გონების დაკარგვის ზღვარზე, ყველა წამს მნიშვნელობა აქ მიწაზე ვეცემი და შოკურ მდომარეობაში ვარ ჯერ-ჯერობით ტკივილს ვერ ვგრძნობ ვცდილობ მანქანი ნომერი დავიმახსოვრო გამომდის... ტკივილი უფრო და უფრო მაწვება ვცდილობ პანიკაში არ ჩავარდა ჩემ სხეულს დავყურებ და ვცდილობ ნაჭრილობე ადგილები მოვძებნო დასეტყვილი ვარ ხელში ამდენი ტყვია როგორ მომხვდა აი ვიღაც გამოჩნდა ყვირილი მინდა მაგრამ ვერ ვყვირი ვხროტინებ ვცდილობ ხმა გავაგონო უკვე მარკეტიდანაც გამოვიდნენ რამდენიმე ადამიანი ჩემკენ მორბის ახლა მიხვხდი თუ რას ნიშნავ როცა გინდა იყვირო და ვერ ყვირი ჰაერი არ მყოფნი გარშემო ბევრი ხალხია ერთ-ერთი 112 -ში რეკავს თავს ვეღარ ვიკავებ სხეული ადრენალინისგან იცლება და თანდათან ძალაც მეცლება მხოლოდ მესმის ბერიკაცის ხმა -გონება არ დაკარგო მაგრამ გვიანია ძალიან გვიანი. მისი ხმა უფრო შორიდან და შორიდან მოდის თითქოს შავ სივრცეში ვეშვები და უკან გამოსასვლელი გზა არ არსებობს ცოტაც და ყველაფერი დამთავრდა... გონება დავკარგე ახლა მხოლოდ ღმერთს შეუძლია ჩემი გადარჩენა ყველაფერი საშინლად ცუდად მოხდა ზუსტად მაშინ როცა ბედნიერი ვიყავი...
ანის სახლი

ჯოკერის თამაში ჯერაც არ დასრულებულა უკვე მესამე ხელს ხურავენ ყველა ძალიან კარგ ხასიათზეა გიო თავმომწონედ თამაშობს როგორც იქნა გადაასწრო მარინა დეიდას. ჰაერში ნიკოტინის და ალკოჰოლის სუნი ერთნაირად ტრიალებდა როცა ტელეფონმა დარეკა ტელეფონთან რათქმაუნდა პირველი ანი მივიდა
-გისმენთ პირველი სიტყვა და ანის სახე შეეცვალა ფერი გადაუვიდა და იქვე ჩაიკეცა ცრემლები ღაპაღუპით წამოუვიდა ისღა ამოილუღლუღა ნახვამდისო და ტელეფონი ხელიდან გააგდო
-რა ხდება გოგო ? გადასძახა გიომ რომელიც ხელს ნერვიულად ათამაშებდა ყველამ ყურადღება ანის მიაპყრო
-ლუკა ვერშინასთან დაცხრილეს ცოცხალია საავადმყოფოშია
-რააა ? ისევ ისინი მე მაგათი... გამოსცრა გიოს კბილებში და მეორე ოთახში გავიდა უკან პისტოლეტით დაბრუნდა ოთახშივე მჭიდი შეამოწმა და გადატენა
-გავედით
-არა გიო გთხოვ არ გინდა გეხვეწები მიზდევდა უკან ანი მაგრამ გიო ცივი მზერით მხოლოდ წინ იყურებოდა და კარისკენ მიდიოდა სიტუაცია მარინა დეიდამ შეცვალა გიო მაჯაში დაიჭირა და ხელი მაგრად მოუჭირა როგორც ჩანს იმდენად მტკივენეული იყო გიომ მტრული მზერით გახედა მარინა დეიდას
-რას აკეთებ ?
