თავი 17
–მშვიდად ძმაო..უთხრა დანტემ...ჯერ დავსხდეთ.
მაგიდას მივუჯექით.
–აბა მეგობრებო...გუშინ არ გვქონდა დრო სალაპარაკოდ...გავიგე,რომ ციხეში იყავი.როგორც ჩანს მოინახულე ციხე შიგნიდან. უთხრა დანტემ გასვიანს..და გაიცინა.
–ჩვენ მინიმუმ ერთხელ მაინც ვყოფილვართ იქ გაიცინა ენზომ.
გასვიანი გაბრაზდა..
–ხო რეპუტაცია შემილახეს.
–როგორ დაგიჭირეს?
გასვიანმა შემომიბღვირა...მეც შევხედე.
–რა? ვკითხე გაღიზიანებულად.
–შენსგამო შეილახა ჩემი რეპუტაცია.
–ჰაჰ..რატო გაიქეცი ციხიდან? არადა თითქოს კარგად გრძნობდი იქ თავს. გიორგი,რომ არა იქიდან ვერ გამოცვიდოდი და სამუდამოდ ჩაგაყუდებდი ციხეში ყველაფერი მშვენივრად იქნებოდა ვთქვი ირონიულად.
–იქნებ შენთვის...წინადადება არდაამთავრებინა დანტემ გასვიანს.
–მოიცადეთ...შენ ართქვი,რომ მას შენი პატიმარი ყავდა?
–ეს გრძელი ისტორიაა თქვა გასვიანმა.
–ბევრი დრო გვაქვს გაიღიმა ენზომ.
გასვიანმა ყველაფერი მოყვა...
–ანუ ამ ლამაზმა ქალბატონმა დაგაპატიმრა? დიდ პატივს გცემ ამიერიდან ფლორა როზა(ვარდისფერო ყვავილო) მითხრა დანტემ.
–ხო,შენ დაიჭირე ანუ ეს გველი. გაიცინა ენზომ.
–მადლობა,მაგრამ ეს წარმატება დიდხანს არ გაგრძელებულა.
გასვიანს შევხედე.
–ხედავ? ერთადერთი არვარ ვინც გველს გეძახის შე რეპტილია.
–გასვიანმა რაღაც ჩაიბურტყუნა..
?–ბოდიში დაგვიანებისთვის ვიღაც გოგო შემოვიდა...მგონი ვანესა ერქვა.
–საღამომშვიდობისა თქვა ვანესამ.
–აქამდე სად იყავი კითხა ენზომ.
–არგახსოვს? ბიზნეს პარტნიორებთან გამგზავნე შეხვედრაზე. უპასუხა ვანესამ.
–ხო,მართალია ყველაფერმა კარგად ჩაიარა? კითხა ენზომ
–ისე რა.
–ეგ რას ნიშნავს უთხრა დანტემ.
–კარგი ის არის,ომ ისინი დროულად მოვიდნენ.
–ცუდი რაარის?
ვანესამ სიგარეტს მოუკიდა.
–ცუდი ის არის,რომ ახალი ბიზნესპარტნიორები გჭირდება.
–არმითხრა,რომ კიდევ ერთი მოკალი დაუბღვირა ენზომ.
–მაშინ არგეტყვი.
–დაუჯერებელია..უკვე მეორე კაცი მოკალი ამ კვირას.
–ის ცუდად მიყურებდა და ეს არმომწონდა..მაგრამ ახლა მოვრჩეთ ამაზე ლაპარაკს სტუმრები გვყავს.
გასვიანთან მივიდა და ლოყაზე აკოცა.
–როგორ ხარ,საყვარელო? უთხრა ვანესამ.
–კარგად,მადლობა უთხრა გასვიანმა.
–გუშინ ასე ადრე,რომ დატოვე წვეულება არ შეგრცხვა? კითხა ვანესამ გასვიანს...უნდა მენახებინა როგორ მოვაწყე ჩემი საწოლი..დიდიხანია არგინახავს ჩაიცინა ვანესამ.
გასვიანს და ვანესას შევხედე.
–აკონტროლე რას ამბობ დაიკო უთხრა დანტემ..თორემ დემეტრეს მის გოგოსთან პრობლემები ექნება.
–ვინ გოგოსთან? შემომხედა ვანესამ..–მასთან?..გუშინ გასვიანმა მითხრა,რომ ის არიყო მნიშვნელოვანი თქვა ვანესამ...რატომღაც გული დამწყდა და გასვიანს გავხედე.
–ჰმმ..ბოლოსდაბოლოს სიმართლეს იტყვით ჩაიცინა ენზომ.
