ჩემი მძღოლი გავაფრთხილე წასულიყო და მთელი ნავაჭრი გავატანეთ. იაკობს გავყევით, მანქანაში სიჩუმე იყოთქო ვერ გეტყვით. მუსიკა ბოლო ხმაზე ქონდა აწეული იაკობს. შემდეგ ერთერთ კაფესთან გავჩერდით. მანქანითან გადმოვედით. იაკობი წინ გაგვიძღვა. ერთერთ ულამაზეს მაგიდასთან დავსხედით.
-აბა გოგოებო რას მიირთმევთ?(იაკობი)
-ყავა(მე)
-ხო ყავა(ანა)
-კაი... (იაკობი)
ის უკან შებრუნდა და ხელი აწია მერე დაიწყო:
-ირმ სამი ყავა(იაკობი)
თან თვალი ჩაუკრა
-იაკობ არც კი გიცნობთ ხო ხვდები (მე)
ვთქვი დ სულ გავწითლდი, თან გავიღიმე. მანაც გაიცინა ღმერთო მისი სიცილი მატყვევებს.
-მერედა გამიცანით. ისე მე გიცნობთ და ჰო იაკობი არა თქვენთვის უკვე იაშა (იაკობი)
კიდევ გაიცინა
-ხოო აბა რამე მითხარი ჩემზე ან ლიზაზე ან ორივეზე(ანა)
გაეცინა ანასაც
-შენ ხარ ლიდა-თითი ჩემსკენ გამოიშვირა-ახვლედიანი. 17 წლის. სკოლა ეხლა ხანს დაამთავრე. ცხოვრობ ***ში ძმასთან და დასთან ერთად. მშობლები ესპანეთში გყავს უკვე 2 წელია. შენ ხარ ანა ადამია-ახლა თითი ანასმენ გაიშვირა- 17წლის. ლიდას კლასელი. ცხოვრობ ***ში დედასთან ერთად. მამა მოსკოვში გყავს უკვე 13 წელია დედის ერთა ხარ. აი ხომ გითხარით გიცნობთთქო(იაკობი)
მე უცებ ფეხზე წამოვხტი
-საიდან იცი ამდენი(მე)
ანაც მომყვა
-ვინ ჯანდაბა ხარ(ანა)
-მოიცათ თქვენი შეშინება არ მინდოდა უბრალიდ თუ რამის გაგება მინდა ტკაც და ვიგებ და თქვენზეც მინდოდა გაგება! დასხედით სერიოზულად ნუ იყურებით ეგეთი ალეწილი სახეებით მანია კი არ ვარ(იაშა)
სიცილი დაიწყო
მე სკამზს უგრძნობლად დავეშვი და ანაც მომყვა.
-და შენ ვინ ხარ?(მე)
-მოიც ტკაც და ეგრე როგორ იგებ ყველაფერს?(ანა)
-იაკობი იაშა წერეთელი. 24 წლის. ვცხოვტობ ***ში მშობლებთან და უმცროს დასთან ერთად. მაქ სასტუმროების, კლუბების ქსელი, მთელ მსოფლიოში და კიდე ბლა ბლა ბლა გაინტერესებთ კიდე რამე?
