მოწყენილმა ჯიჯიმ ტელეფონი მაგიდაზე დადო და მომღიმარ გვერდით მჯდომ ჯორჯს გახედა.

-რატომ აკეთებ ამას? ისინი იყვნენ ბედნიერები ხო შეიძლება-წამოენთო ჯიჯი და ხმამაღალი ტონით დაიწყო ჯორჯთან ლაპარაკი.

-ჯიჯი, ზეინის კარიერა საფრთხეშია-ღიმილი შეპარვოდა ჯორჯს სახეზე- კეტრინით საქმე უფრო გამწვავდება, ამიტომაც არ მინდა, რომ დაშორდეთ და სწორედ ამიტომ მიგაწერინე ეგ კეტრინისთვის. ახლა მოვა კეტრინი და ვილაპარაკებთ,ეტყვი,რომ ზეინი ძალიან გიყვარს და მის გარეშე ვერ გაძლებ. ხომ გაიგე?! ზეინის გამო ჯიჯ.-ჯორჯმა საუაბრი დაასრულა და ჯიჯის თავისი ქათქათა კბილები დაანახა. ჯიჯიმ თავი ჩაქინდრა და ხმა არ ამოიღო, ანდა რა უნდა ეთქვა.

კეტრინი, დროულად მივიდა კაფესთან. კარები მძიმედ გამოაღო და პატარა დარბაზს თვალი მოავლო. ჯორჯის ხუჭუჭა თმები, რომ ეცა სახეში მისკენ გასწია. გვერდით ქერათმიანი ეჯდა. კეტრინმა ნერწყვი ხმაურიანად გადაყლაპა და ყურადღება გაფანტულებს ჩამოუჯდათ. ჯორჯმა გაკვირვებულმა ამოხედა, როცა ის დაინახა ვინც მის სურვილს დააკმაყოფილებდა ჩაეღიმა. ჯიჯიმ იგრძნო, როგორ ესიამოვნა ჯორჯს კეტრინის დანახვა.

-როგორ ხარ კეტრინ?- უდარდელად დაიწყო საუბარი ჯორჯმა.

-ხომ არ სჯობს, რაზეც სალაპარაკო გვაქვს იმაზე ვილაპარაკოთ- აკანკალებული ხმით ამოილაპარაკა კეტრინმა. გული უგრძნობდა, რომ რამე ცუდი მოხდებოდა. ფეხები აკანკალებოდა და ხელები გაყინვოდა,თითქოს მის ორგანიზმში სისხლი არ მოძრაობდა.

-როგორი მოუთმენელი ხარ კეტ. ზეინზე სალაპარაკოთ დაგიბარე, ალბათ მიხვდი კიდეც. მინდა,რომ ერთად იყოთ, ბედნიერები და ყველაფერი კარგად გქონდეთ ურთიერთობაში. დავფიქრდი და მივხვდი, რომ ზეინის კარიერას საფრთხე არ ემუქრება შენთან ყოფნით პირიქით, ამიტომაც მინდა, რომ ერთად იყოთ- ავის მომასწავლებელმა ღიმილმა გადაჰკა სახეზე ჯორჯს, მაგრამ ვინ იფიქრებდა ამ ღიმილის შინაარს. კეტრინმა და ჯიჯიმ დახრილი თავები სასწრაფოდ წამოსწიეს და მის წინ მჯდარ კაცს შეხედს. უკვირდათ, რამ გამოიწვია ამ ადამიანის ასე უცებ ცვლა, გარდასახვა და გამოცვლა.

კაფიდან, რომ გამოვიდა უკვე 6 ხდებოდა. ზეინის ათასჯერ მონაწერილ და დანარეკილ შეტყობინებას ყურადღება არ მიაქცია. სახლში მივიდა და ხმაურისკენ გასწია, რომელიც ნათლად ისმოდა სამზარეულოდან. ბედნიერად მოავლო თვალი, იქ მსხდომს და ხელები უკნიდან ყელზე მოხვია საყვარელ მამაკაცს. ზეინმაც გაიღიმა და სიცილი უფრო მეტად გაანაგრძო.

-მოდი სადმე წავიდეთ-აწუწუნდა ნაილი.

-სად იყავი აქამდე ადამიანო?-წამოიყვირა ემამ და წამოხტა, ყველამ სიცილიანი სახე მიანათა ნაილს და წამოდგნენ.