–მე უკვე გითხარით,რომ ჩვენს შორის საქმის გარდა არაფერია თქვა გასვიანმა და გაბრაზებულმა შეხედა ენზოს.
–მე უბრალოდ მომწონს შენი გაბრაზება გაიცინა ენზომ.
–ანანო შენი ნახვა მიხარია..როგორ ხარ? კითხა ვანესამ ანანოს.
–კარგად,უბრალოდ ვცდილობ ეს ბიჭები საფრთხეს ავარიდო ანანომ ბიჭებს გადახედა.
–კარგი ერთი ჩავიბურტყუნე ჩემთვის.
–რაიყო მწვანეთვალება? შემომხედა ანანომ.
–როგორ შეგიძლია ისინი აარიდო საფრთეს,როცა ყოველთვის შენ ვარდები საფრთხეში? გახსენე ბოლო გასვლა ქალაქში.
–ჰმ ჩაიბურტყუნა ანანომ..
ვივახშმეთ და დანტე წამოდგა.
–შეგვიძლია წავიდეთ ჩვენს დაუპატიჟებელ სტუმართან.
–წავედით წამოდგა გასვიანი და ბიჭებიც ადგნენ..
–ვანესა..გოგონებს მიხედე უთხრა დანტემ.
გასვიანს ხელი მოვკიდე და გავაჩერე..მან შემომხედა.
–მეც მოვდივარ ვუთხარი გასვიანს.
–მაცადე ჯერ მე ვნახავ გავარკვევ ვინ გამოგზავნა და მერე წაგიყვან. მითხრა გასვიანმა.
–უნდა წამოვიდე.
გასვიანმა შემომხედა. –კარგი.
საკანში ჩავიდნენ..არუნდოდა ელენეს ასეთი ენახა,როგორიც ახლა იქნებოდა..მაგრამ სხვა გზა არიყო
–აქარის შეჩერდა დანტე და საკნის კარი გააღო.
კაცი მიბმული იყო..საკანში შევედით.
–ესეიგი გუშინ შენ გადამიმტერე? უთხრა იმ კაცს გასვიანმა. არაფერი უთქვამს.
–შენ გელაპარაკები! დაუყვირა და დაარტყა იმ კაცს.
ტკივილისგან იყვირა და პირიდან სისხლი გადმოღვარა..როგორც ჩანს არც დანტეს და ენზოს დაუკლიათ.
გიორგის ფიქრებიც მაგაზე იყო..*უფრო გაბრაზებულია ვიდრე სხვა შემთხვევაში* უყურებდა გიორგი გასვიანს.
–რატო დაესხი თავს ამ გოგოს? უღრიალა გასვიანმა მაგრამ კაცი კვლავ არ იღებდა ხმას.
კიდევ დაარტყა გასვიანმა..–ვინ გამოგგზავნა? ლევან გასვიანმა?
–არაფერს გეტყვი..უთხრა კაცმა.
გასვიანმა ამოიხვნეშა..
–იქამდე გირტყავ სანამ არ იტყვი ყველაფერს..დაემუქრა გასვიანი.
–შეგიძლია იქამდე მირტყა და მაწამო სადამდეც გინდა. უთხრა კაცმა.
–ილაპარაკე და შეიძლება ცოცხალი დაგტოვოთ უთხრა დანტემ წყნარად.
–ჰაჰ...მე უკვე მკვდარი ვარ..თქვენ თუ გამიშვებთ ის მომკლავს რა აზრი აქვს?
–ვინ? კითხა გასვიანმა.
–ნერვებზე თამაშობ..ილაპარაკე თორემ სათითაოდ დაგაჭრი თითებს უთხრა ენზომ.
–რაც გინდათ ის ქენით..მაინც არაფერს გეტყვით.
ჩემი დრო იყო..გასვიანს გვერდიდან მოვშორდი და მასთან მივედი.
–ვინ გამოგგზავნა ჩემს მოსაკლავად? ვუყვირე იმ კაცს.
–მხოლოდ იმას გეტყვი,რომ უკვე მკვდარი ხარ..კაცმა ისე სწრაფად გამოიწია,რომ შიშისგან ადგილზე გავქვავდი..გასვიანმა ხელი ჩამავლო და ზურგს უკან ამომიყენა და ისე ძლიერად დაარტყა,რომ კაცი დაეცა.
–არგაბედო და არ შეეხო! უღრიალა გასვიანმა და ისევ დაარტყა..ერთხელ..ორჯერ.. კაცი ტკივილისგან იკრუნჩხებოდა. ბიჭებმა შეჩერება სცადეს,მაგრამ უშდეგოდ..ბოლოს გადაამეტა გასვიანს მივუახლოვდი ასეთს პირველად ვხედავდი..მონსტრს გავდა,რომელიც ამით სიამოვნებას იღებდა.
