ბაღათურიას მკლავებში მოქცეულს ტკბილად ეძინა, გვიან გაიღვიძა. მზე უკვე კარგახნის ამოსული იყო თვალები რომ გახილა ,მძინარეს აკოცა და ისევ მოხვია ხელები
-გაიღვიძე რა - დიდხანს რომ არ გაახილა თვალები ბათუმ ბოლოს ამოიკრუტუნა და მხარზე აკოცა- ბათუუუ
-გავიღვიძე რამდენი ხანია და გელოდები ,მაგრამ ამაოდ
-რას ელოდები ... ბათუუ გავისეირნოთ არ გინდა?
-არ მინდა
-იცი რა ლამაზია აქაუორბა?
-ვიცი...ხუთი თითივით ვიცი რა ლამაზია აქაურობა- საბანი მოაშორა და ტუჩები მკერდზე მიაწება,თითები ჯერ მუცელზე გაუსვა შემდეგ ფეხებშორის შეაცურა და კოცნა განაგრძო
-ბათუუუ
-ჩშშ
-დავაგვაინებ
-დააგვიანე ...არაუშავს
ალერსში გართულებს დროის აღქმა ისევ დაეკარგათ . კარზე კაკუნის ხმამ გამოაფხიზლა ორივე. რამდენიმე დაკაკუნების შემდეგ კაცის ხმა რომ გაისმა ბაღათურიამ თავი ასწია და კატოს გადახედა
-ვინ არის?
-მე ჩავიცვამ გავხედავ და ორ წუთში დავბრუნდები- უცებ წამოდგა კაბა გადაიცვა შიშველ სხეულზე და თმა შეიკრა
-კაბა არ შეგიკრავს...-ისევ ბალიშზე დადო თავი და ისე გახედა კატოს. მანაც წამსვე შეიკრა ელვა და კარი გააღო . რამდენიმე წამში დაბრუნდა და საწოლზე ჩამოჯდა
-ჩავიდეთ ვისაუზმოთ...თუმცა სადილი გამოდის უკვე. მერე გავისეირნოთ
-ის ვინ იყო?
-სასტუმროს მფლობელი
-და ასე ყველას ნომერში აკითხავს?
-მე ვიცნობ დიდი ხანია... პირველად რომ ვიყავი აქ მაშინ გავიცანი
-შენ ნომერში რა უნდოდა ეკატერინე არაბ შეიხს?
-არ არის შეიხი...პირველად ამოვიდა .ამ დროს უკვე ქვემოთ ვარ ხოლმე და უბრალოდ მომიკითხა
-ამდენი ხანი მოკითხვას დასჭირდა? ვერ შეგატყო რომ კარგად იყავი?
-ისეთი ტონით მელაპარაკები ვერ ვხვდები ბრაზდები თუ არა
-კარგად დაფიქრდი მაქვს გასაბრაზებლად მიზეზი თუ არა- საწოლიდან წამოდგა ხელი მოხვია ეკატერინეს კაბა იქვე გახადა და სააბაზანოსკენ დაიძრა
-არა ,მაგრამ
-მაგრამ არ არსებობს...ან მაქვს მიზეზი ან არა . ჩემი სუნი რომ ერევა შენს კანს ჭკუას ვკარგავ- ტუჩები მიაწება ყელზე და თითები სხეულზე აასრიალა -სა გავისეირნოთ დღეს?
-მოვიფიქრებ ... ჯერ რამე ვჭამოთ . ცოტა ხანს მოვაგვარებ საქმეებს და შემდეგ წავიდეთ.აქ არასდროს ყოფიხლარ?
-ვყოფილვარ...
-მართლა? და როდის ან რატომ?
-ადრე იყო...არაფერი მნიშვნელოვანი დათვალიერება ვერ მოვახერხე
-კარგი რადგან არ მეუბნები არაფერს გკითხავ!
სასტუმროს დერეფანში მიაბიჯებდნენ ერთად . ორივე მშვიდი ნაბიჯებით მიდიოდა, რესტორანში შევიდნენ და მაგიდასთან ასხდნენ. შეკვეთა რომ მისცეს ბაღათურია იდაყვებით დაეყრნო მაგიდას და ეკატერინეს მიანათა მწვანე თვალები
-აბა? როგორ ატარებდი დროს ჩემზე გაბრაზებული და ჩემი მონატრების გასაქრობად რას ჩადიოდი?
-იმდენად დაკავებული ვიყავი ვერ ვიაზრებდი რომ მენატრებოდი...
-კიდევ კარგი ჩამოვედი თორემ სულ დაგავიწყდებოდი
-ასე ნუ ამბობ
-ხვდები რომ მართალი ვარ და სინდისის ქენჯნა გაწუხებს?
-ბათუ !
-ოჰ როცა ბრაზობ ბათუ ვხდები ისევ?
-ბოლოს მითხარი არ დამიძახო დათაო
-გუშინ ჩემი დათაო ვინ ამბობდა
-თუ არ გინდა რომ დაგიძახო გადავეჩვევი- ბაღათურია მის მზერას ვეღარ უმკლავდებოდა.
-გგონია რომ უნდა გადაეჩვიო?
-არ ვიცი ...
-რა არ იცი?
-გაბრაზებული ვიყავი და ალისთან ერთად დავათვალიერე ქალაქი... უბრალოდ დამეზარა არაკომფორტული გზის არჩევა რა დავაშავე ასეთი გამოვიყენე მისი შემოთავაზება.ხომ იცი რომ თბილი ურთიერთობები ისედაც არ შემიძლია
-კიდევ რამე გაქვს სათქმელი თუ ხელთ მხოლოდ გიდად გამოყენებული მიჯნური გვაქვს
-მხოლოდ? არ ბრაზდები?
-ექვსი კვირაა გაბრაზებული ვარ რომ ვერ გიყურებდი ,ვერ გეხებოდი და ახლა ვიღაც შეიხის გიდად გამოყენება ნამდვილად არ გამაბრაზებს. ჭკვიანური არჩევანი გაგიკეთებია ვერაფერს იტყვი
-ასე რომ ლაპარაკობ მაბრაზებ
-გინდა რომ ვეჭვიანობდე ,ვბრაზდებოდე და ვაბუქებდე ყველაფერს ,მაგრამ არ შემიძლია რა გავაკეთო
საუბარი ვერ განაგრზეს ,რადგან ბატონი გამოჩნდა . ბათუ უყურებდა მაგიდასთან მიწულ კაცს და სიტყვას არ ძრავდა. ეკატერინეს მიესალმა , შემდეგ რაღაც უთხრა და კატომ ბათუს გადახედა
-შენი გაცნობა უნდა
-დაპატიჟე...შემოგვიერთდდეს -კატომ დაპატიჟა და ისიც დაჯდა მაგიდასთან. ბათუ გაეცნო, კატო თარგმნიდა ყველაფერს. ბაღათურია მშვიდად იჯდა და ყავას მიირთმევდა თან ბატონს ესაუბრებოდა. კაცი მალევე ადგა და წასვლამდე რაღაც უთხრა ეკატერინეს. ბათუს თავი ჰქონდა დახრილი და მობილურს უყურებდა. კატო ისევ დაჯდა
-რაო ბოლოს რა თქვა?- მობილურისთვის ა რმოუშორებია თვალი ის ეკითხა
-დაგვემშვიდობა
-ხოო? მეც თუ მარტო შენ?
-ორივეს
-ნომერში ავიდეთ !
-არ გავისეირნოთ? - ბათუ ისე სწრაფად წამოდგა კატოც ინსტიქტურად გაჰყვა- ისიც არ გითქვამს რამდენ ხანს დარჩები...ბათუუ - ლიფტში იყვნენ უკვე . სავსე იყო თითქმის, ბაღათურიას სიტყვა არ უთქვამს
-ნომერში შევიდეთ და ვისაუბროთ- კარი გააღო და შევიდა. კატო როგორც კი შევიდ ამაშინვე ხელი ჰკრა კარს და ზედ ააკრა ერისთავი- რატო მატყუებ?
-რა მოგატყუე? რა დაგემართა ასე რატომ მიყურებ
-ვერ ხვდები ? შენ რამდენ ხანში გინდა რომ წავიდე...შენი ყალბი „მომენატრე“ გაქრა ალბათ უკვე და სჯობს ბილეთი ვიყიდო
-რას ამბობ ბათუ მე მართლა
-არ მითხრა ...აღარ გაიმეორო რომ მოგენატრე . აქ იმ ნაბიჭვარ არაბთან ერთად ერთობოდი , კარგად გაატარე დრო ახლა უნდა რომ ცალკე შეგხვდეს თქვენს ადგილას სად დედისტყვნა**** გაქვთ თქვენი ადგილი და რას აკეთებდით იქ ხომ ვერ მეტყვი შემთხვევი? მგონი სადღაც შევცდი ზედმეტად მალე გადავყლაპე შენი წამოსვლის ამბავი იმით გაგამართლე რომ საქმე გქონდა ,გვიან გაიგე და ვერც მიკავშირდებოდი ამ დროის განმავლობაში ვცდილობდი გამემართლებინე ახლა კიდე აქ მოვდივარ და ვიღაც სირ** ნაგულავები მხვდები
-როგორ ბედავ! მე ყველაფერი გითხარი ...გულაობა შენ რაც გგონია იმის მიხედვით თუ აფასებ ჩემს აქ გატარებულ დროს საერთოდ არაფერი გვაქვს სასაუბრო. ასე მალე რამ გაგაგიჟა...დილით და გუშინ ისეთი
-კიდე კითხულობ რამ გამაგიჟა? შენ გინდა სულ მთლად დავკარგო მოთმინება და იმ ახვარს ყელი გამოვჭრა? ვინ ჩემი ყლ*ა ამდენს რომ ბედავს? მილიონებს მიწაში ჩააყოლებენ თუ გავიგე რომ თითი დაგაკარა - გააფთრებული უყურებდა, ბევრჯერ ჰყავდა გაგიჟებული ბაღათურია ნანახი მაგრამ ასეთი არასდროს ყოფილა
-შენ გესმის... ყველაფერი გესმოდა? იცი არაბული?
-ვაახ მიხვდი? რაოო ახლა მეტყვი ყველაფერს?- ცივად გაიცინა და ყბაზე მოუჭირა ხელი- მიყურე და ისე მელაპარაკე
-გაგიჟდი? რა უნდ აგითხრა...თუ გესმოდა ვერ გაიგე რა ვუთხარი ?
-მე რა მითარგმნე ის ვიცი მხოლოდ!
-და რა მნშვნელობა აქვს რა გითარგმნე შენ რატომ უნდ აგამებრაზებინე იმის გამო რაც არაა საერთოდ ყურადსაღები
-არა ? და მე რატომ ვარ ახლა გაგიჟებული? სულ ტყუილად?
-არ მეგონა ეჭვი თუ გეპარებოდა
-არ მეპარებოდა სამწუხაროდ სანამ თვალწინ არ მომატყუე
-არ მომიტყუებიხარ
-გკითხე რა თქვა ბოლოს თქო...შენ მითხარი დაგემსვიდობაო არადა გითხრა შევხვდეთო
-მერე მე რა ვუპასუხე
-რა მნიშვნელობა აქვს რა უპასუხე...სადღაც ხვებოდი .ასე მშვიდად მაინც ნუ მელაპარაკები ნუ მაგიჟებ
-თავს დამნაშავედ არ ვთვლი და არც ვაპირებ რამე აგიხსნა. ყველაფერი გაიგე და რამდნეიმე წუთი მაინც თუ გაჩუმდები და დაფიქრდები მაგ ბრაზს გააქრობ და მიხვდები რომ ტყუილად მდებ ბრალს. შენ არ ხარ ასეთი
-როგორი ასეთი
-სულელი !