თქვა და ტელეფონი აწკრიალდა. ანასი იყო მან დახედა ტელეფონს მერე მე შემომხედა
-იოა!(ანა)
-მერე უპასუხე თორე გაჭედავს!(მე)
-კაი(ანა)
-ალო იო გისმენ
-*** * *
-ეე რა გაყვირებს ჩემთანაა
-*** * *
-ოო კაი ხო მაცა
თქვა და ტელეფონი გამომიწოდა
-შენთან უნდა ლაპარაკი(ანა)
მე გამოვართვი ტელეფონი და ყურზე მივიდე
-ხო? (მე)
-ტელეფონი სად გაქ?(იო)
-ხელში რა იყო?(მე)
-რამდენჯერ დაგირეკ აბა ნახე?!(იო)
ტელეფონი ავიღე ბლოკი მოვხსენი და ღმერთო 13 გამოტოვებული ზარი იო 6 ვიკი 7 დეიდა მალო(ჩვენი მზარეული) უფს რა ამბავია, ნეტა ამდენი გამოტოვებული ზარი და წყნარად მელაპარაკება იო
-უფს ხმა გამორთული მქონია ტელეზე იზვინი(მე)
-იზვინი კი არა მალე მოდი სახში და ანა მალაპარაკე (იო)
-კაი(მე)
ანას ტელეფონი მივაწოდე
-აიღე შენთან უნდა ლაპარაკი (მე)
-რა უნდა (ანა) დაიჭყანა
ტელეფონი გამომართვა და ყურზე მიიდო
-რა გინდა
-*** * *
ანა საპირბარეშოში გავიდა მე თვალი გავაყოლე
-ძმა და მისი როლი შენს ცხოვრებაში ხო(იაშა)
-ხო თან ძაან ინტრიგანია და უფფ იმდენი გამოტოვებული ზარი მქონდა, კიდე წყნარად იყო და თავი არ გადამაჭამა (მე)
-აჰაჰაჰ ნუ გავიწყდება რომ მეც ვიღაცის ძმა ვარ და შენ ჩემ დას საფრთხეში აგდებ(იაკობი)
სიცილი დაიწყო
-უფს არ მახსოვდა რამდენი წლის არის შენი და?(მე)
-15 პატარაა ჯერ(იაშა)
-პატარა არა ის(მე)
-რა დიდია?(იაშა)
-ყოველ შემთხვევაში პატარა არ არის(მე)
იაკობმა გაიცინა და შემომხედა
-შენც პატარაა ხარ(იაშა)
-მეე? პატარაა? რაღაც გეშლებაა (მე)
-ხო ძაან პატარა ხარ(იაშა)
-ნერვებს მიშლი იაკობ და მიიღებ(მე)
-რას მივიღებ?(იაშა)
-ძაან გაინტერესებს?(მე)
-ხო მაინტერესებს(იაშა)
-გფეთავ სახეში 5 თითს(მე)
მან სიცილი დაიწყო ყველაფერს ვფიცავარ ის ყველაფერზე იცინის აი ყველაფერზე
-მერე მეც რომ გფეთო?(იაშა)
მე გაოცებული თბალებით შევხედე
-სერიოზულად?(მე)
-არა რათქმაუნდა(იაშა)
სიცილი დაიწყო
-კიდევ კარგი(მე)
მეც ავყევი სიცილში
-რა გვინებთ? (ანა)
ანა ჩამოგვიჯდა სკამზე და გაღიმებული სახით შემოგვცქეროდა
-არაფერი ან(მე)
-იაშა შეყვარებული გყავს? (ანა)
იაშამ სივილი დაიწყო და სიცილითვე უპასუხა:
-არა რატომ დაგაინტერესა?(იაკობი)
-არაფერი ესეიგი შენ და ლიდას შანსი გაქვთ უხდებით ერთმანეთს(ანა)
მე ანას განრაზებული თვალებით გავხედე ჩემს თვალებში შეგიძლოთ ამოგეკითხათ"სახში ჩამოგახრჩობ შე საწყალო"
-რეებს ბოდიალობ?(მე)
-არა ისე უბრალოდ ვთქვი(ანა)
იაკობი იცინოდა და სიცილს რომ მორჩა ანას შეხედ და გაბრწყინებული სახით უთხრა:
-რას ფიქრობ გვაქ შანსი მე და შენს დაქალს?(იაკობი)
მე ახლა მას გავხედე
-ხო რატო არა. უხდებით ერთმანეთს(ანა)
ახლა ამას აუტყდა სიცილი
მე ჩანთას მოვკიდე ხელი და უკან მოუხედავად გავედი კაფიდან უკან ანა და იაკობიც გამომყვნენ. მე არ ვიცოდი აკობიც თუ იყო.
-კაი ლი ვიხუმრე რა(ანა)
-მაგარი ხუმრობა იყო შემარცხვინე (მე)
მე მისკენ არც ვიხედებოდი და ზურგ შექცევით ვიდექი
-კაი რა გთხოვ ნუ იბუტებიი(ანა)
-ადამიანთან შემარცხვინე შენი უაზრო გამოხტომების გამო(მე)
-რატომ შეგარცხვინა სულაც არ უნდა გრცხვენოდეს რა იყო არ შეგეფერები?(იაშა)
ჩურჩულით მითხრა უკნიდან იაკობმა ყურში. ღმერთო რა საყვარელი ხმა აქ. მე შემოვბრუნდი და დაბნეულმა გაწითლებულმა პირი გავაღე. მერე ისევ დავკუმე. მერე ისევ გავაღე.
