"ირგვლივ გამეფებული წყვდიადი სულს მიყინავს..ძალიან,ძალიან შორსაა აქედან სინათლე..არვიცი ძალა თუ მეყოფა მასთან მისასვლელად..მაპატიე ფერია,ჩემი სილაჩრე მაპატიე.."

-გამარჯობა ალქაჯო.
"ესღა მაკლდა აქ" გავიფიქრე და ვითომც არაფერი,უფროსის გვერდით დავიკავე ადგილი..
-მეგობრებო ვიცირომ ძნელია ახალ უფროსთან შეგუება თუმცაღა მინდა გითხრათ,რომ ბატონი დათა თავისი საქმის პროფფესიონალია დ აისეთივე ტემპით გააგრძელებთ მუშაობას,როგორც აქამდე. ღიმილიანი სახით ცაამთავრა მონოლოგი და აქ უკვე ახალ უფროსს გადასცა სიტყვა.
-პირველ რიგში მინდა გიტხრათ,რომ საკმაო მოხიბლულივარ თქვენი კომპანიით და სტაფით.მომწონ თქვენი მუშაობის სტილი და აქედანვე იცოდეთ ბატონ ირაკლის არაფრით ჩამოვუვარდები სიმკაცრეში,ამიტომა რანაირი დაგვიანებები და მსგავსი საქციელები.ახლა კი ბუღალტრებმა უვე გასწორებული ხარჯთაღრიცხვები შემომიტანეთ,დღის მეორე ნახევარში კი ახალი პროექტის გეგმას გავეცნობი.თათბირი დასრულებულია შეგიძლიათ საქმეს შეუდგეთ.მონოლოგი ჩაამთავრადა მომნუსხველად გაუღიმა იქვე ჩამომდნარ მდედრებს.."უღიმე შენ მაგათ მეტი საქმე არ გაქვს" გავიფიქრე და კარისკენ დავიძარი. ლიფტთან ვიყავი მისული როცა მისი ხმა გავიგე
-ანუ სენ ხარ ჩემი მდივანი ავალიანო? გვარი რატომღაც გამოკვეთა..
-დიახ.ნელა შევბრუნდი და თვალი ჩავუკარი.უცებ მოვბრუნდი და სვლა გავაგრძელე.
- მე არ დამიმთავრებია მომაძახა უკნიდან..ხმაში იგრძნობოდა რომ უკვე გავაბრაზე.."ოოოხ ნიცა ავალიანო სიმშვიდე რო არიიცი რა არის ეგ ხო კაი და ეხლა რო საშვილთაშვილოდ გადაიმტერეშენი ძმის ძმაკაცი მაგას რავუყოთ?"ჩამძახა მეორე მემ..
-აი მე დავამთავრე..უკანმოუხედავათ მივაძახე და ლიფტში სევედი.
მთელი ორი საათი მხოლოდ სბუთებს ვაწესრიგებდი..ეს ტელეფონიც არ ა და არ ჩერდებოდა
-გისმენთ..
*************
-კარგით ფაილი გადმომიგზავნეთ,ამოვბეჭდი და ხელმოწერილს ფოსტით გამოგიგზავნი..მადლობთ..ნახვამდის
ათ წუთში ფაილ მეილზე მქონდა..ამოვაპრინტერე და ბოსის კაბინეტისკენ დავიძარი..კარზე არც დამიკაკუნებია ისე შევაღე და ვაააახ აი ეს მესმისს.მალადეც ბოს მაგარ დროსატარებ.აი მესმის სამუშაოს პირველი დღე..როცა მივხვდი როომ ოფისის ბო*მა ნინამ და ხომერიკმა ვერ შემამჩნიეს ისე იწვენენ გართული "საქმეში" ჩავახველე..
-ბოს როგროც ვხედავ ოფისის განთქმული ბო*ი გაგიცვნიათ მაგრამ მოვალეობები გიხმობთ..ირონიულად ჩავიცინე დ ასაქაღალდე მაგიდაზე დავუდე..გამობრუნებას ვაპირებდი,როცა მკლავში მწვდა და კედელს ამაკრა..თვალი ნინასკენ გავაპარე მაგრმა იქ აღარ დამხვდა..ოო მგონი დამერ*ა
-მეორეჯერ,აქ,ჩემს კაბინეტში დაუკიტხავად შემოხვალან მსგავსს სიტყვებს იხმარდა ჩემ თავზე პასუხს არ ვაგებ გასაგებია? დაიგგვინა ბოხმა ბარიტონმა'ამას ჰგონიადამაშინა"
-მეორეჯერ მემსგავს სიტუაციას შევესწრები და არც მე დაგრჩები ვალში. ავისმომასწავლებლად ჩავილაპარაკე დ აკარი გავიჯახუნე.
არა ამას თავი ვინ ჰგონია..უზრდელი ბაბნიკი.რა შეტევაზე გადმოვიდა ერთი..მეკიარ მყავდა ვიღაც მაგიდაზე სემოსკუპებული და კიარ ვაკვნესებდი. უკმაყოფილოდ ჩავილაარაკე და სავარზელში მოვკალათდი..ისევ საქმეეეეე..
მთელი დღე ცხვირი არ გამიყვია გარეთ,არც ლანჩზე გავსულვარ.მინდოდა მალე მომემთავრებინმა სქმე,რომ სახლში წავსულიყავი..
-ნიცა ყავა შემომიტანე..გაისმა ბოხი ბარიტონი.
-ახლავე.უხალისოდ წამოვდექი და ყავა მოვამზადე..ისევდ აუკაკუნებლად შევაღე კარი და ყავა წნ დავუდგი..არ შემიხედავს ისე გამოვედი უკან..საქმეს მალევე მოვრჩი,ჩანტა ავიღე და ლიფტს ველოდებოდი დათა რომ მომიახლოვდა..
-უკვე მიდიხარ?მკითხა სხვათაშორისოდ
-როგორც ხედავთ..ჩავილაპარაკე და ლიფტში სევედი..ისეთი დაძაბული ვიყავი რამოდენიმე თანამშრომელი,რომარ შემოსულიყო ალბათ გავიგუდებოდი.."ღმერთო დამეხმარე რაა.ამის ხელში ნუ მომკლავ" ვფიქრობდი და ამდროს კარიც გაიღო..სასწრაფოდ გავვარდი და მანქანა ადგილს მოწყვიტე.

