-ჩემი გოგო ჩემი საყვარელი როგორ მიყვარხარ , აი ასეთი საყვარელი და ბავშვური მიყვარხარ, ლიზა ლიზაკო ჩემი გოგო- იმეორებდა მიშო და ლიზას თმაზე ეფერებოდა
-მეც მიყვარხარ მიშო...
მიშო წავიდა ლიზა კი დარჩა კარგ ხასიათზე
-ნინიაა
-გისმენთ ქალბატონო- წამებში გაჩნდა ნინია ქალბატონთან და შეშინებული აცეცებდა თვალებს
-ნინიაა ჩემი ნინიაა- მღეროდა ბოლო ხმაზე სიხარულისგან აღარ იყო და რაექნა
-ქალბატონო ლიზა ?- გოგონამ გაკვირვებული იკითხა და ტუჩის კუთხესი ჩაიღიმა
-ნინიკოო გავიგე შენზე ბევრი ლაპარაკი უყვარსოო
-კი მაგრამ
-ხოდა რას გაჩერებულხარ, ამიერიდან მე და შენ მეგობრები ვართთ , იცოდე აზრს არგეკითხებიი
-ქალბატონო ლიზა რამოხდაა
-არანაირი ქალბატონო უბრალოდ ლაზა ლიზიკო ელიზაბედი არა ელიზაბედი არდამიძახო
-კარგი როგორც გნებავთ
-და შენობიდი ფორმაა
-კარგი ლიზიკოო
-აი ეს მომწონსს
-ვერწარმოვიდგენდი ამას მე
-ყველაფერი შესაძლებელია ნინია ყველაფერიი
-კარგი კარგი
გინდა დავლიოთ რამეე ტეკილა გვაქ??
-გვაქ და უარს არვიტყოდი
ორივე გამოთვრა თან როგორ ? ბოლოს სოსოს დასაწვენი რო დარჩა ორივე, ერთ საწოლშ დაწვნენ და იმ წუთას გაითიშნენ, თქვენ უნდა გენახათ როგორ უყურებდა სოსო მომღიმარ ნინიას რომელიც იმწამს საერთოდ გათიშული იყო და ვერ აზროვნებდა, მაგრამ ლოყაზე როდესაც აკოცა დაწვენის დროს გოგონამ აი მაშინ მთლიანად გათიშა ბიჭი
-აააა თავიიი- ორივემ ერთდროულად იკივლა და სოსოც მათთან გაჩნდა წვნიანთან ერთად
-რო არ შეგიძლიათ არ უნდა დალიოთ
-მოიცა ჩვენ აქ ჩვენით ამოვედით-გაკვირვებულმა იკითხა ნინიამ და ლიზიკოს გადახედა
-რაღაც მეეჭვება
-მოიცა რა ეხლა უნდა ვთქვა რო ამ გორილამ ამომიყვანა
-და ეს გორილა რო არყოფილიყო ახლა კი იქნებოდით ქვემოთ იატაკზე გაშოტილები
-მოიცა ნინიკო სოსომ რა დაგიშავა გორილას რო ეძახი -თქვა და ხმამაღლა გაიცინა -ააა თავიიი
-მოდით ეხლა შეჭამეთ, იცოდეთ ერთ ლუკმაც რო დატოვოთ ჯადოქარს დავიძახებბ
-კაი დედიკოო
-გორილა ეს შენ მოამზადე?
-აბა სხვას ხედავ ვინმეს აქ?
-არაა კაი მზარეული კი ხარ და


4 საათის შემდეგ ქალბატონი ელიზაბედი დიდი გალავანის წინ იდგა და ელოდებოდა როდის გაიღებოდა კარი, შიგნით შესვლა არუნდოდა, რადგან იქედან დიდი ტკივილით წამოვიდა, გალავნის გაღების და სახლის დანახვისას ყველაფერი გონებაში ამოუტივტივდა, როდესაც 4 წლის იყო მამამ დამხმარე ბორბლების გარეშე ველოსაპედი უყიდა და კატაობას ასწავლიდა, ერთხელ ხიდან გადმოვარდა და ხელი მოიტეხა დედა სულ თავზე ედგა, მარტოს დაძინების უფლებასაც არაძლევდა, 5 წლის იუბილეზე მამამ პატარა ლეკვი უყიდა, რომელსაც მიმი დაარქვა, 6 წლის იუბილეზე დდედამ პატარა კვიცი აჩუქა, ჯირითი კარგად იცოდა და ამ ცოდნამ 5 დიდი ოქროს თასი მოუტანა, შემდეგ მამამ მანქნის ტარება ასწავლა დედამ კი სამზარეულოში ფუსფუსი, ყველაზე ბედნიერი მაშინ იყო როდესაც მამამ თავისი რაში, წითელი ფერის მუსტანგი აჩუქა დედამ კი წყნეთში აგარაკი, აი ისეთ ადგილას მას რომ უყვარდა, მაგრამ გატყუებთ ყველა საჩუქრის ჩუქების დროს ყველაზე ბედნიერი იყო

-გამარჯობათთთ -ფიქრებიდან მამაკაცის ხმამ გამოიყვანა რომელიც მასთან მიდიოდა - ვის ეძებთ, ალბათ თქვენ ახალი დამხმარე ხართ ,მაგრამ ასეთი ლამაზიი, მოიცაა ეს მანქანა შენიაა, და ეს მანქანა თუ შენია სახლის დამლაგებლად რატო მუშაობთ??
-სიტყვები შეარჩიე ახალგაზრდავ
-ოჰ, უყურეთ ერთი ამას, ეცი მე ვინ ვარ?
-და შენ იცი მე ვინვარ ?
-ლიზა ?
-მიშო- ძისკენ წავიდა და მაგრად მოეხვია- მითხარი ვინ არის ესთავხედი?
-უკაცრავადდ? მიშო შენ მითხარი ვინარის ეს ქალიი
-ოჰ ერთმანეთი უკვე გაუცნიათთ
-არა -ორივემ ერთად თქვა და ერთმანეთს ღრენით გადახედეს
-კარგი ლიზა გაიცანი ალექსანდრე ჩემი ძმა და მეგობარი -გაიცინა და ძმაკაცს მხარზე ხელი მიარტყა- ალექს გაიცანი ეს ჩემი დაა
-ვინნ ?- ისევ ორივემ ერთად იკითხა
-მიშო თუ ღმერთი გწამს ეს ეს ეს ოჰ ღმერთო როგორარის ეს სულიერი შენი მეგობარი
-მიშო და გყავს და გვიმალავდი??
-ალექს შენ წასვლას აპირებდი მგონი
-წავალ აბა რას ვიზამ ამ ალქაჯთან როგორ გავჩერდები- ლიზა გაბრაზებული უყურებდა მამაკაცს და აღარ იცოდა რა ეთქვა -ოსე კარგი გემოვნება კი ქონია- თვალებით მანქანაზე ანიშნა და ახლა მართლა წავიდა
-ლუციფერი -უკვე წასულს მიაძახა და ღრმად ჩაისუნქა ბოლოს დაბოლოს მისი რძალი და ძმისშვილი უნდა გაეცნო




აიი ეს თავიც დამთავრდაა , მაპატიეთთ რაღაც ხარვეზების გამო ვერ ავტვირთეე მიყვარხართთ
პ.ს შეცდომები დააიგნორეთთ <3 <3