...ნია და ელენე...
ფანჯრიდან ვიყურებოდი,დავინახე რატი რა სისწრაფით ჩაჯდა მანქანანაში და წავიდა მთელი სისწრაფით.ცუდად მენიშნა,გული რაღაც ცუდს მიგრძნობდა,ეგრევე გამოვარდი ელენესთან.
-ელენე სად წავიდა რატი ასე სასწრაფოდ არც კი გამაფრთხილა-ვკითხე ჩაფიქრებულს.
-გაგამ დაურეკა ნია,ისენი აიყვანეს ვინც ჩვენ ავარიაშია დამნაშავე,მიხარია,რომ დაისჯებიან მაგრამ მეშინია ისეთი არაფერი გააკეთონ,რომ რამე მოუვიდეთ ამ დღეს ძალიან დიდი ხანი ელოდნენ ძალიან მეშინია ნია-მეუბნევა და ტირილს იწყებს.
მეც მეშინია მაგრან ვცდილობ არ შევიმჩნიო და ვამხნევებ.
-დაწყნარდი ელენე ღმერთი არ დაუშვებს უსამართლობას,უფალი სამართლიანია და ყველა იმას მიიღებს რასაც იმსახურებს.
-გეთანხმები....თუ არ შეწუხდები ოთახში გამიყვანე დავწვები.
ელენე თავის ოთახში მიმყავს დამამშვიდებელს ვაძლევ და იძინებს.ნერვიულობისგან აღარ ვიცი რა ვქნა რატის ვურეკავ ტელეფონი გათიშული აქვს.ბიჭებთან გადის და არ პასუხობენ.ელენეს ოთახიდან გამოვდივარ,საეკლესიო კუთხესთან მივდივარ სანთლებს ვანთებ და ლოცვას ვიწყებ.
....რატი,გაგა,აკო,ნიკო და გუკა.....
არ მახსოვს დანიშნულების ადგილზე როგორ მივედი,მთელი გზა მხოლოდ წარსული მახსენდებოდა.მახსენდებოდა ის ტკივი რაც ამ ნაბიჭვრების გამო გამოვიარეთ ყველამ.მიყრუებულ შენობასთან მივედით იქვე დავინახე ბიჭების მანქანებიც....შიგნით შესულს საშინელი სიტვაცია მხვდება.გაგას ერთერთი წაუგდია და საშინლად ცემს.ბიჭები ძლივს აკავებდნენ.
-გაგა გაჩერდი-ვიძახი მე-ამ ნიბიჭვრების სისხლში არ ღირს ხელის გასვრა.
-ხო არ გამო.....შე ჩემა,ამათ ბრალია რომ დღეს ელენე ცოცხალი აღარა,როგორ მეუბნევი დაინდეო აქვე დავხოვაც ეხლავე ისე რომ ხელიც არ ამიკანკალდება-ყვირის გაგა.
-ვეთანხმები გაგას ამათ ბრალია ჩვენი ცხოვრება ჯოჯოხეთს,რომ დაემსგავსა მე შენ დ......მ.....-სიბრაზისგან ცოფებს ყრის აკო.
-ბიჭებო დაწყნარდით-იძახის გუკა-რატის ვეთანხმები ამ ს.... სისხლში ხელის გასვრა არ ღირს,ჯერ უნდა აღიარონ დანაშაული რაც ჩაიდინეს.გისმენთ აბა ბიჭებო აღიარებთ ყველაფერს თუ მივცეთ უფლება სათითაოდ ამათ სათითაოდ გამოგიყვანონ წირვა.
-გვკითხეთ რა გაინტერესებთ და გეტყვით ყველაფერს-იძახის ერთერთი მათგანი.
-რატო მოაწყეთ ხუთი წლის წინ ავარია,ვინ დაგიქირავათ?-ვეკითხები საშინელი ზიზღით.
