დილით საშინელი თავის ტკივილი მაღვიძებს, ზლაზვნით ვდგები საწოლიდან და უნიში წასასვლელად ვემზადები.
დღეს ნამდვილად არმაქვს ტანსაცმელების არჩევის თავი, პირველი რაც მხვდება იმას ვიღებ და სააბაზანოში ვიკეტები....
სარკესთან ჩემს ანარეკლს ვათვალიერებ და თმას უკან ვიყრი. დღეს მწვანე თვალები მაქვს, გარეთ კი მზეა.
მუქი ფერის განიერი ჯინსი კედები და რამდენიმე ზომით დიდი ზედა მაცვია, ცოტა თავისუფლად ვგრძნობ თავს თმას არეულად ვიკრავ თმის სარჭით და მანქანის გასაღებს ვეძებ.

××
ხანდახან მეც კი მიკვირს საკუთარი თავის. შეიძლება ერთ დილას გავიღვიძო და ყველაზე ბედნიერი ვიყო, მაგრამ შეიძლება გავიღვოძოდა საპირისპირო მდგომარეობაში აღმოვჩნდე, ისე როგორც დღეს...
შუალედური მდგომარეობა ჩემთვის არ არსებობს. ან კარგ ხასიათზე ვარ ან ცუდზე...
××
უნივერსიტეტთან ვაჩერებ მანქანას და სანამ გადავალ სიგარეტის კოლოფს ვაძვრენ ჩანთიდან და ერთ ღერს ვუკიდებ. თვალებს ვხუჭავ და ვცდილობ მთელი სხეული მოვადუნო...
ღრმა ნაპასს ვარტყამ და ვცდილობ კვამლი ფილტვებში რაც შეიძლება დიდ ხანს გავიჩერო...
- ასე დაიხრჩვები - მაშინვე ხველა მიტყდება ცოტაც დამართლა დავიხრჩვებოდი. დამი კი არაფრისმთქმელი მზერით მიყურებს
- ასე ვინმეს გულს გაუხეთქავ - ვეუბნები ჯერ კიდევ სუნთქვა აჩქარებული და გულზე ხელს ვიდებ.
- არ გიხდება სიგარეტი
- არავის არ უხდება
- შენ ძალიან არგიხდება...
- ჰო? - ცალ წარბს ზემოთ ვწევ,
ის კი ისევ ისე მოყურებს წარბშეუხრელად, ურეაქციოდ. პასუხს არც ველოდები, მანქანიდან გადმოვდივარ კონსპექტებს ვიღებ და უნივერსიტეტში შევდივარ. მიკვირს როცა ანას და მარის ვერვხედავ, მაშინვე ტელეფონს ვიმარჯვებ და მარიამს ვურეკავ...
ზარი გადის მაგრამ არ მპასუხობს, არც ანი იღებს, უცებ ვნერვიულდები და კანკალი მიტანს.

ახლა საბას ვურეკავ...
- ხო რენე - ნამძინარევი ხმით მეუბნება საბა.
- საბა მარიამი ხომ არიცი სადაა?
- კი ჩემთანაა... არინერვიულო, მისმინე მე და გიომ გოგოებს სიურპრიზი უნდა მოვუწყოთ ხოდა, მერე მისამართს მოგწერ და იქ მოიყვან ორივეს კაი?
- აუ გული გამისკდა... ანუ ანი გიოსთანაა?
- ხო ხო არინერვიულო წავე რა მე. - მეუბნება და სანამ რამის თქმას ვასწრებ მითიშავს...
ლექციების თავი არმაქვს...
შეიძლება იფიქროთ ეს რანაირი ექიმი იქნება ვაფშე არსწავლობსო. მაგრამ ის 3 წელი თქვენიაზრით რასვაკეთებდი, მაგრამ ბიოლოგია და ფიზიკა მჭირდება ანატომია და დანარჩენები კარგად ვიცი ამიტომ არ ვთვლი საჭიროდ აუცილებლად დასწრებას.
ლექციები ისე იწელება გოგონების გარეშე.
