-ღმერთო ჩემო თავი.
-ვაიმე დიდი ბოდი...
-მელანო? (მისმა დანახვამ ისე გამახარა მივვარდი და მთელი ძალით ჩავეხუტე)
-შოთა შენ? (უეცრად ვერ გავაანალიზე რა ხდებოდა. ძალიან გამიხარდა მისი დანახვა. მთელი გული ამიფორიაქდა სიხარულისგან, მაგრამ წამებში ეს სიხარული გაქრა, რადგან გავაანალიზე რომ ის ციხეში იჯდა, იმის გამო რომ ლაშა მოკლა და ცივად მოვშორდი შოთას)
-რა მოხდა მელანო?
-არაფერი (ცრემლებმაც მალევე იპოვეს თავისი გზა. მასთან გაჩერება აღარ შემეძლო და გამოვიქეცი)
-მელანო დამელოდე. რა მოხდა?
-პრივეთ შოთა რას შვრები? მელანო სადააა?
-არვიცი ატირებული გაიქცა.
-რა უთხარი ასეთი?
-არაფერი უბრალოდ ჩავეხუტე... შენ იცოდი არა ეს ყველაფერი?
-მაპატიე ირაკლიმ მთხოვა რომ არც შენთვის და არც მელანოსთვის არაფერი მეთქვა, მაგრამ მან იცის .... ფუ შენი
-რა? რა იცის მელანომ?
-ის რომ ციხეში იჯექი.
-რაა? სერიოზულად ამბობ? საიდან გაიგო?
-საიდან და მოკლედ ოჯახში დამპატიჟა რა ამ საკითხთან დაკავშირებით და მაშინ მოვყევი რომ მართალია ციხეში იჯდა მაგრამ კარგი პიროვნებაათქო. მე რა ვიცოდი თუ იცნობდი. სანამ შენ სახელს ვიტყოდი ირაკლიმ გამიყვანა და დამელაპარაკა. ყველაფერი მომიყვა და მითხრა რომ მასთან შენი სახელი არ მეხსენებინა და არც შენთან მისი.
-ღმერთო ჩემო ლაბათ მაგას არასოდეს მაპატიებს. ლაშა მისმინე საღამოს აუცილებლად უნდა ავიდე მასთან და ყველაფერი ავუხსნა. მანამდე უარმრავ ხალხს უნდა შევხვდე ხო იცი არა? შენ წადი და ჩემს მაგივრად აუხსენი ყველაფერი რა. აქედან როგორც კი გავთავისუფლდები მაშინვე მოვალ. კარგი?
-კარგი შოთა რა პრობლემაა

-მელანო ასე მალე დაბრუნდი?
-(არავისთვის ხმა არ გამიცია. ჩემს ოთახში ჩავიკეტე. მინდოდა მთელი ხმით მეტირა).
-მელანო აქ ხარ? რა მოხდა?
-ირაკლი მელანო სადაა?
-რა მელანო სადაა ბიჭო? რა უქენი?
-ეე მოიცა მათქმევინე. ტირილი დაიწყო და გამოიქცა. არ ვიცი რა დაემართა....სად არის?
-თავის ოთახშია ჩაკეტილი.
-მელანო გთხოვ გამიღე კარი.
-შემეშვით მარტო მინდა ყოფნა.
-მელანო გთხოვ შენთან სალაპარაკო მაქვს.
-რა გინდა ლაშა?
-შემომიშვი და გეტყვი.

-(ღმერთო ჩემო არ ვიცი რა გავაკეთო. რანაირად ავუხსნა მელანოს ის რომ ლაშა მოვკალი. ამას ალბათ არასოდეს მაპატიებს. ვიცი ლაშა აღარ უყვარდა, მაგრამ ადამიანის მკვლელობა, ეს ხომ არ შეიძლებოდა. ირაკლი მართალი იყო. მისთვის უნდა დამეჯერებინა, მაგრამ მისთვის რომ მომესმინა ლაშა მელანოს თავს არ დაანებებდა და ტვინს აურევდა. ღმერთო გთხოვ მაპატიე ეს დანაშაული. ვიცი რომ მელანოს ვუყვარვარ და შეუძლია ჩემი პატიება. რაც არ უნდა დიდი დრო დასჭირდეს მას პატიებისთვის ყოველთვის დაველოდები, ოღონდ ვიცოდე, რომ ოდისმე მაპატიებს. მას წარმოდგენაც კი არ აქვს თუ როგორ მიყვარს. მას შემდეგ 4 წელი გავიდა (თითქმის) ამ დროის განმავლობაში შეიძლება ეფიქრა, რომ აღარ მიყვარს ან საერთოდ დავივიწყე, მაგრამ ეს ხომ ასე არაა? მის მიმართ სიყვარული დღითი დღე იმატებს ჩემს გულში. იმედი მაქვს გამიგებს და ოდესმე მაპატიებ.. ვაიმე რაზე ვფიქრობ. კლიენტები მოვიდნენ. გამარჯობათ. აქ დაბრძანდით)

