ერთი წელი და 23 დღე (საცდელი თავი)

პირველად ბაჩოს შემჩნევა დავიწყე სკოლის დაწყებიდან რამდენიმე კვირაში, არვიცი რატომ, როგორ მაგრამ ჩემი ყურადღება მიიქცია, არაფერი გამორჩეული არ ქონია იმ მომენტში ბაჩოს, მაგრამ ამავდროულად რამდენად გამორჩეული ყოფილა. კლასიდან გამოდიოდა მოგრძო თმა

ახალი წელი

რაღაც მინდა მოგიყვეთ, თავს თუ არ შეგაწყენთ. ვეცდები მომაბეზრებელი და რუტინული არ ვიყო. ახალ წელზე მინდა გითხრათ, უფრო სწორი იქნებოდა ჩემი დამოკიდებულება ახალი წლის მიმართ. თუ ახალ წელზე?! მოკლედ თქვენ გადაწყვიტეთ. სიტყვა რომ არ გამიგრძელდეს, არ

და მაინც რას ნიშნავს ჩემთვის ახალი წელი?!

ახალი წელი?! ჰმ... რას ნიშნავს ჩემთვის ახალი წელი?! ეს კითხვა უკვე დიდი ხანია მაწუხებს. და თქვენთვის რას ნიშნავს ახალი წელი?! მე ახალი წელი ეს სიტყვა, რომ მესმის ეგრევე თავში მიტივტივდება ის ფაქტი, რომ ახალი წელი მოდის ახალი იდეებით, გრძნობებით და

ახალი წელი და შენ(1თავი)

ახალი წელი ყველასათვის საყვარელი და ამავდროულად საინტერესო დღესასწაულია იმიტომ რომ ახალი წლის დადგომისთნავე ახალ ცხოვრებას იწყებენ ის ადამიანების კატეგორია ვისაც სურს რომ ცხოვრება

თოთხმეტი წელი მოლოდინში (დასასრული)

-მოიცადე.-კართან მისული გავაჩერე, წელზე ხელები შემოვხვიე და მივეხუტე. ისიც იდგა უსიტყვოდ და გულში მიკრავდა.-რატომ აღარ მირეკავ?-შევხედე ცრემლიანი თვალებით. -არ გეცოდები ხომ? შენი ქცევებით გულს რომ მისერავ არ გეცოდები?

თოთხმეტი წელი მოლოდინში (მესამე ნაწილი სრულად)

-ეს რა არის?-ჩემოდანზე მკითხა. -შენგან მივდივარ.-ნამტირალევი თვალებით შევხედე. -არსადაც არ წახვალ, ჯერ ამიხსნი რა გჭირს. -რამდენი ხანია? რამდენი ხანია მღალატობ? -მითვალთვალებ? -არც კი უარყოფ.-შევხედე ზიზღით.

თოთხმეტი წელი მოლოდინში (მეორე ნაწილი 2 თავი)

ზურას 10 წელი მიუსაჯეს, ადამიანის გატაცება ედებოდა ბრალად. დაზარალებულ მხარეს მე წარმოვადგენდი სასამართლოზე. ზურას ბებია რომ დავინახე გული მეტკინა, თვალი ვერ გაუსწორე, გურიაში გიორგი ჯიქიას საფლავზე წავედი და პატიება ვთხოვე. საფლავის გვერდით ორი

თოთხმეტი წელი მოლოდინში (მეორე ნაწილი 1 თავი)

-„ვიცი იტირებ ეხლა, არ მინდა იტირო, არ მინდა გტკიოდეს.“ -„არ გინდა მტკიოდეს? ყველაზე დიდი ტკივილს შენ მაყენებ. შენ გამანადგურე, არასოდეს არ გაპატიებ ამ ტკივილს რასაც ეხლა ვგრძნობ“.-ცოტა ხანი ჩუმად იყო. -„ტკივილს და დანაშაულის გრძნობას თუ გაგინელებს

თოთხმეტი წელი მოლოდინში (პირველი ნაწილი სრულად)

-რას მიკეთებ?-ჩემს ტუჩებს დააცხრა და ხარბად მკოცნიდა. წინააღმდეგობას ვერ უწევდი, მუხლებში ძალა გამომელია.-რატომ ვგიჟდები ასე შენს დანახვაზეც კი?-შუბლი მომადო და თითქოს ჩემს დამახსოვრებას ცდილობდა, ხელი ჩამომისვა სახეზე.-წადი აქედან და აღარასოდეს

ჩემი ცხოვრების 3 წელი (თავი 4 )

ზუსტად ნახევარი საათი თათას ერთი სიტყვა არ უთქვამს ისე უსმენდა გიკას, ხვდებოდა ზუსტად ხვდებოდა რა მდგომარეობაში იყო თავის დაქალი, ერთადერთი რაც არ იცოდა, თუ რა უნდა ეთქვა ამ ყველაფრის შემდეგ მას, რა უნდა ერჩია, რა უნდა გამოეხატა. ხედავდა გიკას