-ბოლოჯერ გეკითხები კაკისთვის ვინხარ?
-რას ქვია ბოლოჯერ?
-მიპასუხეთქო. დაიღრიალა გეგიმ. ამაზე კი ანდრია შემოვარდა.
-აქ რახდებააა?? მივარდა გეგის.
-კაკის გოგოაა? მიპასუხე ნაბ***აროო.
-შენ არ გეხება.
-ამიტომ დამიმალე არაა?
-გამოდი ცალკე ვილაპარაკოთ.
-ერთი წუთით!! ფეხზე წამოდგა სთორმი.
-რას ნიშნავს კაკის გოგო, ცალკე ვილაპარკოთ და ასე შემდეგ. ახლავე ამიხსენით რა ხდება.
-მიპასუხეეთ. ახლა სთორმი გაყვიროდა.
-ანდრიაა ეს გოგო ჩემი შურისძიების საუკეთესო საშუალებაა და შენ მას ვერ წამართმევ.
-შენ შ** ხომ არ გაქ? ვერ შეეხები, თუ კაკიზე გაბრაზებული ხარ სხვა გზა მოძებნე. სთორმი მიხვდა საქმე ცუდად მიდიოდა და ოთახიდან ისე გავიდა ვტომც არაფერიო პირველ სართულზე ჩაირბინა, კარები გააღო, ეზოსაც გაცდა და უკაცრიელ და საშინლად ბნელ ადგილას აღმოჩნდა. გაჩერების დრო არ იყო, აშკარა იყო იქ რომ დარჩენილიყო რაღაც ცუდ ამბავში გაეხვეოდა. იმ მიმართულებით გაიქცა რა მხრიდანაც კაკისთან ერთად მოვიდა. დაახლოებით 10 წუთი ირბინა და უცებ მანქანა დაინახა, გეგი დალანდა ამიტომაც ბუჩქებს ამოეფარა. ტყეში შევიდა და ცოტახანს ირბინა, მერე სახლი დაინახა,რომლის ეზოშიც ცხენები იყვნენ.
-შესანიშნავიაა! გააუხარდა სთორმის, ჯირითი ხომ საუკეთესოდ იცოდა.
ეზოში შეიპარა, ცხენს მოახტა და ღობეს გადმოაფრინდა.
ცხენით ტყე გადაჭრა და ტრასაზე რომ გავიდა პირდაპირ გეგის მანქანას გადააწყდა. მიტრიალდა და ტყეში შებრუნდა, დიდხანს აჭენა, საბოლოოდ საშინლად დაიქანცა, შუაგულ ტყეში იყო. უცებ შუქი დაინახა და მიუხლოვდა,კოცონთან ბიჭები და რამდენიმე გოგო შემომსხდარიყვნენ, სთორმის გამოჩენა მოულოდნელი იყო.
-გამარჯობა? გაკვირვებულმა უთხრა ერთ-ერთმა. სთორმი ცხენიდან ჩამოხტა.
-დაიკარგე? ინტერესს ვერ მალავდნენ ახალგაზრდები.
-შეიძლება. მხრები აიჩეჩა სთორმიმ.
-მოდი აქ დაჯექი, რამით შეგვიძლია დაგეხმაროთ?
-არვიცი.
-გინდა ვინმეს დაურეკო? მიუახლოვდა ერთი გოგო.
სთორმი სიხარულით დაეთანხმა როცა გაახსენდა რომ არავის ნომერი არ იცოდა. ამ დროს გეგი მოვიდა, რამდენიმე კაცთან ერთად.
-სთორმიიი!
ამაზე სთორმი შეცბა, ჯერ იმაზე რომ იპოვეს მერე კი იმაზე რომ მისი სახელი იცოდა.
-ხომ გითხარი ტყეში მარტო ნუ ივლითქო.
-მეე... სთორმიმ რაღაცისთქმა დააპირა, როცა გეგიმ ხელი გადახვია და ჩასჩურჩულა, დაფიქრდი სანამ რამეს იტყვი, შენ გამო შეიძლება ეს ხალხი დაიხოცნონ. სთორმიმ ცივი საგნის შეხება იგრძნო, ეს რევოლვერი იყო.