–გაჩერდი ვუთხარი წყნარად,მაგრამ არჩერდებოდა...–დემეტრე! გაჩერდი! ვუყვირე გასვიანს და ხელი მხარზე დავადე. გასვიანმა ჩემს ხელს შეხედა და მერე მე ამომხედა..გასისხლიანებული ხელები დაიფერთხა და წამოდგა.
–ახლავე წადი! მითხრა დემეტრემ.
–არა..მე..
–ვეღარ გავრისკავ..წადი! მითხა გასვიანმა.
–გიორგი! უთხრა გასვიანმა გიორგიმ ხელი მომკიდა და საკნიდან გამიყვანა.
–არა..დემეტრე..
–დაველაპარაკები და ისევ ჩამოგიყვან. მითხრა გასვიანმა.
–წამოდი ელენე ესე ჯობია..მითხრა გიორგიმ და ზემოთ ამიყვანა.

გასვიანთან:
–როგორც ჩანს უფრო ბევრი გინდა! უთხრა დანტემ იმ კაცს.
–ოჯახი ყავს? თუ მათ აქ მოვიყვანთ იქნბ ალაპარაკდეს კიდეც ჩაიცინა გასვიანმა.
–მისი ოჯახი დილით მოკლეს თქვა დანტემ.
–რა? ისინი მოკალეს? ტირილი დაიწყო კაცმა.
დანტემ კაცს შეხედა.
–მაპატიეთ...ეს მხოლოდ იმიტომ მოხდა,რომ დამაკავეს..ჩემი ცხოვრება დასრულდა..ჩემი ცოლი,ჩემი შვილი..ისინი მკვდრები არიან კაცმა იღრიალა.
–რის გაკეთებას ვუპირებთ? იკითხა ენზომ.
კაცმა რაღაც უცნაური ხმები გამოსცა.
–არა! ენზო მივარდა.
–უკვე მკვდარია..ენა გადაყლაპა თქვა დანტემ.
–ჯანდაბა! ვიღრიალე და კედელს ხელი მივარტყი...საკნიდან სასწრაფოდ გამოვვარდი.
ელენესთან:
რას აკეთებენ აქამდე? სად არიან. მან თქვა,რომ ისევ მანახებდა..თუ გასვიანმა გადაწყვეტილება შეცვალ..სცენას გავმართავ..ვანესამ ყავის ჭიქა მაგიდაზე დადო.
–აბა..ანანო ვინ არის შენი მეგობარი?
–ის დემეტრეს ტყვეა..უთხრა ანანომ..ისე იქცევიან თითქოს აქ არ ვზივარ!,მაგრამ ახლა ისინი ნაკლებად მაინტერესებს.
–პატიმარი? აბა გუშინ წვეულებაზე რატომ იყო? და დღეს პატიმარზე მეტი ჩანდა თქვა ვანესამ.
–თუ ასე მოგწონს რეპტილიას მოქცევა ჩემს მიმართ შეგიძლია ადგილი გამიცვალო. ვუთხარი ვანესას.
–მე დემეტრეს პატიმარი არასდროს ვიქნები გაიცინა ვანესამ..თვალები გადავატრიალე..კარი გაიღო და გასვიანი შემოვიდა მასთან მივედი.
–შემიძლია პატიმარი ვნახო? ვუთხარი გასვიანს.
–ის მკვდარია.
–რაა? მოკალი? შენ მე მითხარი,რომ შემეძლო ის ისევ მენახა ვუყვირე გასვიანს.
–მე არმომიკლავს..ენა გადაყლაპა.
–გგონია დამწყებს ელაპარაკები? მან ენა გადაყლა ისე,რომ მიზეზი არ ქონია? ისევ დავუყვირე
გასვიანმა არაფერი თქვა და ძირს დაიხედა.
–ამას უმიზეზოდ არ გააკეთებდა..რა მოხდა? მითხარი!
შემომხედა,,,ხელი მომკიდა და ოთახიდან გამიყვანა..
–ისევ დაგავიწყდა წესები ანეგლოზო? რა გაგაფრთხილე ჩემს წინაშე ხმის აწევასთან დაკავშირებით?
–ჯანდაბაშიც წასულხარ! ხელი მეტკინა იდიოტო.
–ისეთი შეგრძნება მაქვს,რომ კედელს ველაპარაკები!შეწყვიტე ყვირილი.
–არმადარდებს შენი წესები! უბრალოდ მითხარი რა გაუკეთე პატიმარს.
–შეცვალე შენი დამოკიდებულება თუ გინდა,რომ რამე გაიგო.
–კარგი..მაპატიე...ახლა შეგიძლია მითხრა?
