მე ანანო ვარ.ჩემი ცხოვრების უმნიშვნელოვანესი ეტაპი დაიწყო,სულ რაღაც ორი თვეა.გადაწყვეტილება თავად მივიღე,გერმანიაში გადავდივარ საცხოვრებლად რამოდენიმე წლით.
დღეს 18 აპრილია.ათი წუთია,რაც თვითმფრინავი აფრინდა.ჩემს გასაცილებლად,არავინ მინდოდა წამოსულიყო,ერთადერთი მეგობრის გარდა.მასთან ბავშობიდან ვმეგობრობ.ჩემს ირგვლივ,ყველამ იცის,რომ ჩემი წასვლის მიზეზი, მეგობრის მიწვევაა,რომელსაც ძალიან მოვენატრე. ხუთი წელია არ ვუნახივარ და თავისთან დამპატიჟა ორი თვით. სამსხურიდან შვებულება ავიღე.ჟურნალისტი ვარ.ერთ-ერთ ჟურნალში ვმუშაობ. ყველა მილოცავდა,ამბობდნენ ასეთი შანსი ყველას არ ააქვს,არაფეეი გეხარჯება და დასასვენებლად მიდიხარო. სინამდვილეში კი ყველაფერი,სულ სხვანაირადაა. ყველაფერი დაგეგმილი და გაწერილია.ჩემი სურვილით რამოდენიმე წლით მივდივარ საქართველოდან.ეს ერთდროულად გაქცევაცაა,გადარჩენაც,გმოსავლიც და სწორი არჩევანიც,არსებულ ვარიანტებს შორის. მე ორსულად ვარ.ჩემს სხეულში ცოცხლობს მეორე სიცოცხლე,ჩემი შვილი. ყველაზე მნიშვნელოვანი ეტაპი ამიტომაც ვახსენე.