დიდხანს ვუცქერდით,შემდეგ წყნარად ვუთხარი თითქმის ჩურჩულით :
-იქნებ წავიდეთ? ძალიან დაგვიგვიანდა.დედაჩემიც ინერვიულებს.
-როგორც შენ იტყვი.-დამწუხრებულმა მითრა,თიქოს არუნდოდა წასვლა არუნდოდა სახლში .. მე ამას ვგრძნობდი. მას ვიცი,რომ არ აქვს კარგი ურთიერთობა მამასთან ,სულ მესმის ბებიაჩემისგან ჭორები,მან სამეზობლოს ყველა ნაბიჯი იცის. თავის დაქალთან საუბრობდა და მოვკარი ყური.
-კარგი,ძილინებისა ლანა ..-მითხრა და ისევ გადამკოცნა.. შეგრძნება გინდათ გითხრათ როგორი მქონდა? ისევ ისეთი,როგორიც პირველად..ისევ ამოიფრქვა ჩემში ვულკანი..ისევ მოიყარა ერთად სტიქურმა მოვლენებმა..მუცელში უცნაური გრძნობა შევიგრძენი ..გული კი...არცმკითხოთ საშინლად სწრაფად ცემდა..ისე სწრაფად,რომ ლამის საგულედან ამოვარდა..
სახლში შევედი და ვიგრძენი რომ რეალობაში დავბრუნდი.. სანდროსთან მე არვარ ამ სამყაროში..მის დანახვაზე და მასზე ფიქრის დროს მე გადავდივარ არარსებულ დროსა და სივრცეში.ჩემი მკითხველი,რომელსაც ეს გრძნობა აქვს მიხვდება რა ძალიან ლამაზია ეს სამყარო.. დიახ ეს სამყარო ყველას სხვადასხვა ფერი აქვს ჩემი იცით რალამაზია? ყველა ლამაზი ფერი ერთმანეთში ირევა და მთლიანად ბრწყინავს ისე რომ იქიდან გამოსვლა არმინდა, მაგრამ არის ერთი საშინელი,რამ რეალობა,რომელიც ყოველთვის თან გვყავს და მოსვენებას არ გვაძლევს,არ გვაცდის ვიოცნებოთ..გესმით?
არავინ იყო სახლში ძალიან გამიკვირდა გადავწყვიტე დედასთვის დამერეკა და მეკთხა.
-გისმენ ლანა..- ყურმილი აიღო.
-დე,სახლში ვარ ..სადხართ ყველა??
-დღეს მარტო ხარ .მე ,დედა და შენი ძმა ილიასთან ვართ.
-მე რატომ არმითხარით??
-მაცივარზე დავტოვე შეტყობინება. და თან ვიცი რანაირი დამოკიდებულება გაქვს ილიას მიმართ.
-ხო.. მართალია. ხვალე რომელზე მოხვალთ?
-ესე 5 ის ნახევრისკენ.
-რატო ეგრე გვიან? დილიდან რატომ არმოხვალთ?
-ილია,ხომ რემონტს აკეთებს და ქალურ საქმეებში დავეხმარებით.
-კარგი,და მამაც ხვალე მოვა?
-კი დღეს მორიგეობს -(მამაჩემი ნეირო ქირურგია ერთ-ერთი გამორჩეული)
-კარგი მაშინ.
-ჭკვიანად ..საჭმელი მაცივარშია..
-კარგი მადლობა.
-გკოცნი მიყვარხარ.
-მიდი მეც..
მართალია ძალიან უცნაური იყო ჩემი მარტოობა მაგრამ მიხაროდა..მე ვიქნებოდი ჩემ თავთან ,ჩემ სამყაროში და მასთან.
მაცივართან მივედი და ყვირილი გავიგე
-გამანებეთ.მე აქ არდავბრუნდები..
