თავი 11
სახლში მივედით და დავინახე შემტვრეული ჭიშკარი..კარგად მიმუშავია..გულში გავიცინე..მანქანა ძალიან სწრაფად დაატურმუზა გასვიანმა და თავი მანქანის წინა სალონს ვხიე..ჯანდაბა თავი ხელი მოვისვი..
–ჯანდაბა ვინ გასწავლა ტარება? შევუღრინე გასვიანს.
არაფერი უპასუხია და მანქანიდან ჩავიდა.
მეც ჩამოვედი და ადგილზე გავშეშდი მას არგავყვებოდი..მაგრამ ძალიან მინდა ვკითხო რა მოხდა დღეს და ვინ იყვნენ ის ტიპები..ამის გასაგბად კი ერთადერთი გზა ამ რეპტილიასთან დაახლოებაა...მაგრამ ეს მე არმინდაა..გასვიანი უკვე კართან იდგა...ჩემსკენ შემოტრიალდა და ბრძანება გასცა.
–წაიყვანეთ და დარწმუნდით,რომ მეორეჯერ ოთახიდან ვერ გამოვა.
–რაა? გასვიანის დაცვამ ხელი ჩამავლო.–ხელი გამიშვით! ვყვიროდი მაგრამ მაინც მიმათრევდნენ. ხელში ამიყვანეს აქედან და იქიდან მედგნენ.–ურჩხულებო!პარაზიტებო!
გასვიანი მკაცრი მზერით იყურებოდა...ოთახში შემაგდეს და კარი გაიკეტეს.
–ჯანდაბაშიც წასულხართ!...მეზიზღებით!გაბრაზებულმა სარკეს სკამი ვესროლე...სარკე გატყდა..სიბრაზისგან ცრემლები წამომივიდა..ყველაფერს ვლეწავდი რაც ხელში მომყვებოდა..და ვტიროდი..ცრემლები მოვიშორე და აბაზანაში შევედი..გადავივლე და ცხელი წყლის ქვეშ ცოტა დავწყნარდი..პირსახოცი ავიღე შემოვიხვიე და სარკეში ჩავიხედე და ანარეკლის უკან კარებზე გასვიანი იყო აყუდებული ურეაქციოდ.
–დაწყნარდი? მკითხა ირონიულად.
ჯანდაბა აქ რამდენიხანი იდგა? გაგიჟდა? როგორც ჩანს ირონიულ ხასიათზეა ხმას არგავცემ...დავაიგნორე და დაველოდე როდის გაიწეოდა..უშედეგოდ.
–გაიწიე!
გაბრაზებულმა შემომხედა.
–დროა წესები ისწავლო ალქაჯო.
მოვკლავ..გასარტყმელად ხელი წავიღე,მაგრამ დამიჭირა ჩემი ხელი მისაში მოიქცია და კედელს დამაჯახა..რაიყო თავი რო დამარტყმევინა მანქანაში არეყო? ტკივილისგან ცოტა ვიკივლე...ძალიან ახლოს იყო..ზევიდან მიყურებდ,როგორც ყოველთვის ურეაქციოდ.
–წესი ნომერი პირველი! ისწავლე პატივისცემა რაც ნამდვილად გაკლია.
-წესი ნომერი მეორე! ისწალე მორჩილება რათქმაუნდა ამასთანაც პრობლემები გაქვს.
თვალები გადავატრიალე და ამოვიხვნეშე თითქოს ფეხებზე მეკიდა. რაღა თითქოს მეკიდა და...
ხელზე უფრო მომიჭირა და გამწარებულმა შემომხედა...უფრო ვიკივლე,მაგრამ ვცდილობდი ენაზე კბილი დამეჭირა...ურჩხული.
–წესი ნომერი მესამე! რომელიც ყველაზე მთავარია..ყველაფერი რაც შენს გარშემოა მე მეკუთვნის და რაც შენს გარშემოარაა ისიც ჩემია.
