-მგონი უკვე დროა დავსხდეთ სუფრასთან - გაისმა დედაჩემის ხმა
- დიახ, მობრძანდით - მე და ლაშა გვერდიგვერდ ვისხედით, ჩვენ წინ კი დემეტრე და თიკო, მისკენ არცერთხელ არ გამიხედავს თუმცა შევამჩნიეე, როგორ აპარებდა ხოლმე ჩემსკენ თვალებს
- ზურა რახდება კომპანიაში ?
- ეჰ რავიცი ზვიად კარგი არაფერი, ძალიან დიდი თანხმა მჭირდება
- ჩემს კომპანიასაც მაგარი დარხეული აქვს, იმ თურქმა ბიზნესმენმა მეც რამდენიმე მილიონი დამაკარგინა
- აუ ეგ აბდულა თუ ვიღაც არმიხსენოთ რაა - საუბარში ბატონი თემურიც ჩაერთო, მოწყენილობისგან ახალგაზრდობაა "ვკვდებოდით", საუბრის თემის შეცვლა თიკომ ითავა
- დემეე შენ დიდიხნით ხარ ჩამოსულიი ?
-კი, ამდენი წლის მერე იმდენი რაღაც აღმოვაჩინე, რომ მათ დაკარგვას არვაპირებ - ამის თქმაზე მე გამომხედა, შემდეგ თიკოს მიუბრუნდა და თვალი ჩაუკრა
- ძალიან კარგიი,ისე წელს რამდენი ვიღაც დაბრუნდა არა საქართველოში ? მამას რამდენიმე მეგობარი, გიორგი, სანდრო და რაც მთავარია ელენე
- სადმე იყავი წასული ? - ოჰ ჩემთან დიალოგი ინება ბატონმა დემეტრემ
- დიახ
- მგონი თქვენობით ფორმა ზედმეტია არა ?
- კი ვიყავი
-სად ?
- ამერიკაში, უნივერსიტეტი იქ დავამთავრე
- ელენე, ანიმ დარეკა, წყნეთში ავიდნენ მთელი ამბებია ყველა იქ არის და ჩვენ პასუხს ელოდებიან
- წავიდეტ რა პრობ.... - ამდროს მამას გადავხედე და პატარა ბავშვივით დავპრუწე ტუჩები
- წავიდნენ დაანებე თავი, ხოხედავ მთელი გულით იქ არიან, ხმა არცერთს არ ამოუღიათ - სიცილნარევი ხმით თქვა თემურმა
- ძალიან კარგი - მე და ლაშა წამოვდექით, წასვლას ვაპირებდით მაგრაამ
- იცი დიდი სიამოვნებით წამოვიდოდით თქვენთან ერთად, დიდიხანია საქართველოში მსგავს " ფართიზე " არ ვყოფილვარ - ბრძანა ვაჟბატონმა
- აუ რაკარგი იდეააა - აყვა თიკოც - მოკლედ ჩვენც მოვდივართ
- როგორც მახსოვს მარტო ჩვენ ვიყავით დაპატიჟებული მაგრაამ - ირონიოულად ჩავილაპარაკე, თვალები გადავატრიალე და კარებისკენ დავიძარი, მაათი წამოსვლა არც ლაშას ესიამოვნა. ძალიან მალე წყნეთში ვიყავით კარი ანიმ გააღო
- გამარჯობაა
- ანუშკები გილოცაავ დაბადებისდღეს - გადაეხვია თიკო - ეს დემეა, დემეტრე ავალიანი
- დიახ სასიამოვნოა
- ჩემთვისაც, გილოცავ დაბადებისდღეს
- მადლობა, მობრძანდით ყველა მისაღებშია - თიკო, დემეტრე და ლაშა სასტუმრო ოთახში შევიდნენ, მე და ანი კი დავრჩით
- ელენე მასთან ერთად გაატარე მთელი საღამო ?
