხარ?
-მეც კარგად. რაღაც მინდოდა მეკითხა შენთვის.
-რა ხდება ხომ მშვიდობაა?
-კი როგორ არა. უბრალდო გავიგე რომ მგონი პატარა ბიზნესის დაწყება გინდა არა?
-რავიცი მინდა მაგრამ ჯერ უძრავი ქონების მართვის კურსების გავლა მინდა, მაგრამ არ ვიცი სად მოვახერხებ.
-ვა მართლა? მე შემიძლია დაგეხმარო. მეგობარი მყავს უძრავი ქონების სააგენტოს დირექტორია. რამდენიმე წელიწადში მამამისი საქართველოშიც აპირებს მსგავსი კომპანიის გახსნას. ამიტომ ეს ბიჭი ერთ კვირაში საქართველოში ჩამოდის. შემიძლია შეგახვედრო თუ წინააღმდეგი არ იქნები.
-რავიცი დავფიქრდები.
-მელანო ამაზე უკეთესი შანსი არ მოგეცემა. დამიჯერე ძალიან კარგი ბიჭია.
-კარგი დროებით ლაშა. ეხლა არ მცალია. მანამდე დავფიქრდები და იმედი მაქვს მოვახერხებ წამოსვლას. დიდი მადლობა.



ესეც ახალი თავი. იმედი მაქვს მოგეწონათ. ველი კომენტარებს. მიყვარხართ ყველა <3