ნინე*
ლაზარეს ჩემზე ვუყვებოდი და ახლაღა შევამჩნიე,რომ საგრძნობლად მსაღამოვდა.ნელა წამოვდექი ლაზარეს ისევ ნაღვლიანი მზერა მოვავლე დ აოთახი დავტოვე..ქვევით ჩავედი და კექსის ცხობა დავიწყე..შუა მზადებაში ვიყავი დათარომ შემოვიდა
-მმ რა გემრიელი სუნებია..ნენეე რამე მაჭამე მგელივით მშიაა...გამეღიმა მისსაქციელზე და რამდენიმენაირი სალათი დავუდე წინ..თესი დ აჩანგალიც მოვუტანე და მეც ჩამოვჯექი.
-აბა როგორ ჩაიარა დღემ? წამოიწყო პირგამოტენილმა
-კარგათ,შეიძლება ასეც ითქვას.სახლი დავალაგე,საჭმელი მოვაზადე,დესერტიც გამოვაცხვე და ლაზარეს ველაპარაკე.ძალიან დიდი იმედი მაქვს,რომ დავეხმარები.
-მეც მაგის იმედი მაქვს..ჩაილაპარაკა და ჭამა განაგრძო..
როცა დაამთავრა მაგიდა ავალაგე და ჭუჭელი დავრეცხე..
-ნენეე უკვე გვიანია სახლში წადი..
-რამე ხომარ გჭირდება?
-არა არაფერი თურამეა დაგირეკავ..მადლობაა..გამიღიმა და გამომაცილა..მეც მანქანაში ჩავხტი და სხლის გგზას დავადექი..
მანქანა გავაჩარე სახლთან და კარი სევაღე..როგორც ჩანს ჩემი გოგო მოსულია.ქურთუკი ჩამოვკიდე და სახლის ჩუსტები ჩაავიცვი..მისაღებში შევაჭერი და ნიცა დამხვდა იქ..ყავის ჭიქა წინ ედგა,თვითონ კი უსასრუობას მიშტერებოდა..ვერც კი გაიგო როდის მივუახლოვდი..
-ნიცა რამე მოხდა?რატომ გაქვს ასეთი სახე? მაგრად მოვხვიე ხელები და გულზ მივიხუტე.
-არაფერი ნე..საერთოდ არაფერი..ამოიბლუყუნა და კომფორტულად მოთავსდა..
-დღეს შენთანდ ავიძინებ კაი? კნუტის თვალებით ამომხედა
-,მაგას რა კიტხვა უნდა გოგოო.გამეღიმა მის ქცევაზე..
-მაშინ ეხლა სუფრას გავაწყობ და ვივახშმოთ..შენ გელოდებოდი და არც მემიჭამია..გაიკრიჭა და სამზარეულოში სევვარდა..
-გიჟი ხარრააა..ჩავილაპარაკე და მეც უკან მივყევი..
დანაყრებულები დივანზე მოვთავსდით და ფილმის არჩვა დავიწყეთ..ამ დროს კი ტელეფონი აწკრიალდა
-ნე მიდი უპასუხე რააა.ამოიბღავლა ნიცამ ა დივანზე გაიშოტა..
-ჰოოკაი.. ამოვიბუზრუნე დ ა ტელეპფონს დავწვდი..
-ხო ნიკაა
-გოო სახლში ხართ?
-ჰო აბა სად უნდა ვიყოთ..
-კაი ამოვდივართ..
-კაიმიდი..
ტელეფონი გავუთისე და ნიცა წამოვაგდე გოგო ამოდიან და რამე ნორმალური ჩავიცვათ ტორე ამ პენუარებში,რომ დაგვინახავენ რასიფიქრებენთქო..სსიცილ-კისკისით გადავიცვიტ ტანსაცმელი და კარის გასაღბად წავედი..ნიცაც უკან მომყვებოდა კისკისით..კარი გავაღე..
-ნე გოგო მოიცა რასვგავარ ისევ კისკისს აგრძელებდა ნიცა დ ავერ შეამჩნია სახლში სემოსული სამი პიროვნება..უცებ გაჩუმდა.დავინახე ყელზე არტერია როგორ გამოებერა..თვალები ჩაუწითლდადა ხელებ მომუშტა..ამ დროს კი დათას ხმამ გაიჟღერა
-გაიცანით ეს ნიკიტაა..
უცნაურად გავაყოლე თვალი ნიცას მზერას,რომელიც გოგოსკენ იყო მიმართული..
"ფუ ამის..ისააა"..



პირველ რიგში მინდა დიდი ბოდიში მოგიხადოთ იმისათვის,რომ ესე დავიკარგე დ აეს მოთხრობაც ესე მივატოვე.იმედია გაიხსენებთ ვინც კითხულობდით და მოგწონებათ ეს ტავი..კომენტარებს ველიი..შემდეგი თავი იქნება ხვალ.