- კი რაიყო
- მერე როგორ უძლებდი გოგო, ღმერთო რასიმპატიურია, მისი ერთი გამოხედვაც საკმარისიაა, იმისთვის რო დადნე ადამიანი
- კარგი რაა ნუ აჭარბებ
- რაზე ჭორაობთ გოგოებო ? - ახლა სალომე გამოხტა - მოდი გამოვიცნობ დემეტრე ავალიანზე, ზე სიმპატიურ ადამიანზე
- რა გეშველებათ რაა, წამოდი შევიდეთ ეხა
დემეტრე იმაზე მხიარული აღმოჩნდა ვიდრე მეგონა, იქ მყოფი გოგოებიდან თითქმის ყველა დემეტრეს ეკურკურებოდა, რაზეც ჩემი და ცოფდებოდა, საღამო კარგად მიმდინაროებდა, თუმცა მივხვდი როსასმელი ცოტა ბევრი მომივიდა და გარეთ გავედი იმის იმედით,რომ გრილი ჰაერი გამომაფხიზლებდა. ჰაერით ტკობაბს ვაგრძელებდი, როცა კისერთან ცხელი ჰაერი ვიგრძენი
- მგონი ბევრი მოგივიდა პატარავ - უკან შევბრუნდი და ხელში დემეტრე შემრჩა
- აქ რასაკეთებ და საერთოდ რა შენი საქმეა მე რას ვიზავ
- ჯერ არა მაგრამ მალე იქნება
- რაა ?
- მინდა გითხრა, რომ ამ ფორმაში ძალიან სექსუალური ხარ
- ნუ თავხედობ, გამატარეე - ხელით მისი გაწევა ვცადე თუმცა ამაოდ, ჩემსკენ დაიხარა და ყურში ჩამჩურჩულა
- ლაშასთან რა ურთიერთობა გაქვს ?
- შენი საქმე არ არის და გამატარეთქო
- გავიგე თეთრი ვარდები გყვარებია
- დემეტრე გამატარე
- თორემ ?
- შენ მე თიკო ხოარ გგონივარ? რომ გეუბნები გამატარეთქო ესეიგი უნდა გაიწიო იდიოტო - უკვე ხმას ვეღარ ვაკონტროლებდი, ნერვები მომეშალა მის ვირულ საქციელზე
- სიტყვები შეარჩიე ელენე - მისი გამოხედვის გამაკიდე ვინანე იდიოტის დაძახება
- კარგი ახლა გამიშვი - ამდროს თიკო გამოვიდა გარეთ და დემეტრეს აეკრო ტანზე
- აუუ აქ რასაკეთებთ ამდენიხანი, შევიდეთ ცივაა ძალიაან
- ჰაერზე გამოვედი უბრალოდ - მშვიდად უპასუხა დემეტრემ
- მე კი უკვე წასვლას ვაპირებ, მძღოლი მომაკითხავს, დანარჩენებს უთხარი კარგი ?
იმ საღამოს სალომეს და ანას გარდა არავის შევხმიანებივარ, ოთახში ავედი და დავიძინე, გვიანობამდე მეძინა, დაახლოებით 2 საათი იქნებოდა, რომ გავიღვიძე, სასტუმრო ოთახიდან ხმაური მომესმა, ჩემი გრძელი ვარდისფერი ატლასის ხალათი მოვიცვი და კიბეებზე ჩავირბინე, ოხ ისევ ეს ბიზნეს შეხვედრები
- გამარჯობაა
- ოჰ პატარა ქალბატონიც მოსულაა - მომეგება ბატონი ზვიადი
- ელენე შვილო ისაუზმეებ ?
- არა ელზა მადლობა, მეჩქარება უნდა წავიდე
- სად მიდიხარ ? - წარბისაწევით იკითხა თიკომ
- ჯერ გოგოები უნდა ვნახო, მერე კი ნიტას უნდა დავხვდე აეროპორტში, მოკლედ დღეს გვიან მოვალ - ოთახში ავირბინე და გამზადება დავიწყე
- მე უკვე მივდივაარ, ნახვამდის - იქ მყოფებს დავემშვიდობე და გასვლა დავაპირე
- მეც უნდა დაგტოვოთ, რაღაც საქმეები მაქვს თან ელენეს გავყვები თუ რათქმაუნდა წინააღმდეგი არიქნება
- წინააღმდეგი ვარ - ჩავიბურტყუნე ჩემთვის
- შენთვის არც მიკითხავს ლამაზო - კარებიდან გავიდა
- ყოველთვის რატომ მეტენები ? ჯერ წყნეთში ეხლა აქ რაგინდაა ?