ხელი გამიშვა და ეგრევე ხელი დავიზილე მეტკინა და რავქნა...იდიოტი. ხელი მოვმუშტ,რომსისხლის მოძრაობა აღმედგინა.
–გითხარი გაიწიე მეთქი! შევუღრინე გასვიანს რაზეც სასტიკი მზერა მივიღე,მაგრამ მაინც არ იწეოდა.ნაბიჯი გადავდგი წინ მაგრამ ისევ კედელზე მიმაჯახა..
–პირველი წესი დაგავიწყდა შემომიღრინა გასვიანმა.
–ნუუ მთავარიწესი მახსოვს პირსახოცი მოვიხსენი და გასვიანს მივეცი..ესეც შენიარაა?
გასვიანი გაშტერდა და ეგრეც დარჩა მეკიდევ ტანსაცმლის ოთახში შევედი და ჩავიცვი..უცბად გამახსენდა რა გავაკეთე ადრენალინისგან ღმერთო ჩემო სად ჯანდაბაში წავიდა ჩემი სირცხვილი? მე არვარ ეგეთი..გავწითლდი და გავმწვანდი. ნუთუ პირველი კაცი,რომელმაც შიშველი მნახა გასვიანი იყო? ღმერთო მიშველე.
გასვიანი ოთახშ შემოვიდა და ურეაქციოდ მითხრა.
–ხვალ ცეკვებზე მივდივართ.
–შენთან ერთად არსად არ წამოვალ!
–არმიკითხავს. წესი ნომერი ორი ალქაჯო.
–ნუ მომმართავ ეგრე!
გასვიანმა ამოიხვნეშა..–ბევრი სამუშაო გვაქვს...ხვალისთვის მოემზადე.
ოთახში ვიყავი და ვკითხულობდი,როცა ვიღაცამ კარზე დააკაკუნა..–შემოდით..ვინ უნდა იყოს გუშინდელის მერე არავინ მინახავს..კარი გაიღო და ვიღაც ქალი შემოვიდა.
–საღამომშვიდობისა..ზრდილობიანად მომესალმა.
–გამარჯობა..მაგრამ ვინ ხართ?
–უი მაპატიეთ,ნანა მქვია და აქ ბატონმა გასვიანმა გამომგზავნა,რადგან ფართისთვის მოგამზადოთ.
–არნებდება არა? გავბრაზდი..მე მას ვუთხარი,რომ არსად არ წამოვალთქო.
–მაპატიეთ ქალბატონო..არვიცოდი ამის შესახებ მე უბრალოდ ჩემს სამუშაოს ვასრულებ.
მივხვდი,რომ მას ტყუილად ვეჩხუბებოდი და დავწყნარდი.
–მართალია,ეს თქვენი ბრალი არაა.მაპატიეთ,რომ ვიყვირე...ეს ყველაფერი რეპტილიას ბრალია..მეზიზღება.
–არაუშავს..შეგვიძლია დავიწყოთ?
ამოვიხვნეშე.
–როგორც ჩანს სხვა გზა არმაქვს
–მოგეწონებათ..ქალმა მაკიაჟის კეთება დამიწყო სახეზე უამრავი რამ წამისვა...–ყოველთვის განწყობას მიფუჭებს გასვიანი.
–ჰაჰჰ მე ეგრე არვფიქრობ..ის არცთუ ისე ცუდია.
–ნამდვილად იცი ის ვინარის? ან რას საქმიანობს? ვკითხე ნანას.
მანკი ტუჩსაცხი წამისვა.
–მე ვიცი...მაგრამ ამაზე არმინდა ვილაპარაკო ეს ჩემი საქმე არარის...მაგრამი ის კარგი ადამიანია.
–ახლა თმებს მივხედოთ..თმა საკმაოდ გრძელი გაქვს ლამაზი ფერია..თითქმის მოვრჩით ახლა კი კაბის ჯერია...კაბა გამომიწოდა და გამოვართვი..ჩავიცვიდა და მზადვიყავი..