-რას აკეთებთ ტყეში? მეგობრულად მიმართა გეგიმ.
-ექსკურსიაზე ვართ.
-კარგი თავს გაუფრთხილდით ბავშვებო. უთხრა იქ მყოფებს და სთორმისთან ერთად გზას გაუდგა.
-მოიცადე ცხენიი! შეჰკივლა სთორმიმ.
-ცხენი? ხო ცხენი გიორგი წამოიყვანე. მიმართა ერთ-ერთ თანმხლებს.
-მე ცხენით წამოვალ. თქვა სთორმიმ და ცხენისკენ გაიწია.
გეგიმ გადაიხარხარა:
-რა კარგად გამაცინე. ან კარგი თანახმა ვარ, ერთად დავსხდეთ.
-ამდენს ვერ გაუძლებს. სიძულვილით უთხრა სთორმიმ. -შენნაირი ვირისთვის მეცოდება.
-ამას უყურე რამდენი ტლიკინი ცოდნია.
-რა მცოდნია? ისევ ვერ მიხვდა სიტყვის მნიშვნელობას სთორმი.
-ქართველი არ ხარ? ტლიკინი არ იცი რა არის?
-არა. ჩემგან რა გინდა? მოულოდნელად გაჩერდა და თვაელებში შეხედა გეგის.
-დამშვიდდი შენთვის რამის დაშავებას არ ვაპირებ.
-ოჰ დიდი მადლობა.
-მისმინე სთორმი თუ შტორმო რაც ხარ, ჩემთან უხეშობა შეწყვიტე არ გამოგადგება.
სთორმი ამდენმა ჭკუის დარიგებამ და გაურკვევლობამ ისე დაღალა,მოულოდნელად კივილი ატეხა. იდგა და კიოდა. გეგი გაოცებული უყურებდა.
-რა გჭირს? რა გაკივლებს?
-შემეშვი შემეშვი, სახლში მინდა, მეზიზღებააა, შენც კაკიც საქართველოც ყველაფერიიი, რატომ რატომ რატომ ვარ 17 წლის რატომ ?და ისეთი კითხვის ნიშნებით აღსავსე თვალებით შეხედა გეგის, თითქოს პასუხს სთხოვსო.
გეგის ვერაფერი გაეგო, სთორმი გაურკვევლად ლაპარაკობდა.
-დავიღალე! დაიყვირა სთორმიმ. ვეღარ მოვდივარ არ შემიძლია, მთელი დღეა იმას ვაკეთებ რაც არმინდა ახლა ცხენზე დაჯდომა მინდა და არცკი გაბედო შემეწინააღმდეგო.
-კარგი. დაჯექი. წინააღმდეგობის გაწევის სურვილი აღარ ქონდა გეგის.
მანქანამდე ცხენით მივიდა.
-მოიცადე.
-ახლა რაღა მოხდა? შეწუხებულმა შეხედა გეგიმ.
-ცხენი უნდა დავაბრუნო.
-ლაშა დააბრუნებს მაგაზე ნუ იღელვებ. ახლა მანქანაში ჩაჯექი.
-გააჩნია ეს მანქანა სად წამიყვანს.
-გინდა ისევ ანდროსთან დაგაბრუნო?
-ვისთან?
-საიდანაც გამოიქეცი.
-სხვა გზა არ მაქვს.
-გაქვს! ჩემთან წამოდი.
-შენთან რა მინდა?
-კარგი რაა ახალგაზრდა გოგო ხარ იმ ადგილას ხო არ გამოიკეტები.
-არ შემიძლია არ გიცნობ.
-არადა ერთი შეხედვით უფრო თავისუფალი გოგო მეგონე. შენკიდე რაღაც სტერეოტიპებში ყოოფილხარ გამოკეტილი.
-ვერ ვხდები რას მელაპარაკები, ან რატომ გინდა ჩემი ნებით წამოგყვე შენ ხომ ისედაც შეგიძლია ხელი მომკიდო და წამიყვანო. არააა! მივხდი. თუ ჩემი ნებით წამოგყვები ასე კაკის უფრო ატკენ.