- მემგონი ზედმეტად დიდ ყურადღებას ანიჭებ ამას, ეს უბრალოდ მზგავრობაა და მეტი არაფერი
მთელი გზა ხმა არ ამოგვიღია, დემეტრე დანიშნულების ადგილას დავტოვე მეკი გოგოებთან ერთად წავედი ნიტას დასახვედრად, ნიტაც ჩვენ სამეგობრო წრეშია, ისიც სასწავლებლად იყო წასული და რამდენიმე წელია არგვინახავს, აეროპორტში ყველა ჩვენ გვიყურებდა, სასწაული შეხვედრა გვქონდა, ნიტას ფრენით დაღლა არ ეტყობოდა ამიტომ აიჩემა კლუბში წავიდეთო, ბიჭებს არეცალათ ამიტომ მარტო გოგოებს გვიწევდა წასვლა, მაღაზიებში გავიარეთ სასურველი კაბები ავარჩიეთ, შემდეგ სალომესტან ვედით, თავები მოვიწესრიგეთ და უკვე მზად ვიყავით წასასვლელად, ვაღიარებ ყველაზე გამომწვევი და სექსუალური კაბა ჩემი იყო... როგორც კი ბარში შევაბიჯეთ მაშინვე ვიგრძენი იქ მყოფების მწველი მზერები, მაგიდას მივუსხედით და ჩვენი საყვარელი ტეკილა შევუკვეთეთ
- გამარჯობაა გოგოებოო - ზურგს უკან ნაცნობი ხმა მომესმა და ვინ იქნებოდა ეს თუ არა დემეტრე
- დემეტრეეე - წამოხტნენ გოგოები და მიესალმნენ
- ეს ნიტაა ჩვენი დაქალი
- სასიამოვნოა
- ჩემთვისაც
- როგორ ხარ ელენე ?
- კარგად დემეტრე შენ ?- ვკითხე უემოციედ
- მეც კარგაან
- აუ დემეტრეე შემოგვიერთი რაა
- ანა საყვარელო მეგობრებთან ერთად ვარ, თორე ხომ იცი დიდი სიამოვნებით
- მეგობრებზეც არვიტყოდით უარს
- კარგი კარგი მოვალთ - დემეტრე და მისი ორი მეგობარი ჩვენს მაგიდას მოუჯდა
- ირაკლიიი ? - წამოიყვირა სალომემ
- სალოო შენ აქ რაგინდა ? - აბურტყუნდა ირაკლი
- არა რაა ჯერ უბრალოდ საქმროს სტატუსი აქვს და უკვე რეებს აკეთებს - მსგავსი დიალოგი კიდევ დიდხანს ვისმინეთ, თუმცა მადლობა ღმერთს დასასრული ჰქონდა, მე და ანი საცეკვაოდ გავედით, ანიმ ცეკვა დემეტრეს მეგობართან ბექასთან ერთად გააგრძელა, მეკი დავრჩი მარტო, იქამდე სანამ დემეტრეს ხელები არ ვიგრძენი ჩემწელზე
- ამ კაბაში ძალიან სექსუალური ხარ - ჩამჩურჩულა ყურში
- მოკეტე და უბრალოდ მეცეკვე
- შეგიძლია გამაჩუმო, ამის უამრავი ხერხი არსებობს
- ნუ თავხედობ დემეტრე
ჩემი და დემეტრეს ურთიერთობა აღარ განვითარებულა, დემეტრე უკვე დიდიხანია არმინახავს თავისი საქმეების გამო, თუმცა აი ჩემი და ლაშას ურთიერთობა კი თანდათან ვითარდებოდა. ცუდი მდგომარეობა იყო ჩვენ ოჯახში, კომპანიის გაკოტრებამდე ბევრი არაფერი აღარ რჩებოდა, მამაჩემი უფრო დაუფრო ნაღვლიანდებოდა რაც გულს მწვავდა
- ელენე, დღეს საღამოს წვეულებაა ბიზნესმენებისთვის, მინდა შენც იქ იყო, არაფერ დაგეგმო
- კარგი მაა - უარს არაფერზე ვეუბნებოდი,მისთვის თავისი საქმე იმდენს ნიშნავდა, ახლა კი ყველაფრის გარეშე რჩებოდა, გოგოებს დავურეკე და ვთხოვე კაბაზე გამომყოლოდნენ, ამ საღამოზე ლამაზი უნდა ვყოფილიყავი ძალიან ლამაზი, იქნებ ამით მაინც მიმექცია ყურადღება, რასაც მერე ჩვენ კომპანიაზე გადავიტანდი. საბოლოოდ მუქი ლურჯი ფერის კაბა ჩავიცვი, წინ ამოღებული იყო, რაც ჩემი მკერდის ფორმას ხაზს უსვამდა, თმა ოდნავ დავიხვიე და წინ გადმოვიყარე, ტუჩებზე კი ჩემი საყვარელი წითელი პომადა წავისვი.
