დღეს სხვაგან გადავედი საცხოვრებლად,ახალი სკოლა,ახალი მეგობრები,ახალი კლასელები ძნელი არაა ხომ?
დღეს ჩემ ახალ სკოლაში წავედი,მაგრამ არავის ვიცნობდი,არც არავის უკითხავს "ვა,ნია როგორ ხარ?" "მეგონა დღეს არ მოხვიდოდი."ისიც კიარ ვიცოდი სად იყო ჩემი კლასი, ამიტომ ერთ გოგოს ვკითხე"გამარჯობა,ხომ არ იცით,სადაა 10-თე ა კლასი?"მან უკმეხად მიპასუხა"პირდაპირ იარე,მერე პირველივე კიბეზე ადი და მარჯვნივ შეუხვიე,იქ რამდენიმე კლასია შენ კი თეთრ კარებში უნდა შეხვიდე" მე მას მადლობა გადავუხადე და კლასში წავედი,გაკვეთილები დაიწყო,მე ბავშვებს გავეცანი და ერთ მერხთან დავჯექი,შუა გაკვეთილზე ერთი ბიჭი შემოვარდა,"ბოდიშით მას,დამაგვიანდა"შემდეგ ჩემთან მოვიდა და გამიღიმა,მე მივხვდი რომ მის ადგილას ვიჯექი,ამიტომ ვუთხარი"ბოდიში,არ ვიცოდი შენი ადგილი თუ იყო,ეხლავე გადავჯდები"მე სხვაგან გადავჯექი.
ბავშვები ყველა თავის საქმეში იყო გართული,მე კი ჩემთვის მარტო ვიჯექი.
გაკვეთილები დამთავრდა,მე ჩემთვის გზას გავუდექი,უცებ საიდანღაც,ისევ ის ბიჭი გამოჩნდა და მითხრა"გამარჯობა,ახალი მოსწავლე ხარ?"
"დიახ" "ხო ახალ მოსწავლეებს ყოველთვის ასე ექცევიან,ჩვენს სკოლაში,ისე მენიკა მქვია."
"სასიამოვნოა მე ნია მქვია" "კარგია,რომელი სკოლიდან გადმოხვედი?" "მე მეთხუთმეტე სკოლიდან გადმოვედი" როცა სადარბაზოში შევდიოდი ნიკამ მომაძახა"საინტერესოა აქ ცხოვრობ,მე კი აქამდე არ შემხვედრიხარ" მე ვუპასუხე"ხო,სახლიც შევიცვალე." "გასაგებია"მითხრა ნიკამ და სახლისკენ წავიდა,მეც სახლში წავედი და ამ დღეს ერთმანეთი აღარ გვინახავს.