-ამის დედაც...შენ მხოლოდ შენ თუ გადამიყვან ჭკუიდან და დამაკარგვინებ მოთმინებას. როგორ შეგიძლია წამში გადამიკეტო გონება- მოშორდა და კედელს მიარტყა მუშტი ! - ყველგან ვიღაც როგორ გიჩნდება მაინც ვგიჟდები...მაგათ ტვინი არ აქვთ მაგ ჩემისები ვერ ხვდებიან რო არ გევასება არცერთი ? რა უნდათ ასეთი ყლ*** რატო არიან
-შენც არ მევასებოდი ეგრე ,მაგრამ შენი ცოლი ვარ ასე თუ ვიმსჯელებთ. თუმცა პარალელის გავლება ნამდვილი უგუნურება იქნება ჩემი მხრიდან ! მეორედ რომ გაგიჟდები შეეცადე ასე არ მომექცე თორემ მეც გავგიჟდები და არ გვაწყობს - ხელები მოხვია ყელზე და ტუჩებზე წაეტანა- ბოდიში თუ ჩემ გამო გაბრაზდი,მაგრამ არაფერი დამიშავებია .მოვკვდები და შენს გარდა სხვა კაცზე ვერც კი ვიფიქრებ .თუ მავიწყდები ისიც დიდი შრომის შემდეგ სულ ცოტა ხნით ,მაგრამ როგორც კი გონება გათავისუფლდება მაშინვე შენ ხარ ფიქრებში.იცი როგორ ვიყავი რომ არ მირეკავდი? საზიზღარი კაცი ხარ.ხომ შეგეძლო ერთხელ ერთი წუთით მაინც აგერეკა და უბრალოდ შენი ხმა გამეგო !
-ჩამოვედი ეკატერინე
-მერე რა რომ ჩამოხვედი...ჩამოსვლამდე გამაწამე
-და მე ამ ხნის განმავლობაში იცი როგორ ვიყავი? ძლივს გადავხარშე შენი წასვლა
-აწი ასე აღარ ვიზამ... თუ წასვლა მომიხდება გადავდებ . სხვა შემთხვევაში წინასწარ გაგაფრთხილებ,მაგრამ შენ მაინც არ უნდა მეუბნებოდე ამას ისე დადიხარ და ისე იქცევი არც კი ვიცი შენია სავალ დასავალი. მხოლოდ იმიტომ რომ მე ქალი ვარ უკან არ დავიხევ...
-გეყოფა ...ზედმეტს მეუბნები უკვე .ისეთს რაც სიედაც ვიცით ორივემ - აკოცა ისევ და თვალები დახუჭა- გავისეირნოთ!
-დიდხანს დარჩები ხო?- კოცნის შემდეგ კვლავ დამშვიდდა თითქოს ყველაფერი დაივიწყა და ისევ გაბრწყინებულმა შეანათა თაფლისფერი თვალები
-თუ ჭკვიანად მოიქცევი ერთად წავალთ აქედან...
-საქმეები მერე? მართლა დარჩები? მითხარი რო არაფერი გაიძულებს წასვლას...მე კარგად ვიქცვეი ისედაც- ბოლოს გაიბუტა და წარბები შეკრა
-ვრჩები-თქო ხომ გითხარი ...ახლა წავიდეთ გავისეირნოთ!
შუა ქუჩაში იყვნენ ეკატერინემ დუმილი რომ დაარღვია
-კარგი ცოლის მდგოამროებიდან გამოვალ თავს მოგაბეზრებ და დავინტერესდდები საიდან იცი არაბული და რატომ მიმალავდი
-რომ არ დამემალა ვერაფერს გავიგებდი
-და საიდან იცი არაბული ბათუ?
-ვისწავლე...
-აი ასე უბრალოდ მოგინდა და ისწავლე?
-ხო რა არ შეიძლება?
-მატყუებ!
-საიდან იცი რომ გატყუებ დაუჯერებელია ამბავი?
-არა ,შესაძლებელია დიანტერესდდე ენით და ისწავლო ასე უბრალოდ ,მაგრამ შენ მატყუებ
-როგორ გატყუებ
-ვგრNძობ ...ვხვდები არ ვიცი როგორ მაგრამ რომ მიყურებ ვიცი რომ მატყუებ
-ხოო?- მწვანე თვალები შეანათა ბარათურიამ და ჩაიიცნა
-დარწმუნებული ხარ ?
-სრულიად ... და მაინც რატომ ისწავლე არაბული?
-ვერ გეტყვი
-ვიჩაგრები! მე არაფერი ვიცი შენს ცხოვრებაზე ...შენ კი ყველაფერი იცი
-შენი წარსულის დღეებს არ ვიკვლევ!
-მაგრამ გამოსაკვლევი არც არაფერია
-ქმრისთვის არის,მაგრამ მე კეთილი ქმარი ვარ
-ცინიკოსი,აუტანელი და საზიზღარი ქმარი ხარ შენ
-კიდევ საყვარელი, კარგზე კარგი და რომ გიჟდები ის ქმარი
-ნწ
-კიი კიიი ეგრეა
-არაა
-კი-თქო - ხელი მოხვია და ლოყაზე აკოცა-კი კი კი
-არააა ...ხო კაგრი ასე ნუ მიყურებ მაინც ცუდი ხარ ვიცი რაღაც ისეთს მიმალავ რაც მატკენს
-და თუ გატკენს რატომ გინდა რომ გტკიოდეს?
-ჩვენს ქორწინებას ეხება?
-არა ...
-საერთოდ არა?
-ირიბად შეიძლება,მაგრამ მაინც არა
-ოდესმე მეტყვი?
-ალბათ კი ...ჯერ არა
-და აბა როდის?
-როცა დაიმსახურებ!
-ქორწინებაში ვართ...უნდა ვიმსახურებდე რამეს?
-ჩემი ცოლი ხარ...ჩემთან ხარ ქორწინებაში და ყველაფერი ასე მარტივად არ არის !
-ჩემგან ნუ ელი სიმარტივეს!
-არცერთი ვართ იდეალური!
-მგონი შევთანხმდით!
-ნამდვილად შევთანხმდით!
-და მაინც არ მითხარი რატომ ჩამოხვედი
-შენ რომ გაგეგო როგორ მოგენატრე
-ბათუ!
-წუხელ მთელი ღამე რას გეუბნებოდი აბა?
-რომ გაგიჟებ, საოცრება რომ ვარ ... ჩემი სუნი რომ გიყვარს და კიდევ ბევრ მსგავს რამეს ზუსტად აღარ მახსოვს
-ანუ რა გამოდის რომ მითქვამს ჩამოსვლის მიზეზები
-მხოლოდ იმიტომ ჩამოხვედი რომ ჩემთან დაწოლა გინდოდა? ჩემი სხეული მოგიდნა და ასე მარტივად წამოხვედი როგორც კი მოგინდა ?
-ხვდები თუ უნდა გითხრა?
-რას
-სისულელეებს რომ ამბობ და აშკარად გჭირდება ტვინის ასამუშავებლად რაიმე სახის ზემოქმედება
- მორჩა საუბარი...ვაგრძელებთ ექსკურსიას
-ჭკვიანური განაცხადია !
ხელი მოხვია ქალბატონს და ისე განაგრძო სვლა. არაბული ვოიაჟი ერთი კვირით გაგრძელდა როგორც იქნა უკან დაბრუნდნენ, ეკატერინეს მხოლოდ ის უკვირდა რატომ აღარ ჩანდა ბატონი შეიხი,უფრო სწორად შეამჩნია ეს ფაქტი და ვინაიდან დიდად არ ადარდებდა ყურადღება არც მიუქცევია. ყველაფერი რომ დასრულდა სამშობლოში დაბრუნდნენ , დამშვიდებულები და დასვენებულებიც .
.......
სახლი სავსე რომ დახვდათ ორივემ გაოცებულმა მიმოიხედა
-რა ხდება აქ კატუშა?
-გეფიცები არ ვიცი ...მე უბრალოდ დედას ვუთხარი როდის ჩამოვფრინდებოდი ისიც შენს ჩამოსვლამდე იცოდა -ჩუმად უთხრა და დედამთილს გაუღიმა ,რომელიც გაბრწყინებული მოეხვია
-როგორ მომენატრეე ჩემო საყავრელო
-დედას ერთადერთო როგორ ხარ?
-ხედავ დაიკო? დედა და დედამთილი ეჯიბრება ვინ უფრო მეტ სასიყვარულო სიტყვას გეტყვის და ახლა ორივე გაიწევა რომ მე გაკოცო- ქალბატონი ლიზიკო ელაპარაკებოდა და კატომაც როგორც კი დაინახა დაიკო მაშინვე დაიხსნა თავი ,ძლიერად მოეხვია და დიდხანს ათვალიერებდა-ვიცი რომ მოგენატრე, მაგრამ ასე ნუ მიჭერს
-ჩემო საყვარელო კიდევ უფრო გაბერილა შენი საყვარელი ღიპუცა
-6 თვის ფეხმძიმე ვარ კატოო ... შეეშვი ახლა ამ მუცელს ვაიმე მე მელაპარაკე რა ეგ ვერ გიპასუხებს
-ბიჭია თუ გოგოო? აუუ გიოო მითხარი რა ბიჭია თუ გოგო
-ლიზიკომ არ უთხრაო ...როგორ დაისვენეთ და როგორ იმუშავეთ ქალბატონო ეკატერინე?
-არაჩვეულებრივად
-რატო არა გენაცვალე გამოგიგზავნე ძმაკაცი და გაგილამაზა მოგზაურობა- ერეკლე გამოჩნდა და ჯერ ბათუს მოეხვია მერე კატოს- დროულად მოვსულვარ .როგორ ხართ ?
-ნათლიააააა - ტასოც შევარდა სახლში , უკან ბარბარე მიჰყვებოდა- როგორ მომენატრეეე .ერთი კვირით დავრჩებიო ვერ მითხარი? - ყელზე ჩამოეკიდა ბათუს და ისე გაუბრაზდა
-ხომ გითხარი დიდხანს დარჩენა მომიწევს-თქო
-მომენატრეეე ...ძალიან
-მეც ჩემო ფერია
-მარტო მე ხო?
-მარტო შენ - გაიცინა და ლოყები დაუკოცნა
-იცი რამდენი რამე მოხდა ? ყველაფერი უნდა მოგიყვე - ჩუმად უთხრა და ძირს ჩამოხტა მერე კატოც გაახსენდა და ქვემოდან ახედა- კატუსია როგორ ხარ?
-ტასუნა მეც გაგახსენდი? კარგად ვარ და სხვათაშორის მომენატრა შენი მოსმენა - ბავშვს თბილად გაუღიმა და მოეხვია
-რა ჩამომიტანე?
-ბათუს რატომ ა რჰკითხე დედი ეგ?- ბარბარე ჩაერია წამსვე თვალებსი ბრიალით
-ბათუს ჩამოსვლაც მიქალია მე ლით ვერ გაიგე...კაგრი ხო არაფერი მინდა.რადგან ცამოქვედით და ბათუ იქნება ჩემთან თან ბედნიერი და არა ცქვილჩამოსვებული ლას დავეძებ
-ტასუნაა ბევრს ხომ არ ლაპარაკობ?