-დავცხრილავ სათითაოდ თქვა გიომ და წასასვლელად გაიწია როცა კიდე გააჩერა მარინა დეიდამ
-ეხლა იარაღი დადე და საავადმყოფოში წავედით გიომ დიდი ხანი უყურა თვალებში შემდეგ ერთი ამოისუნთქა და იქვე ჩაიკეცა იარაღი კი ანის მიაწოდა ანიმ იარაღი სწრაფადვე გამოართვა და ახლა უკვე სხვაგან დამალა
საავადმყოფოში მისულებს პალატაში შესანიშნავი სანახაობა დახვდათ ლუკა თაბს კარგად გრნობდა როგორც ჩანს დაზიანება სერიოზული არ აღმოჩნდა მაგრამ გამომძიებელი მაინც პალატაში იყო და კითხვებით აბნევდა ლუკას როგორც კი ამხელა ამალა პალატაში შევიდა გამომძებელი მაშინვე შეჩერდა ადგა და იქვე შეკრებილ საზოგადაოებას გაეცნო
-გამარჯობათ მე გამომძიებელი გამცემლიძე ვარ ამ საქმეს მე გამოვიძებ თქვა და ზემოდა გადახედა ყველას უეცრად გიოზე შეაჩერა ყურადღება
-თქვენ ხომ არ იცით რაიმე ამ საქმესთან დაკავშირებით ეჭვისთვალით ჰკითხა გიოს
-არაფერი აგდებულად დაუბრუნა გიომ პასუხი და თვალი თვალში გაუაყარა
-კარგით რა გაეწყობა მე დაგტოვებთ თქვა გამომძიებელმა და სიტუაციას გაერიდა
**ლუკა**
-როგორ ხარ ლუკა ცრემლ მორეული თვალით მითხრა ანამ და საწოლთან ახლოს მოვიდა
-კარგად ანნ არ ინერვიულო გთხოვ ნუ ტირი რა არაფერია ისეთი ვერ მოასწრეს სერიოზული დაჭრა
-ვინ იყო ტო არაფერი იცი ? ჩემკენ მოიწია გიო და მოთმინება დაკარგული თვალებით შემომხედა
-ხოო ნომერი დამიწერეს ამა და ამ ნომერზე დაგვიკავშირდი რო გამოკეთდებიო ვთქვი და ჩავიცინე
-ეე კაი რა ბიჭო კიდე ეგ გვინდა ?
-აუ არაფერია ამ საქმეს განხილვას არ დავუწყებთ ვთქვი და ოთახს მოვავლე თვალი - მოწევა მინდა აქ აივანზე უნდა გავიდე
-რა დროს მოწევაა ბიჭო ძალიან სერიოზული სახით გამომხედა ანიმ და თავი ბრაზისგან გააქნია -არცერთი ღერი სანამ აქ იქნები
-მკურნალობის ხარჯებს ვინ იხდის იკითხა მარინა დეიდამ რომელიც ამდენი ხანი ჩუმად ადევნებდა სიტუაციას
-არ ვიცი ვიღაც უცნობმა გადმორიცხა ანგარიშზე თანხა ვთქვი და ჩავფიქრდი მართლაც ვინ უნდა ყოფილიყო ის ვინც ჩემი სიცოცხლე უღირდა ამხელა ხარჯად
ოთახში ექთანი შემოვიდაც თეთრ ხალათში და ჩემებს გასვლისკენ მოუწოდა ნამდვილად არ მინდოდა მათი წასვლა მაგრამ თავად ექთანმა ამიხსნა რომ დასვენება საჭირო იყო