კლუბთან ახლოს მისვლისას მკაფიოდ ისმოდა მუსიკების ხმა, რაც კლუბთან მდგარ ჩხუბის ხმებს ერწყმოდა. კლუბიდან გამოპაურულიყო ნათელი ლურჯი სინათლე, რომელიც მალევე დაიჭირეს და აღარ გამოუშვეს. როცა, შევიდნენ მათ ყურებს ხმაური მოხვდა. ხმაური, რომელიც თავიდან გამაღიზიანებელი იყო, შემდეგ კი სასიამოვნა გახდა. ბართან დასხდნენ და სასმელი შეუკვეთეს. თავიდან ნელი ტემპით დაიწყეს, მაგრამ სასმელი ისე მოკიდებოდა თითოეულის ორგანოებს რომ უკვე შეუჩერებელი იყო არ წამომხტარიყავი და არ გეცეკვა. ემას და ჯუდის მალევე გამოუჩნდათ პარტნიორები. კეტრინი კი, იჯდა და უყურებდა ზეინის ისევ იმ პატარა წვერს, რომელიც ასე ამშვენებდა მის სახეს. ზეინმა გამოხედა და გაუღიმა

-წადი იცეკვე-ყურს უკან აკოცა.

- შენ?-გააჟრჟოლა კეტრინს

-ბიჭები ვილაპარაკებთ- თეთრი კბილები დაანახა ქალს და ბიჭებს მიუბრუნდა. კეტრინი ზანტად ჩამოვიდა სკამიდან და უზარმაზარ მოძრავ ბრობოში ჩაიკარგდა. ყურებში სასიამოვნოდ ჟღერდა მუსიკა. მუსიკას ტანი აჰყვა. ბრბოში ისეთი მბზინავი იყო, რომ რამდენჯერმე საჯდომზე ხელიც მოხვდა. კი შეიშმუშნა, მაგრამ სცადა ყურადღება არ მიექცია. წელზე მჭიდროდ მოხვიეს ხელი. ნაცნობი ხელის დანახვაზე უსიამოვნოდ ამოისუნთქა და შებრუნდა. ბენმა გაუღიმა

-როგორ ხარ? არ ვიცოდი თქვენც აქ თუ იყავით-უთხრა ბენმა

-კარგად ვარ,შენ როგორ ხარ? ხო არც ჩვენ არ ვიცოდით შენ თუ აქ იყავი- ზრდილობისთვის გაუღიმა კეტრინმა. ბენმა უფრო ახლოსს მიიკრა კეტრინი. ძლიერი ხელების ქვეშ აფართხალდა თავის დაძრომა სცადა. როცა უკვეე გადაეკეტა ბენს სასტიკად მკაცრად მოსთხოვა გაეშვა. ბენმა ხელი მაგრად სტაცაა და საპირფარეშესკენ წაათრია. კეტრინის ყვირილი არავის ყურამდე არ აღწევდა. საპირფარეშოში შეათრია ჯონმა. კეტრინის ცრემლიან თვალებს ყურადღება არ მიაქცია ისე მოაშორა მის ტანს კაბა და მძიმედ შევიდა მასში. იყო უიმედო ყვრილი ბოლო ხმაზე,ცრემლები, თავის დაღწევა და თხოვნება,მაგრამ ბენს არ ესმოდა.

ზეინმა ღიმილიანი სახით მოავლო თვალი ბრობოს. სასმელს ზემოქემდება უკვე პიკს აღწევდა, ცივი წყალი სჭირებოდა. საპირფარეშოსკენ დაიძრა და კარის სახელურს მძიმედ მოკიდა ხელი. ნაცნობი ხმა გაიგო და ინატრა ის არ ყოფილიყო რასაც ელოდა. კარები მძიმედ შეაღო და შიშველი ქალის დანახვაზე გულზე გაჰკრა. ქალი ტიროდა და ზეინს შეშინებულმა ამოხედა. ქალისკენ უცებ დაიძრა და სხეულზე აიკრა. კისერზე ძარღვები დასჭიმვოდა. მუშტები მოეკუმა და მძმიმედ სუნთქავდა ზეინი. ქალიც ტანზე შემოეხვია და ტირილს უფრო უმატა. რას იფიქრებდა ზეინი, რომ ის გაშვება მისთვის ყველაზე დიდი ტკივილის მომნიჭებელი გახდებოდა. ქალი ხელში აიყვანა და გასასვლელისკენ დაიძრა. მანქანში ჩასვა და სწრაფად დაქოქა იგი. სავაანდმყოფოში 2 წუთში მივიდა და ქალი ექიმებს გადასცა. ტელეფონი ამოიღო, მაგრამ არ ახსოვსს როგორ მოუყვა ლუისს ყველაფერი და როგორ სთხოვა მისვლა. ყველანი ადგილზე გაჩნდნენ მალევე. ლუისსს ფერი დაჰკარგვოდა და ზეინს მიაჩერდა. ხელები მხრებზე მოხვია და ძმაკაცი გულში ჩაიკრა.

-მენეჯერს ვესაუბრე, საპირფარესოში სამწუხაროდ არ აყენია კამერები და არც ერთ ჩანაწერზე არ ჩანს კეტრინი.- თქვა ჰარიმ. ზეინს არ ესმოდა მათი სიტყვები. კარს უსიცოცხლოდ მისჩერებოდა. რამდენი ხანი გაატარეს ასე არ აღსოვს,მაგრამ გონს მაშინ მოეგო როცა ექიმი გამოვიდა კარიდან.

