ახალი წელი
(თავი 1)

ახალი წელი ნაძვისხესთან და მის ქვეშ სანტასგან დადებულ საჩუქრებთან ასოცირდება. ახალ წელს ყველა ჩვენს საყვარელ ადამიანებთან ერთად ვხვდებით. ეს ხდის ამ დღესასწაულს ჩვენთვის საყვარელ დღედ. პატარ-პატრა წვრილმანებით ადამიანების გახარება ჩვენც ბედნიერს გვხდის.
მანამდე არის ბუხარში აგიზგიზებული ცეცხლი და ნაძვის ხის მორთვა. სიცილი და ბედნიერება. მეგობრობა და სიყვარული, შემდეგ 31 დეკემბრის ღამე და ცხოვრების კიდევ ერთი ახალი წლის დასაწყისი.
წითელ-მწავენ პიჟამოებში გამოწყობილი ზევიდან დუტის დიდი კურტკით და ფეხზე ბათინკებით დადიოდა მაღაზიის განყოფილებებში და გაფაციცებით ეძებდა რაღაცას. რომ ვერ იპოვა ერთი ამოიხვნეშა და სალაროსკენ წავიდა. ხელში დიდი კიტკეტი ეჭირა. ამობობდა როცა ცუდად ვარ მხოლოდ ეს მამშვიდებსო. შოკოლადთან ერთად რაღაცეები აიღო. მოლარეს ზეზეურად ეძინა და ალბათ ეხლა ამ გოგოსაც სწყვლიდა რომ ღამის 12ზე ისევ მაღაზიაში დახეტიალობდა. გამოვიდა პიჟამოებიანი გარეთ და გზას გაუყვა.
ქუჩას ნელა მიუყვებოდა და თან აქეთ-იქით იხედებოდა. კიტკეტს მიირთმევდა. პარკში გავლა და ორი კვარტალი რჩებოდა სახლამდე. ბევრი ამ პარკში გავლას ერიდებოდა აბობდნენ უაზროები და უზრდელები იყრიან თავსო მარა ეს სანდრას საერთოდ არ აღელვებდა. ბაბულიკები გაიჩითნენო მის ყურს ხვდებოდა ხშირად. ბაბულიკების არანაირი საწინაღმდეგო არ ქონდა უბრალოდ ვერ ხვდებოდა მათი ყოფნის აზრს, ცხოვრებას.
პარკში სიჩუმე სუფევდა. სანდრას თვალს ცუდად მოხვდა სკამთან შეკრებილი ის ბაბულიკები რომელზედაც მთელი თბილისი ლაპარაკობდა. განა ეშინოდა არამედ ეხლა მათი უხამსი სიტყვების მოსმენა ეზარებოდა, მათთან ლაპარაკი და იმის მტკიცება, რომ ზოგჯერ რაღაცის თქმას სანამ დააპირებ უნდა გაიაზრო და მერე თქვა.
ბაბულიკებს პირიდან ორთქლი სდიოდათ რასაც სიგარეტის ბოლო ერწყმოდა. იცინოდნენ უდარდელად, ბოლო ხმაზე და ერთმანეთს უწმაწურ სიტყვებს ეუბნებოდნენ.
სანდრამ თვალები გადატრიალა და გვერძე ჩაურა. ცხვირი აუწვა სიგარეტის და ალკოჰოლის სურნელმა რომელიც შანელის კაცის სუნამოს შერწყმოდა. სიჩუმე ჩამოწვა. მიდიოდა სანდარა და ხმა აღარ ესმოდა. თითქოს მიყუჩდა იქაურება. თავი ოდნავ შემოაბრუნა და მოელვარე თვალებს წაქაწყდა რომელიც შორიდან მგლის თვლებს წააგავდა, სანდრას ხორცის ნაჭერივით უყურებდა და მის შეჭმას ლამობდა. თავი უცებ მოაბრუნდა და გზა განაგრძო.
ჩაბნელებული სადარბაზო აირა და თბილ სახლში შეაბიჯა. სანდრას გაყინულ სხეულს თბილი სითბო ესიამოვნა. ნელა შევიდა სამზარეულოში რათა მშობლები არ გაეღვიძებინა. ნაყიდი ნივთები მაგიდაზე დადო. ჭამის სურვილი სრულიად დაავიწყაა იმ სურნელმა და თვალებმა. არც ფილმის ხასიათზე იყო. კურტკა და ბათინკები გაიხადა და ლოგინში შეწვა. იმ ღამეს სანდრას სიზმარშიც მოვიდა მგლის თვალები .