-კაი იტოქში არავის ეგონოს აქ რო უპატრონო ხარ სხვათაშორის თქვა გიომ ექთანმა უჟმურად შეხედა და კარისკენ მიუთითა საათები საკმაოდ მშვიდად გადიოდა ყველაფერზე ფიქრის დრო მომეცა ყველაზე ნაკლებად რაზეც ვფიქრობდი ეს სამსახური იყო რომელიც იქითა კვირაში უნდა დამეწყო არა მუშაობისთვის ჯერ მზად ვერ ვიქნებოდი ამ ფიქრებში ვიყავი როცა პალატაში ექთანი შემოვიდა
-მნახველი გყავთ
-აბა დაისვენეო გამომწვევად გაუღიმე
-ეს განსაკუთრებული სტუმარია ჩვენი საავადმყოფოსთვის თქვა ექთანმა და მანიშნა მალე შემოვაო ამან ცოტა არ იყოს დამაბნია ვინ განსაკუთრებულ სტუმარს უნდოდა ჩემი ნახვა ? ან რატომ ? სასაცილოდ ჟღერდა მაგრამ მაინც დაველოდე მნახველს.თვალი კარისკენ მეჭირა ისე რომ არც კი ვახამხამებდი ნერვებმა მძლია და მოთმინე დაკარგულმა თავი ბალიშზე დავდე და თვალები დავხუჭე როცა გავახილე ჩემ წინ ნიტა კირვალიძე იდგა ცოტა არ იყო გავოგნდი და გავშეშდი პირველი რეაქცია ჩავიცინე
-გამარჯობა ნიტა
-გამარჯობა ლუკა მითხრა ღიმილით და ლოყა დაეჩხვლიტა თითქოს დაბნეული იყო და არიცოდა ზღვასავით ლურჯი თვალები სად წაეღო
-ცოტა არ იყოს გაოგნებული ვარ
-არ მელოდი თქვა წყნარი ხმით და თავი დახარა თითქოს ეწყინა ჩემი რეაქცია მის ნახვაზე რათქმაუნდა გამიხარდა მისი ნახვა მაგრამ ნამდვილად არ ველოდი
-არა მაგრამ ძალიან გამიხარდა ვუთხარი და შეძლებისდაგვარად გავუღიმე
ნიტა თითქოს ეს კომპლიმენტი ესიამოვნა თავი აწია და მისი უზარმაზარი ლურჯი თვალები მომაპყრო
-როგორ გრძნობ თავ ?
-ძალიან კარგად ვიღაც გულკეთილმა ადამიანმა ჩემი პროცედურები დააფინანსა რისი წყალობითაც ჯერ კიდევ აქ ვარ
-ჰოო ? ძალიან კარგი გოგო ყოფილა თქვა და ნელი ნაბიჯით ახლოს მოვიდა
-გოგო ? შენ რა იცი რო გოგო იყო ? აშკარად ეტყობოდა იცოდა დამფინანსებლის ვიანობა მაგრამ თქმა არ სურდა სიტყვაზე გამოვიჭერე ეხლა ნამდვილად აღარ დავანებებდი თავს
-გოგოოო ? ჰო ისა უბრალოდ ინტუციით მივხვდი დაიბნა მაგრამ არ შეიმჩნია კარგი მატყუარაა მაგრამ არა ჩემთვის მის ტყუილს ამ მომენტში აზრი არ ჰქონდა
-ეჭვი მეპარება ვთქვი და კოპები შევკარი
-ჰოოო ? მისი ხმა შეიცვალა და ზედეტად ცივი გახდა
-ჰო ეჭვი მეპარება ვინ არის პირდაპირ და გადაჭრით ვკითხე
-არ ვიცითქო
-ნიტა მომისმინე შენ შეგიძლია მოატყუო მამაშენი ეგეთი სულელრი ტყუილებით მაგრამ არა მე თქვი ვინ იყო თავს არ დაგანებებ
-აი ეხლა სპეციალურად აღარ გეტყვი თქვა და კურნოსა ცხვირი უფრო მაღლა აპრიხა
-ესეიგი არა
-არა გადაჭრით მითხრა
-ამ პალატაში არ ეწევიან ხო ?
