დილით თავი ძლივს აწია იმდენი დალიეს, სამზარეულოში ჩავიდა და კაკის შეეჩეხა.
-როდემდე დამაიგნორებ? კითხა მოთმინება დაკარგულმა კაკიმ.
-სულ. დაუფიქრებლად უპასუხა სთორმიმ.
ამ დროს სთორმის ტელეფონზე დაურეკეს.
-გამარჯობა მის ფანგანი ბრძანდებით.
-უბრალოდ სთორმი თუ შეიძლება, დიახ მე ვარ.
-მე სოციალური აგენტი ვარ და სააგენტო ფიქრობს რომ ოჯახი რომელშიც იმყოფებით თქვენთვის უსაფრთხო არაა, ერთ საათი მოგაკითხავენ და თავშესაფარში გადაგიყვანენ.
-იქნებ ჯერ მობრძანდეთ და დავილაპარაკოთ.
-უკვე გადაწყვეტილია.
-გამორიცხულია. უთხრა სთორმიმ და ტელეფონი გათიშა.
-კაკიიი. წამოიყვირა და სახეზე ხელები აიფარა.
-ამისუფლებსა არ მისცემთ ხომ ასეა არაა.
-რა ხდება სთორმიი? შეშინდა კაკიც.
-სოციალური აგენტი იყო, ერთ საათში წამიყვანენ.
-რა რატოო? მალე აუცილებელი ნივთები აიღე და წავედით.
-საად?
-სთორმი ახლავეთქო.
სთორმი თავის ოთახში ავიდა, რაც ხელში პირველი მოხვდა აიღო და კაკის მანქანაში ჩაჯდა.
-სად მივდივართ კი მარა? ან ვაჟა და ლუკა ? სად არიან?
-მივალთ და გაიგებ.
კაკიმ რამდენიმე ადგილას გადარეკა, გაურკვევლად ლაპარაკობდა, სთორმი ვერაფერს მიხვდა.
დაახლოებით ორი საათი იარეს და რაღაც სახლს მიადგნენ. იქაურობა ძალიან მისტიკურად და საზარლად გამოიყურებოდა, ხალხიც საკმაოდ უცნაურად გამოიყურებოდნენ.
-ეს რა ადგილია? კაკიიი მიპასუხე.
-ჩუმად, ხმას არ ამოიღებ. აქ დაიმალები.
ამ დროს ეზოში ვიღაც ბიჭი გამოვიდა.
-ზურაა. დაუძახა კაკიმ.
-ვაა ამას ვის ვხედავ. აქ რა ქარმა გადმოგაგდო.
-ანდრიასთან მაქ საქმე აქაა?
-ხო აბა სად იქნება. შემოდი. ეს გოგო ვინაა?
-სწორედ მაგ საქმისთვის ვარ მოსული.
-კარგი შევიდეთ.
კაკი და ანდრია ერთმანეთს გულთბილად გადაეხვივნენ.
-ის არის? თვალით ანიშნა ანდრიამ სთორმიზე.
-ხო და ხოიცი რაც უნდა ქნა.
-კი მარა ასეთი მნიშვნელოვანი ვინ არის?
-ანდრია ახლა ამის დრო არ არის.
-ანუ ვიღაც უცხო უნდა შევიფარო?
-უცხო არ არის. დაიძაბა კაკი.
-კარგი ხო დამშვიდდი. არ გამოპარვია ანდრიას მისი ეს ჟესტი.
-გპირდები თმის ღერიც კი არ ჩამოვარდება.
-დამიჯერე ასე აჯობებს. კაკიმ კონვერტი ამოიღო და ანდრიას მიაწოდა.-ეს დასაწყისისთვის.
ანდრიამ კონვერტში ჩაიხედა, და ტუჩები ამოაბრუნა.
-100 000? ძაან მნიშვნელოვანია ხო?
-გეყო კითხვების დასმა. წავედი. უნდა დავემშვიდობო. სთორმი გვერდზე გაიყვანა.
-იცოდე არც სახელს ეტყვი არც გვარს არაფერს იტყვი გესმის და ამათთან კონტაქტიც ნაკლებად გექნება. მე ვეცდები ყველაფერი მოვაგვარო, ვიტყვი რომ სახლიდან გაიქეცი, პოლიცია დაგიწყებს ძებნას. უთხრა და შუბლზე აკოცა.
-ჩემთვის ყოველთვის ძვირფასი იყავი.