-მიზეზი ჩვენ არ ვიცით,არც შემკვეთი გვინახია მხოლოდ სახელი ვიცით ალექსანდრეს ეძახიან,რუსეთში საკმაოდ ცნობილი პიროვნება.ეს შემიძლია დაზუსტებით გითხრათ.რაც ვიცით ესა რომ თქვენთან პირადი ჩეპი ქონდა.მეტი მართლა არაფერი ვიცით.თუ გინდათ დაგვხოცეთ.
-ფუ თქვენ დ...შ ...... ნაგვებო როგორ მინდა ეხლა ჩემი ხელით გამოგჭრათ ღორებივით ყელი მაგრამ ერთ ადამიანს პირობა მივეცი,რომ თქვენაირ ნაბიჭვრების დონემდე არ დავეშვებოდით და ხელს არ გავისვრიდით თქვენ აყროლებულ სისხლში არც მე და არც ბიჭებს მივცემდი უფლებას.ნუთუ სინდისი არ გაეუხებთ 18 წლის გოგოს სასიკვდილო განაჩენი,რომ გამოუტანეთ და ყველას ცხოვრება ჯოჯოხეთად გვიქციეთ.არჩევანის უფლებას მოგცემთ ასე ვთქვათ შანს.
-რა შანს?-კითხულობს სამეულიდან ერთერთი.
-ჯერ ეს მითხარი ამ ფოტიზე,რომ ბიჭია ეგა შემკვეთი?-ვეკითხები მე.
-ჩვენ არ ვიცით მხოლოდ საქმე ავიღეთ.
-ფუ თქვენი....ყვირის კვლავ გაგა და ნიკო ძლივს აკავებს.
-აბა ვის ეცოდინება?-ეკითხება გუკა.
-ძველი ვაკელია ვის ბანდაშიც ჩვენ ვიყავით და საქმეებს გვიკვეთავდა მისი ნომერი და მისამართი ჩემ მობილურში წერია,ღამის გასართობი კლუბი აქვს ბაჩა ქვია მაგ ტიპს,ალექსანდრე როგორც ვიცი ხშირი სტუმარი იყო.ეხლა რას გვიპირებთ გვითხარით?
-ვაფასებ თქვენ აღიარებას-ვეუბნევი მე-არ მოგკლავთ მაგრამ აქედან ცოცხლებიც ვერ გახვალთ,მე თქვენ სამ აბს მოგცემთ თითოს თავად გადაწყვიტეთ აქ ჩაკეტილი ამოგხდეთ სული თუ თავად დაასრულოთ.ასე,რომ თქვენი გადასაწყვეტია.ბიჭებო ჩვენ წავედით გუკა იცი რაც უნდა გააკეთოთ-ვეუბნევი და გაკვირვებულ ბიჭებს ვანიშნებ წასვლის დროა თქო.
-შეგვიბრალეთ გთხოვთ-იძახის ერთერთი.
მის სიტყვებზე თავს ვეღარ ვაკონტროლებ საშინელი ზიზღი მიპყრობს.
-მოკეტეთ სანამ გადამიფიქრებია და საკუთარი ხელით გამომიჭრია თქვენთვის ყელი,თქვენ შეიბრალეთ ჩემი და ან ჩვენი რომელიმეს ცხოვრება თქვე ნაგვებო ჩემ დას ცხოვრება დაუმახინჯეთ ცოცხალმკვდრათ აქციეთ,ყველანაირი მომავალი მოუსპეთ,თავი ცოცხლად დაიმარხა,ამის მერე მთხოვთ შეგიბრალოთ?!ვერასდროს ეღირსებით ამას.
-რატი რა თქვი ამ წუთას ელენეზე?რას ნიშნავს ცოცხალმკვდრად აქციეს?-კითხულობს ნიკო.
-რატი აგვიხსენი რა ხდება?-იძახის გაგა.
-ჩემთან წავიდეთ წყნეთში უკვე დროა სიმართლე გაიგოთ-ვეუბნევი მე და გავდივარ შენობიდან.ყველანი მანქანებში ვჯდებით და წყნეთის დაჩაზე მივდივართ.
...ნია,რატი,ელენე და ბიჭები....