ამოიხვნეშა.–ვცდილობდი ამელაპარაკებინა.
–იძალადე იმის მერე ხო?
–მე მას იმის მერეც დავარტყი ეს მართალია,მაგრამ მაინც არ ალაპარაკდა.
–და იმის მერე როგორ შეგეძლო დაგერტყა? ველური ხარ..სხვა მეთოდი არგაქვს?
–შენ რო გაქვს მაგიტო არ გაგისკდა გული რა?!..მისი დაშანტაჟებაც ვცადე,მაგრამ არ იმუშავა.
–ესეიგი ისევ დაარტყი..
–ხო,მაგრამ იმდენად არა,რომ გონება დაეკარგა.
–მაშინ როგორ გაითიშა?
–ეს მაშინ მოხდა,როცა დანტემ თქვა,რომ მისი ოჯახი დახოცეს.
სახე შემეცვალა.
–ამასთან რამე კავშირი გაქვს? ავხედე გასვიანს შეშინებულმა..პასუხი მაშინებდა.
–რათქმაუნდა არა..მე ქალებს და ბავშვებს არ ვკლავ...დავიღალე ლაპარაკით. გიორგი და ანანო ავაგდოთ და წავედით სასტუმროში.
შემოვტრიალდი და წამოვედი..სასტუმროში მივედით და შიგნით შევედით.
–შეხედეთ ამ მახინჯს შემომეგება სალომე.
–სასაცილოა ამას შენ,რომ ამბობ...რას გავხარ მაკიაჟი გაგითავდა?
–იდიოტო! გამოიწია მაგრამ ვიღაცამ დაუყვირა.
–სალომე! შევტრიალდით და ერეკლე დავინახეთ.
–მგონი ამ თემაზე ვილაპარაკეთ..დაამთავრე სკანდალები უთხრა ერეკლემ.
–ასეთი სერიოზული არ უნდა იყო! ეს ბო** ცდილობ,რომ დამამციროს. უთხრა სალომემ.
–შეგიძლია შეწყვიტო? უბრალოდ არ დამენახო! მაღიზიანებ ვუთხარი სალომეს.
–ოთახში დაბრუნდი სალომე უტხრა ერეკლემ სალომეს.
–რა? არა! მე აქ დემეტრეს სანახავდ ვარ.
–მას შეწუხება არ სჭირდება. მას უკვე ვუთხარი,რომ ხვალ დილით სახლში ვბრუნდებით. უთხრა ერეკლემ.
სალომე გაბრაზდა და თავის ოთახში გაიქცა.
–მოსიარულე დრამა ჩავიბურტყუნე ჩემთვის.
–ჰმმ..გამიღმა ერეკლემ. ის გაბრაზებული უნდა იყოს მე ხომ მისი მტერი ვარ.
ხელი გამომიწოდა ჩამოსართმევად..–ბოდიში სალომეს გამო,ელენე..ჩვენ არ გვქონდა შესაძლებლობა,რომ ერთმანეთი პირადად გაგვეგცნო..მე ერეკლე მქვია..სალომეს ძმა ვარ.
ხელი ჩამოვართვი.
–როდესაც პირელად შეგხვდი..ხელებით შენი დის თმა მეჭირა,ასერომ ხო ჩვენ ნამდვილად არ გვქონია შანსი გასაცნობად..
ერეკლემ გაიღმა.
–საიდან იცი ჩემი სახელი? ნუუ ცოtა დებილური კითხვაა,მაგრამ მაინც.
–არა,არცისე დებილიურია,მაგრამ არამგონია ამის ახსნა ღირდეს. უფრო დაკვირვებული უნდა იყო ვინ მოძრაობს შენს გარშემო. გამიღიმა..ის რა მეფლირტავება? სალომეს ძმა მეფლირტავება მე?
–ხო ეს კიდევ ერთხელ ხსნის,რომ უყურადღებო ვარ..
ერეკლემ კვლავ გაიღიმა.
–აქ რახდება? გიორგი მოვიდა ჩვენთან.
–გიორგი–ხელი ჩამოართვა ერეკლემ–ახლა ვემშვიდობებოდი ელენეს. ჩაიცინა ერეკლემ.
მიტრიალდა და წავიდა მე კიდე დავამთქნარე.
–დაღლილი ჩანხარ..წამო მიგაცილებ ოთახამდე. მითხრა გიორგიმ.
–მადლობა გავუღიმე გიორგის და წავედით.
–გიორგი რაღაც უნდა გკითხო..
–რახდება?
–ეს პატიმარს ეხება.
–რისი კითხვა გინდა.
–თქვა რატომ უნდოდა ჩემი მოკვლა? თუ გასვიანმა იქამდე მოკლა?