-კაკი.... შეაწყვეტინა სთორმიმ. -ეს არ ნიშნავს რომ გაპატიე.
-ვიცი. თქვა და წავიდა.
-წამოდი შენ ოთახს გაჩვენებ მიუახლოდა ანდრია. სთორმი უხმოდ გაყვა. ჩვეულებრივი ოთახი იყო არაფრით გამორჩეული, ტელევიზორი მაინც ქონდა, თუმცა სთორმი ტელევიზორს არასდროს უყურებდა. იატაკზე ჩამოჯდა და თავი საწოლს მიაყრდნო. ათასრამეზე ფიქრობდა, იდიალური ცხოვება ერთიხელისმოსმით დაენგრა. ახლა აქ უნდა მჯდარიყო, რამდენიხანი? როცა ამ ცხელზაფხულში ყველა მისი მეგობარი და ნაცნობი ფანტასტიკურ კუნძულებზე ისვენებდა, ფიქრებში გადაეშვა და იმ ადგილსაც მიადგა რომელზე ფიქრსაც ყოველთვის თავს არიდებდა. სად იყვნენ ახლა მისი მშობლები? რამდენიმე წამს დაფიქრდა და აზრები მაშინვე უკუაგდო ფეხზე წამოდგა და ოთახიდან გავიდა.
ეზოში ძაღლი ნახა და მოსაფერებლად მივიდა, ცოტახანში კარებში მანქანა შემოვიდა, იქედან კი მაღალი, დაკუნთული და სიმპატიური ბიჭი გადმოვიდა, ალბათ 20 ტატუ მაინც ექნებოდა, ერთი წამით სთორმის მოავლო თვალი და სახლში შევიდა.
-ანდრეაააა გამოდი! დაიღრიალა ბოლო ხმაზე.
-რა გინდა რა გაყვირებს. გამოვიდა მოსაწევით ხელში ანდრია.
-როდემდე უნდა იაროო ასე და**ევებულმა.
-რა გინდა რისთვის მოხვედი?
-რავი ისე შემოგიარე, რამე საინტერესოს გამოვკრავ ხელსთქო და ვიპოვე კიდეც.
-რა იპოვე ძან მაინტერესებს.
-ის გოგო. ფანჯრიდან დაანახა ანდრიას.
-კაი შენ იცი. უფრო სწორედ არ მიეკარო.
-ვითომ რატო?
-მნიშვნელოვანია.
-ხოდა მითუმეტეს დამაინტერესა.
-მისმინე ნაბი**არო როცა გეუბნები არ მიეკაროთქო ესეიგი ასეა საჭირო.
-კარგი რა ანდრია მითხარი ვისი?
-გაა**ი.
-უბრალოდ გამოველაპარაკები.
-მხოლოდ ერთხელ, იცოდე თუ რამე არ მომეწონება გესვრი.
-შემაშინე.
-მარიამი სადაა უთხრა ცივი ლატე გამიკეთოს. უთხრა და მაშინვე სანადირო განწყობით სთორმისკენ გაეშურა. გვერდზე მიუჯდა და ყურება დაუწყო. სთორმის არცკი შეუმჩნევია ისე იყო ძაღლთან თამაშით გართული, თავისი ფისო გაახსენა რაღაცნაირად, ახლა ლოს-ანჯელესშია, ეჰ ვინ იცის რას შვება.
-ოდესმე შემამჩნევ? ფიქრებიდან გეგის ხმამ გამოიყვანა.
-ბატონო? იკითხა გაკვირვებულმა სთორმიმ.
-რავი როგორ ხართქო?
-კარგად.
-რა გქვია? ამ კითხვაზე სთორმი დაიბნა, უცებ ვერაფერი მოიფიქრა.
-სახელი არ გაქ?
-კი.
-და არ მეუბნები? გასაგებია გასაიდუმლოებულია არა? რადგან აქ ხარ ესეიგი შენსთავს რაღაც ხდება. სიმართლე გითხრათ სთორმის ბობეზრდა მისი მოსმენა.
-ჩემგან რამე გჭირდებათ?
-რა უნდა მჭირდებოდეს. გაუკვირდა გეგის.
-მაშინ წავალ. ფეხზე წამოდგა და სახლისკენ გაეშურა. გეგიც მიყვა მაგრამ ანდრიამ შეაჩერა.
-დროამოგეწურა.
-ნა**ი რა .
- როგორ იცი ხოლმე.
-კიდე მინდა რო ვნახო.