-გაგიჟდი ? ამ კაბით აპირებ წასვლაას ? გინდა იქ ყველა გააგიჟო ? - ჩემი ოთახის კარებთან აეყუდა გიორგი
- ძან გთხოვ გამოდი მაგ უფროსი ძმის როლიდაან და არ დამიწყო რაღაცეები - სიცილნარევი ხმით ვუპასუხე მე
- აი იქ მყოფები არვიცი მაგრამ თიკო ნამდვილად გაგიჟდება, მთელი დღეა ემზადება, რამდენიხანია დემეტრე არუნახავს, მემგონი რო შეყვარებულია უკვეე
- შეყვარებული არა ის, მორიგი ახირებაა უბრალოდ - გიორგისთან საუბარი ტელფონმა გამაწყვეტინა
- ხო სალო ? მოიცა რა რაგატირებს ? კაი დამელოდე მოვდივარ - მოსაცმელს დავავლე ხელი და კარებისკენ გავიქეცი - გიოო მამას უთხარი, რო ცოტა დამაგვიანდება რაა - მთელი სისწრაფით მივაქანებდი მანქანას, 15 წუთში უკვე სალომეს სახლში ავედი , არც დამიკაკუნებია ისე შევვარდი სახლში
- რამოხდაა ?
- ოჰ მოვინდა ქალბატონი სად იყავი გოგო ამდენხანს - "მომესალმა" ანი
- ვაა ელეე მოხვედი - მას მოყვა ნიტაც
- სალომე სადა რა სჭირს ? - გაოცებული ვუყურებდი ორივეს
- მოკლედ ჩემო კარგო, დაგვიანებით შესვლა რო ზეე ეფექტურობა არიციი ? ხოდა ცოტა დაგვიანებით წახვალ - გამოხტა სალომეც
- ვაიმე რა გიჟები ხააარ - ავკისკისდით ოთხივე
-ვააუუ რა სექსუალური ხააარ, შენი მკერდი პირდაპირ იძაღის " ჰეეი შემომხედეთ რამხელა ვაარ, მე ძალიან გემრიელი ვარ "
- როდის უნდა გაიზარდოოო.
თიკო დიდხანს ემზადებოდა, ეგონა ყველაზე ლამაზი იმ საღამოს ის იქნებოდა, თუმცა ამაოდ, ადგილზე გაშეშდა, როცა კარებში ულამაზესი, უსექსუალურესი ელენე შენიშნა, რა საშინელებაა არა როცა საკუთარი დის გშურს, დემეტრეს ელენე ჯერ არ შეუმჩნევია, თუმცა როგორც კი მათ მაგიდას მიუახლოვდა, პირდაპირი მნიშვნელობით პირი ღია დარჩა, სისხლი მიეყინა, ელენემ დემეტრეც და მისი ღირსებაც ნამდვილად ცუდ დღეში ჩააგდო
- გამარჯობა და ბოდიში, რომ დავაგვიანე
- არაუშავს ჩემო ლამაზო - თბილად მიპასუხა ზურამ - კარგი მე ზვიადი და თემო იქით გადავინაცვლებთ, მარტო დაგტოვებთ ახალგაზრდებს - მაგიდასთან მე დემეტრე ლაშა ბექა და ანი დავრჩით ანის მამასაც ჰქონდა მცირე ბიზნესი
- ელენე ძალიან ლამაზიხარ დღეს
- მადლობა ლაშა - თბილად გავუღიმე მე
- ვიცეკვოთ ?