-საიდან მოიტანე? ყველაფერში მიზეზს რატო ეძებ. თვალები სიძულვილით აევსო გეგის.
-იმიტომ რომ მიზეზი ყველაფერს აქვს და შედეგიც. მაგრამ თუ ჩემი ნებით წამოგყვები კაკის ასე უფრო ვატკენ. ჩაეცინა სთორმის.
-შენ ეს გინდა?
-არ მივდივართ?
მანქანაში რომ ჩასხდნენ გეგიმ ვერ მოითმინა და კითხა:
-შენ რა დაგიშავა ასეთი?
-მე ხომ არ გეკითხები შენ რა დაგიშავა.
-უფრო და უფრო მომწონხარ.
ამაზე სთორმიმ აღარ უპასუხა, რაღაც უზარმაზარ სახლში მივიდნენ, რაც მთავარია აუზი იყო.
-მანქანიდან არ გადმოხვალ? ფიქრებიდან გეგის ხმამ გამოიყვანა.
სთორმი სახლში შევიდა და იქაურობას თვალი მოავლო. ერთი კვირის განმავლობაში მესამე სახლს იცვლიდა.
-რას იტყვი ქალბატონო? კეთილი იყოს თქვენი მობრძანება ჩემ სახლში. ხო მართლა მე გეგი მქვია. უთხრა და ხელი გაუწოდა.
-მე ჯერ კიდევ არ მომწონხარ, ჩემი ოთახი სად არის?
-რა პრეტენზიული ხარ. წამოდი გაჩვენებ.
როცა დასაძინებლად დაწვა მხოლოდ მაშინ მიხვდა რა გააკეთა, ამით მხოლოდ კაკის კიარა ბიძამისსცავ აწყენინებდა, მაგრამ ადგა და უბრალოდ დაი*იდა.
მეორე დღის საღამოს გაეღვიძა და მაშინვე ქვემოთ ჩავიდა. ერთი ქალი დახვდა რომელმაც გეგის დანაბარები გადასცა.
-შემოგითვალა რომ საღამოსთვის ტანსაცმელს და საჭირო ნივთებს მოგიტანენ, ის კი ხვალ დაბრუნდება. და რას მიირთმევთ?
-არ მშია. გარეთ გავიდა და ეზო დაათვალიერა, იქვე ჰამაკში ჩაწვა და დაიძინა.საკმაოდ ღრმა დეპრესია ქონდა, ამას კი მხოლოდ ძილით ივიწყებდა. დილით გაეღვიძა, მისდა გასაკვირად პლედი ეფარა. უცებ წამოფრინდა, წარმოიდგინა მთელი ღამის განმავლობაში რამდენი მწერი დაეხვეოდა, მთელი სხეული გაიფერთხა და თავის ოთახში ავიდა. რამდენიმე პარკი დახვდა, აბაზანაში შევიდა და ქეციანივით მთელ ტანს იქავებდა,ეგონა ზედ ობობება ან კალია ეჯდა.ძლივს მოწესრიგდა და ახლა საწოლზე წამოწვა, ასეთი უმოქმედო და ინერტული არასდროს ყოფილა, კარზე კაკუნი გაისმა და გეგი შემოვიდა.
-ძილისგუდავ როგორ მოხდა გღვიძავს. ქვემოთ ჩამოდი ვისადილოთ.
-არ მშია.
-მაშინ ისე ჩამოდი.
ფეხზე წამოდგა და გეგის ჩაყვა.
-რამე ანტიდეპრესანტი მინდა. არ გაქვს?
-არ მაქვს დეპრესიას ბუნებრივად ვშველი.
-ნაყინი მინდა არც ეს გაქვს?
-საბედნიეროდ მაქვს. 5კილოიანი ნაყინი და კოვზი მოუტანა.
-კაკის ელაპარაკე?
-კი.
-მერეე?
-არ ვაპირებ მოგიყვე. ისე ვერასდროს ვიფიქრებდი რომ მისი ბიძაშვილი იყავი.
-რატომ?