-არააა დეეე რას ამბობ
როგორც იქნა მისაღებამდე შეაღწიეს. ბატონი მაქსიმე მოგვიანებით მივიდა ორივეს მოეხვია და მაგიდასთან დაჯდა. ზედმეტად ბედნიერი და გახარებული ჩანდა
-შენს ძმას ბოლო ორ თვეში რა დაემართა?
-შეყვარებულია ,მაგრმა თვითონაც არ იცის და ჩშ- ბათუმ გადაულაპარაკა და თვალი ჩაუკრა
-ხოო? და ამჯერად ვინ არის?
-მე მომწონს სარძლოდ ,მაგრამ მეეჭვება მაგან მოუაროს იმ გოგოს
-მოუაროს რას ქვია?
-მაგიდასთან ჩურჩული უზრდელობაა
-საზიზღარო!- გაბუტულმა მოკუმა ტუჩები და ისევ ვახშამს მიუბრუნდა.
-რას მიდიოდი ჭორები თუ გაინტერესებდა?
-ნუ მელაპარაკები საერთოდ!
ანასტასია მათთან დარჩა, ბათუს გვერდით მიუწვა და კატო რომ გამოვიდა სააბაზანოდან უკვე ეძინა ქალაბტონს
-ბათუუ
-ჩშშ ძინავს
-აქ იძინებს?
-ხო ..მომენატრა თუ გინდა გავიყვან
-რა საყავრელია...- საერთოდ არ გაუგია ბათუს სიტყვები ტასოს უყურებდა და იღიმოდა. ფრთხილად დაწვა საწოლში და საბანი უკეთ დაფარა ბავშვს- შუქი ჩავაქრო თუ ერთი დავტოვო?
-ჩააქრე
-რომ გაეღვიძოს და შეეშინდეს?
-ჩემ ნათლულს?
-ბათუ გეყოს ხუმრობა
-არ ეშინია ...ჩააქრე !
-ხვალ შაბათია და დარჩება კიდევ? უთხარი რა დარჩეს
-რჩება ისედაც...
-კარგია - გაიცინა და ტასოს ხელზე აკოცა
-მე ?
-რა შენ
-ვერ ხვდები ხო რა მმინდა
-კოცნა?- ისევ ჩურჩულებდა ფრთხილად აკოცა და კომფორტულად მოეწყო.
ბაღათურია უყურებდა ორ საყავრელ ქალბატონს და იღიმოდა,მერე თვალები დახუჭა და მშვიდად დაიძინა.
შაბათ კვირა ტასოსთან ერთად გაატარეს. წარმოუდგენელი იყო მაგრამ ბატონი მაქსიმე შუადღის სამ საათზე გამოვიდა საძინებლიდან ტასო რომ გარბოდა და ეკატერინე მისდევდა არაფერი განსაკუთრებული ბათუს დამალობანას ეთამაშებოდნენ.
-გაიწიე მაქსიკოოო
-რა ხდება პატარა დადვანო?
-მაქსიმე?-ბავში ოთახში შევარდა ეკატერინემ კი ნახევრად მძინარე ბაღათურია შეათვალიერა- შენ ხარ?
-ჩემმა ძმამ არ გაიგოს რო ჩემ კუნთებს აკვირდები თორე შენც მოგკლავს და მეც !
-შენც კარგი ავადმყოფი ხარ
-სად გარბიხარ
-უნდა დავიმალო
-სწორია უნდა დავიმალოთ ...
-მაქსიმე ნუ სულელობ... იცოდე არ უთხრა იმას
-სამარე ვარ- მაქსიმემ გზა გაანგრძო დერეფანში. კიბეს დაუყვა და სამზარეულოში შევიდა. მოკლემკლავიანი ფართე მაისური ეცვა თითქოს ზაფხული იყო, სპორტული შარვალი და ისე მიაბოტებდა. სამზარეულოში ტრიალი დაიწყო თავისი ჭკუით მერე რაღაც გატეხა და გინება წასკდა თავისდაუნებურად
-ვაიმე ტასოოო მანდ თუ შეძვერი და დედაჩემს ფაიფურის... ღმერთო მაღალოოო ეს ჩემი უმცროსი ლაწირაკი ,წიგნისჭია ძამიკოა თუ მე დამეწყო მოჩვენებები .ვხუჭავთ თვალებს და ისევ ვახელთ... ოოო ისევ აქ არის . კარგად ხარ ძმაო? მობილური გაგიტყა? მეორე ბუძილნიკი არ გქონდა? ფარდები ჩამოუშვეს შენს ფერად ოთახში? რამე გჭირს? სიცხე გაქვს? ვირუსი? კვდები?
-ჰა ჰა ჰა ვხუმრობთ ბატონო დავით?
-რა გინდა სახლში შე ჩემა?
-შენ გკითხო უფროსო როდის დავისვენო სახლში?
-დავისვენოოო კატერინა მოდის სიცხე გამიზომე ... ჩემ ძმას სიტყვა დასვენება სცოდნია ცოლოოოო ცოლოოო ჩაინიშნე ეს დღე კალენდარზე ავღნიშნოთ ლაბორატორიის ჭიის დღედ
-სულ აცანცარდი რაა ... მოკლედ შენი მოსმენაც არ ღირს. არ გშია ? რამე გამიკეთეთ რაა
-მაგ ხელებით ბავშვებს აკეთებ შე ჩემა და საჭმელს ვერ აკეთებ?
-კატო იპოვე უკვე?
-ახლა ვპოვე კატო? რა გჭირს შენ და საერთოდ შენი კატო ვინ არის?
-მე რომ კატოს ვეძახდი შენ არც იცნობდი...კატუშააა შეიბრალე შენი ბავშვობის მეგობარი, შენი საყვარელი მაქსიკო და მოუმზადე რამე რააა
-ცოლს რა უფლებით მიწუხებ? შენი საჭმელების საკეთებლად მოვიყვანე?
-შენ გირჩევნია ის ანცი დადვანი იპოვნო რაც შეიძლება მალე...რამე არ გააფუჭოს.კატოოო ხომ მომიმზადებ რამეს? მშიიიაააა
-ასეთი მზერით ყურება თუ იცოდი მე რატომ არ მქონდა წარმოდგენა? მოგიმზადებ რა გინდა ოღონდ მითხარი
-კაი რაა კატუშაა ცოტა გამაწვალებინე ...მე ვერ გავუკეთებდი ? აცადე ცოტა რამხელაა ვერ ხედავ ? იშიმშილოს ენერგია დახარჯოს და იქნებ გახდეს
-ვის ეუბნება ეს გორილა მე? არა უბრალოდ ვის აკადრა მე ვარ მსუქანი? მე მჭირდება გახდომა? კაცი აპოლონი ვარ -უცებ გამოყო თავი სამზარეულოდან უფროსი ბაღათურია წამსვე ახარხარდა
- ჭრიკანა თალიკო ხარ რაა
-წადი შენ გირჩევნია დროზე იპოვო ტასიკო
-შენი ტასიკო არაა ის ჩემი ტასიკოა ...თუ შეიძლება ჩემს ნათლულს ანასტასიათი მიმართე
-ნეტა არ გაკლდეს რაა ...აბაა რძალოო რას ამზადებ?
-სალათს
-კაი იყოს ჩავჯდები ბოსტანში ბაზარი არაა...მაიონეზიც მოასხი რა
-არ მეტყვი დასვენება რამ გადაგაწყვეტინა?
-არ მქონდა ბევრი საქმე და გადავწყვიტე გამომეძნებინა
-ვინ გადაგაწყვეტინა?
-ჩაგიკაკლა იმან ხო ყველაფერი
-არაფერი უთქვამს ,სამაგიეროდ შენ მეტყვი
-ეკატერინე ვეღარ გცნობ რა ასე როგორ შეიძლება? ბათუს ემსგავსები? იმ მასხარას?
-მასხარა შენ ხარ - თავში წამოარტყა უფროსმა ბაღათურიამ და სალათიდან ჩანგლით აართვა ლუკმები- ცოლი მყავსო მე უნდა ვთქვა რა... მაზლსაც კი გაპურებს
-აუუ აღარ მეთამაშებით?
-ვერასდროს გპოულობთ ,ჩემპიონი ხარ ტასიკო
-შევჭამ და მე გეთამაშები პატარა დადვანო
-ნუ მეძაქი ეგრე რა უბედურებაა მაქსიკუნა?
-მაქსიკუნაა უბედურება და ნუ მეძახი
-უუფ
-ენა გოგო
-შენი გოგო ვინ ალიც ბიჭო?
-მოკლედ რა ვისი შვილია ... ვისი ნათლული !
-უკეთესები შენ გააკეთე ! იმენნა შენ ...სულ ვიღაც რო გიყვარს შე საწყალო . ახლა კი მოგკლავს ერთი ბიჭი იმ გოგოს რომ აწყენინო - ბოლოს დაუმატა და ლამის დაახრჩო მაქსიმე
-შენ რა იცი ...კი არადა იცი ვინც მომწონს?
-მე არ ვიცი შენ ვინ მოგწონს... ვის უყვარხარ და ვინ გიყვარს ის ვიცი
-მეც ვიციიი მალა არ ვიტკვიიი- ენა გამოუყო ისევ ტასომ და ბათუს ჩაუჯდა- გოგო მეც მომწონს ,ალ შეგეფელება ჩენ მალა ლას გაუგებ ამ სიკვარულს
-დიდი ქლაივით ნუ ლაპარაკობ შენი ჭირიმე რა
-ასე ნუ მალაპალაკები თოლე ბათუ გცემს
-ვერ მცემს
-მეჭკანებაა ფუუუ ამქელა კაცი ლოგოლ ცანცალებს
-დადვანო ალ გამაბაზო იცოდე
-ეს ლა იკო აქლა ვითომ ლაო დამცინა?
არ აატიო ტასიკო... როგორ გაგიბედა?
-რას ეუბნები ბათუ ბავშვს? როგორ იქცევით საერთოდ ?
-როგორ ვიქცევით?
-ერთად რომ ხართ ბავშვებს ემსგავსებით
-ბავშვია და აბა ვის დაემსგავსება? გგონია რამე გაეგება ცხოვრების?-ბათუმ მაშინვე თქვა და მაქსიმე ისევ წაკბინა
-ცოლადაც ბავშვი გყოლია ხო არ გავიწყდება რომ ჩემი ტოლია?
-ჩემი ცოლი ასაკის შესაბამისად განვითარდა და შენი ტვინი ბავშვობაში ჩარჩა
-ბავშვთან არ გეტყვი ახლა პასუხს მაგ ბრალდებაზე!
-ვაახ ბავშვთან არ მეტყვის პასუხს
-ბათუ გეყოფათ დავიღალე უკვე... ხვალაც სახლში იქნები მაქსიმე?
-ვეღარ გიძლებს ჩემი ცოლი უკვე ხედავ? ჩემი ცოლის შემწუხებელს რას გავუკეთებ ხვდები ალბათ
-ბათუუ გეყოფა !
-მეყოფა...კარგი მეყოფა. დღეს კარგ ხასიათზე ტასო შენ გამო იცოდე- გაკრეჭლ ბავშვს ლოყები დაუკოცნა და მერე ხელში ააფრიალა- რა მჩატე ხარ ნათლიიი ცოტა უნდა გასუქდე თორე ასე მომტაცებს ის ლაწირაკი ბავში შენს თავს
-თორნიკეზე ჩენ უთქალი ერეკლეს?დამსვიი ახლავეე ეგ კაი გამაქსენე ლატო უთქალი ელეკლეც? იცი ლეები მელაპალაკა?
