სიყვარულის გზა თავი2
ჩვენი კარავი რომელიც დავითმა დაგვითმო უყვითელია, არც ისე პატარა , მე და თინაკო თავისუფლად მოვთავსდით საათზე მეტია გაუნზრევლად ვწევარ, ვდილობ რეალობა გავიაზრო ნუთუ მე ეს გავაკეთე? -მარიამ! მარიაამ! ვიცი არ გაცმდება, თანაც აქ დასაწოლად ხომ არ ცამოვსულვარ?კარვიდან გავდივარ და ვცდილობ დავადგინო საიდან ისმის თინას ხმა...აი ისიც,მიუხედავად იმისა რომ არაჩვეულებრივი ამინდია და ცხელა , კოცონი დაუნთიათ დაუჯერებელია თითქმის ადგილი აღარ არის ყველგან კარავია გაშლილი -მოდი ჩვენთან დაჯექი თინას და დათოს მივუჯექი გვერდით სხვას არავის ვიცნობ - ასე მორიდებული ნუ ხარ , მე ანა მქვია, ეს მარია ის თაკო ეს თორნიკეა ეს კი დიმა დანარჩენებს მოგვიანებით გაგაცნობ, დალევ არაყს? -არა იცით მე არვსვამ -კარგი რა სულ ცოტა არაფერს გიზამს თინას საცოდავი თვალებით გავხედე თუმცა ჩემთვის აშკარად არცალია, ანას ჭიქა გამოვართვი და სულმოუთქმელად დავლიე -ყოჩაღ! მაგარი გოგო ხარ საშინელი გემო ქონდა,ისიც კი ვიგრდძენი როგორ ჩავიდა სითხე კუჭში ... -ეს შენი პირველი ლაშქრობაა? -კი , აქამდე არასდროს ვყოფილვარ სადმე სალაშქროდ -აი ჩვენი კლუბი კი სულ დავწანწალებთ, კარგი იქნება თუ შემოგვიერთდები, არ ინანებ -ნამდვილად უნდა შემოგვიერთდე ეს რელაქსაციის საუკეთესო საშუალებაა ბევრი ვისაუბრეთ უშუალო და მხიარულები აღმოჩნდენ, შორიახლოს სანდრო შევნიშნე სადღაც მიდიოდა, თავი დავხარე და ჩემს ფეხსაცმელებს დავაშტერდი, თავს უუცნაურად ვგრძნობ, თითქოს მინდა აქ იყოს ჩვენთან ერთად -მგონი ჩვენი გოგო შეყვარებულიააგენატრება? წამოაყრანტალა დათომ, მე კი ისიც ვერ მივხვდი რომ ჩემზე იყო საუბარი -არა ! არააა ასე ნამდვილად არ არის, მას არასდროს არავინ ყვარებიაა თინამ გამომექომაგა და ხელი გადამხვია -რაა? მართლა? ოოო -ჯერ პატარა ვარ , არვარ მზად სერიოზული ურთიერთობებისათვის -კარგი კარგი ერთიც დალიე და დაიკიდე ამათი საუბარი ანამ ჭიქა ისევ მყრალი სითხით შემივსო, სანდროც აღარ ჩანდა. როგორც იქნა თინაკო და დათო დავითანხმე განმარტოვებაზე და ტბის ნაპირს ავუყევით,აქეთ იქეთ ვაცეცებდი თვალებს იქნებ დამენახა -აუუ ძალიან კარგია აქ რომ ხართ, ისე თინა მარიამი აქამდე რატომ არ გამაცანი? -კარგი რა ჩემთვისაც ძვლივს იცლის -გასაგებია ტიპიური წიგნის ჭია -უარესი -ჰეიიი ! მე აქ ვარ თქვენ კი ჩემზე ჭორაობთ ეს მართებული ნამდვილად არ არის -კაო თინა ეს რომ არ იქნება მერე განვაგრძოთ დათოს ხელი