- იმირომტომ. გაუღიმა სთორმის, ამ ხუმრობის აზრს რა თქმა უნდა ვერ მიხვდა, და გეგის დაბნეულმა შეხედა.
ტელევიზორში სთორმის ანახებდნენ, დაკარგულად იყო გამოცხადებული.
-გამორთე! წამოიყვია სთორმიმ. ტელევიზორს ხელი კრა და იატაკზე დაანარცხა. გარეთ გავარდა და აქეთ იქეთ დაიწყო სიარული.
-მისმინე! გეგი მივარდა მაგრად შებოჭა. -მისმენ? დაუღრიალა. -გეყოფა შენი ისტერიკები, შეწყვიტე გესმის შეწყვიტე.
-გამიშვი! გამიშვი! აკივლდა სთორმი. -მარტო ყოფნა მინდა შემეშვი. უთხრა და ეზოში გავიდა. 10წუთში უკან დამშვიდებული დაბრუნდა, თითქოს არაფერი მომხდარაო.
-ფსიქიკური პრობლემები გაქ ხო?
- ხო მაქ მერე?
- საგიჟეთში ხარ დასაწვენი.
-იცი რა ჩემზე არაფერი იცი.
-იმას ვამბობ რასაც ვხედავ, დღესვე ფსიქიატრი გაგსინჯავს.
-მეტი საქმე არ მაქ.
-მისმინე ასე არ შეიძლება.
უცებ ტირილი აუტყდა, ამაზე კი გეგი ლამის გაგიჟდა . სთორმის ყველაფერი ყელში ამოუვიდა, რამდენი გეგმა ქონდა ცხოვრებაში, ფსიქიატრი თვითონ უნდა გამხდარიყო, ფსიქოპატებთან მუშაობა უნდოდა, კვლევების ჩატარება, სასამართლოსთან თანამშრომლობა, FBI ზეც კი ფიქრობდა, ახლა კი მშობლებს ვინ იცის რამდენხანს მოუწევდა ციხეში ყოფნა, თვითონ კიდევ 1 წელი ვიღაცის მეურვეობის ქვეშ უნდა ყოფილიყო, მის ქონებას რა ბედი ეწეოდა? შეიძლებოდა ყველაფრის გარეშე დარჩენილიყო. არასროს უტირია, ეს არასდროს დასჭირვებია, ახლა კი რა სასიამოვნო იყო ყველაფრის ამონთხევა. იატაკზე გაწოლილიყო და ტიროდა, გეგი გვერდზე მიუჯდა და გაკვირვებული უყურებდა.
-ოდესმე გაჩერდები? ეკითხებოდა გეგი,მაგრამ არაფერი ესმოდა. ანუ არა? -ელენეე! გასძახა მოსამსახურეს. -დამამშვიდებელი ნემსი მომიტანე.
-დიახ ახლავე. უთხრა ელენემ და ორ წუთში წამლით ხელში დაბრუნდა. გეგიმ ვენაში სითხე შეუყვანა, წინააღმდეგობაც კი არ გაუწევია, ნელ-ნელა კი ჩაეძინა, ან გაითიშა. გეგიმ ხელში აიყვანა და საწოლზე დააწვინა.
დილით სთორმის მის გვერდზე გაეღვიძა. გეგის უკვე ეღვიძა.
-რა მოხდა?
-როდის?
-ტელევიზორში რომ მაჩვენეს იმის შემდეგ არაფერი მახსოვს.
-არაფერი ისტერიკა გქონდა.
-კაკის უნდა დაველაპარაკო.
-რატომ?
-მაინტერესებს ჩემ მშობლებზე ახალი ხომ არაფერია.
-არაფერია.
-შენ რა იცი?
-ვიცი.
-დამარეკინე.
-ხომ გითხარი.
-არ მაინტერესებს რა მითხარი. თუ ანგარიშზე არ გაქ...
-რას იზამ ფულს მომცემ? გაეცინა გეგის. -ერთადერთი ძვირფასი რაც ამ წუთში გაგაჩნია ეგ ანგელოზია, ყელზე რომ გიკეთია.