–დემეტრემ მომიყვა და მე მისი მჯერა..ის ვერ აალაპარაკეს..ვერც ის ვერ გაარკვიეს ვის უნდოდა შენი მოკვლა.
–გასვიანზე რას იტყვი? მართლა ცდილობდა აელაპარაკებინა?
–ელენე იქ,რომ იყავი ვერ ნახე? რათქმაუნდა..ის ამას ძალიან სერიოზულად მიუდგა...უკვე ჩემს ოთახთან ვიყავით.
–კარგი..მადლობა.
–ღამემშვიდობისა მითხრა გიორგიმ და შუბლზე მაკოცა..–და ნუ ღელავ ჩვენ ყველასგან დაგიცავთ...შეტრიალდა და წავიდა..ასე რატომ მექცევა? ეს უფრო ცუდად მხდის,რადგან მე ის გამოვიყენე. ოთახში შევედი.
მეორე დღე..გასვიანთან:
მეძინა,როცა ვიღაცამ დააკაკუნა..წამოვდექი და დავამთქნარე,გაბრაზებულმა გავძახე.
–ვინ არის?
–მევარ გიორგი.
–შემოდი.
–დილამშვიდობისა მძინარე მზეთუნახავო.
–რატო გამაღვიძე იდიოტო? თმა ავიჩეჩე.
–დანტემ დარეკა.
–მან თქვა,რომ იმის მერე სახლი კვლავ გაჩხრიკეს და ფულით სავსე ჩანთა იპოვეს..ისინი ფიქრობენ,რომ ეს ელენეს მოკვლისთვის ანაზღაურება იყო.
–რამე იპოვეს კიდევ?
–ანაბეჭდებს ამოწმებენ ჩანთაზე...თან დანტე და ენზო მაფიის ლიდერებს კრიბავენ..ისინი დარწმუნებულები არიან,რომ ერთერთი მათგანი სწორედ ის იქნება ვინც დაიქირავა ის კაცი.
–სისულელეა..რაში ჭირდებოდათ აქაურ განგსტერებს ელენეს სიკვდილი?
–ეს ყველაფერი არარის..მისია ერთერთი ლიდერის გაცემულია. ამაში ყველა დარწმუნებულია.
საწოლიდან წამოვდექი–ჰმმ..მაშინ შევუერთდეთ ჩვენს მეგობრებს.
–ამ საქმით ძალიან დაკავებული ხარ ხო?
–ეგ რა კითხვაა? რათქმაუნდა კი.
–მთავარი კითხვა ისარის..რატომ?
–ვგრძნობ,რომ ამ ყველაფრის უკან ლევანი დგას.
–და?
–საით მიგყავს ლაპარაკი?
–ამ ბოლო დროს უცნაურად იქცევი.
–მე ასე არვფიქრობ..მაცადე ეხა უნდა გამოვიცვალო.
–კარგი! გიორგი ოთახიდან გავიდა.
რაზე ლაპარაკობს გიორგი? საერთოდ არ შევცვლილვარ. ტანსამელი ავიღე. და სარკეშ ჩავიხედე..მე ის ვარ ვინც აქამდე ვიყავი..კაცი რომელსაც შურისძიება უნდა...და ელენეს სახლში დაბრუნება.ის აქ დიდხანს ვეღარ დარჩება...დერეფანში გავედი.
–გიორგი წავედით.
–მანქანას მოვამზადებ მითხრა გიორგიმ.
–სად მიდიხართ?
შევტრიალდი და ელენე დავინახე.
–გარეთ.
–გავიგე როგორ ელაპარაკებოდა გიორგი დანტეს..თქვენთან ერთად მოვდივარ.
–არა არმოდიხარ!
–ისევ უნდა ვიჩხუბოთ?..ეს მეც მეხება..არშეგიძლია ამ საქმეს ჩამომაშორო.
–ძალიან სახიფათოა შენი ამ შეხვედრაზე წამოსვლა.
–ამას მე გადავწყვეტ!
–არგესმის არა? იქ შეიძლება ის ადამიანი იყოს,ვისაც შენი მოკვლა უნდა! და იქ გინდა წამოსვლა? შეიშალე?!
–შეიძლება ეს სახიფათოა,მაგრამ ვერმოვიცდი იქამდე სანამ კვლავ არ ეცდებიან ჩემ მოკვლას! ახლა მე გადავდგავ პირველ ნაბიჯს მათკენ...ეს გოგო მაგიჟებს თავისი სიმამაცით..–თუ ჩემი სიცოცხლე საფრთხის ქვეშაა მაშინ რამე უნდა გავაკეთო..და შენ ვერ შემაჩერებ!–ვიცი,რომ რაღაცაში გჭირდები და ამიტომ მიფრთხილდები,მაგრამ გახსოვდეს ყველაზე მეტად რა საქმეში გამოგადგები.