- სიამოვნებით
- ანი წამოდი შენც, ჩემი ერთ-ერთი მეგობარია აქ, რომელიც რამდენიხანია უკვე თვალს არ გაშორებს, შესაბამისად არამგონია უარი გითხრას მეწყვილეობაზე
მე ლაშა და ანი საცეკვაოდ გავედით, ბექა და დემეტრე კი დარჩნენ
- აუ ეხა თუ წამოვუხტი იმ ს*რს - ბექა გაცეცხლებული უყურებდა ანისთან მოცეკვავე ბიჭს - დემეტრეე ? დემეტრეე ?
- ხოო რაიყო
- რა გჭირს შეჩ*მა, არ მისმეენ ? სად დაფრინავ
- ეს დედამო***ული ლაშაა მაღიზიანებს, რას დასდევს ამ ელენეს, თან მგონი ამ ელენესაც უჩნდება რაღაც გრძნობები
- ოჰოო პირველი გოგო, რომელიც სერიოზულად დაგევასაა ?
- დამევასა კიარა მიყვარს შეჩ*მა, ჩემი უნდა გახდებს ელეენე მაარტო ჩემი, იმის გაფიქრებაზე, რომ შეიძლება ვინმე სხვისი გახდეს ვგიჟდები, ჩემი ხელით მოვკლავ იმას ვინც შეეხება
- ესე შეყვარება სად მოასწარი
- მერავიცი
- მერე რახდება თქვენს შორის ?
- რაუნდა ხდებოდეს, უკვე რამდენიხანია დავსდევ ენაგადმოგდებული ძაღლივით მაგრამ არვუნდივარ, ხოიცი სახელი წინ გაგირბისო თუ რაღაც ეგეთი რაა, თან ყოველდღე სხვადასხვა ნაშასთან მხედავს რამის
- რას აპირებ მერე
- არვიცი, მაგრამ რადაც არუნდა დამიჯდეს ჩემი უნდა გახდეს, თუ არ ვეყვარები, არც სხვასთან იქნება
- ანუ ? - იკითხა გაკვირვებულმა ბექამ , მაგრამ დემეტრემ ყურადღება არ მიაქცია ადგა და ელენესკენ გაემართა, მისი ხელი ლაშას გამოსტაცა და სხეულზე აიკრო
- ახლა ჩვენ გავაგრძელებთ
- ელენე ? - იკითხა ლაშამ
- ყველაფერი კარგადაა ლაშა
- რამოხდა ხელი ხომ არ შეგიშალეთ ? - ირონიას არ მალავდა დემეტრე
- დემეტრე მთვრალი ხარ, მგონი ჯობია სახლში წახვიდე
- რატო ? ლაშასთან უფრო თავისუფლად, რომ იყოო ?
- ლაშა რა შუაშია საერთოდ ?
- არ მომწონს მაგ სი*თან ერთად რო დადიხარ
- წესიერად ილაპარაკე და უკვე გითხარი, რომ შენი საქმე არარის მე რასვიზავთქო
- ის უკვე გითხარი, რომ რაცარუნდა მოხდეს ჩემი იქნებიი
- ოცნებას კაცი არმოუკლავსო ხო გაგიგია ? - მისგან ხელების გათავისუფლება ვცადე მაგრამ ამაოდ
- ცოლად გამომყევი
- აჰაჰჰ რაა ?- ამაზე ერთი გულიანად გადავიხარხარე
- ხოო რაიყოო, ირაკლის და სალომეს ხოარ ჩამოვრჩებით არაა ?
- სიტყვა ჩვენ არარსებობს ხოგაიგე ?