-აბა დაახვიე აქედან.
-გადაგიხდი.
-მის დაცვაში უკვე მიხდიან.
-კარგი რა ჩემგან კიარ უნდა დაიცვა.
-ყველასგან უნდა დავიცვა, მითუმეტეს შენნაირი შარიანებისგან.
-როგორც გინდა, წავედი მე.
-მოიცა რაღაც ჩაიფიქრე ხო? თორე ისე არ დანებდებოდი, იცოდე არაფერი გამოგივა.
-კარგად ანდროოო.
ანდრია მართალი იყო გეგიმ რაღაც ჩაიფიქრა, როცა დაღამდა, გაარკვია სთორმის ფანჯარა რომელი იყო და აძვრა, ფანჯარა ღია იყო შესვლა არ გასჭირვებია.
-ჩჩჩჩშს პირზე ხელი ააფარა სთორმის. -არაფერს დაგიშავებ უბრალოდ არ იყვირო კარგიი? სთორმიმ თავი დაუქნია მაგრამ როგორც კი ხელი გაუშვა მაშინვე იკივლა, თუმცა გაჩუმება სანამ სხვები გაიგებდნენ მოასწრო.
-ნამდვილი სიტყვის გოგო ხარ არაა? სიცილით უთხრა გეგიმ.
-გამიშვი ძლივს წამოილუღლურა სთორმიმ.
-იცოდე ახლა აღარ იყვირო, ბოლოჯერ გენდობი თუ გამიმტყუნებ დილამდე ასე მეყოლები დაჭერილი. სთორმიმ ამჯერა აღარ იკივლა, ახლა სახეში თხლიშა.
-კინაღამ გავიგუდე, იდიოტო.
-ისიც კარგია რომ არ კივი.
-რა ჯანდაბა გინდა? ან ვინ ხარ?
-ვერ მიცანი? მეწყინა.
-დილით რომ ჰარმონია დამირღვიე ის ხარ არა?
-შენ თუ მაგას ჰარმონიას ეძახი ნამდვილად ის ვარ. მეგონა გართობა იმაზე უკეთ შეგეძლო ვიდრე ტურტყლიანი ძაღლის მოფერებაა.
სთორმი სითყვა ტურტლიანის მნიშვნელობას ვერ მიხვდა, ქართული კარგად იცოდა მაგრამ ეს სიტყვა?
-როგორი ძაღლის?
-ტურტლიანის, მაგრამ რამნიშვნელობააქვს იმედი გამიცრუე.
-ვერ ვხდები რას ბოდიალობ.
-აი მაგალითად? ჩაფიქრდა გეგი. -მოდი ვცადოთ?
-რა ვცადოთ? სიტყვა არ დაამტავრებინა სთორმის ისე აკოცა გეგიმ. სთორმიმ თავი შეაჯანჯღარა და თავიდან მოიშორა.
-ჩაიჭერი. სერიოზული სახით უთხრა გეგიმ.
-იდიოტო ბიჭები არ მომწონს.
-მართლა? საერთოდ არაა?
-ჯერ არცერთი ბიჭი არ მომწონებია.
-იქნებ პირველი მევიყო რას იტყვი?
-იქნებ ძილი მაცადო? რას იტყვი აქედან გათრევას არ აპირებ?
-იქნებ ერთად დაგვეძინა?
-იქნებ მითხრა ჩემთან რა დაგრჩენია?
-იქნებ მოვრჩეთ კითხვების დასმას?
-იცოდე თავი დამანებე თორემ კაკი... და უცებ ტუჩზე იკბინა სთორმიმ.
-რაო რაოო? ვინოოო?
-არავინ.
-ახლავე ამოღერღე ყველაფერი. უკვე საკმაოდ მკაცრი იყო გეგი, აღარც ეთამაშებოდა და აღარც ეფლირტავებოდა სთორმის. -ხმას ამოიღებ?
-შენთვის რა მნიშვნელობა აქვს ვინ ვარ?
-აქვს როცა კაკიზეა საუბარი.
-საიდან იცნობ?
-იგივე კითხვა მაქვს შენთან?
-არაფრის მოყოლას არ ვაპირებ.

******************************************************************
ყველას მოგესალმებით. პირველ რიგში მაინტერესებს კითხულობთ თუ არა ვინმე ამ ისტორიას? ანუ ღირს თუ არა დადებად. მეორე კი რაც მაინტერესებს ის არის რას ფიქრობთ ამ ისტორიაზე?