-მე? არ გრცხვენია ტასიკო? მე ვეტყოდი გგონია?
-კატოო ნაქე მატკუებს როგორი სახე აქ უკულე ელთიიი
-წამომაცდევინა შემთხვევით ...კაი რა ტასიკო რამე რო მოხდეს რომ დაგავლოს იმ ბიჭმა ხელი და მოგიტაცოს რა პასუხი გავცე მემაშენს?
-ნუ ცანცალებ ელთი ამქელა კაცი
-ჩემი სიცოცხლე... შეგჭამ გოგო ახლა . რატო ხარ ასეთი კარგი ა? ერეკლეს ასეთი კაი როგორ გამოუხვედი მითხარი ერთი- ისევ დაეტაკა და ხელში აიტცა .იმდენ ხანს კოცნიდა ტასოს გაბრაზებამ გადაუარა და ბოლოს ხმამაღლა აკისკისდდა.
კვირას წვიმდა და სახლიდან ვერ გავიდნენ , ტასოს თავისი ცხენის ნახვა უნდოდა ,მაგრამ ჩაეშალა გეგმები. სამაგიეროდ კარგად გაერთო და სულ არ გახსენებია ცხენი. საღამოს გაიყვანეს ბარბარესთან ,ქალბატონი ისეთი შეხვეული დახვდათ თითქოს გამყინვარება იყო დაწყებული
-როგორ ხართ? ხო არ გაგაბრაზა კატო?
-არა რას ამბობ...საოცარი ბავშვია
-დარწმუნებული ვარ კიდევ რამდნეიმე დღე რომ დარჩენილიყო ჭუიდან გადაგიყვანდა...მოენატრე დედას - თან კატოს ელაპარაკებოდა თან ბავშვს კოცნიდა. ისიც ტკიპასავით ეკვროდა ,მართალია არ წუწუნებდა დედასთან მინდაო ,მაგრამ სულ ენატრებოდა - ჩემი გემრიელი
-ჩვენ წავალთ...
-სად მიდიხართ გვრიტებო? კლუბში თუ რესტორანში?
-კლუბში
-და ისე რატომ მეუბნები თითქოს ერეკლემ მაშო უნდა გაგაცნოთ და მე მიმალავ?
-მოკლედ შენ რომ არ იცოდე ისეთი რა არის...ეჭიანობ ყოფილო რძალო?
-როგორ შეგიძლია მეღადავებოდე და ასეთი სერიოზული სახე გქონდეს ? მითხარი ბაღატურია გაფიცებ ჩემ თავს
-სულ ტყუილად, შენს ადგილას ვიეჭვიანებდი
-შენ ეჭვიანობ ხო? შენ და ერეკლეს ერთურთი ისე გიყვართ ნამდვიალდ თუ ჩადგა ის ლამაზი გოგო თქვენს შორის დარწმუნებული ვარ თავიდან მოიშორებ
-ახლა არ მითხრა რომ თქვენს დაშორებაშიც მე მიმიძღვის ბრალი
-იცოდი რომ მე საფრთხეს არ გიქმნიდი
-გისმენთ,გისმენთ და ვრწმუნდები რომ დროა წავიდეთ თორე ვერ ვხვდები რა დონის საუბარი მიდის თქვენთან
-ხო ნამდვილად სჯობს გაიცნოთ მაშენკა...შენ ხო იცნობ ბათუ?
-დიდი ხანია არ მინახავს ...ფაქტობრივად არ ვიცნობ ,მას მერე იმდენმა წყალმა ჩაიარა იქნებ აღარაა ის სათნო და საყავრელი ლოყებწითელა გოგო.წავედი ...ტასუნააა კარგააად - ბავშვს მეორე ოთახში გასძახა და ბარბარეს ლოყაზე აკოცა.
-როგორ ახერხებ ამას მერე რომ შევხვდებით მხოლოდ მე და შენ მომიყევი ხო?
-რას ვახერხებ ეკატერინე?
-ბრაზისგან სკდებოდე და მაინც იაზრებდე რომ ის გოგო კარგია- მოკლედ უთხრა და წავიდა.
ბარბარე სწორ ინფორმაციას ფლობდა, კლუბში რომ შევიდნენ იქ უკვე ისხდნენ ერეკლე და მაშო. მაშოო ,მაშო ასე უბრალოდ აღსაწერი ქალი ნამდვილად არ იყო. ეკატერინე ჩვეული დაკვირვებული მზერით უცქერდა,თან ისე რომ თითქმის შეუმჩნეველი იყო.
-შენ ქალური მზერა აატარე მე ჩემ რენტგენს გამოვიყენებ- ბათუმ გადაუჩურჩულა და ყელში აკოცა- ნუ მოშხამავ თორე ერეკლე მერე მე მომკლავს
-მე მეუბნები?
-უკაცრავად - გაიცინა და მაგიდასთან აწ უკვე მისულმა გაუღიმა წყვილს-საღამომშვიდობისა
-როგორც იქნა მოაღწიე !
-ვფიქრე დავტოვებ ცოტა ხნით მარტოებს-თქო და თუ არ გინდოდა გეთქვა თავიდანვე- წამსვე მიასვა და მომღიმარ მაშოს მიუბრუნდა
-ისევ ისეთი ხარ ბათუ...ნუ უფრო სიმპათიური
-შენზე იგივეს ვერ ვიტყოდი ,სულ სხვანაირი ხარ - გოგო გადაკოცნა და ისევ ეკატერინეს მხოვაი წელზე ხელი- გაიცანი ჩემი ეკატერინე
-მსმენია ბევრი ,სასიამოვნოა
-ჩემთვისაც
-ძალო იქნებ გაუღიმო თორემ გამექცევა მალე
-ისეა საქმე რომ ჩემს ღიმილზეა დამოკიებული?- ჩუმად უთხრა ერეკლეს და მაშო ბათუს დიალოგზე გადაიტანა ყურადღება.
მაშო იმდენად კომუნიკაბელური აღმოჩნდა დისკომფორტი წამითაც არ უგრძვნია, ძალიან თავუფლი და პირდაპირი მოსაუბრე აღმოჩნდა და თანაც არ იყო გადარეული, რაღაც საოცარ ზღვარს იცავდა კულტურულ საუბარსა და სიგიჟეს შორის. ეკატერინე მოკლედ რომ ვთქვათ გაკვირვებული დარჩა. ბაღათურია სიტყვას არ ამბობდა ,როგორც ყოველთვის უბრალოდ საუბრობდა და მხოლოდ ერეკლესთან ჰქონდა თვალებით კონტაქტი.
წყვილი ცეკვავდა , ეკატერინე ღვინოს წრუპავდა და თან იმათ უყურებდა
-ბარბარე კი მომწონს მაგრამ რა გაავკეთო ამ გოგოს ასაწუნს ვერაფერს ვპოულობ
-და აუცილებლად უნდა იპოვნო?
-ვაიმეე შენ ვისკენ ხარ?
-შენგან არ ველოდი მსგავს განაცხადს,მგონი ცუდად ვმოქმედებ მართლა
-ცეკვა მომინდა
-ხოო?
-შენ არა?
-მე მინდა უფრო ახლოს იყო ჩემთან და თუ გინდა ცეკვა დავარქვათ- წელზე შეუცურა ხელი და საცეკვაო მოედნისკენ წაიყვანა
-არ გაბედო ახლა ხელების ფათური...ჯანდაბა ვერ გიტან!- ბაღათურიამ სხეულზე რომ აიკრა პირდაპირი მნიშვნელობით წამსვე მოხვია ხელები ყელზე და ენერგიულ მუსიკას სხეული ააყოლა-როგორ შეგიძლია ასე მეხებოდე
-როგორ ასე?- ყელში აკოცა და თითები ზურგზე ჩამოაყოლა საჯდომთან შეჩერდა და ოდნავ მოუჭირა
-მაგრNძობინო რომ შიშველი ვარ როდესაც ზუსტად ვიცი რომ საკმაოდ გრძელი კაბა მაცვია
-ცოდვებისთვის...არაფერი რომ არ გიჩანს ამ კაბიდან იმისთვის
-როგორი კაცი ხარ...ხომ ხისთავიანი ხარ,მაგრამ მაინც იმის ნაცვლად მოკლე კაბებს მიშლიდე
-ჩშშ ... შენ ისეთი სახით დადიხარ მაინც არავინ შეგეხება და მე თუ გამახარებ არ იქნება ურიგო
-ნერვებს მიშლი ასე რომ მელაპარაკები და ახლა ნუ შემომხედავ კნუტის თვალებით და ნუ მეტყვი რატომ გიშლი ნერვებსო
-წავიდეთ !
-არა
-წავიდეთ ნებითა შენითა ან ნებითა ჩემითა
-ბოდავ
-ვაბოდებ გეთანხმები
-ვისზე
-ერთი ქალია თავბრუსმახვევს...სახელი აღარ მახსოვს
-ცეკვა მინდა !
-ვცეკვავთ
-არ ცეკვავ
-აბა რას შვები
-არ ვიცი რა ჰქვია ,მაგრამ ცეკვა არ არის
-როგორ არ იცი
-ბათუუ
-დათა არა?
-არაააო და არა
-კარგი ! -თავი მოაშორა კატერინას ყელს და დაატრიალა. ერისთავმა ბაღათურიას სხეულისგან მოწყვეტა ვერ აიტანა და ამჯერად თავად აეკრო სხეულზე
-მაკოცე!
-არა
-ბავშვობ!
-მე მიყვარს ბავშვები შენ არ აპირებდი ჩემი სპერმით ფეხბურთის გუნდის გაკეთებას?
-გადავიფიქრე
-კონკრეტულად ამ წამს გადაიფიქრე?
-გაჩუმდი !
-მაჩუმებ?
-დიახ
-როგორ გამაჩუმებ ?
-მოვიფიქრებ რამეს - ტუჩის კუთხეში აკოცა და შემდეგ მოშორდა- კითხვები მაქვს მაშოსთან , არ დამისრულებია ჯერ საუბარი- მაგიდისკენ დაიძრა და დატოვა ხახამშრალი ბაღათურია.
.......
ბექას გამგზავრებამდე დაემშვიდობა მთელი დღე მასთან და ტასოსთან გაატარა, შემდეგ აეროპორტშიც გაჰყვნენ ბატონ კონჯარიას და ემოციური დამშვიდობებაც მოუწყვეს. შემდეგ სახლში დაბრუნდა და განაგრძო რუტინული ცხოვრება. ახალი სამსახური მოსწონდა, თანამდებობის შესაბამისი ხელფასიც ჰქონდა და სამუშაო გარემოც მეტად კომფორტული იყო,თანამშრომლებიც მოსწონდა მოკლედ თავს სრულიად მშვიდად გრძნობდა. ლუკასთან ურთიერთობაც მშვენივრად მიდიოდა, თითქოს ყველაფერი დინებას მიჰყვებოდა. ანასტასია აღარ უბღვერდა ლუკას ,ერთი შეხედვით შეეგუა კიდეც მშობლების განქორწინებას.