მაგრად სემოვარტყი და სიცილი სახეზე მიახმა -ძალიან მიყვარხართ!!!! იყვირა თინაკომ და წინ დაგვიდგა... ისეთი ლამაზია, განსაკუთრებით როცა იღიმის, ჩვენც გაგვეცინა და ჩავეხუტეთ,მომწონს ჩვენი ტრიო, ჰო ამ წამიდან ჩვენ სამნი ვიყავით, ზუსტად ვიცოდი რომ მათშორის იყო რაღაც გრძნობა რომლის გამხელას არცერთი ჩქარობდა, ეს ძალიან მაგარია მოსაღამოვებასთან ერთად საშინლად აცივდა, ამბობდნენ გაწვიმდებაო, მართალია ძალიან მიყვარს წვიმა მაგრამ ამ ვითარებაში უსიამოვნო იქნება,თბილი მოსაცმელი ცავიცვი ფა ცოტა ხნით წამოვწექიკარავში,ყველას სცენასთან მოუყრია თავი და ერთობიან, ზოგი სვამს ზოგი ეწევა, ზოგი ცდილობს მელოდიას უნიჭოდ აყვეს, ზოგი ცეკვავს ზოგს კი ყველა კიდია და თავის სტიქიაშია, ალბათ რამდენიმე ჩემნაირიც გამოიძებნება თავისთვის კარავში რომ წევს,სასიამოვნო მელოდიის ჰანგები ჩემამდეც აღწევს თითქოს ნოტები მიხმობს,მარტო ყოფნით რომ დავიღალე და საშინლად მომწყინდა კარვიდან გავედი ბნელოდა მოშორებით განათებული სცენა მოჩანდა, როგორც ჩანს თინას პოვნა გამიჭირდება ვცდილობდი ფეხი არაფერზე წამომეკრა ვინმეს კარვის დაშლის სურვილი ნამდვილად არმაქვს,თან უკან ვიხედებოდიი შეშინებული...დათო რომ შევამჩნიე მაშინვე მასთან გავჩნდი -ოჰჰ, გამოვედით ჰაერზე?შენს დაქალს თუ ეძებ გეტყვი რომ უგონოდ მთვრალია და მაგრად ერთობა გირჩევ მიბაძო -სად არის იცი? ამ დროს უკნიდან სასიამოვნო ამავდროულად ნაცნობი ხმა მომესმა -მარიამ? დაბნეული მივტრიალდი -სანდროო -როგორ ერთობი? ეეს შენი შეყვარებულია? ეცადა ისე ეთქვა როკ დათოს არ გაეგო, გამეცინა თან მესიამოვნა კიდეც -არა არ არის, სიმართლე გითხრა ვერც ვერთობი -ვერც მე ზედმეტად ხმაურია ლუდი არგინდათ? -კარგი იქნებოდა , მე დათო ვარ -მე სანდრო სასიამოვნოა ძმაო , წამოდით -მე არვსვამ მაგრამ გამოგყვებით სავარუდოდ მის კარავთან მივედით, ლუდი გამოიღო და ორი ჭიქა აავსო ერთი დათოს გაუწოდა -გცივა? ისე მზრუნველად მითხრა არმციოდა თუმცა მთელ ტანში დამიარა ჟრუანტელმა -ცოტათი კი -წამოდით აი იქ ვიღაცას ცეცხლი უნთია დაგვანახა მოშორებით დათომ , თუმცა ჩვენ ერთმანეთისთვისმზერა არმოგვიშორებია -შეიძლება ჩამოვჯდეთ? თავაზიანად მიმართა ბიჭს რომელიც ცეცხლთან იდგა(და ალბათ მან დაანთო)დათომ, ბიჭმა ერთი წარბაწეულმა შეგვათვალიერა -რათქმაუნდა დაჯექით -მადლობაა მე ბიწებს შორის ჩავჯექი, ცეცხლს ვუყურებდი თუმცა შინაგანად არანაკლები კოცონი მიგიზგიზებდა, სანდროს სიახლოვე