-რააა ? ბრაზნარევი ხმით მითხრა
-არაფერი თუ არ მეტყვი მოვწევ
-აბა გაბედე მითხრა და მუშტები დამანახა იმიტაციისთვის
მე ჩემი სიგარეტს გადავწვდი ჯინსის ჯიბეში ასანთიც იქვე იყო და როცა ასანთი ახლოს მივიტანე უეცრად ახლოს მოიწია და სულის შებერვით ჩამიქრო
-არ მოწევ
-მითხარი ვინ დამაფინანსა
-არა
-კარგი ვნახოთ ასანთის ღერები ამოვიღე ასანთიდან დაგავუკიდე ამას ვეღარ მოერია რომ მიხვდა რო უკვე ვუკიდებდი
-კაი კაი მე ვიყავი თქვა და თან თვალები დახუჭა გაკვირვებისგან ასანთი გადამავიწყდა ხელიდან გამივარდა და ხელი დავიწვი
- ვაიმეე რას შვები იდიოტი ხარ მითხრა და ასანთი სწრაფად გამომგლიჯა ხელიდან შემდეგ ხელს მიადგა თითქოს ცდილობდა ტკივილის შემსუბუქებას ტკივილს კი ჩემდა გასაოცრად საერთოდ ვერ ვგრძნობდი მთელი ეს დრო მხოლოდ მას ვუყურებდი როცა ხელი მომაცილა ხელით დავიჭირე მეორე ხელი კი მის წელთან გაჩნდა ისე მოხდა რომ ჩვენ სახეებს სანტიმეტრები აცილებდა მე ვგრძნობდი მის ცხელ ხშირ სუნთქვას თვალებში ჩავხედე და მხოლოდ ერთი კითხვა გამიჩნდა
-რატომ ?
-არ ვიცი მითხრა აკანკალებული ხმით და ტუჩებზე დამხედა მძიმედ სუნთქავდა მე უფრო ახლოს მივიზიდე
-იმიტო ხო არა რომ გაგიჟებით მოგწონვარ ? მაცდურად ქვედა ტუჩი მოვიკვნიტე ის მხოლოდ ჩემს ტუჩებს უყურებდა ალბათ ცდილობდა დაეჯერებინა საკუთარი თავი იმაში რომ არ მოვწონდი მაგრამ გამეტებით მოიწევდა ახლოს შემდეგ უკან ყოყმანობდა მეც თითქოს საოცრად მომწონდა მაგრამ ვერც მე ვერკვეოდი
-ეხლა რომ გაკოცო რას იზავ ?
-თავში რამეს ჩაგარტყავ
-მზად ვარ ვთქვი და უეცრად მისი მზერა დავიჭირე და ვაკოცე ცდილობდა არ ეკოცნა ვგრძნობდი როგორ ვერ ვშორდებოდით ერთმანეთის ტუჩებს მისი საოცრება იყო ალბათ ეს ის საოცრება იყო რომელიც არასდროს არ მიგრძვნია არცერთი გოგოს კოცნაში წამიერად ტუჩები დაშორდა ერთმანეთს მაგრამ ისევ თითქოს ვერ გავძელით თითქოს ეს ნარკოტიკივით გვჭირდებოდა ყველაფერი გაშავდა უეცრად მივხვდი რომ ნიტა ცუდად გახდა მისი სუნთქვა შენელდა და იგი ნელ ნელა მიწისკენ მიდიოდა
-რა გჭირს ვკითხედაბნეულმა
-არ ვიცი ნაზი ხმით მითხრა ის ისევ ჩემ ტუჩებს უყურებდა
-გინდა ლოგინზე ამოდი ორივე დავეტევით
-არ ვარ იმ სტილის გოგო პირველივე დღეს ბიჭს ლოგინში შეუვარდეს თქვა მაგრამ მუხლები უფრო და უფრო ეკეცებოდა
-ნუ სულელობა ცუდად ხარ გთხოვ მე ვერ ავდგები აქედან და ღმერთმაც იცის რომ ამ მომენტში ექთანის შემოსვლა არ მინდა
-რატომ ?
