ჩემი პირველი დღეა სკოლაში. 11კლასი ისწყება სწორედ ის კაბა მაცვია რომელსაც ვერ ვიტან. 7:30წუთია გარეთ გავდივარ სკოლის ავტობუსიც მალევე მოდის... კარი იღება ავტობუსი ცარიელია სად დავჯდე?უკან რიგები არმიყვარს წინ ბავშურია მაგრამ მაინც წინ ადგილს ვამჯობინებ არმინდა ვინმე გამომელაპარაკოს. დარწმუნებული ვარ ეს სხვებსაც არ ენდომებათ! ძვრავას საშინელი ხმა აქვს ახლა ამოსული ბიჭებიც უხამს ბგერებს და სიტყვებს გამოსცემენ. ლუკას როგორც ყოველთვის ბევრი სუნამო ასხია და მაინც ყარს ? ფანჯარას ვაღებ.ცოტა შვება ვიგრძენი.სკოლამდე კიდევ ბევრი ბავშვი ამოდის და საერთო ჯამში ბაზარში გეგონება თავი. მეზიზღებიან სათითაოდ. ჩემს გვერდით ჭორიკანა მარია ჯდება და გაუთავებლად მეკითხება თუ რას ვფიქრობ ევასა და ლეოს ურთირეთობაზე
-როგორ ფიქრობ კარგი წყვილია?-მანიშნებს უკან მსხდომებზე ერთმანეთს რომ მიწეპებიან თითქოს ვინმე ცდილობდეს მათ დაშორებას -საზაფხულო რომანი ქონდათ ახლა კი სკოლაშიც -აგრძელებს ევა
-ვფიქრობ კარგი წყვილია -ვეუბნები და უკან ვაპარებ თვალს
-ხოო მეც ასე ვფიქრობ ერთხელ კლუბში შევუსწარი-მაშინვე ვაწყვეტინებ და ხელებით ვანიშნებ რომ არ მაინტერესებს-
-მარია სხვისი ცხოვრება ნაკლებად საინტერესოაა ჩემთვის არვიცი გაითვალისწინებ თუ არა მაგრამ გირჩევ შენს ცხოვრებას მიხედო!-ვამატებ.გოგოც მაშინვე დგება და სხვა მარტოდ მყოფს უჯდება გვერდით. ლეო და ევა რას შევადარო? ცა და ქვა ! სულ სხვა მისწრაფებებით .დარწმუნებული ვარ ლეოს მამამისი იყენებს რომ ევას მამასთან კონტრაქტი გააფორმოს!ეს არაერთ გოგოსთან გაუკეტებიათ)) ვერვიტან ლეოს მისი ბრალია!მეგობრებს არ ვეძებ რაღაც 'კლანი' გვქონდა მაგრამ დავიშალეთ . გოგოები მსგავს 'კლანებს' შეუერთდნენ.
-ჰეეი შეგიძლია დამეხმარო? მაინტერესებს მე-11 პირველი სად არის?
-წამომყევი- მოკლედ ვუჭრი ნამდვილად არ გავს აქაურს.შავებშია გამოწყობილი. შავი შარვალი შავი თმები შავი მოსასხამი არჩანს შიგ რა აცვია - გირჩევ ასე მასწავლებელს აღარ დაენახო- ვუღიმი - აქ თეთრია აუცილებელი
-ახალი ვარ
-გეტყობა .საიდან?- კლას ვუახლოვდებით
-ნიუ იორკიდან იქ ასე არარის -ირგვლივ იხედება და მზერას ჩემს კაბაზე აჩერებს
-მეზიზღება ეს კაბა -სიცილით ვეუბნები - მერილანდში რაღა გინდა?თან ასეთ სკოლაში?mclean school-კლასის კარს ვაღებ
-შენს გვერდით დავჯდები იმედი მაქვს ისტორია შენც არ გიყვარს
-მხოლოდ ხელოვნება მიყვარს -ადგილს ვიკავებთ . (ისტორიის მასწავლებელი) ისტორიის გარდა ყველაფერზე საუბრობს.ხაზს უსმევს ჩაცმულობას და თვალებით ღრღნის ჩემს გვერდით მჯდომს.
-უი რაგქვია მართლა ?-ვეკითხებ
-ვიკტორია შენ?
-ანა
-კარგი სახელია -თავს ვუქნევ.უკან იცინიან დარწმუნებული ვარ მე დამცინიან.ჩვენს მერხს ლეო უახლოვდება ვიკტორიას ესალმება ცოტაანს ელაპარაკება მერე მე მიყურებს და რაღაც ფურცელს შეუმჩნევლად მიტოვებს მერხზე ფურცელს ვხსნი'სალაპარაკო გვაქვს თან ევასთან დაკავშირებითაც' საერთოდაც არგვაქვს ვამბობ ხმამაღლა კლაში მასწავლებელი მაშინვე ყვირის
-იდიოტების ბანდა !ვის უნახია სკოლაში შავი?ან ლეო შუა გაკვეთილზე სიარული?ანნნ შენ საერთოთ ხმას როგორ იღებ ?ის ამბაბი რაც მოხდა სულ შენი ბრალია
-არაფერია ჩემი ბრალი ის დაიხრჩვა და იქ მე ვიყავი იმას არ ნიშნავს რომ მე ჩავაგდე ან არგადავარჩინე!როცა ვნახე უკვე მკვდარი იყო -ფეხზე ვდგები!აი რატომ მეზიზღება ეს ადგილი აქ ყველას დამნაშავე ვგონივარ!