ამდენი ხანი გავიდა ღმერთო ნეტა როგორ არიან,მეტი აღარ შემიძლია ნერვიულობისგან.უცბად მანქანების ხმა მესმის და სირბილით გავდივარ გარეთ.რატი გადმოდის მანქანიდან და მე მიყურებს,ნერვიულობისგან უკვე პიკზე ვარ ადგილზე ვწყდები,რატისკენ გავრბივარ.ისიც გულში მიხუტებს
,თავს ვეღარ ვიკავებ და ტირილი მივარდება.
-ჩუ პატარა აქ ვარ შენთან,მე ხომ დაგპირდი ატასდროს დაგტოვებ თქო.
-მიყვარხარ რატ,შენ რომ რამე მოგივიდეს მოვკვდები-ვეუბნევი და უფრო მაგრად ვეხუტები.
-გვრიტებო ბოდიშით იდილეას რომ გირღვევთ მაგრამ ჩვენც აქ ვართ-იძახის ნიკო.
-და რაღაც გვაქ გასარკვევი-ამატებს გაგა.
მე ვწითლდები და რატის მკლავებში ვმალავ სახეს.
-წამო სახლში შევიდეთ და მოგიყვებით ყველაფერს-ეუბნება რატი.
ყველანი სახლში შევდივართ.გაგა ვეღარ ისვენებს და ეუბნევა რატის
-რატი დაიწყე რა ხდება?
-დამშვიდდი და დაჯექი-ეუბნევა მკაცრი ხმით-წლების წინ როცა გითხარით,რომ ელენე მოკვდა ეს ასე არ ყოფილა ბიჭებო,გაგა ბოდიშს გიხდი მთელი ეს წლები ამ ამბავს რომ გიმალავდი მაგრამ ეს ელენეს ნება იყი და მე ვერ შევეწინააღმდეგებოდი.
-ამით რა გინდა თქვა ?'კვლავ კითხულობს გაგა.
-გაგა დაასრულებინე-იძახის აკო.
-ხუთი წლის წინ როცა ავატიაში მოვყევით ელენე ძალიან მძიმედ იყო 48 საათი იყო იმის გასაანიზებლად საჭირო გადარჩებოდა თუ არა,შენ კომაში იყავი გაგა ესეც ხომ იცი.გადარჩა ელენე მაგრამ......დაინვალიდდა არ შეუხლია გადაადგილება.რომ მოვიდა გონს და ეს გაიგო იმ დღეს საკუთარ თავს განაჩენი თავად გამოუტანა....იმ ღამეს ელენე ტაბიძე მოკვდა.....მე დავთანხმდი იმიტომ რომ პოლიციამ მითხრა თქვენი მოკვლა სურდათო....არ მინდოდა მას რამე მოსვლოდა.
-ანუ ამით რა გინდა თქვა ჩემი ელე..... ჩემი ფერია ცოცხალია?'-კითხულობს გაგა და სიხარულით ჭკუაზე აღარა.
-კი ბიჭებო ეგრეა ელე ცოცხალია,მაგრამ ინვალიდია მხოლოდ ლაპარაკი შეუძლია.
-მისი ნახვა მინდა რატი სადა...უნდა ვნახო...მითხარი სადაა?
ვატყობ როგორ ორჭოფობს რატი ამიტომ პასუხს მე ვასწრებ.
-პორდაპირ რომ ოთახია იქაა გაგა დამამშვიდებელი მივეცი და ძინავს.წადი ნახე შენი ცხოვრების სიყვარული იქა-ვუღიმი და ოთახისკენ მივუთითებ.
-ნია არ მგონია ეს სწორი გადაწყვეტილება იყოს,ჩვენ არ ვიცით უნდა თუ არა გაგას ნახვა-იძახის რატი.
-უნდა რატი,მას სიცოცხლეზე მეტად უყვარს გაგა და მისი წამალიც ეგ იქნება ცხოვრების აზრს რომ დსუბრუნებს,შეეშვი შევიდეს.
თანხმობის ნიშნად რატიც თავს უქნევს და გაგაც მიდის ოთახისკენ////