-არაფერი,მძიმე. ძალადობის ნიშნები. ჩალურჯებები და ნაკაწრები,რაც მალე გაუვლის. ვაგინა ძალიან გაღიზიანებულია,რაც ძალადობის კიდევ ერთი ნიშანია. -პასუხის გარეშე გავიდა. ექთანიც მალევე გამოვიდა და აცნობათ,რომ პაციენტს ჯერ კიდევ ეძინა.

-ბენი-ნათლად წარმოთქვა ჯუდიმ კაცის სახელი.ყველამ მას მიაპრყო მზერა

-რა დროს ბენია ჯუდი?! რა ჯანდაბას ამბობ?-შეუღრინა ემამ დაქალს.

-ბენი ვნახე დღეს კლუბში, კეტრინს ეძებდა-თითქმის ჩურჩულით ამოილაპარაკა ჯუდიმ. ზეინში ისევ აფეთქდა ქალის დაცვის ჰორმონი და კიბეები მალე ჩაირბინა ძმაკაცები უკან აედევნენ, იცოდნენ რომ ახლა ზეინს გონება დაბინდული ჰქონდა. მალევე მიაყენა ზეინმაა მანქანა ბენის სახლს. კარებზე მძიმედ დააბრახუნა და ნასიამოვნები ბენის სახეს რომ წააწყდა მძიმედ დაარტყა. ზეინსაც არანაკლებად მოხვდა. ბოლოს ისე მოხდა, რომ ჯიბეში შენახული რევულვერი ამოიღო და შუბლში დააჭედა. გასროლის ხმაზე მეზობლებმა დარეკეს სასწრაფოში, სასწრაფოს პოლიცია მოჰყვა და პოლიციას ბიჭები. ზეინს ძლივს დაძრეს ადგილიდან,რადგან მძიმედ მისჩერებოდა ბენის უსულო სხეულს. ბოლოს ზედ დააფურთხა და პოლიციის მანქანის უკანა სკამზე დაჯდა. ნასიამოვნები სახით აკვირდებოდა, თუ როგორ გამოჰქონდათ ბენის გვამი და როგორ დებდნენ მანქანაში. ბიჭები ოფიცერს ელაპარაკებოდნენ. ოფიცერი მალევე ჩაჯდა მანქანში და ზეინთან ერთად დაიძრა პროკურატურაში. ზეინი დასვევს დაკითხეს.

-მე მოვკალი-პირველივე დაკითხვაზე გამოაცხადა ზეინმა. როცა მიზეზი ჰკითხეს პასუხი ერთი იყო- რაც შენია შენია და მას სხვა არ უნდა შეეხოს ოფიცერო.

სასამართლო 2 დღეში დანიშნეს და ზეინი ამ პერიოდისთვის ციხეში ჩასვეს. 2 დღე უაზროდ გაიწელა. ისე ენატრებოდა კეტრინის სახე, რომ ვერც კი აღწერდა. მის ამბავსაც ვერ გებულობდა, რადგან ბიჭებს არ უშვებდნენ. ადვოკატი 2 დღე დაისვავდა, უჩიჩინებდა, ემუდარებოდა, რომ ფული მიეცა ბენის მშობლებისთვის და ისნი გაჩუმდებოდნენ, მაგრამ ზეინი ხმას არ იღებდა, გაიღიმებოდა და ოთახს დატოვებდა. 2 დღე მისთვის, მხოლოდ კეტრინის გარეშე იყო მძიმედ. საერთოდაც არ ნანობდა ბენის მოკვლას. მართალია დიდი ხნის მეგობრები იყვნენ, მაგრამ მაინც ბედნიერი უცქედა იმ ხელებს ზეინი, რომელითაც ბენი მოკლა.

2 დღის მერე სასამართლოს დარბაზი შეიყვანეს და მოსამართლის წინ დააყენეს ბორკილებით. ზეინმა გვერძე გაიხედა და ბიჭებს თვალებით კითხა კეტრინის ამბავი, ლუიმ თვალები ააფაცურა, სახეში ვერ შეხედა. ზეინმა თავი დახარა, კეტრინი ისევ ცუდად იყო. ყურადღება არ მიუქცევია ადვოკატების დავას თუ როგორ იცავდნენ მათ დაცვის ქვეშ მყოფს. თავი დახარა.

-ზეინ მალიკს მიესაჯა 8 წლით თავისუფლების აღკვეთა-გაისმა მძიმედ მოსამართლის ხმა და ზეინმა ღიმილიანი სახით ამოხედა მას. შემდეგ მისი ჩაქუში დასცხო მაგიდას და დარბაზი დატოვა. ბიჭები წამოიშალნენ, განკვირვებული ხმით მიაჩერდნენ მოსამრთლის სკამს და ზეინსკენ დაიძრნენ. ისინი მისდევდნენ,მაგრამ მათ აკავედნენ. ისინი ისევ დააშორეს ერთმანეთს.