–მშვენიერია ქალს ღიმილმა გადაურბინა სახეზე.
სარკეში ჩავიხედე და მომეწონა ასეთი კაბა არასდროს მცმია.
გრძელი წითელი კაბა რომელიც მკერდთან ჩაჭრილი იყო ტანზე მოტკეცილი და ბოლოში ჩაჭრილი და გაშვებული.
–ყველას ყურადღებას შენ მიიპყრობ გაიცინა ქალმა.
–მადლობა გავუღიმე.
–ახლა უნდა წავიდე..კარგი დროის გატარებას გისურვებ გამიღიმა და წავიდა.
კარზე კვლავ კაკუნი გაისმა.
–შემოდით!
გიორგი შემოვიდა და პირი დააღო..
–მშვენივრად გამოიყურები.
–მოკეტე გიორგი ხუმრობით მხარზე მივარტყი ხელი.
–ეს რისთვის?
–იმისთვის,რომ იდიოტიხარ.
–შენ მე გული გამიტეხე აწიკვინდა გიორგი.
–არც შენ ხარ ცუდად შევათვალიერე გიორგი..
–მადლობა ლამაზად უნდა გამოვიყურებოდე...ვინიცის იქნებ იქ ჩემი საცოლე შემხვდეს..
–წარმატებები მაგაში.
–ფრთხილად!თორე შეგიყვარდები.
–იოცნებე გავიცინე და გადავხედე.
–შეგვიძლია წავიდეთ? ხელი გამომიწოდა გიორგიმ...მეც ხელი ჩავკიდე და პირველ სართულზე ჩავედით.
–ო ღმერთო..ელენე შენ ძალიან მაგრად გამოიყურები მითხრა დათამ და შემათვალიერა.
–მადლობა დათა..
–წავედით გველოდებიან თქვა გიორგიმ და დავიძარით..
ერთერთ სახლში მივედით სადაც ბევრი მანქნა იდგა სახლიკიდე უზარმაზარი და ლამაზი იყო მანქანებიდან ჩამოვედით..და შიგნით შევედით გიორგის ჩემი ხელი ეჭირა.სახლში დიდი საცეკვაო ოთახი იყო იქ შევედით..სასმელიც იყო და ხალხიც..
–წამოდით ჩვენს მაგიდასთან...
–როგორც იქნა შემოგვეგება ანანო..რომელიც მართლა კარგად გამოიყურებოდა შავი კაბა ეცვა მასაც გრძელი და ქვემოთ ჩაჭრილი ზემოთ კი მოტკეცილი და დეკოლტით..
თვალები გადავატრიალე..რათქმაუნდა მასთან ერთად უნდა ვმჯდარიყავი მაგიდასთან..მოდელივით გამოიყურებოდა..
–ამდენიხანი სად იყავით? მას ელოდებოდით? ამდენი მაკიაჟის მიუხედავად მაინც მახინჯია. თქვა ანანომ..
–მაკიაჟის გარეშე სარკეში,რომ ვიყურები ჩემს თავს მაინც ვცნობ..გავუღიმე ანანოს რომელიც მუდამ მაკიაჟს ატარებდა.
–გოგონებო,გოგონებო დაწყნარდით.მოდით ჯერ საღამოთი ვისიამოვნოდ და მერე ვიჩხუბოთ გაიღმა დათამ და სკამზე დაჯდა.
–როგორც ჩანს სიტუაცია დაწყნარდა მოდი გავერთოთ გაიცინა გიორგიმ.
–მე მაშინ გავერთობი თუ უფლებას მომცემ ცოტა შევალამაზო გადმომხედა ბოროტული თვალებით ანანომ.
–მიდი და სცადე შევუღრინე.
გიორგიმ ამოიხვნეშა..–გრძელი ღამე იქნება.