-არა უბრალოდ მე...(მე)
-შენ რა არ მოგწონვარ?(იაკობი)
-არ მომწონხარ(მე)
დავეჯღანე
-სულ ცოტათიც არა? (იაკობი)
მიღიმოდა ის
-არა (მე)
-მე რომ შენი ყველაფერი მომწონს(იაკობი)
შევცბი გავშეშდი და თვალებში შევხედე, მის მომაჯაფოვებელ თბალებს. მერე მის ცინიკურ ღიმილს წავაწყდი.
-მაგრად ღადაობ(მე)
-არ ვღადაობ პირველივე ნახვისთანავე დამტყვევა შენმა თაფლისფერმა თვალებმა, შენმა შეშუნებულმა სახემ, ღიმილმა, დაბნეულობამ, შენი აზრით უმიზეზოდ გამოვიკითხე შენზე რაღაცეები?(იაკობი)
ის ჩემსკენ წამოვიდა სახეზე ხელი წამავლო და გააგრძელა:
-მე შენდამი გრძნობა გამიჩნდა, არ ვიცი ერთი ნახვით შეყვარების არ მჯეროდა, მაგრამ შენი გაცნობის მერე დავიჯერე. სერიოზულად, მე არ ვიცი რა დამემართა ვიცი დებილივით ვიქცევი მაგრამ მგონი შემიყვარდი(იაშა)
ღმერთო რა მესმის. მეც მიყვარხარ, ღმერთო შენზე ვაფანატებ, ყველაზე მაგარი ბიჭი ხარ, მაგრამ არ გიცნოობ, ამაიტომ თავი ისე უნდა დავიჭირო თითოს არ მიყვარხარ. მგონი მეც ერთი ნახვით შემიყვარდი, ღმერთო ცუდად ვარ, რა მემართება პანიკური სიცილი დამეწყო.
-მეღადავები ხო(მე)
მან თმაში ხელები შეიცურა, დატრიალდა და თვალებში ჩამაშტერდა
-მე არა შენ მეღადავები, სერიოზული გრძნობა გამიჩნდა და შენ არაფერს ად გრხნობ?(იაშა)
-მორჩი ღადაობას რა არც კი მიცნობ(მე)
-ლიიდ(იაშა)
-აუ კარგად. ანი სახში შეგხვდები, შენთან მოვლ დღეს
ვთქვი და წავედი. წამის მეასედში ტაქსში ჩავჯექი და ანა კი ყვირილით გამოედევნა ტაქსს. მე უკანაც არ მიმიხედია და ფიქრებში წავედი
---------------------------------
ანასთან: გამოშყერებული მივჩერებოდი ტაქსს მერე იაკობს მივუბრუმდი
-მართლა გიყვარს?(მე)
-ასე არავინ შემყვარებია!(ანა)
-ხოდა მგონი მასაც უყვარხარ(მე)
-ხოოო? ის ისეთი ცივი იყო(იაშა)
-ის და ცივი ჰაჰა, ის მეც ცივად მექცევა მაგრამ ვუყვარვარ!(მე)
-ხო(იაშა)
-სახში არ წამიყვან(მე)
-რათქმაუნდა(იაშა)
გამიღიმა და მანქანაში ჩავსხედით
მანქანაში:
-ამდენი რამე სერიოზულად როგორ გაიგე?(მე)
იაკობმა გაიცინა, თავი გააქნია და სიჩქარეს მოუმატა. სახლში მივედით და უკვე საღამოც იყო, იაშას დავემშვიდობე და სახში შევედი. სადაც დედაჩემი დავინახე, ვახშმობდა. ჩემს დანახვაზე ჭამა შეწყვიტა და დამიძახ:
-ხელები დაიბანე და მოდი დეე(დედა)
-ხო დეე, ლიდა არ მოსულა?(მე)
-არა უნდა მოსულიყო?(დედა)
-ხო მოვა ალბათ მალე. მე ავალ სააბაზანოში და ჩამოვალ(მე)