სთორმის არ ესიამოვნა კულონი რომ ახსენა და მაისურში დამალა.
-მგონი მომშივდა. თქვა და წამოდგა.
ქვემოთ ჩევიდნენ და ხმა ამოუღებლად მიუსხდნენ მაგიდას.
-სთორმი შეწყვიტე ჩანგლის თეფშე რტყმა.
ცოტახანში გეგი ადგა და სთორმის რაღაც ტაბლეტები მოუტანა.
-დალიე დაგეხმარება.
სთორმიმ მადლობის ნიშნად თავი დაუკრა და ჩანგლით თამაში განაგრძო.
-ახლა გავდივარ საღამოს დავბრუნდები, რამე ხო არ გინდა?
-ტეკილა.
-მოდი საღამოს რო მოვალ ერთად დავლიოთ. კარგი?
სთორმიმ ამაზეც უაზროდ დაუქნია თავი. კაკისთან დარეკვა უნდოდა და ამას გეგი ვერ გადააფიქრებინებდა, სამზარეულოში სახლის ტელეფონი იყო, როგორც კი გეგი წავიდა მაშინვვე ტელეფონთან მივიდა. ძლივს გაიხსენა ნომერი, პირველი ორი ცდა არასწორ ნომერზე დარეკა მესამემ როგორც იქნა გაამართლა.
-გისმენთ?
-კაკი მე ვარ.
-სთორმი?
-ხო...
-რა გინდა?
-არაფერი უბრალოდ მოგიკითხე.
-ჩემ მშობლებზე რა ისმის?
-თუ ყველაფერი კარგად წავა ერთ თვეში საქართველოს ციხეში იქნებიან.
-ხო მაგრამ რატომ? ისინი ამერიკის მოქალაქეები არიან.
-ორმაგი მოქალაქეები არიან. შენ გირჩევნია ლოს-ანჯელესში იყვნენ არა? აქ დარჩენას მაინც არ აპირებ.
-ხო ასეა.
-მისმინე ორი რამაა რაც უნდა იცოდე.
-რაა?
-პირველი- ყველანაირი ქონება ჩამოგართვეს, მათ შორის ლოს-ანჯელესის სახლი, აგარაკებზე და იახტებზე ლაპარაკიც ზედმეტია. ლილი ცდილობს ერთი სახლი მაინც დაგრჩეს.
-შესანიშნავია. სიმწრით თქვა სთორმიმ. და მეორე ამბავი?
-იქნებ სახლში დაბრუნდე?
-მეორე ამბავიიი? გაიმეორა სთორმი.
-დედაშენს ფსიქიკური აშლილობა დაუდგინდა ახლა ფსიქიატრიულში წევს. მეხის დაცემასავით იყო ეს ამბავი სთორმისთვის, ერთი იყო ციხე რომლიდანაც ოდესმე გამოვიდოდა და მეორე საგიჟეთი, რომლიდანაც ვინ იცის როდის გამოვიდოდა. საერთოდ მორჩებოდა კი ოდესმე.
-დიდიხანია იქაა?
-რაც აქ ჩამოხვედი.
-ჯანდაბა.
-ახლა შენ მიპასუხე სახლში დაბრუნებას არ აპირებ?
-არა. თან რომ დავბრუნდე სოციალურმა აგენტმა რომ მომაკითხოს.
-იმ გიჟთან ცხოვრობ და სოციალური აგენტის გეშინია?
-ხო მართლა იქნებ მომიყვე თქვენ შორის რა მოხდა?
-არ იცი? არ მოგიყვა? იცოდე გულს გატკენს.
-ვერ მატკენს.
-იმიტომ წახვედი რომ გაგებრაზებინე არაა? სამაგიერო გადაგეხადა? გამოგივიდა კიდეც. სხვათაშორის ბიძაშენმა არ იცის სად ხარ გონია მე მყავხარ დამალული.
-თუ გინდა უთხარი.
-კიდევ ერთი რაღაც არის...
-რა ხდება მალე მითხარი.