მეორე დღეს უნივერსიტეტში იყო ასასველი. სემესტრული უნდა დაეწერა. ნახევრად მძინარე მიაბიჯებდა თბილისის ქუჩებში და ხალხს აკვირდებოდა. უნივერსიტეტში შევიდა. არ უნდოდა ლექციაზე შესვლა რადგან იცოდა რომ ბევრი დამცინავი თვალი შეხედავდა და მასზე იჭორავებდა.
ხელი კარის სახელურს მოკიდა და გულმა ისე ძლიერ დაუწყო ძგერა ეგონა აქვე წაუვიდოდა გული. შეაღო კარი. დაგვიანებისთვის ბოდიში მოიხადა და აუდიტორისს ბოლოსკენ გასწია. თვალი მოავლო ბოლო მწკრივს და ისევ ის მგელივით თვალებს წააწყდა,რომელიც ქალდანს ეკუთვნოდა.
დაჯდა. გვერდით არავინ ეჯდა და არც არავინ აპირებდა დაჯდომას ამიტომ ჩანთის დადება დააპირა როცა ქალდანმა დაასწრო. ზედაც არ შეუხედავს წინ იყურებოდა და ვითომ ლექციას გულდასმით უსმენდა. სანდრა მის სახეს აკვირდებოდა და უკვირდა.
სემესტრულიც დაწერეს და გამოვიდნენ უნივერსიტეტიდან. სანდრა ქუჩაში მიაბიჯებდა და გრძნნობდა რომ უკან ვიღაც მოყვებოდა. უკან მიხედვაც არ დასჭირდა როცა ოდნავ მოუახლოვდა და სანდრამ სუნითვე იცნო რომ უკან ქალდანი მიყვებოდა.
ასახვევში შეუხვია სანდრამ და ქალდანიც უკან გაყვა. საზღვარი აღარ ჰქონდა ქალდანის თავხედობას. სანდრა მობრუნდა ქალდანი კი გაშეშდა.
-რა გინდა?
ქალდანი იღიმოდა და იყურებდა.აკვირდებოდა მის მიმიკების მოძრაობას. რამოდენიმე ნაბიჯი გადადგა წინ და სანდრამაც უკან დაიხია. ასე იარეს სანამ კედელს არ აეკრო სანდრა და ქალდანმა ყბაზე არ აკოცა. შემდეგ წამოვიდა. გაბრაზებული სანდრა რომელსაც ათასი ფიქრები აწუხებდა სახლში წავიდა.
ქალდანისგან ათასი ესემესი მოსდიოდა და წუხდებოდა. იცოდა ქალდანი ტყუილად არ მისწერდა და სწორედ ამის ეშინოდა ამ ტყულში არ გახვეულიყო.
აღარ სურდა მისი კომპლიმენტების მოსმენა და აღარც იმის ყურებდა როგორ ულოვებდა ყველა ფოტოს როგორ ეტრფოდა და თან როგორ დასცინოდა.ეჭვი ეპარებოდა რომ ქალდანს ის მოსწონებოდა. ვერანაირად ვერ შეიცვლებოდა ქალდანი. ბიჭი რომელიც სულ ამწარებდა და მის სულს ღრღნიდა.
ლეპტოპი დახურა ტელეფონი დახურაა და დაიძინა. სიზმარში ისევ ეწვია მგელი. მგლის თვალები. შემდეგ სიცილი გაიგონა რამაც შეაშინა და უცებ სიზმარი ტკბილი ქვეყნის ქალაქში გადავიდა.
მადლობა ვინც წინა ისტორია წაიკითხეთ და მოიწონეთ. დიდი ბოდიში რომ დიდი ხანია არ დამიდია . ახალი ისტორია იწყება. მერწმუნეთ საბოლო ჯამში ძაან საინტერესოა და ინტიგრული. თუ მოგეწონებათ დაალაიქეთ და თუ შენიშვნები გექნებათ დამიწერეთ კომენტარებში.