-კაი დე(დედა)
-კიბეების კარი გავაღე, კიბეებს ავყევი, სანამ კიბეები მოხვევას დაიწყებს კარია რომელიც საერთო სააბაზანოში შედის შევედი. ბუნებრივი მოთხოვნილებები დავიკმაყოფილე, ხელები დაბიბანე და დავფიქრდი დღევანდელ ჩემს და იოს ტელეფონით საუბარზე. დავფიქრფი მერე თავი გავაქნკე და დაბლა ჩავედი დედასთან. მივდიოდი და უფს აი ლიდაც დედაჩემს ეჭუკჭუკებოდა. მერე ჩესკენ გამოემართა მხარი გამკრა და ზევით ავიდა. მე დედას მივუჯექი გვერდით და ჭამა დავიწყე. თანაც მადიანად. მერე ლიდაც მოვიდა გაბრაზებული თვალები მომანათა და დაჯდა. ვახშმობას რომ მოვრჩით ლიდამ აუზზე გამიყვანა. შეზლონგებზე დავსხედით, მერე მან გამომხედა და დაიწყო:
-ან მეც მიყვარს იაკობი(ლიდა)
-მერე?(მე)
-მაგრამ მას ჩემით თამაში რომ უნდოდეს?(ლიდა)
-არ ვიცი რა გითხრა(მე)
-სერიოზულად?(ლიდ)
-მას უყვარხარ. თვალებში ეტყობა. სიყვარული აგიხსნა (მე)
-ის არც კი მიცნობს და როგორ შევუყვარდი??(ლიდა)
-და შენც არ იცნობ, მაგრამ შეგიყვარდა(მე)
-ხო მაგრამ ის ბიჭია და რავი(ლიდა)
-ხო? ყველა შენი ძმა არ არის!(მე)
-ჩემი ძმა რა შუაშია ეხლა ჰაა??!!(ლიდა)
-ოოო ეხლა რაა, გიყვარს და უთხარიი(მე)
-ხო მიყვარს(ლიდა)
ამოიოხრა
-ძაან კაი!(მე)
-მოიც და შენ ჩემ ძმას ყოველ მეორე სიყტვაზე რატო ახსენებ? (ლიდა)
-რატო უნდა ვახსენებდე, ტვინის კიბო გამიჩინა და ახლა ყოველ სიტყვაზე მახსენდრბა რომ კიბო მაქ!(მე)
-ისე აზრი იოს რომ ვკითხო?(ლიდა)
-დებილი ხარ თუ თავს იდებილებ?(მე)
-აუ მართლა მაგრად ვდებილობ ხოო?(ლიდა)
-აუ ხო მაგრად თან (მე)
-ერთი ნახვით სიყვარული(ლიდა)
გადაიხარხარა ლიდამ, ფეხზე წამოდგა, ტანიდან ჯინსის შემოსაცმელი გაიხადა, ფეხსაცმელიც მიაყოლა და აუზში გადახტა.
-ოეე რას აკეთებ გოგოო (მე)
-გადმოხტი გაგისწორდება(ლიდა)
-გააფრინე ხო?(მე)
-კაი ხო მოდი ამომიყვანე(ლიდა)
ის აუზის პირთან მოვიდა და ხელი გამომიწოდა. მეც მივედი ხელი ხელზე მოვკიდე. გამოვქაჩე, მაგრამ ჰოპ და მან გადამქაჩა, წყალში მომისროლა. ჩავიძირე და ძლივს ამოვყვინთე.
-რას აკეთებ გოგოო, გაგიჟდიი? (მე)
-ხო გავგიჟდი. შიგნიდან ცეცხლი მიკიდია და წყალი როგორც ვიცი ცეცხლს აქრობს(ლიდა)
-სულ გააფრინეე?(მე)
-ანა, ლიდა, შვილო რას აკეთებთ?(დედა)
-აამ ლიდას გაგრილება მოუნდა(მე)
-ლიდააააააააააააააააააააააა ლიდაააააააააააააააააააააააა
იოს ყვირილმა შეგვაფართხალა.