-დეეე დედააა დედიკოოო - დილაადრიან დაიწყო საწოლზე ხტუნვა და ბარბარეც გააღვიძა
-დეე გთხოვრ ა შაბათია დაიძინეე ...დამაძნე დედი გთხოოვ- ბალიშში ჩარგო თავი და ამოიზმუვლა
-გთხოოოვ გაიგიძეეე დღეს მივდივალთ ცქენთან ... და ლა ჩავიცვა
-სად მიდიხართ?-მაშინვე წამოჯდა და აბურდული თმები უკან გადაიყარა - გუშინ და გუსინწინ მამაშენთან დარჩი...მთელი კვირა ამასთან ხარ და შაბათ-კვირას სადღა მიდიხართ?
-მაშოს უნდა აჩვენოს ჩემი ცხენი
-მაშოს რაც უნდა აჩვენოს მე კი ვიცი... იდიიოტი- ჩუმად თქვა და საწოლიდან წამოდგა- ცხენი ბათუსთან ერთად ნახე ორი დღის წინ
-ორი დგის წინ ალ იკო
-ოთხი იყო და ასე ნუ მიყურებ. საძინებელში გადი ჩაიცვი
-შენ ალ გადიქალ შენც ოტაქში?
-აბა ახლა სად ვარ?
-მამას ოთაქჩი
-მამაშენის ოთახები იმ ბინაშია ... ეს სახლი შენი და შენს ოთახში ვარ ! გადი ჩაიცვი და მეც ჩავიცვამ
-კაქიიი- ისე გაიქცა ბარბარე უკან ჩამოიტოვა. ქალბატონმა დერეფანში გააბიჯა , ცეცხლს ისროდა თვალებიდან. ნაბიჯების ხმა რომ გაიგო და ერეკლე დაინახა ისე გაჩერდა თითქოს წამის წინ საომრად არ ემზადებოდა
-დილამშვიდობისა ბარბარე...ტასო მზად არის უკვე თუ ძინავს ისევ? ბარბარე
-მიგყავს?
-ხო რამდენიმე საათით გავიყვან...მთელი კვირაა ჩემთანაა ისე გამოვიდა რომ ტავისუფალი დრო მქონდა.მომავალ კვირაში დაკავებული ვარ ვერ წავიყვან და დღესაც იქნება ჩემთან. შუადღეს მოვიყვან -როგორც ყოველთვის ზუსტად იცოდა რაც ბარბარეს გააბრაზებდა
-კარგი ... წაიყვანე . შემატყობინე რომ წამოხვალთ სახლში რომ დაგხვდე
-გასვლას აპირებ?
-ხო !- მთელი დიალოგის განმავლობაში თვალს არ აშორებდა მერე ზურგი აქცია და საძინებლისკენ წავიდა . კარის მიხურვას აპირებდა რომ ამოესუნთქა,მაგრამ არ დასცალდა . ერეკლე უკან გაჰყვა
-მეჩვენება თუ ცუდად ხარ?
-გეჩვენება ... ამ წამს გავიღვიძე და თავბრუდამეხვა.სწრაფად წამოვდექი საწოლიდან. შენ ამ დილაუთენია გაღვიძებას რით ვერ გადაეჩვიე ღამე ასე მშვიდად გძინავს? ანუ სიზმარში აღარ მხედავ
-კოშმარებს აღარ ვხედავ
-ანუ კოშმარებს... ხო რა თქმა უნდა მაშენკა ძილის წინ გამშვიდებს ალბათ
-ლუკასთან დაიწყე მუშაობა?
-არა ... ხალვაშთან
-კარგია
-რა არის კარგი ლუკასთან რომ არ ვმუშაობ?-წამსვე მოეჭიდა მის სიტყვებს, მაგრამ არ გამოუვიდა
-ხალვაშმა კარგი კადრების დაფასება იცის...სავარაუდოდ კარგ პირობებს შეგიქმნის . ლუკას რაც შეეხება ზუსტად შენი შესაფერისია
-შესაფერისში რას გულისხმობ-მის შავ სფეროებს მიაშტერდა და პასუხს დაელოდა
-შენსავით აფრენს , ალბათ უგებთ ერთმანეთს. უკვე ერთად ხართ თუ აწვალებ და ერთობი
-ვუგებთ ნამდვილად,მხიარული ადამიანია დადებითი და პოზიტიური. თუმცა ერთად არ ვართ და სავარაუდოდ არც ვიქნებით!
-ერთად თუ არ იქნებით და უბრალოდ ერთობი ე.ი ისევ სხვისი გრძNობებით თამაშობ
-ისევ ... რატომ მიმაჩნია ეს 5 თვე მე ცოტა დროდ და შენთვის საუკუნე რატომაა?
-როგორც ჩანს შენთვის ზედმეტად ნელა და მდორედ გადის ...როგორც ყოველთვის
-მე ახლა ის მეჩვენება რომ როლები გავცვალეთ და მიტევ
-ცდები...შემოტევა რომ მსურდეს მიზანი უნდა მქონდეს მე კიდევ შენთან დაკავშირებით არანაირი მიზანი მაქვს ! ტასო მოდის ,მგონი უკვე მზადაა...რომ წამოვალთ დაგირეკავ თუ რამე შეიცვლება შენთან და სახლში დაბრუნებას ვერ მოახერხებ ჩემთან წავიყვან უბრალო დროულად მითხარი -უკანსვლით გავიდა ხელი დაუქნია დამშვიდობების ნიშნად და შემდეგ ბავშვს მიუბრუნდა. ბარბარე კი გაშეშებული იდგა ნახევრად შიშველს მტელი სხეული გაყინული ჰქონდა , სისხლიც კი აღარ უმოძრავებდა არადა მთელს სახლში ცხელოდა. თვალები რომ აემღვრა და ყელის წვა იგრძნო სახეზე მოისვა გამხდარი თითები . ტასოს „ნახვამდის დეე“ გაიგო და მოწყვეტით დაეცა საწოლზე. იწვა და ერთ წერტილს თვალს არ აშრებდა ,რაღაც სჭირდა,მაგრამ არ იცოდა რა. მობილურის ხმა რომ გაიგო და უპასუხა ,მაშინაც არ შერხეულა,მხოლოდ ხელები აამოძრავა
-ვიმედოვნებ რომ ქალბატონი ბარბარე დასვენების დღეებს ჩემთან ერთად გაატარებს
-ლუკაა ... მაპატიე ,მაგრამ არ შემიძლია .სხვა დროს იყოს-თავადაც არ იცოდა როდის გადაიფიქრა ლუკასთან წასვლა ,მაგრმა იმ წამს ასე სურდა
-კარგად ხარ?
-კარგად ვარ
-არა არ ხარ..ცუდი ხმა გაქვს . კარგად რომ იყო მეტყოდი მაპატიეთ ლუკანორ მაგრამ თქვენი გული უარესად უნდა დავფერფლო ამჯერადაც არ მცალია თქვენთვისო
-კარგად ვარ ლუკანორ ...უბრალოდ სახლში ყოფნა მირჩევნია
-კარგიი გავიგეთ რომ ჩემთან არ გინდა... წავედი თავს ხომ არ მოგაბეზრებ არა?
-როგორ მიყვარს თავს რომ არ მაბეზრებენ- ჩაეცინა და მობილურიც გადადო-ვგიჟდბეი თავს რომ არ მაბეზრებენ- ჩუმად თქვა და თვალები დახუჭა- რა ჯანდაბა გინდა დადვანო, რატომ მექცევი ასე? რატომ არ ქრები ჩემი ტვინიდან? რომ უნდა გამელანძღე რატომ ვერ გაგლანძღე და ბავშვი რატომ გაგატანე? მე რომ მომენატრაა რატომ არ გაინტერესებს? მე რომ ცუდად ვარ ხომ იცი? თუ ვეღარ ხვდები? სულ ვეღარ ხვდები? აბა ვინ მიხვდება? სულ არავინ? არ მინდა სხვა რომ მიხვდეს - ბუტბუტებდა თვალებდახუჭული და ცრემლებიც მიუყვებოდნენ კანს, თმაში იკარგებოდნენ და უჩინარდებოდნენ.
-ისევ ცივაა დღეეეს ხვალ ალბათ იწვიმეეებს .... მოგეფეროოო მინდააა ნუ მარიდებ თვალეებს .თქვი რომ ჩემთან გინდაააა გველოდებაა ღამეეე ...მეეე ხომ შენთან მინდაააა გავატაროოო ღამეეე - ნაცნობი ხმა რომ გაიგო არ იცოდა რამდენი დრო იყო გასული ,არც ის იცოდა რამდენ ხანს იწვა ასე გაუნძრევლად მაგრამ მხოლოდ საკუთარი სიცილის ხმა ესმოდა. ბოლო ხმაზე ხარხარებდა . საწოლზე მოკეცილი იწვა და ლუკას ყროყინზე ხარხარებდა
-აიი თურმე სად ყოფილხარ.რამხელა სახლია დავიკარგე... ტიტუუ აქ თვრამეტი პლიუსი ყოფილა ჩემთვის ხიხიააა-ოახში რომ შევია თვალებზე ხელი აიფარა თიტებსშორის იხედებოდა და იკრიჭებოდა-ასეტი სიცილითუ იცოდი აქამდე მიმალავდი? ვაფშე აღარ დამევასებოდი ბარბარიკა
-აუუ გთხოოვ კიდ ეიმღერე რააა...
-კიდე? როდის ვმღეროი? ჩაიწევი წამომაწვენ? ვინც ადგება მალე ისიც საკმარისია
-ფუუ გაფუჭებულო შენ . ამხელა პერანგი მაცვია
-ამხელაა რამხელა?
-თვალებზე რა გჭირს? სიცილისგან იტირე და ასე დაგიწითლდა?
-ხოო
-რა ჭკვიანი ვარ არა? ოხ რა დედამ მშობა
-ვინ დაგპატიჟა ყმაწვილო?
-სად ამ სახლში თუ ამ საწოლში?
-სახლში
-აა საწოლში დამპატიჟე ხო? მერე როგორ მიმასპინძლდები? რით ვერ ისწავლე დახვედრა?
-ახლა რამეს ჩაგარტყამ
-მე გეტყვი -თავი მისკენ შეაბრუნა და მკერდზე დახედა-ესენი მირტყი რა მარგალიტა დეიდა...
-ერთიც ხო არ გაკოცნინო?
-ერთიი ერთი ა რმეყოფა
-ყველა კაცი ერთნაირი ხართ თუ მე მხვდბეით ასეთები
-შენს ყოფილს ნუ მადარებ რაა არც კი იცი როგორი ვარ და არც აპირებ გარკვევას
-არ გადარებ... ერეკლე ახლა აქ არ იქნებოდა ჩემს გვერდით არ დაწვებოდა და აშკარად არ მეტყოდა რომ თვალებით მხდის
-თვალსა და ხელს შუა მატყუებ გოგო?
-მეე? რას გატყუებ?
-გაგხადე უკვე და შენ კიდე ასეთი ნელი გგონივარ?
-ღმერთო მომიკვდეს თავი ...ცილი დაგწამე ხო?
-სად მიდიხარ?
-უნდა ჩავიცვა
-არ გინდა რაა
-შენ არ გინდა ლუკა !-ამჯერად სერიოზული გამომეტყველებით შეხედა და იქედან გავიდა
-სად მიდიხარ
-უნდა ჩავიცვა...შემცივდა
-აი ისევ დაეცა ჩემი თვითშეფასება და მიწაზე ხოხავს
-ლპირველი ქალი ვარ რომელსაც გვერდით უწვები და ტანსაცმლით აპირებს სხეულის გათბობას? -გაიცინა და კარადიდან ტანსაცმელი გამოიღო- ჩემი საწოლიდან აღსდექი !