შემოვტრიალდი და წამოვედი.
–გაჩერდი! ჯერ არდამიმთავრებია მომაძახა უკნიდან.
–გაჩუმდი და წამოდი თორე დავაგვიანებთ გავიღიმე და გარეთ გავედი.

ელენესთან:
კაზინოში მივედით..იქაურობა ქალებით,ალკოჰოლით,იარაღით და საშიში კაცებით იყო სავსე..მეორე სართულზე ავედით. და ოთახში შევედით..ყველა თავი ჩვენსკენ შემოტრიალდა..ყველა ადგა და დემეტრეს მიესალმა..ჩვენ კი დანტესკენ და ენზოსკენ წავედით და მათ გვერძე დავჯექით..
–ფლორა როზა? აქ რას აკეთებ? მიჩურჩულა დანტემ.
ყველა მე მიყურებდა.
–მე გარედან არ ვუყურებ ამ თამაშს..დანტეს ვუჩურჩულე..–ახლა ჩემი ჯერია.
–ეს გოგო აქ რას აკეთებს? იკითხა ერთმა კაცმა.
–მეძავეებმა გარეთ უნდა მოიცადონ..არა ფანგო? იკითხა მეორემ და მესამეს შეხედა.
–მართალია ჩაიცინა ეგრედწოდებულმა ფანგომ..რაღაცის თქმა მინდოდა,მაგრამ გასვიანის მზერა დავიჭირე რომელიც თვალებს დანტეს უბრიალებდა...დანტემ შეამჩნია და ენზოს შეხედა.
–ის მეძავი არარის! ორკო..გაფრთხილებ,წესიერად ილაპარაკე.
–ელენე ჩემს გვერდით გადმოჯექი! მითხრა გასვიანმა. წავედი და დემეტრეს და გიორგის შუაში დავჯექი.
განგსტერებმა თვალებით აათვალიერეს..და ერთმანეთს უჩურჩულებდნენ..–ჯანდაბ,მაგარი ნაშაა.-ნამდვილად.
–დანტე..ლორენზო,შეგიძლიათ გაგვარკვიოთ ეს შეხვედრა რისთვისაა? თქვა ერთმა განგსტერმა რომელსაც თვალთან შრამი ქონდა.
–ორი დღის წინ წვეულებაზე,რომელიც ჩვენ მოვაწყვეთ..ჩვენი ერთერთი სტუმრის მოკვლა სცადეს...თქვა ენზომ.
–და? ეს ჩვენთან რა კავშირშია? თქვა მეორემ.
–მემგონი შენ საქმის სიმძიმეს ვერ ხვდები..უპასუხა დანტემ.
–რათქმაუნდა ვხვდები.
–ვინ სცადა?
–ეს მნიშვნელოვანია? ის ჩვენი სტუმარი იყო და მისი მოკვლა სცადეს ჩვენივე სახლში. გაბრაზდა ენზო.
–ძალიან შეგვაწუხე ერთი გოგოს გამო თქვა ფანგომ.
გასვიანმა,მე და გიორგიმ ერთდროულად შევხედეთ მკვლელი თვალებით ფანგოს.
–ნუთუ შეგაწუხეთ! თქვა დანტემ.
წამოვდექი..–თუ ნებას დამრთავთ..დანტე ენზო..გასვიანმა გაოცებული თვალებით შემომხედა და ხელზე ჩამჭიდა ხელი.–ელენე! თვალებით მანიშნებდა,რომ დავმჯდარიყავი...მას შევხედე..–გავიგე ვუპასუხე გასვიანს..დანტე გასვიანს უყურებდა რას მოიმოქმედებდა..გასვიანმა ხელი გამიშვა და დანტეს თავი დაუქნია.
–კიბატონო მითხრა დანტემ და დაჯდა.
–მადლობა..ახლა კი საქმე..ჩვენ ვიცით,რომ რომელიღაც თქვენგანმა ელენე ლაშხის მოკვლა სცადა.
ვიღაცამ ხელი მაგიდას დაარტყა და წამოხტა.
–როგორ ბედავ და ფაქტების გარეშე გვადანაშაულებ! დაიყვირა იმ კაცმა.
გასვიანმა შეუღრინა..და კაცი კვლავ დაჯდა.
–ვინ გითხრა,რომ ფაქტები არ გვაქვს? ჩავიცინე ბოროტულად..ოთახიდან გავედი..და ჩანთა შემოვიტანე სადაც ფული იდო..გავიგე,როგორ ჩაიბურტყუნა ენზომ–შეუძლებელია...
