-დედა მოვედიით _დავიყვირე და სახლში შევედით მაგრამ არავინ ჩანდა _ ნოე მათხოვე ტელეფონი აბა დავურეკო
-დედიი სად ხართ?
-მარტო თქვენ კიარგინდათ გართობა და განტვირთვა, მე და დავითი წავედით რესტორანში და ნიაკოც ჩვენთან ერთადაა მოხვედით სახლში თქვენ?
-კი სახლში ვართ უკვე
-მოხვალთ აქ დედი?
-არა არა დე ძალიან დავიღალე და სახლში ვიქნებით
-კარგი დედიკო თუ მოგშივდეს ყველაფერი მაცივარშია
ტელეფონი გავთიშე და ნოეს მივუტრიალდი რომელიც დივანზე მოთავსებულიყო და ტელევიზორის ჩართვა მოესწო
-დედაჩემიც კი პაემანზეა ქმართან, შენ კი ფეხბურთს ვერ შორდები რომ შენს ცოლს შენი მონატრება ჩაუცხხო _ გავუცინე ფრთხილად ჩავუჯექი კალთაში და ხელები მოვხვიე
-ვეღარც კი გეხუტები _ ამოვიბუზღუნე და ცალი ხელი მუცელზე დავიდე
-როდის უნდა გაიზარდო _ ღიმილით მაკოცა შუბლზე და ჩემს ხელი მის დიდ თითებში მოიქცია
-პირადად რატომ არასდროს მიკითხავ ლექსებს? _ მოულოდნელად ჩავილაპარაკე
-ალბათ იმიტომ რომ ვერ დაიმსახურე ჯერ _ სიცილით გათიშა მაღალ ხმაზე მოლაპარაკე ტელევიზორი
-რაა? _ თვალები ამიცრემლიანდა და ადგომა დავაპირე, მაგრამ ადგომის საშუალება არ მომცა
-გამიშვი ნოე _ აკანკალებული ხმით ვუთხარი
-ბავშვი ხარ... ბავშვი რომელიც არასდროს გაიზრდება _ სიცილით მაკოცა მუცელზე და მიმიხუტა
-მართლა ფიქრობ რომ არ გიმსახურებ?
-გამაგიჟებ პატარავ, მე ვთქვი სადმე რომ არ მიმსახურებ? _ დასერიოზულდა და ხელი გამიშვა
-არა მაგრამ ხომ თქვი რომ არ დაგიმსახურებიაო
-წაგიკითხავ ერთ დღეს და მიხვდები რომ იმაზე უარესად გამომდის ეს ვიდრე შენს ლამაზ თავს წარმოუდგენია _ ფეხზე წამოდგა და სამზარეულოში გავიდა, მე რათქმაუნდა უკან ავეკიდე და მოვაბრუნე
-მიყვარხარ ნოე _ უსიტყვოდ მოტრიალდა ჩემსკენ და დაიხარა
-მამი უმცირესობაში ვარ ოჯახში და ბიჭი იყავი რა _ მუცელზე მაკოცა, მე კი სანამ ადგებოდა დავიხარე და მის „მარადცივ“ ბაგეებს დავეწაფე, კოცნა უფრო და უფრო მომთხოვნი ხდებოდა, მალევე მოშორდა ჩემს ტუჩებს და შუბლზე მაკოცა
-მაგიჟებ პატარავ და ისე მენატრები რომ ლამის დავივიწყო ის რომ ფეხმძიმედ ხარ _ ორივეს გაგვეცინა და ნოეს ტელეფონმა მიიქცია ჩვენი ყურადღება
-ხო ძმა ... სად ხართ? ... ანასტასიასთან? ... მიდი ჩამოთ ჩვენც მანდ ვართ ... რაუნდა რა აყვირებს მაგას (იცინის) ... კარგი კარგი _ ტელეფონი გათიშა და ელექტრო ჩაიდანი ჩართო
-აბო იყო? _ინტერესით გავხედე
-ხო ტასოსთან ყოფილა ზევით და მანქანა დაუნახიათ იფიქრეს რომ აქ ვიყავით და დაგვირეკეს
-რა რთული ლოგიკაა _ გამეცინა
მაცივარში რაც კი ტკბილი შემხვდა ყველაფერი გამოვალაგე და მაგიდაზე დავაწყვე
-ნოე ბანანისთვის ჩახვალ? _ შვლის ნუკრის თვალებით გავხედე და წამწამები ავათამაშე
-არასდროს მითქვამს რომ ეს თვალების ზევით ქვევით თამაში მაგიჟებს?
მაგიდასთან მიმიმწყვდია მაგრამ მუცლის სიდიდის გამო თვითონ მაინც შორს იდგა
-იცი როგორ მენატრები? _ ვნებამოწოლილმა ჩავიჩურჩულე და სახეზე ხელი მოვუსვი
-მოვედით.. მორჩით ცელქობას _ კარებიდან დაიყვირა ანასტასიამ და მე აწითლებული მოვშორდი ნოეს, აბო გადავკოცნე და ანასტასიას ვანიშნე მოგკლავ თქო
ნოემ ბოდიში მოიხადა და მაღაზიაში ჩავიდა მე ყავა დავასხი, ტკბილეულობას ხელი მოვკიდე და სამყოფ ოთახში დავალაგე, ყავისთვის ვაპირებდი შებრუნებას აბომ რომ გამოიტანა ლანგარი
-აი სიძე... მადლობა აბო _ გავუცინე და დივანზე დავჯექი
-ხო აბა ჩემი ქმარი შენს ქმარს კიარ გავს
-რაუნდოდა ეხლა რატომ გაკრა ჩემს ქმარს კბილი _ გაკვირვებულმა გავხედე აბოს
-რავიცი ევაჩკა რავიცი _გაეცინა აბოს და ანასტასიას მივუტრიალდი
-რაო ორ დღეში ქორწილი მაქვს და აჟიტირებული ვარო? _ ენა გამოვუყევი ბავშვივით და შოკოლადი გავხსენი ანასტასია კი უცებ დასერიოზულდა
-ისე ევაჩკა ეხლა პრობლემა არ გაქვს ნოე სხვებთან რომ დადის? _ თითოს გავქვავდიო და შეშინებულმა ვკითხე
-რას ნიშნავს სხვებთან დადის?
-ამდენი თვეა ურთიერთობა არ გაქვთ დავიჯერო ასეთი ერთგულია ეგ ქალების მუსუსი? _ იმედად აბოს გავხედე მან კი გაბრაზებულმა დაუძახა ტასოს
-ანასტასია საკმარისია
-და შენ რომ ორსულად იქნები შენი აზრით მაშინ წავა აბო სხვასთან?
-წავიდეს გაერთოს მე პრობლემა არ მაქვს _ გაეცინა ... ვიცოდი რომ ხუმრობდა... ვიცოდი რომ ჩემი გაბრაზება უნდოდა მაგრამ თავი ვერ შევიკავე და ავტირდი, მოულოდნელად დასერიოზულდა და ჩემი დამშვიდება სცადა მაგრამ ამაოდ
-ეე რაგჭირს ევა მე ხომ ვხუმრობდი, კარგი რა ჩემო პატარა _ ლამის მანაც იტირა აბო ბრაზობდა ანასტასიაზე ამ დროს კი ნოეც მოვიდა, ატირებული დამინახა თუ არა ბანანით სავსე პარკი მაგიდაზე დადო და ჩემთან მოვარდა
-რახდება? _ ტასოს და აბოს გახედა და მე მომიტრიალდა _ რატომ ტირი ჩემო პატარა მოხდა რამე??
ოთახში შემიყვანა ლოგინზე დამსვა მე კი ისევ ვტიროდი
-ნუ გამაგიჟე ევა მითხარი რამოხდა _ ეტყობოდა რომ ძალიან შეშინებული იყო
-ან...ანასტასიამ მითხრა რომ რახან ურთიერთობა არ გვაქვს შენ სხვასთან წახვალ _ვთქვი თუ არა ნოემ სიცილი დაიწყო
-მერე ამისთვის ტირი? შენ ხომ იცი რომ ნოეს მარტო მისი ევა უნდა? ხომ იცი რომ მოუთმენლად ველოდები მაგ პატარის დაბადებას, შეუშვი ამ პატარა თავში ერთხელ და სამუდამოდ რომ შენ ხარ ჩემთვის სასურველი ქალი... მართალია მინდიხარ... ახლაც ძალიან მინდიხარ მაგრამ ეს იმას არ ნიშნავს რომ სურვილებს სხვასთან დავიკმაყოფილებ, მე შენთან ყოფნა მსურს და არა ვინმე სხვასთან კარგად დაიმახსოვრე ეს _ გულში ჩამიკრა და ცრელები მომწმინდა _ ახლა კი გავიდეთ თორე ანასტასია შენზე მეტად ნერვიულობს