-იმიტომ რომ შენ ხარ აქ ვუთხარი და მთელი ჩემი ძალით რამე თუ ძალა მქონდა შერჩენილი საწოლზე ავიყვანე და ჩემს გვერძე დავაწვინე ნიტა ჩემკენ გადმობრუნდა და მის საოცარ თვალებს მე მაპყრობდა ეს თვალები მე მბურღავდა თითქოს პირველად ცხოვრებაში ვიღაცის თვალების შემეშინდა არა ცუდი შიშით არამედ იმ შიშით რომ ვეღარასდროს ვნახავდი
-ლუკა
-გისმენ ვუთხარი და თითებით სახეზე მოვეფერე
-სასწაულების გჯერა ?
-სამწუხაროდ არა
-მე მჯერა
-რა სასწაული მოხდა შენთვის ?
-ეხლა წინ მიწევს
აღარ ვაცალე და მთელი გრძნობით ვაკოცე არ ვიცი ყველა ესეა თუ არა მაგრამ ეს ჩემი სასწაული იყო პირადი ადამიანის სასწაული რომელსაც სასწაულების არ სჯეროდა
-რატო აკეთებ ამას ?
-არ ვიცი არ გინდა რო გაკოცო ?
-არ მინდა შენთვის უბრალო გოგონა ვიყო
-ვერ იქნები
-რატომ ?
-ერთი ნახვით შეყვარების გჯერა ? კითხვა ბანზე ავუგდე
-არ გეტყვი
-რატო ? ვკითხე და გამეცინა
-ჩემი წასვლის დროა ლუკა უკვე გვიანია
-რო არ გაგიშვა უფროსო დამსჯი ?
-სასტიკად მითხრა და თავი მხარზე დამადო
-ნიტა
-რა ?
-მგონი ამ ღამე შემიყვარდი
ნიტას გაოცებას საზღვარი არ ჰქონდა ეს არც მას წარმოედგინა და არც მე არ ვიცი რატომ როგორ მაგრამ ეს ასე იყო მე ის შემიყვარდა ეს არც გრძნობას აყოლა იყო არც გატაცება
-ლუკა ვერ გეტვი ეხლა პასუხს გაწითლებულ ლოყებზე ღიმილი ეტყობოდა
-არცაა საჭირო რამე თქვა ამ მომენტში უბრალოდ არ ადგე ჩემი თავის გამიკვირდა არასდროს მითქვია გოგოსთვის ესეთი სიტყვები და მეც კი ვერ ვაცნობიერებდი ეს რას ნიშნავდა თუნდაც მისთვის ან ჩემთვის.. ლურჯთვალება დამემორჩილა მე კი მის სურნელს შევიგრძნობდი რაც სხეულში ჟრუანტელს მღვრიდა პირველად ვიწექი გოგოსთან ერთად რომელსაც ასეთი თავისებური სურნელი ასდიოდა... მგონი მართლა შევიშალე
-ლუკა ლუკააა დაგეძინა ?