–ეს იმ ადამიანის სახლში ვიპოვეთ ვინც თავს დაესხა ელენეს..ჩანთა დანტეს წინ დავდე..–შეგიძლია გვითხრათ რა დევს მასში..?
–ფული ალბათ.
–ნამდვილად..გავუღიმე იმ კაცს..მაგრამ ასევე ანაბეჭდებიც.
ფანგო დაიძაბა..გასვიანმა ღიმილით შემომხედა და თვალი ჩამიკრა.
–ხო,მაგრამ არშეგიძლიათ ამ ანაბეჭდებს დაეყრდნოთ თქვა ფანგომ..
–100%–ით გეთანხმები.. ვუთხარი ფანგოს და ისიც მოეშვა.,მაგრამ საბედნიეროდ ის ვინც თავს დაესხა ელენეს..თქვა ვინ იყო დამკვეთი..სანამ მოკვდებოდა..გასვიანს სახეზე კმაყოფილება დაეტყო. ფანგო გაბრაზდა!
ფანგოსთან მივედი.
–კარგად ვიმუშავეთ არა? ჩავიცინე–არცისე რთული იყო მისი ალაპარაკება.
–ამმმ რათქმაუნდა.
ახლა ხელები მის მხრებზე დავალაგე.
–მოიცადე ყველაზე სასაცილო ახლა უნდა გითხრა..მან გვითხრა,რომ იმ კაცს ვინც ის დაიქირავა..ფანგოს ეძახიანს...ხო არ იცი ვინარის? შევეკითხე ირონიულად ფანგოს.
განგსტეებს სახე შეეცვალათ და ფანგოსკენ მოტრიალდნენ..გიორგიმ იარაღი დაუმიზნა..გასვიანი ფეხზე წამოდგა..ფანგომ ჩემი ხელები მოიშორა..
–რაზე ლაპარაკობ ბო**?
ბოროტულად გავუღიმე..–ესეიგი შენ ფანგო ხარ...სასიამოვნოა შენი გაცნობა.
–და მერე რა? მე ის იდიოტი გოგო მოვკალი.რა არის ამაში გასაოცებელი?
ამაზე ხმამაღლა გამეცინა და გასვიანთან მივედი...–ძალიან ადვილი იყო ვუთხარი გასვიანს ჩავუარე და მხარი გავკარი.–არაფრის. გასვიანმა ჩაიღიმა..მაგრამ ფანგომ იარაღი დამიმიზნა.
–ბო** თავი ვინ გგონია?
გასვიანმა და გიორგიმ სახე დაასერიოზულეს..მე კი ფანგოსკენ შევტრიალდი..–ვინ ვარ მე? მე ელენე ლაშხი ვარ..გოგონა რომელიც გეგონა,რომ მოკალი.
–შეუძლებელია..შენ მკვდარი უნდა იყო ან ის კაცი უნდა იყოს ცოცხალი! სროლას აპირებდა,როცა გასვიანი გადამეფარა..ენზომ კი უკნიდან იარაღი ჩაარტყა..ფანგო დაეცა..ვიღაცამ ტაში დაუკრა..
–აიყვანეთ! ბრძანა გასვიანმა და მე შემომხედა.
–კარგად ხარ? ხელი მომისვა ლოყაზე.
–კი გავუღიმე გასვიანს.
–რაა? ღრიალებდა ფანგო,მაგრამ დაცვამ ხელები დაუჭირა და წამოაყენა
–ეს რა არის? იკითხა მეორე კაცმა.
–ეს შენ არ გეხება..რაღაც უნდა ვკითხო ამ კაცს.. თქვა გასვიანმა. და მისკენ მივიდა..–რატომ გინდოდა ამ გოგოს მოკვლა? ანიშნა ჩემზე.
–მე..მე არმინდოდა..გასვიანმა მას დაარტა.
–მაშინ ვინ დაგიქირავა?
–არშემიძლია..ვერ გეტყვი..ტკივილისგან იღრიალა ფანგომ.
გასვიანმა ისევ დაარტყა.–მგონი ამჩნევ,რომ შენი სისულელეების მოსმენის ხასიეთზე არვარ!არდაგავიწყდეს ვის ელაპარაკები! შემოარტყა გასვიანმა.
ფანგოს ცხვირიდან სისხლი წამოუვიდა.
–ის მე მომკლავს..არშემიძლია.
–მე ერთადერთი ვარ ვისიც უნდა გეშინოდეს დაუბრიალა თვალები გასვიანმა.
ერთი კაცი გასვიანის ასეთ მდგომარეობაში ნახვის გამო შეშინდა და წამოდგა..
–დანტე..ენზო ეს ჩვენ არგვეხება..თავისხალხთან ერთად ოთახს ტოვებდა,მაგრამ ენზო მიუბრუნდა.
