სახლში საშინლად დაღლილი მივედი,გამოვიცვალე,წყალი გადავივლე და წამოვწექი,ვცდილობ დავიძინო მაგრამ გაგაზე ვფიქრობ და მიკვირს............ამ დროს გაგა სხვა ქალთანა,იმ ქალს კოცნის ეფერება მაგრამ ნია წარმოუდგენია და მასზე ფიქრობს,ახსენდება ნიას ვნებიანი ცეკვა,მისი სურვილით ანთებული თვალები,და გაშმაგებით დაუწყებს კოცნას და მოფერებას წითურს......
მეორე დღეს ნია მიუხედავად იმისა,რომ შაბათია და სამსახურიდან ისვენებს,მაინც ადრე ეღვიძება,იცმევს წითელ სპორტულ ტოპს,ამავე ფერის სპორტულ შარვალს,რომელიც ტანზე აქ მოტკეცილი,კეპს იხურავს და მობილურს და ნაოშნიკებს იღებს და კუს ტბაზე მიდის სავარჯიშოდ.....შაბათ-კვირას ყოველთვის ასეთი წესი მაქვს.....კუს ტბაზე დიდხ ანს ვირბინე დაღლილი იქვე ჩამოვჯექი
ვუყურებ გარემოს, შეყვარებულ წყვილებს,რატონღაც ერთერთი წყვილი იპყრობს ჩემ ყურადღებას პატარას ასეირნებენ და ერთმანეთს სიყვარულით ანთებული თვალებით უყურებენ....შორიდანაც კი ჩანს როგორ უყვართ ერთმანეთი....ამ დროს ვფიქრდები სიყვარულის გარდა უკვე ყველაფერს მივახწიე რაც მსურდა...სასწავლებელი დავამთავრე წარმატებით,თავდაუზოგავი შრომის შედეგად შესანიშნავი სამსახური მაქ,მაგრამ არა სიყვარული არ მყავს გვერდში ის ადამიანი ვისაც ამ ყოველივეს გავუნაწილებ,ვისაც ჩემი წარმატება გაუხარდება,მატოსულულობა საშინელი შეგრძნება რომელიც 18წლის მერე თან მდევს და ვერ დავახწიე თავი,რაც მამა დამეღუპა მაშინ ჩემი სილაღე,ბავშურობა და მხიარულობა მასთან ერთად დავმარხე... ჩემი ერთი ნაწილი მოკვდა,როცა მამაჩემს ჩემ თვალწინ ესროლეს და დარჩა ეს ნია რაც დღეს ვარ:ამპარტავანი და ცივი.....წარსულის გახსენებაში თვალებიდან ცრემლები ჩამომდის და სადღაც შორს უსასრულო ტკივილში ვიკარგები.....
.....გაგა....
დილით,როგორც ყოველთვის მე და ჩემი ორი საუკეთესო ძმაკაცი:ნიკო და აკო....ვარჯიშით ვიწყებთ და კუსტბაზე მივდივართ ამ დილით ჩემი დაც მოგვყვება 18წლის და მყავს სამხატვროზე სწავლობს პირველ კურსზე,ლილე ქვია....დიდხნს ვირბინეთ დაღლილები იქვე დავსხედით,ლილეს სახატავები ქონდა წამოღებული როგორც ყოველთვის სანამ ჩვენ ვარჯიშობდით ის ხატავდა....ლილე მომიახლოვდა და გვეუბნევა:ბიჭებო აბა შეხედეთ ამ ნახატს ჯერ ასეთი არაფერი დამიხატია,რა დავარქვა ამ ნახატს ?
ნიკო ნახატს ართმევს და ათვალიერებს,უცბად ჩემკენ ტრიალდება და მეუბნევა:ბიჭო ეს ის გოგო არა?გუშინ,რომ გაგვაგიჟა თავის ტანგოს შესრულებით,ღმერთო ჩემო რა სევდიანი თვალები აქ და რამხელა ტკივილი ჩანს,გუშინ ვერც კი შეატყობდი,შეხედე რა საოცრება?-მე ნახატს ვართმევ და მართლაც ჩემი შავი ანგელოზია,ღმერთო რა ლამაზია,ლილე სად ნახე ეს გოგო?...აქვე და მინდორი,რომ არის მანდ იჯდა გვერდზე ჩავუარე ვერც კი შემამჩნია,ადგილზე გავშეშდი მის თვალებში იმხელა ტკივილი დავინახე მინდოდა დამეხატა და მონახაზი გავაკეთეჩუმად მერე კი ფერები მივეცი....რას იტყვით მგონი შესანიშნავია-მითხრა ლილემ....კი ნამდვილად ლამაზია ჩემო მხატვარო,ვერ მაჩუქებ?-ვეუბნევი მე
-კი რათქმაუნდა,ღიმილით მეუბნევა და თან ავტოგრაფს მიტოვებს სიცილით.....ყველანი მანქანაში ვჯდებით და სახლში მივდივართ....მე კიდევ ერთხელ ვუყურებ ნიას და მის თვალებშივიკარგები,ეს გოგო დღითიდღე უფრო მიზიდავს....როდის მოვა ორშაბათი რომ გნახო......