ფიზიკა ბიოლოგიას ვრჩები, ჩემი ტელეფონი ბზუის და ხმაურისგან თავის დასაღწევად ისევ უკან ვბრუნდები, უკვე ყველა გასულია და მეც ვპასუხობ ნიკას ჩემ ბიძაშვილს.
- ხო ნიკუშ
- როგორ ხარ რენეეეე გოგოო. მომენატრე შე დამპალო ასე უნდა დავიწყება?. - თავის საფირმო კნავილს მახვედრებს და მეც მეცინება.
- მეც მომენატრე ნიკუშ, გამომიარე დღეს
- უკვე გამოგიარე ბუფეტში გელოდები,
- სერიოზულად? - ვეკითხები და თან ბუფეტისკენ მივიწევ.
- ხო სერიოზულად - იცინის და მითიშავს.
ბუფეტში შევდივარ და ნიკუშას ვეძებ თვალებით, მაგრამ არსად არჩანს, შემდეგ უკნიდან ვიღაც მეხვევა და ლოყაზე მკოცნის.
- ნუკუუშ - მაშინვე ვბრუნდები და ვეხვევი
- რენე დადაბლდი? - მეკითხება თვალებ მოჭუტული
- შენ ხარ ძაან მაღალი. - ვუბღვერ მე - მანქანით ხარ?
- არა შენს იმედზე ვარ ჩემო ქალღმერთო - სასაცილო მოძრაობებს აკეთებს, ჩემს ხელებს თავის ტორებში იქცევს და ხელის ზურგზე მკოცნის
- წამიყვანთ ქალღმერთო რორამე? - მის სახეზე სიცილი მიტყდება და მთელი ბიფეტი ჩვენ გვიყურებს
- წავედით - ის თავს მიკრავს და ხელს მხარზე მხვევს.

მანქანის საჭესთან ვსკუპდები და სწრაფად მიმყავს. გზაში ნიკუშას ამბებს ვისმენ და მუცლის ატკიებამდე ვიცინი. ნიკუშა ჩემთან რჩება 1 კვირით, ისე კი ბათუმში ცხოვრობს.
ხვალ შაბათია და მეც ბედნიერებისგან მეცხრე კიარა მეასე ცაზევარ დავისვენებ როგორც იქნა.
××
დილით ზედ ვიღაც მახტება და მაღვიძებს ვიღაც რა ნიკუშა.
- რენე ის წითელი საცვლები ვისია?
- რა წითელი საცვლები. - მაშინვე ვხტები საწოლიდან. ნიკუშა ხელში წითელ კუპალნიკებს აფრიალებს.
- ისე ხო მიხდება წითელი
- მშობლებს შენ ეტყვი თუ მე ვუთხრა? - ვეკითხები სერიოზული სახით
- რა? რაუნდაუთხრა? - მეკითხებ თვალებ მოჭუტული.
- პიდარასტი როხარ. - ვეუბნები სერიოზული სახით და ჩემსკენ გამოქანებულ ბალიშს ვიგერიებ, ეს კიდეარმშველის ნიკა საწოლზე მაგდებს ზედ მაჯდება და მიღიტინებდ.
- მიშველეეეეთ ბაბიიი მიშველე. - სიცილით ვკივი და ვცდილობ ნიკუშა გავაჩერო მაგრამ ამხელა მოზვერს რა მოერევა.
ბაბი ოთახში შემოდის და რათქმაუნდა ნუკუშას ზედა ახტება.
- ჩემს დაზე ხელი როგორ აწიე -კივის და ახლა ჩვენ ვახტებით ნიკუშას.
- მიშველეთ მკლავენ. - იმXელაზე იღრიალა ჩვენც კი წამოვდექით.
- რაგაყვირებს ბიჭო მეზობლების რისხვა მინდა ახლა მე?
- ჰა ეხა ჩაიცვით ორივემ დაკაფეში გავიდეთ. წავალ მეც გამოვიპრანჭები. - თმაზე ხელს ისვამს და სწრაფი ნაბიჯებით გადის გასასვლელისკენ.