-რა გინდა მითხარი.
-გთხოვ ესე ცივად ნუ მელაპარაკები კარგი?
-ხო მართალი ხარ შენ რა შუაში ხარ?
-მელანო დაწყნარდი და მომისმინე კარგი?
-შევეცდები
-შენ რომ გგონია ყველაფერი ისე არაა.
-აპა როგორაა ამხსენი ერთი.
-მელანო დაწყნარდი რა გთხოვ. შენ გგონია შოთიკო არ ნანობს თავის დანაშაულს?
-რომ ნანობდეს თავად მოვიდოდა და მეტყოდა.
-ამდენი კლიენტი რანაირად დაეტოვებინა მარტო? მოვა და აგიხსნის ყველაფერს. გთხოვ დამიჯერე მართლა ნანობს ამ ყველაფერს. ჩემთან ერთად იზრდება ბავშვობიდან და ყველაზე კარგად ვიცნობ მას. ვიცი რომ არ სურდა ლაშას მოკვლა, მაგრამ სხვა გზა აღარ ჰქონდა. ეგონა რომ შენ დაგკარგავდა, რადგან ლაშა შენს მიტოვებას არ აპირებდა. შენ კი მასთან წახვიდოდი.
-მე? მართლა არ ჯეროდა ჩემი?
-მელანო სულ სხვა სიტუაცია იყო ვერ ხვდები ამას? მის ადგილზე ბიჭების 90% იგივეს გააკეთებდა. მათ შორის მეც.
-და შენ ამას შენი შეყვარებული გაპატიებდა?
-შეიძლებოდა თავიდან გასჭირვებოდა, მაგრამ ყველანაირად შევეცდებოდი მის დაბრუნებას

-(კლიენტებთან გასაუბრება უსაშველოდ გაიწელა. მართალია არავის ვუსმენდი და მხოლოდ მელანოზე ვფიქრობდი, მაგრამ მაინც. მინდა რომ როგორმე დავიბრუნო. ვიცი ეს ძალიან რთული იქნება, ვიცი რომ ადამიანის მოკვლას არ მაპატიებს, მაგრამ მე უნდა ვეცადო.)... გამამარჯობა ირაკლი როგორ ხარ?
-შოთა? ნეტა იცოდე როგორ გამიხარდა შენი ნახვა. კარგად შენ როგორ ხარ?
-არამიშავს. მეც გამიხარდა შენი ნახვა.. გამარჯობა თამუნა როგორ ხარ?.. ეს თქვენი პატარაა?
-კარგად შოთიკო შენ როგორ ხარ? ხო ეს ჩვენი პატარა ტასოა.
-მეც არმიშავს. მელანო სახლშია?
-კი თავის ოთახშია. ლაშა ესაუბრება. ჩვენ არც შეგვიშვა ოთახში.
-იმედი მაქვს მე შემიშვებს... მელანო შეიძლება?
-არმინდა შენთან საუბარი შოთა.
-არ გინდა სიმართლის გაგება მელანო?
-კარგი შემოდი.. ლაშა დაგვტოვე გთხოვ.
-მელანო ძალიან მომენატრე ამ დროის განმავლობაში. აქ არაფერი შეცვლილა. ყველაფერი ისეა როგორ მახსოვს.
-ხო კარგია ზოგი რამ მაინც რომ არ იცვლება. ეხლა საქმეზე გადადი.
-გთხოვ მასე უხეშად ნუ მესაუბრები რა. ვიცი რომ დამნაშავე ვარ. და ვაღიარებ კიდეც, მაგრამ გთხოვ მომისმინე კარგი?
-კარგი მიდი დაიწყე.
-იმ დღეს, შენ რომ ვენები გადაიჭერი საშინლად ვიყავი მეც. აღარ ვიცოდი რა გამეკეთებინა იმისთვის რომ დამემტკიცებინა თუ როგორ მიყვარდი. მივხვდი რომ ლაშას დავიწყება გაგიჭირდებოდა, მითუმეტეს მაშინ როცა შენთან დაკავშირება შეეძლო.
-კი მაგრამ არ შეგეძლო კაცურად დალაპარაკებოდი?
-დამამთავრებინე ჩემო ლამაზო. კი გადავწყვიტე მასთან დალაპარაკება, მაგრამ გული მიგრძნობდა რომ ამაზე უარს იტყოდა და ყოველი შემთხვევისთვის იარაღი წავიღე. მივედი და ვთხოვე რომ შენთვის თაბი დაენებებინა. მან კი მითხრა რომ ამას არასოდეს გააკეთებდა. უნდოდა მასთან ყოფილიყავი, რადგან ძველი მეუღლე მოსწყინდა, მაგრამ ამას შენ ვერასდროს მიხვდებოდი, იმიტომ რომ დაჰიპნოზებული ყავდი. არვიცი ამ ყველაფერს როგორ იჯერებდი, მაგრამ რადგანაც იჯერებდი მივხვდი, რომ არასდროს დაივიწყებდი, თან არც ის არ აპირებდა წასვლას. მე კი ყველაზე და ყველაფერზე მეტად მიყვარდი და მიყვარხარ. მელანო ვიცი რთულია მაგრამ გთხოვ მაპატიე. იცი როგორ ვნანობ ამ ყველაფერს?
-არამგინია შოთა.
-მელ, მე შემეძლო რომ მამაჩემის ფული ამეღო და ციხეში ერთი წამითაც არ გავჩერებულიყავი, მაგრამ ესარ გავაკეთე, რადგან დამნაშავე ვიყავი. ჩემი სასჯელი პატიოსნად მოვიხადე. გთხოვ დაფიქრდი ამაზე. ვიცი რომ დავიწყებული არ გყავარ და მეც ისევე მიყვარხარ როგორც შენ.
-(უკვე ამდენის მოსმენა აღარ შემეძლო და ოთახიდან გასვლა დავაპირე)
-მელანო, გთხოვ გადააბიჯე შენს სიამაყეს და მითხარი რომ შენც ისევე გიყვარვარ როგორც მე. გთხოვ არ წახვიდე, უშენოდ ვერ ვიცოცხლებ.


ესეც ახალი თავი. იმედი მაქვს მოგეწონათ. მალე დავასრულებ. ველი კომენტარებს <3