კვირა დღე დგება....მობილურის ვიბროს ხმა მაღვიძებს,ეკრანზე თაკოს ნომერი ცილმციმებს,სენსორს თითს ვუსმენ და ნამძინარევი ხმით ვეუბნევი:ეხლა ისეთი მიზეზი მითხარი,რომ გადამირჩე და არ მოგკლა-თაკოს სიცილი მესმის და მეუბნევა:გოგოოოო რატი დაბრუნდაააააა(პ.ს....გაგაცნობთ რატი არის ჩვენი კლასელი,სასტავის წევრი თაკოს მოწონების ობიექტია)მერე გოგო მაგიტომ გამაღვიძე,დიდი ვინმე დაბრუნდა რა გამოშტერებული ვირია,შენისთანა გოგოს მოგწონს და ვერც ხვდებოდა თავის დროზე და 2წელია მისი ერთგული ხარ არც კი გაგიხედია ვინმესკენ....აუ კაი რა ნია,ნუ გაუბერე შენებურები ბლაბლა...ვიცი რასაც ფიქრობ მასზე ამ საღამოს კლუბში აღნიშნავენ მის დაბრუნებას და ხომ წამოხვალ?ნინჩომ დამირეკა და მითხრა გამეფრთხილებინე....მეუბნევა საწყლად....მოკლედ რა,როგორ არ მასვენებთ ერთი დღე,ვეუბნევი ბუზღუნით ხო კაი წამოვალ მომწერე სმს მისამართი....ვაიმეეეე ჯიგარი ხარრრრ,კივის მეორე მხრიდან თაკო საღამოთი ყაზბეგზე მოგწერ მისამართს რვა საათისთვის იქ იყავი დარჭობილიიიიი.....მიყვარხარრრ....და მითიშავს....ღმერთო რა გიჟი მყავს სიცილით ვაქნევ თავს და ძილს ვიბრუნებ....
სამი საათისთვის მეღვიძება...ვდგები და ყავის გასაკეთებლად სამზარეულოში გავდივარ დედა მხვდება ცოტას ვეჭორავები და ვეუბნევი,რომ ამაღამ ცოტა გვიან მოვალ....ჩემ ოთახში შევდივარ წიგნის კითხვით გამყავს დრო....საათს ვუყურებ უკვე ექვსის ნახევარია,ვდგები წყალს ვივლებ,და გარდერობის კარებს ვაღებ ნაღდად არ ვარ გადაპრანჭვის ხასიათზე:დახეულ მუქ ლურჯ ჯინს ვიცმევ,ზევიდან შავ ტოპს,ფეხზე შავ ფერ ლუივიტონის ბოტასებს ამავე მარკის პატარა ჩანთას ვიღებ...თმას კოსად ვიკეთებ,სახეზე ტონალურს ვისმევ მხოლოდ და ოდნავ მოვარდისფრო ტუჩ საცხს ვისმევ ტუჩზე და გავდივარ....ნამდვილად არ ვარ ზედმეტად გადაპრანჭვის ხასიათზე და არც გაშპალკვა მიყვარს.......კლუბში ზუსტად შვიდი საათისთვის მივდივარ შორიდან ჩემ სასტავს ვხედავ სულ ვართ ხუთნი:მე,თაკო,ნინჩო,სანდრო და რატი....ყველას ვკითხულობ ვკოცნი და ტეკილას ვუკვეთავ ბარმენს...საუბარში ვარ გართული მათთან უცბად ვგრძნობ,რომ ვიღაც მომშტერებია ვიხედები აქეთიქით და გაგას ვხედავ ვიღაც 2 ბიჭთან და 2გოგოსთან ერთად...ერთერთი ლამისა ზედ გადაჯდეს ისეა მიტმასნილი მასზე...ვგრძნობ რომ ვბრაზდები და მეც არ ვიცი რატო....გაგა შორიდან ამჩნევს ჩემ გაბრაზებულ თვალებს და ირონიულად ტუჩის კუთხეს ტეხავს,მის საქციელზე ვბრაზდები ტეკილას ვსვავ კიდევ და საცეკვაოდ გავდივარ მინდა,რომ უარყოფითი ენერგია დავხარჯო....ჩემთვის ვცეკვავ უცბად წელზე ვიღაც ხელს მხვევს და. ჩემსკენ იხრება და მეჩურჩულება:ჩემო შავო ანგელოზო ყოველ წუთას მაკვირვებ ყველა ფორმაში შესანიშნავი ხარ ასე თინეიჯერივით ჩაცმულიც კი....მისი სურნელი მაბრუებს,მის სითბოში ვიკარგები რაღაც ახალს ვგრძნობ და მაშინებს...მისკენ ვტრიალდები და ერთმანეთს თვალებში ვუყურებთ მის თვალებში ვერც დაცინვას ვხედავ და ვერც ირონიას სითბოთი სავსე თვალებით მიყურებს,მე მეღიმება უფრო ვეხუტები არ ვიცი ეს სიმთვრალის ბრალია თუ რა არის მაგრამ ვიცი,რომ არ ვინანებ ხელებს კისერზე ვხვევ,მისკენ მივიწევ მინდა,რომ მის მკლავებში მის სითბოში დავიკარგო,თითქოს ჩემ აზრებს კითხულობს,უფრო მჭიდროდ ტანზე მიხუტებს და ყელში მკოცნის,მაკანკალებს და სიამოვნებისგან მეღიმება....