-მაცალე რა ვუთხარი და თავი ისევ მის თმებში ჩავრგე
-რაგაცალო ბუზღუნით თქვა
-ვერ ხედავ შენ თმებს ვსუნავ ვაიჰ ვსუნა რანაირი სიტყვა მეც კი გამიკვირდა როგორც კი გავიაზრე რა საშინლად ჟღერდა სანამ ეს მოხდა ნიტა უკვე ხარხარებდა
- ხო მიდი მიდი უსუნე და სიცილს ვერ იკავებდა
მეწყინასავით და მეორე მხარეს გადავბრუნდი უეცრად გამცრა როცა მისი ხელი ვიგრძენი კისერზე
-გაგებუტე გამანებე თავი ვთქვი არადა უკვე ცუდად ვიყავი არ ვიცი როგორ მოახერხა მაგრამ საშინლად მსიამოვნებდა მისი ყოველი შეხება
-ჩემი წასვლის დროა ლუკა ვეღარ გავუძელიდა ისე ვიცვალე მხარი ,ისევ მის თვალებს შევეჩეხე რომელიც არ მიშვებდა და ცუდად მხდიდა
-წადი ვუთხარი გულ გრილად სავარაუდოდ კარგად შევინიღბე
ნაღვლიანი დიდი თვალებით მიყურებდა არ ჭრიდა არ ჭრიდა მგონი ჩავიძირე ამ თვალებში სანამ მის თვალებზე ვფიქრობდი მივხვდი რო ჩვენს შორის მანძილი სულ უფრო და უფრო ცოტა რჩებოდა ხელი წელზე მომხვია და ჩამეხუტა მე კი კისერზე ვაკოცე ნაზი კოცნით ლავიწებამდე ჩამოვედი მიხვდი რომ ესიამოვნა მაგრამ აღარ გავაგრძელე შემდეგ ადგა და წავიდა ასე უბრალოდ გასვლის წინ გამეღიმა ეს კი მთელი ღამე მეყო უძილობისთვის...
დილით ადრე გამაღვიძეს რაღათქმაუნდა ალექსანდრე გიო ნიკა და თედო თავზე მედგნენ ჭოტებივით უხერხულად შევიშმუშნე მაგრამ ვინ გაცლის რამეს მაშინვე სიგარეტის კვამლი ვყლაპე
-არ ეწევიან აქ ვუთხარი გიოს და თვალი მოვიფშვნიტე
-უკვე ეწევიან თქვა და ღრმა ნაპასი ამოარტყა
-ჩაიცვი გავედით თქვა თედომ
-რა ჩაიცვი რა ეწევიან ხო არ დაგსიცხათ თქვენ ?
-ადე ეხლა
-მიშვებენ უკვე
-არა ბიჭო სარძლოდ დაგიტოვებენ აქ თეატრალური ნიჭით დაჯილდოვებულმა გიომ თავის ნიჭს გასაქანი მისცა
-კაი ჩადით და ჩამოვალ ვუთხარი და კარისკენ ვუჩვენე ბიჭებს
როგორც ჩანს ჭრილობები არ იყო საშიში მაგრამ მაინც მქონდა კითხვები თუ სად წავიდა დეტექტივი გამცემლიძე ? ექიმი რატო არ გამესაუბრა ? ნიტას იმ ღამე რა უნდოდა ? თავი ისედაც მტკიოდა ამიტომ ამ ყველაფრით ტვინს არ ვიღლიდი.

ეზოში ბიჭები მელოდებოდნენ ნუ ყავარჯენი დასაყრდნობათ მაინც მჭირდებოდა ასეც და ისეც ძვლივს ავიხდინე ორი დღის ოცნება და მოვწიე ჩემზე ბედნიერი კაცი არ იყო ბიჭებიც მანქანისკენ დაიძრნენ მე როგორც საპატიო დაზარალებული წინ დამსვეს მანქანაც დაიქოქა და წავედით...
-ჩემებისთვის ხოარ გითქვამთ ?
უარყოფის ნიშნად გიომ თავი გაიქნია
- მერე ცალკე საბაზრო მაქ ლუკინო ცოტა ხნის ლოდინის შემდეგ მითხრა თედომ
-ჩვენთან გაქ რამე დასამალი ? კითხრა დაძაბული ხმით გიომ
-არაფერი პროსტა ეს მე და ლუკას გვეხება
-კაი ძმა
მანქანი კი სიჩქარეს სულ უფრო და უფრო კრიფავდა როგორც იქნა მივედით ახლოს გიოს სახლთან
-მე და ლუკა აქ ჩამოვალთ და დაგეწევით გადაჭრით თქვა თედომ
გიომ სწრაფი მოძრაობით გააჩერა მანქანა და გადავედით თედოს სახე აშკარად არ მომეწონა არასდროს არ ყოფილა დიდად გაღიმებული მაგრამ დღეს ზედმეტად დაბღვერილი იყო
-რა ხდება თედო ?