- ბაბი დღეს იმას ჩაიცვამ რასაც გეტყვი. - სიტყვის თქმას არ ვაცდი ისე მივარბენინებ გარდერობისკენ.
შავ ტანზე გამოყვანილ მუხლამდე კაბას და მაღალქუსლიანებს ვაძლევ. მერე ჩემთვის ვარჩევ წითელ კაბას ბრეტელებიანი, დეკოლტე და მუხლს კარგად აცდენილი, ფეხზე შავ მაღლებს წითელი ძირით. ყველაფერს საწოლზე ვყრი და სააბაზანოში შევდივარ, მშვენიერ ხასიეთზე გავიღვიძე დღეს. ჩემს შოკოლადის კრემებს და დამატენიანებლებს ვიღაბ და საწოლზე ვჯდები.
ცივი კრემის შეხებისას ჟრუანტელი მივლის და მთელი ტანი მეხორკლება, შოკოლადის კრემებს მთელს ტანზე ვისვამ და ტანსაცმლის შასაცმელად ვდგები რომ კარებზე აკაკუნებს ნიკუშა.
- რენე შემოვდივარ დაიმედია შიშველი არხარ, ახალგაზრდა ვარ ჯერ სიკვდილისთვის. - კარებში ყოფს თავს და თან თვალებიდან ხელს ნელა იშორებს
- რაო ნიკუშ?
- შენი გოგოები მოვიდნენ. აუ მითხარი რომ შეყვარებულები არყავთ რა - ჩურჩულით მეუბნება ნიკუშა.
- ყავთ ნიკუშ. და საერთოდ მევარ გოგო თუ შენ კიდეარჩაგიცვამს? რასაჭიროა ამდენიპრანჭვა? - კარებს ცხვირწინ ვუხურავ. კაბას და ფეხსაცმელს ვირგებ. სარკის წინ ვტრილდები ჩემს ანარეკლს ვუღიმი და მისაღებში ჩავდივარ.
- გამარჯობა გოგოებო - გოგოებს ვეხვევი და ვიყოლიებ რომ ოსინიც წამოვიდნენ.
- აუ რენე გეხვეწები რესტორანში წავიდეთ დღეს რო ვინმე გოგო არდავკერო მოვკვდები რა, ეს კლუბები არმევასება შენც ხოიცი გთხოვ - მეჭყანება და ყელს მიწელავს.
ხუთივე რესტორანში მივდივართ გოგონები შეყვარებულებს ურეკავენ და ისინიც წამში იქ ჩნდებიან.
რესტორანში შესვლის თანავე ნიკუშა ოფიციანტ გოგოს თვალს ადგავს.
- ვაიმე ჩემო ქალღმერთო ნახე რა ქალღმერთია. - მე სიცილს ვეღარ ვიკავებ და ვცდილობ ჩუმად ვიცინო...
მაგიდასთან ვსხდებით და ოფიციანტიც გვიახლოვდება, ნიკუშა გოგოთ თვალებს უჟუჟუნებს ის კი დაბნეულიუყურებს.
- ნიკა სირცხვილი (ჩახველება :დდდ)
ისკი მუჯლუგუნს მირტყამს
- მეტკინა ბიჭო - თვალებს ვუბრიალებ და მხარზე ვჩქმეტ. ის კი მიბღვერს და წამში ცვლის გამომეტყველებას როცა გოგოს უყურებს, ნიკა იმდენ რამეს უკვეთავს არამგონია აქედან ცოცხალი გავიდეს (:დდ)
მე მხოლოდ ღვინოს ვუკვეთავ.

××
თვალი კარებისკენ გამირბის და ბატონ ლექტორს ვხედავ ქერა ლამაზმანთან ერთად, წელზე ხელი აქვს მოხვეული და მაგიდასთან დასაჯდომად სკამს უწევს.
ოჰ რა ჯენლტმენი ლექტორი გვყავს ვფხუკუნებ და გოგონებს ვანიშნებ ისინიც ღიმილით ბრუნდებიან ჩემსკენ.
- ლექტორი ნახე შეენ? - ამბობს ანი და თავის თეთრ თმას გვერდზე იყრის.