-იმ დღეს შენთან სოციალური აგენტი კიარა ფსიქიატრი მოდიოდა, ფიქრობენ, რომ საკუთარი თავისთვის საფრთხეს წარმოადგენ, არასტაბილური და გაუწონასწორებელი ხარ. არ ვიცი ეს ინფორმაცია საიდან აქვთ.
-მე ვიცი.
-უნდა ვიცოდე?
-არა არავინ უნდა იცოდეს.
-არვიცი მასთან ისევ რატომ რჩები, მაგრამ თუ ცუდად მოგექცა მართლა მოვკლავ.
-დამშვიდდი აქ ჩემი ნებითვართქო. ახლა უნდა წავიდე. ყურმილი დაკიდა და გეგის მოცემული ტაბლეტები დალია. მთელი დღე აუზზში გაატარა, საღამოს კი გეგიც დაბრუნდა.
-ტეკილა მოგიტანე როგორც შეგპირდი.
სთორმიმ ბოთლი გახსნა და ჭიქაში დაუსხმელად მოიყუდა.
-ლიმონი და მარილი მინდა. თქვა და სამზარეულოსკენ გაემართა. მერე აუზზთან გავიდა და მაგიდასთან ჩამოჯდა. რამდენიმე ჭიქა დალია და ცოტა მოეკიდა, მაგრამ ცხოვრება თითქოს ისევ გაფერადდა ცოტახნით. წყალი ისე ლივივებდა როგორ იქ, თავის სამოთხეში, ლოს-ანჯელესში, ცაც კი ისეთივე ფერის იყო, ვარსკვლავებზე რომ აღარაფერი ვთქვა. გეგი სახლიდან გამოვიდა და სთორმი კარგად შეათვალიერა. მისი სილამაზე ნორმალურად ახლაღა აღიქვა. ბუნებრივი ქერა თმა, ქერა წარბები, ცოტა ვარდისფერი და ფუმფულა ლოყები, ლურჯი თვალები, აწეულ, მაგრამ ძალიან პატარა კეხიან ცხვირზე ჭორფლი ქონდა და მომწვანო მოცისფრო თვალები. დიდხანს ათვალიერა გეგიმ, ბოლოს მის სვირინგებს დაუწყო თვალიერება.
-რას ნიშნავს შენი ტატუები? მასთან გამოსალაპარაკებელი მიზეზი მონახა გეგიმ.
-ეს თავის ქალა, ანიშნა მუხლზემოთ მყოფ სვირინგზე,-არაფერს ნიშნავს უბრალოდმომეწონა და ვარდებიც დავამატებინე, ეს ნახევარმთვარე და ისარიც, აჩვენა ზურგი -არრაფერს ნიშნავს. ეს კი- მაისური აიწია და ნაიარევზე გადახატულ გაფრენილ ჩიტებზე თქვა- მარადიული თავისუფლების სურვილს ნიშნავს.
-დაეს ნაიარევი?
-ეს შენი საქმე არაა. უპასუხადა ტეკილა გადაკრა.
-შენზე რამე მომიყევი.
-ჩემზე? გაიკვირვა სთორმიმ
-ხო შენზე.
-მეგონა ყველაფერი იცოდი.
-არაფერი ვიცი იმისგარდა რომ კაკის ბიძაშვილი ხარ და პოლიცია გეძებს.
-ესეც საკმარისია. გაუღიმა სთორმიმ.
გეგიმ მოსამსახურეს დაუძახა და ვისკი მოატანინა.
-შენც ტეკილა დაგელია.
-არ მიყვარს ტეკილა. გაუღიმა და თავი პირდაპირ მის სახესთან მიიტანა. სთორმი დააბნია მისგან წამოსულმა, თამბაქოს და ტომ ფორდის სურნემა, ეს სუნი იცნო, თვალები დახუჭა ,რომ უფრო კარგად შეეგრძნო სუნი. გეგიმ თითქოს საკოცნელად გაიწიაო, მაგრამ თავი გაწია და ლოყაზე აკოცა.
-ისეთი საყვარელი ლოყები გაქვს.
-ვიცი. გაუცინა სთორმიმ. ასეთი გაღიმებული სთორმი პირველად ნახა.