-მოკლედ გიო იმიტო დავტოვე რო ზედმეტად ავარდებოდა ამ თემაზე ბაზარს რო დავიწყებდით თან გავისეირნოთ რა სიარული დავიწყეთ -აქვე მოფარებულში ჩვენ ადგილზე პეტროვი გველოდება შენ იცი მას რა სახელიც აქვს და რატოც მივდივართ მოდიხარ თუ არა ?
-მოვდივარ გადაჭრით ვთქვი პეტროვი პატარაობიდან უბნელი იყო მერე გზები გაიყო ჩვენი პატიოსანი ცხოვრება დავიწყეთ მან ქურდული ცხოვრებით ცხოვრება გადაწყვიტა დღეს თბილისში კარგი ავტორიტეტით სარგებლობს პეტროვის დანახვისას ვერ ვიცანი წელზე მეტი არ მყავდა ნანახი უფრო გამაღლებულიყო სახეც უფრო დასერიოზულებოდა გამეცინა როცა გავიხსენე მისი ამბები როგორც კი მივედით ერთმანეთი მოვიკითხეთ და მაშინვე საქმეზე გადავედით
-ვინ იყვნენ იასნია არ გეცოდინება რამე ისეთი ზნაკი შენიშნე რითაც შეიძლება მოიძებნოს მკითხა პეტროვმა და ღრმა ნაპასი ამოარტყა
-ნომერი მახსოვს მანქანის მანქანა შავი პაჯერო მარჯვენა კარზე თეთრად აწერია რაღაც
-ადვილი მოსაძებნია ხო იცი როგორ პატივს გცემთ შენც და თედოსაც თორე ისე არ დავუწყებდი ეგეთ ახვრებს ძებნას ნომერი ჩამიწერე ტელეში და რამდენიმე დღეში გაარკვევთ ვინაა რა არის იქ იასნია ხელი აიწევა და მე ვერ გავეძრობი არ იქნება სპრავიდლივი მერე ჩემი გადახტომა გამოდის თუ რამედა პრეტენზია გაუჩნდათ იცით სადაც უნდა მიპოვოთ
-კი პეტროვ გაიხარე ჯიგარი ხარ ბევრი ლაპარაკი არ იყო საჭირო უკვე ყველამ ვიცოდით რა როგორ მოხდებოდა იმ საღამოს დიდად არაფერი გარკვეულა ერთი ის გავარკვიე რომ მთელი ეს დრო თაკოს დაქალი გვანცა მეძებდა რა მიზეზით არც მიკითხავს შემდეგ გაირკვა, რომ გიომ დაპატიჟა გვანცა სასეირნოთ უკვე გასაგები იყო ყველაფერი ...
საღამოს 11 საათია გრილი ამინდია რაც ძალიან მსიამოვნებს ყავარჯნით ნელა მივსეირნობ ბავშობიდან მიყვარდა სეირნობა ტრადიციას არც ეხლა ვღალატობ ერთი რაც დაემატა ამ ყველაფერს ის არის რომ ვეწევი სამწუხაროდ უკვე 2 წელია ჩემ ფიქრებში ვიყავი გართული როცა წინ ლანდმა შემაჩერა როგორც კი გამოვერკვიე პატარა გაბრაზებული სახე შევნიშნე ცხვირი აპრეხილი მტრული გამოხედვა ჩხუბისთვის მომზადებული დგომა თაკოა
-როგორ ხარ თაკო ვკითხე მისკენ გაუხედავად
-როგორ ვარ კი არა კიდე ეწევი შენ ?
-რა პრეტენზიებით მობრძანდებით უკაცრავად ? გავიკვირვე
-განახო ?