ნახევარი საათის შემდეგ:
გარშემო ბევრი განგსტერია და ყველა მე მიყურებს ალბათ ყველა ყველას იცნობს და ერთადერთი უცნობი მევარ..აქ რამდენიხანი უნდა ვიყო?გასვიანმა მომათრია და თვითონ სად გდია? თვალში ნაცნობი სილუეტი მომხვდა...პრადას პიჯაკი და შარვალი ეცვა..დამიჯერეთ ბრენდებს ვარჩევ..შავი თმა აჩეჩილი ქონდა და კმაყოფილი თვალებით იყურებოდა.
–როგორც ჩანს სალომე დი ენერგიაზე ჩაიცინა დათამ.
–კარგ განწყობაზეა გაიცინა გიორგიმ.
მზერა იმ ქალზე გადავიტანე რომელიც გასვიანს მოყვებოდა გვერძე...მხარზე ებღაუჭებოდა და ლოყები გაწითლებოდა..რათქმაუნდა ის მის ნაშასთან ერთად მოვიდოდა..და ისიც მოდელივით გამოიყურება..არც მეტი და არც ნაკლები გასვიანმა ჩემი მზერა დაიჭირა.
–მშვიდად ელენე..მითხრა დათამ.
–ჰა? რა?
–მალე კონტროლს დაკარგავ..
მაგიდასთან მათე მოვიდა..–ელენე გეძახიან..გამომყევი.
–ჰმმმ შევხედე გასვიანს და მანაც შემომხედა...
მათეს გავყევი რომელიც გასვიანთან მიდიოდა..ახლა რამე სხვას ვცდი...გასვიანის ცვირწინ გავჩნდი.
–მშვენიერი საღამოა...მადლობა,რომ მომიყვანე! ყალბად გავუღიმე გასვიანს.
წელზე ხელი შემომხვია გასვიანმა...
–კარგი ცდაა..მაგრამ წესები არდაგავიწყდეს ანგელოზო.
გამიღიმა გასვიანმა. მისი ხელისგან თავი გავინთავისუფლე და უკან დავიხიე.
–არშემეხო...ჩემი დაჭერა სცადა..მაგრამ ვიღაც კაცმა შეაწყვეტინა.
–უფროსო
მისკენ მივტრიალდით..
–დიდი პატივია ბატონო დემეტრე.
–ბარემ ფეხები დაუკოცნე ჩავიჩურჩულე ჩემთვის.
შემდეგ მე შემომხედა.
–ჰმმ..ეს ალბათ ის დეტექტივია რომელზეც ყველა ლაპარაკობს...თქვა კაცმა..გასვიანმა ხმა არ გასცა.
კაცმა ხარბად შემომხედა.
–უფროსო რას იტყვით იქნებ ის ჩემთვის მოგეცათ? მოვრიგდეთ.

რაა? ამ სიტუაციიდან როგორ გამოვიდე? ჩემი ბედი გასვიანზეა დამოკიდებული...გასვიანი უკნიდან ამეკრო და ხელი წინ მუცელზე შემომხვია..
–არანაირი გარიგება მასზე დაუბრიალა თვალები მეკიდევ რამის ხელში ჩავადნი არვიცი რატომ მაგრამ თავს ისე ვგრძნობდი,თითქოს არაფერი ცუდი არმოხდებოდა თუ მასთან ვიქნებოდი....ის კაცი წავიდა.
გასვიანისკენ შევტრიალდი..–რატომ არ... სიტყვის დასრულება ვერ მოვასწარი,რომ ისევ ის გოგო მოვიდა და გასვიანს მხარზე შეახტა და ჩაეხუტა.
–დემეტრეე დაიკნავლა გოგომ..და რაღაც ჩასჩურჩულა.
–შენ ალბათ ელენე ლაშხი ხარ..დეტექტივი..მე სალომე მქვია...შემომხედა სალომემ და ხელი გამომიწოდა ჩამოსართმევად...ჯერ სალომეს შევხედე..მერე მის ხელს..ბოლოს გასვიანს და წამოვედი.