მაბნევდა და თან მსიამოვნებდა,ვგრდძნობდი რომ მიყურებდა, თავს ვაიძულებდი არგამეხედა მაგრამ ვერ შევძელი... მიღიმოდა , ჰო მიყურებდა და მიღიმოდა წრფელად -რა საყვარელი ხარ მარიამ ეს სიტყვები საკმარისი აღმოჩნდა სულელური გამომეტყველება მიმეღო, წამომახურა ალბათ გავწითლდი, გამეღიმადა გული ყელში მომებჯინა,მის თვალებში ჩავიძირე, გაქრა ირგვლივ ყველა და ყველაფერი, არაფერი მიტქვამს ჩვენი სახეები იმდენად ახლოს იყო ერთმანეთთან მის სუნთქვასაც კი ვგრძნობდი, თუმცა გონს მოსვლა მოვახერხემზერა ცეცლზე გადავიტანე, შემრცხვა და თვალები დავხუჭე,რაღაცაზე საუბრობდნენ თუმცა არაფერი მესმოდა...ჩვენი მასპინძელიაშკარადა რომ დაიღალა ჩვენი ცქერით მივხვდით და წამოვედით -ბავშვებო რასაყვარლები ხართ? თქვენი ფეისბუქის მისამარტები ცამიწერეთ რა მე ვერაფერს ვხედავ...ჩვენც სიამოვნებით გამოვართვით ტელეფონი სანდროს , ნუ სიამოვნებიტ ალბათ მხოლოდ მე დათომ კი უფრო ჩემი ხათრით,დაგვემშვიდობა და თავის კარავში შევიდა, ჩვენ კი სცენასთან მივედით,იმდენად კარგ ხასიათზე ვიყავი ხმაური სულ აღარ მაწუხებდა მეტიც ზალიან ბევრი ვიცეკვე, საკუთარ თავს არ ვგავდი სრულიად უცნობ ადამიანებთან ერთად უაზრო მუსიკაზე ტელი განცდებით ვცეკვავდი, ფეხზე დგომა რომ მიჭირდა უკვე გადავწყვიტე თინაკო მომეზებნა თუმცა ვერსად ვიპოვე და კარავში დავბრუნდი -მოხვედი? ამოილუღლუღა არყის სუნით გაჟღენთილმა ჩემმა უსაყვარლესმა დაქალმა -ღმერთო შემაშინე!იცი რამდენი გეძებე? -ჩუმად რა დავიძინოთ -თინაკო სად იყავი? ან ვისთან ერთად დალიე? -ცუდად ვარ უაზროდ რომ წამოხტა მივხვდი ცუდად მქონდა საქმე...კარავი გავხსენი და თავი გარეთ გავაყოფინე კიდევ კარგი მოვასწარი... ფუჰ ჯანდაბა!ისეთი გამომეტყველება მიიღო თითქოს სული დალია,შემეშინდა ძვლივს ვიპოვე ჩანთაში ბოთლი და ცივი წყალი სახეზე მივასხი , გონს რომ მოვიდა საძილე ტომარაში ჩავაწვინე და მივიხუტე, სულ გაყინულიყო -ცუუ....დად ...ვარ -ნუგეშინია, დაიძინე დაღლილობის მიუხედავად საერთოდ არ მძინებია, მეშინოდა რაიმე არ მოსვლოდა,გამთენისას მაშინ როცა ჯერ კიდევ ყველას ეძინა ტბასთან გავედი, ისეთი ლამაზი იყო იქურობა გაგიჟება შეიძლებოდა...სრული სიწყნარეე... დაიწყო კიდევ ერთი უცნაური დღე -------- ესეც მეორე თავი მეგობრებო... ბოდიშს გიხდით შეცდომებისთვის... იმედია მოგეწონებათ ))) მერწმუნეთ წინ საინტერესო ამბები გელოდებათ |
ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.