-ახლა ისეთი გრძNობა მაქვს რომ ამ საწოლს შენ და შენი ერეკლე ჩატეხვამდე აჭრიჭინებდით და ცოტა არ იყოს გული მერევა
-მე ჩემი გითხარი შენ რას იფიქრებ მე არ ვიცი... შენნაირი გარყვნილი ფანტაზიები არ მაქვს- დაეჭყანა და გაქრა. მერე გამოჩნდა უკვე ჩაცმული ჟაკეტში შეხვეული და თმებაჩეჩილი
-თმები მაინც დაგევარცხნა ასე მაშინებ
-რაღაც ცუდად გარბიხარ
-სადმე გავიდეთ თუ დეპრესიის საათები გაქვს?
-არ გინდა რამე მოგიმზადო? მეზარება გასვლა..ცივა დღეს
-ტასუნა სად გყავს?შაბათ -კვირას შენთან არ უნდა ყოფილიყო?
-ერეკლემ წაიყვანა თავის ცხენთან...უფრო სწორად ქალაქგარეთ გაისეირნეს და ცხენსაც მოინახულებს ქალბატონი
-ცხენი ჰყავს ხო? შენ იცი ჯირითი?
-ვიცი თან კარგად
-ხოო? შემეჯიბრები?
-დადვანმა მასწავლა დიდი ხნის წინ და იცოდე ასეთი მარტივი არ იქნება ჩემი დამარცხება - ისე უცებ ცამოუტიტინა არც დაფიქრებულა, თან გაეღიმა რომ გაახსენდა სწავლების მომენტები. ერთხელ ისე გადმოვარდა ერეკლეს ყვირილიმა ყველაფერი შეძრა,მერე ცოტა ტკვილები გაითამაშა და ხელით ატარებინა ორი დღე თავი,მერე მობეზრდა და აღარ ანერვიულა ბიჭი,სამაგიეროდ ხშირად ეჯიბრებოდა და კარგადაც ერთობოდა მაშინაც კი დადვანი უშეღავათოდ რომ ამარცხებდა.
-ბარბარეეე აქ ხარ? წავიდეთ ერთ დღეს თქო
-წავიდეთ ...ან არ წავიდეთ
-ბარბარეეე
-რა ... ახლა არ მითხრა გულს მტკენო. რა ვარ ასეთი ბოროტი ქალი ... შენ მაინც არ შეგიყვარდე მეცოდები
-ეგეთი სულელი ვჩანვარ
-არც ერეკლე ჩანდა...მაპატიე რომ გადარებ ,მაგრამ რეალობაა ! ეგ ისეთი დებილური გრძNობაა შეიძლება ამ თამაშ-თამაშში შემოგიყვარდე და ხომ იცი ჩემგან არაფერს უნდა ელოდე ...შეიძლება ისე დასრულდეს ყველაფერი რომ ერთი კოცნაც ვერ გამომტყუო
-რა პრდაპირი ხარ...ყოველთვის ყველა სიტუაციაში პატარა ბავშვივით ამბობ იმას რასაც ფიქრობ და გრძნობ
-ძალა არ მაქვს თვალთმაქცობისთვის
-მაგრამ მაინც თავად ვერ ხვდები რა გინდა !
-ეგ საიდან დაასკვენი გენიოსო? სად დასკუპდი ჩატყდა მაგიდა
-კაი არ მითხრა არაა მყარიო
-მე რა ვიცი მანდ ტასო ჯდება ხოლმე და შენ ახლა მის წონას ნუ შეედრები რაა
-რა ცოლ-ქმრობა გქონდათ ასეთი . საწოლს თუ არ შორდებოდით ახლა ვხვდები რატომ გაგეყარა
-რა ერთუჯრედიანივით აზროვნებ ...ვერასდროს მიხვდები რატომ გამეყარა
-ის მაინც მითხარი მე გავეყარეო
-გავეყარეთ! ხორცი გიყვარს თუუ ბოსტანში ჩაგაბა?
-სულერთია...გურმანი ვარ ყველაფერს ვიყრი რაც გემრიელია
-ბედნეირი შენი ცოლი... ლიჟბი გემრიელი გააკეთოს ყველაფერს შეჭამ - გაიცინა და მზადება დაიწყო-მეც მომშიებია...რომელი საათია?
-მალე სამი გახდება
-სამი?
-ხოო რა არი?
-ამდენ ხანს არ მოხვედი ? მეთქი რომ გავუთიშე ეგრვეე გამოვარდა-თქო ყოცაღ შენ
-მეღაავები?
-იასნიაა - თვალი ჩაუკრა და გადაიკისკისა- სხვათაშორის მე შენზე რაღაც ვიცი
-რა იცი?
-ერთი გოგო გიყვარს
-ვინ გოგო ?!-ღიმილი ცოტა კი მოეშალა მაგრამ მაინც არ დანებდა
-რანაირები ხართ ეს კაცები...მერე რომ გკითხონ ქალები ვართ გაურკვეველი არსებები. არადა ყველა კაცი სხვადასხვანაირი ხართ. გოგო გიყვარს მე გევასები და იმას კი არ ეჩალიჩები ჩემთან მორბიხარ და განწყობას მიმაღლებ...შე კაი კაცოო გაინძერი და იმ გოგოს შეაყვარე თავი ასეთი კარგი ბიჭი ხარ
-შენ რატო არ გიყვარდები მასე ადვილი თუა
-მე უგულო ვარ !
-მაინც არ მჯერა რომ რაღაცას არ მეღადავები ...ვინ მიყვარს?
-მე ვერ ვხვდები იმას რატომ დაშორდი...ანგელოზივით გოგოა
-მომბეზრდა...ლილეს თუ გულისხმობ
-გულსმირევ აი ამ წამს... მომბეზრდა რას ნიშნავს?
-ვერ ვიტან ერთფეროვნებას...არ შემეძლო არასდროს . მე იმ ადამიანების კატეგორიას მივეკუთნები რომლებიც არ ღალატობენ,მაგრამ მაინც არ არიან სამუდამოდ ერთგულები. ლილემ და მე ერთმანეთი ამოვწურეთ და დასრულდა. შენ დავიჯერო არ გბეზრდებოდა 5 წელი ერთ ადამიანთან ცხოვრება?
-არა არც ერთი წამით- თან სტაფილოს ჭრიდა თან უპასუხა იმდენად სწრაფად რომ ვერც კი გაიაზრა რას ეუბნებოდა.უკვე ნათქვამი ჰქონდა რომ გაიაზრა- ყოველ დღე ახალ წამების მეთოდს ვიფიქრებდი და ჩემი ფანტაზიის და უგულობის წყალობით არ მომბეზრებია- ისე ტქვა ეს სიტყვები საკუთარ ტავს უფრო უხსნიდა ნათქვამ სიტყვებს ვიდრე ლუკას
-ვერ ამოგხსენით რაა. სადმე რომ ჩნდებოდით ერთად ისეტი წყვილის შთაბეჭდილებას ტოვებდით ხალხიდან შორს გაქცევა რომ სურდა და ერთმანეთისთვის ტანსაცმლის შემოხევა,თითქოს ცეცხლს ანთებდით სადაც კი გაივლიდით ყველაფერს წვავდით,თან თქვენში სიყვარული არ ყოფილა აშკარად ვერაფერი გაგიგეთ რაა ჩიხში ვარ!
-შენ მხოლოდ ის უნდა გაიგო რომ მე არ შემიყვარდები, სიყვარული არც გინდა,მაგრამ მე შენი საყავრელიც არ გავხდები ! ვიცი რომ ასე უბრალოდ არ ერთობი ქალებთან და ეგ საყვარლობაა შენთვის მნიშვნელოვანი ურთიერთობა,მაგრამ მაინც არაფერი გამოვა .მარტო იმიტომ ვერ გელევი რომ საოცარ განწყობას მიქმნი.ადამიანი პოზიტივი ხარ და ძალაინ ცუდია თუ არ გიყვარს.იმ გოგოს ნამდვილად უყვარხარ ,ისე შემომხედა მეგონა ცრემლებში დაიხრჩობოდა თან ამკუწავდა .რაღაც საოცარი მზერა აქვს
-ტყუილად მელაპარაკები ეგ ყველაფერი კარგად ვიცი ! მაგრამ შენ რომ გიყურებ ვგრძნობ რომ ერთფეროვნება არ დაგვემუქრება აღიარე რომ შესანიშNავი წყვილი ვიქნებით მე და შენ ერთად
-ვაღიარებ მერე?
-ცადე მაინც რა მოხდება? ორივე თავისუფლები ვართ
-ვიფიქრებ... ალბათ ოდესმე
-საშინელი ქალი ხარ
-ვიცი - თვალი ჩაუკრა და განაგრძო ფუსფუსი- ძალიან მშია
-უკვე მეც მომშვდა...სამზარეულოშიც სხვანაირი ხარ კარგი საყურებელი- გაიცინა და მაგიდაზე დაყრდნობილ ხელზე ჩამოსდო ლოყა
-იდიიოტის სახით ნუ მიყურებ რაა ყელში მაქვს ეგ მზერა
-იდიოტის სახით გიყურებ? აბა გამომხედე?
-არაა ...ვაფშე არა შემეშალა- რამდენიმე წამი დაკავირდა და მერე თავი გააქნია უარყოფის ნიშნად. მობილურის მოსაძებნად გავიდა და მალევე დაბრუნდა, რამდენიმე გამოტოვებული ზარი იყო და მიხვდა რომ დადვანი უკვე გზაში იქნებოდა. მიწერა სახლში ვარ და შეგიძლია მოიყვანო ტასოო და მობილური მაგიდაზე დადო.
-მაგარი სუნი აქვს ...რას აკეთებ?
-ჩემს წვნიანს... ნოყიერს და გემრიელს . მალე ტასოც მოვა ამიტომ რამე ტკბილსაც გავაკეთებ ისე ამას არ შეჭამს. ანუ რა გამოდის რომ არავინ გყვარებია ლუკანორ?
-ბევრჯერ მყვარებია... ყველა ქალი მიყვარს ვისთანაც არაერთხელ ვწვები
-რა საყვარელი ხააარ ბაბნიკის საოცარი ნაირსახეობა
-საერთოდ არ ვარ ბაბნიკი,ცილს მწამებ და გულს მტკენ
-გეყოფა რაა ...შენი ჰობია ლამაზი ქალების „მოხსნა“
-ჰობს მიგდებ ხედავ?
-მე სანამ არ მომინდება მანამ ვერავინ მომხსნის ასე რომ გირჩევნია შენ შენს ჰობს მიხედო ჩემგან დამოუკიდებლად
-რჩევებში მოიკოჭლებ ამიტომ ვაიგნორებ შენს სიტყვებს...ბლინების გაკეთებას აპირებ?
-პატარა ლეკვივით რატომ აგიციმციმდა თვალები?
-არ მითხრა რო მიმის მადარებ თავს მოვიკლავ
-ძაღლებს რას ერჩი?
-ბავშობაში მკბენდნენ და ვერ ვიტან...ყველა შრამი მაგათ გამო მაქვს
-და გოგოებს რას ეუბნები რომელ ომში დამჭრესო
-რა მწარე ქალი ხარ რაა ერთი კარგი დატკბობა გინდა...მანამდე ბლინები გააკეთე და ყველას მე შევჭამ !
-ღორი ,ბავშვს მშიერს მიტოვებს
-ბავშვს ერეკლე მშიერს დატოვებდა?