- მეცეკვები ქალღმერთო? - ნიკუშა თვალებს მიჟუჟუნებს და ხელზე მკოცნის
- რატომაც არა. - თვალს ვუკრავ და საცეკვაო მოედნისკენ მივყვები.
- თავი ჩემი ლექტორის ხელა მგონია ნიკუშ, ეს სიცოცხლით სავსე გოგო სადმომიყვანე ჰა შენრა ოფიციანტომანია ხოარგჭირს. ვეკითხები და სახეს მის კისერში ვმალავ სიცილის დასაფარად
- გაწი გოგო ცხვირი მეღიტინება. - ამაზე კიდე მიტყდება სიცილი.
- კაი გოგო ჩანს ისე - ვეუბნები და ოფიციანტ გოგოზე ვანიშნებ თვალებით. ისკი თვალს ვეღარ აშორებს
- ხელი მაინც გამიშვი ბიჭო ისე გყავარ მიხუტებული დამცხა. - სიცილით ვშორდები და მაგიდისკენ მივდივარ როცა ლექტორის მამის მკვლელ მზერას ვამჩნევ. გოგოებთან ვჯდები და ლაპარაკში ვერთვები,
- აუ მე წავალ რა ხოიცით არმიყვარს ეს რესტორნები. - ვიჭყანები და ჩანთას ვიღებ, ნიკუშას და გოგოებს ვკოცნი და გასასვლელისკენ მივდივარ, შორიდანვე ვაჭერ ღილაკს ხელს და მანქანას ვაღებ.
ისისაა უნდა ჩავჯდე რომ კარები ჩემ წინ იხურება და ვიღაც კარებზე მაკრავს. დამის დანახვისას გულზე ხელს ვიდებ.
- ღმერთო როგორ შემაშინე... რამე გინდა? -ძლივს ამოვთქვი სიტყვები.
- ლამაზად გამოიყურები
- აჰჰ... მადლობა ახლა წავალ... უკაცრავად. - კარის გაღებას ვაპირებ რომ ხელს მიჭერს და არმაძლევს გაღების საშუალებას. თითებს მაჯიდან მხრამდე ასრიალებს, ერთ ხელს კისერში მიცურებს მეორეს კი წელზე. ტანზე მიკრავს და თვალებში მიყურებს.
- რა... რასაკეთებ?...
დამი...
- ლამაზი თვალები გაქვს რენე...
- ხოო ამბობენ. - შევიფერე ( რას არ შეიფეტებდა :დდ).
- შოკოლადის სურნელი გაქვს...
- ვიცი - ვეუბნები და ისედაც გამობურცულ ტუჩებს უფრო ვბურცავ.
- ახლა რომ ეს არ გავაკეთო მოვკვდები... - ჩურჩულებს და ახლოს იწევა.
- რა?... რასგულ... - დასრულებას არმაცდის ისე მაცხრება ბაგეებზე. ისეთი შეგრძნება მეუფლება თითქოს ჩემს მუცელში ზოოპარკია, ასეთი შეგრძნება არასდროს მქონია. ჩემმა ლექტორმა პირველი კოცნა მომპარა, ასე უბრალოდ მოვიდა მაკოცა და წავიდა...
გაშეშებული ვიდექი და ერთ წერტილს მივშტერებოდი, შემდეგ უცებ ჩავჯექი მანქანაში და წავედი. სახლთან გავაჩერე მანქანა და კარები შევგლიჯე...
სააბაზანოში შევიკეტე, ცხელი წყლის ქვეშ ვიდექი და მხოლოდ ამ კოცნაზე მეფიქრებოდა, ის ხომ ლექტორია....
ამ ფიქრებმა ძალიან შორს წამიყვანა. სველ სხეულზე პირსაწმენდი მოვიხვიე და საძინებელში გავედი...
კარზე ზარის ხმამ მომიყვანა გონს, პირსაწმენდი მოვიძრე და შიშველ სხეულზე მოვიცვი თბილი ხალათი.
კიბეები ჩავირბინე და კარი გამოვხსენი....