ეს სანდროს ხმაა... გავიფიქრე და გავაღე კარი.. და რას ვხედავ.სანდრო კიბეზე ზის და ტირის..ძალიან გამიკვირდა და შემეცოდა ..მისი ასეთი მდგომარეობა ჩემზე ძალიან ცუდ გავლენას ახდენდა..გული დამეწვა და გადავწყვიტე დამეძახა მაგრამ ვერ დავუძახე,ვიფიქრე მეზობლებმა არ გაიგონ თქო და ამიტომაც მივედი მასთან..
გვერდზე დავუჯექი.. მან შემომხედა და ერთი წუთის მერე მაგრად ჩამეხუტა..დიდხანს მეხუტებოდა..ისე მეხუტებოდა მეგონა დამახრჩობდა.. მერე ვკითხე.
-რამოხდა სანდრო?
-ცოტახანი ჩუმად ვიყოთ. მე ძალიან მჭირდება ეს.-მითხრა მან წყნარად უკვე დამშვიდებული ხმით.
-კარგი როგორც შენ იტყვი.
წამო სახლში ყავას დაგალევინებ.
-შენები რას იტყვიან არაა კარგი აზრი, არმინდა იყოს.
-არავიინ არაა სახლში ნუ ღელავ.
-კარგი მაშინ ცოტახნით.
-კარგი.თან ყავასთან მომიყვები რამოხდა.
შევედით სახლში მივუტანე ყავა და დავიწყე საუბარი.
-რამოხდა აბა მომიყევი ? არმომწონს შენი ასეთ მდგომარეობა..
მისი გუგები მთლიანად წითელი იყო.. მისითვალის ფერს ვერ გაარჩევდით ისეთი აცრმლიანებული იყო.
-მამაჩემი თქვა ჩურჩულით.
-მამაჩემი,წყეული მამაჩემი.
-რამოხდა? დაგარტყა? იჩხუბეთ.. ჩემი ცნობისმოყვარეობა საზღვრებს სცდებოდა.
-კი ვიჩხუბეთ და აპირებდა დარტყმას მაგრამ შევაჩერე.
-რაზე იჩხუბეთ?
-ყოველდღე „კაცობას“ მასწავლის თავისი ჭკუით..სულ ლაჩარს მეძახის არაკაცს.. არვუყვარვარ ბავშობიდანვე ეგრეა ..
-ნუ იტყვი ეგრე ! რომელ მშობელს არუყვარს შვილი? უყვარხარ მაგრამ სხვანაირად.
-არა მამაჩემი არაა ეგეთი არვუყვარვარ.. შემომაძახა რომ „შენ ჩემი შვილი არ ხარო „
ამისმმერე კიდევ იტყვი რომ ვუყვარვარ? -ხმის ტემბრს ზედმეტად აუწია და დავმწუხრდი. არმესიამოვნა მისგან ასეთი ქცევა.
-ბოდიში.ცუდათ გამომივიდა არუნდა ამეწია ხმისთვის.
-არაუშავს მესმის შენი.
-ღმერთო რალამაზი ხარ ! -უეცრად თქვა და გამიკვირდა.
-მადლობა -გავიღიმე და ვფიქრობდი ღმერთო ხომ არ გავწითდი მეთქი. ძალიან მრცხვენოდა.
მან თავისი ხელი ჩემ სახესთან მოიტანა მომეფერა თმებზე ,მერე ახლოს მოიწია იმდონემდე ახლოს,რომ მის სუნთქვას ვგრძნობდი და შეეხო ჩემ ტუჩებს მისი ბალიშის მსგავსად რბილი ტუჩები.
ეს კოცნა პირველი იყო.. მე ამდროს ვერაფერს ვგრძნობდი..გონება შავი გახდა ..ვერაფერს ვფიქრობდი..იცით რადმენჯერ წარმოვიდგენდი ამ კოცნას? ყოველთვის სხვადასხვანაირად.. ეს იყო სასწაული.
ამ ღამეს ჩემთან გაატარა..არა სხვა რამე არიფიქროთ ჩვენ ხომ ჯერ ბავშვები ვართ. მას დაეძინა მეკი ვუყურებდი მას ..