უხმოდ შევედი ოთახში სადაც ანასტასია დაჩაგრული ბავშვივით იდგა კუთხეში, მივუახლოვდი და წინ დავუდექი
-აი სულ მალე იქნები შენც გაბერილი და ნახავ როგორ მოგიშლით მე და ჩემი შვილები ნერვებს _ გავუცინე და ჩავეხუტე, ვიგრძენი როგორ ამოისუნთქა შვებით

-დედიკოო _ კისკისით შემოვარდა ოთახში ნიაკო, მუცელზე მაკოცა და ფრთხილად მომხვია ხელები
-სულ დედიკო დედიკო... მამიკო აღარ გინდა არა? _ ვითომ წყენით უთხრა ნოემ და ნიაკო მაშინვე მის მკლავებში აღმოჩნდა
-არ გამებუტო მაა ძალიან მიყვარხარ მაგრამ დედა ახლა ორია და უფრო მეტი სითბო სჭირდება
გამეღიმა და ოთახში შემოსულ დედ-მამას გავხედე
-ოჰ ყველა საყვარელი ადამიანი აქ ყოფილა, ტასუნა ემზადები სადედოფლოდ?
-კი ნინა დეიდა ზეგ უკვე დადგება ეგ ნანატრი დღე _ ღიმილით გახედა დედას და აბოს მიეხუტა
-ხო დე ძვლივს გავასაღეთ _ გავიცინე და აბოს თვალი ჩავუკარი
-დედი დღეს დავრჩეთ აქ?
-დედა და მამა გამოსაცვლელად ავიდა, აბო ნოეს ესაუბრებოდა ანასტასია კი გვერდით მომიჯდა
-იყიდე კაბა? _ ჩუმად მკითხა
-ძალიან ცუდი გოგო ხარ შენ, ახლა უნდა გეთქვა ეგ ქორწილამდე ორი დღით ადრე? _ გავუღიმე
-აბა ისე გამიბრაზდებოდი და ათას მიზეზს მოიფიქრებდი, ახლა კი იცი რომ სხვა გზა არ არის
-გიჟი ხარ ტასუნა გიჟი... გახსოვს პატარები რომ ვიყავით? დედასავით მიფრთხილდებოდი ვინმეს ჩემთვის არ ეწყენინებინა
-ახლა კი გათხოვდი და რაღად გინდა ანასტასია
-რა მწარე ენა გაქ ტასიკო მეშინია შენივე ენამ არ მოგწამლოს


პატარა თავია მაგრამ ვერ ატვირთვას ვაჯობე რომ აღარ მელოდინებინეთ
უყვარხართ გვანცის ძალიან