-ეგეც მართალია...იმედია შოკოლადები არ აჭამეს. იმდენი ცდილობს უკვე მის მოთაფვლას დიაბეტს აკიდებენ!- თვალები აატრიალა და ბლინების დაცხობა დაიწყო -შებრაწული გიყვარს თუ საშუალოდ
-უბრალოდ ბლინი იყოს
-ღმერთო ჩემო-გაიცინა და მზადება განაგრძო. ბატონმა ლუკამ თავი ვერ შეიკავა და მის უკან დადგა
-მოგეხმარები გინდა? თორე ჯდომისგან ამტკივდა ფეხები
-შენ რაღაც ძაან ხარ დგომისკენ მიდრეკილი და არ მომწონხარ
-საზიზღარი ქალი ხარ
-მაგის თქმის უფლება ვინ მოგცა?
-უფლება მჭირდება? მეე?- ხელი მუცელზე შეუცურა და ნიკაპი მხარზე ჩამოსდო-აბა კარგად დამაკვირდი შენი აზრით ნებართვა მჭირდება ?
-ნეტა თუ არ გბეზრდება ეს სულელური ფლირტი ...ახლა ჟრუანტელისმაგვარი უნდა მივლიდეს რამე?
-ხო და კიევ გაციებდეს და გაცხელებდეს
-როგორ ფილტვების ანთებას მართებ გოგოებს? -სერიოზულად შეიცხადა და ლუკას კიდევ ერთხელ დაასხა ცივი წყალი თავზე
-კაიი რაა კაი რაა ბარბარიკა ასეთი გემრიელი გარედან როგორ ხარ და ასეთი მწარე ენა როგორ გაქვს...ღმერთმა წონასწორობა სხვანაირად ვერ მოახერხა?
-დავწვავ შენს ბლინებს თუ არ მომშორდები
-დაწვი ...ჩემი გულის დაფერფვლას ბლინების დაწვა მიჯობს.კარგი სუნი რომ გაქვს მითქვამს? - ცხვირი მის აბურდულ თმაში ჩამალა და გაიცინა- რამე ყვავილის არომატია?კანზეც იგივეა -უცებ დაასკვნა და კოცნა დააპირა ბარბარეს რომ გაეცალა ხელიდან და ერეკლეს ხმა გაჟღერდა ერთდროულად
-ტასუნაა ბარბარე სამზარეულოშიაა - თქვა და შემდეგ შეიხედა ოთახში. წყვილი შეატვალიერა წამიერი მზერით და ოთახის სიღრმისკენ დაიძრა
-სალამი ლუკა
-გამარჯობა
ტასო რომ შევარდა და მოეხვია აბრბარეს არაფერი თქვამს. ლუკაც რა თქმა უნდა არ იყო დიდად მოწოდებული ერეკლესთან ბაასით.
-ლუკაა შენ აქ ქალ? ლა სიულპლიზია ლა გინდოდა აქ? - როგორც კი მოშორდა ბარბარეს მაშინვე ლუკას მიეჭრა
-გამარჯობა ტასიკო ,მეც გამიხარდა შენი ნახვა.მომენატრე იცი? რამდენი ხანია არავის შემოუხედავს ჩემთვის ასეთი ლამაზი თვალებით
-მოლჩი თვალებიც ჯუჯინც ლაა...არ მოგნატლებივალ იტკუები !
-არ ვიტყუები ... ცოტა მომენატრე
-ფუ რა ცუდი ხარ...ცოტა როგორ მოგენატრე
-ერთ წუთს გამოდი საქმე მაქვს!- ლუკასა და ტასოს დიალოგით დაწუხებულმა წამსვე ბარბარეს გადახედა . ისე გავიდა არც დალოდებია პასუხს.ისიც წამსვე მორჩილი ბავშვივით გაჰყვა უკან. ერთ-ერთ ოთახში შევია დადვანი და ბარბარეს გახედა
-რა ხდება?
-მინიმუმ ორი კვირით მიწევს წასვლა და ტასოს ჰგონია რომ მაშოსთან ერთად ვაპირებ დასვენებას და ვუმალავ რომ თან არ წავიყვანო ! მეჩხუბა
-და მე რა გავაკეთო?
-უნდა დაარწმუნო რომ ჩემთვის მნიშნელოვანია და არავის დავაყენებ მასზე წინ... თუ იმ კაცთან არ გინდა გყავდეს ბავშვი რომელმაც ისიც კი არ იცის რომ რაღაც ყვავილის კი არა შოკოლადის და ნუშის სურნელი გაქვს თმაზე...კანზე კი ქოქოსის -უცებ მიახალა და ისევ ისე გავიდა ოთახიდან. გგონიატ ბარბარე ისევ გაჩერდა? არაფერიც მაშინვე უკან გაჰყვა მკლავში წვდა და სხვა ოთახში შეათრია სანამ ტასო არ დაინახავდათ
-შენ რას მეუბნები საერთოდ ხვდები?
-რასაც ვამბობ ზოგადად ვიაზრებ ხოლმე...გააზრება იცი რას ნიშნავს?!
-ასე ნუ მელაპარაკები
-ასე როგორ ბარბარ..იკა?- ისე უცებ მოიშორა მისი ხელი ბარბარე შეცბა. ცარიელ გაჩხაკულ თითებს დააკვირდა და მერე ისევ დადვანს ახედა
-როგორც მელაპარაკები ისე...მე არ ვაპირებ დავჯდე და ტასო დავარწმუნო იმაში რაც ისედაც კარგად იცის და თუ ბრაზდება შენი ბრალია. ანასტასია ტყუილად არავისზე ბრაზდება, დაგერწმუნებინა შენს სიმართლეში თუ გაქვს საერთოდ
-რა გგონია რომ მაშოსთან ერთად მივდივარ და ტასოს ვუმალავ? ნუ მაცინებ ზალიან გთხოვ
-არა არ გონია...რადგან არ გიყვარს ტასოს მოტყუება საერთოდ ტყუილი ,მაგრმა ამას რა მნიშვნელობა აქვს თავად მოაგვარე პრობლემა შენს შვილთან მე ნუ მრევ!
-მე მოვაგვარე, მაგრამ შენ რო დაიწყებ ჩემს ლანძღვას ბავშვი უფრო დამძმდება დ აერთი ტვე რომ ვერ დავბრუნდე წარმოდგენააც არ მიდნა როგორ დამხვდება
-ასე მიცნობ?- თვალებში უყურებდა იმ წამს დადვანს და ყელშ ისევ გაურკვეველი ბურთი ჰქონდა გაჩხრილი რომელიც ამოსუნთქვის საშუალებას არ აძლევდა.
-არ გიცნობ...ნეტავ საერთოდ არ გიცნობდე ! - დადვანმა მზერა მოაშორა და ისევ ისე დატოვა ოთახი,ამჯერად არავის შეუჩერებია. ტასოს დაემშვიდობა და სახლიდანაც მალევე გაქრა.
ბარბარე რომ გამოფხიზლდა და სამზარეულოში გავიდა ლუკა აცხობდა ბლინებს და თან ტასუნას რაღაც ამბავს უყვებოდა,ისიც კისკისებდა და უკვე გამზადებულ ბლინებს მირთმევდა. გაზქურასთან მივიდა და უსიტყვოდ გასწია ლუკა . ისიც მაგიდასთან გადაჯდა და ის ეგანაგრძო ტასოსთან საუბარი,მატი სიტყვები საერთოდ არ ესმოდა. ონსტიქტურად აკეთებდა საქმეს სანამ ხელი ცხელ ტაფას არ მიადო და ტკივილისგან არ წამოიყვირა. თითქოს ერთად ნაგროვებმა ცრემლებმა დენა დაიწყ. თვალები რომ დაებინდა ვეღარ გაჩერდა,ტასოს იქ ყოფნაც კი აღარ ახსოვდა. ლუკას ხმა ესმოდა, მისი ხელების შეხებას გრძნობდა სახეზე. მალამოც ეცხებოდა ხელისგულზე ,მაგრამ საერთოდ არ ეხმარებოდა. აქამდე ბევრჯერ მოსვლია მსგავსი რამ, აქამდე მალევე უქრებოდ ატკვიილი, ცრემლებს ერთხელ რომ შეუმშრალებდნენ მერე აღარ სდიოდა, ჭრილობაზე თითები რომ შეეხებოდა აღარ სტკიოდა მერ ეიჯდა და უყურებდა იმას ვინც ჭრილობა დაუამა.ახლა კი ისევ დაბინდული თვალებით იყურებოდა და მხოლოდ იმიტომ შეიკავა თავი რომ სადღაც ახლოში ტასოც იჯდა, პანიკაში არ იყო ,მაგრამ მაინც ნერვიულობდა გრძნობდა ბარბარე მის პაწაწინა გულის ფართხალს და ყველაზე ნაკლებად მისი წყენინება სურდა.
-კარგად ხარ?
-კი ,გმადლობ!
-ტყუილია ქალებს ცრემლები უხდებათო...ვაფშე არ გიხდება შენ თავს ვფიცავარ . ცუდად გავხდი რას მიკეთებ ბარბარიკა?
-ხელი მეწვის...თეფშები იმ კარადაშია დატრიალდი ახლა რას მიკეთებ
-მოკლედ რაა
-გადაგიალა?-ტასო მიუცუცქდა და მკერდზე მიადო თავი
-არ მტკიოდა ,ხომ იცი როგორი ფეთიანი ვარ
-ქო ვიცი...-ლოყაზე აკოცა და გაიყუჩა- ალ დაგვიმტვლიო ლუკა თეფჩები
-ახლა ისე მითხარი გამიტყდება რამე და მაყიდინებ შე ჩეკისტო ბავშვო ახლებს
-ეგ ლა ალი ლამე ცუდია?
-შენ რაღაც არ იცი?
-გააჩუმეტ ვინმემ...სულ ლოგოლ ლაპალაკობ
-მორჩა ჩუმად ვარ- ტასოს ეფერებოდა თმაზე და არც კი უსმენა იმათ დიალოგს. შემდეგ მაგიდასთან მოკალათდდა. ორი ლუკმა გადაყლაპა ისიც იმიტომ რომ ტასო უყურებდა . ანასტასია რომ გავიდა ლუკას სერიოზული ხმაც მაშინ გაიგო
-ისევ კანკალებ!
-მე?
-საოცრება ხარ იცი?
-ლუკა გთხოვ
-მგონი დიდხანს თუ ვიქნები შენს გვერდით შემიყვარდები იმდენად არანორმალური არსება ხარ ...იმდენად არაამქვეყნიურად მოწყობილი გონება გაქვს მთლიანად მაგიჟებ გიყურებ და ვგიჟდები! ერთი იცოდე ,თუ დავრწმუნდი რომ შენი დადვანი უკან აღარასდროს დაგიბრუნდება შენ არ არსებულ თუ უკვე მიტაცებულ გულს მე ჩავიგდებ ხელში ! -წამოდგა, გაუღიმა,ლოყაზე აკოცა და წავიდა...
ანასტასიასთან ერთად იწვა საწოლში, გარეთს აშინლად წვიმდა და მართალია სახლში სითბო იყო,მაგრამ მაინც საბანში გაეხვივნენ. ტასო როგორც ყოველთვის ახლაც ტკიპასავით მიეკრო და ბევრჯერ აკოცა. ბევრ რამეზე ისაუბრეს, როგორც ყოველთვის ტასოსთან საუბარი არ იყო რთული. ბოლოს დღის ამბები გამოჰკითხა და თავისთავად დაიწყო საუაბრი
-იცი ლომ მიდის? ორი კვილითო ...იმიტომ ვკავდი კოველდგე.იცოდა და აქამდე ალ მითქლა. იმ ქალთან ელტად მიიც ალბათ . მე კოველ გამე იქ ვიკავი სულ მაგათთან ვიკავი და აქლა მიკავც სქვაგან?