გეგიც მიყვა დალევას და მასაც მოეკიდა. ისხდნენ ეწეოდნენ და უაზროდ იცინოდნენ. უცებ სიცილი შეწყდა, ორივე გაღიმებული უყურებდნენ ერთმანეთს, სთორმიმ თვალები დახარა და გეგიმ ვეღარ მოითმინა, ახლა მართლა აკოცა. როცა მიხვდნენ რომ ეს კოცნა ძალიან ესიამოვნათ უკვე მეორე სართულზე იყვნენ. გეგი სთორმის ყელს ჩაყვა, იგივე გაიმეორა სთორმიმაც, მორცხვი გოგო ნამდვილად არ იყო პირიქით ძალიან ვნებიანიც კი.
-იცი მომწონს შენი ენის სვირინგი, უთხრა გეგიმ, ვფიქრობ მაგით კარგი რაღაცეების კეთება შეგიძლია.
-ხო ნამდვილად. უპასუხა სთორმიმ და სიამოვნებისგან თავბრუდახვეულმა, ზურგზე ფრჩხილები საკმაოდ ღრმად ჩაასო. ყურის ბიბილოზე კოცნიდა სთორმი, გეგი კი მის მკერდს ხელებს ხარბად უჭერდა,მისი კანი ისეთი ნაზი და გლუვი იყო,გეგი კოცნიდ მუცლამდე სიამოვნებით ჩაუყვა, საცვალი კბილებით გახადა. მუხლამდე სველი კოცნით ჩავიდა, სთურმი კი მის თმას მაგრად ჩაბღაუჭებოდა, გეგიმ მთლიანად დაფარა სთორმის სხეული, თმაში ხელი შეუცურა და მონოტორული მოძრაობა დაიწყო ... აი ისიც, სიამოვნება ტანში უხვად იღვრებოდა. ოთახში ხშირი სუნთქვა, შიგადაშიგ კი სიამოვნების კვნესა ისმოდა, რომელიც დროდადრო სთორმის აღმოღდებოდა ხოლმე.
-იდიალური იყო... უთხრა გათანგულმა გეგიმ და თავი მის მკერდში ჩარგო. სთორმიმ თმაზე ხელი გადაუსვა და ცოტახანში თქვა: აბაზანაში უნდა შევიდე.
-ავავსებ და ერთად შევიდეთ.
-როგორც გინდა.
ქაფში ჩაწოლილი სთორმი გეგის მკერდზე მიყუდებულიყო, ის კი მის მკერდს ეთამაშებოდა.
-მისმინე, მინდა ახლავე გავარკვიოთ ყველაფერი.
-გისმენ.
-ეს მხოლოდ სექსი იყო და მეტი არაფერი.
-ხო რა თქმა უნდა. თითქოს ნაწყენმა უპასუხა გეგიმ. -ამ სიტყვებს მგონი გოგოსგან პირველად ვისმენ.თავის ნათქვამზე თვითონაც ჩაიცინა. -ახლა მაინც მომიყევი შენზე.
-ახლა მაინც? და რა შეიცვალა?
-იქნებ სურვილი გაგიჩნდა.
-ლოს-ანჯელესში დავიბადე და გავიზარდე. -სხვა რა გაინტერესებს?
-რომელ კლასში ხარ?
-სკოლაში არასდროს მივლია, ისე წესით მოვრჩი, მაგრამ ატესტატს შემდეგ წელს ავიღებ. -კიდევ გაინტერესებს რამე?
-შენ თუ გაქ რამის მოყოლის სურვილი.
-არა მარა შენზე რო არაფერი ვიცი?
-არცისე საინტერესოა.
-კარგი თუ გინდა იყავი იდუმალი ბიჭი. წავედი უნდა დავიძინო. აბაზანიდან ამოვიდა და პირსახოცი შემოიხვია.



*******************************

მოგესალმებიით. თქვენი აზრი მითხარიით. გაგიჩნდათ სიმპატიები სთორმის მიმართ? რას ფიქრობთ როგორი გოგოაა? და ისტორიაზე რას მეტყვით? მოგეწონათ? მადლობა ვინც კითხულობთ.