ჩემსგვერძე გიორგი გაჩნდა..–ერთობი? მკითხა სიცილით.
–არცისე ავიჩეჩე მხრები.
–გინდა ვიცეკვოთ?
–რა? ცეკვა და მე? შანსიარაა ბოლოს,რომ ვიცეკვე სამი წლის ვიყავი..
–მაშინ ახლა უნდა იცეკვო.
–დამდებთ პატივს? გიორგიმ ხელი გამომიწოდა.
–მართლა??
–მეტყობა,რომ ვხუმრობ? გაიცინა გიორგიმ.
ხელი ჩავკიდე და დარბაზის შუაში დავდექით.
–მხოლოდ ერთი ცეკვა.
–არინანებ...მითხრა გიორგიმ და ტანგო დაიწყო..გიორგის ავყევი და არცთუისე გამიძნელდა..ვტრიალებდი მერე ვიხრებოდი და ფეხებს ერთმანეთში ვხლართავდი.
ამდროს გასვიანი მაგიდასთან იჯდა და თითებს აკაკუნებდა.
სიგარეტს მოუკიდა და გიორგის და ელენეს მიაშტერდა. მის თვალებში რაღაც ემოცია იყო,მაგრამ ვერგაიგბდით ეს რაიყო.
გიორგის ვეცეკვებოდი.
–კარგი მოცეკვავე ხარ გამიცინა გიორგიმ.
–არც შენხარ ცუდი მეც გავუცინე,როცა ვიღაც დამეჯახა და სასმელი გადამაქცია...
–უი..რა მოუხერხებელი ვარ ჩაიცინა ანანომ.
–შენ...გავბრაზდი და ოთახი დავტოვე.
საპირფარეშოში გავედი..და ვცდილობდი კაბა გამესუფთავებინა..ჯანდაბა როგორ მეზიზღება...
–ნამდვილი წარმოდგენა დადგი. მომესმა ვიღაცის ხმა და უკან მივტრიალდი..სალომე იდგა.
–რა გინდა? შენმა შეყვარებულმა გადაგაგდო?
–იმისთვის მოვედი..რომ მოგილოცო ნამდვილად კარგი სცენა დადგი..გიყვარს ყურადღების ცენტრში ყოფნა...იმას აკეთებ რაც ჩემს დემეს უნდა,კარგი გოგო.
–რას გულისხმობ?
ის მომიახლოვდა..
–არიცოდი? შენ მისი სატყუარა ხარ ძვირფასო...
–სატყუარა?....
–რაიყო ენა ჩაგივარდა? გაიღიმა სალომემ.
როგორი დებილივარ..როგორ ვერ შევამჩნიე...რატომ მომიყვანდა ის აქ? რათქმაუნდა იმიტომ,რომ რაღაც ჭირდება...მან მე გამომიყენა...სალომე დავაიგნორე და საპირფარეშოდან გამოვედი..დარბაზში შევედი.
–ქალბატონო შამპანიურს ხომ არ მიირთმევთ? მკითხა ოფიციანტმა.
ჭიქა გამოვართვი და ერთიანად გამოვცალე...მერე ბოთლიც ავიღე..
გასვიანი მაგიდასთან იჯდა და ვიღაცას ელაპარაკებოდა მასთან მივედი..გიორგიმ შეამჩნია ელენე რომელიც გასვიანისკენ მიდიოდა..რისი გაკეთება უნდა გასვიანის წინ გავჩერდი და შამპანიური ავანჯღრიე თავსახური მოვხსენი და შამპანიურმა იფეთქა გასვიანს თავზე გადავაქციე..ხალხი გაისუსა..გიორგი გაშტერებული იყო...ხალხმა ჩურჩული ატეხა..“საწყალი,გოგო მკვდარია“.

პ.ს საკმაოდ დიდი გამოვიდა და წინასწარ გილოცავთ შობას <3 <3 ხოდა თუ ელენე მოკვდა არგეწყინოთ ბოლო სცენის შემდეგ :D :D <3