-ანასტასია მამაშენს არ იცნობ? გაღმერთებს, სულ რომ ჭკუა ეკეტებოდეს მაშოზე შენ მის გამო მაინც არ მოგატყუებს! პირველად მიდის მივლინებაში თუ მეორედ? ნახევარ დროს შენტან საუბარში გაატარებს და ვერც კი გაიგებს როგორ მალე დაბრუნდება
-იცავ?
-არ მინდა რომ ტყუილად ინერვიუულო , იმის გამო რაც რეალურად არ არსებობს. ერეკლე ორ ქალს აღმერთებდა ამქვეყნად შენ და მე . შენ ყოველთვის პირველ ადგილას იყავი ,სულ ერთი ციცქნა წერტილი რომ იყავი აი აქ მაშინაც... აი იმ წამიდან გიჟდება შენზე რა ცგაიგო რომ ჩემს მუცელში გაიზრდებოდი. ორმაგად უყვარხარ მისი რომ ხარ და ჩემი რომ ხარ კიდევ იმიტომ. მერე რა რომ ახლა აღარ ვუყვარვარ მაინც ისე ძალიან უყვარხარ, კიდევ უფრო და იმაზე უფრო ვიდრე წარმოდგენა და თქმა შეიძლება. ცხოვრების არცერთი დღე გაუტარებია შენზე ზრუნვის გარეშე ხვდები ხომ რას ვგულისხმობ
-ვხვდები
-რატომ მიღიმი ასე?- ლოყები დაუკოცნა და მერე ჰკითხა
-მომიკვები ლაგაცეებც ლო გთქოვო?
-რა გინდა გააჩნია ახლა თუ უნდა მითხა არ მჯერა ის ამბავი ბავშვების ჩასახვაზეო არ ვიცი რას ვიზამ!
-წვიმას ისტოლიები და ამბები უქდებაო ქო ამბობ ხოლმე? ხოდა მომიკევი ლოგოლ იკავით მე ლო მუცელჩი ვიკავი. დანალჩენი კი მაქცოვც თითქმის კველაფელი
-ძალიან გინდა?
-არ გაქცოვც?
-როგორ არ მახსოვს ...ყველაფერი მახსოვს - გაეღიმა და პატარა ქალბატონს ისევ აკოცა- როგორი ტკბილი ხარ ვერ ვძღები .ცოტას მოგეფერები რა და მერე მოგიყვები
-ოო მასე იტკვი და მელე შემოგეწმები
-ცოტა ცოტა რაა ...მომენატრეე შენ არ მოგენატრე? - კოცნიდა დ აისე ელაპარაკებოდა- როგორ მიყვარხარ ჩემო ერთაერთი ჩემო სიხარულო - მაგრად ჩაიკრა გულში და პაწუა ცხვირზე აკოცა- ანუ გაინტერესებს რა ხდებოდა გარეთ როცა შენ მუცელში იჯექი ხო? პირველ რიგში უნდა იცოდე პატარა ქალბატონო რომ შენ ერთაერთი ხარ რამაც მე და მამშენი ერთდროულად გაგვაბედნიერა, გაგავახარა და რაც არასდროს გვინანია ჩვენი თანაცხოვრების განმავლობაში
-ცოტა გასაგებად მათა დიიდ კი ალ ვალ
-როცა გავიგეთ რომ შენ ჩემს მუცელში იყავი ორივეს უზომოდ გაგვიხარდა. პირველად დავმუნჯდი, იცი ვერაფერი ვერ ვთქვი. ხომ იცი სულ მინდოდა მამაშენისთვის რამე ისეთი მეთქვა,მაგრამ მაშინ ვერაფერი ვუთხარი . შენ მისი ნაწილი ხარ,ის რომ არა არ მეყოლებოდი შენ რომ არ მყავდე ჩემი ცხოვრება არაფერი იქნებოდა - ისევ აკოცა და გაუღიმა- იცი საერთოდ არ ყოფილხარ პრეტენზული, ცუდად არასდროს ვყოფილვარ, არც გავსუქებულვარ მარტო შენ იზრდბეოდი ქლაბატონო . აი ისე როგორც ლიზიკო იმატებს მარტო მუცელი მეზრდებოდა და ცოტა ცოტა ვიმატები . მაგრამ ხანდახან საოცრებები მინდებოდა
-მალთლა? ანუ ლამაზი იკავი
-ყველა ფეხმძიმე ლამაზია, რადგან ამ დროს თავად ხდება სასწაულმოქმედი !
-მაინც ლა გინდბეოდა?
-ერთ დღეს საშინლად მომინდა ფორთოხალი
-მელე ლა ...ფოლთოქალი მეც მიკვალც
-გაზაფხულზე მომინა
-ეგ ლომელია?
-იები რომ ამოდიან დე ...
-უიი მაჩინ აგალაა ფოლთოქალი და ლატო მოგინდა?
-არ ვიცი დე მომინდა...რა თქმა უნდა შანსი არ გავუშვი და მამაშენს ვუთხარი.
-მელე? მოგიტანა?
-მომიტანა ...ათ წუთში მოვიდა და მომიტანა,მაგრამ არ ვჭამე.შემეშინდა ცუდი არ იყოს-თქო და გადამინდა.
-კიდევ? ეც იკო სულ?
-ერთხელ ექიმმა გვითხრა რომ ბევრი არ უნდა მევლო და რამდენიმე დღე სულ დაწოლილი ვყოფილიყავი. ორივეს შეგვეშინდა რომ შეიძლება ცუდად ყოფილიყავი და ორი კვირა გვერდიდან არ მშორდებოდა. მაშინ ისწავლა საჭმელების მომზადება
-მანამდე ალ იცოდა? მე ლატო ალ მაქცოვც ცუდად თუ ვიკავი?
-ძლაიან პატარა იყავი და იმიტომ არ გახსოვს...
-მელე ლა მოქდა?
-მერე ...მერე ერეკლე ზღაპრებს გიკითხავდა. მუცელზე დამადებდა თავს და ისე გელაპარაკებოდა. სულ მეფერებოდა მუცელზე და გელაპარაკებოდა. იცი პირველად რომ ამოძრავდი მაშინაც მეფერებოდა ... მერე რომ არ ცერდებოდი მოვიდოდა და გეტყოდა ცოდოა დედიკო დაძინება უნდა უკვე გვიანიაო და ჩერდებოდი იცი? დილითაც პირველი გელაპარაკებოდა . ყოველთვის ჩემთან ერთად იყო როცა ექიმტან მივდიოდით ...
-რომ გამოვეთდი მელე ...მელეც აცე მელაპალაკებოდა? მე ლატო ალ მაქცოვც უუფ
-ნუ იბუტები დეე...ხომ გითხარი სულ ციცქნა იყავი . მამიკო სულ ასე გელაპარაკებოდა. ღამით შემოდიოდა და თვალს არ მაშორებდა.
-ეგვიძა?აუუ ველ გავიგეე
-ხო ეღვიძა და მიყურებდა
-სენ თუ გეძნა ლა იიც ლო გიკულებდა?
-არ მეძინა...მერე თმაზე მეფერებოდა რომ ეგონა მეძინა და ხომ იცი თმაზე რომ მეფერება სულ მეძინება
-მე მეფელებოდა თუ ჩენ ველ გავიგე დედაა
-ორივეს ...მეც და შენც ! შენი ტანსაცმელები და ნივთები ერთად ვიყიდეთ. იცი რამდენ ხანს დავდიოდით?უამრავი ტანსაცმელი გიყიდეთ. თავიდან არ ვიცოდით ბიჭი იყავი თუ გოგო და ყველა ფერს ვყიდულობდით . სასეირნოდ დავდიოდით და ვვარჯიშობდით
-მელე მერე?
-მერე მუცელი ამტკივდა... აღარ მინდა აქ ყოფნაო განაცხადე და ექიმებმა ამოგიყვანეს
-გეტკინა?
-მე არ აუფრო მამაშენს ეტკინა
-როგორ
-ისე ვუჭერდი ხელს და იმდენს ვუყვიროდი აბა რა იქნებოდა- ჩუმად ჩაილაპარაკა და მერე სხვა რამე უთხრა ტასოს- არ მტკენია...შენ რომ დაგინახე ისეთი პატარა იყავი სულ სულ პაწაწინა
-ქო ვიცი ფოტოები მაქვც ნანაქი ... მამიკო იქ იკო?
-კი იქ იყო და ტიროდა
-მამიკო ტიროდა?
-ხო მეც ვტიროდი
-ლატო?
-გვიხაროდა ძალიან შენი ნახვა და იმიტომ...ჩვენი ბენდიერება ხარ და იმიტომ ...ძალიან ძალიან გვიყვარხარ და იმიტომ ! აღარ გაუბრაზდე მამიკოს კარგი?
-ჩენ ლატო უბაზდები სულ?
-მე ...მე ასეტი ვარ და იმიტომ. მე სხვა ვარ შენ არ უნდ აგაუბრაზდე იმიტომ რომ მარტო მე მაქვს უფლება ვეჩხუბო სხვას არავის...უფრო სწორად მე მქონდა უფლება . ახლა ხომ არარ ვეჩხუბები?
-საელტოდ ალ ელაპალაკები
-მთავარია რომ აღარ ვჩხუბობთ...ხომ ხედავ განქორწინება კარგი გააწყვეტილება იყო
-ალ იკო
-არ ვიჩხუბოთ ...ერთ დღეს მიხვდები რომ ასე სჯობდა !
-აგალ მომიკვები ლამეს?
-არა...აღარ გვინდა ამბები.დანარჩენი მამაშენმა მოგიყვეს რომ დაბრუნდება.
-ალ გავაცილოთ ქვალ?
-აეროპორტში არ გვინდა რა დეე... თუ გინდა ხვალ დილით მიგიყვან ფრენამდე
-კაქი ...თუმცა ალ მინდა იკოც! დავემჩვიდობე დგეც .ალ უკალც დამჩვიდობებები
-როგორც გინდა დე... ახლა ჩავიდეთ და კაკაო დავლიოთ ან ჩაი
-ალ მინდა ლა...მეძინება. დავიძინოთ
-ახლა?
-ქო წვიმც და მეძნება
-დაიძინე ... მე აქ ვიქნები შენთან ჩემო თოჯინა- შუბლზე აკოცა და თმაზე მანამ ეფერებოდა სანამ თვალები არ მიენაბა. დიდხანს უყურებდა მძინარე ქალბატონს და მის სურნელს ისრუტავდა ,სურნელს რომელიც საოცრად ჰგავდა დადვანისას.




დაპირებული დიდი თავი ...
ვიმედოვნებ რომ ყველა სიტყვას ისე მიიღებთ როგორც მე მინდოდა გადმოცემა და ყველაფერი ისე გავაკეთე რომ გასაგები იყოს. იმედია გამომივიდა გრძნობების ზუსტად გადმოცემა
მიყვარხართ მე თქვენ და ველი თქვენს შეფასებებს... მადლობა რომ არსებობთ და ცხოვრებას მილამაზებთ <3 <3 <3 <3