12 საათს ხუთი წუთი აკლდა როცა დაჩი ჩემთან მოვიდა და მითხრა.
-ჩემო პრინცესა მინდა იცოდე,21 წელია ესე არავინ მყვარებია რომ მასთან ერთად ციხეში მოვხვედრილიყავი.
-დაჩმაჩ 17 წლის განმავლობაში ვფიქრობდი როგორ უნდა შემყვარებოდა ჩემზე უფროს ბიჭი მაგრამ თურმე შესაძლებელი ყოფილა.
-გილოცავთ!!(ოფიცერი)
-ჩემო სიცოცხლე გილოცავ 2018 წელს მინდა რომ ამ დროით დავტკბეთ,და ისიც მინდა რომ ცოლად გამომყვე.
- არ გეწყინოს მაგამ ჯერ გათხოვება არ მინდა,მირჩევნია გავერო ვიდრე სახლში ვიჯდე იმაზე ფიქრში თუ როდის მოვა ჩემი ქმარი
-ეხლა შენს ცოლად მოყვანას მაინც არ ვაპირევდი,მე ეს წელი ვიგულისხმე
- შეგვიძლია ამ დროით ვისარგებლოთ და დასასვენებლათ ჰავაიზე ან თუნდაც ბაჰამის კუნძულებზე წავიდეთ.
-ჩემი მეოცნებე ვინ არისო?
-აუ დავაი რაა,აქ უპონტობაა დაჯექი მოგეყრდნობი დავიძინებ მაინც.ესეთი ცუდი ახალიწელი ჯერ არ მქონია.
ორივეს მალევე ჩაგვეძინა დილით ოფიცერის ხმამ გაგვაღვიძა.რაღაც საბუთებზე მოგვაწერინეს ხელი და გაგვიშვეს.დაჩიმ თავის მშობლების სახლში წამიყვანა,ძალიან არ მსურდა ესეთ ცუდ მდგომარეობაში ვენახე თან ხელცარიელი,მაგრამ ამან თუ რამე დაიჟინა ვერ გადაათქმევინებ.
-Happy New Year(დაჩი)
-გამარჯობათ.გილოცავთ ახალწელს
-დაჩიიი?გამ...(ხატი)
-ხატია ჩაიგდე ენა,დედა მიდი ეხლა დატრიალდი სტუმარი გვყავს.(დაჩი)
-ემი?თქვენ რა ერთად ხართ?(ნანა მასწი)
-ხო რავი ესე მოხდა.))
ძალიან თბილად მიმიღო,დაჩის ოჯახმა,ნანა მასწავლებელს ისედაც ვიცნობდი მაგრამ აი მისი მეუღლე ირაკლი არაჩვეულებრივი კაცი აღმოჩნდა.მაღალი,წაბლისფერ თმიანი,მწვანე თვალებით,სახეზე ოდნავ ნაოჭებით,50 წლის კაცი რომელიც ისე ცეკვავა და მღეროდა თითქოს 20 წლის ბიჭი ყოფილიყოს.დაჩის დისშვილი ლიკუნა უსაყვარლესი ბავშვი იყო,მართალია ჯერ 3 თვისაა მაგრამ ძალიან საყვარელია.ხატია საშვალო სიმაღლის ქერა გოგოა,ქამელეონს თვალებით,პატარა კურნოსა ცხვირით და საშვალო ზომის ტუჩებით,დაჩის ძალიან გავს,ოდნავ ხასიათევით განსხვავდებიან ისიც უმნიშვნელოდ.
-დაჩი უნდა წავიდე.
-დარჩი რა ცოტახანს კიდე.(დაჩი)
-აუ ისედაც დიდიხანი გავატარე შენთან ერთად მამა ალბათ ნერვიულობს ახალწელს მასთან რომ არ შევხვდი ნაწყენია ალბათ.
-გთხოვ(დაჩი)
-მაპატიეთ მაგრამ მე უნდა დაგტოვოთ.
-უი მიდიხარ ემილი უკვე?(ხატი)
-ძალიან სასიამოვნო იყო თქვენთან დროის გატარება მაგრამ მამა ალბათ უკვე ნერვიულობს.
-ხშირად მოდი ხოლმე ჩვენთან.(ირაკლი)
-კარგად ბრძანდებოდეთ.
გამოსასვლელში დაჩის ვაკოცე და სახლისკენ გავიქეცი.სახლში შესვლამდე მაღაზიაში პატარა შოკოლადი ვიყიდე და სახლში ხმაიურით შევწდი.
-გილოცავთ! Happy New Year
-ჩვენც გილოცავთ.(ირინა)
-გილოცავ შვილო მაგრამ სად დადიხარ,რატო არ შეხვდი ჩვენთან.(გიორგი)
-კაი რა მა მაპატიე,ბავშვები ერთად შევხვდით.
-დაანებე თავი ახალგაზრდაა.(ირინა)
-ვაბოდებ ირინა შენზე.მე მაშოსთან ავალ.
-ჩვენთან სახლში აღარ გინდა რაიყო?(გიორი)
-არ მინახია რაც ეს წელი დაიწყო.
-ოი ოი წადი ხო წადი!(გიორგი)
-ჩვენც წავიდეთ სადმე,მარტო ეს რო დადის ან ჩემს მეგობრებს დავპატიჟებ.(ირინა)
-ხო,მოვიფიქრებ.(გიორგი)
მე ოთახში ავედი.მივიღე ცხელი შხაპი და ოთახში პირსახოც შემოხვეული გავდი. კარადასთან დავდექი და ვფიქრობდი რა ჩამეცვა,ბოლოს შავი შარვალი,საახლაწლო მაისური და ფეხზე მაღალქუსლიანები ჩავიცვი და მაშოს სახლისაკენ გავემართე.