-დავაი მიდი დაველოდე თუ რას გააკეთებდა ახალ გაკიდებულ ღერს ღრმა ნაპასი ამოვარტყი და ხელი დაბლა დავწიე როცა სიგარეტი ჩემი ხელებიდან გაქრა სიტუაცია კადრი მეორდებოდა სამწუხაროდ თაკო ისევ ჩემს ღერზე იდგა და ფეხებით თელავდა იგი ჩემგან გაკვირვებას ელოდა უკვე აღარ მიკვირდა მისი ბავშური საქციელი
-მერე მაგით რა ქენი ეჰჰ ამოვიხვნეშე და ვითომც არაფერი გვერდი ჩავუარე ის ისაა ყავარჯენზე უნდა დავეყრდნო ჰოპ გამომაცალე ისიც
-ვააა მართლა ძია კაცი გახდი ლუკა ? არ ველოდი თქვა და პატარ ბავშვური სახე ღიმილით აევსო
-კაი მორჩ მაიმუნობას დამიბრუნე ვუთხარი მოთმინება დაკარგულმა
-ჰოო ? ეხლა ჩემი წესებით მოგიწევს ვაჟბატონო თამაში
-წინ დაჯექი მალე ჩახვალ
-კარგი მაშინ ჩემთვის ვიტოვებ თქვა და რამდენიმე ნაბიჯში გამაჯავრა
-გქონდეს ვუთხარი და იქვე ტროტუარზე ჩამოვჯექი 10 წუთი ველოდებოდი სანამ მაჯავრებდა მერე სანამ სიცილს მორჩა სუფთა პატარა სმურფია სილურჯე აკლია ერთი სხვა ყველაფერი აქვს მერე ცანცარით დაიღალა პატარა მავნებელი გვერდით დამიჯდა ერთი ჩაისუნთქა და მე გამომხედა
-რა გინდა ქონდრისქალო ქონდრისქალოო რაც იმ ტყვიებმა დამაკლეს ამან მირტყა ჯოხი ყველა თუ არა რამდენიმე ძვალი მაინც გამიტეხა ნუ რაღათქმაუნდა ხუმრობით
-აბა კიდე დამიძახე თქვა და ყავარჯენი ხელში შეათამაშა
-ქო ნდრის ქა ლოო დავუმარცვლე ის ის იყო უნდა მოერტყა დავიწი გამოვწიე და თაკო პირდაპირ ჩემ წინ გაჩნდა
-ეხლა მისმინე პატარა გოგო გვიანია შენთვის ცუდი ძები დადიან ადი სახლში მულტფილმებს უყურე და დაიძინე ტკბილი ძილი
-აუ ვაბშე დამანებ თავი თქვა და გაიიქცა არ გავკიდებივარ მაგარამ მივხვდი მისი გაქცევის მიზეეზს ეწყინა ჩემი ნათქვამი სიტყვები მაგრამ ზუსტად ვიცი რომ ხვალ ზეგ ან მაზეგ დაბრუნდა ...
ჩემ საყვარელ აივანზე ვზივარ და მზის ამოსვლას ვუყურებ როგორც ახლა როცა ამ ისტორიას ვწერ საოცარი რამეა მზის ამოსვლა გრძნობ ახლის დასაწყის სულ რომ არაფერი ახალი დღის იმედს მეც ოპტიმისტი ვარ და ვფიქრობ დღევანდელი დღე უკეთესი იქნება ვიდრე დანარჩენი დღეები ჩემი ცხოვრების ....

მესამე თავი მადლობა ვინც კითხულობთ ძალიან დიდი ^__^ მოკლედ ამ თავში შევეცადე ბევრი რაღაც დამეწყო 4 ში კვანძს გავხსნი ჩემი დიდი თხოვნა იქნება შეაფასოთ კომენატრებში ძლიერ კრიტიკას ველოდები მიყვარხართ ყველა <3 ^__^