- ელენე ნუ მიშლი ნერვებს
- თორემ რასიზ....- არ დამაცადა არაფრის თქმა ისე მეცა ტუჩებზე, სულ დაავიწყდა ამ იდიოტს სადაც ვიყავით თუმცა რა ენაღვლებოდა მას, ძლივს მოვიშორე და სახეში ისე გავარტყი ხელი მეცკი ამეწვა , კიდევ კარგი ეს ბევრს არავის შეუმჩნევია, მაშინვე გარეთ გავვარდი და დემეტრევ უკან გამომყვა, ხელი ჩამავლო და მანქანაში ჩამსვა
- გამიშვი ხელი იდიოტო
- მოისვენე ელენე
- სად მივდივაართ, ხოარ გაგიჟდი შეენ- ბოლო ხმაზე ვუყვიროდი დემეტრეს
- სახლში მიმყავხარ დაწყნარდი
- დემეტრე მანქანა გააჩერე
-.......
- დემეტრეეე
- ......
- ადამიანო რატომ არ გესმის რო არ მიყვარხარ, არ მაინტერესებ - ვიცრუე, ნუ ნაწილობრივ ვიცრუე, დემტრეს ნახვისას სასიამოვნო ჟრუანტელი მივლიდა ხოლმე მაგრამ ეს სერიოზული არაფერი არიყო, იმდენად მაღიზიანებდა მისი საქციელი
- არაუშავს ყველაფერი წინ გვაქ საყვარელო
- არა არაა, არაფერი არგვაქვს წინ, მე ლაშა მომწონს ლაშა გაიგეე ? შენკი მეზიზღები ცხოველოო, ნამდვილი ცხოველი ხააარ, გააჩერე მანქანა - მანქანა გააჩერა, ისე გაცეცხლებული თვალებით მიყურებდაა ისე მეშინოდა იმ წამს დემეტრესი, რა სულელივარ რამ მათქმევინა ლაშა მომწონსთქო, ჯანდაბა ისევ მოვიტყუე, მანქანიდან გადმოვედი და დემეტრეც უკან გამომყვა
- ესეიგი ლაშა მოგწონს არაა? ესეიგი ის ხოო ?
-....... - მე შეშნებული ხმას არ ვიღებდი
- ხომ გითხარი რაც არუნდა მოხდეს ჩემი გახდებითქო, რადაც არუნდა დამიჯდესო, ხოდა ახლა ამისდროა ელენე დვალო
- რას გულისხმობ ? - ამის გაგონებაზე ერთიანად დამიარა ტანში ჟრუანტელმა
- ან ცოლად გამომყვები და დვალების კომპანიას გადაარჩენ ამით ანკიდე მამაშენის კომპანიას მიწასთან გავასწორებ ამას გპირდები, ზუსტად ეერთი კვირა, ზუსტად ერთ კვირაში ამ კომპანიის სახელი არავის აღარ ემახსოვრება
- დემეტრე რასამბობ ? - უკვე ცრემლებს ვეღარ ვიკავებდი
- შენთვითონ მაიძულე, მთელი მსოფლიო ფეხქვეშ, რომ დაგიგო, შემოხედვის ღირსადაც კი არ მთვლი, მე გითხარი ახლა კი შენ გადაწყვიტე, ხვალ დაველოდები შენ ზარს საყვარელო - დემეტრემ ტაქსი გააჩერა და მანქანის კარები გამიღო, ხმის ამოუღებლად ჩავჯექი მანქანაში და დემეტრეს ნათქვამზე ვფიქრობდი.
დემეტრე იმდენად იყო დაბრმავებული ვერცკი ხვდებოდა რას აკეთებდა მაგრამ ერთი იცოდა, ელენე მისი ცოლი უნდა გამხდარიყო, ამ წინადადებაზე, რომ არ დათანხმებულიყო რათქმაუნდა დემეტრე მამამისის კომპანიას არ გაასწორებდა მიწასთან, თუმცა ეს ელენეს საიდან უნდა სცოდნოდა...
­­______________
ესეც ახალი თავი ველოდები შეფასებებს კომენტარებში <333333
ნეტა იცოდეთ, რამხელა სტიმულს მაძლევს თქვენი დადებითი კომენტარები <3333333