–დაჯექი! ეს კაცი ერთერდი მაფიის ლიდერია,და შენ იცი ჩვენი წესები..ასერომ მოკეტე და უყურე რა მოუვა ნებისმიერ თქვენგანს თუ ჩვენს წინააღმდეგ წახვლათ!..კაცი დაჯდა.
მე იქვე დივანზე დავჯექი და ამ შესანიშნავ სცენას ვუყურებდი..გიორგი მაინც არ მშორდებოდა ყველა შემთხვევაში.
–ვის უნდა მისი სიკვდილი და რატო? ისევ გაუმეორა გასვიანმა.
–ის..უცხო კაცია.
–მისი სახელი! უყვირა გასვიანმა.
–ის ახალგაზრდაა..მან თქვა,რომ ის უბრალოდ ერთერთი დაცვა იყო.და მის უფროსს ამ გოგოს სიკვდილი უნდა.
ახალგაზრდა კაცი?! ამაზე ის ბიჭი გამახსენდა კაფეში,რომ ვნახე მან მითხრა,რომ“შეწყვიტე ძიება ვინ მოკლა მამაშენი..უკეთესი იქნება თუ წარსულს წარსულად დატოვებ და დაივიწყებ..გაფრთხილებ“ გაოცებისგან პირი დავაღე..გასვიანმა შემაჩნია ჩემი რეაქცია..
–და ვინაა მისი უფროსი? იარაღი შუბლზე მიადო გასვიანმა ფანგოს.
–მან თქვა,რომ ლევან გასვიანმა გამოგზავნა.
–ესეიგი ის! ხელი მომუშტა გასვიანმა.
–რატომ?...რატომ უნდა ამ გოგოს მოკვლა? მითხარი რა გითხრა იმ კაცმა უღრიალა გასვიანმა.
–მან თქვა,რომ მის უფროს ამ გოგოს მოკვლა იმიტომ უნდა,რომ ის გამოსადეგია იმ ადამიანისთვის ვისაც ლევანის სიკვდილი უნდა. შეშინებული ფანგო სიტყვებს ძვლივს აბავდა ერთმანეთს.
–ის ვიღაც მე ვარ! ძლიერად დაარტყა გასვიანმა.
დანტემ თავის კაცს უჩურჩულა:–წადი და ყველა აიყვანე თუ ერთგულებას არ შემოგვფიცებენ ყველა მოკალით.
ის კაცი წავიდა..
ახლა ენზო ჩაერთო ლაპარაკში.
–ჩვენ ვიცოდით,რომ ლევანი იტალიაში იყო და მოკავშირეების პოვნას ცდილობდა. ასერომ დაფიქრდით სანამ რაღაცას გააკეთებთ თორემ მასავით დაამთავრებთ.!
–ის არ... გამოექომაგა ფანგოს ერთი კაცი.
–არ გაბედო! ჩვენ სიმართლე ვიცით დაუყვირა ენზომ.
–გასაგებია თქვენი პირობა,ჩვენ აღარასდროს შეგეწინააღმდეგებით ვფიცავთ! წამოდგა ერთი კაცი და ორი კაციც წამოაყენა.
–კარგია.თქვენთვის აჯობებს ეგრე იყოთ. თქვენ სამს შეგიძლიათ წახვიდეთ.
–ჩემზე რას იტყვით? თქვა ფანგომ.
–მოხარული ვარ,რომ იკითხე..შენ ჩემი „სტუმარი“ იქნები ჩემს სახლში..ლოს ანჯელესში.,ჯერ არ მოგკლავ. იქამდე იქნები ჩემთან სანამ სხვა ფაქტებსაც არმოვიპოვებ ჩემს საყვარელ ბიძაზე. ბოროტულად გაიღიმა გასვიანი.
–გთხოვთ..არა..მასთან ახლოს ნუ მიმიყვანთ იყვირა ფანგომ.
–ხვალ სახლში ვბრუნდებით, გაიღიმა გასვიანმა..

პ.ს პირველრიგში გილოცავთ ნათლისღებას..დაესწარით მრავალს და ბედნიერად...მერე დიდი ბოდიშით ამდენხანს რომ არ დავდე..რაღაც პრობლემები იყო..ჯერ სკოლა..მერე ლეპტოპი და მოკლედ ვერ მოვაბი თავი..ხოდა მოკლედ ელენეს პერსონაჟით მეც გაოცებული ვარ სიცილ–კისკისით ვწერდი..მაგარი რაღაც ჩაატარა. ხოდაა შემიფასეთ გთხოვთ <3 <3 <3 შენიშვნებიც არ დაგავიწყდეთ.